Relaties
alle pijlers
Wat willen mannen dan?
donderdag 13 september 2018 17:54
Waarom worden sommige vrouwen meermaals ten huwelijk gevraagd en anderen nooit? Hoe komt het dat sommige mannen onder de plak gaan zitten bij een vrouw die nergens speciaal in is? Waarom zijn veel knappe, universitair geschoolde vrouwen ongetrouwd en willen mannen zich niet binden? Wat doen zij in de ogen van mannen verkeerd?
Eerlijk, ik heb geen zin meer in daten omdat het toch nooit echt ergens toe leidt bij mij. En ik heb teveel issues. Maar hoe kan het dat doodnormale vrouwen meemaken dat twee mannen voor de vechten, en mensen als Beyoncé worden bedrogen?
Eerlijk, ik heb geen zin meer in daten omdat het toch nooit echt ergens toe leidt bij mij. En ik heb teveel issues. Maar hoe kan het dat doodnormale vrouwen meemaken dat twee mannen voor de vechten, en mensen als Beyoncé worden bedrogen?
zaterdag 15 september 2018 14:03
Misschien kun je je beter afvragen wat jij echt wilt! In plaats van je steeds aan te passen aan wat een man wil (of wat jij denkt dat een man wil).
Lijkt me dat als jij een zelfverzekerde vrouw bent, die weet wat ze wil, ook dat soort mannen aantrekt.
Lijkt me dat als jij een zelfverzekerde vrouw bent, die weet wat ze wil, ook dat soort mannen aantrekt.
Het komt altijd weer goed...het kost alleen maar tijd
zaterdag 15 september 2018 15:07
Nou en?Koffiekopjes schreef: ↑15-09-2018 13:44Lijkt mij ideaal maar is totaal niet gebruikelijk in mijn cultuur.
Er is vast wel ergens een ouderwetse koppelaarster te vinden die voor jou een leuke man wil uitzoeken.
Ik heb trouwens meerdere toekomst/SF boeken gelezen waarin mensen ook aan elkaar uitgehuwelijkt werden. Heel logisch vond men dat. Dat verliefde gedoe was maar onzin, veel verstandiger om mensen te koppelen op basis van uitgebreide profielen.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 15 september 2018 15:29
Eeeeeeeh. SF is fictie.tonkje schreef: ↑15-09-2018 15:07Nou en?
Er is vast wel ergens een ouderwetse koppelaarster te vinden die voor jou een leuke man wil uitzoeken.
Ik heb trouwens meerdere toekomst/SF boeken gelezen waarin mensen ook aan elkaar uitgehuwelijkt werden. Heel logisch vond men dat. Dat verliefde gedoe was maar onzin, veel verstandiger om mensen te koppelen op basis van uitgebreide profielen.
zaterdag 15 september 2018 15:40
Ondanks dat je nogal verwaand overkomt, zal ik toch een poging doen om antwoord te geven op je vraag. De vrouwen die ik ken, die nu (midden 30) nog geen relatie hebben en wel hoogopgeleid zijn, een leuke baan hebben en knap en leuk zijn, hebben 1 ding gemeen: ze hebben moeite zich kwetsbaar op te stellen. Ze daten wel regelmatig, maar daar komt nooit iets uit voort, omdat het vrij oppervlakkig blijft. Ze zijn bang om zichzelf open te stellen en zichzelf volledig te laten zien, omdat ze bang zijn daarop afgewezen te worden/gekwetst te worden. Ze laten dus alleen hun leuke/succesvolle/grappige/spontane kant zien en tijdelijk is het soms best leuk met een man en lijkt het wat te worden, maar ze houden het nooit lang vol, omdat uiteindelijk blijkt dat alles een groot toneelspel is geweest.
Heb jij daar ook last van?
Heb jij daar ook last van?
zaterdag 15 september 2018 16:13
zaterdag 15 september 2018 16:18
Waarom zou je zo'n verstandshuwelijk ambiëren als zelfstandige financieel onafhankelijke vrouw, daar is toch niks aan?
zaterdag 15 september 2018 16:34
Precies! Eigenlijk doen wij nu raar.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 15 september 2018 16:40
Zou ook niet mijn ding zijn hoor. Zeker niet omdat ik nu al weet welke vreselijke mannen mijn moeder voor me uit zou zoeken
Maar koffiekopjes zei net dat het haar ideaal leek . Dus...
