Relaties
alle pijlers
Vriend helpen met verandering?
zaterdag 9 augustus 2008 om 14:46
Hoi,
Ik zit een beetje met het volgende:
Mijn vriend komt uit een heel ander gezin dan ik zelf gewend ben.
Dit is duidelijk terug te zien in bepaalde gedragingen. In de tijd dat we een relatie kregen was dat een behoorlijke struikelblok voor mij. Ik weet dat ik hem niet kan en mag veranderen (!) en besloot om het een plek te geven en het te accepteren.
Hele tijd lang ging het goed en we leerden omgaan met elkaars plus en minpunten zeg maar.
Maar nu merk ik dat het weer gaat tegenstaan....(hebben nu 2,5 jaar een relatie).
Laat ik maar kort omschrijven dat hij zich moeilijk kan inleven in andere mensen (geen interesse tonen, enkel over zichzelf praten, veel in eigen wereld leven en niet bij andere dingen stilstaan, hierdoor vaak erg onduidelijk naar mij toe). (hij beaamt overigens)
Ik schrik ervan dat ik me weer ga ergeren eraan.
Hou ontzettend veel van hem maar probeer dus een weg te vinden waarin het voor ons beiden acceptabel is.
Zelf wil hij vooral meer duidelijker zijn en meer open staan voor de mensen en dingen om hem heen, maar merk dat het hem moeilijk af gaat, vervalt al snel in oude.
Is het verstandig dat ik hem help ermee of dit te veeleisend?
Lijkt dan net alsof ik hem wil heropvoeden wat ik dus een vreselijk idee vind!
Misschien is het beter om het bij mijzelf te laten en zelf meer een weg moet zoeken in het accepteren en niet teveel verwachten?
Om een voorbeeld te geven over wat botst op dit moment:
Ik ben tijd geleden gestopt met de pil om in verwachting te raken, maar tot nu toe nog geen succes. Ik weet dat hij er anders mee omgaat dan ik, maar toch vind ik het nog steeds zo jammer dat hij er nooit naar vraagt.
(hoe ik me voel, over mijn cyclus, even erover praten ofzo)
Merk aan mezelf dat ik ook minder tegen hem zeg erover. Kan gelukkig mijn ei kwijt bij een vriendin omdat ik dus het idee heb dat hij er geen interesse in heeft.
En enkel die gedachte vind ik al erg, want ik weet dat hij het niet zo bedoeld.
Ga sowieso vandaag met hem in gesprek erover, dat dit me dus dwars zit. Misschien komen we wel samen tot een oplossing maar wil dus eerst jullie mening/tips weten.
Bedankt alvast!
Ik zit een beetje met het volgende:
Mijn vriend komt uit een heel ander gezin dan ik zelf gewend ben.
Dit is duidelijk terug te zien in bepaalde gedragingen. In de tijd dat we een relatie kregen was dat een behoorlijke struikelblok voor mij. Ik weet dat ik hem niet kan en mag veranderen (!) en besloot om het een plek te geven en het te accepteren.
Hele tijd lang ging het goed en we leerden omgaan met elkaars plus en minpunten zeg maar.
Maar nu merk ik dat het weer gaat tegenstaan....(hebben nu 2,5 jaar een relatie).
Laat ik maar kort omschrijven dat hij zich moeilijk kan inleven in andere mensen (geen interesse tonen, enkel over zichzelf praten, veel in eigen wereld leven en niet bij andere dingen stilstaan, hierdoor vaak erg onduidelijk naar mij toe). (hij beaamt overigens)
Ik schrik ervan dat ik me weer ga ergeren eraan.
Hou ontzettend veel van hem maar probeer dus een weg te vinden waarin het voor ons beiden acceptabel is.
Zelf wil hij vooral meer duidelijker zijn en meer open staan voor de mensen en dingen om hem heen, maar merk dat het hem moeilijk af gaat, vervalt al snel in oude.
Is het verstandig dat ik hem help ermee of dit te veeleisend?
Lijkt dan net alsof ik hem wil heropvoeden wat ik dus een vreselijk idee vind!
