Weinig vrienden en klein netwerk

28-05-2023 11:34 31 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Door een aantal topics van de afgelopen dagen ben ik gaan nadenken over mijn eigen netwerk en vriendengroep.

Sinds lange tijd heb ik moeite om vriendschappen te onderhouden, maar toch mis ik wat vrienden om me heen. Ik heb nu drie vrienden, waarmee ik soms afspreek. Eén vriendin zie ik eens in de 1,5 maand ongeveer, de andere twee eens in de zoveel maanden. Daarom vraag ik me af of het echt vrienden zijn of misschien toch kennissen. Want als we elkaar spreken, is het heel gezellig en leuk, maar regelmatiger / vaker contact zit er niet in.

Ik vind het lastig om contact te maken en deze te onderhouden. Ik werk parttime en heb geen kinderen, dus daar zit het ‘m niet in (als in dat ik ‘druk, druk, druk’ ben). Wat wellicht meespeelt, is dat ik autisme heb, niet van drukte hou. Man en ik leven ons leven en voor we het weten, zijn we zo weken verder zonder dat we vrienden of familie hebben gezien. We hebben af en toe / met enige regelmaat contact met mijn kant van de familie. Alleen is het dus heel vaak het geval dat wij degenen zijn die naar de ander toe gaan. De enige met wie ik regelmatig contact heb, is mijn moeder. We bellen elkaar een aantal keer per week.

Daarnaast vind ik het netwerk van zowel man als mij klein, misschien wel te klein? Mijn familie woont op minimaal een uur auto rijden van ons vandaan. Man heeft weinig / geen echte vrienden (in tijden van nood is hij vrienden kwijtgeraakt) en we hebben geen contact meer met zijn familie (er is te veel voorgevallen om het contact weer te herstellen). Met buren hebben we nauwelijks contact: we nemen pakketjes van elkaar aan, zeggen elkaar gedag op straat, maar daar houdt het ook wel mee op (er zit wat irritatie over en weer, dus het contact zal niet beter worden vrees ik).

Dus als we bijvoorbeeld een weekje weg zouden willen en iemand zoeken die onze kippen en katten eten zouden willen geven, dan wordt dat al wat lastiger. Maar niet alleen in praktische zin, maar ook als het gaat om bijvoorbeeld een keer gezellig barbecueën of eens wat leuks gaan doen met wat vrienden, dan lopen we tegen hetzelfde aan.

Wat wil ik met dit topic? Ik denk dat ik op zoek ben naar herkenning, misschien wel tips? Zelf zat ik te denken om me aan te sluiten bij een club of een hobby buitenshuis te zoeken, alleen de vraag is: wat dan?
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat wil je graag? Wil je meer contact met mensen? Wil je nieuwe mensen leren kennen? Wellicht lees ik niet goed, maar ik heb het idee dat je beschrijft hoe je leven is, maar niet aangeeft wat je wil.

Ik heb zelf ook een kleine kring en geen kinderen. Ook geen contact met een kant van de familie. Ik heb niet de behoefte om meer mensen om mij heen te hebben. Mijn kring is klein, maar ik vind het niet te klein.

Je aansluiten bij een club oid lijkt mij een goede manier om (wellicht) iemand te vinden. Ik denk wel dat het ook lastiger is als volwassene om een nieuwe vriendin te vinden.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren Quote
Geen tips, wel gedeeltelijk herkenbaar. Partner en ik hebben ook beiden (bijna) geen vrienden. Ik heb 1 vriendin die ik eens in de anderhalve maand zie. Voorheen was het meer, maar zij heeft een gezin en is druk druk, wij zijn bewust kinderloos. Wij zijn niet echt sociale dieren. En ik vind het wel prima. Ik voel mij alleen regelmatig anders, omdat iedereen socialer lijkt te zijn en meer vrienden lijken te hebben. Alsof ik een vreemde eend ben. Op werk wel veel aan het praten met collega’s, ook over privé, maar verder dan dat komt het niet en dat is ook prima.

