Relaties
alle pijlers
Vriendschap beeindigd?
woensdag 5 maart 2008 om 14:47
Tjaaa..het is niet echt de beste timing om op de dag van de geboorte van een baby tegen de familie te beginnen over het overlijden van een ander kindje. Net als dat de onderwerpen wiegendood enzo niet echt gewenst zijn. Als is het dan logischer om te reageren met: joh dat soort verhalen zit ik niet zo op te wachten. Ik vind hun opstelling een beetje vreemd. Misschien kun je een leuke babymand sturen met pakjes en een briefje erbij waarin je ze veel geluk wenst met de nieuwe baby en dat je hoopt ze snel eens in het echt te mogen bewonderen. Misschien denken ze dat je jaloers bent op hun baby ofzo omdat je begon over het onderwerp 'doodgaan'. Ach, kraamvrouwen zitten onder de hormonen. Heb je ook geen geboortekaartje gekregen?
woensdag 5 maart 2008 om 14:50
Raar hoor! Je hebt de moeder in spe toch niks verteld? Maar wel de tante in spe. jullie zijn goede vriendinnen en jij was van slag want je kent deze mensen die hun kindje hebben verloren.
Eigenlijk snap ik helemaal niet waarom ze er zo moeilijk overdoet. En al helemaal niet dat de andere zus dan in 1 keer daar ook in mee zou gaan. Het gaat haar namelijk helemaal niet aan.
ik zou eerst langsgaan bij de zus zonder baby, om het uit te praten. En dan eens bij de andere zus langs.
Zoiets?
Eigenlijk snap ik helemaal niet waarom ze er zo moeilijk overdoet. En al helemaal niet dat de andere zus dan in 1 keer daar ook in mee zou gaan. Het gaat haar namelijk helemaal niet aan.
ik zou eerst langsgaan bij de zus zonder baby, om het uit te praten. En dan eens bij de andere zus langs.
Zoiets?
woensdag 5 maart 2008 om 14:51
woensdag 5 maart 2008 om 14:59
Ja, wel heel raar om eerst te zeggen dat alles in orde is en daarna zo te doen. En kennelijk heeft die zus het ook aan de pasbevallen zus verteld terwijl je juist haar had willen sparen. Ik kan me voorstellen dat de zus die niet bevallen is ook niet op het verhaal zit te wachten, maar dan blijft de opstelling raar. Misschien dat ze er inderdaad iets achter zoekt of ziet, zoals jaloezie. Ik zoiu inderdaad gaan praten met haar.
woensdag 5 maart 2008 om 16:02
Hoi hoi,
Bedankt voor jullie reacties. Er is niets raars gebeurt zover ik weet. Het zou kunnen dat ze denken dat ik jarloers ben,maar ze weten als het goed is dat ik juist heel blij voor ze was en ik word helemaal niet zo snel jarloers en dat weten ze als het goed is. Ik heb al een mail gestuurd en smsjes met de vraag of ze het willen uitpraten maar daar reageren ze niet op.
En dat van dat bezoek had ik ook al gevraagd, toen zeiden ze dat familie eerst op bezoek mag en dan vrienden, terwijl ik heb gehoord dat andere vrienden met wie ze minder close zijn al eerder op bezoek zijn geweest.
En aan de ene kant wil ik gewoon voor hun deur staan om het uit te praten, maar als ze dat niet eens willen, wie ben ik dan om het te forceren?
We hebben vaker gesprekken gehad en uitgesproken, maar dit keer lijkt het gewoon het einde. Ik ben er eigenlijk ook een beetje boos om geworden om de manier zoals ze er mee omgaan. Mn man zegt dat dit gewoon einde vriendschap is wat hem betreft en mn ma zegt hetzelfde.
Ik weet nu ook niet of ik me boos moet voelen of schuldig....
Meer tips zijn werlkom!
Bedankt voor jullie reacties. Er is niets raars gebeurt zover ik weet. Het zou kunnen dat ze denken dat ik jarloers ben,maar ze weten als het goed is dat ik juist heel blij voor ze was en ik word helemaal niet zo snel jarloers en dat weten ze als het goed is. Ik heb al een mail gestuurd en smsjes met de vraag of ze het willen uitpraten maar daar reageren ze niet op.
