Relaties
alle pijlers
Wat denken jullie, is er nog hoop of niet?
maandag 21 september 2009 om 19:22
Hallo iedereen,
Ik probeer het zo kort mogelijk te houden, dus als er onduidelijkheden zijn hoor ik dit graag.
Ik ben bijna 2 jaar samengeweest met mijn vriend. We waren erg serieus met elkaar en zagen elkaar echt als de liefde van elkaars leven. We zagen ook echt toekomst samen, en praatten daar vaak over.
Maar op een gegeven moment kregen we heel veel ruzies. Echt letterlijk om alles, kleine dingetjes maar ook grote dingen.
Veel kwam van mijn kant, ik maakte van veel dingen een punt waar als ik er nu op terug kijk gewoon veel gemakkelijker in had moeten/kunnen staan.
Op een gegeven moment werd het me vriend teveel, en heeft hij er een punt achter gezet. Doordat ik nogal wat dingen heb meegemaakt met een jongen toen ik 13 was, merkte ik dus dat ik tegen veel dingen aanliep in mijn relatie met deze jongen, doordat ik waarschijnlijk nog niet alles verwerkt heb. Daardoor ben ik met iemand gaan praten en die heeft me doorgewezen naar een psycholoog waar ik volgende week maandag me eerste gesprek mee heb.
Mijn vriend heeft er dus een punt achter gezet, maar hij heeft er wel bij gezegd contact te willen houden omdat als hij merkt dat het op een gegeven moment beter gaat met mij en ik bepaalde dingen begin te leren (omgaan met dingen enz) hij het heel graag opnieuw wil proberen met me, omdat hij wel superveel van me houd.
Nu is het ong. anderhalve maand geleden uitgegaan, en het staat er nu dus nog steeds zo voor. (ik heb maandag dus ook pas me 1e gesprek met de psych)
We zien elkaar nog steeds, en dan is het gewoon alsof er niks aan de hand is..Hij kan me niet loslaten, blijft me knuffelen, aanraken, en de rest doen we soms dus ook gewoon nog..
Ik vind het heel moeilijk en voel me elke dag verdrietig, nu na 1,5 maand nog steeds. Maar ik wil zo graag dit contact houden omdat ik dus nog hoop op beterschap.
Denken jullie dat dit nog goed kan komen, en wat voor tips geven jullie mij evt. mee?
Bedankt alvast...
Ik probeer het zo kort mogelijk te houden, dus als er onduidelijkheden zijn hoor ik dit graag.
Ik ben bijna 2 jaar samengeweest met mijn vriend. We waren erg serieus met elkaar en zagen elkaar echt als de liefde van elkaars leven. We zagen ook echt toekomst samen, en praatten daar vaak over.
Maar op een gegeven moment kregen we heel veel ruzies. Echt letterlijk om alles, kleine dingetjes maar ook grote dingen.
Veel kwam van mijn kant, ik maakte van veel dingen een punt waar als ik er nu op terug kijk gewoon veel gemakkelijker in had moeten/kunnen staan.
Op een gegeven moment werd het me vriend teveel, en heeft hij er een punt achter gezet. Doordat ik nogal wat dingen heb meegemaakt met een jongen toen ik 13 was, merkte ik dus dat ik tegen veel dingen aanliep in mijn relatie met deze jongen, doordat ik waarschijnlijk nog niet alles verwerkt heb. Daardoor ben ik met iemand gaan praten en die heeft me doorgewezen naar een psycholoog waar ik volgende week maandag me eerste gesprek mee heb.
Mijn vriend heeft er dus een punt achter gezet, maar hij heeft er wel bij gezegd contact te willen houden omdat als hij merkt dat het op een gegeven moment beter gaat met mij en ik bepaalde dingen begin te leren (omgaan met dingen enz) hij het heel graag opnieuw wil proberen met me, omdat hij wel superveel van me houd.
Nu is het ong. anderhalve maand geleden uitgegaan, en het staat er nu dus nog steeds zo voor. (ik heb maandag dus ook pas me 1e gesprek met de psych)
We zien elkaar nog steeds, en dan is het gewoon alsof er niks aan de hand is..Hij kan me niet loslaten, blijft me knuffelen, aanraken, en de rest doen we soms dus ook gewoon nog..
Ik vind het heel moeilijk en voel me elke dag verdrietig, nu na 1,5 maand nog steeds. Maar ik wil zo graag dit contact houden omdat ik dus nog hoop op beterschap.