Ik kan me wel voorstellen dat het vervelend is als je ouders ook nog een stuk verder wonen. Mijn ouders wonen op een half uurtje rijden en zien we in elk geval maandelijks. Schoonouders wonen dichterbij. Contact prima en zorgen ook voor de planten etc als wij weg zijn, andersom passen wij tijdens vakanties op hun kat. Onze hond gaat weer naar een oom. Familie dichtbij hebben vind ik wel heel fijn. Ik kan mij indenken dat als dat ook niet zo is, je netwerk nog kleiner voelt.

Ik denk dat je vooral aan jezelf moet denken, vind je het fijn en prima zoals het nu is? Of zou je het anders willen zien en hoe dan?
sansi wijzigde dit bericht op 28-05-2023 11:49
6.97% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Is het echt een probleem dat jullie kring zo klein is? Het klinkt alsof jullie het ergens ook wel fijn vinden en er minder behoefte aan hebben en dat is niet erg toch?!
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij herkenbaar en ik vind het prima zo! Waarom zie je het als een issue?
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor mij en mijn man ook volledig herkenbaar, en ook wij hebben er niet echt last van. Man en ik lijken genoeg te hebben aan elkaar? Inderdaad wel eens onpraktisch, zoals met huisdieren, maar dan zorgen we tijdig voor betaalde opvang.
Ik heb het idee dat er meer mensen zo leven, dan je denkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar. Mijn wereldje is nog kleiner. Geen man of vriend. Ook geen kinderen. Echt vrienden heb ik niet. Online wel nog contact met oud collega's, maar die wonen door heel het land en hebben werk en gezin.

Ik werk niet meer. Sport wel, daar zie ik wel mensen. Maar meer dan gezamenlijk sporten, is er niet.

Kan me soms ook heel eenzaam voelen en raar. Maar het is wat het is en komt met vlagen. Andere momenten vind ik het wel prima

Maar geen tips hoe je nieuwe mensen/ vrienden opdoet. Wel herkenbaarheid dus.
It is
what it is.
Accept it
and move on!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je wel meer behoefte hebt aan contact/vrienden, zoek dan in de autitische gemeenschap /neurodivergente hoek, kan het verschil zijn tussen wel en niet wat betere match en makkelijkere vriendschappen om te onderhouden.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
28-05-2023 12:18
Als je wel meer behoefte hebt aan contact/vrienden, zoek dan in de autitische gemeenschap /neurodivergente hoek, kan het verschil zijn tussen wel en niet wat betere match en makkelijkere vriendschappen om te onderhouden.
Dit wilde ik ook als advies geven.

Daarnaast; ik woon in A’dam; en hier zijn soort community/ inloop huizen voor mensen die wat meer contact zoeken / met een “psycho-sociale kwetsbaarheid”. Sommigen plekken zijn thema gericht, zoals samen kunst maken of muziek. Vaak kan je er ook vrijwilligerswerk doen. Echt hele leuke/fijne plekken om gewoon eens binnen te lopen. Misschien is zoiets ook bij jou in de buurt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wij hebben dat ook niet. Dat vond ik altijd heel rot,zeker toen de kinderen jonger waren. Inmiddels zijn die op een leeftijd dat er voor ons wat meer vrijheid komt. Dat geeft mij al wat meer lucht.
Mijn partner heeft geen behoefte aan veel vrienden. Ik heb dat wel meer. Ik heb 2 echte vriendinnen en 3 kennissen. En eigenlijk vind ik het wel ok zo.
Het enige wat ik weleens rottig vind is dat er met verjaardagen heel weinig mensen zijn. Maar dat vind ik rotter voor mijn kinderen dan voor mijzelf
Geen herkenning. Ik zit met een vrienden/kennisenkring van 80 aan de andere kant van het spectrum.
Ik vraag me af of je kan besluiten om meer vrienden te willen. Volgens mij is het toch vooral de aard van het beestje. Bij mij gaat dat vanzelf. Dat zie ik bij mijn vriend, mijn zus en bij mijn 73 jarige moeder ook. Die maakt nog steeds nieuwe vrienden omdat dat gewoon is wie ze is.