En dat van dat bezoek had ik ook al gevraagd, toen zeiden ze dat familie eerst op bezoek mag en dan vrienden, terwijl ik heb gehoord dat andere vrienden met wie ze minder close zijn al eerder op bezoek zijn geweest.
En aan de ene kant wil ik gewoon voor hun deur staan om het uit te praten, maar als ze dat niet eens willen, wie ben ik dan om het te forceren?
We hebben vaker gesprekken gehad en uitgesproken, maar dit keer lijkt het gewoon het einde. Ik ben er eigenlijk ook een beetje boos om geworden om de manier zoals ze er mee omgaan. Mn man zegt dat dit gewoon einde vriendschap is wat hem betreft en mn ma zegt hetzelfde.
Ik weet nu ook niet of ik me boos moet voelen of schuldig....
Meer tips zijn werlkom!
woensdag 5 maart 2008 om 16:48
Waarom zou je je schuldig moeten voelen? Omdat je de zus van je pas bevallen vriendin ( die ook een vriendin van je is) hebt gebeld met het verhaal van een ander overleden kindje?
Oke, de timing was niet zo gelukkig maar je hebt sorry gezegd. Dat is toch geen reden voor hun om jou dat kwalijk te blijven nemen.
Heeft je vriendin je gezegd dat je niet op bezoek mag komen of heb je dat zelf geconcludeerd?
Ik zou denk ik een berichtje sturen of even opbellen en informeren of er al ruimte is bij haar om langs te komen.
Als iemand net bevallen is kan dat heel overweldigend zijn dus misschien had ze het even te druk.
Oke, de timing was niet zo gelukkig maar je hebt sorry gezegd. Dat is toch geen reden voor hun om jou dat kwalijk te blijven nemen.
Heeft je vriendin je gezegd dat je niet op bezoek mag komen of heb je dat zelf geconcludeerd?
Ik zou denk ik een berichtje sturen of even opbellen en informeren of er al ruimte is bij haar om langs te komen.
Als iemand net bevallen is kan dat heel overweldigend zijn dus misschien had ze het even te druk.
woensdag 5 maart 2008 om 17:48
Ik concludeer dat, omdat voor dat ze het waarschijnlijk had gehoord hadden we al een afspraak gemaakt, en die had ze afgezegd omdat ze te moe was. Ik begrijp wel dat je heel moe kan zijn, maar het hoeft maar 15 min te zijn. En vooral als je van andere vrienden hoort dat ze wel al geweest zijn terwijl je weet dat ze niet zo close zijn. Dan is het toch best vreemd he.
Bellen werkt niet want dan neemt ze niet op, ik heb dat vorige week de hele week gedaan. Ik weet ook niet of het dan verstandig is om dat deze week ook weer te doen, kan dat niet de boel verergeren. En langsgaan....tja...ik vind het moeilijk hoor, ze is wel zo iemand die echt niet op haar mondje gevallen is, en als ze me telefonisch niet wil spreken denk ik dat ze me al helemaal niet face2face wilt zien.
Ik heb eigenlijk voor mezelf gezegd, als ze deze week niet bellen, mailen of smsen dan is het voorbij denk ik? Ik weet niet of dat verstandig is. Ik ben nu gewoon meer boos en teleurgesteld, en vind het harteloos hoe ze zo doen. Dan weet ik niet of ik dan nog vrienden met ze wil zijn. Of heb ik dat recht niet om dat te zeggen.
Dit zijn echt van die gemengde gevoelens waar ik echt geen raad mee weet.....
Bellen werkt niet want dan neemt ze niet op, ik heb dat vorige week de hele week gedaan. Ik weet ook niet of het dan verstandig is om dat deze week ook weer te doen, kan dat niet de boel verergeren. En langsgaan....tja...ik vind het moeilijk hoor, ze is wel zo iemand die echt niet op haar mondje gevallen is, en als ze me telefonisch niet wil spreken denk ik dat ze me al helemaal niet face2face wilt zien.
Ik heb eigenlijk voor mezelf gezegd, als ze deze week niet bellen, mailen of smsen dan is het voorbij denk ik? Ik weet niet of dat verstandig is. Ik ben nu gewoon meer boos en teleurgesteld, en vind het harteloos hoe ze zo doen. Dan weet ik niet of ik dan nog vrienden met ze wil zijn. Of heb ik dat recht niet om dat te zeggen.
