
Vriendin
zaterdag 22 augustus 2009 om 15:58
Ik zit in een dilemma en ik weet even niet zo goed wat ik ermee aan moet en ik moet het even kwijt..
Ik heb jarenlang 6 beste vriendinnen gehad met wie ik sinds 5 jaar niet meer omga.. Ik ben zeg maar aan de kant gezet door hun en na die periode heb ik nieuwe vriendinnen 'gemaakt'. Ik ben eigenlijk zo in een nieuwe groep vriendinnen gerold waar ik me eigenlijk nooit helemaal thuis heb gevoeld omdat ik we niet helemaal op één lijn zitten. En ik het gevoel heb dat ik niet alles bij ze kwijt kan.
Nu heb ik meerdere andere vriendinnen met wie ik heel goed contact heb. Eén beste vriendin van mij is de enigste die ongeveer alles van mij weet en naar haar ga ik ook toe als ik problemen heb.. Ik heb ook 3 jaar met haar samengewoond. Nu gaan we straks allebei in dezelfde stad wonen alleen niet meer samen omdat zij met een andere vriendin gaat wonen en zij mij er liever niet bij heeft. Best begrijpelijk ook omdat ze bang is dat ze het 3e wiel aan de wagen wordt..
Nu in de vakantie probeer ik goed contact met haar te houden en we smsen/bellen wel veel, alleen ik heb het gevoel dat het contact alleen van mijn kant komt. Ik weet dat ze erg druk is met werken, maar ik zit niet zo goed in mn vel en ik wil gewoon met haar praten.. Zo vroeg ze woensdag of ik naar haar kwam vanavond om te gaan stappen, ik had wel zin, maar nu, nadat ik haar had gevraagd of het nog doorging.. Zegt ze dat ze een verjaardag heeft en verder een druk weekend heeft.. Wat ik opzich al vaag vindt omdat ze normaal altijd zegt van wie en wat ze gaan doen met wie..
Ze weet dat ik bang ben om vriendinnen kwijt te raken na wat er is gebeurt vroeger met vriendinnen.. Ze heeft mij wel verzekerd dat dat neit zal gebeuren.. Nu ben ik alleen bang dat ik het zelf een beetje verpruts doordat ik teveel met mijn problemen naar haar toe kom en dat ze daar een beetje gek van wordt. Ik denk dat ze denkt dat ik neit meer vrolijk of gezellig kan zijn ofzo.. Ook denk ik dat ze het helemaal niet erg vindt dat wij straks niet meer samenwonen en dat ze ergens wel blij mee is..
Wat moet ik hiermee? Moet ik het duidelijk tegen haar zeggen wat ik denk en vindt? Of maak ik het daardoor alleen maar erger doordat ik dan nog meer ga zeuren?
Ik heb jarenlang 6 beste vriendinnen gehad met wie ik sinds 5 jaar niet meer omga.. Ik ben zeg maar aan de kant gezet door hun en na die periode heb ik nieuwe vriendinnen 'gemaakt'. Ik ben eigenlijk zo in een nieuwe groep vriendinnen gerold waar ik me eigenlijk nooit helemaal thuis heb gevoeld omdat ik we niet helemaal op één lijn zitten. En ik het gevoel heb dat ik niet alles bij ze kwijt kan.
Nu heb ik meerdere andere vriendinnen met wie ik heel goed contact heb. Eén beste vriendin van mij is de enigste die ongeveer alles van mij weet en naar haar ga ik ook toe als ik problemen heb.. Ik heb ook 3 jaar met haar samengewoond. Nu gaan we straks allebei in dezelfde stad wonen alleen niet meer samen omdat zij met een andere vriendin gaat wonen en zij mij er liever niet bij heeft. Best begrijpelijk ook omdat ze bang is dat ze het 3e wiel aan de wagen wordt..
Nu in de vakantie probeer ik goed contact met haar te houden en we smsen/bellen wel veel, alleen ik heb het gevoel dat het contact alleen van mijn kant komt. Ik weet dat ze erg druk is met werken, maar ik zit niet zo goed in mn vel en ik wil gewoon met haar praten.. Zo vroeg ze woensdag of ik naar haar kwam vanavond om te gaan stappen, ik had wel zin, maar nu, nadat ik haar had gevraagd of het nog doorging.. Zegt ze dat ze een verjaardag heeft en verder een druk weekend heeft.. Wat ik opzich al vaag vindt omdat ze normaal altijd zegt van wie en wat ze gaan doen met wie..
