Relaties
alle pijlers
Vriend en collega
vrijdag 6 maart 2009 om 02:05
quote:MMrules4ever schreef op 06 maart 2009 @ 01:31:
Het rare is dat ik geen mannelijke vrienden mag hebben, omdat ie zegt dat mannen toch dan op iets uit zijn.
En dát is een perfect voorbeeld van 'Hoe de waard is, vertrouwt hij zijn gasten'.
Híj is blijkbaar een man die ergens op uit is als hij met een vrouwelijk exemplaar omgaat en 'dusch zijn alle mannen dat'.
Schandalig dat hij je iets verbiedt, in mijn ogen hoort dat absoluut niet thuis in een relatie! Vooral omdat er mannen bestaan die met vrouwen om kunnen gaan zonder dat ze hun tong er meteen in willen steken! Echt waar! Laat je niet teveel wijsmaken door dit ene exemplaar dat zich jouw vriendje mag noemen!
Het rare is dat ik geen mannelijke vrienden mag hebben, omdat ie zegt dat mannen toch dan op iets uit zijn.
En dát is een perfect voorbeeld van 'Hoe de waard is, vertrouwt hij zijn gasten'.
Híj is blijkbaar een man die ergens op uit is als hij met een vrouwelijk exemplaar omgaat en 'dusch zijn alle mannen dat'.
Schandalig dat hij je iets verbiedt, in mijn ogen hoort dat absoluut niet thuis in een relatie! Vooral omdat er mannen bestaan die met vrouwen om kunnen gaan zonder dat ze hun tong er meteen in willen steken! Echt waar! Laat je niet teveel wijsmaken door dit ene exemplaar dat zich jouw vriendje mag noemen!
Leiolepis ngovantrii: mannetjes zijn ook niet nodig omdat de dames zichzelf klonen!
vrijdag 6 maart 2009 om 02:10
@xantippie
Bednkt voor je reactie. Dacht er gaat vast niemand reageren omdat die misschien een beetje flauw van me is. Het rare is dat hij ik hem heb gevraagd of ie met haar idd veel om ging toen zei hij nee nu zegt ie 'ja toen niet'
Sorry voor de spelfouten maar ben zo moe kan me niet goed concentreren.
Hij blijft na mijn uitbarsting stug en afstandelijk doen. Ik ben nog zo dom om erop door te gaan.
Ik weet het niet meer.
Bednkt voor je reactie. Dacht er gaat vast niemand reageren omdat die misschien een beetje flauw van me is. Het rare is dat hij ik hem heb gevraagd of ie met haar idd veel om ging toen zei hij nee nu zegt ie 'ja toen niet'
Sorry voor de spelfouten maar ben zo moe kan me niet goed concentreren.
Hij blijft na mijn uitbarsting stug en afstandelijk doen. Ik ben nog zo dom om erop door te gaan.
Ik weet het niet meer.
vrijdag 6 maart 2009 om 02:13
Bedoel hij heeft gezworen haar niet met 1 vinger te hebben aangeraakt. Zucht. Lijkt me ook eerder niet want is best een drukke parkeerplaats. Ik ken zoveel mensen daar die me het zouden vertellen. Aan de andere kant daarom spraken ze af daar en niet gewoon haar tegen komen op kantoor...
Maar ik voel gewoon iets dat niet klopt.
Maar ik voel gewoon iets dat niet klopt.
vrijdag 6 maart 2009 om 08:23
Vertrouw op je intuïtie. Als een man zó reageert als je vragen stelt over de omgang met een collega, terwijl jij van hem niet met andere mannen om mag gaan, dan lijkt het idd een gevalletje zoals de waard is....
Enniehoe, ook al zou hij (nog) niets met die collega uitvreten, hij manipuleert je inderdaad en bejegent je respectloos.
Jij hem trouwens ook, door zijn telefoon te checken.
Je kan je afvragen of deze relatie nog te redden is, als je zo met elkaar omgaat.
Enniehoe, ook al zou hij (nog) niets met die collega uitvreten, hij manipuleert je inderdaad en bejegent je respectloos.
Jij hem trouwens ook, door zijn telefoon te checken.
Je kan je afvragen of deze relatie nog te redden is, als je zo met elkaar omgaat.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
vrijdag 6 maart 2009 om 08:49
Krijg de indruk dat hij het contact met dat meisje hartstikke spannend vindt, ze sms-en en spreken niet zomaar af. Het gedrag dat je beschrijft van hem en van haar, laat bij mij voldoende belletjes rinkelen om er een rotgevoel bij te krijgen. Je hebt zelf ook het gevoel dat er iets niet klopt en het bleek al dat hij niet bepaald eerlijk is hierin.
Ik ben het helemaal met Xantippe eens die de uitdrukking, zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, gebruikt. Hij stelt dat mannen altijd meer willen in een vriendschap met vrouwen, daarom ziet hij vriendschappen van jou met andere mannen niet zitten. Hiermee zou ik hem nog eens confronteren als je zijn contact met dat meisje aanhaalt, gewoon stellen dat hij immers zo goed (uit ervaring) weet hoe mannen zijn?
Het betreffende meisje heeft bovendien een slechte naam, hangt om hem heen, ze sms-en (bellen misschien ook wel) en wat er gebeurt als jij weg bent voor je werk, is onduidelijk. Los van dat, je vriend gaat buiten zijn boekje wat respectloos is tegenover jou en wat hem onbetrouwbaar maakt. Ook anderen merken zeker op binnen het bedrijf wat jij ziet en het komt in elk geval op mij en misschien ook op anderen over alsof hij je ontrouw is. Krijg er een rotgevoel bij, eerlijk gezegd.
Zijn reactie nadat jij duidelijk bent geweest (jij noemt het een uitbarsting) vind ik ook niet bepaald geruststellend, eerst nonchalant en vervolgens kwaad/hysterisch. Mannen die worden betrapt en daarmee worden geconfronteerd, zijn ook snel geneigd om de ander voor gek te verklaren, lekker makkelijk en voorspelbaar dus leg dat alsjeblieft naast je neer. Ik denk dat je verre van gek bent, eerder te goed van vertrouwen.
Hij speelt al een tijdje met vuur en jij bent straks degene die zich vreselijk brandt aan deze relatie en op de blaren moet zitten. Vraag je wel af of dat je allemaal waard is, of je deze relatie door wilt zetten. Veel energie die je normaal gesproken op een goeie manier in je relatie kunt stoppen, gaat nu op aan rotgevoelens en onzekerheid omdat hij je al heeft laten zien dat je hem niet kunt vertrouwen.
Ik ben het helemaal met Xantippe eens die de uitdrukking, zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten, gebruikt. Hij stelt dat mannen altijd meer willen in een vriendschap met vrouwen, daarom ziet hij vriendschappen van jou met andere mannen niet zitten. Hiermee zou ik hem nog eens confronteren als je zijn contact met dat meisje aanhaalt, gewoon stellen dat hij immers zo goed (uit ervaring) weet hoe mannen zijn?
Het betreffende meisje heeft bovendien een slechte naam, hangt om hem heen, ze sms-en (bellen misschien ook wel) en wat er gebeurt als jij weg bent voor je werk, is onduidelijk. Los van dat, je vriend gaat buiten zijn boekje wat respectloos is tegenover jou en wat hem onbetrouwbaar maakt. Ook anderen merken zeker op binnen het bedrijf wat jij ziet en het komt in elk geval op mij en misschien ook op anderen over alsof hij je ontrouw is. Krijg er een rotgevoel bij, eerlijk gezegd.
Zijn reactie nadat jij duidelijk bent geweest (jij noemt het een uitbarsting) vind ik ook niet bepaald geruststellend, eerst nonchalant en vervolgens kwaad/hysterisch. Mannen die worden betrapt en daarmee worden geconfronteerd, zijn ook snel geneigd om de ander voor gek te verklaren, lekker makkelijk en voorspelbaar dus leg dat alsjeblieft naast je neer. Ik denk dat je verre van gek bent, eerder te goed van vertrouwen.
