Relaties
alle pijlers
Wie helpt mij m'n vriend te begrijpen :-s
vrijdag 27 november 2009 om 21:51
Hoi meiden,
(misschien ben ik egoistisch, dus alleen verder lezen als je zin hebt!)
Mijn vriend en ik zijn gefrustreerd en ik heb het gevoel dat we elkaar niet snappen. Misschien als jullie het probleem van 2 kanten zien, dat jullie een oordeel kunnen geven.
Ik wil hem niet kwijt en hij mij ook niet.
Hij vindt dat ik niet genoeg in de relatie investeer. Terwijl ik vind dat hij dat zelf niet doet. Volgens mij komt dat omdat we allebei heel andere verwachtingen hebben?
Dit is de situatie. We wonen ver uit elkaar. Meestal ga ik naar hem toe. Dat is prima. Maar nu het probleem. Ik wil graag dat hij er dan voor MIJ is (tja, egoistisch misschien). Terwijl hij graag vrijdag avond gaat stappen ben ik liever met hem thuis.
Zaterdags sta ik het liefst vroeg op om leuke dingen te doen. Maar hij slaapt liever uit. Zaterdagavond werkt hij tot diep in de nacht. Dus zondagochtend weer hetzelfde verhaal.
Tuurlijk kan ik mijn eigen dingen doen als hij er niet voor me is. Maar ik wil juist zo graag dingen met HEM doen!
Wat zou een goed compromis zijn? Ikzelf heb voorgesteld dat hij 1x in de twee weken gaat werken. Of is dat niet reeel?
Of denken jullie dat de relatie sowieso geen kans van slagen heeft met zulke andere wensen? (ik wil het niet uit hebben hoor!)
Nu ga ik dit weekend niet naar hem toe omdat ik niet weer de hele tijd op hem wil wachten. Terwijl ik hem wel mis.
Mijn vriend vindt mij erg egoistisch. Klopt dit? Ben ik inderdaad te egoistisch? Investeer ik wel genoeg in de relatie?
Toen we hier vanmiddag over belden viel de verbinding weg omdat mijn batterij leeg was. Toen stuurde hij me een mail. Ik doe er een stukje bij zodat jullie zijn kant van het verhaal ook kunnen lezen:
(misschien ben ik egoistisch, dus alleen verder lezen als je zin hebt!)
Mijn vriend en ik zijn gefrustreerd en ik heb het gevoel dat we elkaar niet snappen. Misschien als jullie het probleem van 2 kanten zien, dat jullie een oordeel kunnen geven.
Ik wil hem niet kwijt en hij mij ook niet.
Hij vindt dat ik niet genoeg in de relatie investeer. Terwijl ik vind dat hij dat zelf niet doet. Volgens mij komt dat omdat we allebei heel andere verwachtingen hebben?
Dit is de situatie. We wonen ver uit elkaar. Meestal ga ik naar hem toe. Dat is prima. Maar nu het probleem. Ik wil graag dat hij er dan voor MIJ is (tja, egoistisch misschien). Terwijl hij graag vrijdag avond gaat stappen ben ik liever met hem thuis.
Zaterdags sta ik het liefst vroeg op om leuke dingen te doen. Maar hij slaapt liever uit. Zaterdagavond werkt hij tot diep in de nacht. Dus zondagochtend weer hetzelfde verhaal.
Tuurlijk kan ik mijn eigen dingen doen als hij er niet voor me is. Maar ik wil juist zo graag dingen met HEM doen!
Wat zou een goed compromis zijn? Ikzelf heb voorgesteld dat hij 1x in de twee weken gaat werken. Of is dat niet reeel?
Of denken jullie dat de relatie sowieso geen kans van slagen heeft met zulke andere wensen? (ik wil het niet uit hebben hoor!)
Nu ga ik dit weekend niet naar hem toe omdat ik niet weer de hele tijd op hem wil wachten. Terwijl ik hem wel mis.
Mijn vriend vindt mij erg egoistisch. Klopt dit? Ben ik inderdaad te egoistisch? Investeer ik wel genoeg in de relatie?
Toen we hier vanmiddag over belden viel de verbinding weg omdat mijn batterij leeg was. Toen stuurde hij me een mail. Ik doe er een stukje bij zodat jullie zijn kant van het verhaal ook kunnen lezen:
vrijdag 27 november 2009 om 21:56
Als je samenwoont, dan leef je samen. Samen leven betekent niet elk moment van de dag samen zijn. Het betekent ook je eigen leven hebben. Als jij het niet aankunt om alleen thuis te zijn, als hij weg is, zou ik eerst daar eens wat aan doen. Of alleen thuis kunnen zijn, en anders zorgen dat je zelf ook een leven hebt naast je vriend.
Voor de rest: als jullie elkaar niet kwijt willen, dan moet je elkaar onderweg tegemoet komen. Water bij de wijn doen dus! Jij. En ook hij.
Verder vind ik het uit privacy-overwegingen niet zo netjes dat je een deel van zijn prive-correspondentie hier op het internet gooit. Het mag dan anoniem zijn, ik zou er niet vrolijk van worden als mijn partner dat deed.
Voor de rest: als jullie elkaar niet kwijt willen, dan moet je elkaar onderweg tegemoet komen. Water bij de wijn doen dus! Jij. En ook hij.
Verder vind ik het uit privacy-overwegingen niet zo netjes dat je een deel van zijn prive-correspondentie hier op het internet gooit. Het mag dan anoniem zijn, ik zou er niet vrolijk van worden als mijn partner dat deed.
vrijdag 27 november 2009 om 22:01
Maar je kunt toch niet altijd bij elkaar zijn? Naast je relatie heb je toch ook nog je eigen leven? Heb je geen vriendinnen daar waar je gezellig mee af kunt spreken?
Denk dat het niet reeel is om van hem te verlangen dat hij minder gaat werken.
Probeer je eigen leven een beetje op te bouwen naast hem.
Denk dat het niet reeel is om van hem te verlangen dat hij minder gaat werken.
Probeer je eigen leven een beetje op te bouwen naast hem.
vrijdag 27 november 2009 om 22:06
Het klinkt niet echt alsof jullie samen al hebben doorgesproken wat jullie wederzijdse ideeën zijn bij samenwonen. Wat dat aangaat lijkt het me dus heel wijs dat jullie daar nog niet aan zijn begonnen.
Je verhaal is een beetje warrig voor me. De ene keer neig ik erg naar 'jouw' kant, dan weer erg naar die van hem.
Maar de bottom line is geloof ik dat hij geen tijd vrij kan maken om naar jou te komen, maar hij het wel vanzelfsprekend vindt dat jij tijd gaat verdoen met geneuzel om bij hem te kunnen zijn op de momenten dat hem dat schikt. Klopt dat?
Als dat klopt dan zou ik hem veel plezier wensen en hem hartelijk uitnodigen om nog eens contact op te nemen op het moment dat hij toe is aan andere prioriteiten.
Je verhaal is een beetje warrig voor me. De ene keer neig ik erg naar 'jouw' kant, dan weer erg naar die van hem.
Maar de bottom line is geloof ik dat hij geen tijd vrij kan maken om naar jou te komen, maar hij het wel vanzelfsprekend vindt dat jij tijd gaat verdoen met geneuzel om bij hem te kunnen zijn op de momenten dat hem dat schikt. Klopt dat?
Als dat klopt dan zou ik hem veel plezier wensen en hem hartelijk uitnodigen om nog eens contact op te nemen op het moment dat hij toe is aan andere prioriteiten.
vrijdag 27 november 2009 om 22:07
Ergens gelezen;
Als één van beiden wint, verliest de relatie....
Ik denk dat daar een kern van waarheid in zit. Als je alles zo op een weegschaaltje gaat leggen, dan weet ik niet of een relatie kans van slagen heeft.
Een compromis bij samenwonen is bijv. ieder 2 avonden voor zich, en minimaal 3 avonden per week samen. Als hij iedere avond weg is, dan kan hij ook daar blijven. Maar als hij altijd thuis moet blijven, dan komt er gegarandeerd heibel van. De truc is om je relatie/leven zo in te richten dat je daar allebei een goed gevoel bij krijgt.
Aan de andere kant heb jij je vriendinnen hier, en hij zijn vrienden daar. Waar gaan jullie wonen? En dan is hij wel elke avond bij zijn vrienden, en jij????
Het lijkt me dat je één en ander eens goed moet doorspreken. En dat gaat niet lukken bij 1 afspraakje per 2 weken, wat dat betreft heeft je vriend natuurlijk wel gelijk.
En als jij je hele leven hier hebt, is hij dan ook bereidt om hier te wonen, of is samenwonen sowieso daar? Geef jij je werk, vriendinnen en familie op om daar te wonen? En ga je daar niet vreselijk veel spijt van krijgen?
Als één van beiden wint, verliest de relatie....
Ik denk dat daar een kern van waarheid in zit. Als je alles zo op een weegschaaltje gaat leggen, dan weet ik niet of een relatie kans van slagen heeft.
Een compromis bij samenwonen is bijv. ieder 2 avonden voor zich, en minimaal 3 avonden per week samen. Als hij iedere avond weg is, dan kan hij ook daar blijven. Maar als hij altijd thuis moet blijven, dan komt er gegarandeerd heibel van. De truc is om je relatie/leven zo in te richten dat je daar allebei een goed gevoel bij krijgt.
Aan de andere kant heb jij je vriendinnen hier, en hij zijn vrienden daar. Waar gaan jullie wonen? En dan is hij wel elke avond bij zijn vrienden, en jij????
Het lijkt me dat je één en ander eens goed moet doorspreken. En dat gaat niet lukken bij 1 afspraakje per 2 weken, wat dat betreft heeft je vriend natuurlijk wel gelijk.
En als jij je hele leven hier hebt, is hij dan ook bereidt om hier te wonen, of is samenwonen sowieso daar? Geef jij je werk, vriendinnen en familie op om daar te wonen? En ga je daar niet vreselijk veel spijt van krijgen?
vrijdag 27 november 2009 om 22:07
Ik heb even zijn mail eraf gehaald.
Wohman: ja ik heb zeker vriendinnen waar ik mee af kan spreken. Maar ik wil zo graag met HEM, hmmm...
Tijgermeisje: soms ben ik inderdaad bang dat we niet goed bij elkaar passen. Maar tegelijkertijd denk ik dat het toch goed is als je van elkaar houdt??
Christiane 04: ja ik denk dat ik zelfstandiger moet worden..
Lastig.
Bedankt voor het meedenken
Wohman: ja ik heb zeker vriendinnen waar ik mee af kan spreken. Maar ik wil zo graag met HEM, hmmm...
Tijgermeisje: soms ben ik inderdaad bang dat we niet goed bij elkaar passen. Maar tegelijkertijd denk ik dat het toch goed is als je van elkaar houdt??
Christiane 04: ja ik denk dat ik zelfstandiger moet worden..
Lastig.
Bedankt voor het meedenken
vrijdag 27 november 2009 om 22:08
vrijdag 27 november 2009 om 22:11
quote:ontdekster schreef op 27 november 2009 @ 22:07:
Wohman: ja ik heb zeker vriendinnen waar ik mee af kan spreken. Maar ik wil zo graag met HEM, hmmm...
Christiane 04: ja ik denk dat ik zelfstandiger moet worden..
Ik denk ook dat daar een deel van het probleem zit. Als je samenwoont, zie je hem sowieso vaker. Maar je lost het probleem niet op als je hem daardoor gaat claimen. Erger nog, denk dat je er dan een probleem bij hebt.
Wel tof trouwens dat je openstaat voor (opbouwende kritiek)! Daar is niet iedereen toe in staat die een topic opent.
Wohman: ja ik heb zeker vriendinnen waar ik mee af kan spreken. Maar ik wil zo graag met HEM, hmmm...
Christiane 04: ja ik denk dat ik zelfstandiger moet worden..
Ik denk ook dat daar een deel van het probleem zit. Als je samenwoont, zie je hem sowieso vaker. Maar je lost het probleem niet op als je hem daardoor gaat claimen. Erger nog, denk dat je er dan een probleem bij hebt.
Wel tof trouwens dat je openstaat voor (opbouwende kritiek)! Daar is niet iedereen toe in staat die een topic opent.
vrijdag 27 november 2009 om 22:18
Zahmirah: idd is hij een avond mens en ik een ochtend mens. Ik mag overigens wel altijd overal mee naartoe hoor!
Twinkeling: ik ben ook erg 'blij' dat we nog niet samenwonen.
Maar de bottom line is geloof ik dat hij geen tijd vrij kan maken om naar jou te komen, maar hij het wel vanzelfsprekend vindt dat jij tijd gaat verdoen met geneuzel om bij hem te kunnen zijn op de momenten dat hem dat schikt. Klopt dat?
Dit is inderdaad waar ik soms bang voor ben, dat ik 2e keus ben, maar als ik dat zeg vindt hij het heel erg dat ik daar zo over denk
Als dat klopt dan zou ik hem veel plezier wensen en hem hartelijk uitnodigen om nog eens contact op te nemen op het moment dat hij toe is aan andere prioriteiten.
Mamalelie: ik wil bij hem gaan wonen als we gaan samenwonen. Ik ken hem al heel lang en ik heb inmiddels ook een sportclub en leuke vriendinnen daar. Dus dat wordt geen probleem.
Ik wil ook geen afspraakje per twee weken. Het liefst zie ik hem wel elk weekend en gaan we ook samenwonen, maar ik vind het zo moeilijk dat ik zo graag met hem samen wil zijn en hij dat schijnbaar heel vervelend vindt.
Twinkeling: ik ben ook erg 'blij' dat we nog niet samenwonen.
Maar de bottom line is geloof ik dat hij geen tijd vrij kan maken om naar jou te komen, maar hij het wel vanzelfsprekend vindt dat jij tijd gaat verdoen met geneuzel om bij hem te kunnen zijn op de momenten dat hem dat schikt. Klopt dat?
Dit is inderdaad waar ik soms bang voor ben, dat ik 2e keus ben, maar als ik dat zeg vindt hij het heel erg dat ik daar zo over denk
Als dat klopt dan zou ik hem veel plezier wensen en hem hartelijk uitnodigen om nog eens contact op te nemen op het moment dat hij toe is aan andere prioriteiten.
Mamalelie: ik wil bij hem gaan wonen als we gaan samenwonen. Ik ken hem al heel lang en ik heb inmiddels ook een sportclub en leuke vriendinnen daar. Dus dat wordt geen probleem.
Ik wil ook geen afspraakje per twee weken. Het liefst zie ik hem wel elk weekend en gaan we ook samenwonen, maar ik vind het zo moeilijk dat ik zo graag met hem samen wil zijn en hij dat schijnbaar heel vervelend vindt.
vrijdag 27 november 2009 om 22:20
quote:ontdekster schreef op 27 november 2009 @ 22:18:
Ik wil ook geen afspraakje per twee weken. Het liefst zie ik hem wel elk weekend en gaan we ook samenwonen, maar ik vind het zo moeilijk dat ik zo graag met hem samen wil zijn en hij dat schijnbaar heel vervelend vindt.Uit het stukje e-mail wat je eerst had staan, bleek juist dat hij het helemaal niet vervelend vind. Alleen hij wil ook nog de andere dingen in zijn leven doen: werken, vrienden.
Ik wil ook geen afspraakje per twee weken. Het liefst zie ik hem wel elk weekend en gaan we ook samenwonen, maar ik vind het zo moeilijk dat ik zo graag met hem samen wil zijn en hij dat schijnbaar heel vervelend vindt.Uit het stukje e-mail wat je eerst had staan, bleek juist dat hij het helemaal niet vervelend vind. Alleen hij wil ook nog de andere dingen in zijn leven doen: werken, vrienden.
vrijdag 27 november 2009 om 22:21
vrijdag 27 november 2009 om 22:24
Nouschi: dat was dus ook mijn idee. Als hij nou het ene weeekend alles doet wat hij wil en het volgende weekend met mij afspreekt. Maar dat wil hij dus niet..
Christine 04: ja daar zit ook het probleem. We zijn al wel eens voor 'langere tijd' samengeweest. En toen claimde ik hem inderdaad veel te veel waardoor ik hem afstootte.
Ik zei bijvoorbeeld op zaterdag al tegen hem: ik heb nu al zin in woensdag, dat we dan de hele avond samen zijn. Dat vond hij heel benauwend.
Christine 04: ja daar zit ook het probleem. We zijn al wel eens voor 'langere tijd' samengeweest. En toen claimde ik hem inderdaad veel te veel waardoor ik hem afstootte.
Ik zei bijvoorbeeld op zaterdag al tegen hem: ik heb nu al zin in woensdag, dat we dan de hele avond samen zijn. Dat vond hij heel benauwend.
vrijdag 27 november 2009 om 22:27
quote:ontdekster schreef op 27 november 2009 @ 22:24:
Christine 04: ja daar zit ook het probleem. We zijn al wel eens voor 'langere tijd' samengeweest. En toen claimde ik hem inderdaad veel te veel waardoor ik hem afstootte.
Ik zei bijvoorbeeld op zaterdag al tegen hem: ik heb nu al zin in woensdag, dat we dan de hele avond samen zijn. Dat vond hij heel benauwend.Tja, zou ik ook vinden.
Christine 04: ja daar zit ook het probleem. We zijn al wel eens voor 'langere tijd' samengeweest. En toen claimde ik hem inderdaad veel te veel waardoor ik hem afstootte.
Ik zei bijvoorbeeld op zaterdag al tegen hem: ik heb nu al zin in woensdag, dat we dan de hele avond samen zijn. Dat vond hij heel benauwend.Tja, zou ik ook vinden.
vrijdag 27 november 2009 om 22:33
Het is heel erg belangrijk om ieder z'n eigen ding te doen maar wanneer jij een heel eind reist om hem te zien vind ik dat je wel mag verwachten dat jullie een aantal dingen samen doen. En dan niet perse altijd met z'n 2-en maar b.v. samen naar vrienden, familie enz.
Dat hij werkt op zaterdagavond is nu eenmaal zo. Hij zal ergens de huur van moeten betalen neem ik aan. Als hij aan het werk is kan jij ondertussen huiswerk doen/op bezoek gaan bij zijn familie of gezamenlijke vrienden/shoppen/relaxen op een andere manier.
Maar met het stappen zouden jullie, zoals nouschi al zei, kunnen afspreken dat het b.v. om de week is. Als jij niet mee wilt gaan stappen zou ik lekker thuis met vriendinnen of alleen blijven en zaterdag aan het einde van de ochtend bij hem op de stoep staan. Zo heb je toch een middenweg gevonden.
Misschien dat hij op de niet stap vrijdag naar jou toe kan komen en dan zaterdag weer naar huis gaat eventueel samen met jou?
Dat hij werkt op zaterdagavond is nu eenmaal zo. Hij zal ergens de huur van moeten betalen neem ik aan. Als hij aan het werk is kan jij ondertussen huiswerk doen/op bezoek gaan bij zijn familie of gezamenlijke vrienden/shoppen/relaxen op een andere manier.
Maar met het stappen zouden jullie, zoals nouschi al zei, kunnen afspreken dat het b.v. om de week is. Als jij niet mee wilt gaan stappen zou ik lekker thuis met vriendinnen of alleen blijven en zaterdag aan het einde van de ochtend bij hem op de stoep staan. Zo heb je toch een middenweg gevonden.
Misschien dat hij op de niet stap vrijdag naar jou toe kan komen en dan zaterdag weer naar huis gaat eventueel samen met jou?
vrijdag 27 november 2009 om 22:38
quote:ontdekster schreef op 27 november 2009 @ 22:34:
Snik. Ik ben zo gek op hem en hij op mij. Was het maar niet zo ingewikkeld. Maar ja.. als dit al ingewikkeld is. Pff.Het is het proberen af te stemmen van verwachtingen. Jij wilt zo te lezen veel bij hem zijn maar hij het meer het type die daar iets minder behoefte aan heeft (wat overigens niet wil zeggen dat hij het niet fijn vind om bij jou te zijn). Daar kunnen jullie niets aan doen, dat is per persoon verschillend.
Snik. Ik ben zo gek op hem en hij op mij. Was het maar niet zo ingewikkeld. Maar ja.. als dit al ingewikkeld is. Pff.Het is het proberen af te stemmen van verwachtingen. Jij wilt zo te lezen veel bij hem zijn maar hij het meer het type die daar iets minder behoefte aan heeft (wat overigens niet wil zeggen dat hij het niet fijn vind om bij jou te zijn). Daar kunnen jullie niets aan doen, dat is per persoon verschillend.
vrijdag 27 november 2009 om 22:40
quote:ontdekster schreef op 27 november 2009 @ 22:37:
Vaika: ja! Zo moet het gewoon. Pas zaterdags afspreken als hij vrijdag op stap gaat. Misschien dat ik dan morgen wel naar hem toe ga.
En inderdaad aan m'n zelfstandigheid werken.
Het is niet altijd makkelijk!!!Het is zeker niet altijd makkelijk. Ik vind het hartstikke goed van je dat je er aan wilt werken
Vaika: ja! Zo moet het gewoon. Pas zaterdags afspreken als hij vrijdag op stap gaat. Misschien dat ik dan morgen wel naar hem toe ga.
En inderdaad aan m'n zelfstandigheid werken.
Het is niet altijd makkelijk!!!Het is zeker niet altijd makkelijk. Ik vind het hartstikke goed van je dat je er aan wilt werken
vrijdag 27 november 2009 om 22:41
Ik zou hem gewoon eens de vraag voorleggen hoe hij een leven van jullie samen ziet. Leven jullie in zijn gedachten twee levens in één huis, of een leven samen (waarin ieder -vanzelfsprekend- zijn eigen dingen heeft en doet)?
En bij jezelf zou ik heel eerlijk te rade gaan hoe je een leven denkt op te gaan bouwen op een andere plaats. Heb je hobby's die je daar uit kunt oefenen, ken je de verenigingen daarvoor, weet je bij welke je je dan aan zou willen sluiten. Ken je mensen in die omgeving, zo niet, hoe wil je die gaan ontmoeten? Als je meer grip krijgt op je eigen nieuwe leven heb je minder houvast nodig van hem. Dat is (denk ik) voor jullie beiden prettig.
En bij jezelf zou ik heel eerlijk te rade gaan hoe je een leven denkt op te gaan bouwen op een andere plaats. Heb je hobby's die je daar uit kunt oefenen, ken je de verenigingen daarvoor, weet je bij welke je je dan aan zou willen sluiten. Ken je mensen in die omgeving, zo niet, hoe wil je die gaan ontmoeten? Als je meer grip krijgt op je eigen nieuwe leven heb je minder houvast nodig van hem. Dat is (denk ik) voor jullie beiden prettig.
vrijdag 27 november 2009 om 22:45
Wat je kunt proberen is tijdens een gesprek alle punten bespreekbaar maken. Vraag aan hem of hij hier samen met jou over wilt praten, en bereid is op zo'n manier compromissen te sluiten dat julle er beiden vrede mee kunnen hebben.
En het heeft totaal geen zin om jezelf egoistisch te vinden, want door dat te gaan geloven en het heel groot, belangrijk en erg te maken, 'verstop' je (onbewust hoor) je gedachten en ideeen die eraan ten grondslag liggen. Je hebt bepaalde verwachtingen van deze relatie met hem en je stoort je aan het niet uitkomen daarvan. Je wordt onzeker over alles, voelt een grote onmacht en je raakt er gefrustreerd van. Je uit je op een manier die daar vanzelfsprekend op volgt, niet doordat je egoistisch bent, maar omdat je het zo graag anders had gezien. Dat hij jou egoistisch noemt, is ook maar een roep in de ruimte, het is absoluut geen waarheid, maar eenzelfde uit onmacht voortkomende reactie. En mensen zitten meestal toch zo in elkaar: eerst krijgt de ander de volle laag voordat er naar hun eigen gedrag en aandeel wordt gekeken.
Dit verhaal heeft geen 2 kanten in die zin dat de ene kant belangrijker is dan de andere. Er is niemand die het bij het rechte eind heeft, er zijn hier alleen 2 mensen die beiden door alles wat zich afspeelt in hun relatie in verwarring raken.
Wees eerlijk en oprecht naar hem toe. Leg alles open en bloot op tafel en misschien dat hij dat dan ook durft. Probeer (al is het maar alleen tijdens een gesprek) voorbij je angst om hem te verliezen te komen. Die angst zal je nooit de goede inzichten, reacties, antwoorden en gevoelens (van allebei) geven. Je gaat je dan hoe dan ook ergens mee indekken, en dan is dat stukje al niet meer oprecht.
En het heeft totaal geen zin om jezelf egoistisch te vinden, want door dat te gaan geloven en het heel groot, belangrijk en erg te maken, 'verstop' je (onbewust hoor) je gedachten en ideeen die eraan ten grondslag liggen. Je hebt bepaalde verwachtingen van deze relatie met hem en je stoort je aan het niet uitkomen daarvan. Je wordt onzeker over alles, voelt een grote onmacht en je raakt er gefrustreerd van. Je uit je op een manier die daar vanzelfsprekend op volgt, niet doordat je egoistisch bent, maar omdat je het zo graag anders had gezien. Dat hij jou egoistisch noemt, is ook maar een roep in de ruimte, het is absoluut geen waarheid, maar eenzelfde uit onmacht voortkomende reactie. En mensen zitten meestal toch zo in elkaar: eerst krijgt de ander de volle laag voordat er naar hun eigen gedrag en aandeel wordt gekeken.
Dit verhaal heeft geen 2 kanten in die zin dat de ene kant belangrijker is dan de andere. Er is niemand die het bij het rechte eind heeft, er zijn hier alleen 2 mensen die beiden door alles wat zich afspeelt in hun relatie in verwarring raken.
Wees eerlijk en oprecht naar hem toe. Leg alles open en bloot op tafel en misschien dat hij dat dan ook durft. Probeer (al is het maar alleen tijdens een gesprek) voorbij je angst om hem te verliezen te komen. Die angst zal je nooit de goede inzichten, reacties, antwoorden en gevoelens (van allebei) geven. Je gaat je dan hoe dan ook ergens mee indekken, en dan is dat stukje al niet meer oprecht.
vrijdag 27 november 2009 om 22:50
quote:Christiane04 schreef op 27 november 2009 @ 22:27:
[...]
Tja, zou ik ook vinden.Nee vind ik niet raar. je mag toch tegen je vriend zeggen dat je je er op verheugd om lekker een avond samen te zijn?
[...]
Tja, zou ik ook vinden.Nee vind ik niet raar. je mag toch tegen je vriend zeggen dat je je er op verheugd om lekker een avond samen te zijn?
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Ik ga morgen met hem praten. Een eerlijk gesprek. wat we willen. Ik hou jullie op de hoogte.
zaterdag 28 november 2009 om 11:47
Lijkt me goed om te bespeken wat jullie allebei willen in de relatie en hoeveel tijd met elkaar doorbrengen. Iemand claimen is nooit goed. Maar ik kan me jouw kant ook voorstellen. Als jij naar hem toe gaat en hij gaat vrijdagavond stappen, zaterdagochtend slapen, zaterdagavond werken, zondag weer slapen, tja. Dan blijft er niet veel tijd over. Maar je kunt bv wel afspreken om zaterdagmiddag iets leuks te doen en zondag later op de dag. En dat dan ook plannen.