Misschien is het beter om het bij mijzelf te laten en zelf meer een weg moet zoeken in het accepteren en niet teveel verwachten?
Om een voorbeeld te geven over wat botst op dit moment:
Ik ben tijd geleden gestopt met de pil om in verwachting te raken, maar tot nu toe nog geen succes. Ik weet dat hij er anders mee omgaat dan ik, maar toch vind ik het nog steeds zo jammer dat hij er nooit naar vraagt.
(hoe ik me voel, over mijn cyclus, even erover praten ofzo)
Merk aan mezelf dat ik ook minder tegen hem zeg erover. Kan gelukkig mijn ei kwijt bij een vriendin omdat ik dus het idee heb dat hij er geen interesse in heeft.
En enkel die gedachte vind ik al erg, want ik weet dat hij het niet zo bedoeld.
Ga sowieso vandaag met hem in gesprek erover, dat dit me dus dwars zit. Misschien komen we wel samen tot een oplossing maar wil dus eerst jullie mening/tips weten.
Bedankt alvast!
zaterdag 9 augustus 2008 om 15:22
Misschien is het goed te accepteren dat je sommige dingen nou eenmaal met je vriendin bespreekt en niet met je vriend
Daarnaast kun je op een moment gewoon aangeven wat je op dat moment van hem verwacht. Als ik een knuffel wil, kan m'n vriend dat niet aan mijn neus zien (aan de rest van m'n gezichtsuitdrukking nog wel eens ) dus zeg ik "Ik wil een knuffel" en die krijg ik dan (soms vraag ik ook lief)
ook kun je ongevraagd dingen vertellen natuurlijk. Dat je weer ongesteld geworden bent. Dat je je daar even kut over voelt.
Misschien raakt hij daar zo aan gewend, dat hij gaat vragen hoe je je voelt, als je het een keertje niet zegt, maar reken daar niet op.
Sja, en anders een 'vraag en antwoord' kwartiertje elke dag?
Hoe was jouw dag en dat beide kanten op!
Probeer hier wel duidelijkheid in te krijgen, voordat je een kind hebt, want het hebben van een kind vergt veel van jezelf,je vriend en je relatie en dan is het wel prettig om over bepaalde gevoelens te kunnen praten. Dat je weet dat je af en toe onredelijk kunt uitvallen naar elkaar, dat je even te moe bent voor dingen, maar dat je er wel voor elkaar bent.
Dus dat je geen schuld voor (onredelijke) uitvallen bij elkaar gaat leggen, maar gewoon bij vermoeidheid, gebrek aan tijd voor elkaar (waar wat aan te doen is) enzovoorts.
succes!
Daarnaast kun je op een moment gewoon aangeven wat je op dat moment van hem verwacht. Als ik een knuffel wil, kan m'n vriend dat niet aan mijn neus zien (aan de rest van m'n gezichtsuitdrukking nog wel eens ) dus zeg ik "Ik wil een knuffel" en die krijg ik dan (soms vraag ik ook lief)
ook kun je ongevraagd dingen vertellen natuurlijk. Dat je weer ongesteld geworden bent. Dat je je daar even kut over voelt.
Misschien raakt hij daar zo aan gewend, dat hij gaat vragen hoe je je voelt, als je het een keertje niet zegt, maar reken daar niet op.
Sja, en anders een 'vraag en antwoord' kwartiertje elke dag?
Hoe was jouw dag en dat beide kanten op!
Probeer hier wel duidelijkheid in te krijgen, voordat je een kind hebt, want het hebben van een kind vergt veel van jezelf,je vriend en je relatie en dan is het wel prettig om over bepaalde gevoelens te kunnen praten. Dat je weet dat je af en toe onredelijk kunt uitvallen naar elkaar, dat je even te moe bent voor dingen, maar dat je er wel voor elkaar bent.
Dus dat je geen schuld voor (onredelijke) uitvallen bij elkaar gaat leggen, maar gewoon bij vermoeidheid, gebrek aan tijd voor elkaar (waar wat aan te doen is) enzovoorts.
succes!
Later is nu
zaterdag 9 augustus 2008 om 15:37
Dreamer jouw tips doe/deed ik eigenlijk al.