Dit zijn echt van die gemengde gevoelens waar ik echt geen raad mee weet.....
woensdag 5 maart 2008 om 17:53
woensdag 5 maart 2008 om 17:59
Daar zat ik ook aan te denken. Je bereikt er toch niets mee om de boel te negeren. Maar wat moet ik doen als ze over een paar weken bellen en zeggen: Nu wil ik wel contact. Moet ik ze dan met open armen ontvangen of gewoon zeggen....te laat! It's over! Ik denk dat wanneer het ooit nog uitgesproken word dat het nooit meer hetzelfde zal worden....
maandag 10 maart 2008 om 12:28
Nou ik heb eindelijk bericht gehad van de zus die bevallen is. Zij wilt ook even geen contact. Ik vraag me af wat er nou precies zo hard is aangekomen want ze hadden het over bepaalde uitspraken en ik heb zover ik weet niemand doodgewenst of vervloekt ofzo....? Ik weet nu dat ze maar gewoon de vriendschap op pauze zetten en ze zegt dat ze me wel een kans geeft. De andere zus deed heel bot tegen me ma, die kwam ze gisteren tegen en heeft mijn zusje zitten negeren. Volgens mij speelt er veel meer af....anyway ze heeft dus alles verteld aan haar zus terwijl ik haar had gevraagd om haar dit te besparen.
Wat mij betreft is de vriendschap zo goed als voorbij...wat denken jullie hierover?
Wat mij betreft is de vriendschap zo goed als voorbij...wat denken jullie hierover?
maandag 10 maart 2008 om 12:44
Mja ik vind het nogal stom dat ze je dan niet meenemen in hun gevoel van wat ze dan zo hard geraakt heeft. Ik heb zelf niet het idee dat hun dit willen oplossen atm en ja ik zou ze dan maar laten gaan.... aangezien jij al hele veel hebt geprobeerd en je open hebt gesteld...
en tja mochten ze later toch er terug op komen, zou ik de middenweg kiezen. Ze een kans geven het uit te leggen, maar wel heel duidelijk stellen dat je dit gedrag absoluut niet leuk vind en eventueel zeggen dat jij na hun uitleg bedenktijd wilt over dit alles...
en tja mochten ze later toch er terug op komen, zou ik de middenweg kiezen. Ze een kans geven het uit te leggen, maar wel heel duidelijk stellen dat je dit gedrag absoluut niet leuk vind en eventueel zeggen dat jij na hun uitleg bedenktijd wilt over dit alles...
maandag 10 maart 2008 om 13:04
denk dat dit nooit geen leuke vriendschap meer gaat worden. je rent er nu achteraan als een puppy, en dat is al geen vriendschap meer!
vind het ook wel een erg rare reactie van ze.
laat het gewoon links liggen, is allemaal zonde van je tijd. je hebt je best gedaan en je excuses aangeboden (al vind ik dat persoonlijk helemaal niet nodig, zie niet in wat je fout gedaan hebt)
op zoek naar nieuwe vriendinnen, veel succes daarmee!!
vind het ook wel een erg rare reactie van ze.
laat het gewoon links liggen, is allemaal zonde van je tijd. je hebt je best gedaan en je excuses aangeboden (al vind ik dat persoonlijk helemaal niet nodig, zie niet in wat je fout gedaan hebt)
op zoek naar nieuwe vriendinnen, veel succes daarmee!!
maandag 10 maart 2008 om 13:09
Hmmm. ken jij het sprookje van Doornroosje? Dat alle feeen van het land uitgenodigd zijn, behalve de 13e? Nou meid,......sorry, maar jij bent nu effe de 13. En ik hoop dat jij in je boosheid nu niet dezelfde fout maakt als in het sprookje, namelijk langsgaan en een verwensing uitspreken. Het is bitter, maar het is effe niet anders. Bestel bij de bloemist bloemen voor de kraamvrouw, voeg een briefje met de beste wensen bij, en laat het er nu bij.Een kraamtijd is heel, heel vermoeiend,de hormonen zijn met je op de loop...... ook maar de gedachte aan iemand die iets onaardigs zou kunnen zeggen kan al genoeg zijn. Tja, en als die zussen erg close zijn, dan kan het ook bij de nietbevallen zus heel hard aankomen. Je staat op dit moment gewoon niet met beide benen op de grond, maar op een rose wolkje. Waar jij door je opmerking gaten in gemaakt hebt.....dom, weet jij nu ook, maar gebeurt......
