
Vriend voelt zich beklemd maar beklemd mij ook
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:05
Mijn vriend voelt zich soms snel beklemd als het gaat om hoe vaak we elkaar zien en hoe vaak we elkaar spreken. Hij vindt het ook fijn om weleens een avondje voor zichzelf te hebben. De één heeft dat wat meer dan de ander. In het begin moesten we hierin wel een beetje passen en meten omdat ik meer behoefte had om hem te zien en dat ook gewend was in andere relaties. Dit is gelukkig opgelost op een punt waarbij we ons beide prettig voelen. Soms gaat het iets minder maar t is geen groot probleem meer in onze relatie. Ik heb hem leren loslaten en dat voelt voor ons beide goed.
Nu is het zo dat hij veel nadenkt en voor zichzelf een bepaald beeld van zijn leven heeft. Het moet zus en zo en daarmee is hij gelukkig. Daarin beklemd hij mij omdat ik van hem bepaalde dingen niet "mag". Hij vindt het niet fijn als ik het op mijn manier doe dus het liefst ziet hij dat ik me dan ook aan hem aanpas en het doe op zijn manier en dit ook accepteer.
Om een voorbeeld te noemen. Ik kan goed met zijn moeder opschieten. Ik vind het belangrijk dat ik een goede band opbouw met haar. Gewoon omdat ik haar een leuk mens vind en het ook gezellig vind om met haar te kletsen. Zij ook met mij trouwens haha. Maar mijn vriend houdt altijd een bepaalde afstand tot zijn moeder. Nu wil hij van mij dat ik dat ook doe omdat anders de afstand tussen hem en haar weer kleiner wordt. Misschien beetje vaag zo maar ik weet t niet goed uit te leggen. Ik wil die afstand niet omdat ik wel een band op wil bouwen met haar.
Ik heb me aan hem aangepast door echt na te denken over hoe vaak we elkaar zagen en of het wel reeël was hoe vaak ik hem wilde zien. Nu ben ik tevreden met hoe het loopt daarin alleen hij beklemd mij ook behoorlijk en wil daar niet echt in veranderen.
Wat zouden jullie in deze situatie doen?
Nu is het zo dat hij veel nadenkt en voor zichzelf een bepaald beeld van zijn leven heeft. Het moet zus en zo en daarmee is hij gelukkig. Daarin beklemd hij mij omdat ik van hem bepaalde dingen niet "mag". Hij vindt het niet fijn als ik het op mijn manier doe dus het liefst ziet hij dat ik me dan ook aan hem aanpas en het doe op zijn manier en dit ook accepteer.
Om een voorbeeld te noemen. Ik kan goed met zijn moeder opschieten. Ik vind het belangrijk dat ik een goede band opbouw met haar. Gewoon omdat ik haar een leuk mens vind en het ook gezellig vind om met haar te kletsen. Zij ook met mij trouwens haha. Maar mijn vriend houdt altijd een bepaalde afstand tot zijn moeder. Nu wil hij van mij dat ik dat ook doe omdat anders de afstand tussen hem en haar weer kleiner wordt. Misschien beetje vaag zo maar ik weet t niet goed uit te leggen. Ik wil die afstand niet omdat ik wel een band op wil bouwen met haar.
Ik heb me aan hem aangepast door echt na te denken over hoe vaak we elkaar zagen en of het wel reeël was hoe vaak ik hem wilde zien. Nu ben ik tevreden met hoe het loopt daarin alleen hij beklemd mij ook behoorlijk en wil daar niet echt in veranderen.
Wat zouden jullie in deze situatie doen?
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:11
Ik kan jouw zin 'ik heb hem leren loslaten' niet echt goed rijmen met het idee van een vaste relatie waarin je elkaar juist *niet* loslaat.
Waarom wil hij niet dat je zijn moeder beter leert kennen en heeft hij behoefte aan 'avondjes voor zichzelf'? Jullie wonen volgens mij niet samen dus dan zijn er denk ik ochtenden, middagen, avonden en nachten 'voor jezelf' te over.
Ik schat in dat achter dit verhaal toch wat serieuze twijfels van zijn kant schuilgaan.
