Relaties
alle pijlers
Vriendschap of meer?
maandag 11 januari 2010 om 18:17
Wie heeft er wel eens in een situatie gezeten waarin je je afvroeg of iets puur vriendschap is, of dat er toch gevoelens van verliefdheid bijkomen? Ik zit op dit moment in zo'n situatie, wil er ivm herkenning niet over uitwijden, maar vraag me af of het een gevalletje van 'de kat op het spek binden' is, of dat er toch meer is.
maandag 11 januari 2010 om 18:27
quote:Watchamacallit schreef op 11 januari 2010 @ 18:17:
Wie heeft er wel eens in een situatie gezeten waarin je je afvroeg of iets puur vriendschap is, of dat er toch gevoelens van verliefdheid bijkomen? Ik zit op dit moment in zo'n situatie, wil er ivm herkenning niet over uitwijden, maar vraag me af of het een gevalletje van 'de kat op het spek binden' is, of dat er toch meer is.
Lastig om hierop te kunnen reageren als je niet iets meer uitwijd over je vraag. Bedenk je wel dat er zoveel mensen in deze situatie kunnen zitten. Herkenning ligt aan je manier van schrijven en in hoeverre je erover uitwijdt lijkt me.
vriendschap= duidelijk geen romantisch doel voor ogen hebben, misschien een beetje flirten, maar elke vorm van romatische/ liefdesrelatie op afstand houden.
romance= elkaar vaak willen zien of moeite doen om elkaar te zien. Uitingen, zowel verbaal als non-verbaal, die erop duiden dat er een duidelijke (sexuele) aantrekking is van de een naar de ander of van beide kanten.
Zo denk ik er tenminste over...
Wie heeft er wel eens in een situatie gezeten waarin je je afvroeg of iets puur vriendschap is, of dat er toch gevoelens van verliefdheid bijkomen? Ik zit op dit moment in zo'n situatie, wil er ivm herkenning niet over uitwijden, maar vraag me af of het een gevalletje van 'de kat op het spek binden' is, of dat er toch meer is.
Lastig om hierop te kunnen reageren als je niet iets meer uitwijd over je vraag. Bedenk je wel dat er zoveel mensen in deze situatie kunnen zitten. Herkenning ligt aan je manier van schrijven en in hoeverre je erover uitwijdt lijkt me.
vriendschap= duidelijk geen romantisch doel voor ogen hebben, misschien een beetje flirten, maar elke vorm van romatische/ liefdesrelatie op afstand houden.
romance= elkaar vaak willen zien of moeite doen om elkaar te zien. Uitingen, zowel verbaal als non-verbaal, die erop duiden dat er een duidelijke (sexuele) aantrekking is van de een naar de ander of van beide kanten.
Zo denk ik er tenminste over...
Only dead fish go with the flow
maandag 11 januari 2010 om 18:49
maandag 11 januari 2010 om 18:52
maandag 11 januari 2010 om 22:50
Zeker, maar probleem is denk ik vooral dat ik twijfel over mn eigen gevoelens. Is het echt of vind ik vooral de aandacht leuk, is het vooral fijn om zo close met iemand te zijn?
Iemand weleens in deze situatie gezeten, en hoe heb je toen uitgemaakt of het vriendschap was of meer?
Waarschijnlijk komt het er op neer dat ik het allemaal maar moet aanzien, ook niet erg
Iemand weleens in deze situatie gezeten, en hoe heb je toen uitgemaakt of het vriendschap was of meer?
Waarschijnlijk komt het er op neer dat ik het allemaal maar moet aanzien, ook niet erg
maandag 11 januari 2010 om 22:52
He Watcha,
Ja gek is dat, om te duiden wat het nou is dat je dan voelt.. Om mezelf even als praktijkvoorbeeld aan te halen. Zit nu in een situatie waarin ik met iemand een vriendschap opbouw. Iemand die ik op het eerste gezicht erg leuk vond, waar een klik mee was. Waarbij ik merk dat ik meer voor hem voel, doordat we elke dag veel contact hebben, en superveel met elkaar delen (meer dan in een gewone vriendschap), ik me heel erg op mijn gemak bij hem voel, we uren kunnen kletsen en lachen, heel erg hetzelfde over dingen denken. Maar er is nog nooit iets gebeurd, hij heeft duidelijk gezegd dat het voor nu vriendschap is.. Maar ook dat hij eerlijk naar mij is door dat te zeggen, en ook wel ergens meer voelt, maar nu geen stappen wil zetten daarvoor en het bij vriendschap wil houden. Het voelt inmiddels een beetje als een relatie, maar zonder de lichamelijke dingen, en dat klopt niet naar mijn gevoel. Dan maar staaltje zelfbescherming toepassen en toch een punt achter een mooie vriendschap. Jammer maar helaas..