Dus blijf die vriendin die jezelf ook zou willen hebben, maar geef het even wat rust, ook jezelf. Over een tijdje kom je haar waarschijnlijk gewoon een keer tegen met de kinderwagen en dan voelt het al weer heel anders.
Dus blijf die vriendin die jezelf ook zou willen hebben, maar geef het even wat rust, ook jezelf. Over een tijdje kom je haar waarschijnlijk gewoon een keer tegen met de kinderwagen en dan voelt het al weer heel anders.
anoniem_63045 wijzigde dit bericht op 10-03-2008 13:22
Reden: Doornroosje inplaats van Schneewwitje
Reden: Doornroosje inplaats van Schneewwitje
% gewijzigd
maandag 10 maart 2008 om 13:10
Om een beetje voor de vriendinnen op te komen, in ieder geval de net bevallene: ik zou er ook helegaar geen trek in hebben om een conflict uit te praten als ik midden in mijn kraamtijd zit.
Als iemand me toen gekwetst zou hebben, hadden ze ook mooie even kunnen wachten tot later, als je net bevallen bent, net moeder bent geworden hou je je met hele andere dingen bezig en wil je je ook met hele andere dingen bezig houden. Ik neem aan dat haar zus solidair met haar wil zijn, dat is het vervelende als je met zussen bevriend bent die ook nog eens dik met elkaar zijn; ze zullen de ander nooit laten vallen voor jou.
Als iemand me toen gekwetst zou hebben, hadden ze ook mooie even kunnen wachten tot later, als je net bevallen bent, net moeder bent geworden hou je je met hele andere dingen bezig en wil je je ook met hele andere dingen bezig houden. Ik neem aan dat haar zus solidair met haar wil zijn, dat is het vervelende als je met zussen bevriend bent die ook nog eens dik met elkaar zijn; ze zullen de ander nooit laten vallen voor jou.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 10 maart 2008 om 13:18
Ik vind het een hele belachelijke actie van de zussen.
Als verder niet wordt toegelicht wat jij allemaal gezegd zou hebben dat hen zo gekwetst heeft houdt het daarmee op.
Ik zou hier verder geen actie meer ondernemen.
Mochten ze over een tijdje wel weer contact opnemen dan zou ik wel navragen wat er nou precies gebeurd is dat deze reactie van hun rechtvaardigt.
Ik denk wel dat deze vriendschap niet meer wordt wat het was, als het al weer goed komt.
Als verder niet wordt toegelicht wat jij allemaal gezegd zou hebben dat hen zo gekwetst heeft houdt het daarmee op.
Ik zou hier verder geen actie meer ondernemen.
Mochten ze over een tijdje wel weer contact opnemen dan zou ik wel navragen wat er nou precies gebeurd is dat deze reactie van hun rechtvaardigt.
Ik denk wel dat deze vriendschap niet meer wordt wat het was, als het al weer goed komt.
maandag 10 maart 2008 om 13:41
Tja, zwangerschaps- en bevallingshormonen doen rare dingen met een mens. Toch vind ik dit wel merkwaardig. Van bevallen zus kan ik me dat dan nog voorstellen, maar de andere zus, waarom die nou zo raar reageert?????
Heb je al een felicitatiekaartje gezonden? Wat je kan doen is bijv. een klein leuk kadootje kopen en dat opsturen. Kaartje/briefj erbij en aangeven dat je graag contact wilt houden, dat je dit niet begrijpt, maar wilt uitpraten.
Want ja, ook al is je opmerking ongelukkig gekozen wellicht, iedereen weet dat leven en dood nu eenmaal dicht bij elkaar lagen. Ook ik kreeg op de dag van de bevalling van Muizelientje te horen dat een dierbare vriend de strijd met kanker had verloren. Heb het hele ziekenhuis bijeen gejankt.
Ik zou het kadootje sturen, en afwachten. Als zij niet meer reageren en het ook niet willen uitpraten of zelfs zeggen wat er aan de hand is, kappen. Dat is keihard, en allesbehalve makkelijk, maar wel het beste.
Wat ik ook raar vind, dat over die 'kans' geven en dat er zo raar naar je moeder en zus werd gedaan, die hebben toch niets gedaan?
Vind het maar een raar stel zussen!
Heb je al een felicitatiekaartje gezonden? Wat je kan doen is bijv. een klein leuk kadootje kopen en dat opsturen. Kaartje/briefj erbij en aangeven dat je graag contact wilt houden, dat je dit niet begrijpt, maar wilt uitpraten.
Want ja, ook al is je opmerking ongelukkig gekozen wellicht, iedereen weet dat leven en dood nu eenmaal dicht bij elkaar lagen. Ook ik kreeg op de dag van de bevalling van Muizelientje te horen dat een dierbare vriend de strijd met kanker had verloren. Heb het hele ziekenhuis bijeen gejankt.
Ik zou het kadootje sturen, en afwachten. Als zij niet meer reageren en het ook niet willen uitpraten of zelfs zeggen wat er aan de hand is, kappen. Dat is keihard, en allesbehalve makkelijk, maar wel het beste.
Wat ik ook raar vind, dat over die 'kans' geven en dat er zo raar naar je moeder en zus werd gedaan, die hebben toch niets gedaan?
Vind het maar een raar stel zussen!
maandag 10 maart 2008 om 14:05
Ben met Poezewoes eens dat de kraamtijd nou niet het meest geschikte moment is om een conflict uit te praten, maar ik snap na het lezen van alle postings nog steeds niet goed wat het conflict dan precies is.
Als het echt alleen maar gaat over de berichtgeving omtrent de overleden baby van een kennis, vind ik de reactie minimaal wat overdreven. Zeker de reactie van de zus die op dit moment niet worstelt met op hol geslagen hormonen. Ik vind het feit dat jij daar over bent begonnen op zijn hoogst onhandig, maar als je echt zulke goede vriendinnen bent als jij dacht dat jullie waren lijkt mij de heftigheid van deze reactie nogal onbegrijpelijk. Weet je zeker dat er niet iets anders aan de hand is? Ik vind de reactie zo totaal niet passen bij de aanleiding die jij beschrijft, dat ik me haast niet voor kan stellen dat het hier echt over gaat.
Sterkte, ik kan me voorstellen dat je je verre van prettig voelt op dit moment..
Als het echt alleen maar gaat over de berichtgeving omtrent de overleden baby van een kennis, vind ik de reactie minimaal wat overdreven. Zeker de reactie van de zus die op dit moment niet worstelt met op hol geslagen hormonen. Ik vind het feit dat jij daar over bent begonnen op zijn hoogst onhandig, maar als je echt zulke goede vriendinnen bent als jij dacht dat jullie waren lijkt mij de heftigheid van deze reactie nogal onbegrijpelijk. Weet je zeker dat er niet iets anders aan de hand is? Ik vind de reactie zo totaal niet passen bij de aanleiding die jij beschrijft, dat ik me haast niet voor kan stellen dat het hier echt over gaat.
Sterkte, ik kan me voorstellen dat je je verre van prettig voelt op dit moment..
maandag 10 maart 2008 om 17:13
Hoi hoi,
Het was het 2e overlijden van die maand dus ik vond het wel erg en zei dat het allemaal goed moest komen met hun kindje. Ik heb gewoon gezegd dat het allemaal goed zou moeten komen. Ik heb niets negatiefs gezegd. Eigenlijk alleen dat het raar was dat het zo achter elkaar gebeurt was en dat ik voor hun kindje zou bidden. Maar ik had juist extra op mijn woorden gelet en gevraagd of ze het niet aan haar zus wilde vertellen. ze hadden het over uitspraken....ik kan me alleen deze uitspraken bedenken.
Maar alsnog ik had mijn excuses een paar keer aangeboden en die zus zei zelfs dat ik me niet schuldig hoefde te voelen en dat het me was vergeven.
Het was het 2e overlijden van die maand dus ik vond het wel erg en zei dat het allemaal goed moest komen met hun kindje. Ik heb gewoon gezegd dat het allemaal goed zou moeten komen. Ik heb niets negatiefs gezegd. Eigenlijk alleen dat het raar was dat het zo achter elkaar gebeurt was en dat ik voor hun kindje zou bidden. Maar ik had juist extra op mijn woorden gelet en gevraagd of ze het niet aan haar zus wilde vertellen. ze hadden het over uitspraken....ik kan me alleen deze uitspraken bedenken.
Maar alsnog ik had mijn excuses een paar keer aangeboden en die zus zei zelfs dat ik me niet schuldig hoefde te voelen en dat het me was vergeven.