Denken jullie dat dit nog goed kan komen, en wat voor tips geven jullie mij evt. mee?
Bedankt alvast...
maandag 21 september 2009 om 19:32
Laat je in ieder geval niet aan het lijntje houden en verwacht geen wonderen van een psycholoog.
Het lijkt nu ook alsof het allemaal aan jou ligt en als jij maar verandert neemt ie je wel terug. Als alle relatieproblemen zo verholpen konden worden...
Een rustpauze in jullie relatie kan natuurlijk geen kwaad en als jullie nog zoveel om elkaar geven kunnen jullie het misschien op een ander tempo weer voortzetten?
Sterkte!
Het lijkt nu ook alsof het allemaal aan jou ligt en als jij maar verandert neemt ie je wel terug. Als alle relatieproblemen zo verholpen konden worden...
Een rustpauze in jullie relatie kan natuurlijk geen kwaad en als jullie nog zoveel om elkaar geven kunnen jullie het misschien op een ander tempo weer voortzetten?
Sterkte!
maandag 21 september 2009 om 19:32
Het klinkt alsof je vriend alle schuld bij jouw neerlegt. Want als jij je veranderd, dan kan het weer goedkomen. Ruzies komen altijd van 2 kanten, dus hij heeft hier ook een aandeel in.
Goed van je dat je hulp heb gezocht, maar probeer nou niet om een ander mens te worden zodat jullie weer samen komen.
Samen verder gaan gaat alleen als hij ook bereid is om aan zichzelf en jullie relatie te werken.
En ik zou een beetje afstand proberen te nemen van hem voorlopig. Eens kijken of hij je gaat missen en zelf ook zn best gaat doen voor je.
Goed van je dat je hulp heb gezocht, maar probeer nou niet om een ander mens te worden zodat jullie weer samen komen.
Samen verder gaan gaat alleen als hij ook bereid is om aan zichzelf en jullie relatie te werken.
En ik zou een beetje afstand proberen te nemen van hem voorlopig. Eens kijken of hij je gaat missen en zelf ook zn best gaat doen voor je.
maandag 21 september 2009 om 19:32
Ik geloof er ook niet zo in.
Wel in de psycholoog maar niet in de woorden van je ex
Hij wil datje verandert voor HEM!
Omdat HIJ het moeilijk heeft met jou
En das niet eerlijk
Je moet de dingen willen aanpakken voor jezelf.
Het is niet eerlijk van hem om je wel te blijven opzoeken.
Zo blijf je hoop houden
En er is geen hoop als een relatie uit is.
Dat klinkt heel hard maar ik denk dat je daar meer aan hebt dan aan de zachte meelevende woorden.
Mijn advies
Hoe moeilijk het ook is, laat hem los, verbreek het contact en ga voor jezelf keihard met jezelf aan de gang.
Wordt sterker, zelfverzekerder en verwerk alles uit je verleden.
Als hij weet wat er als 13 jarige met jou gebeurd is en hij kan daardoor niet met je verder moet hij je met rust laten.
Jij verdiend iemand die er (ook in moeilijke tijden) voor je is.
Heel veel succes bij de psycholoog
Wel in de psycholoog maar niet in de woorden van je ex
Hij wil datje verandert voor HEM!
Omdat HIJ het moeilijk heeft met jou
En das niet eerlijk
Je moet de dingen willen aanpakken voor jezelf.
Het is niet eerlijk van hem om je wel te blijven opzoeken.
Zo blijf je hoop houden
En er is geen hoop als een relatie uit is.
Dat klinkt heel hard maar ik denk dat je daar meer aan hebt dan aan de zachte meelevende woorden.
Mijn advies
Hoe moeilijk het ook is, laat hem los, verbreek het contact en ga voor jezelf keihard met jezelf aan de gang.
Wordt sterker, zelfverzekerder en verwerk alles uit je verleden.
Als hij weet wat er als 13 jarige met jou gebeurd is en hij kan daardoor niet met je verder moet hij je met rust laten.
Jij verdiend iemand die er (ook in moeilijke tijden) voor je is.
Heel veel succes bij de psycholoog
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
maandag 21 september 2009 om 19:47
@ SonjaS: Geen ander mens misschien, maar door wat er toen gebeurd is heb ik een bepaalde manier van gedragen overgehouden wat niet goed is.
