Relaties
alle pijlers
Wat moet ik doen??
donderdag 15 januari 2009 om 11:08
Ik zit met een dilemma en ik weet niet goed wat ik moet doen, duskom ik hier voor advies!
Het is een ingewikkeld verhaal maar ik zal proberen om het zo duidelijk mogelijk uit te leggen.
Mijn vriendin vindt al heel lang een man leuk/aantrekkelijk en uit de manier waarop hij naar haar kijkt vindt hij haar ook leuk, er is altijd wel een bepaalde spanning. Maar...hij is getrouwd. Mijn vriendin niet, zij is gescheiden. Omdat hij getrouwd is heeft mijn vriendin behalve dan een beetje flirten geen toenadering of wat dan ook naar hem gezocht. Tot op een gegeven moment ze contact hebben gekregen via Hyves. Nu hebben ze via de mail een paar maanden contact. Mijn vriendin is hem steeds leuker gaan vinden, ondanks waarschuwingen van mij dat ze moet kappen omdat hij getrouwd is. Ze besefte dat ook wel en heeft het contact gestopt.
Totdat hij afgelopen maandag belde....hij had zijn vrouw verlaten en zat nu bij zijn vrienden. Ze hebben nu voor het weekend afgesproken en natuurlijk gaat er wat gebeuren. Ik vond het nog allemaal heel snel gaan, maar goed, verbieden kan ik het haar niet.
Maar goed, het toeval wil, dat ik van een kennis gisteren hoorde, dat zij een stel kende dat onlangs uit elkaar was gegaan. De vrouw is ernstig (psychisch) ziek en haar man kan er niet mee omgaan. Zij staat voor een gedwongen opname, zo slecht gaat het met haar maar ipv dat haar man haar steunt is hij hem gesmeerd. Ze hebben ook 2 kinderen en die zijn nu bij opa en oma. Zonder dat die kennis namen noemde was het voor mij duidelijk dat het om die vent gaat die afgesproken heeft met mijn vriendin!!! Die kennis vroeg wel aan mij of ik mijn mond kon houden over dit verhaal...
Om een heel lang verhaal toch nog een beetje kort te maken, moet ik mijn vriendin waarschuwen wat voor lul van een vent het eigenlijk wel niet is (vond ik al) of hou ik mijn mond omdat die kennis dat gevraagd heeft?
Het is een ingewikkeld verhaal maar ik zal proberen om het zo duidelijk mogelijk uit te leggen.
Mijn vriendin vindt al heel lang een man leuk/aantrekkelijk en uit de manier waarop hij naar haar kijkt vindt hij haar ook leuk, er is altijd wel een bepaalde spanning. Maar...hij is getrouwd. Mijn vriendin niet, zij is gescheiden. Omdat hij getrouwd is heeft mijn vriendin behalve dan een beetje flirten geen toenadering of wat dan ook naar hem gezocht. Tot op een gegeven moment ze contact hebben gekregen via Hyves. Nu hebben ze via de mail een paar maanden contact. Mijn vriendin is hem steeds leuker gaan vinden, ondanks waarschuwingen van mij dat ze moet kappen omdat hij getrouwd is. Ze besefte dat ook wel en heeft het contact gestopt.
Totdat hij afgelopen maandag belde....hij had zijn vrouw verlaten en zat nu bij zijn vrienden. Ze hebben nu voor het weekend afgesproken en natuurlijk gaat er wat gebeuren. Ik vond het nog allemaal heel snel gaan, maar goed, verbieden kan ik het haar niet.
Maar goed, het toeval wil, dat ik van een kennis gisteren hoorde, dat zij een stel kende dat onlangs uit elkaar was gegaan. De vrouw is ernstig (psychisch) ziek en haar man kan er niet mee omgaan. Zij staat voor een gedwongen opname, zo slecht gaat het met haar maar ipv dat haar man haar steunt is hij hem gesmeerd. Ze hebben ook 2 kinderen en die zijn nu bij opa en oma. Zonder dat die kennis namen noemde was het voor mij duidelijk dat het om die vent gaat die afgesproken heeft met mijn vriendin!!! Die kennis vroeg wel aan mij of ik mijn mond kon houden over dit verhaal...
Om een heel lang verhaal toch nog een beetje kort te maken, moet ik mijn vriendin waarschuwen wat voor lul van een vent het eigenlijk wel niet is (vond ik al) of hou ik mijn mond omdat die kennis dat gevraagd heeft?
donderdag 15 januari 2009 om 11:38
Aan de ene kant heb ik zoiets van, ik heb mijn vriendin genoeg gewaarschuwd, ze moet er nu maar zelf achter komen.
Maar waar ik ook bang voor ben, als zij achter dit verhaal komt via iemand en ze komt bij mij van: Wat ik heb gehoord, zo erg, hij heeft gewoon zijn vrouw verlaten terwijl ze ziek is en ik ben gewoon met hem gegaan..vreselijk, als ik dat geweten had...
Moet ik dan doen alsof mijn neus bloedt? Ik weet niet of ik dat kan, voelt als liegen!
Maar waar ik ook bang voor ben, als zij achter dit verhaal komt via iemand en ze komt bij mij van: Wat ik heb gehoord, zo erg, hij heeft gewoon zijn vrouw verlaten terwijl ze ziek is en ik ben gewoon met hem gegaan..vreselijk, als ik dat geweten had...
Moet ik dan doen alsof mijn neus bloedt? Ik weet niet of ik dat kan, voelt als liegen!
donderdag 15 januari 2009 om 11:41
quote:Manderijn schreef op 15 januari 2009 @ 11:38:
Maar waarom is hij niet bij zijn kinderen om daar voor te zorgen?
Juist nu hebben ze hun papa zo hard nodig.
Maar papa zit met zijn hoofd al bij een date?Hij zit bij vrienden en kinders bij opa en oma . Misschien wegens ruimtegebrek ? Misschien omdat hij fulltime werkt ? Misschien omdat opa en oma toch al veel zorgden ? misschien ........ zolang je er niet deel van uit maakt blijft het toch gissen .
Maar waarom is hij niet bij zijn kinderen om daar voor te zorgen?
Juist nu hebben ze hun papa zo hard nodig.
Maar papa zit met zijn hoofd al bij een date?Hij zit bij vrienden en kinders bij opa en oma . Misschien wegens ruimtegebrek ? Misschien omdat hij fulltime werkt ? Misschien omdat opa en oma toch al veel zorgden ? misschien ........ zolang je er niet deel van uit maakt blijft het toch gissen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 januari 2009 om 11:42
Inderdaad, als je belooft hebt om je mond te houden vind ik eigenlijk niet dat je het wél kunt vertellen.
En niet alle mensen met een psychische ziekte zijn hetzelfde en ook niet alle partners van mensen met zo'n ziekte zijn hetzelfde. Als iemand 'alleen maar' depressief is is dat al loodzwaar. Stel dat iemand psychotisch is, of manisch of schizofreen of noem maar iets dan wordt het al heel anders.
En de ene persoon met een depressie is de andere niet. Wie weet wat die man te verduren heeft gehad. Niet netjes om van de ene relatie in de andere te rollen, mar hij heeft tenminste nog het lef om de relatie te verbreken en daarná pas met iemand anders af te spreken. Was het netter geweest als hij vreemd was gegaan? Daarbij weet je niet hoe de relatie was.
Ik ben erg voor het huwelijk, in goede en slechte tijden, maar ik kan me ook zomaar voorstellen dat iemand blíjven redden en jezelf jaren wegcijferen niet voor iedereen de juiste manier is.
En niet alle mensen met een psychische ziekte zijn hetzelfde en ook niet alle partners van mensen met zo'n ziekte zijn hetzelfde. Als iemand 'alleen maar' depressief is is dat al loodzwaar. Stel dat iemand psychotisch is, of manisch of schizofreen of noem maar iets dan wordt het al heel anders.
En de ene persoon met een depressie is de andere niet. Wie weet wat die man te verduren heeft gehad. Niet netjes om van de ene relatie in de andere te rollen, mar hij heeft tenminste nog het lef om de relatie te verbreken en daarná pas met iemand anders af te spreken. Was het netter geweest als hij vreemd was gegaan? Daarbij weet je niet hoe de relatie was.
Ik ben erg voor het huwelijk, in goede en slechte tijden, maar ik kan me ook zomaar voorstellen dat iemand blíjven redden en jezelf jaren wegcijferen niet voor iedereen de juiste manier is.
donderdag 15 januari 2009 om 11:44
Oh, en als ze gedwongen opgenomen wordt is ze niet een beetje depressief. Ik weet ongeveer wat er voor nodig is om iemand gedwongen op te laten nemen, omdat ik dat meerdere malen bij clienten heb geprobeerd en het is bijna niet te doen, tenzij iemand een direct gevaar is voor zichzelf of de omgeving. En dat moet dan wel zó duidelijk zijn...
donderdag 15 januari 2009 om 11:46
[quote]return_of_kreng schreef op 15 januari 2009 @ 11:37:
Omdat jouw vader wel sterk genoeg was, is elke ander dus een lul? ieder mens is anders enniet iedereen heeft dezelfde draagkracht. Of misschien was jouw vader ook doodsbang voor een oordeel van zijn omgeving, was het in zijn tjd nog meer not-done om te scheiden. anders is het hel nobel van hem dat ie 8 jaar van zijn leven heeft opgeoffert, maar kun je het iemand anders echt kwalijk nemen als die dat niet kan?
( En stel dat jouw vader er een minnares bij had om zijn situatie houdbaar te maken zonder dat jij dar iets van afwist? zou dat mogelijk zijn)?
En heeft die mevrouw dezelfde ziekte als jouw moeder?
Zoals BGB ook al opmerkt, een huwelijk dat toch al slecht is, kan minder hebben dan een goed huwelijk. Als je heel veel van elkaar houdt dan ben je mss wel bereid om je leven voor elkaar op te offeren. als het toch al slecht ging en dit komt erbij, dan is dat mss net de druppel.[/quote
Ik ga mijn vader niet verdedigen tegen over jou! Maar een ding, mijn vader is in die 8 jaar NOOIT vreemd gegaan, laat staan een minnares. Mijn moeder was ziek vanaf mijn 8e tot mijn 16e jaar dus ik denk dat ik het wel had geweten. Was mijn vader niet bij ons, dan was hij bij mijn moeder. Vind het eigenlijk heel erg dat je dit schrijft, dat verdient mijn vader namelijk niet!
Maar verder hou ik erover op, want daar gaat het nu niet over.
Omdat jouw vader wel sterk genoeg was, is elke ander dus een lul? ieder mens is anders enniet iedereen heeft dezelfde draagkracht. Of misschien was jouw vader ook doodsbang voor een oordeel van zijn omgeving, was het in zijn tjd nog meer not-done om te scheiden. anders is het hel nobel van hem dat ie 8 jaar van zijn leven heeft opgeoffert, maar kun je het iemand anders echt kwalijk nemen als die dat niet kan?
( En stel dat jouw vader er een minnares bij had om zijn situatie houdbaar te maken zonder dat jij dar iets van afwist? zou dat mogelijk zijn)?
En heeft die mevrouw dezelfde ziekte als jouw moeder?
Zoals BGB ook al opmerkt, een huwelijk dat toch al slecht is, kan minder hebben dan een goed huwelijk. Als je heel veel van elkaar houdt dan ben je mss wel bereid om je leven voor elkaar op te offeren. als het toch al slecht ging en dit komt erbij, dan is dat mss net de druppel.[/quote
Ik ga mijn vader niet verdedigen tegen over jou! Maar een ding, mijn vader is in die 8 jaar NOOIT vreemd gegaan, laat staan een minnares. Mijn moeder was ziek vanaf mijn 8e tot mijn 16e jaar dus ik denk dat ik het wel had geweten. Was mijn vader niet bij ons, dan was hij bij mijn moeder. Vind het eigenlijk heel erg dat je dit schrijft, dat verdient mijn vader namelijk niet!
Maar verder hou ik erover op, want daar gaat het nu niet over.
donderdag 15 januari 2009 om 11:48
quote:Manderijn schreef op 15 januari 2009 @ 11:45:
@ blijfgewoonbianca je hebt gelijk....Niemand kan er over oordelen.
Maar aan de andere kant zou ik alle tijd die ik over heb eerst in mijn kinderen steken inplaats van een date.Dus als een ander niet zou doen wat jij zou doen is het een lul ?
@ blijfgewoonbianca je hebt gelijk....Niemand kan er over oordelen.
Maar aan de andere kant zou ik alle tijd die ik over heb eerst in mijn kinderen steken inplaats van een date.Dus als een ander niet zou doen wat jij zou doen is het een lul ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 januari 2009 om 11:48
Jellybean het gaat niet om jouw pa, die heeft het vast heel goed gedaan!
Maar iedere situatie is anders. Het gezin is anders, de ziekte is misschien anders, de mensen zijn anders, de omstandigheden zijn anders.
Dat jouw pa hele goeie beslissingen heeft genomen wil niet zeggen dat alle andere beslissingen in een vergelijkbare situatie slecht zijn.
Maar iedere situatie is anders. Het gezin is anders, de ziekte is misschien anders, de mensen zijn anders, de omstandigheden zijn anders.
Dat jouw pa hele goeie beslissingen heeft genomen wil niet zeggen dat alle andere beslissingen in een vergelijkbare situatie slecht zijn.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
donderdag 15 januari 2009 om 11:51
Jij hoeft je vader niet te verdedigen. ik vind het heel knap als hij er in geslaagd is om zichzelf niet te verliezen in de ziekte van jouw moeder. maar in mijn ogen moet je dat alleen doen als het een keuze is en geen opoffering. als je als partner het gevoel hebt "ik hou van deze vrouw, ook met haar ziekte, en ik wil haar graag steunen en bijstaan", dan is dat heel anders dan "ik hield eigenlijk al niet meer van haar, door haar ziekte is mijn liefde verdwenen en ik lijf allen omdat anders de buitenwereld mij een lul vind en mijn nieuwe vriendin een hoer.
Kennelijk behoort jouw vader tot de eerste categorie, en de kennis tot de tweede.
Ik vind alleen niet dat je anderen moet veroordelen op het feit dat zij iets niet aankunnen wat jouw vader wel kan.
Kennelijk behoort jouw vader tot de eerste categorie, en de kennis tot de tweede.
Ik vind alleen niet dat je anderen moet veroordelen op het feit dat zij iets niet aankunnen wat jouw vader wel kan.
donderdag 15 januari 2009 om 11:51
donderdag 15 januari 2009 om 11:52
quote:jellybean schreef op 15 januari 2009 @ 11:49:
Ik heb idd beloofd om mijn mond te houden en dat maakt het zo moeilijk.
Shit, ik wou dat ik dat hele verhaal van die kennis niet gehoord had dan zat ik er nu niet midden in.En als je die kennis eens opbelt en je dilemma voorlegt ?
Ik heb idd beloofd om mijn mond te houden en dat maakt het zo moeilijk.
Shit, ik wou dat ik dat hele verhaal van die kennis niet gehoord had dan zat ik er nu niet midden in.En als je die kennis eens opbelt en je dilemma voorlegt ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 15 januari 2009 om 11:53
Jij zit er niet middenin.
je hebt je vriendin gewaarschuwd. als ze straks bij jou komt met de vraag "waarom heeft niemand het me vertelt" dan kun je zeggen dat je niet de indruk had dat ze wilde horen, en dat je hem de kns wilde geven het zelf te vertellen. Daar zal ze heus begrip voor hebben.
als je hem vrij goed kent, zou ik wel tegen hem zeggen dat ie har moet inlichten.
je hebt je vriendin gewaarschuwd. als ze straks bij jou komt met de vraag "waarom heeft niemand het me vertelt" dan kun je zeggen dat je niet de indruk had dat ze wilde horen, en dat je hem de kns wilde geven het zelf te vertellen. Daar zal ze heus begrip voor hebben.
als je hem vrij goed kent, zou ik wel tegen hem zeggen dat ie har moet inlichten.
donderdag 15 januari 2009 om 11:57
Klopt het gaat ook niet om mijn pa.
Ik zei ook door wat ik heb mee gemaakt vind ik hem een lul. Andere vinden dat niet, dat kan.
Maar ik vind die man al vanaf het begin "fout" het geflirt, de versierpogingen, de mailtjes vind ik niet kunnen als je getrouwd ben.
Dit, tussen mijn vriendin en hem, speelt niet een paar weken maar al maanden. Waarom is hij niet eerder weggegaan bij haar als hij mijn vriendin echt zo leuk vindt? Waarom nu pas, nu het zo slecht met zijn vrouw gaat? Voor zijn kinderen vind ik het ook triest, zijn bij opa en oma, terwijl ze eigenlijk bij hun vader zouden moeten zijn.
Ik zei ook door wat ik heb mee gemaakt vind ik hem een lul. Andere vinden dat niet, dat kan.
Maar ik vind die man al vanaf het begin "fout" het geflirt, de versierpogingen, de mailtjes vind ik niet kunnen als je getrouwd ben.
Dit, tussen mijn vriendin en hem, speelt niet een paar weken maar al maanden. Waarom is hij niet eerder weggegaan bij haar als hij mijn vriendin echt zo leuk vindt? Waarom nu pas, nu het zo slecht met zijn vrouw gaat? Voor zijn kinderen vind ik het ook triest, zijn bij opa en oma, terwijl ze eigenlijk bij hun vader zouden moeten zijn.
donderdag 15 januari 2009 om 11:58
Denk je dat het van het ene moment op het andere zo slecht met die vrouw gaat? Denk je niet dat dat een proces is geweest van jaren? Denk je niet dat die stap om weg te gaan enorm is? Dat dat misschien ook al héél lang speelt? En dat flirten met een ander misschien wel niet de meest nette manier is, maar wel een manier om de stap te zetten?
donderdag 15 januari 2009 om 12:03
Waarschijnlijk had die kennis haar mond over dit moeten houden en dat kon ze blijkbaar niet, door geen namen te noemen dacht ze waarschijnlijk dat ze het wel kon vertellen maar toch voor de zekerheid zeggen dat ik mijn mond moest houden, daarom denk ik?
Ik woon in een niet al te grote plaats en de tam tam gaat snel hierzo!
Ik woon in een niet al te grote plaats en de tam tam gaat snel hierzo!
donderdag 15 januari 2009 om 12:07
quote:Eowynn_ schreef op 15 januari 2009 @ 11:58:
Denk je dat het van het ene moment op het andere zo slecht met die vrouw gaat? Denk je niet dat dat een proces is geweest van jaren? Denk je niet dat die stap om weg te gaan enorm is? Dat dat misschien ook al héél lang speelt? En dat flirten met een ander misschien wel niet de meest nette manier is, maar wel een manier om de stap te zetten?Eowynn, weet niet of het een reactie op mij is maar ik weet precies hoe zo'n proces gaat heb het jarenlang met mijn moeder meegemaakt. Van gedwongen opnames en separeercellen aan toe dus daar hoef je mij niets over te vertellen, helaas.
Denk je dat het van het ene moment op het andere zo slecht met die vrouw gaat? Denk je niet dat dat een proces is geweest van jaren? Denk je niet dat die stap om weg te gaan enorm is? Dat dat misschien ook al héél lang speelt? En dat flirten met een ander misschien wel niet de meest nette manier is, maar wel een manier om de stap te zetten?Eowynn, weet niet of het een reactie op mij is maar ik weet precies hoe zo'n proces gaat heb het jarenlang met mijn moeder meegemaakt. Van gedwongen opnames en separeercellen aan toe dus daar hoef je mij niets over te vertellen, helaas.
donderdag 15 januari 2009 om 12:10
Lastig zeg. Je hebt de ene vriendin wat beloofd, maar je wilt je andere vriendin beschermen...
Maar je vriendin weet natuurlijk al dat hij contact met haar zocht terwijl hij getrouwd was. Is dat niet voldoende?
Misschien verdient die man een kans om het verhaal over zijn zieke (ex)vrouw zelf aan haar te vertellen? Dat is niet iets wat je er even uitflapt over de mail. Misschien is hij juist respectvol naar zijn (ex)vrouw geweest door het niet aan de grote klok te hangen?
Ik denk dat ik even zou afwachten. Als hij zelf niks vertelt, kan je later alsnog beslissen of je iets met die informatie wilt doen.
De ervaring leert: hoe meer jij je verzet tegen die man (wat zo overkomt als je die dingen aan haar vertelt) hoe aantrekkelijker ze hem zal vinden....
Maar je vriendin weet natuurlijk al dat hij contact met haar zocht terwijl hij getrouwd was. Is dat niet voldoende?
Misschien verdient die man een kans om het verhaal over zijn zieke (ex)vrouw zelf aan haar te vertellen? Dat is niet iets wat je er even uitflapt over de mail. Misschien is hij juist respectvol naar zijn (ex)vrouw geweest door het niet aan de grote klok te hangen?
Ik denk dat ik even zou afwachten. Als hij zelf niks vertelt, kan je later alsnog beslissen of je iets met die informatie wilt doen.
De ervaring leert: hoe meer jij je verzet tegen die man (wat zo overkomt als je die dingen aan haar vertelt) hoe aantrekkelijker ze hem zal vinden....
donderdag 15 januari 2009 om 13:56
Zo, even goed nagedacht op de fiets nadat ik de kinderen naar school heb gebracht. Ik heb het nu van verschillende kanten bekeken, met behulp van jullie reacties. En ik moet toegeven dat ik het allemaal erg zwart-wit zie.
Ik weet idd niet precies hoe de situatie bij hun is, hoelang zij al ziek is, waarschijnlijk al een tijd. Misschien is de situatie onhoudbaar geworden en heeft hij nu uiteindelijk de stap gezet om weg te gaan.
Ik denk door mijn eigen ervaring met mijn vader en moeder ben ik in de veronderstelling dat het vanzelfsprekend is dat je bij je partner blijft, no matter what. Maar dat gaat natuurlijk niet voor iedereen op.
Ik heb besloten om hem de kans te geven om het zelf aan mijn vriendin te vertellen. Daarna zal ik, als mijn vriendin ermee komt, zeggen dat ik het al wist maar dat ik het hem wilde laten vertellen, zodat mijn vriendin hem niet (eventueel)bevooroordeeld hem zou ontmoeten.
Als hij zijn mond houdt, dan vertel ik het wel aan mijn vriendin.
Pffff, hopelijk heb ik nu de goede beslissing genomen. Vind het niet fijn om dingen achter te houden voor mijn vriendin.
Iedereen die gereageerd heeft, bedankt!
Ik weet idd niet precies hoe de situatie bij hun is, hoelang zij al ziek is, waarschijnlijk al een tijd. Misschien is de situatie onhoudbaar geworden en heeft hij nu uiteindelijk de stap gezet om weg te gaan.
Ik denk door mijn eigen ervaring met mijn vader en moeder ben ik in de veronderstelling dat het vanzelfsprekend is dat je bij je partner blijft, no matter what. Maar dat gaat natuurlijk niet voor iedereen op.
Ik heb besloten om hem de kans te geven om het zelf aan mijn vriendin te vertellen. Daarna zal ik, als mijn vriendin ermee komt, zeggen dat ik het al wist maar dat ik het hem wilde laten vertellen, zodat mijn vriendin hem niet (eventueel)bevooroordeeld hem zou ontmoeten.
Als hij zijn mond houdt, dan vertel ik het wel aan mijn vriendin.
Pffff, hopelijk heb ik nu de goede beslissing genomen. Vind het niet fijn om dingen achter te houden voor mijn vriendin.
Iedereen die gereageerd heeft, bedankt!
donderdag 15 januari 2009 om 14:29
Helemaal eens met Mandarijn...Je zou toch verwachten dat iemand die net uit een drama relatie is gestapt en nu tijdelijk ergens anders is het weekend met zn kinderen wilt doorbrengen.
(ws ook een beetje gekleurd vanwege verleden maar ik vind het ook een lul, niet eens vanwege het verlaten van zn vrouw maar om bovenstaande reden)
(ws ook een beetje gekleurd vanwege verleden maar ik vind het ook een lul, niet eens vanwege het verlaten van zn vrouw maar om bovenstaande reden)
