Relaties
alle pijlers
Wie negeer jij (ruzie's)
donderdag 10 september 2009 om 11:53
Hallo allemaal.
Ik verbaas me de laatste tijd steeds meer over het fenomeen "negeren" in ruzie's.
Vele conflicten binnen familie's, vriendengroepen, relaties noem maar op eindigen in de negeermodus.
Het is niet uitgepraat, de een verwijt de ander iets en andersom en daarom gaan ze mekaar dus maar negeren. Vaak zeggen ze ook: de ander moet de eerste stap zetten.
Het rare daarin is dat die mensen vaak nog steeds wel heel veel om mekaar geven, maar juist daardoor zo gekwetst zijn dat ze gaan negeren, op feestjes of andere momenten waarin ze mekaar tegenkomen.
Waarom doen mensen dat toch eigenlijk? omdat ze de ander willen straffen? Ik vind het eigenlijk heel kinderachtig.
Ik heb vroeger ook genegeerd, voor het laatst toen ik 18 was. Omdat een vriendin mij slecht behandeld had, of omdat ik zelf genoeg had van een bepaalde vriendin. Heel slecht en kinderachtig, als ik daar nu op terugkijk.
Mijn vriend negeert nu zijn beste vriend op feestjes omdat hij hem een heeeele laffe streek geleverd heeft.
en 1 van mijn beste vriendinnen negeert me al 3/4 jaar omdat ze boos op mij is omdat ze vind dat ik haar heb laten zakken toen ik een relatie kreeg. Deels was dat ook waar, alleen had ik dat niet bewust gedaan, maar ontstond dat zo. We hebben twee keer geprobeerd om het uit te praten maar dat lukte niet echt. Toen besloot ze om mij te negeren. Uiteindelijk had ik goed door wat ik fout had gedaan en heb ik nog veel pogingen gedaan om het te lijmen maar ze gunt mij geen blik waardig.
en dat doet pijn, maar voelt vooral erg ongemakkelijk op feestjes waarin we mekaar regelmatig tegenkomen.
dus mijn vraag is: negeren jullie wel eens mensen? of worden jullie zelf genegeerd? en hoe gaan jullie daarmee om? en vind je dat een kinderachtige manier om met een conflict om te gaan?
Ik verbaas me de laatste tijd steeds meer over het fenomeen "negeren" in ruzie's.
Vele conflicten binnen familie's, vriendengroepen, relaties noem maar op eindigen in de negeermodus.
Het is niet uitgepraat, de een verwijt de ander iets en andersom en daarom gaan ze mekaar dus maar negeren. Vaak zeggen ze ook: de ander moet de eerste stap zetten.
Het rare daarin is dat die mensen vaak nog steeds wel heel veel om mekaar geven, maar juist daardoor zo gekwetst zijn dat ze gaan negeren, op feestjes of andere momenten waarin ze mekaar tegenkomen.
Waarom doen mensen dat toch eigenlijk? omdat ze de ander willen straffen? Ik vind het eigenlijk heel kinderachtig.
Ik heb vroeger ook genegeerd, voor het laatst toen ik 18 was. Omdat een vriendin mij slecht behandeld had, of omdat ik zelf genoeg had van een bepaalde vriendin. Heel slecht en kinderachtig, als ik daar nu op terugkijk.
Mijn vriend negeert nu zijn beste vriend op feestjes omdat hij hem een heeeele laffe streek geleverd heeft.
en 1 van mijn beste vriendinnen negeert me al 3/4 jaar omdat ze boos op mij is omdat ze vind dat ik haar heb laten zakken toen ik een relatie kreeg. Deels was dat ook waar, alleen had ik dat niet bewust gedaan, maar ontstond dat zo. We hebben twee keer geprobeerd om het uit te praten maar dat lukte niet echt. Toen besloot ze om mij te negeren. Uiteindelijk had ik goed door wat ik fout had gedaan en heb ik nog veel pogingen gedaan om het te lijmen maar ze gunt mij geen blik waardig.
en dat doet pijn, maar voelt vooral erg ongemakkelijk op feestjes waarin we mekaar regelmatig tegenkomen.
dus mijn vraag is: negeren jullie wel eens mensen? of worden jullie zelf genegeerd? en hoe gaan jullie daarmee om? en vind je dat een kinderachtige manier om met een conflict om te gaan?
vrijdag 11 september 2009 om 20:19
Dit onderwerp raakt mij heel erg. Ik werd vroeger ook als kind genegeerd door mijn moeder als zij vond dat ik iets fout had gedaan (vaak ging het om hele kleine dingen). Het negeren van mijn moeder bestond uit dagen niet tegen mij praten, tot ik op een gegeven moment mijn excuses aanbood; vaak wist ik niet eens waarvoor. Er was geen ruimte voor om dingen daarna nog uit te praten. Ik heb er later heel veel last van gehad, als ik een keertje iets niet van een vriendin hoorde, ging ik altijd bij mijzelf na wat ik allemaal wel niet fout had gedaan. Gelukkig is dit nu wel een stuk minder geworden, al doet negeren mij nog steeds veel meer pijn dan bijvoorbeeld schreeuwen etc. tijdens een ruzie.
