Wie legt het me uit?

NowThen zondag 4 september 2022 om 14:33

Kortgezegd: Waar halen "vrouwen met een grote bek" toch de durf vandaan om zo te reageren?

Ik ben absoluut een conflictmijdend persoon. Ik heb mezelf geleerd om bepaalde confrontaties aan te gaan, maar altijd op een rustige manier, achteraf, als gesprek.

Ik voel een soort combinatie van verbijstering, bewondering en afkeer als ik sommige vrouwen, IRL of online, anderen zomaar boos de les zie lezen of uit zie schelden.

Mijn eerste prioriteit is altijd: "behoud van relatie en voorkom vijanden", maar het lijkt wel of zij zich daar nul zorgen om maken. Betekent dat dat ze een basisgevoel van veiligheid hebben wat ik niet heb? Zich ook "safe" voelen als ze "vijanden" hebben? Maar op wie vallen ze dan terug als ze hulp of steun nodig hebben, nu ze (in mijn optiek) mensen tegen zich in het harnas gejaagd hebben? Of is de grote bek een reflex in het moment zelf waar ze achteraf misschien spijt van hebben?

En wordt de wereld beter van hun gedrag, omdat ze (sorry voor het Engels) "not let other people get away with shit we are too cowardly to confront" óf maken ze hem juist minder goed en veilig omdat ze onnodig conflict & negativiteit de wereld inpompen?

Clickbaiterige samenvatting: Vrouwen met een grote bek: assertieve heldinnen of asociale viswijven?

Alle inzichten en ideeën zijn welkom, ook als je me uit wilt schelden

(wel graag met uitleg waar je de moed vandaan haalt

nowthen wijzigde dit bericht op 04-09-2022 14:40

2.58% gewijzigd

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

DingDong maandag 5 september 2022 om 12:58

Jufjoke schreef: ↑
05-09-2022 09:43
Deze omschrijving kan ik niet rijmen met 'verbaal sterk'. Dit is de omschrijving van een bullebak. Daar herken ik mezelf absoluut niet in, terwijl ik me wel als verbaal sterk zou omschrijven. Ik zet dit nooit in om een ander te intimideren, nooit! Dat iemand uit een makke, vredebewarende achtergrond misschien toch geïntimideerd is, dat is iets anders, daar kan ik niets aan doen.
Ik denk dat jij een beetje gek beeld hebt van verbaal sterk. Ik zie het gewoon als: op het juiste moment de juiste woorden weten te vinden en daarmee goed tot uiting kunnen brengen wat je over wil brengen.
Dus helemaal niet zoiets wat jij beschrijft. Dat klinkt eerder als iemand die graag over mensen heen walst. Maar dat is toch echt iets anders.

Daarom had ik dit geschreven ter nuancering: "Soms is het net zo moeilijk om iemand te peilen die dat van zichzelf roept," Er zijn behoorlijk wat mensen die zeggen dat ze verbaal sterk zijn maar dat eigenlijk helemaal niet zijn. Als je verbaal sterk bent dan hoef je je stem niet te verheffen en dat is wel wat ik mensen vaak hoor doen.

Iemand schreef hier net dat iemand die zijn stem verheft eigenlijk nooit gehoord wordt. Mensen verheffen hun stem nit omdat ze nooit gehoord worden maar omdat ze denken dat het mensen sneller zal overtuigen.

Ik ben het trouwens eens met jouw definitie van "verbaal sterk zijn" maar er zijn genoeg mensen die denken dat dit het zelfde is als schreeuwend helemaal los op iemand te gaan.

Johanna67 maandag 5 september 2022 om 13:01

Hier ben ik het wel mee eens. Verbaal sterk zijn en denken dat dat schreeuwen of overal sarcastisch commentaar op leveren is volgens mij verbaal zwak zijn.
Verbaal sterk is volgens mij meer snel kunnen denken, snel schakelen en in staat zijn om met argumenten te komen.

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:02

xynix schreef: ↑
05-09-2022 08:36
Je hoeft er niks mee. Maar je kunt wel bedenken dat het voortkomt (kan komen) uit onmacht.

De overassertieve types die net benoemd zijn (de Karens) handelen misschien ook wel uit onmacht. Maar dat maakt nog steeds niet dat je het dan maar over je uit moet laten storten. Als jij gaat schreeuwen tegen mij, loop ik gewoon weg. Heb daar echt geen trek in.