Ze weet dat ik bang ben om vriendinnen kwijt te raken na wat er is gebeurt vroeger met vriendinnen.. Ze heeft mij wel verzekerd dat dat neit zal gebeuren.. Nu ben ik alleen bang dat ik het zelf een beetje verpruts doordat ik teveel met mijn problemen naar haar toe kom en dat ze daar een beetje gek van wordt. Ik denk dat ze denkt dat ik neit meer vrolijk of gezellig kan zijn ofzo.. Ook denk ik dat ze het helemaal niet erg vindt dat wij straks niet meer samenwonen en dat ze ergens wel blij mee is..
Wat moet ik hiermee? Moet ik het duidelijk tegen haar zeggen wat ik denk en vindt? Of maak ik het daardoor alleen maar erger doordat ik dan nog meer ga zeuren?
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:03
Ik zou als ik jou was gewoon aan haar vragen of je haar tot last bent. Vragen of ze het er soms moeilijk mee heeft als jij over jouw problemen verteld.
Ik zou het niet op een zeurende en verwijtende toon doen.
Maar vooral het bij jezelf houden dus: "Ik heb het idee dat ons contact iets verandert is, en ik vraag me af of je mij misschien een beetje zeurderig vind"
En dan gewoon op een rustige aardige toon.
Dat scheelt al heel veel.
Luister jij wel naar haar als zij problemen heeft?
Ik zou het niet op een zeurende en verwijtende toon doen.
Maar vooral het bij jezelf houden dus: "Ik heb het idee dat ons contact iets verandert is, en ik vraag me af of je mij misschien een beetje zeurderig vind"
En dan gewoon op een rustige aardige toon.
Dat scheelt al heel veel.
Luister jij wel naar haar als zij problemen heeft?

zaterdag 22 augustus 2009 om 16:04
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:07
Ik denk dat je teveel aan het invullen bent voor haar. Als je goede vriendinnen bent dan ben je er ook voor elkaar als het wat minder gaat, dus dat zou zijn geen reden moeten zijn, wat wel belangrijk is, vind ik tenminste dat ondanks jouw problemen je ook interesse moet kunnen blijven tonen voor haar, ook al gaat het met jou niet zo goed. Ze heeft je verzekerd dat je haar niet zult kwijtraken als vriendin, heb daar dan een beetje vertrouwen in. Dat ze even haar eigen plannen heeft dit weekend betekent niet dat ze jou niet meer als vriendin wil. Laat het even los voor nu en bel haar anders als je je weer wat happier voelt.
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:07
Ja wanneer zij iets heeft, sta ik altijd voor haar klaar en dat weet ze ook!
In het begin toen mijn problemen een beetje zijn begonnen, was ze er ook altijd en is ze echt een super vriendin voor me geweest. Alleen nu gaat het nog steeds niet echt super, maar ik kan dingen zelf ook een beetje moeilijk verwoorden als ik ergens mee zit.. Ik verwacht vaak een beetje dat mensen het wel uit mij trekken en dan praat ik ook wel, maar ik kan er zelf altijd moeilijk over beginnen.. Misschien dat het daar ook wel een beetje aan ligt.. Dat ik teveel van haar verwacht..
Wanneer ik haar alleen sms over iets dan reageert ze altijd zo koeltjes en ik ben bang dat ik er nu teveel over ben gaan zeuren de laatste tijd ofzo. Ik weet niet hoe zij dat ziet
In het begin toen mijn problemen een beetje zijn begonnen, was ze er ook altijd en is ze echt een super vriendin voor me geweest. Alleen nu gaat het nog steeds niet echt super, maar ik kan dingen zelf ook een beetje moeilijk verwoorden als ik ergens mee zit.. Ik verwacht vaak een beetje dat mensen het wel uit mij trekken en dan praat ik ook wel, maar ik kan er zelf altijd moeilijk over beginnen.. Misschien dat het daar ook wel een beetje aan ligt.. Dat ik teveel van haar verwacht..
Wanneer ik haar alleen sms over iets dan reageert ze altijd zo koeltjes en ik ben bang dat ik er nu teveel over ben gaan zeuren de laatste tijd ofzo. Ik weet niet hoe zij dat ziet

zaterdag 22 augustus 2009 om 16:11
quote:LH8 schreef op 22 augustus 2009 @ 16:07:
Ja wanneer zij iets heeft, sta ik altijd voor haar klaar en dat weet ze ook!