zaterdag 15 september 2018 16:48
zaterdag 15 september 2018 17:15
Ik vind een paar maanden wel erg snel om niet meer verliefd te zijn hoor. Was jij altijd maar zo kort verliefd in je relaties?Koffiekopjes schreef: ↑15-09-2018 12:21Als ik in een relatie zit en hij is niet meer verliefd lijkt dat mij alleen logisch na een paar maanden. Maar je kunt dan wel kiezen om bij iemand te blijven en het te laten werken. Doe ik immers ook.
zaterdag 15 september 2018 17:17
Misschien dat na een jaar of twee getrouwd te zijn geweest, mensen in een verstandshuwelijk niet noemenswaardig ongelukkiger zijn dat mensen die uit liefde getrouwd zijn. Ik weet zo net nog niet wat het beste is. Misschien zijn verstandshuwelijken ook stabieler.
zaterdag 15 september 2018 17:26
De term 'verstandshuwelijk' impliceert ook dat je je keuze met je verstand gemaakt hebt. Dat is misschien wel een beter selectiecriterium dan lust of verliefdheid. Cynische conclusie zou kunnen zijn dat een verstandshuwelijk waarbij beide partners af en toe een stiekeme scharrel hebben (voor de lust) voor de allergelukkigste mensen zorgt.
zaterdag 15 september 2018 17:37
Er zijn inderdaad mensen die pleiten dat een verstandshuwelijk een betere keuze is. Door de lange traditie (mensen worden al langer uitgehuwelijkt. Het romantische huwelijk is vrij nieuw), maar ook omdat de verliefdheid toch over gaat, romantische huwelijken zouden instabieler zijn en eerder eindigen in een scheiding (maar ja dat scheiden überhaupt mogelijk is, is ook nog niet zo lang), in romantische huwelijken zouden er te veel verwachtingen zijn die niet waargemaakt kunnen worden terwijl men in een verstandshuwelijk heel duidelijk weet wat de verwachtingen zijn etc etc etc.
Is geloof ik wel onderzoek naar gedaan.
En toch heb ik de voorkeur voor het romantische huwelijk.
zaterdag 15 september 2018 18:56
Ik vind dit wel een goeie. En iets waar ik bij mezelf ook wel eens bij stilsta en over nadenk.Ikigai schreef: ↑15-09-2018 15:40Ondanks dat je nogal verwaand overkomt, zal ik toch een poging doen om antwoord te geven op je vraag. De vrouwen die ik ken, die nu (midden 30) nog geen relatie hebben en wel hoogopgeleid zijn, een leuke baan hebben en knap en leuk zijn, hebben 1 ding gemeen: ze hebben moeite zich kwetsbaar op te stellen. Ze daten wel regelmatig, maar daar komt nooit iets uit voort, omdat het vrij oppervlakkig blijft. Ze zijn bang om zichzelf open te stellen en zichzelf volledig te laten zien, omdat ze bang zijn daarop afgewezen te worden/gekwetst te worden. Ze laten dus alleen hun leuke/succesvolle/grappige/spontane kant zien en tijdelijk is het soms best leuk met een man en lijkt het wat te worden, maar ze houden het nooit lang vol, omdat uiteindelijk blijkt dat alles een groot toneelspel is geweest.
Heb jij daar ook last van?
Want kwetsbaar opstellen... Wat is dat eigenlijk? Zeggen dat je soms onzeker of bang bent etc?
Kun je daar concrete voorbeelden van geven?
Ik weet wat er bedoeld wordt, maar aan de andere kant heb ik geen idee hoe dit er dan concreet uitziet.
En wanneer doe je dit? Ik zie het zelf namelijk niet zo zitten om bij een eerste date meteen het achterste van m'n tong te laten zien.
Bij mij komt het vaak niet verder dan 1,2 of 3 dates en mss komt dat wel doordat ik mezelf niet kwetsbaar opstel. Ik doe dat namelijk liever bij mensen die ik al een tijdje ken. Maar ja.. Misschien komt het niet tot meer dates omdat ik me niet kwetsbaar opstel?
Maar ja..hoe doe je dat? (ik heb het nu met name over internetdates.. In m'n dagelijkse leven kom ik voornamelijk niet vrijgezelle mannen tegen)
zaterdag 15 september 2018 22:46
Koffie,
Wat wil/zoek je dan precies wel? Heb alles gelezen hoor. Alle topics die je tot nu toe hebt geopend, lopen over van verbitterdheid /tegenstrijdigheid. Je wil aan de ene kant een hoogopgeleide man, alleen ook die kan je maar matig bekoren. Je wil een artistiek iemand, alleen worden daar voorbeelden van aangedragen, vind je die niks/naar/raar.