Koester wat je hebt, dat past waarschijnlijk gewoon het beste bij je. Je bent geen beter mens en waarschijnlijk ook geen gelukkiger mens als je meer kennissen hebt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat ben ik blij met de herkenbaarheid en met de adviezen die zijn gegeven. Ergens was ik best onzeker dat ik gek zou overkomen en bang voor de (wat) hardere reacties :$ Zo lief dat jullie met me meedenken!

Het is dubbel. Soms heb ik vrede met onze situatie, dat we nogal op onszelf zijn, weinig vrienden hebben en heerlijk in ons eigen coconnetje leven. En soms vreet het aan me dat we zo'n klein kringetje hebben. Ik mis soms het contact met anderen, vrienden waarmee je goede gesprekken kan voeren en slap kan ouwehoeren, dat er mensen soms spontaan langs komen voor een bak koffie.

Ik denk dat (als ik naar mezelf kijk) het geen kwaad kan om te investeren in vriendschap(pen) en/of een netwerk, hierbij gaat het om twee dingen:
1) vriendschap / contact met anderen. Ik hoef geen hordes met vrienden te hebben, één of twee mensen waarmee ik regelmatig contact heb vind ik prettiger dan 10 mensen waarmee ik weinig contact heb. En daarnaast hoeft het contact van mij niet wekelijks te zijn, mag bijvoorbeeld ook maandelijks zijn. Zat zelf te denken om me aan te melden voor bijvoorbeeld stijldansen (heb ik ooit eens gedaan, wil ik graag weer oppakken). Heb wel eens overwogen om een spelletjesavond te organiseren, maar vind dat eng.
Me aanmelden bij bijvoorbeeld een groep voor mensen met autisme lijkt me wat, hier ga ik zeker achteraan. Ook zo'n inloophuis lijkt me wat, volgens mij zit er een bij mij (redelijk) in de buurt, dus ik zal daar eens pijlen.
2) een netwerk voor praktische zaken (zoals bijvoorbeeld wanneer we op vakantie gaan en we iemand zoeken die onze huisdieren eten willen geven). Met pijn en moeite hebben we de vorige keer wat geregeld, maar ik zou het zo fijn vinden als we iemand in de buurt hebben die wil helpen in dit soort gevallen.

Geen idee of ik te hoge verwachtingen of irreële gedachten heb voor wat betreft vriendschappen en zo. Ik krijg nog wel eens het idee dat ik / we (man en ik) niet leuk zijn of moeilijke mensen zijn om mee om te gaan.
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar hoor. Ik ben als kind/tiener vaak verhuisd, dus heb niet zo'n natuurlijke vriendengroep die je al vanaf de kleuterklas kent.
Mijn vervolgopleiding heb ik niet meteen afgemaakt, maar pas later als volwassene. Dus ook daar, heb ik niemand aan overgehouden.
Ik heb wel kinderen, maar vond het moeilijk om contact te maken met ouders van school, want die zaten dus allemaal al in zo'n vriendengroep vanaf de kleuterschool en hadden duidelijk geen behoefte aan nieuwe vrienden.
Ondertussen ben ik bijna 50 en op het punt dat ik het maar leuk maak met mijn gezin. We zijn wegverhuisd om een nieuwe frisse start te maken en hebben nu wel een leuk contact met de buren. Nog niet direct vrienden maar wel gezellige kennissen. Ik merk dat ik het na jaren van teleurstellingen erg moeilijk vindt om me daar open voor te stellen.
Ik wil graag vrijwilligerswerk gaan doen om zo meer contacten te maken, maar stel dat dus steeds uit omdat ik het eng vind.
Nou ja, op zich ben ik tevreden met het contact met collega's en eigen gezin, maar soms mis ik het toch.
Alle reacties Link kopieren Quote
kindrebel schreef:
28-05-2023 13:31
Geen herkenning. Ik zit met een vrienden/kennisenkring van 80 aan de andere kant van het spectrum.
Ik vraag me af of je kan besluiten om meer vrienden te willen. Volgens mij is het toch vooral de aard van het beestje. Bij mij gaat dat vanzelf. Dat zie ik bij mijn vriend, mijn zus en bij mijn 73 jarige moeder ook. Die maakt nog steeds nieuwe vrienden omdat dat gewoon is wie ze is.