Maar zal je niet zien: heb ik een topic geopend, komt ie net thuis en blijkt hij iets gedaan te hebben om extra duidelijk voor mij te zijn, echt rekening met mij gehouden.
Het was iets heel kleins, maar laat mij wel zien dat hij zich er dus wel degelijk van bewust is.
Ga zo in gesprek met hem erover (hij was alweer weggeroepen...).
Maar zal je niet zien: heb ik een topic geopend, komt ie net thuis en blijkt hij iets gedaan te hebben om extra duidelijk voor mij te zijn, echt rekening met mij gehouden.
Het was iets heel kleins, maar laat mij wel zien dat hij zich er dus wel degelijk van bewust is.
Ga zo in gesprek met hem erover (hij was alweer weggeroepen...).
zaterdag 9 augustus 2008 om 16:11
Het is sowieso goed dat je het er niet bij laat zitten, anders gaat het van binnen 'borrelen"en dan ontplof je op een dag. Heel goed dat je het initiatief neemt om hierover te praten met hem. Ook al zal het niet meteen tot de oplossing leiden, het is een goed begin! Ik vind het ook niet negatief dat je een verandering wilt bewerkstelligen. Soms ziet de ander het niet altijd bij zichzelf en vindt het juist fijn dat zijn/haar partner het opmerkt en zich hierover uit. Maak er ook niet een te lang gesprek van, het is een beginnetje en laat het dan even een weekje of zo bezinken. Hij heeft dan ook even de tijd om erover na te denken. O ja probeer het feit dat hij uit een ander gezin komt niet teveel je gevoel beïnvloeden. Het is zeker wel een gedeeltelijke oorzaak, maar goed ik denk dat hij volwassen genoeg is om zich niet daardoor te laten beheersen. Heel veel succes ermee en ik ben benieuwd hoe het gaat.
zaterdag 9 augustus 2008 om 18:19
Jullie moeten even goed met elkaar praten. De eigenschappen die je noemt, zijn ook geen prettige eigenschappen. Je geeft aan dat hij aan die punten wil werken.
Praat erover hoe hij dat wil doen, hoe je hem kan helpen?
Het lijkt me erg belangrijk dat jullie leren goed met elkaar te communiceren. Je bent ook gestopt met de pil. Hebben jullie hier goed over gepraat?
Je relatie staat, als jullie straks een kindje hebben, straks onder wat meer druk en dan is het fijn als jullie elkaar beter begrijpen.
Praat erover hoe hij dat wil doen, hoe je hem kan helpen?
Het lijkt me erg belangrijk dat jullie leren goed met elkaar te communiceren. Je bent ook gestopt met de pil. Hebben jullie hier goed over gepraat?
Je relatie staat, als jullie straks een kindje hebben, straks onder wat meer druk en dan is het fijn als jullie elkaar beter begrijpen.
zaterdag 9 augustus 2008 om 20:46
quote:minameut schreef op 09 augustus 2008 @ 14:46:
Laat ik maar kort omschrijven dat hij zich moeilijk kan inleven in andere mensen (geen interesse tonen, enkel over zichzelf praten, veel in eigen wereld leven en niet bij andere dingen stilstaan, hierdoor vaak erg onduidelijk naar mij toe). (hij beaamt overigens)
Lijkt me een erg onaangename eigenschap. Waarom wil je een kind met een man met zo'n karakter?
Laat ik maar kort omschrijven dat hij zich moeilijk kan inleven in andere mensen (geen interesse tonen, enkel over zichzelf praten, veel in eigen wereld leven en niet bij andere dingen stilstaan, hierdoor vaak erg onduidelijk naar mij toe). (hij beaamt overigens)
Lijkt me een erg onaangename eigenschap. Waarom wil je een kind met een man met zo'n karakter?
zondag 10 augustus 2008 om 14:31
Hoi, bedankt voor de reacties!
Omdat gister mijn vriend eerder thuis was dan verwacht had ik dus amper tijd om reacties te krijgen op deze topic, maar goed, het heeft zichzelf eigenlijk opgelost inmiddels.