Je hebt torenhoge eisen waaraan een man moet voldoen terwijl je zelf van tegenstrijdigheden aan elkaar hangt t.o.v. jezelf en ook naar de man in evt. kwestie. Waarom denk je dat je dan iemand vindt die aan jouw ‘lijstje’ gaat voldoen terwijl je dat zelf niet weet? Althans, je doet alsof je het weet. Je wil geen kinderen maar vraagt je vervolgens wel af hoe jij/evt. man de opvoeding moet gaan doen, en jeetje, stel dat die man in kwestie ‘maar’ hbo heeft gedaan. Je wíl zelf niet eens kinderen. Waarom dat jezelf afvragen dan.
Je hebt weleens vaker aangegeven dat je cultuur (achtergrond) meespeelt. Kan het zijn, dat je hierdoor in behoorlijke tweestrijd bent gekomen? Dat wat je het liefste wil, niet kan/mag vanwege je achtergrond en dat het zich nu uit in, tsja, hoe zal ik het noemen, recalcitrantie?
En wat ook door mijn hoofd ging: uit al je topics lijkt angst te spreken, verstopt achter boosheid, vooral op anderen.
Wat wil/zoek je dan precies wel? Heb alles gelezen hoor. Alle topics die je tot nu toe hebt geopend, lopen over van verbitterdheid /tegenstrijdigheid. Je wil aan de ene kant een hoogopgeleide man, alleen ook die kan je maar matig bekoren. Je wil een artistiek iemand, alleen worden daar voorbeelden van aangedragen, vind je die niks/naar/raar.
Je hebt torenhoge eisen waaraan een man moet voldoen terwijl je zelf van tegenstrijdigheden aan elkaar hangt t.o.v. jezelf en ook naar de man in evt. kwestie. Waarom denk je dat je dan iemand vindt die aan jouw ‘lijstje’ gaat voldoen terwijl je dat zelf niet weet? Althans, je doet alsof je het weet. Je wil geen kinderen maar vraagt je vervolgens wel af hoe jij/evt. man de opvoeding moet gaan doen, en jeetje, stel dat die man in kwestie ‘maar’ hbo heeft gedaan. Je wíl zelf niet eens kinderen. Waarom dat jezelf afvragen dan.
Je hebt weleens vaker aangegeven dat je cultuur (achtergrond) meespeelt. Kan het zijn, dat je hierdoor in behoorlijke tweestrijd bent gekomen? Dat wat je het liefste wil, niet kan/mag vanwege je achtergrond en dat het zich nu uit in, tsja, hoe zal ik het noemen, recalcitrantie?
En wat ook door mijn hoofd ging: uit al je topics lijkt angst te spreken, verstopt achter boosheid, vooral op anderen.
wij slapen nooit.
zaterdag 15 september 2018 23:16
Grappig. Ik ben zelf hoogopgeleid en heb ook vrijwel alleen hoogopgeleiden om mij heen, toch hebben we allemaal meerdere tattoo’s. Misschien een generatiekloof? Wij zijn bijna allemaal eind 20/begin 30.samarinde schreef: ↑14-09-2018 10:17Ik ken bijvoorbeeld ook nauwelijks mensen met een tattoo. Ik veroordeel getatoeëerde mensen niet, ik merk alleen op dat ze niet rondlopen in de wereld waarin ik me begeef. Mijn kapper heeft wel een tattoo, een hele mooie, maar aan dat soort kleine dingen 'herkennen' mensen elkaar. Uiteindelijk horen we allemaal bij een bepaalde 'groep', of we dat nou willen toegeven of niet. Ik denk dat je de grootste kans op een gelukkige relatie hebt als je dat gewoon toegeeft, en als je op zoek gaat binnen die groep.