Koester wat je hebt, dat past waarschijnlijk gewoon het beste bij je. Je bent geen beter mens en waarschijnlijk ook geen gelukkiger mens als je meer kennissen hebt.
Dank je wel voor je reactie, ik vind het fijn om ook de andere kant te lezen.

Ik denk ook dat het wel goed is dat ik wat meer moet koesteren wat ik heb. Ik vraag mezelf af wat mij gelukkig maakt, voor mij stof tot nadenken dus :)
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb wel eens vrijwilligerswerk overwogen, alleen ik vind het hierbij lastig dat het (nog wel eens) gaat om 'dienstbaar zijn' voor anderen, anderen helpen. Dat vind ik een lastig iets om te kunnen. En niet dat er iets mis mee is om anderen te helpen (sterker nog: geweldig als mensen dat doen / kunnen, goede vrijwilligers zijn goud waard).

Wel wil ik hier nog over nadenken, wellicht is er ergens vrijwilligerswerk wat bijvoorbeeld laagdrempelig is of de frequentie van aanwezigheid wat lager ligt (bijv. eens per twee weken of zo).
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Drie vrienden is toch hartstikke prima? Genoeg mensen die er geen hebben, of een.
Het is alleen vervelend als je meer behoefte aan contact hebt. Maar ergens lees ik dat je eigenlijk er niet zo'n behoefte aan hebt, maar dat je het idee hebt dat je meer contacten zou moeten hebben. Klopt dat?

Ik heb een paar vriendinnen die ik heel sporadisch zie en ik vind het prima. Ben net als jou op mezelf en ik behoed me voor een te druk leven.

Ik zou eerst gaan kijken waar ligt je behoefte. Is dat aan vrienden? Of is het dat je denkt dat je vaker iets met iemand moet doen? Dus de gedachte: zo hoort het eigenlijk te zijn.

Misschien herken je je in de introverte mens? Zij laden niet op van contact maar juist van rust.
Alle reacties Link kopieren Quote
Niet herkenbaar, ik heb 2 vriendinnengroepen, zie mensen regelmatig bij de sport (3x per week), heb leuke collega's (werk niet thuis), heb 3 kinderen waarvoor er ook veel mensen over de vloer komen.

Het is zoals kindrebel zegt, het moet bij je passen. Ik voel me er prettig bij. Ik ben van mezelf een vrij rustig persoon en redelijk vlak. Mijn vriendinnen houden mij scherp en spontaan. Klinkt raar misschien. Ik merk dat ik bij rustige mensen (zoals mijn familie) uit tune en dat ik van drukke mensen energie krijg en dat ik een betere versie van mezelf ben.

Daarnaast kan ik ook genieten van een dag of een avond het huis voor mezelf hebben, maar niet te lang. Alleen op vakantie gaan, zou ik bijv niet kunnen. Dan kak ik helemaal in.