In het begin toen mijn problemen een beetje zijn begonnen, was ze er ook altijd en is ze echt een super vriendin voor me geweest. Alleen nu gaat het nog steeds niet echt super, maar ik kan dingen zelf ook een beetje moeilijk verwoorden als ik ergens mee zit.. Ik verwacht vaak een beetje dat mensen het wel uit mij trekken en dan praat ik ook wel, maar ik kan er zelf altijd moeilijk over beginnen.. Misschien dat het daar ook wel een beetje aan ligt.. Dat ik teveel van haar verwacht..
Wanneer ik haar alleen sms over iets dan reageert ze altijd zo koeltjes en ik ben bang dat ik er nu teveel over ben gaan zeuren de laatste tijd ofzo. Ik weet niet hoe zij dat zietDenk dat als iemand regelmatig over problemen praat dat mensen het contact dan 'n beetje gaan afhouden. De balans tussen leuke dingen doen en zeuren over problemen moet wel in verhouding blijven. Is dat bij jullie wel 't geval? Dat je ook leuke spontane dingen doet zonder dat je problemen aan bod hoeven komen?
Ja wanneer zij iets heeft, sta ik altijd voor haar klaar en dat weet ze ook!
In het begin toen mijn problemen een beetje zijn begonnen, was ze er ook altijd en is ze echt een super vriendin voor me geweest. Alleen nu gaat het nog steeds niet echt super, maar ik kan dingen zelf ook een beetje moeilijk verwoorden als ik ergens mee zit.. Ik verwacht vaak een beetje dat mensen het wel uit mij trekken en dan praat ik ook wel, maar ik kan er zelf altijd moeilijk over beginnen.. Misschien dat het daar ook wel een beetje aan ligt.. Dat ik teveel van haar verwacht..
Wanneer ik haar alleen sms over iets dan reageert ze altijd zo koeltjes en ik ben bang dat ik er nu teveel over ben gaan zeuren de laatste tijd ofzo. Ik weet niet hoe zij dat zietDenk dat als iemand regelmatig over problemen praat dat mensen het contact dan 'n beetje gaan afhouden. De balans tussen leuke dingen doen en zeuren over problemen moet wel in verhouding blijven. Is dat bij jullie wel 't geval? Dat je ook leuke spontane dingen doet zonder dat je problemen aan bod hoeven komen?
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:14
Ik denk wel dat wij daar een goede balans in hebben.. Ik doe genoeg leuke dingen met haar zonder even over mijn problemen te zeuren.. En ik vraag misschien ook wel teveel van haar wat dat betreft, maar ik zie haar nu niet zoveel en ik mis haar nou gewoon en ik vind t juist nou leuk om leuke dingen met haar te doen..
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:14
Ik krijg het idee dat je best onzeker bent (in vriendschappen) en dat is ook niet gek na wat er is gebeurt. Ik heb een beetje het idee dat je daardoor misschien dingen invult voor anderen of dingen ziet die er niet zijn (negatief).
Dat is helemaal niet erg, maar kan wel belemmerend werken in een vriendschap. Ik denk daarom dat open kaart spelen het belangrijkste is, dus eerlijk zeggen waar jij over twijfelt of wat voor gevoel het jou geeft als ze ineens niet meer met je uit lijkt (!) te willen.
Want als jij niet open bent over wat dat met jou doet, kan een ander dat ook niet weten. En bovendien gaan anderen dan soms ook weer dingen invullen voor jou waardoor miscommunicatie ontstaat!
Ook denk ik dat het belangrijk is om soms die bevestiging te vragen als je die nodig hebt, maar ook weer niet continu, omdat je dan heel afhankelijk wordt. En misschien zou je hulp kunnen zoeken bij dat stukje onzekerheid in vriendschappen (als je er zelf niet uitkomt)?
Het zou misschien ook kunnen helpen om, als je die bevestiging krijgt (dat het goed zit), daar ook in proberen te geloven. Anders wordt het wel heel moeilijk om een vertrouwensband op te bouwen.
Ik vind ik het overigens wel heel herkenbaar allemaal hoor, dus ik heb wel het idee dat ik het een beetje snap.
Veel sterkte ermee en ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Dat is helemaal niet erg, maar kan wel belemmerend werken in een vriendschap. Ik denk daarom dat open kaart spelen het belangrijkste is, dus eerlijk zeggen waar jij over twijfelt of wat voor gevoel het jou geeft als ze ineens niet meer met je uit lijkt (!) te willen.
Want als jij niet open bent over wat dat met jou doet, kan een ander dat ook niet weten. En bovendien gaan anderen dan soms ook weer dingen invullen voor jou waardoor miscommunicatie ontstaat!