Terug naar jou. Kun je misschien aangeven hoe je allemaal merkt dat je meer voelt, en hoe reageert hij daarop?
Ja gek is dat, om te duiden wat het nou is dat je dan voelt.. Om mezelf even als praktijkvoorbeeld aan te halen. Zit nu in een situatie waarin ik met iemand een vriendschap opbouw. Iemand die ik op het eerste gezicht erg leuk vond, waar een klik mee was. Waarbij ik merk dat ik meer voor hem voel, doordat we elke dag veel contact hebben, en superveel met elkaar delen (meer dan in een gewone vriendschap), ik me heel erg op mijn gemak bij hem voel, we uren kunnen kletsen en lachen, heel erg hetzelfde over dingen denken. Maar er is nog nooit iets gebeurd, hij heeft duidelijk gezegd dat het voor nu vriendschap is.. Maar ook dat hij eerlijk naar mij is door dat te zeggen, en ook wel ergens meer voelt, maar nu geen stappen wil zetten daarvoor en het bij vriendschap wil houden. Het voelt inmiddels een beetje als een relatie, maar zonder de lichamelijke dingen, en dat klopt niet naar mijn gevoel. Dan maar staaltje zelfbescherming toepassen en toch een punt achter een mooie vriendschap. Jammer maar helaas..
Terug naar jou. Kun je misschien aangeven hoe je allemaal merkt dat je meer voelt, en hoe reageert hij daarop?
maandag 11 januari 2010 om 23:00
quote:Inventora schreef op 11 januari 2010 @ 22:52:
He Watcha,
Ja gek is dat, om te duiden wat het nou is dat je dan voelt.. Om mezelf even als praktijkvoorbeeld aan te halen. Zit nu in een situatie waarin ik met iemand een vriendschap opbouw. Iemand die ik op het eerste gezicht erg leuk vond, waar een klik mee was. Waarbij ik merk dat ik meer voor hem voel, doordat we elke dag veel contact hebben, en superveel met elkaar delen (meer dan in een gewone vriendschap), ik me heel erg op mijn gemak bij hem voel, we uren kunnen kletsen en lachen, heel erg hetzelfde over dingen denken. Maar er is nog nooit iets gebeurd, hij heeft duidelijk gezegd dat het voor nu vriendschap is.. Maar ook dat hij eerlijk naar mij is door dat te zeggen, en ook wel ergens meer voelt, maar nu geen stappen wil zetten daarvoor en het bij vriendschap wil houden. Het voelt inmiddels een beetje als een relatie, maar zonder de lichamelijke dingen, en dat klopt niet naar mijn gevoel. Dan maar staaltje zelfbescherming toepassen en toch een punt achter een mooie vriendschap. Jammer maar helaas..
Jammer ergens toch dat je dit moet afkappen? Zit er teveel gevoel bij jou? Herken het wel, heb dat ook gehad met een man (hij zag het ook vriendschappelijk), heb het er een tijdje moeilijk mee gehad (wat afstand genomen), maar vond ons contact te kostbaar om helemaal op te geven. Gaat eigenlijk heel goed nu.
Terug naar jou. Kun je misschien aangeven hoe je allemaal merkt dat je meer voelt, en hoe reageert hij daarop?
