Relaties
alle pijlers
wat te doen?
maandag 12 mei 2008 om 00:20
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
maandag 12 mei 2008 om 09:58
quote:Ikke1971 schreef op 12 mei 2008 @ 00:54:
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
Jij bent echt goed, Ikke! Sherlock Holmes is er niks bij en het scheelt een flink aantal mensen de energie van een serieuze reactie. Applaus!
Full House
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
Jij bent echt goed, Ikke! Sherlock Holmes is er niks bij en het scheelt een flink aantal mensen de energie van een serieuze reactie. Applaus!
Full House
maandag 12 mei 2008 om 10:14
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 00:20:
Info:
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Tsja, je gaat zwaar grenzen over, zelfs terwijl je zoontje in de IC ligt denk je met je pik, en dan heeft dat gevolgen. He, wat vervelend nou.
Info:
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Tsja, je gaat zwaar grenzen over, zelfs terwijl je zoontje in de IC ligt denk je met je pik, en dan heeft dat gevolgen. He, wat vervelend nou.
maandag 12 mei 2008 om 10:21
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 00:20:
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
ik vind het nogal snel om van de ware te spreken, jullie kennen elkaar alleen in de ziekenhuissituatie.
En hoe zit het dan met die collega? Is/was zij ook de ware?
Info:
Ik ben inmiddels 2 weken officieel gescheiden. Klinkt nog erg kort maar in principe zijn we al 1,5 jaar uit elkaar. Ik heb een zoontje van 4,5 jaar oud. Mijn zoontje heeft 2,5 maand geleden een ongeluk gehad. Hierdoor ligt hij alweer een tijdje in het ziekenhuis op de IC. Gelukkig gaat alles nu goed en mag hij bijna naar huis.
Verhaal:
Omdat ik alweer lange tijd op de IC rondloopt kom ik veel artsen en verpleegkundigen tegen. Ik ken ze inmiddels ook allemaal bij naam. Echter er is 1 verpleegkundige (vrouw) bij, die ik meer dan goed ken. We hebben veel gesprekstof samen en af en toe maken we samen met mijn zoontje weleens een wandeling. Het is altijd gezellig en er is een klik. Dit wordt door beide wel zo ervaren. Simpelweg kan je zeggen dat juist die klik en die gezelligheid er voor zorgt dat ik het nog steeds volhoudt..alweer 2,5 maand inmiddels.
Probleem:
De laatste keer hadden we een gesprek over relaties, seks en de ware.. Vond het erg leuk alleen merkte ik dat ik er wel een beetje benauwd van kreeg. En achteraf was ik helaas niet de enige. Een dag later heb ik een serieus gesprek met haar gehad. Ze wilde niet meer voor mijn zoontje zorgen. Ze was behoorlijk geschrokken van de gesprekken en de manier waarop wij met elkaar omgingen. Ze vondt dat ze er emotioneel teveel betrokken bij was. De grens verpleegkundige vs vader van een patient was in haar optiek volledig verdwenen.
Vraag:
Ik baal. Baal omdat mijn zoontje nu een goede verpleegkundige minder heeft die voor hem kan zorgen. Baal ook dat ik haar nu minder spreek en zie. Wil zo graag meer dan alleen een relatie ouder vs verpleegkundige. Ik geloof werkelijk waar dat zij de ware is, alleen ben ik bang dat zij dit anders ervaar. Ze is immers niet voor niets gestopt met de verpleegkundige zorg van mijn zoon.Heeft het nog zin om een gesprek met haar aan te knopen of moet ik me hierbij neer leggen?
ik vind het nogal snel om van de ware te spreken, jullie kennen elkaar alleen in de ziekenhuissituatie.
En hoe zit het dan met die collega? Is/was zij ook de ware?
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
maandag 12 mei 2008 om 11:32
quote:Ikke1971 schreef op 12 mei 2008 @ 00:54:
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
het scenario is ook precies hetzelfde als met je collegaatje die je sinds 3 maanden kent, waarmee je goed gesprekken hebt, waar je mee over liefde, sex en de ware praat, en die vervolgens afstand neemt.
beetje vaag als je het mij vraagt
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
het scenario is ook precies hetzelfde als met je collegaatje die je sinds 3 maanden kent, waarmee je goed gesprekken hebt, waar je mee over liefde, sex en de ware praat, en die vervolgens afstand neemt.
beetje vaag als je het mij vraagt
maandag 12 mei 2008 om 11:44
Volgens mij drie mogelijkheden:
1) TO is na alle gebeurtenissen wel erg snel verliefd en is dat op zowel collega als verpleegster van zijn zoontje.
2) Het verhaal over collega was eigenlijk het verhaal over de verpleegster maar dan "in disguise". Wellicht uit angst herkend te worden? Later bedacht dat het toch beter is met het werkelijke verhaal om reacties te vragen omdat die wat relevanter zullen zijn.
3) TO is "gewoon" een trol.
Voorlopig denk ik dat optie 2 de waarheid is . . .
1) TO is na alle gebeurtenissen wel erg snel verliefd en is dat op zowel collega als verpleegster van zijn zoontje.
2) Het verhaal over collega was eigenlijk het verhaal over de verpleegster maar dan "in disguise". Wellicht uit angst herkend te worden? Later bedacht dat het toch beter is met het werkelijke verhaal om reacties te vragen omdat die wat relevanter zullen zijn.
3) TO is "gewoon" een trol.
Voorlopig denk ik dat optie 2 de waarheid is . . .
maandag 12 mei 2008 om 11:46
Wat ik opvallend vind in die vorige post is dat Verliefd2008 daar niet rept over zijn verbroken huwelijk en zoontje. De indruk bestaat dat hij gwoon vrijgezel is en een oogje heeft op een collega.
Ik haal dus mijn posting hierboven even weg. Ik vind het zelf altijd heel vervelend als iemand dat doet, omdat alles wat ik opschrijf ik ook meen - al komt het desnoods rot mijn strot uit - maar ik wil eigenlijk nu wel weten wie de echte Verliefd2008 is. Tot die tijd zit mijn advies op slot.....
Ik haal dus mijn posting hierboven even weg. Ik vind het zelf altijd heel vervelend als iemand dat doet, omdat alles wat ik opschrijf ik ook meen - al komt het desnoods rot mijn strot uit - maar ik wil eigenlijk nu wel weten wie de echte Verliefd2008 is. Tot die tijd zit mijn advies op slot.....
maandag 12 mei 2008 om 11:48
quote:Superman schreef op 12 mei 2008 @ 11:44:
Volgens mij drie mogelijkheden:
1) TO is na alle gebeurtenissen wel erg snel verliefd en is dat op zowel collega als verpleegster van zijn zoontje.
2) Het verhaal over collega was eigenlijk het verhaal over de verpleegster maar dan "in disguise". Wellicht uit angst herkend te worden? Later bedacht dat het toch beter is met het werkelijke verhaal om reacties te vragen omdat die wat relevanter zullen zijn.
3) TO is "gewoon" een trol.
Voorlopig denk ik dat optie 2 de waarheid is . . .Hmm, ik opteer voor 1 met momenteel 'gehinderd' door optie 3....
Volgens mij drie mogelijkheden:
1) TO is na alle gebeurtenissen wel erg snel verliefd en is dat op zowel collega als verpleegster van zijn zoontje.
2) Het verhaal over collega was eigenlijk het verhaal over de verpleegster maar dan "in disguise". Wellicht uit angst herkend te worden? Later bedacht dat het toch beter is met het werkelijke verhaal om reacties te vragen omdat die wat relevanter zullen zijn.
3) TO is "gewoon" een trol.
Voorlopig denk ik dat optie 2 de waarheid is . . .Hmm, ik opteer voor 1 met momenteel 'gehinderd' door optie 3....
maandag 12 mei 2008 om 12:19
quote:Ikke1971 schreef op 12 mei 2008 @ 00:54:
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
Dat was het eerste wat ik dacht toen ik de naam verliefd2008 zag.
Het zou fijn zijn als hij even opheldering zou kunnen geven, over die collega die zich ziekgemeld had enzo. Maar waarschijnlijk zijn het gewoon uit de duim gezogen verhalen, jammer toch.
Eergisteren was je nog verliefd op je collega. Denk je niet dat je het gevoel van vrij zijn en weer van alles mogen verward met verliefd zijn??
Dat was het eerste wat ik dacht toen ik de naam verliefd2008 zag.
Het zou fijn zijn als hij even opheldering zou kunnen geven, over die collega die zich ziekgemeld had enzo. Maar waarschijnlijk zijn het gewoon uit de duim gezogen verhalen, jammer toch.
maandag 12 mei 2008 om 13:25
quote:FullHouse schreef op 12 mei 2008 @ 09:58:
[...]
Jij bent echt goed, Ikke! Sherlock Holmes is er niks bij en het scheelt een flink aantal mensen de energie van een serieuze reactie. Applaus!
Full House
Thank you
Ik ben inderdaad ook bang dat het uit de duim gezogen verhalen zijn op zoek naar aandacht..... maar ik wacht vol spanning op Verliefd2008 om ons uit de droom te helpen
[...]
Jij bent echt goed, Ikke! Sherlock Holmes is er niks bij en het scheelt een flink aantal mensen de energie van een serieuze reactie. Applaus!
Full House
Thank you
Ik ben inderdaad ook bang dat het uit de duim gezogen verhalen zijn op zoek naar aandacht..... maar ik wacht vol spanning op Verliefd2008 om ons uit de droom te helpen
maandag 12 mei 2008 om 18:04
maandag 12 mei 2008 om 18:34
Ik twijfel nog steeds wat aan je verhaal, maar ok. Ik kan me voorstellen dat je qua herkenbaarheid liever voor een neutralere situatie ging. Niet echt handig om eerst de aloude ""vriendsmoes" hier neer te zetten............... En mij vervolgens uit te schelden... sorry hoor, als ik opeens twee hele verschillende dingen lees, ruik ik onraad.
Maar OK.............
Dus: Ze wil even afstand nemen. En door zich bezig te houden met andere patientjes is dat goed te regelen in haar werksituatie. En de relatie die jij met haar wilt, is eigenlijk niet toegestaan in haar beroep.
Niet zo heel gek toch dat ze afstand neemt? Ik neem aan dat zij, als verpleegkundige, ook jouw ex te zien krijgt als zij op visite komt. Daar moet ze ook normaal mee om kunnen gaan en als ze jou echt leuk vind, wordt dat gevoelsmatig vast heel anders voor haar.
Laat haar gewoon even met rust. Je kunt evt als je zoon van de IC af is een bedankkaart sturen naar de afdeling met je adres oid erop. Is ze nog steeds geintresseerd, dan neemt ze echt wel contact met je op. Het kan nu gewoon niet omdat het erg onprofessioneel is nu je zoon daar nog ligt (en niet al te stabiel is, hij ligt niet voor niets op een IC) om een relatie met je aan te gaan. Echter, is er niet veel bezwaar om daarna een relatie te beginnen.
Ga ook voor jezelf na: je kind is opgenomen, het is gewoon een een heel intensieve periode waarin je alles heel levedig ervaart...... blijft dit gevoel zo? Is jouw gevoel wel echt?
Neem de tijd, koel even af en zie daarna wel wat er komt.
Maar OK.............
Dus: Ze wil even afstand nemen. En door zich bezig te houden met andere patientjes is dat goed te regelen in haar werksituatie. En de relatie die jij met haar wilt, is eigenlijk niet toegestaan in haar beroep.
Niet zo heel gek toch dat ze afstand neemt? Ik neem aan dat zij, als verpleegkundige, ook jouw ex te zien krijgt als zij op visite komt. Daar moet ze ook normaal mee om kunnen gaan en als ze jou echt leuk vind, wordt dat gevoelsmatig vast heel anders voor haar.
Laat haar gewoon even met rust. Je kunt evt als je zoon van de IC af is een bedankkaart sturen naar de afdeling met je adres oid erop. Is ze nog steeds geintresseerd, dan neemt ze echt wel contact met je op. Het kan nu gewoon niet omdat het erg onprofessioneel is nu je zoon daar nog ligt (en niet al te stabiel is, hij ligt niet voor niets op een IC) om een relatie met je aan te gaan. Echter, is er niet veel bezwaar om daarna een relatie te beginnen.
Ga ook voor jezelf na: je kind is opgenomen, het is gewoon een een heel intensieve periode waarin je alles heel levedig ervaart...... blijft dit gevoel zo? Is jouw gevoel wel echt?
Neem de tijd, koel even af en zie daarna wel wat er komt.
anoniem_28713 wijzigde dit bericht op 12-05-2008 18:36
Reden: verduidelijking en spelfoutjes
Reden: verduidelijking en spelfoutjes
% gewijzigd
maandag 12 mei 2008 om 19:06
@extrahalo, was niet de bedoeling om op je te schelden.
Haha, heb het mezelf wel heel moeilijk gemaakt volgens mij..
@calvijn: Ze heeft in overleg met haar meerdere besloten om te stoppen met de zorg. Er lopen er genoeg rond, dus op zich is dat wel goed te regelen.
Mijn zoontje is gelukkig nu stabiel en mag naar alle waarschijnlijkheid binnen nu en 1 maand naar huis. Daarom heb ik me durven overgeven aan het gevoel dat er speelde. Toen hij zo ziek was heb ik geen moment de behoefte gehad om aan haar te denken.
Misschien is het inderdaad wel het beste om haar met rust te laten. Zou alleen graag willen weten of ze vind dat ze de grens overschreden heeft omdat ik de vader ben van een patientje. Of dat ze echt verliefde gevoelens heeft.. We hebben een sterke emotionele band met zijn 2-en. Zo sterk dat zelf mijn broertje en zusje bij voorbaat raadde welke verpleegkundige het ging. Dat hadden ze allang gezien. Maar inderdaad 'de ware' klinkt wel wat zwaar.
Snap wel dat ze afstand moet nemen. Een relatie in haar beroep is natuurlijk uit den boze maar waarom is ze niet wat duidelijker. "Ik vind je leuk, maar we kunnen pas gaan stappen en elkaar leren kennen als je uit het ziekenhuis bent.." Of "ik vind je leuk, maar ik heb voor de rest absoluut geen interesse" Dan kan ik het afsluiten en me volledig richtten op mijn zoon en dan lekker naar huis. Ik hou er nu zo'n dubbel gevoel aan over..
Haha, heb het mezelf wel heel moeilijk gemaakt volgens mij..
@calvijn: Ze heeft in overleg met haar meerdere besloten om te stoppen met de zorg. Er lopen er genoeg rond, dus op zich is dat wel goed te regelen.
Mijn zoontje is gelukkig nu stabiel en mag naar alle waarschijnlijkheid binnen nu en 1 maand naar huis. Daarom heb ik me durven overgeven aan het gevoel dat er speelde. Toen hij zo ziek was heb ik geen moment de behoefte gehad om aan haar te denken.
Misschien is het inderdaad wel het beste om haar met rust te laten. Zou alleen graag willen weten of ze vind dat ze de grens overschreden heeft omdat ik de vader ben van een patientje. Of dat ze echt verliefde gevoelens heeft.. We hebben een sterke emotionele band met zijn 2-en. Zo sterk dat zelf mijn broertje en zusje bij voorbaat raadde welke verpleegkundige het ging. Dat hadden ze allang gezien. Maar inderdaad 'de ware' klinkt wel wat zwaar.
Snap wel dat ze afstand moet nemen. Een relatie in haar beroep is natuurlijk uit den boze maar waarom is ze niet wat duidelijker. "Ik vind je leuk, maar we kunnen pas gaan stappen en elkaar leren kennen als je uit het ziekenhuis bent.." Of "ik vind je leuk, maar ik heb voor de rest absoluut geen interesse" Dan kan ik het afsluiten en me volledig richtten op mijn zoon en dan lekker naar huis. Ik hou er nu zo'n dubbel gevoel aan over..
maandag 12 mei 2008 om 19:19
Snap wel dat ze afstand moet nemen. Een relatie in haar beroep is natuurlijk uit den boze maar waarom is ze niet wat duidelijker. "Ik vind je leuk, maar we kunnen pas gaan stappen en elkaar leren kennen als je uit het ziekenhuis bent.." Of "ik vind je leuk, maar ik heb voor de rest absoluut geen interesse" Dan kan ik het afsluiten en me volledig richtten op mijn zoon en dan lekker naar huis. Ik hou er nu zo'n dubbel gevoel aan over..
Is dat zo?
Kan me voorstellen dat een beginnende relatie met de vader van een patiëntje niet ideaal is, maar liefde houd je toch niet tegen?
Daarom heeft ze er inderdaad goed aan gedaan om haar werk met jouw zoontje stop te zetten.
Probeer nog eens met haar te praten en wat opheldering te krijgen.
Zonder opdringerig te zijn uiteraard
Sterkte met je zoontje overigens
Is dat zo?
Kan me voorstellen dat een beginnende relatie met de vader van een patiëntje niet ideaal is, maar liefde houd je toch niet tegen?
Daarom heeft ze er inderdaad goed aan gedaan om haar werk met jouw zoontje stop te zetten.
Probeer nog eens met haar te praten en wat opheldering te krijgen.
Zonder opdringerig te zijn uiteraard
Sterkte met je zoontje overigens
Frankly my dear, I don"t give a damn
maandag 12 mei 2008 om 19:45
quote:verliefd2008 schreef op 12 mei 2008 @ 19:13:
@muis66, zou graag je posting willen lezen.
Tips kan ik uiteraard altijd goed gebruiken, dus als je overtuigd ben van mijn oprechtheid
Okee dan.
Ik kan het niet meer helemaal letterlijk citeren, maar ik doe een poging. Ik denk dat je de afgelopen tijd door woelige wateren bent gegaan, afwikkelen van de scheiding en je zoontje al een poosje ziek. Deze dame was er niet alleen voor je zoontje, maar ook een luisterend oor voor jou. Daarom heb jij voor jouw gevoel een sterke band gekregen. Ik zeg niet dat je niet verliefd bent, maar je bent gevoelig voor haar omdat ze je door een rottijd heen heeft getrokken. Dat kan soms wat verwarrende gevoelens opleveren die je misschien als verliefd herkent. Maar dat is hypothetisch, het kan ook echt zo zijn. Wat ik wil zeggen is, iemand die je helpt, krijg je een band mee. Mijn advocaat zei het toen ook; ze is dan zo betrokken bij een zaak dat je automatisch een band krijgt die niet meer volledig zakelijk is. Zo zei ik altijd tgen haar: jij weet alles van mij maar ik niets van jou en dat is zo raar want ik heb altijd warme belangstelling voor mensen.....
Voor haar is het ook raar want zij was ook erg bij jou betrokken.
Uiteindelijk spraken jullie op een niveau die niet meer zakelijk was. Zij heeft er wel goed aan gedaan om dat af te bakenen; jullie zijn beiden volwassne, maar zij wordt geacht de professionaliteit te bewaken vanuit haar beroep.
Ik zou het even laten betijen en bijv. wachten tot je zoontje uit het ziekenhuis is. Dan kun je altijd eens vragen of ze wil bijpraten over hoe het met jou en hem gaat, en natuurlijk haar. Als de gevoelens er echt zijn, staat ze daar zeker voor open.
@muis66, zou graag je posting willen lezen.
Tips kan ik uiteraard altijd goed gebruiken, dus als je overtuigd ben van mijn oprechtheid
Okee dan.
Ik kan het niet meer helemaal letterlijk citeren, maar ik doe een poging. Ik denk dat je de afgelopen tijd door woelige wateren bent gegaan, afwikkelen van de scheiding en je zoontje al een poosje ziek. Deze dame was er niet alleen voor je zoontje, maar ook een luisterend oor voor jou. Daarom heb jij voor jouw gevoel een sterke band gekregen. Ik zeg niet dat je niet verliefd bent, maar je bent gevoelig voor haar omdat ze je door een rottijd heen heeft getrokken. Dat kan soms wat verwarrende gevoelens opleveren die je misschien als verliefd herkent. Maar dat is hypothetisch, het kan ook echt zo zijn. Wat ik wil zeggen is, iemand die je helpt, krijg je een band mee. Mijn advocaat zei het toen ook; ze is dan zo betrokken bij een zaak dat je automatisch een band krijgt die niet meer volledig zakelijk is. Zo zei ik altijd tgen haar: jij weet alles van mij maar ik niets van jou en dat is zo raar want ik heb altijd warme belangstelling voor mensen.....
Voor haar is het ook raar want zij was ook erg bij jou betrokken.
Uiteindelijk spraken jullie op een niveau die niet meer zakelijk was. Zij heeft er wel goed aan gedaan om dat af te bakenen; jullie zijn beiden volwassne, maar zij wordt geacht de professionaliteit te bewaken vanuit haar beroep.
Ik zou het even laten betijen en bijv. wachten tot je zoontje uit het ziekenhuis is. Dan kun je altijd eens vragen of ze wil bijpraten over hoe het met jou en hem gaat, en natuurlijk haar. Als de gevoelens er echt zijn, staat ze daar zeker voor open.