Hij speelt al een tijdje met vuur en jij bent straks degene die zich vreselijk brandt aan deze relatie en op de blaren moet zitten. Vraag je wel af of dat je allemaal waard is, of je deze relatie door wilt zetten. Veel energie die je normaal gesproken op een goeie manier in je relatie kunt stoppen, gaat nu op aan rotgevoelens en onzekerheid omdat hij je al heeft laten zien dat je hem niet kunt vertrouwen.
vrijdag 6 maart 2009 om 09:04
vrijdag 6 maart 2009 om 09:25
vrijdag 6 maart 2009 om 09:48
Vertrouw op je intuitie! Die heb je niet voor niets gekregen.
Je bent duidelijk, zorg dat het hem nu ook duidelijk wordt. Hij laat haar met rust of zoekt een andere baan. Klaar. Geen gedonder in jouw straatje!
Heel veel sterkte. Enne... je hebt gelijk. Compleet. Helemaal. Je bent niet GEK!
Je bent duidelijk, zorg dat het hem nu ook duidelijk wordt. Hij laat haar met rust of zoekt een andere baan. Klaar. Geen gedonder in jouw straatje!
Heel veel sterkte. Enne... je hebt gelijk. Compleet. Helemaal. Je bent niet GEK!
Volg je hart. Dat klopt.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:29
Wat heeft het voor zin om hem te verbieden met haar om te gaan of te dwingen een andere baan te zoeken? Dat wordt een machtstrijd en dat het is het nu al. Het gaat toch in een relatie om wederzijds respect en vertrouwen. Als hij niet ziet dat dit gedrag je pijn doet en er niet met jou over wil praten dan zit er iets niet goed. En als jij hem niet vertrouwd en stiekem in zijn telefoon gaat kijken dan zit er ook iets niet goed. En dat los je niet op door dwang.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:38
quote:annetd schreef op 06 maart 2009 @ 10:29:
Wat heeft het voor zin om hem te verbieden met haar om te gaan of te dwingen een andere baan te zoeken? Dat wordt een machtstrijd en dat het is het nu al. Het gaat toch in een relatie om wederzijds respect en vertrouwen. Als hij niet ziet dat dit gedrag je pijn doet en er niet met jou over wil praten dan zit er iets niet goed. En als jij hem niet vertrouwd en stiekem in zijn telefoon gaat kijken dan zit er ook iets niet goed. En dat los je niet op door dwang.
idd, denk ook dat er maar 2 oplossingen zijn
of je accepteerd het (denk alleen dat je daar ongelukkig van wordt, anders zat het je nu al niet dwars)
of je praat er over en als hij niet wil veranderen beeindig je de relatie....alleen zou ik niet vragen om zijn verandering, maar de bal bij hem leggen, kijken of dat hij snapt wat het met jou doet en daar stappen op onderneemt, want als je hem een verandering verplicht werkt het ook niet.
Wat heeft het voor zin om hem te verbieden met haar om te gaan of te dwingen een andere baan te zoeken? Dat wordt een machtstrijd en dat het is het nu al. Het gaat toch in een relatie om wederzijds respect en vertrouwen. Als hij niet ziet dat dit gedrag je pijn doet en er niet met jou over wil praten dan zit er iets niet goed. En als jij hem niet vertrouwd en stiekem in zijn telefoon gaat kijken dan zit er ook iets niet goed. En dat los je niet op door dwang.
idd, denk ook dat er maar 2 oplossingen zijn
of je accepteerd het (denk alleen dat je daar ongelukkig van wordt, anders zat het je nu al niet dwars)
of je praat er over en als hij niet wil veranderen beeindig je de relatie....alleen zou ik niet vragen om zijn verandering, maar de bal bij hem leggen, kijken of dat hij snapt wat het met jou doet en daar stappen op onderneemt, want als je hem een verandering verplicht werkt het ook niet.
vrijdag 6 maart 2009 om 10:45
Als jij 't gevoel hebt dat 't niet klopt, en hij heeft vaker gelogen..
en hij reageert zo raar als je er gewoon over wilt praten.. dan klopt er iets niet.
Ik had al bijna een jaar 't voorgevoel dat mn vriend loog en vorig weekend kwam 't hoge woord eruit. Had ik maar naar mn gevoel geluisterd!
Meid.. hij verbied jou dingen.. hij bespreekt dingen niet eerlijk en gaat zelf wel met die collega om en verwijderd smsjes..
dat klopt niet.
Als hij haar zo zielig vind, gaat ie echt niet stiekem met dr afspreken. D'r is meer aan de hand.
Hij zou jou dankbaar moeten zijn dat je m geholpen hebt aan deze baan :S niet jou in deze situatie brengen waarbij jij de beste bedoelingen hebt en hij jou manipuleert, want idd dat doet hij.
Succes..
en hij reageert zo raar als je er gewoon over wilt praten.. dan klopt er iets niet.
Ik had al bijna een jaar 't voorgevoel dat mn vriend loog en vorig weekend kwam 't hoge woord eruit. Had ik maar naar mn gevoel geluisterd!
Meid.. hij verbied jou dingen.. hij bespreekt dingen niet eerlijk en gaat zelf wel met die collega om en verwijderd smsjes..
dat klopt niet.
Als hij haar zo zielig vind, gaat ie echt niet stiekem met dr afspreken. D'r is meer aan de hand.
Hij zou jou dankbaar moeten zijn dat je m geholpen hebt aan deze baan :S niet jou in deze situatie brengen waarbij jij de beste bedoelingen hebt en hij jou manipuleert, want idd dat doet hij.
Succes..
vrijdag 6 maart 2009 om 10:48
quote:Cardhu schreef op 06 maart 2009 @ 10:38:
[...]
idd, denk ook dat er maar 2 oplossingen zijn
of je accepteerd het (denk alleen dat je daar ongelukkig van wordt, anders zat het je nu al niet dwars)
of je praat er over en als hij niet wil veranderen beeindig je de relatie....alleen zou ik niet vragen om zijn verandering, maar de bal bij hem leggen, kijken of dat hij snapt wat het met jou doet en daar stappen op onderneemt, want als je hem een verandering verplicht werkt het ook niet.
idd verandering moet uit hemzelf komen.
en 't is soms zo moeilijk, want je wil niet dat hij zo doet enz
dus ga je zelf maar allerlei oplossingen zoeken of wat dan ook.
Nee, als hij niet ziet dat hij jou kwetst en dat hij zich niet betrouwbaar opstelt is dat zijn probleem.
Hij moet rekening met je houden en gewoon eerlijk zijn.
Maak hem duidelijk hoe je je voelt, hoe hij nu op je overkomt.. en leg de bal idd bij hem.
Jij hebt niks verkeerds gedaan en je bedoelingen zijn ook goed, je wilt hem niet kwijt maar met dingen verbieden ofzo raak je hem ook kwijt als hij het stiekem doet. Laat hem maar zien wat hij hiermee wil doen..
heb je al met m gesproken?
[...]
idd, denk ook dat er maar 2 oplossingen zijn
of je accepteerd het (denk alleen dat je daar ongelukkig van wordt, anders zat het je nu al niet dwars)
of je praat er over en als hij niet wil veranderen beeindig je de relatie....alleen zou ik niet vragen om zijn verandering, maar de bal bij hem leggen, kijken of dat hij snapt wat het met jou doet en daar stappen op onderneemt, want als je hem een verandering verplicht werkt het ook niet.
idd verandering moet uit hemzelf komen.
en 't is soms zo moeilijk, want je wil niet dat hij zo doet enz
dus ga je zelf maar allerlei oplossingen zoeken of wat dan ook.
Nee, als hij niet ziet dat hij jou kwetst en dat hij zich niet betrouwbaar opstelt is dat zijn probleem.
Hij moet rekening met je houden en gewoon eerlijk zijn.
Maak hem duidelijk hoe je je voelt, hoe hij nu op je overkomt.. en leg de bal idd bij hem.