Voor jou zou ik ook kijken: wat past er bij me, waar krijg ik energie van en wat slurpt me leeg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het heerlijk om samen met mijn man in ons coconnetje te leven maar heb twee super goede vriendinnen met wie ik veel contact heb en ook met onze familie. Ik vind het belangrijk om naast de relatie met mijn man ook mijn eigen 'ding' te hebben. Mijn vriendinnen en familie zijn super belangrijk voor mij. Deze vriendschappen duren trouwens al meer dan 25 jaar. We hebben wekelijks contact via de app en hoe vaak we elkaar zien is verschillend maar dat is prima.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijdehoentje schreef:
28-05-2023 13:46
Ik heb wel eens vrijwilligerswerk overwogen, alleen ik vind het hierbij lastig dat het (nog wel eens) gaat om 'dienstbaar zijn' voor anderen, anderen helpen. Dat vind ik een lastig iets om te kunnen. En niet dat er iets mis mee is om anderen te helpen (sterker nog: geweldig als mensen dat doen / kunnen, goede vrijwilligers zijn goud waard).

Wel wil ik hier nog over nadenken, wellicht is er ergens vrijwilligerswerk wat bijvoorbeeld laagdrempelig is of de frequentie van aanwezigheid wat lager ligt (bijv. eens per twee weken of zo).
Mijn persoonlijke situatie is totaal niet vergelijkbaar (meer dan genoeg sociale contacten, gaat me ook makkelijk af ook al ben ik vrij introvert), maar toch heeft vrijwilligerswerk me veel gebracht. Ik zou het ieder aanraden ☺️.

Ik ben begonnen via NLCares, dan schrijf je je gewoon in bij een activiteit. Geen verplichtingen dus. Misschien is zoiets ook bij jou in de buurt.

Op dit moment ben ik al een tijdje actief in mijn eigen wijk waar ik 1 tot 2 keer per mnd laagdrempelige ontmoetingen organiseer voor mensen die daarom verlegen zitten. Jouw voorstel voor een spelletjes middag/avond zou daar bijv perfect bij passen, dus misschien toch zelf het heft in handen nemen? Er zijn altijd mensen die daar behoefte aan hebben. Het is alleen wel even zoeken om deze mensen te bereiken. Een buurthuis, inloopvoorziening, briefjes ophangen, buurtwebsite, etc kunnen helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zat mensen met vrienden huren ook gewoon betaalde huisdierenoppas in hoor.
Zou dat soort zaken niet als vereiste van vriendschap gaan zien.

Zoek meer aansluiting bij de neurodivergente mensen, denk echt dat je zoveel meer aansluiting gaat vinden. Ook de meeste tips die je krijgt, zoek in die hoek want werkt gewoon vaak niet zo.
Jaja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry dat ik wat later reageer. Fijn dat er weer reacties bij zijn gekomen, dank daarvoor!

Creatieveling: goede vragen om over na te denken. Ik denk niet dat ik meer vrienden wil hebben, omdat het 'moet' of omdat het zo hoort.
Nu ik er zo over nadenk, wil ik misschien wat meer contact hebben met de vrienden die ik heb, mis ik frequenter / hechter contact. En dat hoeft echt niet wekelijks te zijn, ik krijg het daar benauwd van. Ik wil ook wel eens een keer een vriend(in) spreken, eens wat leuks gaan doen, goede gesprekken voeren. Misschien richt ik me te veel op de vriendschappen an sich? Ik ga er in ieder geval verder over nadenken.

Because: mooi om te zien dat er verschillende mensen zijn en dat wat voor de één werkt, voor de ander niets is (en dat mag er zijn, het is niet goed of fout). Grappig dat je 'alleen op vakantie' als voorbeeld noemt. Ik ben ongeveer 1,5 à 2 jaar geleden voor het eerst alleen op vakantie geweest en dat is me prima bevallen. Zo goed, dat ik binnenkort weer alleen op vakantie ga (althans, een weekend weg naar een evenement, dus ben benieuwd ;-) )
Ik gedij het best bij rust; drukte slurpt heel veel energie uit mijn lijf en hoofd.

Miesje1971: mijn eigen dingen hebben naast mijn relatie vind ik ook erg belangrijk. Ik heb mijn eigen hobby's en eigen vrienden. Knap dat jouw vriendschappen al (meer dan) 25 jaar duren!

