Wel of niet naar begrafenis?

12-01-2009 01:58 116 berichten
Alle reacties Link kopieren
(Weet niet of dit onderwerp op relaties past, maar wist niet waar ik t anders kon plaatsen)

Een goede kennis van mij is gisteren verongelukt.

Deze week zal zijn begrafenis zijn. Nu komt deze man uit een kennissen kring van 'vroeger' waarvan iedereen mij uitgekotst heeft, om bepaalde redenen. Hij en z'n vrouw waren de enigen die mij wel accepteerden en contact met mij hebben gehouden. Ik weet zeker dat bepaalde mensen die op zijn begrafenis zullen zijn het ontzettend tegen de borst zal stuiten als ik daar ben. Dit zijn trouwens de echt goede vrienden van deze familie.



Nu twijfel ik of ik naar de begrafenis moet gaan. Ik weet dat deze dag om hem draait, en dat z'n vrouw het absoluut op prijs zal stellen. Toch zullen bepaalde mensen zich verschrikkelijk op gaan winden mij daar te zien. En ik wil hen, die nog dichter bij deze man stonden dat niet 'aandoen'. Voor mezelf wil ik ontzettend graag deze geweldige man een laatste eer bewijzen, omdat hij veel voor mij betekend heeft.



Wat vinden jullie?
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
quote:Suze2 schreef op 12 januari 2009 @ 08:49:

Ik zou gaan condoleren: toch je kans de weduwe je meedeleven te betuigen en je loopt met betrekking tot die vrienden weinig risico.Die vrienden zullen daar dan toch ook zijn? Of bedoel je bij haar thuis?
Alle reacties Link kopieren
quote:Miss Moneypenny schreef op 12 januari 2009 @ 08:51:

[...]



Die vrienden zullen daar dan toch ook zijn? Of bedoel je bij haar thuis?



Ik neem eigenlijk aan (ik weet het, assumption is the mother off al fuckups maar toch..) dat zij daar niet zullen zijn? Je gaat toch meestal of naar het een of naar het ander?

TO: als er ruimte is voor condoleance en je bent toch bang mensen tegen het lijf te lopen dan zou ik weduwe bellen en vragen of je een uurtje voor de afgesproken tijd mag komen. Na, nu ik dit tiep denk ik toch dat afwachten op kaart of bericht in krant het slimste is. Of bellen dus maar kan me voorstellen dat je dat als inbreuk ervaart op dit moment.



Afijn, sterkte maar iig. Lastige situatie!
Ik zou niet gaan, een lieve kaart aan de weduwe sturen en haar over een week bezoeken, alleen.



Scènes moet je op uitvaartdag koste wat het kost voorkomen vind ik. Niks afschuwelijkers dan mensen die elkaar in de haren vliegen tijdens zo'n beladen moment. Misschien kan iedereen zich beheersen maar als er ingehouden woede gevoeld wordt is dat ellendig voor de directe nabestaanden en als je dat kunt voorkomen door niet te gaan, ga dan niet.



De eerste tijd na een overlijden loopt iedereen de deur plat bij de weduwe/weduwnaar, daarna wordt het veelal stil. Toon je een goede vriendin, zoek haar op, en blijf dat doen. Ik weet zeker dat ze daar uiteindelijk meer aan heeft dan nu gespannen toestanden bij de uitvaart.
Ik zou denk ik wel gaan. je komt daar om afscheid te nemen van je overleden vriend. Lijkt mij dat de meeste mensen zich wel weten te beheersen.

Ik ben bang dat je spijt krijgt als je er niet bent geweest.

Kun je je niet een beetje low-profile houden? Beetje achterin gaan zitten, wat later aankomen, net voor de dienst. Ik denk niet dat er veel mensen zich bezighouden met wie er laat binnenkomen.

Dan kun je kijken hoe het gaat en mocht je je ongemakkelijk voelen, kun je altijd nog weggaan, tijdens of na de dienst.

Een graf kun je dan later nog eens alleen bezoeken.