Anoniem_677683ba4a1a0 maandag 5 september 2022 om 13:04

Maar ook mensen die verbaal sterk zijn op argumenten kunnen anderen overrompelen. Sommige mensen kunnen nou eenmaal niet goed ter plekke in het moment op de juiste woorden komen. Maar ja, je kunt niet met alles rekening houden.

Chienandalou maandag 5 september 2022 om 13:05

samarinde schreef: ↑
05-09-2022 00:35
Ik heb een hekel aan het dwangmatig assertieve type: zo’n vrouw die tegen me begint te roepen dat ik voordring in de Albert Heijn terwijl ik gewoon iets uit een schap wil pakken. Of mensen die je op de zebra bijna ondersteboven rijden op een elektrische bakfiets en die dan schreeuwen dat je uit je doppen moet kijken. Daar zijn er best veel van, en afhankelijk van de situatie geef ik dan wel een grote bek terug (als ik niet te verbijsterd ben).

Maar verder? Ik vind het altijd wel leuk als mensen hun punt maken. Zolang het beleefd, beheerst en redelijk is, kunnen mensen wat mij betreft alles zeggen. Maar als assertiviteit hetzelfde is als een gefrustreerd ruzietoontje, haak ik af.

Ooit hielp ik samen met een andere moeder mee met schoolzwemmen. Die vrouw maakte onderweg naar het zwembad al stennis met een verkeersregelaar die ons volgens haar gewoon moest doorlaten, en in het zwembad weigerde ze van die plastic overschoenen aan te doen en begon ze de badmeester op hoge toon uit te leggen waarom zij niet meedeed aan die flauwekul. Ze is toen door twee badmeesters het gebouw uitgezet. Wel gelachen, maar ik vraag me nog steeds af wat het mens bezielde. Beetje over-assertief, denk ik.

Deze voorbeelden hebben toch niets met assertiviteit te maken? Dit zijn meer voorbeelden van verongelijktheid en agressiviteit.

Wanna grow up to be
Be a debaser

Anoniem_677683ba4a1a0 maandag 5 september 2022 om 13:07

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 12:39
JAAAAAAA precies dit. Van die mensen die meteen met het gestrekte been erin gaan. En als je ze daar op aanspreekt zeggen de dingen als: "ik laat gewoon niet over me heen lopen" /"oh dus je vindt dat vrouwen altijd lief & stil moeten zijn?" / "Ik kom tenminste op voor mezelf" / "Ik kom tenminste op voor de onderdrukten" etc etc.

En daarmee geven ze mij het gevoel dat ik misschien een laf & verwend prinsesje ben die nog nooit van haar leven heeft hoeven vechten voor iets...En dat is eigenlijk de kern van waarom ik dit hele topic aangemaakt heb: Door de redenen die zij geven voor hun gedrag ben ik mijn "innerlijke kompas" een beetje kwijt...Want hun gedrag raakt me & wekt afkeer op, maar misschien hebben zij het juist bij het juiste end? #confusion.

Ik ben niet het type dat over me heen laat lopen, en de insteek uit de OP, alles voor behoud van de relatie past echt totaal niet bij me. Ik ben helemaal niet bereid alles voor me te houden ten behoeve van de relatie. Niet bij familie of vrienden, maar ook niet op werk. Ik kan prima met iemand omgaan met een wat mindere relatie.

Ik ga niet voortdurend de strijd aan, maar als een ander iets doet dat me niet bevalt en ik vind dat ik er wat mee moet, dan zeg ik dat. Mijn insteek is dat die ander met zijn actie ook niet het behoud van de relatie voorop heeft staan.

anoniem_677683ba4a1a0 wijzigde dit bericht op 05-09-2022 13:09

9.47% gewijzigd

Destiny maandag 5 september 2022 om 13:08

Singlejingle schreef: ↑
05-09-2022 13:02
De overassertieve types die net benoemd zijn (de Karens) handelen misschien ook wel uit onmacht. Maar dat maakt nog steeds niet dat je het dan maar over je uit moet laten storten. Als jij gaat schreeuwen tegen mij, loop ik gewoon weg. Heb daar echt geen trek in.

Dan zul je hier nog regelmatig weg moeten lopen denk ik.