He Watcha,
Ja gek is dat, om te duiden wat het nou is dat je dan voelt.. Om mezelf even als praktijkvoorbeeld aan te halen. Zit nu in een situatie waarin ik met iemand een vriendschap opbouw. Iemand die ik op het eerste gezicht erg leuk vond, waar een klik mee was. Waarbij ik merk dat ik meer voor hem voel, doordat we elke dag veel contact hebben, en superveel met elkaar delen (meer dan in een gewone vriendschap), ik me heel erg op mijn gemak bij hem voel, we uren kunnen kletsen en lachen, heel erg hetzelfde over dingen denken. Maar er is nog nooit iets gebeurd, hij heeft duidelijk gezegd dat het voor nu vriendschap is.. Maar ook dat hij eerlijk naar mij is door dat te zeggen, en ook wel ergens meer voelt, maar nu geen stappen wil zetten daarvoor en het bij vriendschap wil houden. Het voelt inmiddels een beetje als een relatie, maar zonder de lichamelijke dingen, en dat klopt niet naar mijn gevoel. Dan maar staaltje zelfbescherming toepassen en toch een punt achter een mooie vriendschap. Jammer maar helaas..
Jammer ergens toch dat je dit moet afkappen? Zit er teveel gevoel bij jou? Herken het wel, heb dat ook gehad met een man (hij zag het ook vriendschappelijk), heb het er een tijdje moeilijk mee gehad (wat afstand genomen), maar vond ons contact te kostbaar om helemaal op te geven. Gaat eigenlijk heel goed nu.
Terug naar jou. Kun je misschien aangeven hoe je allemaal merkt dat je meer voelt, en hoe reageert hij daarop?
maandag 11 januari 2010 om 23:02
Dankjewel voor je reactie! Jammer dat het voor jou zo rot loopt!
Ik ken deze persoon al wel lang, maar pas de laatste tijd zien we elkaar echt vaak. Ik had echt de bedoeling om gewoon vrienden te worden, want ik zag in eerste instantie verder niks in hem. Maar nu hebben we best veel tijd samen doorgebracht, het is altijd leuk, we hebben best intieme gesprekken en zijn eigen steeds closer met elkaar geworden, ook lichamelijk. Alleen is er verder niets gebeurd. Maar ik moet bekennen dat ik die neiging steeds meer krijg, terwijl ik dacht zo duidelijk voor me te hebben dat ik dat niet wilde.
Het is ook een beetje een rare vriendschap zo; ik heb niet echt een beste vriendin, maar als ik die wel zou hebben zou ik er nooit zo close mee zijn.
Ik denk dat hij sowieso wel meer wil, maar of dat in de richting van scharrel of relatie gaat weet ik niet. Maar daar wil ik me op dit moment ook nog niet druk over maken, eerst maar eens duidelijk wat ik zelf wil.
Ik ken deze persoon al wel lang, maar pas de laatste tijd zien we elkaar echt vaak. Ik had echt de bedoeling om gewoon vrienden te worden, want ik zag in eerste instantie verder niks in hem. Maar nu hebben we best veel tijd samen doorgebracht, het is altijd leuk, we hebben best intieme gesprekken en zijn eigen steeds closer met elkaar geworden, ook lichamelijk. Alleen is er verder niets gebeurd. Maar ik moet bekennen dat ik die neiging steeds meer krijg, terwijl ik dacht zo duidelijk voor me te hebben dat ik dat niet wilde.
Het is ook een beetje een rare vriendschap zo; ik heb niet echt een beste vriendin, maar als ik die wel zou hebben zou ik er nooit zo close mee zijn.
Ik denk dat hij sowieso wel meer wil, maar of dat in de richting van scharrel of relatie gaat weet ik niet. Maar daar wil ik me op dit moment ook nog niet druk over maken, eerst maar eens duidelijk wat ik zelf wil.
maandag 11 januari 2010 om 23:09
He Mellie,
Bedankt voor je reactie. Hoe was het om afstand te nemen? Hoe is het gelukt om je gevoel de kop in te drukken, zodat de balans weer gelijk is? Hij vindt het echt helemaal niet leuk om het nu in de kiem te smoren, maar bij mij merk ik dat het me herinnert aan hoe close ik in een vorige relatie was, waardoor ik in de war raak wat zijn intenties zijn. We gaan allebei dwars door elkaars muur heen.. Ben erg benieuwd hoe het jullie uiteindelijk is gelukt.