Waarom wil hij niet dat je zijn moeder beter leert kennen en heeft hij behoefte aan 'avondjes voor zichzelf'? Jullie wonen volgens mij niet samen dus dan zijn er denk ik ochtenden, middagen, avonden en nachten 'voor jezelf' te over.
Ik schat in dat achter dit verhaal toch wat serieuze twijfels van zijn kant schuilgaan.
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:13
Vind t moeilijk te reageren want het verhaal is idd nogal vaag en ongenuanceerd. Als ik het zo lees, zou ik zeggen dat de verhoudingen in jullie relatie nogal scheef liggen...
Persoonlijk zou ik het niet prettig vinden als mijn partner mij dingen oplegd die ik wel of niet mag. Je zegt dat je je hebt moeten aanpassen aan zijn wensen eigenlijk, hoe vaak hij je wil zien. Niet andersom. Hoe vaak zien jullie elkaar nu dan? Wat is teveel in zijn ogen?
Ik vind het niet raar dat je een leuke band met je schoonmoeder wil, maar ik ga nou niet echt wekelijks bij de mijne op de koffie. vind t wel apart dat ie je daarin tegenhoudt, maar nogmaals wat is vaak en hoe reeel is dit? Zegt ie echt letterlijk dat t niet mag etc.? En waarom is de band met zijn moeder zo slecht?
Persoonlijk zou ik het niet prettig vinden als mijn partner mij dingen oplegd die ik wel of niet mag. Je zegt dat je je hebt moeten aanpassen aan zijn wensen eigenlijk, hoe vaak hij je wil zien. Niet andersom. Hoe vaak zien jullie elkaar nu dan? Wat is teveel in zijn ogen?
Ik vind het niet raar dat je een leuke band met je schoonmoeder wil, maar ik ga nou niet echt wekelijks bij de mijne op de koffie. vind t wel apart dat ie je daarin tegenhoudt, maar nogmaals wat is vaak en hoe reeel is dit? Zegt ie echt letterlijk dat t niet mag etc.? En waarom is de band met zijn moeder zo slecht?
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:17
Ben het ook met Laura eens, ik heb ook ooit een vriendje gehad dat erg veel tijd voor zichzelf nodig had. Dat ging van kwaad tot erger, totdat ik hem nog maar een keer per week "mocht" zien, bij voorkeur op woensdag...Na een paar keer aanpassen of loslaten zoals jij het zegt, was ik er wel klaar mee en heb gezegd dat ie beter een profesionele vriendin kon zoeken....(dwz h**r) die komt opdraven als hij er zin in heeft. Mijn idee is dat als je elkaar leuk vind, je het ook leuk vind om samen tijd door te brengen en tijd voor elkaar te maken. Natuurlijk niet 24/7 maar als het niet van twee kanten komt ben ik bang dat je strax aan t kortste eind trekt...
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:32
Het is niet zo dat dit alleen in onze relatie zo is dat hij zich beklemd voelt. Dat heeft hij altijd al gehad. Niet iedereen wil gelijk op elkaars lip zitten als je nog niet eens een jaar samen bent. Dat begrijp ik wel. Ik vind niet dat je hieruit kunt halen dat hij niet genoeg voor me voelt. Want hij zegt wel dat hij van me houdt en dat is gemeend. En hij stelt ook vaak zat voor om wel af te spreken. Dus het is niet zo dat ik me aan een strak schema moet houden. T is alleen soms zo dat hij graag een avond voor zichzelf wil om een filmpje te kijken ofzo. We zien elkaar 1 avond doordeweeks en dan blijf ik ook slapen en ik slaap 2 nachten bij hem in het weekend en dan zijn we zondag altijd de hele dag samen.
Hij heeft wel een goede band met zijn moeder. Hij gaat elke week bij haar langs en spreekt haar regelmatig. Dus het is niet zo dat hij een hekel aan haar heeft en dat ik daarom geen band op mag bouwen met haar.
Hij heeft wel een goede band met zijn moeder. Hij gaat elke week bij haar langs en spreekt haar regelmatig. Dus het is niet zo dat hij een hekel aan haar heeft en dat ik daarom geen band op mag bouwen met haar.
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:48
Hij zal best heel veel van je houden....
Maar het lijkt er een beetje op dat HIJ bepaalt wanneer ie dan van je schijnt te houden....
Hij leeft schijnbaar met zoveel angsten en strakke regels dat ie bang is iets uit handen te geven.
Controle wil houden over jou en jou leven.
Denk dat jij voor je zelf af moeten vragen of je op zo´n soort relatie zit te wachten.
Denk dat het namelijk ook heel anders kan
Maar het lijkt er een beetje op dat HIJ bepaalt wanneer ie dan van je schijnt te houden....
Hij leeft schijnbaar met zoveel angsten en strakke regels dat ie bang is iets uit handen te geven.
Controle wil houden over jou en jou leven.
Denk dat jij voor je zelf af moeten vragen of je op zo´n soort relatie zit te wachten.
Denk dat het namelijk ook heel anders kan
dinsdag 7 oktober 2008 om 15:56
Tja lijkt me dat je zoiets met hem moet bespreken.
Bespreek je gevoelens met hem, de tegenstrijdigheden die je nu ervaart.
Als hij dan niet bereid is om ook enigszins toe te geven en zich aan te passen aan jou, dan lijken mij de verhoudingen ook wel scheef.
Wat ik tot nu toe lees is:
- dat hij behoefte heeft om tijd voor zichzelf te hebben en jij hem daarom niet zoveel mag zien als je zelf zou willen (jij hebt je hier in aangepast)
- hij vind dat je niet een goede band mag opbouwen met zijn moeder, hier moet jij je in aanpassen.
- de dagen dat je hem ziet ga je naar hem en slaap je bij hem.
Komt hij nooit bij jou? Of is het makkelijker omdat hij op zichzelf woont en jij nog niet.
Uit die twee berichten komt het op mij over dat hij grotendeels bepaald hoe jullie relatie eruit ziet, volgens mij hoor je dit samen te doen.
Bespreek je gevoelens met hem, de tegenstrijdigheden die je nu ervaart.
Als hij dan niet bereid is om ook enigszins toe te geven en zich aan te passen aan jou, dan lijken mij de verhoudingen ook wel scheef.
Wat ik tot nu toe lees is:
- dat hij behoefte heeft om tijd voor zichzelf te hebben en jij hem daarom niet zoveel mag zien als je zelf zou willen (jij hebt je hier in aangepast)
- hij vind dat je niet een goede band mag opbouwen met zijn moeder, hier moet jij je in aanpassen.
- de dagen dat je hem ziet ga je naar hem en slaap je bij hem.
Komt hij nooit bij jou? Of is het makkelijker omdat hij op zichzelf woont en jij nog niet.
Uit die twee berichten komt het op mij over dat hij grotendeels bepaald hoe jullie relatie eruit ziet, volgens mij hoor je dit samen te doen.
dinsdag 7 oktober 2008 om 16:41
Nu ik er zelf ook echt heel erg over nadenk ga ik steeds meer dingen zien waarin ik beklemd word door hem ipv dat ik hem beklem. Ik ben er heel bewust mee bezig dat ik hem niet teveel beklem. Want ik kan soms erg beklemmend zijn door veel aandacht te vragen.
Maar dat moet idd wel van twee kanten komen. Niet dat ik de enige ben die steeds maar aanpassingen doet aan hem omdat hij het zo wil. Ik heb zelf ook een wil en dingen die ik persoonlijk belangrijk vind.
Zijn moeder en ik hebben ook veel overeenkomsten. Beide geinteresseerd in astrologie, tarot vind ik ook interessant al ben ik niet een zweverig typje. Maar mijn vriend heeft hier echt een hekel aan en vindt zijn moeder soms veel te zweverig. Hij is denk ik bang dat ik erdoor beïnvloed word en dan ook zweverig word. Maarja ik ben er altijd nog zelf bij en voor mezelf zijn er gewoon grenzen in wat ik interessant vind en wat ik te zweverig vind.
Ik ga naar hem omdat hij een groot huis heeft en ik heb een heel klein mini appartementje dat meer voor 1 persoon is. Dus bij hem hebben we beide wat meer ruimte en hij heeft een twee persoonsbed .
Maar dat moet idd wel van twee kanten komen. Niet dat ik de enige ben die steeds maar aanpassingen doet aan hem omdat hij het zo wil. Ik heb zelf ook een wil en dingen die ik persoonlijk belangrijk vind.
Zijn moeder en ik hebben ook veel overeenkomsten. Beide geinteresseerd in astrologie, tarot vind ik ook interessant al ben ik niet een zweverig typje. Maar mijn vriend heeft hier echt een hekel aan en vindt zijn moeder soms veel te zweverig. Hij is denk ik bang dat ik erdoor beïnvloed word en dan ook zweverig word. Maarja ik ben er altijd nog zelf bij en voor mezelf zijn er gewoon grenzen in wat ik interessant vind en wat ik te zweverig vind.
Ik ga naar hem omdat hij een groot huis heeft en ik heb een heel klein mini appartementje dat meer voor 1 persoon is. Dus bij hem hebben we beide wat meer ruimte en hij heeft een twee persoonsbed .
woensdag 8 oktober 2008 om 00:03
Ik denk dat je in een relatie altijd rekening houdt met elkaar. Maar het is niet gezond als jij het idee hebt dat je zelf teveel rekening houdt met hem niet beklemmen. Alleen jij kan zelf bepalen waar jij je prettig bij voelt. Hoe vaak je elkaar ziet, daar bestaat geen standaard voor, dat moet je ook samen bepalen.
Vind hij het beklemmend dat je teveel aandacht vraagt? Of weet je van jezelf dat je veel aandacht vraagt? Nogmaals als jij dit nodig hebt en het is niet onevenredig veel aandacht, zou ik me afvragen of het genoeg is voor je, of dat je het gevoel hebt om liefde/aandacht te moeten bedelen en dit alleen krijgt als hij daar tijd en zin in heeft.
Heb dit zelf ook eens gehad in een relatie en dacht dat ik idd veeleisend was (dit werd me ook gezegd door hem). Echter nu in mijn huidige relatie, die helemaal compleet voor me gaat, heb ik dat niet meer, omdat het vanzelf gaat. Ik hoef er niet om te vragen omdat ik het gevoel heb dat ik het krijg, zonder vragen. En weet nu dat ik niet veeleisend was, maar ergens van binnen wist dat het niet goed zat en automatisch bleef vragen om bevestiging. Nu heb ik dit helemaal niet meer omdat ik weet en voel dat het gewoon goed zit. Misschien is het voor jou helemaal niet van toepassing, het is maar een voorbeeld.
Het lijkt me niet onbelangrijk om voor jezelf op een rijtje te zetten wat jij belangrijk vind in een relatie en of je daar in tegemoet wordt gekomen. Je kunt eindeloos geven/rekening houden, maar jouw gevoel moet ook goed zijn.
Vind hij het beklemmend dat je teveel aandacht vraagt? Of weet je van jezelf dat je veel aandacht vraagt? Nogmaals als jij dit nodig hebt en het is niet onevenredig veel aandacht, zou ik me afvragen of het genoeg is voor je, of dat je het gevoel hebt om liefde/aandacht te moeten bedelen en dit alleen krijgt als hij daar tijd en zin in heeft.
Heb dit zelf ook eens gehad in een relatie en dacht dat ik idd veeleisend was (dit werd me ook gezegd door hem). Echter nu in mijn huidige relatie, die helemaal compleet voor me gaat, heb ik dat niet meer, omdat het vanzelf gaat. Ik hoef er niet om te vragen omdat ik het gevoel heb dat ik het krijg, zonder vragen. En weet nu dat ik niet veeleisend was, maar ergens van binnen wist dat het niet goed zat en automatisch bleef vragen om bevestiging. Nu heb ik dit helemaal niet meer omdat ik weet en voel dat het gewoon goed zit. Misschien is het voor jou helemaal niet van toepassing, het is maar een voorbeeld.
Het lijkt me niet onbelangrijk om voor jezelf op een rijtje te zetten wat jij belangrijk vind in een relatie en of je daar in tegemoet wordt gekomen. Je kunt eindeloos geven/rekening houden, maar jouw gevoel moet ook goed zijn.
woensdag 8 oktober 2008 om 10:51
Hoi Beautiful mind,
Je gebruikt twee keer het woord beklemd, maar zoals ik het lees, is het dat hij zich beklemd voelt en dat jij je beperkt voelt. Dat is niet hetzelfde en er is dus een verschil in behoefte.
Hoe lang zijn jullie samen?
Toen mijn vriend en ik elkaar net kenden, voelde ik me ook door hem beklemd. Hij was helemaal enthousiast over mij, wilde me altijd zien en aanraken en vertelde iedereen dat hij de vrouw van zijn leven had gevonden. Nu weet ik dat veel vrouwen tekenen voor zo'n man, maar ik had op dat moment nogal wat "issues" die zorgden dat ik niet helemaal klaar was om zijn enthousiasme te delen. Terwijl ik wel wist dat hij de man voor mij was, zeg maar.
Mijn vriend begon in zijn enthousiasme met mijn moeder te sms-en (daar komt de herkenning) en dat zag ik helemaal niet zitten. Bij mij kwam dat toen, omdat ik het idee had dat "iedereen" onze relatie al als gegeven zag, terwijl ik het nog rustig wilde opbouwen en aankijken.
Uiteindelijk is het bij ons helemaal goed gekomen. Ik was er na een tijdje wel klaar voor en hij is wat rustiger geworden in zijn uitingen. Het is nu zelfs zo dat ik vind dat hij mijn moeder wel wat meer aandacht mag geven, als ze er is.
Dus vanuit mijn ervaring: als jullie relatie nog beginnend is, kan het zijn dat jullie nog aan elkaar moeten wennen. Mocht dit lang spelen, dan vrees ik dat er een verschil in behoefte zit. Wil jij bij een man blijven die je beperkt in je enthousiasme? Wees hierin duidelijk naar hem. Een duidelijk "graag of niet" wil ook nog wel eens werken (mijn ervaring).
Je gebruikt twee keer het woord beklemd, maar zoals ik het lees, is het dat hij zich beklemd voelt en dat jij je beperkt voelt. Dat is niet hetzelfde en er is dus een verschil in behoefte.
Hoe lang zijn jullie samen?
Toen mijn vriend en ik elkaar net kenden, voelde ik me ook door hem beklemd. Hij was helemaal enthousiast over mij, wilde me altijd zien en aanraken en vertelde iedereen dat hij de vrouw van zijn leven had gevonden. Nu weet ik dat veel vrouwen tekenen voor zo'n man, maar ik had op dat moment nogal wat "issues" die zorgden dat ik niet helemaal klaar was om zijn enthousiasme te delen. Terwijl ik wel wist dat hij de man voor mij was, zeg maar.
Mijn vriend begon in zijn enthousiasme met mijn moeder te sms-en (daar komt de herkenning) en dat zag ik helemaal niet zitten. Bij mij kwam dat toen, omdat ik het idee had dat "iedereen" onze relatie al als gegeven zag, terwijl ik het nog rustig wilde opbouwen en aankijken.
Uiteindelijk is het bij ons helemaal goed gekomen. Ik was er na een tijdje wel klaar voor en hij is wat rustiger geworden in zijn uitingen. Het is nu zelfs zo dat ik vind dat hij mijn moeder wel wat meer aandacht mag geven, als ze er is.
Dus vanuit mijn ervaring: als jullie relatie nog beginnend is, kan het zijn dat jullie nog aan elkaar moeten wennen. Mocht dit lang spelen, dan vrees ik dat er een verschil in behoefte zit. Wil jij bij een man blijven die je beperkt in je enthousiasme? Wees hierin duidelijk naar hem. Een duidelijk "graag of niet" wil ook nog wel eens werken (mijn ervaring).
zaterdag 8 augustus 2009 om 00:30
quote:BeautifulMind schreef op 07 oktober 2008 @ 15:05:
Mijn vriend voelt zich soms snel beklemd als het gaat om hoe vaak we elkaar zien en hoe vaak we elkaar spreken. Hij vindt het ook fijn om weleens een avondje voor zichzelf te hebben. De één heeft dat wat meer dan de ander. In het begin moesten we hierin wel een beetje passen en meten omdat ik meer behoefte had om hem te zien en dat ook gewend was in andere relaties. Dit is gelukkig opgelost op een punt waarbij we ons beide prettig voelen. Soms gaat het iets minder maar t is geen groot probleem meer in onze relatie. Ik heb hem leren loslaten en dat voelt voor ons beide goed.
Nu is het zo dat hij veel nadenkt en voor zichzelf een bepaald beeld van zijn leven heeft. Het moet zus en zo en daarmee is hij gelukkig. Daarin beklemd hij mij omdat ik van hem bepaalde dingen niet "mag". Hij vindt het niet fijn als ik het op mijn manier doe dus het liefst ziet hij dat ik me dan ook aan hem aanpas en het doe op zijn manier en dit ook accepteer.
Om een voorbeeld te noemen. Ik kan goed met zijn moeder opschieten. Ik vind het belangrijk dat ik een goede band opbouw met haar. Gewoon omdat ik haar een leuk mens vind en het ook gezellig vind om met haar te kletsen. Zij ook met mij trouwens haha. Maar mijn vriend houdt altijd een bepaalde afstand tot zijn moeder. Nu wil hij van mij dat ik dat ook doe omdat anders de afstand tussen hem en haar weer kleiner wordt. Misschien beetje vaag zo maar ik weet t niet goed uit te leggen. Ik wil die afstand niet omdat ik wel een band op wil bouwen met haar.
Ik heb me aan hem aangepast door echt na te denken over hoe vaak we elkaar zagen en of het wel reeël was hoe vaak ik hem wilde zien. Nu ben ik tevreden met hoe het loopt daarin alleen hij beklemd mij ook behoorlijk en wil daar niet echt in veranderen.
Wat zouden jullie in deze situatie doen?Deze zal ook wel weggaan/ ingeruild worden als prijs.
Mijn vriend voelt zich soms snel beklemd als het gaat om hoe vaak we elkaar zien en hoe vaak we elkaar spreken. Hij vindt het ook fijn om weleens een avondje voor zichzelf te hebben. De één heeft dat wat meer dan de ander. In het begin moesten we hierin wel een beetje passen en meten omdat ik meer behoefte had om hem te zien en dat ook gewend was in andere relaties. Dit is gelukkig opgelost op een punt waarbij we ons beide prettig voelen. Soms gaat het iets minder maar t is geen groot probleem meer in onze relatie. Ik heb hem leren loslaten en dat voelt voor ons beide goed.
Nu is het zo dat hij veel nadenkt en voor zichzelf een bepaald beeld van zijn leven heeft. Het moet zus en zo en daarmee is hij gelukkig. Daarin beklemd hij mij omdat ik van hem bepaalde dingen niet "mag". Hij vindt het niet fijn als ik het op mijn manier doe dus het liefst ziet hij dat ik me dan ook aan hem aanpas en het doe op zijn manier en dit ook accepteer.
Om een voorbeeld te noemen. Ik kan goed met zijn moeder opschieten. Ik vind het belangrijk dat ik een goede band opbouw met haar. Gewoon omdat ik haar een leuk mens vind en het ook gezellig vind om met haar te kletsen. Zij ook met mij trouwens haha. Maar mijn vriend houdt altijd een bepaalde afstand tot zijn moeder. Nu wil hij van mij dat ik dat ook doe omdat anders de afstand tussen hem en haar weer kleiner wordt. Misschien beetje vaag zo maar ik weet t niet goed uit te leggen. Ik wil die afstand niet omdat ik wel een band op wil bouwen met haar.
Ik heb me aan hem aangepast door echt na te denken over hoe vaak we elkaar zagen en of het wel reeël was hoe vaak ik hem wilde zien. Nu ben ik tevreden met hoe het loopt daarin alleen hij beklemd mij ook behoorlijk en wil daar niet echt in veranderen.
Wat zouden jullie in deze situatie doen?Deze zal ook wel weggaan/ ingeruild worden als prijs.