Hetjuistebesluit maandag 5 september 2022 om 13:10

Ik ben een paar keer in Amerika geweest en dan valt het me op dat Nederlanders helemaal niet zo bot zijn. In amerika is het lief in je gezicht, en een hoop geroddel als je je omdraait. Of de Karens, een hoop geschreeuw uit machtsvertoon. (Ik heb recht op..dus ik claim het)

Geef mij maar eerlijkheid en duidelijkheid. Op een rustige manier. Niet passies agressief. Want het draait om meer dan de inhoud, je kan een discussie wel 'winnen' maar als je nog met elkaar door 1 deur wilt, is relatiebehoud ook belangrijk.

Met conflicten filter ik waarom diegene het conflict aangaat, heeft het een gezamenlijk belang en is diegene bereid tot een oplossing of is het zo'n type: ik heb schijt aan iedereen.
Die laat ik gewoon zijn tirade doen en laat mij niet gek maken. Ze willen niets liever dan een reactie, dus de beste reactie is geen. Net zoals pestkoppen.

Destiny maandag 5 september 2022 om 13:14

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 12:39
JAAAAAAA precies dit. Van die mensen die meteen met het gestrekte been erin gaan. En als je ze daar op aanspreekt zeggen de dingen als: "ik laat gewoon niet over me heen lopen" /"oh dus je vindt dat vrouwen altijd lief & stil moeten zijn?" / "Ik kom tenminste op voor mezelf" / "Ik kom tenminste op voor de onderdrukten" etc etc.

En daarmee geven ze mij het gevoel dat ik misschien een laf & verwend prinsesje ben die nog nooit van haar leven heeft hoeven vechten voor iets...En dat is eigenlijk de kern van waarom ik dit hele topic aangemaakt heb: Door de redenen die zij geven voor hun gedrag ben ik mijn "innerlijke kompas" een beetje kwijt...Want hun gedrag raakt me & wekt afkeer op, maar misschien hebben zij het juist bij het juiste end? #confusion.

Als iemand het bij het juiste eind heeft, dan merk je dat toch aan de argumenten?

De persoon die jij omschrijft heeft meestal argumenten als: "dat is niet meer van deze tijd".

Chienandalou maandag 5 september 2022 om 13:16

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 12:32
Een vervolgvraag adhv wat in dit topic besproken is:

(vers van de brein-pers, dus mss nog wat slecht geformuleerd)

Re: "maar veel mensen die schreeuwende bullebakken zijn zijn gewoon onzeker".

In mijn hoofd hoort bij onzekerheid jezelf klein maken, proberen minder plaats in te nemen, timiditeit, stilletjes zijn, dat soort dingen. Ik kan in theorie het concept van "overschreeuwen" wel begrijpen, maar waar halen die "onzekere" mensen dan de....fuel? basis? durf? vandaan voor dat gepest en geschreeuw?

Ik weet dat ik (zoals iedereen) weer vanuit mezelf redeneer, maar als ik iemand zo openlijk, met herrie & aanval, ruimte in zie nemen, moet dat toch...gevoed(?) worden door een onderliggende kracht, een (zelf)vertrouwen? "Ik kan dit maken?"

Misschien ben ik een simpele trien, maar voor mij is stoerg & eng doen, hetzelfde als stoer & eng zijn.

Verlegen mensen die onzeker zijn kunnen zich vaak overall wel kleiner maken en/of timide zijn. En sommige mensen proberen dmv een bepaalde houding of ‘overschreeuwen’ hun onzekerheden te verbergen. Veel mensen zijn nl. niet onzeker als in een algehele karaktertrek, maar over iets van hun uiterlijk, een werkonderdeel, sommige sociale settings, sportprestaties of… of… als je sowieso al de neiging hebt om agressief te reageren op de voorkruiper bij de supermarkt, zul je misschien ook wel sneller genegen zijn je eigen onzekerheden te overschreeuwen.

Wanna grow up to be
Be a debaser

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:17

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 12:32
Een vervolgvraag adhv wat in dit topic besproken is:

(vers van de brein-pers, dus mss nog wat slecht geformuleerd)

Re: "maar veel mensen die schreeuwende bullebakken zijn zijn gewoon onzeker".

In mijn hoofd hoort bij onzekerheid jezelf klein maken, proberen minder plaats in te nemen, timiditeit, stilletjes zijn, dat soort dingen. Ik kan in theorie het concept van "overschreeuwen" wel begrijpen, maar waar halen die "onzekere" mensen dan de....fuel? basis? durf? vandaan voor dat gepest en geschreeuw?

Ik weet dat ik (zoals iedereen) weer vanuit mezelf redeneer, maar als ik iemand zo openlijk, met herrie & aanval, ruimte in zie nemen, moet dat toch...gevoed(?) worden door een onderliggende kracht, een (zelf)vertrouwen? "Ik kan dit maken?"

Misschien ben ik een simpele trien, maar voor mij is stoerg & eng doen, hetzelfde als stoer & eng zijn.

Ik denk dat dit mensen zijn die veelal een bepaald trauma hebben en reageren op een specifieke trigger en in extremere gevallen soms zelfs persoonlijkheidsproblematiek hebben of daar tegenaan schuren. Dat zijn overwegend fight (flight and freeze) reacties. Waar jij dan bij hetzelfde gevoel/dezelfde trigger een freeze reactie krijgt, krijgen zij een fight reactie. Dat heeft eigenlijk weinig te maken met zelfvertrouwen, maar met overlevingsinstincten. Doorgaans zul je zien dat mensen die een grote mate van zelfvertrouwen hebben, vrij kalm blijven en dan nog steeds voor zichzelf kunnen opkomen. En ook zien wanneer het zinloos is en dan een andere strategie zoeken.

Mensen die getriggerd worden in hun trauma (zie je wel, iedereen walst over me heen, niemand neemt me serieus, iedereen is er op uit om me te pakken te nemen, ik zorg wel voor mijn eigen recht etc etc) gaan meppen. Schoppen, schreeuwen, omdat de emotie te sterk gevoed wordt vanuit een bepaald trauma. Het gaat feitelijk helemaal niet meer over wat zich op dat moment voordoet, want de reactie staat meestal helemaal niet meer in verhouding tot het gebeurde. Het is onderliggende pijn die maakt dat er zo gereageerd wordt. Dat is het tegenovergestelde van op jezelf kunnen vertrouwen. Dit soort emoties zijn vaak niet gekaderd en kunnen al snel uit de hand lopen. Waarmee ik niet wil zeggen dat iemand met zelfvertrouwen niet héél boos kan worden. Maar die hebben wel veel meer controle over hun eigen emoties. Kunnen de rem nog vinden.

NowThen maandag 5 september 2022 om 13:18

Singlejingle schreef: ↑
05-09-2022 13:02
De overassertieve types die net benoemd zijn (de Karens) handelen misschien ook wel uit onmacht. Maar dat maakt nog steeds niet dat je het dan maar over je uit moet laten storten. Als jij gaat schreeuwen tegen mij, loop ik gewoon weg. Heb daar echt geen trek in.

Precies, betekent hun (eventuele) onmacht dat ik mij "dus" maar als verbale boksbal moet laten gebruiken? Ik denk eigenlijk van niet...

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

NowThen maandag 5 september 2022 om 13:20

@singlejingle & chienandalou,

Dankjulliewel voor de mooie & uitgebreide reacties

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

Anoniem_67700891efcbf maandag 5 september 2022 om 13:20

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 12:39
JAAAAAAA precies dit. Van die mensen die meteen met het gestrekte been erin gaan. En als je ze daar op aanspreekt zeggen de dingen als: "ik laat gewoon niet over me heen lopen" /"oh dus je vindt dat vrouwen altijd lief & stil moeten zijn?" / "Ik kom tenminste op voor mezelf" / "Ik kom tenminste op voor de onderdrukten" etc etc.

En daarmee geven ze mij het gevoel dat ik misschien een laf & verwend prinsesje ben die nog nooit van haar leven heeft hoeven vechten voor iets...En dat is eigenlijk de kern van waarom ik dit hele topic aangemaakt heb: Door de redenen die zij geven voor hun gedrag ben ik mijn "innerlijke kompas" een beetje kwijt...Want hun gedrag raakt me & wekt afkeer op, maar misschien hebben zij het juist bij het juiste end? #confusion.

Dat zijn toch redenen waar je niet eens een argument op gaat bedenken? Gewoon een oneliner en schijt hebben aan de mening van Klaartje die dat een zwaktebod vindt, Cora die het te zwak vindt en Grietje die liever non-verbaal een middelvinger opsteekt.
‘Ik laat niet over mij heen lopen’ -> wat er al dan niet over jou heen mag gaan interesseert mij niets, ik ga niet voor jou liggen hier op dat zebrapad
‘Oh dus jij vindt dat vrouwen…’ -> Ja dat was EXACT wat ik zei! Bedankt voor het luisteren!
‘Ik kom tenminste op voor mijzelf’ -> waarvan akte dan maar/wil je een sticker?
‘Etc.

Dat gevoel dat je van hen krijgt, je moet dat soort dingen niet zo serieus nemen. Die lui zijn echt niet bezig met een analyse van jouw doen en laten als persoon. Je mag gewoon iemand een trut, eikel of erger vinden. En wat ze zeggen onzin/goedkoop excuus/compleet geschift. Je hoeft niet altijd iets te doen met wat iemand ‘alleen maar meegeeft/aangeeft/terug geeft’. Dan vinden ze jou stiekem ook maar een trut, je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn (je hoeft ook niet vijanden te kweken maar je snapt mij wel denk ik).

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:21

Avage schreef: ↑
05-09-2022 12:43
De onderliggende kracht is woede. Als het lichaam gevuld is met woede ervaar je op dat moment geen ruimte voor angst, twijfel, enz.

Ze hebben een enorme angst voor kwetsbaarheid. Soms zijn deze mensen vroeger belachelijk gemaakt door hun ouders of vernederd door andere kinderen, waardoor ze deze reacties hebben ontwikkeld en overdreven van zich af zijn gaan bijten.

Dit. Als je woede voelt, dan is dat zo'n allesoverheersende emotie, dat er praktisch geen ruimte meer is voor iets anders te voelen. Angst en twijfel verdwijnen. Er komt bijna een soort primitieve strijd op leven en dood tevoorschijn. Waarbij je moet slopen, voor de ander jou sloopt. Sommigen doen dat verbaal, anderen gebruiken daar hun vuisten bij.

NowThen maandag 5 september 2022 om 13:22

lemoos2 schreef: ↑
05-09-2022 13:20
Dat zijn toch redenen waar je niet eens een argument op gaat bedenken? Gewoon een oneliner en schijt hebben aan de mening van Klaartje die dat een zwaktebod vindt, Cora die het te zwak vindt en Grietje die liever non-verbaal een middelvinger opsteekt.
‘Ik laat niet over mij heen lopen’ -> wat er al dan niet over jou heen mag gaan interesseert mij niets, ik ga niet voor jou liggen hier op dat zebrapad
‘Oh dus jij vindt dat vrouwen…’ -> Ja dat was EXACT wat ik zei! Bedankt voor het luisteren!
‘Ik kom tenminste op voor mijzelf’ -> waarvan akte dan maar/wil je een sticker?
‘Etc.

Dat gevoel dat je van hen krijgt, je moet dat soort dingen niet zo serieus nemen. Die lui zijn echt niet bezig met een analyse van jouw doen en laten als persoon. Je mag gewoon iemand een trut, eikel of erger vinden. En wat ze zeggen onzin/goedkoop excuus/compleet geschift. Je hoeft niet altijd iets te doen met wat iemand ‘alleen maar meegeeft/aangeeft/terug geeft’. Dan vinden ze jou stiekem ook maar een trut, je hoeft niet met iedereen vrienden te zijn (je hoeft ook niet vijanden te kweken maar je snapt mij wel denk ik).

Ooh, hele antwoord & analyse is geweldig, met extra nadenkpuntjes, dankjewel

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:23

Avage schreef: ↑
05-09-2022 12:43

Ze hebben een enorme angst voor kwetsbaarheid. Soms zijn deze mensen vroeger belachelijk gemaakt door hun ouders of vernederd door andere kinderen, waardoor ze deze reacties hebben ontwikkeld en overdreven van zich af zijn gaan bijten.

Precies. Het is bijna altijd een (destructieve) copingsmechanisme dat ze zichzelf ergens in het leven hebben aangeleerd, vaak door trauma met een enorme onzekerheid bij kwetsbaarheid.

