
Viva Diva's en hun relatiegerelateerde perikelen.


zondag 30 november 2008 om 20:56
Allen, thanks voor de reacties. Ik weet uit eigen ervaring dat zelfs bij 'de Ware' (al denk ik eerder in 'een' ware ipv De Ware) ik deze angstgevoelens heb, het gevoel dan niet genoeg aan mezelf toe te komen, ook mijn eigen dingen nodig te hebben. Datsoort momenten zijn er ook in relaties met exen geweest, en dat zijn niet perse allemaal slechte relaties geweest. Het duurt even voor ik 'bereid ben' iets van mijn eigen leven op te geven en meer tijd voor iemand te maken.
Het was al heel wat dat hij vorig weekend was en eigenlijk zijn we idd afgelopen week wat stappen te snel gegaan. Ik zelf ook in mn eigen enthousiasme omdat het zo goed voelde. Nu idd een stapje terug. Heb vrijdag al gedaan wat jullie als tip gaven.. hem aangeven dat ik ook ruimte nodig heb, dat het niet aan hem ligt maar vooral ook aan de drukte en hectiek in de rest van mijn leven. Dat ik eigenlijk zowieso ff het gevoel heb dat alles teveel is en nu eerst zelf tot rust moet komen, anders trek ik het niet. Maar ik vind dat dus moeilijk, zie dat ik hem daarmee ook een beetje kwets en ga zelf twijfelen over wat ik nou wil..
En ik zit dan dus idd elke keer weer met die vraag of hij gewoon niet de ware is óf dat ik uit angst me niet genoeg aan die verliefdheid durf over te geven.
Ik ben overigens niet zozeer bang dat ie me weer zal verlaten, als wel dat ik bang ben dat ik weer begin aan een leven waar ik uiteindelijk helemaal niet blij van word, mezelf aan hem aanpas en me op hem richten, dat ik onbewust dan een leven ga leven waar ik helemaal niet blij mee ben.. me weer mee laat slepen door een soort van droom/ideaalbeeld van samen iets opbouwen terwijl de werkelijkheid niet bij mij past.
En misschien heeft het ook wel met een algemeen toekomstbeeld te maken: Als ik uiteindelijk een relatie wil, zal ik daar ook tijd voor moeten maken en op de manier waarop ik nu leef is er domweg niet genoeg ruimte voor om zoiets met iemand op te bouwen, want ik ben altijd druk met allerlei andere dingen (die overigens wel ook heel leuk zijn en energie opleveren!).. en daar kan ik jaren zo mee doorgaan en dan bij iedereen zeggen dat ik niet genoeg voel.. zeg maar..
Gesprek met zus van daarnet maakte me daar wel bewust van. Tijd om over nadenken wat ik nou echt wil dus..
Overigens echt heerlijk vriendinnenweekend gehad, een heel weekend buiten zijn, maakt me echt blij ! Nu vier daagjes werken en dan nog zo'n weekend.. (dat is het dus: ik ben er niet van overtuigd dat tijd met relatie met net zo blij gaat maken als ik nu ben met mn hele leventje..)

zondag 30 november 2008 om 21:08

zondag 30 november 2008 om 21:13
quote:ukkie21 schreef op 30 november 2008 @ 20:56:
Ik ben overigens niet zozeer bang dat ie me weer zal verlaten, als wel dat ik bang ben dat ik weer begin aan een leven waar ik uiteindelijk helemaal niet blij van word, mezelf aan hem aanpas en me op hem richten, dat ik onbewust dan een leven ga leven waar ik helemaal niet blij mee ben.. me weer mee laat slepen door een soort van droom/ideaalbeeld van samen iets opbouwen terwijl de werkelijkheid niet bij mij past.
Uk, begrjip me niet verkeerd, maar in jouw aandeel in een relatie heb je een keuze, zoals je mij ook al eens hebt gezegd. Misschien is het hébben van een relatie niet eens de angel, maar hoe je die invult. Want ook mét vriendinnen en vriend zou je weekenden kunnen wandelen, sporten en dergelijke. Bovendien weet jij ook.. een vriend heeft net als jij naast jullie relatie een eigen leven.
Bovendien, waarom zou het ideaalbeeld persé moeten? Als jij blij wordt van een leventje dat anders is dan die van de 'doorsnee'-Nederlander (om even te generaliseren) dan is daar toch niets mis mee? Misschien deelt jouw toekomstige vriend wel jouw visie op hoe jij een relatie in zou vullen, op hoe jij de toekomst ziet.
Naja, er staat ws niets wat je nog niet wist, maar dit kwam in me op toen ik jouw laatste post las.
Ik ben overigens niet zozeer bang dat ie me weer zal verlaten, als wel dat ik bang ben dat ik weer begin aan een leven waar ik uiteindelijk helemaal niet blij van word, mezelf aan hem aanpas en me op hem richten, dat ik onbewust dan een leven ga leven waar ik helemaal niet blij mee ben.. me weer mee laat slepen door een soort van droom/ideaalbeeld van samen iets opbouwen terwijl de werkelijkheid niet bij mij past.
Uk, begrjip me niet verkeerd, maar in jouw aandeel in een relatie heb je een keuze, zoals je mij ook al eens hebt gezegd. Misschien is het hébben van een relatie niet eens de angel, maar hoe je die invult. Want ook mét vriendinnen en vriend zou je weekenden kunnen wandelen, sporten en dergelijke. Bovendien weet jij ook.. een vriend heeft net als jij naast jullie relatie een eigen leven.
Bovendien, waarom zou het ideaalbeeld persé moeten? Als jij blij wordt van een leventje dat anders is dan die van de 'doorsnee'-Nederlander (om even te generaliseren) dan is daar toch niets mis mee? Misschien deelt jouw toekomstige vriend wel jouw visie op hoe jij een relatie in zou vullen, op hoe jij de toekomst ziet.
Naja, er staat ws niets wat je nog niet wist, maar dit kwam in me op toen ik jouw laatste post las.
zondag 30 november 2008 om 21:18
Uk, alsof je je eigen leven inlevert zo klinkt het mij in de oren zoals je het nu omschrijft. Het is aan jou hoe jij een relatie invult en niet aan een ander. Natuurlijk bepaal je samen in een relatie het hoe, waar, wanneer en waarom, maar jij bepaalt! En als er wederzijds respect is én wederzijdse liefde dan is er geen probleem wat dat betreft.
Gaat lekker met Hans!!! Wat kan die lullen zeg ppfff
Gaat lekker met Hans!!! Wat kan die lullen zeg ppfff

zondag 30 november 2008 om 21:40




zondag 30 november 2008 om 22:02
zondag 30 november 2008 om 22:03
