Relaties
alle pijlers
vlinders op de parking
vrijdag 9 oktober 2009 om 15:48
Aaaaaaaahhhh... ik moet nog even bekomen hoor.
Ik stond vanochtend op een grote parking langs de snelweg (met mijn Hyundai Santa Fe, natuurlijk...haha...zie andere posting) en liep naar binnen om een kop koffie te halen. Achter mij staat iemand en ik kijk even. Hij kijkt ook en het was echt zo'n moment van . Ik loop terug naar mijn auto om daar mijn kop koffie te drinken. Hij loopt ook terug met koffie en wij blijken naast elkaar geparkeerd te staan. Hij kijkt me even indringend aan en ik kijk terug, enigszins verlegen. Ik in mijn auto en hij in zijn auto. Hij zet zijn raampje open en doet de radio aan, eerst popmuziek en dan dan kiest hij steeds langzamere nummers en zet de radio hard. Hij verrwisselt elke keer de zender naar een langzaam nummer. We zagen elkaars gezicht niet, maar toch was er een soort spanning. Na een half uur stap ik uit om mijn broodje + koffiebeker weg te gooien in de prullenbak iets verderop. Ik loop langs zijn auto en kijk hem aan. Hij kijkt mij heel direct aan en lacht. Ik lach verlegen terug. Ik loop weer terug naar mijn auto. Onderwijl bedenk ik me of ik op zijn raampje zal tikken en zal zeggen: "hi, bedankt voor de muzikale begeleiding". Maar ik durf niet. Ik rij weg, lees nog wel de naam van het bedrijf op zijn bestelbus. Heb dan thuis een e-mail naar het bedrijf verzonden met een superkort zeer algemeen verslagje en of ze dit aan de betreffende chauffeur willen doorgeven. Pfff, dit is me nog nooit overkomen...geen idee wat ik hier verder mee wil, maar het voelt wel lekker vlinderig...
Ik stond vanochtend op een grote parking langs de snelweg (met mijn Hyundai Santa Fe, natuurlijk...haha...zie andere posting) en liep naar binnen om een kop koffie te halen. Achter mij staat iemand en ik kijk even. Hij kijkt ook en het was echt zo'n moment van . Ik loop terug naar mijn auto om daar mijn kop koffie te drinken. Hij loopt ook terug met koffie en wij blijken naast elkaar geparkeerd te staan. Hij kijkt me even indringend aan en ik kijk terug, enigszins verlegen. Ik in mijn auto en hij in zijn auto. Hij zet zijn raampje open en doet de radio aan, eerst popmuziek en dan dan kiest hij steeds langzamere nummers en zet de radio hard. Hij verrwisselt elke keer de zender naar een langzaam nummer. We zagen elkaars gezicht niet, maar toch was er een soort spanning. Na een half uur stap ik uit om mijn broodje + koffiebeker weg te gooien in de prullenbak iets verderop. Ik loop langs zijn auto en kijk hem aan. Hij kijkt mij heel direct aan en lacht. Ik lach verlegen terug. Ik loop weer terug naar mijn auto. Onderwijl bedenk ik me of ik op zijn raampje zal tikken en zal zeggen: "hi, bedankt voor de muzikale begeleiding". Maar ik durf niet. Ik rij weg, lees nog wel de naam van het bedrijf op zijn bestelbus. Heb dan thuis een e-mail naar het bedrijf verzonden met een superkort zeer algemeen verslagje en of ze dit aan de betreffende chauffeur willen doorgeven. Pfff, dit is me nog nooit overkomen...geen idee wat ik hier verder mee wil, maar het voelt wel lekker vlinderig...
zondag 18 oktober 2009 om 19:47
zondag 18 oktober 2009 om 20:09
quote:paloma schreef op 18 oktober 2009 @ 20:01:
[...]
De vader van je kinderen? En hoe is dit verhaal afgelopen ?Bedrijf gebeld, drie dagen later stond ie op de stoep en drie maanden later woonden we samen en dat heeft 10 jaar geduurd.
[...]
De vader van je kinderen? En hoe is dit verhaal afgelopen ?Bedrijf gebeld, drie dagen later stond ie op de stoep en drie maanden later woonden we samen en dat heeft 10 jaar geduurd.
Wie het laatst lacht................. heeft de grap niet begrepen.
zondag 18 oktober 2009 om 20:23
quote:Janine73 schreef op 18 oktober 2009 @ 20:21:
even teruglezen lieve Paloma
ik heb hem half uurtje geleden al mailtje teruggestuurd
Oh - met je telefoonnummer?
Nou ja, gewoon bellen. Anders verval je misschien in dat SMS gedoe met als gevolg dat je de komende weken of maanden nog niet weet waar je aan toe bent.
even teruglezen lieve Paloma
ik heb hem half uurtje geleden al mailtje teruggestuurd
Oh - met je telefoonnummer?
Nou ja, gewoon bellen. Anders verval je misschien in dat SMS gedoe met als gevolg dat je de komende weken of maanden nog niet weet waar je aan toe bent.
zondag 18 oktober 2009 om 20:27
quote:winniethepooh schreef op 18 oktober 2009 @ 20:24:
[...]
Nog geen mail terug?!?!?!NEE NEE NEE geen mail, SMS of mentale boodschappen over en weer sturen. Gewoon ouderwets de telefoon oppakken en menselijke interactie hebben. Elkaars stem horen, praten, communiceren, luisteren, nerveus zijn, lachen, genieten.
[...]
Nog geen mail terug?!?!?!NEE NEE NEE geen mail, SMS of mentale boodschappen over en weer sturen. Gewoon ouderwets de telefoon oppakken en menselijke interactie hebben. Elkaars stem horen, praten, communiceren, luisteren, nerveus zijn, lachen, genieten.
zondag 18 oktober 2009 om 20:29
quote:paloma schreef op 18 oktober 2009 @ 20:27:
[...]
NEE NEE NEE geen mail, SMS of mentale boodschappen over en weer sturen. Gewoon ouderwets de telefoon oppakken en menselijke interactie hebben. Elkaars stem horen, praten, communiceren, luisteren, nerveus zijn, lachen, genieten.stotteren en niet uit je woorden kunnen komen...
[...]
NEE NEE NEE geen mail, SMS of mentale boodschappen over en weer sturen. Gewoon ouderwets de telefoon oppakken en menselijke interactie hebben. Elkaars stem horen, praten, communiceren, luisteren, nerveus zijn, lachen, genieten.stotteren en niet uit je woorden kunnen komen...
zondag 18 oktober 2009 om 20:32
quote:Martine4988 schreef op 18 oktober 2009 @ 20:29:
[...]
stotteren en niet uit je woorden kunnen komen...Precies! Een uur aan de telefoon zitten, ophangen en dan een knoop in je maag krijgen omdat je helemaal bent vergeten wat je hebt gezegd en de hele nacht wakker liggen of je wel een goede indruk hebt achtergelaten. We moeten weer emoties gaan voelen, mensen, en ons niet "veilig" achter een machine gaan verschuilen.
[...]
stotteren en niet uit je woorden kunnen komen...Precies! Een uur aan de telefoon zitten, ophangen en dan een knoop in je maag krijgen omdat je helemaal bent vergeten wat je hebt gezegd en de hele nacht wakker liggen of je wel een goede indruk hebt achtergelaten. We moeten weer emoties gaan voelen, mensen, en ons niet "veilig" achter een machine gaan verschuilen.