Zo lijkt mij dat je veel confrontaties uit de weg gaat.

Zo te lezen voel je je er vreselijk rot onder, maar wil je het liefste wel gaan. Dan moet je dat ook doen. En mijn ervaring is dat mensen veel coulanter zijn op een begrafenis. Misschien valt het nog mee ook. Het afscheid van je vriend is maar 1 keer...

Heel veel sterkte met je beslissing en het verlies.
Alle reacties Link kopieren
Een met Lente: wel gaan, maar keep a low profile. En als er spanning ontstaat, een vuile blik of opmerking, kan je altijd nog een kruis slaan en in je hoofd afscheid nemen, en gewoon zonder erop in te gaan, vertrekken.



Dat is mijn mening. Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook niet gaan.



Als mensen zo overstuur zullen worden van jouw komst dat er scenes zouden ontstaan verpest dat zo'n afscheid.

En blijkbaar heb je die mensen iets heel naars bezorgd dat ze zo reageren of het nu terecht is of niet. Dus dan zou ik pas op de plaats maken en op een andere manier afscheid nemen van je kennis.

Inderdaad die brief schrijven en op een ander moment langs gaan.



Sterkte
Ik zou gaan! Ik denk dat je er meer spijt van zult hebben wanneer je niet gaat, dan wanneer je wel gaat. Ik mag toch aannemen dat deze mensen geen scene gaan schoppen op een crematie?!! Dat zou wel het toppunt van onbeschoftheid zijn zeg.



Ik zou gaan en hun geen blik waardig gunnen. Dus ook geen vuile blik! Niets zeggen, niet aankijken, gewoon compleet negeren die lui. Maar wel op een waardige manier afscheid nemen van je vriend, gecondoleerd trouwens
Alle reacties Link kopieren
Ik zou ook gaan. Je gaat niet voor die mensen, je gaat om een steun te zijn voor zijn vrouw, iemand waarmee je het wel goed kan vinden...

Op een begrafenis doen de onderlinge verhoudingen er even niet toe.

Als de mensen die moeite met je hebben zo onvolwassen zijn om dat te laten blijken tijdens de uitvaart, is dat niet bepaald een teken van respect naar de nabestaanden toe.

Even niet aan jezelf en het eventuele ongemak denken, maar aan de steun die je kan bieden aan de mensen die je daar nodig hebben...



Sterkte met het verlies meis.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou niet gaan.



Beter 1 persoon die zich rottig voelt doordat ze niet is gegaan, dan tig mensen die zich extra rottig voelen doordat er 1 persoon is die ze er echt niet bij willen hebben.



Het gevoel van de TO vind ik in dit verhaal wel het minst belangrijk.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb niet alle reacties gelezen. Je zegt dat het van jou een goede kennis is en dat zn vrouw het zeker op prijs zal stellen als je komt. Zelf wil je ook, neem ik aan. Dan zou ik gewoon gaan. Ik denk dat je er anders spijt van krijgt. Je gaat daar toch ook niet voor de anderen. Je gaat om haar steun te beteugen en zij wenst jou daar dus wel. Zal wel moeilijk zijn, maar ik zou me van de anderen niets aantrekken. Mss kun je ook iemand meenemen?



Als je echt heel erg twijfelt of je er goed aan doet, zou je kunnen afwachten of je een kaart krijgt.

Krijg je die niet en besluit je daarom om niet te gaan, dan zou ik haar wel een brief sturen en daarin je medeleven tonen.
anoniem_68039 wijzigde dit bericht op 12-01-2009 10:38
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Kan je niet achterin de zaal gaan zitten, afscheid nemen, en de koffietafel achterwege laten. Jij gaat voor hem en voor jezelf, niet voor de rest van de familie..je bent hen geen condoleances schuldig, toch?! Zijn vrouw kan je later altijd nog een kaartje sturen, bellen of opzoeken..



Lastig dilemma inderdaad..
Alle reacties Link kopieren
Ik zou vantevoren naar het mortuarium gaan en de overledene daar bezoeken en afscheid nemen. Eventueel samen met zijn vrouw. Je kutn haar dat ook uitleggen. Naar de plechtigheid zou ik niet gaan als je zoveel ophef verwacht. Dat is voor niemand prettig. OF je gaat wel maar zorgt dat je pas vlak voor het begin komt en gaat achterin de kerk staan/zitten en maakt je uit de voeten als de dienst is afgelopen. Mits het in de kerk is natuurlijk. Dan heb je kans dat niemand je ziet en dan kun je er toch bij zijn.

Je moet voor jezelf afwegen of die anderen reden hebben om zo over jou te denken en of dit terecht is. Zo niet, ekker schijt hebben aan iedereen en wel gaan. Zo niet, dan zou ik het op de beschreven manier doen. Kijk, ik ken jou relatie met de overledene niet, dus dat is moeilijk te beoordelen.
Snap ik niet, de tips van gewoon gaan en 'schijt hebben aan'. Het gaat niet over de vader van TO of zo, het gaat over een goede kennis. Waarom dan de stressfactor opvoeren als je het ook anders op kunt lossen? Waarom je eigen drang om te gaan boven de situatie stellen? Vind ik provoceren.



De overledene is er niet meer, je gaat voor de weduwe en die heeft dan misschien stress van jouw aanwezigheid. Als je haar dat kunt besparen dan laat je dat toch niet na? Zó belangrijk is het nu ook weer niet om er bij te zijn, afscheid nemen kan ook op een ander moment en op een andere manier.



Uitgaande van wat TO zegt over de waarschijnlijke reacties van de andere aanwezigen dan he.
Alle reacties Link kopieren
Nou, als die weduwe ook graag heeft dat zij komt, zou ik er dus schijt aan hebben wat de rest van de genodigden dan denkt. Alleen dan.

Natuurlijk wil je haar geen extra stress bezorgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou even afwachten of je een kaart krijgt.. Als je een rouwkaart krijgt met daarop de tijden wanneer de uitvaart plaatsvind.. Ben je welkom bij de uitvaart.. (misschien doen ze het wel in besloten kring)

En dan zou ik gewoon gaan.



Als andere mensen zich niet kunnen inhouden tijdens een uitvaart door een scene te trappen, sorry dan zijn dat stelletje mensen een paar uilskuikens !!
Als er overleg is met de weduwe en je voert aan dat er extra stress zou kunnen ontstaan en je haar dat wil besparen door niet te gaan en haar later (of eerder) te bezoeken dan zou ze dat weleens erg op prijs kunnen stellen.



Als je net iemand verloren hebt dan is je geest nogal vertroebeld, inschatten hoe iets zal verlopen kun je dan zelf niet of nauwelijks. Dat moet je dus als vriendin zelf even doen.



Als je de OP leest dan is het nogal wat.

Ik zou het de weduwe besparen. Maar goed, misschien zie ik het wel verkeerd, kan ook.
Zo te lezen heeft ze helemaal geen 'schijt' aan de weduwe of ook niet eens aan die mensen die haar liever niet zien, daarom is het ook zo'n dilemma voor haar...
Alle reacties Link kopieren
mocht je geen kaart krijgen en toch willen gaan, stel je dan op achterin de zaal/kerk en ga op tijd weer weg om ongemakkelijke situaties te voorkomen,

bel de weduwe een paar dagen later op en vertel dat je er was, het mooi vond etc...

lijkt me een prima middenweg
Alle reacties Link kopieren
Heel erg bedankt voor alle reacties. Interessant dat de tweestrijd die ik voer hier in de reacties ook duidelijk naar boven komt.

Ik ben er nog niet uit. Heb nog heel even om te besluiten.

Voor de duidelijkheid, deze man was idd geen naaste vriend van me, wel een hele goede kennis die ik al zo'n 6 jaar ken en waar ik voor ik verhuisd ben vaak over de vloer kwam. De laatste tijd zagen we elkaar regelmatig in de kroeg.