Ook denk ik dat het belangrijk is om soms die bevestiging te vragen als je die nodig hebt, maar ook weer niet continu, omdat je dan heel afhankelijk wordt. En misschien zou je hulp kunnen zoeken bij dat stukje onzekerheid in vriendschappen (als je er zelf niet uitkomt)?
Het zou misschien ook kunnen helpen om, als je die bevestiging krijgt (dat het goed zit), daar ook in proberen te geloven. Anders wordt het wel heel moeilijk om een vertrouwensband op te bouwen.
Ik vind ik het overigens wel heel herkenbaar allemaal hoor, dus ik heb wel het idee dat ik het een beetje snap.
Veel sterkte ermee en ik hoop dat je hier iets aan hebt!
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:15
Hallo LH8,
jeetje, een hele club vriendinnen die jou aan de kant heeft gezet, nu weer een heel goede beste vriendin, waarvan je bang bent dat ze hetzelfde gaat doen.
Dat zijn dus bijelkaar 6 personen?
Zou het kunnen zijn dat er iets is in jouw gedrag wat mensen kan irriteren na verloop van tijd?
Want eerlijk gezegd, lijkt het erop dat je het bij jezelf moet zoeken, omdat er zoveel vriendinnen waren...moeilijk voor je.
(trouwens, dat zeg ik, maar ik heb natuurlijk alleen maar gelezen wat je hebt geschreven, kan natuurlijk best zo zijn dat het toevallig wel bij de anderen ligt)
Kan je nagaan of er een vergelijkbare situatie is, dit keer?
Stel, het gaat echt de verkeerde kant op met deze vriendin (het HOEFT natuurlijk niet, want het is maar 1x voorgekomen dat ze vaag doet), dan ben je denk ik nog wel op tijd om er weer een andere wending aan te geven. Zeg haar eerst eerlijk waar je bang voor bent, en vraag aan haar of er iets is waar ze zich aan ergert. Misschien is het iets waar je heel makkelijk verandering in kunt brengen.
Niet te snel in paniek raken en blijf vertrouwen, ze is niet voor niks je vriendin.
Dus ja, maak het bespreekbaar en ga ook bij jezelf na of je iets kunt bedenken.
Sterkte
jeetje, een hele club vriendinnen die jou aan de kant heeft gezet, nu weer een heel goede beste vriendin, waarvan je bang bent dat ze hetzelfde gaat doen.
Dat zijn dus bijelkaar 6 personen?
Zou het kunnen zijn dat er iets is in jouw gedrag wat mensen kan irriteren na verloop van tijd?
Want eerlijk gezegd, lijkt het erop dat je het bij jezelf moet zoeken, omdat er zoveel vriendinnen waren...moeilijk voor je.
(trouwens, dat zeg ik, maar ik heb natuurlijk alleen maar gelezen wat je hebt geschreven, kan natuurlijk best zo zijn dat het toevallig wel bij de anderen ligt)
Kan je nagaan of er een vergelijkbare situatie is, dit keer?
Stel, het gaat echt de verkeerde kant op met deze vriendin (het HOEFT natuurlijk niet, want het is maar 1x voorgekomen dat ze vaag doet), dan ben je denk ik nog wel op tijd om er weer een andere wending aan te geven. Zeg haar eerst eerlijk waar je bang voor bent, en vraag aan haar of er iets is waar ze zich aan ergert. Misschien is het iets waar je heel makkelijk verandering in kunt brengen.
Niet te snel in paniek raken en blijf vertrouwen, ze is niet voor niks je vriendin.
Dus ja, maak het bespreekbaar en ga ook bij jezelf na of je iets kunt bedenken.
Sterkte
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:20
Bedankt voor de reacties ik heb er zeker wat aan en ik ga ook met haar praten..
Dat het bij vorige vriendinnen mis is gegaan, lag niet aan mij.. Niet dat het alleen aan hun lag, maar ik zat toen op de middelbare school en het ging om kleine dingetjes waaraan ik geen zin had om mee te doen dus vandaar dat hun het niet meer zo leuk met mij vonden.. Achteraf gezien is het heel goed geweest dat ik geen vriendinnen meer met hun was, omdat ze een slechte invloed op mij hadden.. Maar daardoor zijn vriendinnen voor mij wel erg belangrijk en ben ik er heel zuinig op omdat ik niet wil dat het hetzelfde weer gebeurt!