Bedankt voor je reactie. Hoe was het om afstand te nemen? Hoe is het gelukt om je gevoel de kop in te drukken, zodat de balans weer gelijk is? Hij vindt het echt helemaal niet leuk om het nu in de kiem te smoren, maar bij mij merk ik dat het me herinnert aan hoe close ik in een vorige relatie was, waardoor ik in de war raak wat zijn intenties zijn. We gaan allebei dwars door elkaars muur heen.. Ben erg benieuwd hoe het jullie uiteindelijk is gelukt.
maandag 11 januari 2010 om 23:13
En Watcha,
Gek is dat, als een vriendschap met een man verder gaat qua (mentale) intimiteit, dan dat je met een 'gewone' beste vriendin zou hebben. Maar dat het dan geen relatie of zoiets wordt, en wel gewoon vriendschap is. Een heeeeeel vaag gebied!!!
Wat zegt je gevoel misschien stiekem toch over wat je wilt? Soms weet je het antwoord al, maar kun je er nog niet naar handelen..
Gek is dat, als een vriendschap met een man verder gaat qua (mentale) intimiteit, dan dat je met een 'gewone' beste vriendin zou hebben. Maar dat het dan geen relatie of zoiets wordt, en wel gewoon vriendschap is. Een heeeeeel vaag gebied!!!
Wat zegt je gevoel misschien stiekem toch over wat je wilt? Soms weet je het antwoord al, maar kun je er nog niet naar handelen..
maandag 11 januari 2010 om 23:20
maandag 11 januari 2010 om 23:25
quote:Inventora schreef op 11 januari 2010 @ 23:09:
He Mellie,
Bedankt voor je reactie. Hoe was het om afstand te nemen? Hoe is het gelukt om je gevoel de kop in te drukken, zodat de balans weer gelijk is? Hij vindt het echt helemaal niet leuk om het nu in de kiem te smoren, maar bij mij merk ik dat het me herinnert aan hoe close ik in een vorige relatie was, waardoor ik in de war raak wat zijn intenties zijn. We gaan allebei dwars door elkaars muur heen.. Ben erg benieuwd hoe het jullie uiteindelijk is gelukt.
Vond het toen ook allemaal verwarrend en hij heeft toen ook wel verwarrend gedaan (gaf hij achteraf ook toe). Dus begrijp je heel goed!
Het afstand nemen: wel de eerste weken had ik het best wel moeilijk, maar hij dus ook. Hij liet af en toe nog iets van zich horen en telkens weer dat hij 'ons' contact miste (net als mij dus). Heb op het begin er dan niet echt op gereageerd (kort), maar na verloop van tijd begon ik meer te denken van: we hadden echt wel een goede klik (en nu nog steeds) en een mooie vriendschap erbij is toch ook veel waard. Mijn gevoel is eigenlijk toen meegevolgd (ok, eerst nog even niet, maar na verloop van tijd wel). En ook de gedachte: heb ook wel al eens iemand afgewezen die meer wilde en die personen hadden het er dan ook even moeilijk mee, maar eigenlijk heb ik nog met allen van hen nu een goed contact.
Zou als ik jou was die afstand eens nemen voor jezelf. Word je hoe dan ook wijzer van? Mss dat je na verloop van tijd dan wel voor de vriendschap kunt gaan... zeker als ze zo kostbaar is.
Ben wel, moet ik zeggen, van in het begin wat in de war geweest: was het nu verliefdheid bij mij of een diep gevoel van vriendschap (nog nooit zo één gehad met een man eigenlijk, die megaklik van in het begin).
Had ook nog even bang dat ons contact erna niet meer hetzelfde zou zijn (ook van zijn kant uit, mss ongemakkelijk of dergelijke, maar was meteen weer ok eigenlijk).
He Mellie,
Bedankt voor je reactie. Hoe was het om afstand te nemen? Hoe is het gelukt om je gevoel de kop in te drukken, zodat de balans weer gelijk is? Hij vindt het echt helemaal niet leuk om het nu in de kiem te smoren, maar bij mij merk ik dat het me herinnert aan hoe close ik in een vorige relatie was, waardoor ik in de war raak wat zijn intenties zijn. We gaan allebei dwars door elkaars muur heen.. Ben erg benieuwd hoe het jullie uiteindelijk is gelukt.
Vond het toen ook allemaal verwarrend en hij heeft toen ook wel verwarrend gedaan (gaf hij achteraf ook toe). Dus begrijp je heel goed!
Het afstand nemen: wel de eerste weken had ik het best wel moeilijk, maar hij dus ook. Hij liet af en toe nog iets van zich horen en telkens weer dat hij 'ons' contact miste (net als mij dus). Heb op het begin er dan niet echt op gereageerd (kort), maar na verloop van tijd begon ik meer te denken van: we hadden echt wel een goede klik (en nu nog steeds) en een mooie vriendschap erbij is toch ook veel waard. Mijn gevoel is eigenlijk toen meegevolgd (ok, eerst nog even niet, maar na verloop van tijd wel). En ook de gedachte: heb ook wel al eens iemand afgewezen die meer wilde en die personen hadden het er dan ook even moeilijk mee, maar eigenlijk heb ik nog met allen van hen nu een goed contact.
Zou als ik jou was die afstand eens nemen voor jezelf. Word je hoe dan ook wijzer van? Mss dat je na verloop van tijd dan wel voor de vriendschap kunt gaan... zeker als ze zo kostbaar is.
Ben wel, moet ik zeggen, van in het begin wat in de war geweest: was het nu verliefdheid bij mij of een diep gevoel van vriendschap (nog nooit zo één gehad met een man eigenlijk, die megaklik van in het begin).
Had ook nog even bang dat ons contact erna niet meer hetzelfde zou zijn (ook van zijn kant uit, mss ongemakkelijk of dergelijke, maar was meteen weer ok eigenlijk).
maandag 11 januari 2010 om 23:29
quote:Watchamacallit schreef op 11 januari 2010 @ 23:20:
Nee ik zou het eerlijk nog niet weten. Wel weet ik dat ik meer tijd met hem door wil brengen, maar dat gebeurt sowieso wel
Ach, en het is in ieder geval leuk!
Ik heb echt nog nooit zo'n vriendschap gehad. Heb het wel eens van andere gehoord, maar kon me er echt niks bij voorstellen.
Herken het wel, zie mijn verhaal. Herken ook de verwarring hieromtrent. Is voor mij ook de eerste keer dat ik zo'n intense vriendschap met een man heb.
Gewoon genieten van elk samenzijn en als er ooit meer moest van komen is dat mooi meegenomen en anders nog een verdieping van die leuke vriendschap. Zolang je je er maar goed bij voelt, da's het belangrijkste!
Nee ik zou het eerlijk nog niet weten. Wel weet ik dat ik meer tijd met hem door wil brengen, maar dat gebeurt sowieso wel
Ach, en het is in ieder geval leuk!
Ik heb echt nog nooit zo'n vriendschap gehad. Heb het wel eens van andere gehoord, maar kon me er echt niks bij voorstellen.
Herken het wel, zie mijn verhaal. Herken ook de verwarring hieromtrent. Is voor mij ook de eerste keer dat ik zo'n intense vriendschap met een man heb.
Gewoon genieten van elk samenzijn en als er ooit meer moest van komen is dat mooi meegenomen en anders nog een verdieping van die leuke vriendschap. Zolang je je er maar goed bij voelt, da's het belangrijkste!
maandag 25 januari 2010 om 23:05
Interessant wel, dit topic, ik ben de laatste tijd ook wel eens bezig met de vraag: "Is het vriendschap of iets meer?"
Ik snap mijn eigen gevoelens al niet zo goed, laat staan die van haar (ik ben een Man dus).
Haar is in dit geval: mijn beste vriendin.
Ze laat constant weten dat ik er mag zijn, keileuk ben, er leuk uitzie en dat ze "geen enkele reden ziet waarom meiden niét op jou vallen".
Eerst dacht ik, ok, toch aardig als een vriendin dat tegen je zegt. Ze zal vast wel de bedoeling hebben gehad om mij op te beuren, moed in te praten, vriendelijk te zijn, etcetera. Wat dat betreft ben ik best naief vaak.
Later denk ik dan, hmm, waarom zegt ze toch al die rare dingetjes steeds tegen me de laatste tijd?