NowThen maandag 5 september 2022 om 13:27

Singlejingle schreef: ↑
05-09-2022 13:21
Dit. Als je woede voelt, dan is dat zo'n allesoverheersende emotie, dat er praktisch geen ruimte meer is voor iets anders te voelen. Angst en twijfel verdwijnen. Er komt bijna een soort primitieve strijd op leven en dood tevoorschijn. Waarbij je moet slopen, voor de ander jou sloopt. Sommigen doen dat verbaal, anderen gebruiken daar hun vuisten bij.

Interesting...Ik denk dan dat in mijn leven mijn angst (bijna) altijd sterker is geweest dan mijn woede....

Ik kan me voorstellen dat voor sommige mensen boosheid/exploderen voelt als zelfbehoud, terwijl het bij mij juist voelt als jezelf enorm kwetsbaar maken...als ik ga schoppen, creëer ik de kans op terugschoppen, en dat overheerst alle andere gevoelens.

Plus ook het inzicht dat blijvende gedragsverandering bij een ander (doel) meestal niet bereikt wordt door schelden & ontploffen, dat dat juist het tegenovergestelde effect heeft.

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

NowThen maandag 5 september 2022 om 13:29

En misschien ook, en nog veel belangrijker, een gebrek aan vertrouwen in de effectiviteit van mijn woede. Dat het nul effect zal hebben...als een mug die een olifant probeert te steken...

[dank voor deze gratis therapiesessie

]

Now then, then now, now then, then, then, then now. - Gen. Sir Anthony Cecil Hogmanay Melchett

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:37

Lorem_Ipsum schreef: ↑
05-09-2022 13:04
Maar ook mensen die verbaal sterk zijn op argumenten kunnen anderen overrompelen. Sommige mensen kunnen nou eenmaal niet goed ter plekke in het moment op de juiste woorden komen. Maar ja, je kunt niet met alles rekening houden.

Mijn zus heeft als coach gewerkt en gaf rots en water training en in de beginjaren vroeg ze mij (samen met wat andere vriendinnen) om ook de rots en water training te doen bij haar, zodat we feedback konden geven en zij haar training kon aanpassen. Op een gegeven moment kwam er een oefening dat je allemaal zogenaamd een stukje tapijt onder je voeten had en daar was nog wat plek op. En mijn zus wilde dan op jouw stukje kleedje komen. En je moest van te voren bedenken of je ja of nee zou zeggen.

En ik had bedacht dat ik nee zou zeggen, want ik wilde alleen zijn met mijn hypothetische kleedje. Dus toen zus haar blik naar mij richtte en vroeg, zeg Singlejingle, dat prachtige kleedje van je, zou ik daar ook bij mogen staan? Toen gaf ik, voorbereid als ik was, het antwoord, nee zus, ik wil vandaag graag alleen zijn met mijn kleedje. Maar dat antwoord was blijkbaar niet goed, want er kwam een soort onderhandelingstactiek van mijn zus uit de kast met allemaal argumenten. Zo van 'ja, maar jij gebruikt toch niet dat hele kleedje? Je hebt toch wel plek voor mij erbij? Hou je soms niet van gezelligheid?" en meer van dat soort vragen, waardoor ik uiteindelijk 'nou, ok, is goed zei'.

Einde van het liedje was dat ik stikchagerijnig was op zus, omdat ik het gevoel had dat ze mijn nee niet accepteerde. Zus heel vrolijk was, want een geslaagd en succesvol project, waarbij onderhandeling iedereen uiteindelijk had gegeven wat ze wilde en ik echt zoiets had van

ik irriteerde me kapot. En dat was de dag dat ik heel goed merkte dat woorden en gevoelens en ja zeggen en ja voelen ook echt niet hetzelfde zijn. En dat als je NEE wil zeggen, je ook NEE moet voelen, zonder schuldgevoelens. Want als anderen dat ruiken of dat gaan lopen oproepen, je alsnog dingen gaat doen die je eigenlijk niet wilde. Heel verwarrend vond ik het en ook heel verwarrend hoe iemand die zo'n training geeft het idee had dat iedereen uiteindelijk tot een compromis was gekomen waar iedereen tevreden mee was.

btw, ik heb zus later deze feedback gegeven wat ik daar bij voelde en toen reageerde ze verbaasd met "ja, maar waarom zei je dan ja". Toen ik aangaf dat ik het gevoel kreeg dat ja geen antwoord was voor haar, reageerde ze geirriteerd dat dat mijn probleem was. Dan moest ik maar assertiever zijn. Ik heb met dat gegeven (niet letterlijk, maar als metafoor) nog lang geworsteld en soms kom ik nog steeds wel eens mensen tegen waarbij ik onzeker kan worden of dat wat ik wil/niet wil wel ok is.

Avage maandag 5 september 2022 om 13:39

Ik houd voor mezelf altijd aan, als iemand vanuit emotie praat hoef je niet naar de inhoud of redenen te luisteren. Wel aanhoren als je dat wil, maar je hoeft het nooit direct ter harte te nemen of te gaan overdenken. Het is wat iemand daar ter plekke bedenkt vanuit de emotie, het kan hout snijden maar ook complete bullshit zijn, dat weet je op dat moment nooit zeker.

Maar meestal staat iemand hier zijn persoonlijke overtuigingen te spuien die gebaseerd zijn op trauma, overleving, achterdocht en is het allemaal erg cynisch, sarcastisch, vijandig, op de man, toxisch enz. Je hoeft daar niets mee.

De emotie zelf is erg heftig als het aangewakkerd is door innerlijke pijn of trauma. Daar zijn wij mensen van nature niet comfortabel bij.

Dus we gaan van nature reageren met:
1. er vol tegenin vanuit een eigen emotie (fight)
2. op de vlucht slaan (flight)
3. jezelf klein maken en niets meer kunnen zeggen (freeze)
4. de ander tegemoet komen (fawn)

Of je blijft kalm en geeft ruimte aan de emotie terwijl je jouw grenzen bewaakt. Dat laatste leren we meestal pas later in het leven.

Van nature doen we allemaal 1, 2, 3 in reactie op gevaar. Die zit bij iedereen standaard ingebakken en we hebben allemaal onze voorkeur.

Een enkele, meestal getraumatiseerde persoon (zoals ondergetekende) kent ook 4 de fawn response (pleasen, goedmaken). Daarbij onderdruk je je eigen gevoelens en laat je je grenzen overgaan, in de hoop dat het gevaar zal wijken. Je voelt je machteloos, vertwijfeld, je onderdrukt je boosheid en laat in feite jezelf in de steek in reactie op gevaar. Dat is wanneer je je innerlijke kompas mist.

Avage maandag 5 september 2022 om 13:44

Singlejingle schreef: ↑
05-09-2022 13:37
btw, ik heb zus later deze feedback gegeven wat ik daar bij voelde en toen reageerde ze verbaasd met "ja, maar waarom zei je dan ja". Toen ik aangaf dat ik het gevoel kreeg dat ja geen antwoord was voor haar, reageerde ze geirriteerd dat dat mijn probleem was. Dan moest ik maar assertiever zijn. Ik heb met dat gegeven (niet letterlijk, maar als metafoor) nog lang geworsteld en soms kom ik nog steeds wel eens mensen tegen waarbij ik onzeker kan worden of dat wat ik wil/niet wil wel ok is.

Huhh, dit is zo gek wat je zus zegt. Daar gaat toch juist die hele rots en water training over...

Het woordje 'nee' in de mond nemen is niet zo moeilijk. Juist het bewaken van een grens onder druk is wat zo moeilijk is. Hoe kan ze daar nou overheen stappen, dan mist zij als coach dus de essentie van de training? Waardoor het haar deelnemers juist schade toebrengt, ipv dat ze hetgene leren wat er geleerd moest worden?

Singlejingle maandag 5 september 2022 om 13:50

NowThen schreef: ↑
05-09-2022 13:20
@singlejingle & chienandalou,

Dankjulliewel voor de mooie & uitgebreide reacties

Misschien helpt het je, als je jezelf ineens in een wespennest bevindt en mensen gaan onredelijk tekeer en beginnen met woorden te slaan, dat dit meestal gevoed is door iets wat amper iets met jou te maken heeft en alles met een trigger. Dan weet je, dat hoewel het als een persoonlijke aanval voelt, het eigenlijk gewoon een klein kind is dat een tirade staat te houden. Dat kan je misschien helpen in het beoordelen of je datzelfde ambieert of dat je toch liever voor een bepaalde mate van (volwassen, gebalanceerde) redelijkheid kiest

rosanna08 maandag 5 september 2022 om 13:51

Singlejingle schreef: ↑
05-09-2022 13:37
Mijn zus heeft als coach gewerkt en gaf rots en water training en in de beginjaren vroeg ze mij (samen met wat andere vriendinnen) om ook de rots en water training te doen bij haar, zodat we feedback konden geven en zij haar training kon aanpassen. Op een gegeven moment kwam er een oefening dat je allemaal zogenaamd een stukje tapijt onder je voeten had en daar was nog wat plek op. En mijn zus wilde dan op jouw stukje kleedje komen. En je moest van te voren bedenken of je ja of nee zou zeggen.