Jij hebt niks verkeerds gedaan en je bedoelingen zijn ook goed, je wilt hem niet kwijt maar met dingen verbieden ofzo raak je hem ook kwijt als hij het stiekem doet. Laat hem maar zien wat hij hiermee wil doen..
heb je al met m gesproken?
vrijdag 6 maart 2009 om 17:21
Hallo allemaal
Eerst en vooral bedankt voor jullie reactie. Kon zelfs een lachje vanaf bij mij, Hit the road jack.
Heb hem een brief van 5 kantjes geschreven, en die heeft ie mee genomen naar het werk. Vanavond zijn we voor het eerst weer op een normaal tijdstip samen thuis sinds mijn ontdekking.
Ik heb hem een tijdje geleden al gevraagd dat ik best achterdochtig ben en dat ik graag wil weten met wie hij om gaat. Ben in elke relatie bedrogen, en geen enkele man heeft het toegegeven.
Ik vind dat als je iets verkeerds doet, je dat eerlijk moet vertellen. Dan heeft die andere de keuze om het te vergeven of weg te gaan.
Hij zegt ik:' kan jou geen onbenullige dingen zingen, omdat je dan een scene maakt.' Maar dat doe ik alleen als er ik pas later achter kom via tel of pc geschiedenis.
Ik ben gaan checken omdat ie vaak dingen niet vertelde en mede ook door mijn verleden.
Heb een brief geschreven van 5 kantjes maar nog geen reactie op gehad, hij blijft afstandelijk.
Toen ik hem vroeg of ie afstand van haar kon nemen, zei ie dat dat geen enkel probleem was. Dat dit sms-en de eerste keer was. Maar hij zei dat ZIJ zijn nummer had achterhaald op kantoor. Dan moet hij dus toch eerst zich hebben afgevraagd van wie dat nr was ipv meteen terug te sturen, 'ik ben er zo'.
Oh werd net gebeld...er ligt een brief voor me.
Snel gelezen en er staat in dat hij had moeten leren van vorige keren...maar dat ie het nu even niet meer weet omdat ie bang is dat er een volgende keer weer iets uitbreekt.
Thank God dat ik zo'n goede vriendinnen hebben die me er echt doorheen trekken nu...
En ook nogmaals bedankt voor jullie reacties. Het geeft overzicht en lucht erg op!
Eerst en vooral bedankt voor jullie reactie. Kon zelfs een lachje vanaf bij mij, Hit the road jack.
Heb hem een brief van 5 kantjes geschreven, en die heeft ie mee genomen naar het werk. Vanavond zijn we voor het eerst weer op een normaal tijdstip samen thuis sinds mijn ontdekking.
Ik heb hem een tijdje geleden al gevraagd dat ik best achterdochtig ben en dat ik graag wil weten met wie hij om gaat. Ben in elke relatie bedrogen, en geen enkele man heeft het toegegeven.
Ik vind dat als je iets verkeerds doet, je dat eerlijk moet vertellen. Dan heeft die andere de keuze om het te vergeven of weg te gaan.
Hij zegt ik:' kan jou geen onbenullige dingen zingen, omdat je dan een scene maakt.' Maar dat doe ik alleen als er ik pas later achter kom via tel of pc geschiedenis.
Ik ben gaan checken omdat ie vaak dingen niet vertelde en mede ook door mijn verleden.
Heb een brief geschreven van 5 kantjes maar nog geen reactie op gehad, hij blijft afstandelijk.
Toen ik hem vroeg of ie afstand van haar kon nemen, zei ie dat dat geen enkel probleem was. Dat dit sms-en de eerste keer was. Maar hij zei dat ZIJ zijn nummer had achterhaald op kantoor. Dan moet hij dus toch eerst zich hebben afgevraagd van wie dat nr was ipv meteen terug te sturen, 'ik ben er zo'.
Oh werd net gebeld...er ligt een brief voor me.
Snel gelezen en er staat in dat hij had moeten leren van vorige keren...maar dat ie het nu even niet meer weet omdat ie bang is dat er een volgende keer weer iets uitbreekt.
Thank God dat ik zo'n goede vriendinnen hebben die me er echt doorheen trekken nu...
En ook nogmaals bedankt voor jullie reacties. Het geeft overzicht en lucht erg op!
woensdag 25 maart 2009 om 10:20
Ten eerste...
Of je nou spoken ziet of niet (en nu ik dit tik heb ik je post nog niet volledig gelezen. Je vertrouwt het niet. Zegt dat je nog niet genoeg?
Of jij moet aan jezelf werken (en je vertrouwen in mensen), óf je vertrouwt je vriend niet, maar hebt wel een relatie met hem.
Ik zou het wel weten.....
quote:MMrules4ever schreef op 06 maart 2009 @ 01:31:
Ik word overruled door emoties, kan even niet meer helder nadenken.
Vraag me af of ik spoken zie of overdrijf...
Ik heb mijn vriend vorig jaar aan werk geholpen, in hetzelfde bedrijf als ik, alleen op een andere afdeling.
Opeens zag ik hem steeds vaker in de pauze met dezelfde collega.
Het vreemd is dat hij, volgens eigen zeggen, een hekel heeft aan dat soort types...vreselijk ordinair meisje met een slechte reputatie bij de mannelijke collega's. Ze heeft al jaren een vriend en rommelt met verschillende mannen, wat ze ook mij verteld heeft. Ze gedraagt zich heel uitdagend bij hem, alsof ze elkaars beste vrienden zijn. Ik wist dit is een bedreiging.
Even in het algemeen; Ben jij vaak en snel jaloers? Nee? Dan denk ik dat je intuitie spreekt. Heb je dit vaak, dan zou ik willen zeggen dat je daaraan moet werken.
Vaak zegt ze hoeveel ze samen doet met mijn vriend op het werk. Samen eten, roken, koffie pauze.
Ik voelde maar daar niet fijn bij en vroeg mijn vriend hoeveel ze met elkaar omgaan. Hij ontkende in alle toonaarden. Dat hij haar maar zielig vond met die dikke lagen plamuur op haar gezicht. Aha, de afkraak-want-dan-heeft-vriendinlief-niets-in-de-gaten-methode. Hij vindt haar niet zielig, want anders ging hij niet veel met haar om. Zo simpel is het.
Heb duidelijk een tijdje geleden gezegd dat ik wilde dat ie wat afstand nam van haar. Geen probleem voor hem want hij vond haar toch maar niks. En nam hij wat afstand?
Een paar dagen geleden las ik in zijn tel (eerlijk is eerlijk, ik check wel eens zijn tel omdat ik het allemaal niet vertrouwde). Altijd leuk, zo'n relatie waarin mensen elkaar niet vertrouwen (of dat nu terecht is of niet. Waarom in godsnaam willen mensen hun tijd met iemand delen die ze niet eens vertrouwen?
Het checken van zijn tel doe ik soms als het me te hoog zit dat hij nooit initatief neemt in bed en me ook vaak afwijst. Ook altijd leuk, dat checken. Geeft wel grappige effecten af en toe. De dag dat ik mijn vriend check is de dag dat hij mijn vriend niet meer is. Liever onzekere twijfels en wantrouwen in mijn uppie, dan wantrouwen of willen checken binnen een relatie.
Dat knaagde aan me en praten ging echt niet meer. Hij zwijgt in alle talen en blijft stug tv kijken. Relatie therapie voorgesteld maar dat wilt hij niet. En toch wilde jij in deze relatie blijven. Lekker stom. Waarom dan? Zo leuk is het niet, wel dan?
Anyway, ik las dus dat ze hadden afgesproken op de parkeerplaats om samen de bus te nemen naar het kantoorgebouw.
Haar smsjes waren gewist maar die van hem stonden er nog in. Zo van 'tot zo, ik ben er bijna'.
Haar naam stond niet erbij maar heb daarna het nummer gebeld.
Was in shock want hij had beloofd om niet meer haar om te gaan, buiten werkissues natuurlijk. Effe mierenneuken hoor. Jullie hadden afgesproken dat hij wat afstand nam. Nu ineens had hij beloofd dat hij niet met haar zou omgaan. Heb jij dat ingevuld en wist hij dat? Of is dat tegenwoordig hetzelfde?
Toen ik hem aansprak, werd ie hysterisch en reageerde eerst nonchalant. Daarna mij verwijten dat ie niks mag En? Mag hij niks?, ik heb hem vaker gezegd om gewoon eerlijk te zijn over vrouwelijke vriendinnen dat ik het totaal geen probleen vind als ie me maar dingen verteld. Dus jij hebt wel vaker issues met andere vrouwen in de buurt van je vriend. Ik zou als ik je vriend was niet eens nonchalant en hysterisch worden, maar er gewoon al helemaal klaar mee zijn.
Hij mag omgaan met wie hij wilt toch zeker? Dat gaat jouw niets aan. En waarom moet hij daar alles eerlijk over vertellen. Als jij er nu eens vanuit gaat dat er niets is, en dat hij bij jou is omdat hij dat wil. Zou dat niet veel lekkerder en relaxter leven? En als je er zo in staat dan heb je het echt wel door wanneer er wat aan de hand is.
Het rare is dat ik geen mannelijke vrienden mag hebben, omdat ie zegt dat mannen toch dan op iets uit zijn. Zoals de waard is....En ehm, vraag je voor alles in je leven toestemming van je vriend? Weet je, mijn vriend mag alles doen wat hij wil. Of ik daarin mee ga of het kan accepteren is iets anders. Natuurlijk weet hij in grote lijnen wat ik wel of niet vind kunnen, maar hem iets verbieden. Dacht het niet he. Ik vind dat een veel te groot risico dat hij dat dan ook bij mij gaat doen, en aangezien ik niets verkeerds doe lijkt me dat helemaal geen goed plan.
We hebben knallende ruzie vooral omdat hij niks wilt toegeven en zegt dat ik gek ben.
Het is al eerder voorgekomen dat ie heeft gelogen en dingen heeft verzwogen over andere meiden. Wat voor dingen?
Wat is dit?
Overdrijf ik? Bedoel hij is zo jaloers jij ook, dus jullie passen wel bij elkaar, ik was eerder open minded over dingen maar heb me geschikt naar zijn wens om niet met mannelijke vrienden om te gaan. Waarom heb je dat gedaan? En vind jij dat dit gelijkwaardig is?
Zou er meer spelen met die collega?
Praten wil hij niet meer.... dan zou jij geen relatie meer moeten willen. Tenzij je echt een probleem hebt zelf met andere vrouwen rondom je vriend.
Speelt slachtoffer en manipuleert me volgens mijn vriendinnen. Wie speelt hier het slachtoffer? Jij bent met hem. Je vertrouwt hem niet, maar blijft in deze relatie zitten. Volgens maak jij jezelf meer slachtoffer dan hij.
Verder is altijd heel zorgzaam, geduldig en lief. Hij wilt altijd samen dingen doen en is na werk altijd meteen thuis.
Ben wel vaak weg voor werk.I can hear the weddingbells ring.
Of je nou spoken ziet of niet (en nu ik dit tik heb ik je post nog niet volledig gelezen. Je vertrouwt het niet. Zegt dat je nog niet genoeg?
Of jij moet aan jezelf werken (en je vertrouwen in mensen), óf je vertrouwt je vriend niet, maar hebt wel een relatie met hem.
Ik zou het wel weten.....
quote:MMrules4ever schreef op 06 maart 2009 @ 01:31:
Ik word overruled door emoties, kan even niet meer helder nadenken.
Vraag me af of ik spoken zie of overdrijf...
Ik heb mijn vriend vorig jaar aan werk geholpen, in hetzelfde bedrijf als ik, alleen op een andere afdeling.
Opeens zag ik hem steeds vaker in de pauze met dezelfde collega.
Het vreemd is dat hij, volgens eigen zeggen, een hekel heeft aan dat soort types...vreselijk ordinair meisje met een slechte reputatie bij de mannelijke collega's. Ze heeft al jaren een vriend en rommelt met verschillende mannen, wat ze ook mij verteld heeft. Ze gedraagt zich heel uitdagend bij hem, alsof ze elkaars beste vrienden zijn. Ik wist dit is een bedreiging.
Even in het algemeen; Ben jij vaak en snel jaloers? Nee? Dan denk ik dat je intuitie spreekt. Heb je dit vaak, dan zou ik willen zeggen dat je daaraan moet werken.
Vaak zegt ze hoeveel ze samen doet met mijn vriend op het werk. Samen eten, roken, koffie pauze.
Ik voelde maar daar niet fijn bij en vroeg mijn vriend hoeveel ze met elkaar omgaan. Hij ontkende in alle toonaarden. Dat hij haar maar zielig vond met die dikke lagen plamuur op haar gezicht. Aha, de afkraak-want-dan-heeft-vriendinlief-niets-in-de-gaten-methode. Hij vindt haar niet zielig, want anders ging hij niet veel met haar om. Zo simpel is het.
Heb duidelijk een tijdje geleden gezegd dat ik wilde dat ie wat afstand nam van haar. Geen probleem voor hem want hij vond haar toch maar niks. En nam hij wat afstand?
Een paar dagen geleden las ik in zijn tel (eerlijk is eerlijk, ik check wel eens zijn tel omdat ik het allemaal niet vertrouwde). Altijd leuk, zo'n relatie waarin mensen elkaar niet vertrouwen (of dat nu terecht is of niet. Waarom in godsnaam willen mensen hun tijd met iemand delen die ze niet eens vertrouwen?
Het checken van zijn tel doe ik soms als het me te hoog zit dat hij nooit initatief neemt in bed en me ook vaak afwijst. Ook altijd leuk, dat checken. Geeft wel grappige effecten af en toe. De dag dat ik mijn vriend check is de dag dat hij mijn vriend niet meer is. Liever onzekere twijfels en wantrouwen in mijn uppie, dan wantrouwen of willen checken binnen een relatie.
Dat knaagde aan me en praten ging echt niet meer. Hij zwijgt in alle talen en blijft stug tv kijken. Relatie therapie voorgesteld maar dat wilt hij niet. En toch wilde jij in deze relatie blijven. Lekker stom. Waarom dan? Zo leuk is het niet, wel dan?
Anyway, ik las dus dat ze hadden afgesproken op de parkeerplaats om samen de bus te nemen naar het kantoorgebouw.
Haar smsjes waren gewist maar die van hem stonden er nog in. Zo van 'tot zo, ik ben er bijna'.
Haar naam stond niet erbij maar heb daarna het nummer gebeld.
Was in shock want hij had beloofd om niet meer haar om te gaan, buiten werkissues natuurlijk. Effe mierenneuken hoor. Jullie hadden afgesproken dat hij wat afstand nam. Nu ineens had hij beloofd dat hij niet met haar zou omgaan. Heb jij dat ingevuld en wist hij dat? Of is dat tegenwoordig hetzelfde?
Toen ik hem aansprak, werd ie hysterisch en reageerde eerst nonchalant. Daarna mij verwijten dat ie niks mag En? Mag hij niks?, ik heb hem vaker gezegd om gewoon eerlijk te zijn over vrouwelijke vriendinnen dat ik het totaal geen probleen vind als ie me maar dingen verteld. Dus jij hebt wel vaker issues met andere vrouwen in de buurt van je vriend. Ik zou als ik je vriend was niet eens nonchalant en hysterisch worden, maar er gewoon al helemaal klaar mee zijn.
Hij mag omgaan met wie hij wilt toch zeker? Dat gaat jouw niets aan. En waarom moet hij daar alles eerlijk over vertellen. Als jij er nu eens vanuit gaat dat er niets is, en dat hij bij jou is omdat hij dat wil. Zou dat niet veel lekkerder en relaxter leven? En als je er zo in staat dan heb je het echt wel door wanneer er wat aan de hand is.
Het rare is dat ik geen mannelijke vrienden mag hebben, omdat ie zegt dat mannen toch dan op iets uit zijn. Zoals de waard is....En ehm, vraag je voor alles in je leven toestemming van je vriend? Weet je, mijn vriend mag alles doen wat hij wil. Of ik daarin mee ga of het kan accepteren is iets anders. Natuurlijk weet hij in grote lijnen wat ik wel of niet vind kunnen, maar hem iets verbieden. Dacht het niet he. Ik vind dat een veel te groot risico dat hij dat dan ook bij mij gaat doen, en aangezien ik niets verkeerds doe lijkt me dat helemaal geen goed plan.
We hebben knallende ruzie vooral omdat hij niks wilt toegeven en zegt dat ik gek ben.
Het is al eerder voorgekomen dat ie heeft gelogen en dingen heeft verzwogen over andere meiden. Wat voor dingen?
Wat is dit?
Overdrijf ik? Bedoel hij is zo jaloers jij ook, dus jullie passen wel bij elkaar, ik was eerder open minded over dingen maar heb me geschikt naar zijn wens om niet met mannelijke vrienden om te gaan. Waarom heb je dat gedaan? En vind jij dat dit gelijkwaardig is?
Zou er meer spelen met die collega?
Praten wil hij niet meer.... dan zou jij geen relatie meer moeten willen. Tenzij je echt een probleem hebt zelf met andere vrouwen rondom je vriend.
Speelt slachtoffer en manipuleert me volgens mijn vriendinnen. Wie speelt hier het slachtoffer? Jij bent met hem. Je vertrouwt hem niet, maar blijft in deze relatie zitten. Volgens maak jij jezelf meer slachtoffer dan hij.
Verder is altijd heel zorgzaam, geduldig en lief. Hij wilt altijd samen dingen doen en is na werk altijd meteen thuis.
Ben wel vaak weg voor werk.I can hear the weddingbells ring.
woensdag 25 maart 2009 om 10:46
Als je in elke relatie bedrogen bent, dan zegt dast mischien iets over het soort mannen waar jij op valt, of ze gan je bedriegen omdat jij de lijntjes te kort houdt.Als iets je vaker dan 2 keer overkomt, geloof ik niet meer dat het toeval is.
En wat die collega betreft; jouw vriend weet vast ook van haar "reputatie". maar als jullie relatie echt goed zat, dan zou je je geen zorgen maken om haar, want dan zou je weten dat, ookal staat ze naakt voor m te dansen, hij har zou afwijzen. Op het moment dat jij er aan twijfelt of je vriend haar afwijst, heb je een relatieporobleem, en dat ligt niet aan die collega. andere vrouwen zijn er overal, en ook vrouwen die mss je vriend wel leuk vinden ( ik zou me meer zorgen maken als geen enkele andere vrouw mijn vriend zou willen).
Dus ik sluit me aan bij de vorige postster. Wat is er nog leuk aan eenrelatie die bestaat uit je onzeker voelen, controleren, confronteren, ruzie maken, geen antwoord krijgen en je nog steeds onzeker voelen? waarom blijf je in deze relatie?
En wat die collega betreft; jouw vriend weet vast ook van haar "reputatie". maar als jullie relatie echt goed zat, dan zou je je geen zorgen maken om haar, want dan zou je weten dat, ookal staat ze naakt voor m te dansen, hij har zou afwijzen. Op het moment dat jij er aan twijfelt of je vriend haar afwijst, heb je een relatieporobleem, en dat ligt niet aan die collega. andere vrouwen zijn er overal, en ook vrouwen die mss je vriend wel leuk vinden ( ik zou me meer zorgen maken als geen enkele andere vrouw mijn vriend zou willen).
Dus ik sluit me aan bij de vorige postster. Wat is er nog leuk aan eenrelatie die bestaat uit je onzeker voelen, controleren, confronteren, ruzie maken, geen antwoord krijgen en je nog steeds onzeker voelen? waarom blijf je in deze relatie?
woensdag 25 maart 2009 om 10:54
quote:Karin24 schreef op 06 maart 2009 @ 10:48:
[...]
idd verandering moet uit hemzelf komen.
en 't is soms zo moeilijk, want je wil niet dat hij zo doet enz
dus ga je zelf maar allerlei oplossingen zoeken of wat dan ook.
Nee, als hij niet ziet dat hij jou kwetst en dat hij zich niet betrouwbaar opstelt is dat zijn probleem.
Hij moet rekening met je houden en gewoon eerlijk zijn.
Maak hem duidelijk hoe je je voelt, hoe hij nu op je overkomt.. en leg de bal idd bij hem.
Jij hebt niks verkeerds gedaan en je bedoelingen zijn ook goed, je wilt hem niet kwijt maar met dingen verbieden ofzo raak je hem ook kwijt als hij het stiekem doet. Laat hem maar zien wat hij hiermee wil doen..
heb je al met m gesproken?
Even in het algemeen; Ik snap dus nog steeds niet waarom je een persoon die jou pijn doet niet kwijt wilt. Waarom wil je die persoon wél bedoel ik. Om de mooie en leuke momenten? Dus dan moet je de pijn maar voor lief nemen ofzo? Dat is niet de sleutel tot het geluk.
Offtopic; Karin, hoe gaat het met je? Weer een beetje alles op de rit?
[...]
idd verandering moet uit hemzelf komen.
en 't is soms zo moeilijk, want je wil niet dat hij zo doet enz
dus ga je zelf maar allerlei oplossingen zoeken of wat dan ook.
Nee, als hij niet ziet dat hij jou kwetst en dat hij zich niet betrouwbaar opstelt is dat zijn probleem.
Hij moet rekening met je houden en gewoon eerlijk zijn.
Maak hem duidelijk hoe je je voelt, hoe hij nu op je overkomt.. en leg de bal idd bij hem.
Jij hebt niks verkeerds gedaan en je bedoelingen zijn ook goed, je wilt hem niet kwijt maar met dingen verbieden ofzo raak je hem ook kwijt als hij het stiekem doet. Laat hem maar zien wat hij hiermee wil doen..
heb je al met m gesproken?
Even in het algemeen; Ik snap dus nog steeds niet waarom je een persoon die jou pijn doet niet kwijt wilt. Waarom wil je die persoon wél bedoel ik. Om de mooie en leuke momenten? Dus dan moet je de pijn maar voor lief nemen ofzo? Dat is niet de sleutel tot het geluk.
Offtopic; Karin, hoe gaat het met je? Weer een beetje alles op de rit?
woensdag 25 maart 2009 om 11:09
quote:MMrules4ever schreef op 06 maart 2009 @ 17:21:
Ik heb hem een tijdje geleden al gevraagd dat ik best achterdochtig ben en dat ik graag wil weten met wie hij om gaat. Ben in elke relatie bedrogen, en geen enkele man heeft het toegegeven.
Misschien is het verstandig als je daar eerst aan gaat werken. Hoe kun je in een leuke relatie zitten als je er al verkeerd (met achterdocht) instapt. Het zorgt ervoor dat je claimt, wantrouwt, en onzeker bent. Zo kan zelfs de trouwste man het niet goed doen. Overal zoek je iets achter dan. Misschien ben je gewoon nog helemaal niet aan een relatie toe en kun je beter een tijd alleen zijn. Anders blijf je dit soort problemen tegenkomen (en aantrekken).
Ik vind dat als je iets verkeerds doet, je dat eerlijk moet vertellen. Dan heeft die andere de keuze om het te vergeven of weg te gaan.
Eens, maar vergeet niet dat je ook conclusies kunt trekken zonder concrete bewijzen. Zonder dat je dat van de ander af laat hangen. Als hij zegt dat hij niets doet, doe jij alles om hem te geloven. Wat is er mis met zeggen; IK wantrouw, IK ben onzeker, IK neem initiatief en ga eerst eens een tijdje alleen de wereld aankunnen, zodat ik dat hele pakket niet meesleur in het leven van een ander.
Hij zegt ik:' kan jou geen onbenullige dingen zingen, omdat je dan een scene maakt.' Maar dat doe ik alleen als er ik pas later achter kom via tel of pc geschiedenis.
Elke scene is er eentje teveel. Je maakt nu gedoe en ruzie om een vermoeden. Wat moet dat worden als jullie voor een reeël probleem komen te staan? Ik zeg niet dat hij wel te vertrouwen is hoor. Ik denk alleen dat jij teveel van hem verlangt (vertellen, alles laten zien). Het kan, maar puur omdat hij dat bijvoorbeeld wil, niet uit controledrift van jou. Op die manier maak je jouw probleem zijn probleem.
Ik ben gaan checken omdat ie vaak dingen niet vertelde en mede ook door mijn verleden. Dat verleden moet je hem niet opleggen. Hij staat daarbuiten, jij moet dat eerst oplossen.
Ik vertel mijn vriend ook niet alles, maar zoveel dingen zijn niet belangrijk. Ik verzwijg ook niets, en dat is een verschil, maar mijn vriend geeft normale reacties op normale zaken en andersom ook.
Heb een brief geschreven van 5 kantjes maar nog geen reactie op gehad, hij blijft afstandelijk. Waarom schrijven. Praten is effectiever. Wil hij dat niet, dan moet jij dat ook niet meer willen.
Toen ik hem vroeg of ie afstand van haar kon nemen, zei ie dat dat geen enkel probleem was. Dat dit sms-en de eerste keer was. Maar hij zei dat ZIJ zijn nummer had achterhaald op kantoor. Dan moet hij dus toch eerst zich hebben afgevraagd van wie dat nr was ipv meteen terug te sturen, 'ik ben er zo'.
Dus hij mag niet smsen met anderen op zijn initiatief? Jij gaat erg ver in je controledrift hoor. Ik begin heel sterk te geloven dat hij misschien echt gewoon een leuke band met haar heeft. In ieder geval eentje die veel relaxter is dan met jou. Je bent hem wel heel hard aan het wegjagen. Misschien is dat de reden dat je iedere keer bedrogen bent? Ik wil de verantwoordelijkheid niet bij jou leggen, maar er op wijzen dat die daar misschien al ligt. Al is het wel zo, dat iemand natuurlijk eerst netjes een relatie moet beëindigen voordat die aan een ander gaat zitten.
Oh werd net gebeld...er ligt een brief voor me.
Snel gelezen en er staat in dat hij had moeten leren van vorige keren...maar dat ie het nu even niet meer weet omdat ie bang is dat er een volgende keer weer iets uitbreekt. Zo zie je, je jaagt hem weg. Er gaat nog minder gepraat worden, hij gaat nog minder zeggen. Is nu alles ineens opgelost? Hoe gaan jullie hieraan werken, of ga jij er alleen aan werken. Een relatie met wantrouwen kán geen leuke relatie zijn hoor. Daar blijf ik bij.
Thank God dat ik zo'n goede vriendinnen hebben die me er echt doorheen trekken nu...
En ook nogmaals bedankt voor jullie reacties. Het geeft overzicht en lucht erg op!
Lieve to.
Als ik mijn kinderen vertel dat ze niet in die ene kast waar ze eigenlijk nooit inkijken mogen kijken, dan durf ik er donder op te zeggen dat ze heel nieuwsgierig zijn naar wat er in zit. Ik durf er zelfs mijn hand voor in het vuur te steken dat er dan minimaal eentje stiekem toch die kast in gluurt.
Als ik iets in een kast verstop (een cadeautje ofzo), dan doe ik dat in een kast waar ze nooit kijken, en dan wijs ik ze er vooral niet op. En weet je.. zo kan het gebeuren dat ik na een half jaar een cadeautje vind, omdat niemand meer doorhad dat dat daar lag.
Zo werkt dat ook met mensen. Jij wijst die verboden gebieden aan. Heel expliciet. Dat werkt niet.
En mijn voorbeeld zal vast aan alle kanten rammelen, maar het gaat even om het idee.
Als iemand nu eenmaal graag in een kast snuffelt doet diegene dat toch wel, of je dat nu aanwijst, verbied of laat.
En als iemand dat normaal niet doet, kun je net die nieuwsgierigheid aanwakkeren, waardoor iemand een uitzondering maakt. Klopt dus ook niet, maar het gebeurt. Het kan echter ook dat het niet in de aard zit om te snuffelen aan andermans kasten en dat diegene de kast niet eens écht ziet.
Ik heb hem een tijdje geleden al gevraagd dat ik best achterdochtig ben en dat ik graag wil weten met wie hij om gaat. Ben in elke relatie bedrogen, en geen enkele man heeft het toegegeven.
Misschien is het verstandig als je daar eerst aan gaat werken. Hoe kun je in een leuke relatie zitten als je er al verkeerd (met achterdocht) instapt. Het zorgt ervoor dat je claimt, wantrouwt, en onzeker bent. Zo kan zelfs de trouwste man het niet goed doen. Overal zoek je iets achter dan. Misschien ben je gewoon nog helemaal niet aan een relatie toe en kun je beter een tijd alleen zijn. Anders blijf je dit soort problemen tegenkomen (en aantrekken).
Ik vind dat als je iets verkeerds doet, je dat eerlijk moet vertellen. Dan heeft die andere de keuze om het te vergeven of weg te gaan.
Eens, maar vergeet niet dat je ook conclusies kunt trekken zonder concrete bewijzen. Zonder dat je dat van de ander af laat hangen. Als hij zegt dat hij niets doet, doe jij alles om hem te geloven. Wat is er mis met zeggen; IK wantrouw, IK ben onzeker, IK neem initiatief en ga eerst eens een tijdje alleen de wereld aankunnen, zodat ik dat hele pakket niet meesleur in het leven van een ander.
Hij zegt ik:' kan jou geen onbenullige dingen zingen, omdat je dan een scene maakt.' Maar dat doe ik alleen als er ik pas later achter kom via tel of pc geschiedenis.
Elke scene is er eentje teveel. Je maakt nu gedoe en ruzie om een vermoeden. Wat moet dat worden als jullie voor een reeël probleem komen te staan? Ik zeg niet dat hij wel te vertrouwen is hoor. Ik denk alleen dat jij teveel van hem verlangt (vertellen, alles laten zien). Het kan, maar puur omdat hij dat bijvoorbeeld wil, niet uit controledrift van jou. Op die manier maak je jouw probleem zijn probleem.
Ik ben gaan checken omdat ie vaak dingen niet vertelde en mede ook door mijn verleden. Dat verleden moet je hem niet opleggen. Hij staat daarbuiten, jij moet dat eerst oplossen.
Ik vertel mijn vriend ook niet alles, maar zoveel dingen zijn niet belangrijk. Ik verzwijg ook niets, en dat is een verschil, maar mijn vriend geeft normale reacties op normale zaken en andersom ook.
Heb een brief geschreven van 5 kantjes maar nog geen reactie op gehad, hij blijft afstandelijk. Waarom schrijven. Praten is effectiever. Wil hij dat niet, dan moet jij dat ook niet meer willen.
Toen ik hem vroeg of ie afstand van haar kon nemen, zei ie dat dat geen enkel probleem was. Dat dit sms-en de eerste keer was. Maar hij zei dat ZIJ zijn nummer had achterhaald op kantoor. Dan moet hij dus toch eerst zich hebben afgevraagd van wie dat nr was ipv meteen terug te sturen, 'ik ben er zo'.
Dus hij mag niet smsen met anderen op zijn initiatief? Jij gaat erg ver in je controledrift hoor. Ik begin heel sterk te geloven dat hij misschien echt gewoon een leuke band met haar heeft. In ieder geval eentje die veel relaxter is dan met jou. Je bent hem wel heel hard aan het wegjagen. Misschien is dat de reden dat je iedere keer bedrogen bent? Ik wil de verantwoordelijkheid niet bij jou leggen, maar er op wijzen dat die daar misschien al ligt. Al is het wel zo, dat iemand natuurlijk eerst netjes een relatie moet beëindigen voordat die aan een ander gaat zitten.
Oh werd net gebeld...er ligt een brief voor me.