Behold, the field in which I grow my fucks. Lay thine eyes upon it.. thou shalt see that it is barren!
zaterdag 15 september 2018 23:43
Ik loop tegen de 50 en heb er ook twee. Academisch+postdoc dus opleiding genoeg. Ken er nog wel meer hoor.
zaterdag 15 september 2018 23:49
Hee Samarinde..... eerder in dit topic dacht je nog dat ik gefrustreerd was... maar dat was je dus blijkbaar zelf?samarinde schreef: ↑15-09-2018 10:13Ja klopt, dit is inderdaad een gevoelige snaar. Als ik ergens slecht tegen kan, is het snobisme (waarvan ik word beschuldigd, maar oké, ik snap waar dat idee vandaan komt). Nóg erger vind ik het tegenovergestelde van snobisme: zelfverklaarde ruimdenkendheid. Ik vind het allemaal zo triest. Natúúrlijk ben je ruimdenkend. Waarom niet? Ik denk dat het erop neerkomt dat ik heel slecht tegen frustratie kan. Het is niet nodig om gefrustreerd te zijn over wie je bent, welke opleiding je hebt gedaan, waar je vandaan komt enzovoort. Mij boeit het werkelijk helemaal niets. Ik kom uit een familie waar dat soort dingen wél belangrijk waren, en ik heb het altijd verschrikkelijk gevonden - gefrustreerd, dus. Als je blij bent met jezelf, hoef je nooit op anderen af te geven.
En ach, de termen 'hoger' en 'lager' komen niet van mij; in een discussie over onderwijs kom je er niet onderuit, ik kan het niet helpen.
zondag 16 september 2018 00:00
Ik denk dat mannen zowel als vrouwen uiteindelijk hetzelfde willen.
En het maakt niet uit op welke manier het komt, maar het gaat om wederkerigheid.
Dat je het gevoel hebt dat iemand dezelfde toewijding heeft, ook al gaat dat op een andere manier.
Bijv. mijn man is hoogopgeleid, ik ben dat niet, maar op mijn manier geef ik hem dingen terug op mijn manier, waar ik goed in ben.
Je hebt in relaties verschillende manieren om elkaar iets te geven.
De een doet dat met mooie cadeautjes, de ander, door echt lekker voor de ander te koken, of in de watten te leggen, iemand anders bouwt iets voor de ander, naja noem maar op, je kunt iemand op verschillende manieren iets geven, en ze daarmee waarderen, het niveau hoeft niet perse gelijk te zijn.
ik ben niet hoog opgeleid, maar ik ben verdomde handig, en creatief, daarmee compenseer ik m'n tekort aan opleiding, ik kan heerlijk koken, en ben weer goed in andere dingen, en wat hij weer niet weet of kan, vul ik aan, en zo geef je elkaar aandacht en zorg je voor elkaar op verschillende manieren.
en m'n man is blij met hoe wij met elkaar omgaan, waarom zou je perse iemand moeten hebben van je eigen niveau?
Kijk gewoon eens naar iemand waarmee je het fijn kunt hebben, en lekker jezelf kunt zijn, de rest kun je compenseren, je draagt beide je steentje bij op verschillende manieren, en dan maakt het niveau niet meer uit.
Maak het jezelf niet zo moeilijk joh, dat zou een man die jou echt leuk vindt, ook niet doen
.
En het maakt niet uit op welke manier het komt, maar het gaat om wederkerigheid.
Dat je het gevoel hebt dat iemand dezelfde toewijding heeft, ook al gaat dat op een andere manier.
Bijv. mijn man is hoogopgeleid, ik ben dat niet, maar op mijn manier geef ik hem dingen terug op mijn manier, waar ik goed in ben.
Je hebt in relaties verschillende manieren om elkaar iets te geven.
De een doet dat met mooie cadeautjes, de ander, door echt lekker voor de ander te koken, of in de watten te leggen, iemand anders bouwt iets voor de ander, naja noem maar op, je kunt iemand op verschillende manieren iets geven, en ze daarmee waarderen, het niveau hoeft niet perse gelijk te zijn.
ik ben niet hoog opgeleid, maar ik ben verdomde handig, en creatief, daarmee compenseer ik m'n tekort aan opleiding, ik kan heerlijk koken, en ben weer goed in andere dingen, en wat hij weer niet weet of kan, vul ik aan, en zo geef je elkaar aandacht en zorg je voor elkaar op verschillende manieren.
en m'n man is blij met hoe wij met elkaar omgaan, waarom zou je perse iemand moeten hebben van je eigen niveau?
Kijk gewoon eens naar iemand waarmee je het fijn kunt hebben, en lekker jezelf kunt zijn, de rest kun je compenseren, je draagt beide je steentje bij op verschillende manieren, en dan maakt het niveau niet meer uit.
Maak het jezelf niet zo moeilijk joh, dat zou een man die jou echt leuk vindt, ook niet doen
.