En ik had bedacht dat ik nee zou zeggen, want ik wilde alleen zijn met mijn hypothetische kleedje. Dus toen zus haar blik naar mij richtte en vroeg, zeg Singlejingle, dat prachtige kleedje van je, zou ik daar ook bij mogen staan? Toen gaf ik, voorbereid als ik was, het antwoord, nee zus, ik wil vandaag graag alleen zijn met mijn kleedje. Maar dat antwoord was blijkbaar niet goed, want er kwam een soort onderhandelingstactiek van mijn zus uit de kast met allemaal argumenten. Zo van 'ja, maar jij gebruikt toch niet dat hele kleedje? Je hebt toch wel plek voor mij erbij? Hou je soms niet van gezelligheid?" en meer van dat soort vragen, waardoor ik uiteindelijk 'nou, ok, is goed zei'.

Einde van het liedje was dat ik stikchagerijnig was op zus, omdat ik het gevoel had dat ze mijn nee niet accepteerde. Zus heel vrolijk was, want een geslaagd en succesvol project, waarbij onderhandeling iedereen uiteindelijk had gegeven wat ze wilde en ik echt zoiets had van ik irriteerde me kapot. En dat was de dag dat ik heel goed merkte dat woorden en gevoelens en ja zeggen en ja voelen ook echt niet hetzelfde zijn. En dat als je NEE wil zeggen, je ook NEE moet voelen, zonder schuldgevoelens. Want als anderen dat ruiken of dat gaan lopen oproepen, je alsnog dingen gaat doen die je eigenlijk niet wilde. Heel verwarrend vond ik het en ook heel verwarrend hoe iemand die zo'n training geeft het idee had dat iedereen uiteindelijk tot een compromis was gekomen waar iedereen tevreden mee was.

btw, ik heb zus later deze feedback gegeven wat ik daar bij voelde en toen reageerde ze verbaasd met "ja, maar waarom zei je dan ja". Toen ik aangaf dat ik het gevoel kreeg dat ja geen antwoord was voor haar, reageerde ze geirriteerd dat dat mijn probleem was. Dan moest ik maar assertiever zijn. Ik heb met dat gegeven (niet letterlijk, maar als metafoor) nog lang geworsteld en soms kom ik nog steeds wel eens mensen tegen waarbij ik onzeker kan worden of dat wat ik wil/niet wil wel ok is.

zij gaf de training en vroeg om feedback en werd boos, omdat jij geen positieve feedback gaf? Juist dit gebeuren is perfect om als voorbeeld te dienen hoe zoiets kan werken en de reden om zo'n training te volgen

I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best

KamilleT maandag 5 september 2022 om 13:53

Jufjoke schreef: ↑
05-09-2022 12:47
Wat hebben veel reageerders toch een bijzonder beeld van assertief en/of verbaal sterk.

Met verbaal sterk bedoel ik types zoals mijn ex die op ieder argument weerwoord hebben en uiteindelijk de meeste mensen ervan kunnen overtuigen dat gras blauw is. Agree to disagree staat niet in zijn boekje. Mijn standaard respons naar hem was dat je niet meer gelijk hebt als je je standpunt meer keren op een andere manier vertelt en ook niet als je het luider zegt. Niet doorheen te komen.
Dan heb je ook nog de, wat ik noem, inhoudsloze blaters, die met een uitgestreken smoel en overtuigende stem de groots mogelijke onzin kunnen verkondigen, maar het zelf ook geloven. Aangezien ik zelf nogal veel weet (werkgerelateerd), prik ik daar direct doorheen, maar probeer dan de relatie maar eens goed te houden. Ik heb nu een trucje dat vaak werkt. Die mannen heel veel veren in hun bips steken, en dan op slinkse wijze alsnog je eigen standpunt vast te houden en in voorkomende gevallen door te voeren. Maar heel vermoeiend.

Actieve topics