zaterdag 12 september 2009 om 17:54
quote:kikkerjet schreef op 11 september 2009 @ 20:19:
Dit onderwerp raakt mij heel erg. Ik werd vroeger ook als kind genegeerd door mijn moeder als zij vond dat ik iets fout had gedaan (vaak ging het om hele kleine dingen). Het negeren van mijn moeder bestond uit dagen niet tegen mij praten, tot ik op een gegeven moment mijn excuses aanbood; vaak wist ik niet eens waarvoor. Er was geen ruimte voor om dingen daarna nog uit te praten. Ik heb er later heel veel last van gehad, als ik een keertje iets niet van een vriendin hoorde, ging ik altijd bij mijzelf na wat ik allemaal wel niet fout had gedaan. Gelukkig is dit nu wel een stuk minder geworden, al do,et negeren mij nog steeds veel meer pijn dan bijvoorbeeld schreeuwen etc. tijdens een ruzie.
Lieve Jet,
Wat jij schrijft vind ik zo erg.
Voor mij is dat niet hetzelfde als je malle buren of rare schoonzus negeren. Je kind negeren, bah, afschuwelijk, wat zul je je rot gevoel hebben.
In tegenstelling tot wat Kjong schrijft vind ik het negeren van bijvoorbeeld mijn buren minder energie kosten dan wél gedag zeggen en zo. Ze zijn er nu gewoon nauwelijks en ik hoef nu niks met ze. Dat is niet te vergelijken met het negeren van een kind wat bij je in huis woont vind ik.
Wuiles beschrijft het ook goed wat mij betreft, dat in elkaars aura gaan zitten terwijl je elkaar niet moet, please, wie doe je daar nou een lol mee? Laat elkaar lekker rotzooien op zo'n forum en bemoei je vooral niet met iemand die je niet leuk vind of die je ronduit verafschuwt. In dat opzicht negeer ik wel meer mensen want hier op het forum zijn er inderdaad genoeg waar ik gewoon niet of nauwelijks op reageer, prima, daar heb ik geen last van en zij ook niet, zij merken niks van mijn gevoel, iedereen blij.
Maar nogmaals, dat is héél iets anders dan een huisgenoot in de negeerstand zetten vind ik. Voor jou vind ik dit wat je schrijft echt vreselijk en heel erg gemeen.
Dit onderwerp raakt mij heel erg. Ik werd vroeger ook als kind genegeerd door mijn moeder als zij vond dat ik iets fout had gedaan (vaak ging het om hele kleine dingen). Het negeren van mijn moeder bestond uit dagen niet tegen mij praten, tot ik op een gegeven moment mijn excuses aanbood; vaak wist ik niet eens waarvoor. Er was geen ruimte voor om dingen daarna nog uit te praten. Ik heb er later heel veel last van gehad, als ik een keertje iets niet van een vriendin hoorde, ging ik altijd bij mijzelf na wat ik allemaal wel niet fout had gedaan. Gelukkig is dit nu wel een stuk minder geworden, al do,et negeren mij nog steeds veel meer pijn dan bijvoorbeeld schreeuwen etc. tijdens een ruzie.
Lieve Jet,
Wat jij schrijft vind ik zo erg.
Voor mij is dat niet hetzelfde als je malle buren of rare schoonzus negeren. Je kind negeren, bah, afschuwelijk, wat zul je je rot gevoel hebben.
In tegenstelling tot wat Kjong schrijft vind ik het negeren van bijvoorbeeld mijn buren minder energie kosten dan wél gedag zeggen en zo. Ze zijn er nu gewoon nauwelijks en ik hoef nu niks met ze. Dat is niet te vergelijken met het negeren van een kind wat bij je in huis woont vind ik.
Wuiles beschrijft het ook goed wat mij betreft, dat in elkaars aura gaan zitten terwijl je elkaar niet moet, please, wie doe je daar nou een lol mee? Laat elkaar lekker rotzooien op zo'n forum en bemoei je vooral niet met iemand die je niet leuk vind of die je ronduit verafschuwt. In dat opzicht negeer ik wel meer mensen want hier op het forum zijn er inderdaad genoeg waar ik gewoon niet of nauwelijks op reageer, prima, daar heb ik geen last van en zij ook niet, zij merken niks van mijn gevoel, iedereen blij.
Maar nogmaals, dat is héél iets anders dan een huisgenoot in de negeerstand zetten vind ik. Voor jou vind ik dit wat je schrijft echt vreselijk en heel erg gemeen.