Ik heb die naaste vrienden niet echt wat aangedaan, ze hebben wel een ontzettende hekel aan me, om redenen die ik liever niet hier neerzet ivm herkenbaarheid.



Wat eleonora zegt dat is ook echt m'n grote dilemma, ik wil haar geen stress bezorgen. Ten eerste als ik haar van te voren ga vragen heb ik t gevoel dat ik haar lastig val, ze heeft tenslotte echt wel wat anders aan haar hoofd. Als ik gewoon heen ga ben ik bang hoe de anderen erop reageren, ook naar haar toe en als ik wegblijf ben ik bang dat ik spijt krijg.

Als ik t zo trouwens lees van mezelf is alleen de reden om wel te gaan eigenbelang. Misschien moet ik t dan toch maar niet doen.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
Als je zou gaan dan zal je pijnlijke steelse opmerkingen horen zoals "wat moet dié nou hier? Kan die niet beter..." enz. De sfeer zal op een bepaalde manier geladen worden.
Alle reacties Link kopieren
Jammer toch, dat veel overblijvers het bijwonen van iemands uitvaart menen te moeten verzieken door nog even fijntjes de verhoudingen duidelijk te maken. Nou én, als iemand graag wil komen om de laatste eer te bewijzen? Niemand gaat voor zijn lol naar een uitvaart, en blijkbaar heeft diegene dan redenen om afscheid te nemen van de persoon in kwestie. Let it go, werkelijk. Kan me daar echt kapot aan ergeren. Respect jegens álle aanwezigen is ook respect jegens de overledene, mijns inziens.
Alle reacties Link kopieren
Tja guinnevere, misschien heb ik t ook wel helemaal mis en zullen deze mensen zich er helemaal niet mee bezig houden als ik er wel ben. Maar hen kennende....T is gewoon lastig in te schatten, en ik ben doodsbenauwd voor die pijnlijke sfeer die groll beschrijft. Niet voor mezelf overigens, maar voor de naaste vrienden en familie.
'It's better to be absolutely ridiculous, than absolutely boring'
Alle reacties Link kopieren
Of je het nu een kennis noemt of vriend, maakt m.i. niks uit. Het gaat er om dat jij het gevoel hebt dat je wilt gaan. Niemand kan ook voor de ander bepalen hoe dicht iemand bij de ander staat en of ie afscheid wil nemen. (Daar heeft een kaart ook niks mee te maken.)



Misschien denk ik er te gemakkelijk over maar volgens mij moet je niet bang zijn voor 'n scene. Als die mensen échte goede vrienden van hem zijn dan moeten ze toch ook respecteren dat jij komt. Dan willen ze dat zijn vrouw toch ook niet aandoen.

Tenslotte was het de keuze van de overledene en zijn vrouw om met jou contact te blijven houden.
Alle reacties Link kopieren
Zonder de exacte achtergronden te kennen, zou ik afscheid van hem nemen in het mortuarium, indien mogelijk, en niet naar de uitvaart gaan.

Je gaat daar hoe dan ook al gestresst heen, omdat je al min of meer gedoe verwacht.



Je praat over een kennis en niet over een goede vriend of een familielid, dus in zo'n geval zou ik het niet op de spits drijven.
Alle reacties Link kopieren
Bladora, als je twijfelt, vraag de vrouw van de kennis of je welkom bent. Dat is dan toch het enige relevante criterium? En als de andere vrienden stennis gaat maken, weet zij direct uit welk hout ze werkelijk gesneden zijn.



Ik bedoel maar, stel je gaat daar wel een tijdje na de uitvaart heen om een hart onder de riem te steken, en dat komt de andere vrienden ter ore. Dan krijg je dus het verwijt dat je geen echte vriendin bent omdat je er bij de uitvaart niet bij was. Het is gewoon nooit goed bij zulk soort mensen, men vindt altijd wel een stok om mee te slaan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven