Relaties
alle pijlers
Wie is er ook nooit verliefd? Discussie over verliefdheid
maandag 19 november 2007 om 12:26
Hallo allemaal,
Ik zit net een beetje op de relatiepijler te lezen, en zoals vrijwel altijd verbaas ik me zo over alle dingen die ik lees. Dus ik dacht, kom, laat ik eens een topic openen.
Ik vraag me af of ik de enige ben die echt vrijwel nooit verliefd is, als ik hier lees over mensen in relaties die dan ook nog verliefd worden op een tweede persoon, of mensen die van de ene verliefdheid in de andere rollen, dan vraag ik me soms echt af of ik nou zo raar ben. En ik ben dus eigenlijk benieuwd wat mensen onder verliefdheid verstaan, hoe dat werkt bij jullie.
Ik zal aftrappen: ik heb heel erg veel vriendjes gehad, maar ik ben volgens mij maar 1 keer écht verliefd geweest en misschien 3 keer in de buurt van verliefdheid gekomen. Ik kan heel veel mensen "wel leuk" vinden, en als ik er dan een beetje mee ga flirten of zelfs een amourette mee begin, kan ik mezelf er rationeel wel van overtuigen waarom iemand leuk is. Dat kan ik zo goed, dat ik mezelf zelfs een verliefdheid kan aanpraten. Terwijl ik dan eigenlijk diep in mijn hart al lang weet dat er een einde aan zit, zeg maar, ik kan vrij snel zien welke dingen me mateloos gaan irriteren, welke dingen niet bij mij passen, maar kan dan ook wel bedenken hoe ik die kan omzeilen waardoor ik er best een amourette mee kan hebben, maar verliefd ben ik dan volgens mij niet. (Oeh, moeilijk onderwerp dit, vind het heel moeilijk om duidelijk onder woorden te brengen).
Zijn er meer mensen die nooit verliefd zijn? Wat is verliefdheid eigenlijk?
Ik zit net een beetje op de relatiepijler te lezen, en zoals vrijwel altijd verbaas ik me zo over alle dingen die ik lees. Dus ik dacht, kom, laat ik eens een topic openen.
Ik vraag me af of ik de enige ben die echt vrijwel nooit verliefd is, als ik hier lees over mensen in relaties die dan ook nog verliefd worden op een tweede persoon, of mensen die van de ene verliefdheid in de andere rollen, dan vraag ik me soms echt af of ik nou zo raar ben. En ik ben dus eigenlijk benieuwd wat mensen onder verliefdheid verstaan, hoe dat werkt bij jullie.
Ik zal aftrappen: ik heb heel erg veel vriendjes gehad, maar ik ben volgens mij maar 1 keer écht verliefd geweest en misschien 3 keer in de buurt van verliefdheid gekomen. Ik kan heel veel mensen "wel leuk" vinden, en als ik er dan een beetje mee ga flirten of zelfs een amourette mee begin, kan ik mezelf er rationeel wel van overtuigen waarom iemand leuk is. Dat kan ik zo goed, dat ik mezelf zelfs een verliefdheid kan aanpraten. Terwijl ik dan eigenlijk diep in mijn hart al lang weet dat er een einde aan zit, zeg maar, ik kan vrij snel zien welke dingen me mateloos gaan irriteren, welke dingen niet bij mij passen, maar kan dan ook wel bedenken hoe ik die kan omzeilen waardoor ik er best een amourette mee kan hebben, maar verliefd ben ik dan volgens mij niet. (Oeh, moeilijk onderwerp dit, vind het heel moeilijk om duidelijk onder woorden te brengen).
Zijn er meer mensen die nooit verliefd zijn? Wat is verliefdheid eigenlijk?
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 16:04
Ik ben in mijn hele leven maar 2 keer écht verliefd geweest, namelijk op mijn ex-man (ik was bijna 16 toen) en op mijn huidige man (ik was toen 44).
Er zat wel verschil tussen beide gevoeldens. De eerste keer was het meer iets puberaals, een soort hormonenopstoot, en de gevoelens die ik had leken meer op het soort gevoelens dat pubermeisjes voor een of andere pop-held hebben. De tweede keer was het een enorme roes van gelukzaligheid, alsof er vanbinnen in me een soort vulkaan zat waardoor ik voortdurend overliep van geluksgevoelens en barstte van energie. Die vulkaan is nu na 8,5 jaar meer een soort rustige rivier geworden, en dat is maar goed ook, want nu kan ik tenminste weer eens aan iets anders denken dan alleen maar aan HEM :-)
Ik ben overigens nooit 'zomaar' tegen mijn wil in verliefd geworden. Ik kan me er voor afsluiten. Beide keren dat ik verliefd was, heb ik het bewust toegelaten, omdat er geen belemmering voor was.
Er zat wel verschil tussen beide gevoeldens. De eerste keer was het meer iets puberaals, een soort hormonenopstoot, en de gevoelens die ik had leken meer op het soort gevoelens dat pubermeisjes voor een of andere pop-held hebben. De tweede keer was het een enorme roes van gelukzaligheid, alsof er vanbinnen in me een soort vulkaan zat waardoor ik voortdurend overliep van geluksgevoelens en barstte van energie. Die vulkaan is nu na 8,5 jaar meer een soort rustige rivier geworden, en dat is maar goed ook, want nu kan ik tenminste weer eens aan iets anders denken dan alleen maar aan HEM :-)
Ik ben overigens nooit 'zomaar' tegen mijn wil in verliefd geworden. Ik kan me er voor afsluiten. Beide keren dat ik verliefd was, heb ik het bewust toegelaten, omdat er geen belemmering voor was.
maandag 19 november 2007 om 16:08
Ja, dat vraag ik me ook af. Wat me nu al opvalt: degenen die zeggen dat ze het zijn of zijn geweest, daarbij was de liefde ook wederzijds. Is dat een voorwaarde voor verliefdheid? (Ik vermoed zelf van wel, namelijk.) Maar hoe voel je dan het verschil tussen "gevleid door de aandacht" en "verliefdheid"? Ik heb namelijk het idee dat bij mijzelf slechts sprake is van me gevleid voelen en die aandacht voeden door zelf ook weer aandacht terug te geven. Maar du moment dat dat ophoudt, dan ben ik ook direct weer terug op aarde en herinner ik me weer dat ik sowieso vond dat hij stomme kleren had, ook eigenlijk best een stom gezicht, foute ideeën had, rare tafelmanieren had, domme grappen maakte, etcetera, etcetera.
Ten tijde van het heen en weer gesms en gebel en het geneuk kan ik al die dingen prima negeren, maar zodra het smsen en bellen en neuken dan ophoudt vind ik het ook wel weer prima, want zo leuk was hij in beginsel al niet dat ik er niet van kon slapen en eten enzo. Die aandacht is dan wat de interesse voedt, zeg maar.
Dus: wat voel je als je verliefd bent?
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 16:14
wat je voelt als je verliefd bent ? Enorme pieken en dalen ( als ik het me goed herinner 
.....onzeker, euforisch , rusteloos , zeldzaam gelukkig ,zo ongeveer geobsedeerd, alles doet je denken aan diegene , ........ en de aloude knikkende knieén en het gevoel in je buik wat je hebt wanneer je een "vrije val " maakt ; die vlinders, dus .
.....onzeker, euforisch , rusteloos , zeldzaam gelukkig ,zo ongeveer geobsedeerd, alles doet je denken aan diegene , ........ en de aloude knikkende knieén en het gevoel in je buik wat je hebt wanneer je een "vrije val " maakt ; die vlinders, dus .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 19 november 2007 om 16:18
:
wat je voelt als je verliefd bent ? Enorme pieken en dalen ( als ik het me goed herinner
Ook hier herken ik niets in...
Begin mij bijna af te vragen of ik wel normaal ben...
maandag 19 november 2007 om 16:21
Hahaha, ja, dat had ik vroeger op school ook wel. En nog kan ik wel een beetje wegzwijmelen bij leuke mannen die daar verder niks van merken cq. niet weten dat ik besta, maar dat noem ik verder geen verliefdheid. Da's meer een beetje prettig dagdromend je tijd verdoen als je die leuke collega toevallig in de lift tegenkomt en hij zo leuk lacht, ongeveer hetzelfde als je een leuk boek leest of een leuke film ziet. Op het moment zelf leuk, maar niet zo dat je daar vervolgens de rest van de dag van in katzwijm ligt. (Wat ik als pubertje wél had, dat was ik alweer vergeten
)
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 16:21
Ik denk dat verliefdheid anders is, al naargelang de persoon die verliefd is, en ook al naargelang de persoon op wie je verliefd bent. De ene keer voelt het (bij mij toch) anders dan de andere keer. Maar een gemeenschappelijk kenmerk is, volgens mij, dat het altijd heel intens is.
Ter aanvulling van mijn vorige bericht: als ik nu bij mijn man ben en naar hem kijk, voel ik dikwijls een enorme drang om hem te omhelzen en overal te zoenen. Niet uit lust (dat heb ik ook wel, op andere momenten) maar omdat ik hem zo'n enorme schat vind. Dat heb ik nooit eerder bij iemand gehad. Is dat nu verliefdheid of liefde???
Ter aanvulling van mijn vorige bericht: als ik nu bij mijn man ben en naar hem kijk, voel ik dikwijls een enorme drang om hem te omhelzen en overal te zoenen. Niet uit lust (dat heb ik ook wel, op andere momenten) maar omdat ik hem zo'n enorme schat vind. Dat heb ik nooit eerder bij iemand gehad. Is dat nu verliefdheid of liefde???
maandag 19 november 2007 om 16:23
Yep, nog steeds maar 1 keer zo heftig meegemaakt en 3 keer in een soort verdunde versie.:
wat je voelt als je verliefd bent ? Enorme pieken en dalen ( als ik het me goed herinner
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 16:28
Ik had dat inderdaad ook tijdens mijn enige verliefdheid, ik kon maar niet van hem afblijven maar niet op een seksuele manier (ook wel, maar idd op andere momenten). Nu ik dit zo bij jou lees kan ik het ook zo weer oproepen, dat gevoel dat ik hem móest zoenen en knuffelen. Ik heb dat tegenwoordig bij mijn zoontje, die dat strontvervelend vindt. En terwijl ik tegen hem zeg "oh sorry, ik zal het niet meer doen" zit ik hem zonder dat ik het zelf door heb alweer te knuffelen en/of te zoenen, dat is idd sterker dan jezelf.
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 17:00
Ik ben niet nooit verliefd, maar wel erg weinig.
Voor mijn eigen eerste verliefdheid, toen ik 16 was, zag ik mijn vriendinnen een voor een niet alleen hun hart, maar ook hun hoofd verliezen. Dat leek me helemaal niks. Ik zag hoe ze veranderden en dat wilde ik absoluut niet. Zelf vonden ze dat ik het niet begreep, zij noemden het "rekening met hem houden". Ik werd niet goed bij het idee, wilde op die manier helemaal niets van mijzelf in leveren.
Misschien is dat ook de reden waarom ik verliefd werd op een einzelganger die eigenlijk niks van me vroeg. Hij is mijn eerste liefde. En nog
Voor mijn eigen eerste verliefdheid, toen ik 16 was, zag ik mijn vriendinnen een voor een niet alleen hun hart, maar ook hun hoofd verliezen. Dat leek me helemaal niks. Ik zag hoe ze veranderden en dat wilde ik absoluut niet. Zelf vonden ze dat ik het niet begreep, zij noemden het "rekening met hem houden". Ik werd niet goed bij het idee, wilde op die manier helemaal niets van mijzelf in leveren.
Misschien is dat ook de reden waarom ik verliefd werd op een einzelganger die eigenlijk niks van me vroeg. Hij is mijn eerste liefde. En nog
maandag 19 november 2007 om 17:06
maandag 19 november 2007 om 17:18
Aaaah... wat cute.:
[...]
Jamaar, BGB, dat smeltend elkaar in de ogen kijken hebben we ook nog wel, als we uit eten gaan om iets te 'vieren'.
En als hij in de bioscoop met zijn hand door m'n haar streelt, voelt dat voor mij ook nog altijd als orgasmeren. Ik denk dat ik nog altijd verliefd ben.
Am Yisrael Chai!
maandag 19 november 2007 om 17:25
Wat mij vooral bijgebleven is aan verliefdheden die ik heb gehad is dat niet kunnen eten en slapen, maar toch een tomeloze energie hebben. Niet snappen waar je het dan vandaan haalt.
Mijn laatste verliefdheid heeft me zelfs een paar weken overspannen thuis doen zitten, zo tomeloos was die energie dus ook weer niet. We wilden niet gaan slapen, vreeën de sterren van de hemel en verloren elkaar niet uit het oog. Ik herinner me nog onze eerste vakantie waarbij een bezoek aan de WC werd aangekondigd en we het liefst nog samen gingen ook.
Overigens waren er ook dagen dat we elkaar niet zagen en dan belden we elkaar, maar het was niet zo dat we dan niet zonder elkaar konden ofzo. We hebben wel altijd ieder een eigen leven gehouden. Maar als we dan bij elkaar waren...
Die verliefdheid is nu over (onze relatie is in een pril stadium aardig door elkaar geschud door omstandigheden), maar er is wel een ander gevoel voor teruggekomen en ik herken ook dat gevoel dat je hem wilt zoenen en knuffelen, dat doen we ook heel regelmatig. En hand in hand lopen doe we ook altijd en voelt heel fijn.
Mijn laatste verliefdheid heeft me zelfs een paar weken overspannen thuis doen zitten, zo tomeloos was die energie dus ook weer niet. We wilden niet gaan slapen, vreeën de sterren van de hemel en verloren elkaar niet uit het oog. Ik herinner me nog onze eerste vakantie waarbij een bezoek aan de WC werd aangekondigd en we het liefst nog samen gingen ook.
Overigens waren er ook dagen dat we elkaar niet zagen en dan belden we elkaar, maar het was niet zo dat we dan niet zonder elkaar konden ofzo. We hebben wel altijd ieder een eigen leven gehouden. Maar als we dan bij elkaar waren...
Die verliefdheid is nu over (onze relatie is in een pril stadium aardig door elkaar geschud door omstandigheden), maar er is wel een ander gevoel voor teruggekomen en ik herken ook dat gevoel dat je hem wilt zoenen en knuffelen, dat doen we ook heel regelmatig. En hand in hand lopen doe we ook altijd en voelt heel fijn.
maandag 19 november 2007 om 17:26
Als ik eens even nadenk over de beschrijvingen van verliefdheid hier dan komt het gevoel voor de man waar ik als eerste mee samengewoond heb hier het dichtst bij in de buurt..
Dan ben ik dus toch 1 keer verliefd geweest...![:-]](https://forum.viva.nl/smilies/77_happy.gif)
die relatie is nu al 6 jaar voorbij maar datzelfde gevoel heb ik nooit meer bij iemand anders gehad..
Dan ben ik dus toch 1 keer verliefd geweest...
die relatie is nu al 6 jaar voorbij maar datzelfde gevoel heb ik nooit meer bij iemand anders gehad..
maandag 19 november 2007 om 17:28
:
Als ik eens even nadenk over de beschrijvingen van verliefdheid hier dan komt het gevoel voor de man waar ik als eerste mee samengewoond heb hier het dichtst bij in de buurt..
Dan ben ik dus toch 1 keer verliefd geweest...
die relatie is nu al 6 jaar voorbij maar datzelfde gevoel heb ik nooit meer bij iemand anders gehad..
Houen zo!
maandag 19 november 2007 om 17:29
Fashionvictim, overigens herken ik jouw gevoel van het beredeneren ook wel uit mijn eerste relatie. Eigenlijk vond ik hem niet eens zo heel aantrekkelijk, uiteindelijk is het o.a. daarop ook op stukgelopen, maar ik heb het dus wel meer dan 10 jaar volgehouden (waarvan de laatste jaren met veel getwijfel en gedoe, maar ook gezellige momenten).
Ik neem aan dat je wel je voorkeuren hebt bij mannen, dus dat je niet zomaar iedereen aantrekkelijk vindt? En ligt het initiatief voor het beginnen van de relatie dan steeds bij de man of heb je zelf ook wel initiatief genomen, omdat je dacht dat je het met iemand wel leuk zou kunnen hebben?
Ik neem aan dat je wel je voorkeuren hebt bij mannen, dus dat je niet zomaar iedereen aantrekkelijk vindt? En ligt het initiatief voor het beginnen van de relatie dan steeds bij de man of heb je zelf ook wel initiatief genomen, omdat je dacht dat je het met iemand wel leuk zou kunnen hebben?
maandag 19 november 2007 om 18:49
Heel herkenbaar dit, zowel richting de kinderen als richting het slachtoffer van mijn verliefdheid
Wat, denk ik, voor mij het verschil is tussen mijn gevoel voor anderen en mijn gevoel voor mijn man, is dat ik hem echt, echt mooi vind. En dan heb ik het niet over leuk aan de buitenkant, lekker of zelfs lief, maar over echt bijzonder mooi, heel diep van binnen.
Dit klinkt ongetwijfeld echt heel zweverig en soft, maar ik kan het niet anders verwoorden.
Ik vind werkelijk mijn man één van de bijzonderste mensen die ik ken. Ik kan hem strontirritant, eigenwijs, zelfs vervelend vinden bij tijden, maar dát gaat dan over oppervlakkig gedrag. Daaronder zit altijd, en zie ik altijd, iets heel speciaals en moois dat me vervult van.. ja, van wat eigenlijk? Van een gevoel, dat samen met de aantrekkingskracht op puur oppervlakkig vlak (iets dat in mijn ogen toch ook zeker niet onbelangrijk is), denk ik voor mij 'verliefdheid' is.
Ik vind dat heel bijzonder en inderdaad, Fash, ik zou op basis daarvan zeker ook met je meegaan in de conclusie dat een echt zo intense verliefdheid niet iets is dat je dagelijks overkomt. Ik kan me in ieder geval absoluut niet voorstellen dat ik dit nog snel nog een keer zou meemaken.
(Overigens al een tijd geleden dat we elkaar tegenkwamen, Fash. Ook leuk jou weer te zien!)