Hij had dus gister rekening met mij gehouden en jawel....prompt toen we even later op de bank zaten vroeg hij hoe het met me ging (qua buik enzo). Schiet mij maar lek, alsof ie dit topic had gelezen haha (zal je echt altijd net zien!, kan overigens niet hoor).
Daarna gingen we samen ergens heen en alles bij elkaar deed me dat erg goed.
Wat me toen te binnen schoot was: dan kan ik wel weer gaan mopperen of commentaar geven maar ik kan ook de goede dingen benoemen!
Dit heb ik dus vervolgens gedaan, dus heb eerst gezegd dat ik eerst ergens mee zat maar dat het me goed deed toen hij dit of dat deed/zei.
Hier reageerde hij goed op. Niet eens zolang over gepraat, het was gezegd en een hele discussie was niet nodig ofzo.
Ik besefte toen weer heel goed dat hij al eerder heeft gezegd: ik ga anders om met dingen dan jij maar het doet me allemaal evengoed wel wat! Tja en dat moet ik in mijn achterhoofd houden dus!!!
Wanda: die eigenschappen zijn erg kort door de bocht, kort omschreven. Hij heeft dus moeite om zich te kunnen verplaatsen in een ander, maar dat maakt hem niet slecht.
Hij heeft weer andere karaktereigenschappen die hem weer uniek maken en een erg fijn persoon.
Ik weet het, zo'n stukje staat gelijk zo negatief, maar er zijn natuurlijk ook andere kanten aan het verhaal (pluspunten).
Zat gister ook niet lekker in me vel en dan wordt iets al snel negatief.
Oja en over het stoppen met de pil hebben we absoluut zeker goed over gepraat! We kunnen sowieso goed met elkaar praten (moet wel van mij uit komen dan, hij heeft nooit wat negatiefs te melden...).
Zo zie je maar weer: van een relatie blijf je leren ; )
Wel fijn dat ik hier even mijn ei kwijt kon, bedankt.
Omdat gister mijn vriend eerder thuis was dan verwacht had ik dus amper tijd om reacties te krijgen op deze topic, maar goed, het heeft zichzelf eigenlijk opgelost inmiddels.
Hij had dus gister rekening met mij gehouden en jawel....prompt toen we even later op de bank zaten vroeg hij hoe het met me ging (qua buik enzo). Schiet mij maar lek, alsof ie dit topic had gelezen haha (zal je echt altijd net zien!, kan overigens niet hoor).
Daarna gingen we samen ergens heen en alles bij elkaar deed me dat erg goed.
Wat me toen te binnen schoot was: dan kan ik wel weer gaan mopperen of commentaar geven maar ik kan ook de goede dingen benoemen!
Dit heb ik dus vervolgens gedaan, dus heb eerst gezegd dat ik eerst ergens mee zat maar dat het me goed deed toen hij dit of dat deed/zei.
Hier reageerde hij goed op. Niet eens zolang over gepraat, het was gezegd en een hele discussie was niet nodig ofzo.
Ik besefte toen weer heel goed dat hij al eerder heeft gezegd: ik ga anders om met dingen dan jij maar het doet me allemaal evengoed wel wat! Tja en dat moet ik in mijn achterhoofd houden dus!!!
Wanda: die eigenschappen zijn erg kort door de bocht, kort omschreven. Hij heeft dus moeite om zich te kunnen verplaatsen in een ander, maar dat maakt hem niet slecht.
Hij heeft weer andere karaktereigenschappen die hem weer uniek maken en een erg fijn persoon.
Ik weet het, zo'n stukje staat gelijk zo negatief, maar er zijn natuurlijk ook andere kanten aan het verhaal (pluspunten).
Zat gister ook niet lekker in me vel en dan wordt iets al snel negatief.
Oja en over het stoppen met de pil hebben we absoluut zeker goed over gepraat! We kunnen sowieso goed met elkaar praten (moet wel van mij uit komen dan, hij heeft nooit wat negatiefs te melden...).
Zo zie je maar weer: van een relatie blijf je leren ; )
Wel fijn dat ik hier even mijn ei kwijt kon, bedankt.
