Vriend biecht vreemdgaan op, weet niet wat ik moet doen

Ik heb 1,5 jaar een relatie met mijn vriend, echt een superjongen, alles wat je je maar kan wensen, heel lief en we hebben echt veel plezier met elkaar. We hebben in het begin van onze relatie er al over gehad wat je zou doen als de ander vreemd zou gaan, en we waren het er allebei over eens dat dat het einde zou betekenen omdat dan het vertrouwen gewoon weg is. Zelf heb ik het altijd zo gedaan dat je gewoon geen risico neemt, als het te dichtbij kwam ofzo dan keer ik het de rug toe om problemen te voorkomen, en zo is hij ook, dat weet ik, want er zijn meerdere situaties voorgekomen en daar kunnen we dan gewoon over praten, niks aan de hand.



Toen wij 9 maanden bij elkaar waren ben ik 6 maanden op reis gegaan, iets wat al gepland en geregeld was voor ik hem leerde kennen. Dat was een lastige periode voor ons allebei, als je alles over de telefoon moet doen terwijl je zo graag bij elkaar wilt zijn. De laatste maand ging het ook niet goed, van beide kanten hadden we het gevoel dat we in de steek gelaten werden door de ander. Toen kwam ik terug en ging het, na veel gepraat, weer goed en hadden we het echt weer leuk.



Nou komt ie gister thuis, helemaal betraand en zegt dat hij met iets moet vertellen omdat hij zo niet verder kan. Danvoel je jezelf al naar de grond knallen, en ja, toen ik weg was heeft hij een meisje ontmoet waar het heel goed mee klikte. Ze konden goed praten en deelden veel interesses, en gingen redelijk vaak afspreken. Hij is naar zijn zeggen nooit verliefd op haar geweest, meer een soort grote broer gevoel, maar zij werd dus wel hartstikke verliefd op hem en ze hebben, op haar initiatief, ook een aantal keer gezoend. Dan vraag ik me al af, dat doe je toch niet als je niks voor haar voelt??

Maar goed, hij sprak dus ook nog met haar af toen ik weer terug was en het weer helemaal goed ging, naar zijn zeggen omdat hij wel op een bepaalde manier om haar is gaan geven en het voor haar makkelijker wilde maken.



Hij heeft er echt veelspijt van en is ook heel teleurgesteld in zichzelf, want hij heeft nooit echt een goed voorbeeld gehad en zichzelf gezworen dat hij het anders zou doen, daarom had ik dit ook nooit van hem verwacht. Ik voel me echt belazerd, hij had naar mij toe moeten komen in plaats van zn hele hebben en houwen bij haar uit te storten, hij had aftand van haar moeten nemen toen hij wist wat zij voor hem voelde, hij is gewoon achter mijn rug om met haar gaan afspreken terwijl we zo blij waren weer bij elkaar te zijn.



Ik heb altijd gedacht dat ik er nu een eind aan zou maken, maar nu ik in de situatie zit merk ik dat dat niet is wat ik wil. Ik wil dat dit weer goed komt, ik weet dat hij dit nooit meer zal doen, hij is echt helemaal gebroken. Ik wil echt de kracht vinden om hem te vergeven en verder te gaan, want ik hou zoveel van hem. Ik ben hierdoor erg in de war want ik wil mn gevoel volgen, maar dat zegt iets anders dan wat ik vooraf had gedacht dat mn reactie zou zijn.



Ik weet echt niet wat ik hiermee aan moet, ik wil hem echt niet kwijt, maar is dit te vergeven? Mijn gevoel zegt ja, maar zou ik dat wel moeten doen? Ik weet het echt niet, ben niet in staat helder te denken. Ik zie alles wat we hebben en alles wat we nog willen samen gewoon in elkaar storten.

Ik zou graag horen wat jullie hiervan denken.