Zo wil ik helemaal niet zijn, en als ik weer een nieuwe vriend krijg ooit, ga ik dat dan zeker weer opnieuw tegenkomen.
@wohman: Nee, mijn ex legt niet zozeer alle schuld bij mij neer. Maar zo ontzettend veel van de ruzies die we hadden kwamen bij mij weg, doordat ik weer ergens moeilijk om moest doen of ergens een punt van moest maken enz.
Dat verstikte hem op een gegeven moment zo erg, en maakte hem ook ongelukkig, dat hij het niet meer trok.
Ik wil niet alleen een ander mens worden om hem terug te krijgen, maar ook voor mezelf omdat ik gewoon niet gelukkig ben met hoe ik op dit moment ben, en omdat dit sowieso gaat terugkomen als ik er nu niet mee bezig ga.
@Summerdance: Hij wil niet dat ik verander voor hem, ik ben zelf degene geweest die met het idee van naar een psych gaan kwam, omdat het zo gewoon niet meer gaat. Hij wil juist dat ik dit doe voor mijzelf.
En als hij doorkrijgt dat het de goeie kant op gaat met me,wil hij het misschien weer proberen omdat hij het niet heeft uitgemaakt omdat hij niet meer van me houd en gek op me is enz. maar omdat hij het gewoon niet meer trok.
De reden waarom we dus nog contact hebben is dus ook omdat we elkaar eigenlijk niet los kunnen laten, maar ook omdat hij op die manier ook mijn veranderingen kan meemaken/inzien.
En dat hij weet wat er als 13jarige met mij gebeurd is, wil natuurlijk niet zeggen dat hij dan mijn gedrag maar eeuwig moet slikken.het maakte hem ook ongelukkig.
maar heel erg bedankt voor jullie begripvolle reacties
Zo wil ik helemaal niet zijn, en als ik weer een nieuwe vriend krijg ooit, ga ik dat dan zeker weer opnieuw tegenkomen.
@wohman: Nee, mijn ex legt niet zozeer alle schuld bij mij neer. Maar zo ontzettend veel van de ruzies die we hadden kwamen bij mij weg, doordat ik weer ergens moeilijk om moest doen of ergens een punt van moest maken enz.
Dat verstikte hem op een gegeven moment zo erg, en maakte hem ook ongelukkig, dat hij het niet meer trok.
Ik wil niet alleen een ander mens worden om hem terug te krijgen, maar ook voor mezelf omdat ik gewoon niet gelukkig ben met hoe ik op dit moment ben, en omdat dit sowieso gaat terugkomen als ik er nu niet mee bezig ga.
@Summerdance: Hij wil niet dat ik verander voor hem, ik ben zelf degene geweest die met het idee van naar een psych gaan kwam, omdat het zo gewoon niet meer gaat. Hij wil juist dat ik dit doe voor mijzelf.
En als hij doorkrijgt dat het de goeie kant op gaat met me,wil hij het misschien weer proberen omdat hij het niet heeft uitgemaakt omdat hij niet meer van me houd en gek op me is enz. maar omdat hij het gewoon niet meer trok.
De reden waarom we dus nog contact hebben is dus ook omdat we elkaar eigenlijk niet los kunnen laten, maar ook omdat hij op die manier ook mijn veranderingen kan meemaken/inzien.
En dat hij weet wat er als 13jarige met mij gebeurd is, wil natuurlijk niet zeggen dat hij dan mijn gedrag maar eeuwig moet slikken.het maakte hem ook ongelukkig.
maar heel erg bedankt voor jullie begripvolle reacties
maandag 21 september 2009 om 19:55
maandag 21 september 2009 om 20:17
quote:wohman schreef op 21 september 2009 @ 19:55:
Ik zou lekker aan de slag gaan met mezelf, en even alle contact verbreken. Daarna kun je weer rustig aan beginnen met daten, en dan kan hij echt wel zien dat je veranderd bent.
Zo veel contact houden, dan is het eigenlijk dus niet uit en verval je misschien weer in hetzelfde patroon.
Ik snap je punt. Alleen om dat in de praktijk te brengen is natuurlijk veel moeilijker..Ik wil niet doen alsof ik alles beter weet hoor, alleen ik hou zoveel van hem en ik weet dat hij zo goed is voor me, dat ik hem niet wil laten schieten..En als er dus een kans bestaat dat hij het weer wil proberen met me als hij merkt dat het allemaal wat beter gaat met me en ik bepaalde dingen leer, wil ik hem nu niet de rug toekeren..dan gaat hij ook door met zijn leven. Dat doet hij nu ook wel, maar we blijven elkaar wel vasthouden op een bepaalde manier.
En door zoveel contact te houden denk ik niet dat ik in het oude patroon val. Het is nu al 1,5 maand uit en ik merk dat ik nu al sneller dingen met rust kan laten en het kan laten zijn voor wat het is. Iets wat ik eerder dus helemaal niet kon. Ook ga ik gewoon naar die psycholoog, en werken aan mijzelf doe ik dan toch wel..
Ik zou lekker aan de slag gaan met mezelf, en even alle contact verbreken. Daarna kun je weer rustig aan beginnen met daten, en dan kan hij echt wel zien dat je veranderd bent.
Zo veel contact houden, dan is het eigenlijk dus niet uit en verval je misschien weer in hetzelfde patroon.
Ik snap je punt. Alleen om dat in de praktijk te brengen is natuurlijk veel moeilijker..Ik wil niet doen alsof ik alles beter weet hoor, alleen ik hou zoveel van hem en ik weet dat hij zo goed is voor me, dat ik hem niet wil laten schieten..En als er dus een kans bestaat dat hij het weer wil proberen met me als hij merkt dat het allemaal wat beter gaat met me en ik bepaalde dingen leer, wil ik hem nu niet de rug toekeren..dan gaat hij ook door met zijn leven. Dat doet hij nu ook wel, maar we blijven elkaar wel vasthouden op een bepaalde manier.
En door zoveel contact te houden denk ik niet dat ik in het oude patroon val. Het is nu al 1,5 maand uit en ik merk dat ik nu al sneller dingen met rust kan laten en het kan laten zijn voor wat het is. Iets wat ik eerder dus helemaal niet kon. Ook ga ik gewoon naar die psycholoog, en werken aan mijzelf doe ik dan toch wel..
maandag 21 september 2009 om 20:39
Je gedrag is te wijten aan oud zeer en het /ergenis wat je nu bij sommige situaties voelt is niet objectief. Hierdoor reageer je waarschijnlijk anders als wanneer je 'oud zeer' een plek heeft gekregen. Dit kost veel tijd maar is het echt waard. Je krijgt andere inzichten.
Mss zie je dan deze relatie ook in een ander licht. Hou vol, je bent het waard om jezelf te kunnen worden.
Mss zie je dan deze relatie ook in een ander licht. Hou vol, je bent het waard om jezelf te kunnen worden.
maandag 21 september 2009 om 21:15
quote:wuiles schreef op 21 september 2009 @ 20:22:
Kun je een voorbeeld noemen van een situatie die op ruzie uitliep?
Jawel, ik zal even wat kleine voorbeeldjes geven.
Doordat hij vlak voordat we iets kregen naar Amsterdam verhuisd was voor zijn studie, zagen we elkaar vooral de eerste maanden alleen in het weekend, omdat mijn (en zijn oude) woonplaats 120 km. van Amsterdam was. Hij was veel bezig met muziek; beats maken. Als ik dan bij hem was, en hij ging achter zijn computer om met zijn beats bezig te gaan, kon ik daar heel chagarijnig om doen en moeilijk om doen..
Ook als hij naar mijn (en zijn oude) woonplaats kwam en wou een x ergens heen met een vriend kon ik daar heel moeilijk om doen, want het weekend ''was de enige tijd die we hadden''.
Ook als hij vrijdags ineens een paar uur later kwam kon ik daar heel boos om doen..
Kun je een voorbeeld noemen van een situatie die op ruzie uitliep?
Jawel, ik zal even wat kleine voorbeeldjes geven.
Doordat hij vlak voordat we iets kregen naar Amsterdam verhuisd was voor zijn studie, zagen we elkaar vooral de eerste maanden alleen in het weekend, omdat mijn (en zijn oude) woonplaats 120 km. van Amsterdam was. Hij was veel bezig met muziek; beats maken. Als ik dan bij hem was, en hij ging achter zijn computer om met zijn beats bezig te gaan, kon ik daar heel chagarijnig om doen en moeilijk om doen..
Ook als hij naar mijn (en zijn oude) woonplaats kwam en wou een x ergens heen met een vriend kon ik daar heel moeilijk om doen, want het weekend ''was de enige tijd die we hadden''.
Ook als hij vrijdags ineens een paar uur later kwam kon ik daar heel boos om doen..
maandag 21 september 2009 om 21:16
quote:albertje72 schreef op 21 september 2009 @ 20:39:
Je gedrag is te wijten aan oud zeer en het /ergenis wat je nu bij sommige situaties voelt is niet objectief. Hierdoor reageer je waarschijnlijk anders als wanneer je 'oud zeer' een plek heeft gekregen. Dit kost veel tijd maar is het echt waard. Je krijgt andere inzichten.
Mss zie je dan deze relatie ook in een ander licht. Hou vol, je bent het waard om jezelf te kunnen worden.Dank je wel, erg lief
Je gedrag is te wijten aan oud zeer en het /ergenis wat je nu bij sommige situaties voelt is niet objectief. Hierdoor reageer je waarschijnlijk anders als wanneer je 'oud zeer' een plek heeft gekregen. Dit kost veel tijd maar is het echt waard. Je krijgt andere inzichten.
Mss zie je dan deze relatie ook in een ander licht. Hou vol, je bent het waard om jezelf te kunnen worden.Dank je wel, erg lief
dinsdag 22 september 2009 om 08:39
Eigenlijk vind ik het wel terecht dat je boos wordt als je speciaal voor hem een weekend naar Amsterdam komt en hij gaat dan gewoon zijn eigen ding doen en gaat jou negeren.
Ook op vrijdag zomaar enige uren later komen zonder verklaring vind ik niet kunnen.
Als hij een weekend in zijn eigen oude woonplaats is, dan vind ik het wel weer logisch dat hij vrienden op zoekt zonder jou.
In die tijd kun je namelijk ook je eigen vrienden opzoeken en zijn hele sociale leven hoeft natuurlijk niet te vervallen omdat hij jou heeft leren kennen.
Erg goed van je dat je naar de psycholoog gaat om oude dingen te verwerken. Je kan dan zekerder en sterker in het leven komen te staan, waardoor je naar hem toe ook anders zal reageren. Dit kan positief zijn voor de relatie omdat je minder jaloers/onzeker/claimend kan reageren. Maar kan ook totaal negatief uitpakken voor de relatie omdat jij tot de ontdekking komt dat jij niet zomaar alles van hem hoeft te pikken.
Hij heeft het uitgemaakt en zolang het uit is zou ik niet met hem knuffelen of sex hebben ook al wil je dat zelf wel.
Want wel de lusten maar niet de lasten zo werkt het natuurlijk niet. Denk ook niet dat je hem daardoor bij je houd.
Want voor vrouwen werkt het vaak zo we knuffelen en vrijen dus moet hij wel van mij houden en toch wel een relatie met mij willlen terwijl die jongen intussen gewoon denkt ik wil sex en geen relatie.
Ook op vrijdag zomaar enige uren later komen zonder verklaring vind ik niet kunnen.
Als hij een weekend in zijn eigen oude woonplaats is, dan vind ik het wel weer logisch dat hij vrienden op zoekt zonder jou.
In die tijd kun je namelijk ook je eigen vrienden opzoeken en zijn hele sociale leven hoeft natuurlijk niet te vervallen omdat hij jou heeft leren kennen.
Erg goed van je dat je naar de psycholoog gaat om oude dingen te verwerken. Je kan dan zekerder en sterker in het leven komen te staan, waardoor je naar hem toe ook anders zal reageren. Dit kan positief zijn voor de relatie omdat je minder jaloers/onzeker/claimend kan reageren. Maar kan ook totaal negatief uitpakken voor de relatie omdat jij tot de ontdekking komt dat jij niet zomaar alles van hem hoeft te pikken.
Hij heeft het uitgemaakt en zolang het uit is zou ik niet met hem knuffelen of sex hebben ook al wil je dat zelf wel.
Want wel de lusten maar niet de lasten zo werkt het natuurlijk niet. Denk ook niet dat je hem daardoor bij je houd.
Want voor vrouwen werkt het vaak zo we knuffelen en vrijen dus moet hij wel van mij houden en toch wel een relatie met mij willlen terwijl die jongen intussen gewoon denkt ik wil sex en geen relatie.
dinsdag 22 september 2009 om 10:41
in de voorbeelden die je geeft zie ik geen "raar" gedrag van jou. Wel van hem overigens, want als je vriendinnetje komt ga je toch niet met je computer spelen als je elkaar de hele week niet hebt gezien? Wat heeft hij voor trauma's meegemaakt dat hij zich zo gedraagt? en gaat ie daarvoor in therapie?
dinsdag 22 september 2009 om 14:09
Ook ik heb het idee dat je (door de dingen die je hebt meegemaakt) jezelf overtuigd dat het allemaal aan jou ligt. Door je verleden.
Wat je ook meegemaakt hebt. Waar 2 kijven........
Daarbij : je past bij elkaar of niet. En daar kom je vaak (jammer genoeg) maar op 1 manier achter : de relatie aan te gaan...
Jullie pasten nu niet bij elkaar. Of dat wel zo is na je therapie? Kan niemand je vertellen. Mijn gevoel zegt wel : daar kom je alleen achter door eerst los te laten. Nu ga je aan therapie beginnen voor HEM, om met HEM verder te kunnen ....
Sterkte.
Wat je ook meegemaakt hebt. Waar 2 kijven........
Daarbij : je past bij elkaar of niet. En daar kom je vaak (jammer genoeg) maar op 1 manier achter : de relatie aan te gaan...
Jullie pasten nu niet bij elkaar. Of dat wel zo is na je therapie? Kan niemand je vertellen. Mijn gevoel zegt wel : daar kom je alleen achter door eerst los te laten. Nu ga je aan therapie beginnen voor HEM, om met HEM verder te kunnen ....
Sterkte.
dinsdag 22 september 2009 om 14:25
Ik heb ook een tijd gedacht dat IK moest veranderen! Mijn een na laatste relatie was er een met geweld, agressie. Bij mn laatste relatie dacht ik dat ik OVERgevoelig was voor bepaalde dingen. Dat praatte laatste mij ook aan....totdat mijn ogen open gingen. T was gewoon een egoist die alleen aan zichzelf dacht!!!!
Dus... bekijk de dingen eens reeel van een afstandje. Ligt het wel echt aan jou????? Of houdt hij gewoon erg weinig rekening met jou?
Dus... bekijk de dingen eens reeel van een afstandje. Ligt het wel echt aan jou????? Of houdt hij gewoon erg weinig rekening met jou?
dinsdag 22 september 2009 om 14:38
Na het lezen van de voorbeelden die jij gaf, waar er ruzie van kwam, klinkt het mij alsof jij je zekerheid probeert te halen uit je relatie. Als hij eens een keer niet kan, valt voor jou die zekerheid weg.
Ik denk dat je daar aan moet werken, om de zekerheid bij jezelf te zoeken ipv bij anderen rondom je. Op die manier heb je een eigen veilige basis, die andere mensen fijner kunnen maken, maar de basis niet kunnen weghalen.
Als jij (en hij) nog de hoop heeft dat het goed kan komen, is er niets mis met contact houden met elkaar. Maar als jij het gevoel hebt dat dat afleidt van het uiteindelijke doel, met dingen verwerken etc. (waar je denk ik met die psycholoog ook aan gaat werken) dan zou ik inderdaad even het contact afhouden, totdat je er klaar voor bent.
Sterkte
Ik denk dat je daar aan moet werken, om de zekerheid bij jezelf te zoeken ipv bij anderen rondom je. Op die manier heb je een eigen veilige basis, die andere mensen fijner kunnen maken, maar de basis niet kunnen weghalen.
Als jij (en hij) nog de hoop heeft dat het goed kan komen, is er niets mis met contact houden met elkaar. Maar als jij het gevoel hebt dat dat afleidt van het uiteindelijke doel, met dingen verwerken etc. (waar je denk ik met die psycholoog ook aan gaat werken) dan zou ik inderdaad even het contact afhouden, totdat je er klaar voor bent.
Sterkte
dinsdag 22 september 2009 om 17:36
@ sugarmiss: Het was niet alleen een weekendje, vooral in de laatste maanden bleef ik daar vaak langer, en vakanties ging ik ook naar hem en bleef ik er vaak een weekje.
Ook dan baalde ik er van als hij weer achter zijn computer kroop.
Dat later komen kwam altijd door iets anders, soms ook door vertragingen van de trein of files, maar vaak ook door zijn laksigheid.
Tuurlijk is het vervelend, maar aan de andere kant...ik werd er wel elke keer héél pissig om en bleef dan ook een tijd chagarijnig en kortaf doen. Dat is natuurlijk ook wel overdreven lijkt me..
Het is niet zo dat ik alles van hem moet ''pikken'', maar veel dingen waar ik moeilijk om deed ging gewoon nergens om en daar pakte ik een stuk vanzijn vrijheid en persoonlijkheid af.
Ik wil het niet voor hem opnemen maar ik weet hoe hij is, we zien elkaar vrijwel elk weekend nog wel en we hebben lang niet altijd dan sex. Dus dat het hem alleen daarom gaat geloof ik niet, ook omdat ik weet hoe hij is en we vaak ook gewoon ergens heengaan samen of afspreken zonder sex te hebben.
@meds en Hariboooo: ik snap dat het zo kan overkomen, maar zo is het niet. Toen hij het uitmaakte kwam ik zelf met de vraag of hij het nog een kans wou geven als ik bezig ging met mijzelf. Dit is ook niet iets wat ik doe voor hem, want toen we ong. een jaartje samenwaren ging ik al op zoek naar een therapeut.
Dit doe ik dus niet alleen om hem ermee terug te krijgen.
@Danayla: Hij hield juist heel veel rekening met me. Ik kon bijv. ook heel agressief zijn en daardoor hield hij zich met heel veel dingen koest, terwijl het hem wel dwars zat. Ook als ik naar vriendinnen wou en ik wou dat hij meeging ging hij met me mee en verder deed hij ook genoeg voor me.
@Love_Light: Ik denk dat je daar inderdaad gelijk in heb. Ik werd ook onzeker van die dingen. Ook omdat hij een druk persoon was met veel sociale contacten en een goeie studie plus hobby's was het voor mij overduidelijk dat hij mij niet ''nodig'' was en had ik vaak het gevoel veel meer om hem te geven als hij om mij. Terwijl hij met genoeg dingen liet merken hoe onwijs veel hij ook van mij hield..maar toch was dit nooit genoeg voor mij..
Ook dan baalde ik er van als hij weer achter zijn computer kroop.
Dat later komen kwam altijd door iets anders, soms ook door vertragingen van de trein of files, maar vaak ook door zijn laksigheid.
Tuurlijk is het vervelend, maar aan de andere kant...ik werd er wel elke keer héél pissig om en bleef dan ook een tijd chagarijnig en kortaf doen. Dat is natuurlijk ook wel overdreven lijkt me..
Het is niet zo dat ik alles van hem moet ''pikken'', maar veel dingen waar ik moeilijk om deed ging gewoon nergens om en daar pakte ik een stuk vanzijn vrijheid en persoonlijkheid af.
Ik wil het niet voor hem opnemen maar ik weet hoe hij is, we zien elkaar vrijwel elk weekend nog wel en we hebben lang niet altijd dan sex. Dus dat het hem alleen daarom gaat geloof ik niet, ook omdat ik weet hoe hij is en we vaak ook gewoon ergens heengaan samen of afspreken zonder sex te hebben.
@meds en Hariboooo: ik snap dat het zo kan overkomen, maar zo is het niet. Toen hij het uitmaakte kwam ik zelf met de vraag of hij het nog een kans wou geven als ik bezig ging met mijzelf. Dit is ook niet iets wat ik doe voor hem, want toen we ong. een jaartje samenwaren ging ik al op zoek naar een therapeut.
Dit doe ik dus niet alleen om hem ermee terug te krijgen.
@Danayla: Hij hield juist heel veel rekening met me. Ik kon bijv. ook heel agressief zijn en daardoor hield hij zich met heel veel dingen koest, terwijl het hem wel dwars zat. Ook als ik naar vriendinnen wou en ik wou dat hij meeging ging hij met me mee en verder deed hij ook genoeg voor me.
@Love_Light: Ik denk dat je daar inderdaad gelijk in heb. Ik werd ook onzeker van die dingen. Ook omdat hij een druk persoon was met veel sociale contacten en een goeie studie plus hobby's was het voor mij overduidelijk dat hij mij niet ''nodig'' was en had ik vaak het gevoel veel meer om hem te geven als hij om mij. Terwijl hij met genoeg dingen liet merken hoe onwijs veel hij ook van mij hield..maar toch was dit nooit genoeg voor mij..