Ook laatst zei ik (in een pathetische bui): "ik heb ook wel eens behoefte aan een knuffel, om lekker eens tegen iemand aan op de bank te liggen, filmpje kijkend, in iemands armen liggend (etc.)."
Waarop zij vervolgens zegt: "Nou, dan kom je toch eens naar mij toe?!" (ik zou sowieso al eens bij haar gaan blijven slapen na het stappen, omdat ik in een andere stad woon).
Dan denk ik: ok, fijn, lijkt me leuk, lekker knus met zijn tweetjes. Maar vervolgens denk ik: waarom zegt ze dat dan toch?
Trouwens wel erg lastig verder dat ze wel een vriend heeft, maar volgens mij is ze closer met mij dan met hem (denkt ook haar vriend, die begint echt jaloers te worden daarop). Verder is haar relatie niet echt je van het, verliefd is ze niet (zegt ze gewoon tegen mij) en ze twijfelt al maanden aan zijn oprechtheid (zo ongeveer net zo lang als dat ze de relatie met hem heeft).
Pfff, ik vind het lastig, liefde, vriendschap, intimiteit.
En vooral: open zijn tegen elkaar daar over. Stel je voor dat ik aan haar vraag: "Heb je dan speciale gevoelens voor mij ofzo?" en zei zegt "nee joh, we zijn toch gewoon vrienden"....dan voelt het net alsof ik me voor lul heb gezet ofzo (?!).
Maar goed, ook mannen hebben dus wel eens te maken met verwarring omtrent vriendschap/liefde. Dat wou ik alleen maar even aangeven en delen met jullie.
Ik snap mijn eigen gevoelens al niet zo goed, laat staan die van haar (ik ben een Man dus).
Haar is in dit geval: mijn beste vriendin. Ze laat constant weten dat ik er mag zijn, keileuk ben, er leuk uitzie en dat ze "geen enkele reden ziet waarom meiden niét op jou vallen".
Eerst dacht ik, ok, toch aardig als een vriendin dat tegen je zegt. Ze zal vast wel de bedoeling hebben gehad om mij op te beuren, moed in te praten, vriendelijk te zijn, etcetera. Wat dat betreft ben ik best naief vaak.
Later denk ik dan, hmm, waarom zegt ze toch al die rare dingetjes steeds tegen me de laatste tijd?
Ook laatst zei ik (in een pathetische bui): "ik heb ook wel eens behoefte aan een knuffel, om lekker eens tegen iemand aan op de bank te liggen, filmpje kijkend, in iemands armen liggend (etc.)."
Waarop zij vervolgens zegt: "Nou, dan kom je toch eens naar mij toe?!" (ik zou sowieso al eens bij haar gaan blijven slapen na het stappen, omdat ik in een andere stad woon).
Dan denk ik: ok, fijn, lijkt me leuk, lekker knus met zijn tweetjes. Maar vervolgens denk ik: waarom zegt ze dat dan toch?
Trouwens wel erg lastig verder dat ze wel een vriend heeft, maar volgens mij is ze closer met mij dan met hem (denkt ook haar vriend, die begint echt jaloers te worden daarop). Verder is haar relatie niet echt je van het, verliefd is ze niet (zegt ze gewoon tegen mij) en ze twijfelt al maanden aan zijn oprechtheid (zo ongeveer net zo lang als dat ze de relatie met hem heeft).
Pfff, ik vind het lastig, liefde, vriendschap, intimiteit.
En vooral: open zijn tegen elkaar daar over. Stel je voor dat ik aan haar vraag: "Heb je dan speciale gevoelens voor mij ofzo?" en zei zegt "nee joh, we zijn toch gewoon vrienden"....dan voelt het net alsof ik me voor lul heb gezet ofzo (?!).
Maar goed, ook mannen hebben dus wel eens te maken met verwarring omtrent vriendschap/liefde. Dat wou ik alleen maar even aangeven en delen met jullie.
dinsdag 26 januari 2010 om 13:53
dinsdag 26 januari 2010 om 23:28
quote:Inventora schreef op 26 januari 2010 @ 13:53:
Ha Zanevi,
Ja, lekker verwarrend dat soort dingen he? Goed om te weten dat mannen ook dat soort dingen hebben.. Het zijn net mensen!