Snel gelezen en er staat in dat hij had moeten leren van vorige keren...maar dat ie het nu even niet meer weet omdat ie bang is dat er een volgende keer weer iets uitbreekt. Zo zie je, je jaagt hem weg. Er gaat nog minder gepraat worden, hij gaat nog minder zeggen. Is nu alles ineens opgelost? Hoe gaan jullie hieraan werken, of ga jij er alleen aan werken. Een relatie met wantrouwen kán geen leuke relatie zijn hoor. Daar blijf ik bij.
Thank God dat ik zo'n goede vriendinnen hebben die me er echt doorheen trekken nu...
En ook nogmaals bedankt voor jullie reacties. Het geeft overzicht en lucht erg op!
Lieve to.
Als ik mijn kinderen vertel dat ze niet in die ene kast waar ze eigenlijk nooit inkijken mogen kijken, dan durf ik er donder op te zeggen dat ze heel nieuwsgierig zijn naar wat er in zit. Ik durf er zelfs mijn hand voor in het vuur te steken dat er dan minimaal eentje stiekem toch die kast in gluurt.
Als ik iets in een kast verstop (een cadeautje ofzo), dan doe ik dat in een kast waar ze nooit kijken, en dan wijs ik ze er vooral niet op. En weet je.. zo kan het gebeuren dat ik na een half jaar een cadeautje vind, omdat niemand meer doorhad dat dat daar lag.
Zo werkt dat ook met mensen. Jij wijst die verboden gebieden aan. Heel expliciet. Dat werkt niet.
En mijn voorbeeld zal vast aan alle kanten rammelen, maar het gaat even om het idee.
Als iemand nu eenmaal graag in een kast snuffelt doet diegene dat toch wel, of je dat nu aanwijst, verbied of laat.
En als iemand dat normaal niet doet, kun je net die nieuwsgierigheid aanwakkeren, waardoor iemand een uitzondering maakt. Klopt dus ook niet, maar het gebeurt. Het kan echter ook dat het niet in de aard zit om te snuffelen aan andermans kasten en dat diegene de kast niet eens écht ziet.
woensdag 25 maart 2009 om 11:10
quote:MMrules4ever schreef op 25 maart 2009 @ 03:02:
hier gaat alles wat beter, maar de onrust blijft...het controleren gaat ook door. Ik kan dit eigenlijk niet meer verdragen. Ik weet gewoon dat er meer is/was.
Trek dan je conclusies zeg! Zo moeilijk is het niet.
Hoelang zijn jullie eigenlijk samen en hoe oud zijn jullie?
hier gaat alles wat beter, maar de onrust blijft...het controleren gaat ook door. Ik kan dit eigenlijk niet meer verdragen. Ik weet gewoon dat er meer is/was.
Trek dan je conclusies zeg! Zo moeilijk is het niet.
Hoelang zijn jullie eigenlijk samen en hoe oud zijn jullie?
woensdag 25 maart 2009 om 11:54
Als geen enkele man het heeft toegegeve, hoe weet je dan zo zeker dat je bedrogen bent?
Mijn eerste vriendje was een superonzeker jaloers type ( of eigenlijk daarin veranderde hij gedurende onze relatie, omdat ik veranderde van onzeker muisje in vrouw met eigen mening). Hij was er ook van overtuigd dat ik vreemdging. ik kreeg en mobieltje van hem kado, zodat ie me overal kon bellen ( wat ie ook deed als ik niet binnen een kwartier na college of sporten thuis was. Hij checkte mijn mail, en elk berichtje van een man die geen directe familie was, was voor hem bewijs dat ik vreemdging. En geen mail was ook bewijs, want dan had ik vast en zeker die mails al gewist. In het begin was ik opn en eerlijk, deed ik mijn best om m gerust te stellen. Maar ik werd de ruzies moe, dus op een gegeven moment zette ik een wachtwoord op mijn mailbox, en liet ik mobieltje thuis. dus iedere thuiskomts veranderde in ruzie en kriuisverhoor of een huilbij van zijn kant. gevolg was dat ik liever ergens anders was dan thuis. Uiteindelijk ook ontmoette ik iemand waarmee ik een normaal gesprek kon voeren. Die me complimentjes gaf, waarme ik kon lachen, maar die me ook kon troosten als ik weer eens ruzie had met vriend. En sja ik werd verliefd op die ander, belandde bij m in bed, verbrak de volgende ochtend mijn relatie.vriend zal ongetwijfeld geconcludeerd hebben dat hij gelijk had met zijn verdenkingen en dat ik m bedroog. En ja ik heb m 1 nacht bedrogen en dat was niet slim. Maar uiteindelijk was het een reactie op het feit dat liefde en respect allang verdwenen waren. Ik had een jaar eerder bij m weg moeten gaan, had een hoop ellende gescheeld.Heb wel mijn lesje geleerd. Ik wil nooit meer in een relatie zitten waar geen vertrouwen is.
Mijn eerste vriendje was een superonzeker jaloers type ( of eigenlijk daarin veranderde hij gedurende onze relatie, omdat ik veranderde van onzeker muisje in vrouw met eigen mening). Hij was er ook van overtuigd dat ik vreemdging. ik kreeg en mobieltje van hem kado, zodat ie me overal kon bellen ( wat ie ook deed als ik niet binnen een kwartier na college of sporten thuis was. Hij checkte mijn mail, en elk berichtje van een man die geen directe familie was, was voor hem bewijs dat ik vreemdging. En geen mail was ook bewijs, want dan had ik vast en zeker die mails al gewist. In het begin was ik opn en eerlijk, deed ik mijn best om m gerust te stellen. Maar ik werd de ruzies moe, dus op een gegeven moment zette ik een wachtwoord op mijn mailbox, en liet ik mobieltje thuis. dus iedere thuiskomts veranderde in ruzie en kriuisverhoor of een huilbij van zijn kant. gevolg was dat ik liever ergens anders was dan thuis. Uiteindelijk ook ontmoette ik iemand waarmee ik een normaal gesprek kon voeren. Die me complimentjes gaf, waarme ik kon lachen, maar die me ook kon troosten als ik weer eens ruzie had met vriend. En sja ik werd verliefd op die ander, belandde bij m in bed, verbrak de volgende ochtend mijn relatie.vriend zal ongetwijfeld geconcludeerd hebben dat hij gelijk had met zijn verdenkingen en dat ik m bedroog. En ja ik heb m 1 nacht bedrogen en dat was niet slim. Maar uiteindelijk was het een reactie op het feit dat liefde en respect allang verdwenen waren. Ik had een jaar eerder bij m weg moeten gaan, had een hoop ellende gescheeld.Heb wel mijn lesje geleerd. Ik wil nooit meer in een relatie zitten waar geen vertrouwen is.
woensdag 25 maart 2009 om 12:06
Wat doe je nog bij die man? Ik zou nooit en te nimmer bij iemand kunnen zijn die me zou verbieden om met mijn mannelijke vrienden om te gaan. Alleen het idee benauwt me al verschrikkelijk.
En dan als tegenreactie doe jij eigenlijk precies hetzelfde... verbied jij hem om met die vrouwelijke collega om te gaan en check je zijn telefoon... (Zijn sms'jes vind ik ook niet heel schokkend eerlijk gezegd en komen op mij over alsof hij gewoon een leuke band met haar heeft)
Een relatie is gebaseerd op vertrouwen... ik zie dat hier nergens terugkomen. Veel succes ermee!
En dan als tegenreactie doe jij eigenlijk precies hetzelfde... verbied jij hem om met die vrouwelijke collega om te gaan en check je zijn telefoon... (Zijn sms'jes vind ik ook niet heel schokkend eerlijk gezegd en komen op mij over alsof hij gewoon een leuke band met haar heeft)
Een relatie is gebaseerd op vertrouwen... ik zie dat hier nergens terugkomen. Veel succes ermee!
vrijdag 3 april 2009 om 01:53
Hallo allemaal
Antwoorden op een paar vragen:
Ik ben 27 en hij 30, we zijn 2 jaar en een paar maanden samen.
De keren dat ik vermoeden had bedrogen te zijn in vorige relaties zijn ontelbaar. Achteraf is alles uit gekomen. Ik wist elke keer om welke vrouw het ging.Alles klopte. Ik ben gewoon een sukkel geweest om niet op mijn gevoel te vertrouwen. Bleef mezelf steeds iets wijs maken. Zolang ik het niet uit zijn mond hoor... is het nog niet echt, zeg maar.
Komt misschien raar over, maar zo ging het er dus aan toe.
Verder ben ik niet snel jaloers. Ik vind het normaal dat je ook vrouwelijke vriendinnen kunt hebben en andersom natuurlijk ook. We hebben dat toch allemaal. Ik doe er dan niet stiekem over en neem ook gewoon de tel op als ik gebeld wordt. Hij kent al mijn vrienden, of op zijn minst bij naam.
Ik zou er niks achter zoeken als ie gewoon zou toegeven dat ie haar een leuke collega vindt. Maar zelfs dat zegt ie niet. Volgens hem is het maar een dom mens. En lelijk ook nog. Dan denk ik waarom ga je daar mee om?
Die sms-jes zijn op het eerste zicht niet schokkend, maar niemand maar dan ook werkelijk niemand spreekt op de parkeerplaats af. Ik werk er al jaren dus weet dat het niet de gang van zaken is. Als je samen wilt roken voor het begin van je dienst, spreek je gewoon voor het gebouw af.
Hier gaat het inmiddels beter. We hebben het er soms over. Hij doet niet meer hysterisch. Ik had beter hem rustig kunnen benaderen dan meteen een grote mond opzetten. Het blijft lastig voor mij om het uit mijn hoofd te zetten maar het gaat steeds beter.
Ik ben die collega niet meer tegen gekomen.
Vriend is ook op zoek naar een andere baan ivm de crisis. En dat is dat ene probleem ook opgelost, zegt ie.
Ben goed gaan nadenken over mezelf. Moet eerlijk toegeven dat ik veel tranen heb gelaten. Ik geef te veel in een relatie. Schik me te veel naar andermans wensen.
Ik ga nu ook leven! Mezelf weer zijn. Was mezelf wel even kwijt. Nu ga ik ook genieten en niet meer zo krampachtig andere mensen op afstand houden.
Zelfs met homosexuele vrienden mocht ik niet meer mee om gaan.
Dat is nu voorbij, ik spreek binnenkort weer met een paar vrienden af.
Een vriendin van me zei dat ie zich niet al te mannelijk voelt naast mij. Dat ik over kom als iemand die het perfect voor elkaar heeft op financieel vlak, carriere, vrienden, familie,...
Ik kom uit een ander land en heb in 7 jaar alles bereikt wat ik wilde (effe de relatie terzijde).
Ik merk dat ie me heel hoog inschat (doe ik zelf niet vaak genoeg, beetje onzeker).
Ik denk dat ie zelf ook heel onzeker is, omdat ie niet veel voor elkaar heeft. Dat zegt ie zelf. Zoals een vaste baan, geen vrienden, familie komt nooit, schulden,voelt zich snel afgewezen. Dan huilt ie zegt dat ie met niks te bieden heeft. Ik laat hem duidelijk merken dat ik niks nodig heb dan een goede relatie. Ik hoef geen cadeeau's, vakantie, dure auto's. Helemaal niks. Koop zelf wat ik wil dat hoef ik niet van een man.
Ben bezig met alles goed op een rijtje te zetten. Het lijkt erop dat ik mezelf beter leer kennen door dit. Dat ik voor niks onzeker ben over mijn eigen. Ik mag er wezen, ik doe het goed. Dat kan ik nu pas zeggen. En dat is een heerlijk gevoel.
Ik geef hem een kans, want hij is er ook vaak voor me. We kunnen het goed hebben samen.
Ik check niks meer en vertrouw erop dat het lot mij wel brengt waar ik hoor te zijn. En mocht er ooit iets boven water komen. dan is dat maar zo. Dan ben ik dus pleiten. En zonder hem kan ik het ook heel goed hebben.
Antwoorden op een paar vragen:
Ik ben 27 en hij 30, we zijn 2 jaar en een paar maanden samen.
De keren dat ik vermoeden had bedrogen te zijn in vorige relaties zijn ontelbaar. Achteraf is alles uit gekomen. Ik wist elke keer om welke vrouw het ging.Alles klopte. Ik ben gewoon een sukkel geweest om niet op mijn gevoel te vertrouwen. Bleef mezelf steeds iets wijs maken. Zolang ik het niet uit zijn mond hoor... is het nog niet echt, zeg maar.
Komt misschien raar over, maar zo ging het er dus aan toe.
Verder ben ik niet snel jaloers. Ik vind het normaal dat je ook vrouwelijke vriendinnen kunt hebben en andersom natuurlijk ook. We hebben dat toch allemaal. Ik doe er dan niet stiekem over en neem ook gewoon de tel op als ik gebeld wordt. Hij kent al mijn vrienden, of op zijn minst bij naam.
Ik zou er niks achter zoeken als ie gewoon zou toegeven dat ie haar een leuke collega vindt. Maar zelfs dat zegt ie niet. Volgens hem is het maar een dom mens. En lelijk ook nog. Dan denk ik waarom ga je daar mee om?
Die sms-jes zijn op het eerste zicht niet schokkend, maar niemand maar dan ook werkelijk niemand spreekt op de parkeerplaats af. Ik werk er al jaren dus weet dat het niet de gang van zaken is. Als je samen wilt roken voor het begin van je dienst, spreek je gewoon voor het gebouw af.
Hier gaat het inmiddels beter. We hebben het er soms over. Hij doet niet meer hysterisch. Ik had beter hem rustig kunnen benaderen dan meteen een grote mond opzetten. Het blijft lastig voor mij om het uit mijn hoofd te zetten maar het gaat steeds beter.
Ik ben die collega niet meer tegen gekomen.
Vriend is ook op zoek naar een andere baan ivm de crisis. En dat is dat ene probleem ook opgelost, zegt ie.
Ben goed gaan nadenken over mezelf. Moet eerlijk toegeven dat ik veel tranen heb gelaten. Ik geef te veel in een relatie. Schik me te veel naar andermans wensen.
Ik ga nu ook leven! Mezelf weer zijn. Was mezelf wel even kwijt. Nu ga ik ook genieten en niet meer zo krampachtig andere mensen op afstand houden.
Zelfs met homosexuele vrienden mocht ik niet meer mee om gaan.
Dat is nu voorbij, ik spreek binnenkort weer met een paar vrienden af.
Een vriendin van me zei dat ie zich niet al te mannelijk voelt naast mij. Dat ik over kom als iemand die het perfect voor elkaar heeft op financieel vlak, carriere, vrienden, familie,...
Ik kom uit een ander land en heb in 7 jaar alles bereikt wat ik wilde (effe de relatie terzijde).
Ik merk dat ie me heel hoog inschat (doe ik zelf niet vaak genoeg, beetje onzeker).
Ik denk dat ie zelf ook heel onzeker is, omdat ie niet veel voor elkaar heeft. Dat zegt ie zelf. Zoals een vaste baan, geen vrienden, familie komt nooit, schulden,voelt zich snel afgewezen. Dan huilt ie zegt dat ie met niks te bieden heeft. Ik laat hem duidelijk merken dat ik niks nodig heb dan een goede relatie. Ik hoef geen cadeeau's, vakantie, dure auto's. Helemaal niks. Koop zelf wat ik wil dat hoef ik niet van een man.
Ben bezig met alles goed op een rijtje te zetten. Het lijkt erop dat ik mezelf beter leer kennen door dit. Dat ik voor niks onzeker ben over mijn eigen. Ik mag er wezen, ik doe het goed. Dat kan ik nu pas zeggen. En dat is een heerlijk gevoel.
Ik geef hem een kans, want hij is er ook vaak voor me. We kunnen het goed hebben samen.
Ik check niks meer en vertrouw erop dat het lot mij wel brengt waar ik hoor te zijn. En mocht er ooit iets boven water komen. dan is dat maar zo. Dan ben ik dus pleiten. En zonder hem kan ik het ook heel goed hebben.