Dat het bij vorige vriendinnen mis is gegaan, lag niet aan mij.. Niet dat het alleen aan hun lag, maar ik zat toen op de middelbare school en het ging om kleine dingetjes waaraan ik geen zin had om mee te doen dus vandaar dat hun het niet meer zo leuk met mij vonden.. Achteraf gezien is het heel goed geweest dat ik geen vriendinnen meer met hun was, omdat ze een slechte invloed op mij hadden.. Maar daardoor zijn vriendinnen voor mij wel erg belangrijk en ben ik er heel zuinig op omdat ik niet wil dat het hetzelfde weer gebeurt!
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:24
quote:LH8 schreef op 22 augustus 2009 @ 16:20:
Bedankt voor de reacties ik heb er zeker wat aan en ik ga ook met haar praten..
Dat het bij vorige vriendinnen mis is gegaan, lag niet aan mij.. Niet dat het alleen aan hun lag, maar ik zat toen op de middelbare school en het ging om kleine dingetjes waaraan ik geen zin had om mee te doen dus vandaar dat hun het niet meer zo leuk met mij vonden.. Achteraf gezien is het heel goed geweest dat ik geen vriendinnen meer met hun was, omdat ze een slechte invloed op mij hadden.. Maar daardoor zijn vriendinnen voor mij wel erg belangrijk en ben ik er heel zuinig op omdat ik niet wil dat het hetzelfde weer gebeurt!Wel sterk van je dat je er toen voor hebt gekozen om je eigen mening te volgen en geen dingen te doen waar je niet achter stond! De consequentie is natuurlijk minder leuk, maar als je wel die dingen had gedaan die je niet wilde, had je je misschien ook erg naar gevoeld.
Bedankt voor de reacties ik heb er zeker wat aan en ik ga ook met haar praten..
Dat het bij vorige vriendinnen mis is gegaan, lag niet aan mij.. Niet dat het alleen aan hun lag, maar ik zat toen op de middelbare school en het ging om kleine dingetjes waaraan ik geen zin had om mee te doen dus vandaar dat hun het niet meer zo leuk met mij vonden.. Achteraf gezien is het heel goed geweest dat ik geen vriendinnen meer met hun was, omdat ze een slechte invloed op mij hadden.. Maar daardoor zijn vriendinnen voor mij wel erg belangrijk en ben ik er heel zuinig op omdat ik niet wil dat het hetzelfde weer gebeurt!Wel sterk van je dat je er toen voor hebt gekozen om je eigen mening te volgen en geen dingen te doen waar je niet achter stond! De consequentie is natuurlijk minder leuk, maar als je wel die dingen had gedaan die je niet wilde, had je je misschien ook erg naar gevoeld.
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:38
Ik wil even ingaan op iemand die zei: In een goede vriendschap luister je altijd naar elkaar.
Ik heb al 27 jaar (!!) een vriendin, die al ongeveer 22 jaar problemen heeft met haar vriend (en inmiddels ook 2 kinderen). Hij is in één woord gezegd een lapzwans, die elke keer andere mooie verhalen heeft en zij trapt er echt élke keer weer in. Ze is al 2 x weg geweest bij hem, 2 x keer terug gegaan omdat ze zwanger was (ongepland).
Ik hoor dus al 22 jaar die zelfde verhalen over hem....en tóch blijft ze bij hem. Sorry hoor, maar ik kan het echt niet meer opbrengen daar naar te luisteren....want ze zit en blijft in die slachtofferrol!
Net ook weer: Het plan was vanavond met een stel meiden uit te gaan eten, is ook gereserveerd. Zij belt af...want hij heeft last van zijn nek, ze hebben (weer eens) geen geld, hij kan niet oppassen...ze zit dan te janken aan de telefoon. Ik zie er geen gat meer in..etc. Maar weggaan bij hem? Nee hoor...
Ik heb al 27 jaar (!!) een vriendin, die al ongeveer 22 jaar problemen heeft met haar vriend (en inmiddels ook 2 kinderen). Hij is in één woord gezegd een lapzwans, die elke keer andere mooie verhalen heeft en zij trapt er echt élke keer weer in. Ze is al 2 x weg geweest bij hem, 2 x keer terug gegaan omdat ze zwanger was (ongepland).
Ik hoor dus al 22 jaar die zelfde verhalen over hem....en tóch blijft ze bij hem. Sorry hoor, maar ik kan het echt niet meer opbrengen daar naar te luisteren....want ze zit en blijft in die slachtofferrol!
Net ook weer: Het plan was vanavond met een stel meiden uit te gaan eten, is ook gereserveerd. Zij belt af...want hij heeft last van zijn nek, ze hebben (weer eens) geen geld, hij kan niet oppassen...ze zit dan te janken aan de telefoon. Ik zie er geen gat meer in..etc. Maar weggaan bij hem? Nee hoor...
zaterdag 22 augustus 2009 om 16:47
Nammma dat herken ik wel. Ik heb ook een vriendschap gehad waarbij zij een vreselijke man had getroffen gekozen. Ik heb het 2 jaar volgehouden, maar na haar een aantal keer te hebben moeten redden van hem, slapeloze nachten omdat ik dacht dat ze misschien wel dood was en ook nog nare dingen van hem jegens mij heb ik er een punt achter gezet.
Het heeft MIJ nogal geschaadt deze vriendschap, en ik had er al veel eerder een punt achter moeten zetten.
Ik dacht altijd dat vriendschappen onvoorwaardelijk behoorden te zijn, maar daar ben ik op teruggekomen.
Paar jaar geleden heb ik nóg een vriendschap verbroken. Zij was zwaar depressief, lapte de adviezen van haar psycholoog aan haar laars, maar hing wel telkens bij mij huilend aan de telefoon. Na een tijd ging ik ging er tegenop zien haar te spreken, en dat heb ik haar eerlijk gezegd. Witheet was ze hierom.
Binnen een vriendschap ben je er voor elkaar in goede en slechte tijden, maar er moeten ook genoeg leuke dingen doen. Hulpverlener ben ik al van beroep, in mijn vrije tijd wil ik een balans hebben in mij contacten.
LH8, ik denk dat je hartstikke onzeker bent geworden door het verliezen van je vriendinnen, en dat snap ik.
Misschien gaat het echt even niet zo lekker tussen jou en je vriendin, of je ziet spoken. Alles kan. Bespreek het, zonder daarbij claimend of afhankelijk over te komen. Het opengooien zal jou duidelijkheid verschaffen, en dat is toch wat je wil?
Succes!
Het heeft MIJ nogal geschaadt deze vriendschap, en ik had er al veel eerder een punt achter moeten zetten.
Ik dacht altijd dat vriendschappen onvoorwaardelijk behoorden te zijn, maar daar ben ik op teruggekomen.
Paar jaar geleden heb ik nóg een vriendschap verbroken. Zij was zwaar depressief, lapte de adviezen van haar psycholoog aan haar laars, maar hing wel telkens bij mij huilend aan de telefoon. Na een tijd ging ik ging er tegenop zien haar te spreken, en dat heb ik haar eerlijk gezegd. Witheet was ze hierom.
Binnen een vriendschap ben je er voor elkaar in goede en slechte tijden, maar er moeten ook genoeg leuke dingen doen. Hulpverlener ben ik al van beroep, in mijn vrije tijd wil ik een balans hebben in mij contacten.
LH8, ik denk dat je hartstikke onzeker bent geworden door het verliezen van je vriendinnen, en dat snap ik.
Misschien gaat het echt even niet zo lekker tussen jou en je vriendin, of je ziet spoken. Alles kan. Bespreek het, zonder daarbij claimend of afhankelijk over te komen. Het opengooien zal jou duidelijkheid verschaffen, en dat is toch wat je wil?
Succes!
zaterdag 22 augustus 2009 om 17:09
frizzy, ze is al haar vriendschappen al kwijt geraakt door hem...ik ben de enige die nog over is. Ze werkt, ze voedt twee kinderen alleen op en verder heeft ze nooit iets leuks! Hij is altijd bezig met "duistere zaken", waarvoor hij vaak in het buitenland is.....
Ze heeft nu 6 weken vakantie gehad, maar niet heus. Hij was er niet, zij heeft hun hele (rot)flat opgeknapt....maar: ze doet het echt zelf. Ik had al lang de brui er aan gegeven!
Maar om de vriendschap helemaal te verbreken, vind ik moeilijk. Dan heeft ze helemaal niemand meer over, alleen zijn moeder (die niets zelf kan), zijn verslaafde broer....
Ze heeft nu 6 weken vakantie gehad, maar niet heus. Hij was er niet, zij heeft hun hele (rot)flat opgeknapt....maar: ze doet het echt zelf. Ik had al lang de brui er aan gegeven!
Maar om de vriendschap helemaal te verbreken, vind ik moeilijk. Dan heeft ze helemaal niemand meer over, alleen zijn moeder (die niets zelf kan), zijn verslaafde broer....