Hoe zie jij dat dan bij haar? Zou je het prettig vinden als ze er zo over zou denken? (stel dat ze geen vriend had) Of vind jij juist vriendschap prima op dit moment?
Hoi Inventora,
verbazingwekkend hé, dat mannen net mensen zijn soms.
Je vraagt of ik het prettig zou vinden, als zij er "zo over denkt"?
Wat bedoel je met "er zo over denken"? Ik neem aan dat jij bedoeld dat ze ook wel wat voor mij voelt? Ik ga er voor het gemak maar van uit voor het beantwoorden van jouw vraag.
Tja, afgezien van of ze nu wel of geen vriend had....ik merk wel bij mezelf dat ik er steeds meer mee bezig ben, met de vraag wat het nu is tussen ons. In het begin merkte ik het geeneens eigenlijk, dat ze zo vaak lieve dingen tegen me zegt. Ik dacht: het zal er wel bij horen ofzo. Ik heb eigenlijk nog nooit zo'n close contact gehad met een vrouw! (een vriendschap dus)
Voor mij is dit dus allemaal nieuw zeg maar.
Maar op den duur begon ik steeds meer na te denken over al die dingen, over dat ze zo ontzettend lief en aardig tegen me is altijd. Alleen vraag ik me dan ook wel af: heb ik wel echt gevoelens voor haar of ben ik meer verslaafd aan de aandacht die ik van haar krijg?
Ik ben van nature best onzeker en altijd aan het nadenken, vandaar ook.
Toch merk ik dat ik steeds meer fantaseer over mezelf met haar, samen op de bank liggend, tegen elkaar aan....we zijn ook steeds iets lichamelijker aan het worden. Ik ben zelf totaal niet iemand die snel aanrakerig is, iemand een hand op de schouder legt ofzo. Maar zij doet dat dus de laatste tijd steeds vaker bij mij (even vluchtig mijn schouder strelen), en ik merk dat ik dat gewoon prettig vind.
En laatst bij het afscheid ook een afscheidsknuffel....ook een beetje haar initiatief volgens mij. Dat was toen ik eerder die avond vertelde dat ik zo'n behoefte had aan knuffels, warmte, lichamelijk contact, intimiteit (en dan bedoel ik niet gelijk seks, maar gewoon lekker samen op de bank liggen).
Maar goed, ik denk er wel steeds meer over na en begrijp ook niet zo wat zij bedoeld met al die aandacht. Is het haar karakter, is het normaal in een man-vrouwvriendschap (dit is mijn 1e man-vrouwvriendschap) of speelt er ook van haar kant toch meer?
En omdat ik er steeds meer over nadenk, merk ik dat ik meer ga fantaseren en dat ik merk dat ik graag vaker bij haar wil zijn, haar vaker wil zien en dat ik graag snel eens een keer samen met haar alleen wil zijn (en nu eens niet in een café, maar thuis op de bank).
Ik weet niet echt wat dat betekend, maar misschien groeit er bij mij dus ook wel iets m.b.t. gevoelens.
Maar goed, ik snap al weinig van mijn eigen gevoelens, laat staan van die van een ander. Wel merk ik dat ze heeeel erg aardig voor me is en dat ik echt niéts fouts bij haar kan doen. Ze zegt ook regelmatig dingen als "wij denken wel heel vaak hetzelfde" en ook dat ik zo betrouwbaar en oprecht ben. Dat nadat ze regelmatig zegt dat ze nu wel eens een betrouwbare en oprechte man wil.
En na oud en nieuw stuurde ze me binnen enkele minuten na middernacht een sms'je. Was echt heel leuk. Ik vroeg of ze dat bij andere vrienden ook deed waarop ze zei: "nee, natuurlijk niet!"
Misschien ben ik wel echt supernaief ofzo en heb ik een enorme plaat voor mijn hoofd.
Maar om een lang verhaal kort te houden:
ja, ik zou wel graag vaker bij haar willen zijn, merk ik steeds meer.
Afgezien van of ze een vriend heeft en afgezien van de angst om een vriendschap kapot te maken, want dat speelt dan óók nog.
Moeilijk!
Ha Zanevi,
Ja, lekker verwarrend dat soort dingen he? Goed om te weten dat mannen ook dat soort dingen hebben.. Het zijn net mensen!
Hoe zie jij dat dan bij haar? Zou je het prettig vinden als ze er zo over zou denken? (stel dat ze geen vriend had) Of vind jij juist vriendschap prima op dit moment?
Hoi Inventora,
verbazingwekkend hé, dat mannen net mensen zijn soms.
Je vraagt of ik het prettig zou vinden, als zij er "zo over denkt"?
Wat bedoel je met "er zo over denken"? Ik neem aan dat jij bedoeld dat ze ook wel wat voor mij voelt? Ik ga er voor het gemak maar van uit voor het beantwoorden van jouw vraag.
Tja, afgezien van of ze nu wel of geen vriend had....ik merk wel bij mezelf dat ik er steeds meer mee bezig ben, met de vraag wat het nu is tussen ons. In het begin merkte ik het geeneens eigenlijk, dat ze zo vaak lieve dingen tegen me zegt. Ik dacht: het zal er wel bij horen ofzo. Ik heb eigenlijk nog nooit zo'n close contact gehad met een vrouw! (een vriendschap dus)
Voor mij is dit dus allemaal nieuw zeg maar.
Maar op den duur begon ik steeds meer na te denken over al die dingen, over dat ze zo ontzettend lief en aardig tegen me is altijd. Alleen vraag ik me dan ook wel af: heb ik wel echt gevoelens voor haar of ben ik meer verslaafd aan de aandacht die ik van haar krijg?
Ik ben van nature best onzeker en altijd aan het nadenken, vandaar ook.
Toch merk ik dat ik steeds meer fantaseer over mezelf met haar, samen op de bank liggend, tegen elkaar aan....we zijn ook steeds iets lichamelijker aan het worden. Ik ben zelf totaal niet iemand die snel aanrakerig is, iemand een hand op de schouder legt ofzo. Maar zij doet dat dus de laatste tijd steeds vaker bij mij (even vluchtig mijn schouder strelen), en ik merk dat ik dat gewoon prettig vind.
En laatst bij het afscheid ook een afscheidsknuffel....ook een beetje haar initiatief volgens mij. Dat was toen ik eerder die avond vertelde dat ik zo'n behoefte had aan knuffels, warmte, lichamelijk contact, intimiteit (en dan bedoel ik niet gelijk seks, maar gewoon lekker samen op de bank liggen).
Maar goed, ik denk er wel steeds meer over na en begrijp ook niet zo wat zij bedoeld met al die aandacht. Is het haar karakter, is het normaal in een man-vrouwvriendschap (dit is mijn 1e man-vrouwvriendschap) of speelt er ook van haar kant toch meer?
En omdat ik er steeds meer over nadenk, merk ik dat ik meer ga fantaseren en dat ik merk dat ik graag vaker bij haar wil zijn, haar vaker wil zien en dat ik graag snel eens een keer samen met haar alleen wil zijn (en nu eens niet in een café, maar thuis op de bank).
Ik weet niet echt wat dat betekend, maar misschien groeit er bij mij dus ook wel iets m.b.t. gevoelens.
Maar goed, ik snap al weinig van mijn eigen gevoelens, laat staan van die van een ander. Wel merk ik dat ze heeeel erg aardig voor me is en dat ik echt niéts fouts bij haar kan doen. Ze zegt ook regelmatig dingen als "wij denken wel heel vaak hetzelfde" en ook dat ik zo betrouwbaar en oprecht ben. Dat nadat ze regelmatig zegt dat ze nu wel eens een betrouwbare en oprechte man wil.
En na oud en nieuw stuurde ze me binnen enkele minuten na middernacht een sms'je. Was echt heel leuk. Ik vroeg of ze dat bij andere vrienden ook deed waarop ze zei: "nee, natuurlijk niet!"
Misschien ben ik wel echt supernaief ofzo en heb ik een enorme plaat voor mijn hoofd.
Maar om een lang verhaal kort te houden:
ja, ik zou wel graag vaker bij haar willen zijn, merk ik steeds meer.
Afgezien van of ze een vriend heeft en afgezien van de angst om een vriendschap kapot te maken, want dat speelt dan óók nog.
Moeilijk!