_horizon_: dank je wel voor je tip voor NL Cares. Ik ga het vrijwilligerswerk zeker verder onderzoeken, heb al e.e.a. in gedachten om te doen (wellicht dat ik iets met het idee voor een spelletjesmiddag of -avond kan doen).

LuciFee2023: zo'n kattenoppas kan echt een uitkomst bieden, alleen in ons geval vind ik het zonde van het geld als een kattenoppas alleen voer / water hoeft neer te zetten. Onze katten duiken weg bij onbekend gezelschap, dus daar hoeven we het niet voor te doen. Daarom hoopte ik het ook eigenlijk een beetje te kunnen combineren (vrienden die je kan vragen om bijv. om de dag de poezenbeesten en kippen van eten te voorzien).
Het voeren van de dieren was eigenlijk een voorbeeld voor de in mijn ogen samenvattende vraag of mijn vrienden ook (deels?) deel uit kunnen maken van mijn netwerk, zodat we elkaar kunnen helpen mocht er hulp nodig zijn.
Alleen ik begrijp je laatste zin (uit je tweede alinea) niet zo goed, wat bedoel je daarmee? (Ik raak een beetje in de war door 'want werkt gewoon vaak niet zo').
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien is de oplossing ook gewoon dat je meer energie en tijd gaat steken in de vrienden die je hebt. Vriendschap is een goede investering, mocht je, om wat voor reden, alleen komen te staan, dan is het hebben van vrienden een enorme rijkdom. Je hebt er eigenlijk maar 1 of 2 nodig maar het hebben van kennissen is ook leuk.

Een vriendin van mij is schilderlessen gaan volgen, je hoeft dan geen geforceerde gesprekken te voeren en aan het eind bespreek je elkaars werk en doet soms nog een drankje. Er zijn genoeg tijdsbestedingen die geen vrijwilligerswerk zijn. De creatieve hoek (beeldhouwen, keramiek, schilderen o.i.d.) is vaak een leuke manier om allerlei mensen te leren kennen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zijdehoentje schreef:
28-05-2023 13:46
Ik heb wel eens vrijwilligerswerk overwogen, alleen ik vind het hierbij lastig dat het (nog wel eens) gaat om 'dienstbaar zijn' voor anderen, anderen helpen. Dat vind ik een lastig iets om te kunnen. En niet dat er iets mis mee is om anderen te helpen (sterker nog: geweldig als mensen dat doen / kunnen, goede vrijwilligers zijn goud waard).

Wel wil ik hier nog over nadenken, wellicht is er ergens vrijwilligerswerk wat bijvoorbeeld laagdrempelig is of de frequentie van aanwezigheid wat lager ligt (bijv. eens per twee weken of zo).
Niet elk vrijwilligerswerk gaat direct om mensen helpen. Je kan bv ook vrijwilliger zijn bij een dierenasiel, of iets achter de schermen doen, bv penningmeester.
In mijn stad zit een filmhuis dat op vrijwilligers draait. Je kan dan bij de kassa of bar staan, maar ook filmoperater zijn. Dan heb je geen klantencontact, maar wel een club mensen met wie je iets moois neerzet.
Ninja4life schreef:
28-05-2023 23:25
Niet elk vrijwilligerswerk gaat direct om mensen helpen. Je kan bv ook vrijwilliger zijn bij een dierenasiel, of iets achter de schermen doen, bv penningmeester.
Precies. Ik ben actief in de politiek in mijn gemeente. Daar doe ik waar ik goed in ben en leuk vind. Met mensen die ongeveer dezelfde idealen hebben. Erg leuk, inspirerend en nuttig vrijwilligerswerk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het staat of valt ook een beetje met waar je woont. In dorpen is het aanbod aan activiteiten veel minder natuurlijk, en heerst meestal ook een ons-kent-ons cultuur. Als je in (de buurt van) de randstad woont, zou ik zeker aanraden om eens een stijldans proefles te nemen. :)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven