Relaties
alle pijlers
Woedeaanval vriend
vrijdag 2 augustus 2019 16:19
Hallo,
Mijn vriend kan soms enorm boos worden en alle controle verliezen, het komt voor mij dan onverwacht.
De laatste keer hadden we een gesprek waar ik niet positief reageerde op zijn idee.
Ik was geïrriteerd omdat we het al eens eerder hadden besproken en ik toen ook al had aangegeven dat ik dat niks vond. Mijn toon was defensief waardoor hij totaal flipte. Schreeuwen, met spullen gooien, woedend de deur uit en met piepende banden weggereden. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Vervolgens kwam hij terug en schreeuwde nog wat en ging weer weg.
Ik heb toen gezegd dat als hij zo weggaat en wegblijft de relatie wat mij betreft voorbij is. Ik vind dit echt onvolwassen (tokkie)gedrag.
Uiteindelijk is hij teruggekomen en hebben we beide zeer geëmotioneerd gepraat. De welbekende rode knoppen vanuit de jeugd zijn ingedrukt en dat doet pijn.
Onze relatie is op alle vlakken superfijn, we zijn dolverliefd op elkaar en zien echt een toekomst samen.
Alleen deze uitbarstingen die af en toe voorkomen, trek ik slecht. Hij zegt dan dat hij mijn toon en negatieve houding soms niet trekt. (Dit is overigens maar zelden het geval).
Dat mag natuurlijk en daar ga ik ook zeker op letten, maar dan nog vind ik zijn reactie buiten proportie. Ik weet (en hij ook) dat zijn woedeuitbarsting weinig met mij te maken heeft, maar ik merk dat ik toch een beetje bang word om mezelf te kunnen zijn. Soms kan ik alles stom vinden of ben ik mopperig omdat ik ongesteld moet worden oid, maar het overgrote deel ben ik gewoon opgewekt en vrolijk.
Hoe ga ik hier mee om? Overdrijf ik dat ik het buiten proportie vind?
Mijn vriend kan soms enorm boos worden en alle controle verliezen, het komt voor mij dan onverwacht.
De laatste keer hadden we een gesprek waar ik niet positief reageerde op zijn idee.
Ik was geïrriteerd omdat we het al eens eerder hadden besproken en ik toen ook al had aangegeven dat ik dat niks vond. Mijn toon was defensief waardoor hij totaal flipte. Schreeuwen, met spullen gooien, woedend de deur uit en met piepende banden weggereden. Ik stond erbij en ik keek ernaar. Vervolgens kwam hij terug en schreeuwde nog wat en ging weer weg.
Ik heb toen gezegd dat als hij zo weggaat en wegblijft de relatie wat mij betreft voorbij is. Ik vind dit echt onvolwassen (tokkie)gedrag.
Uiteindelijk is hij teruggekomen en hebben we beide zeer geëmotioneerd gepraat. De welbekende rode knoppen vanuit de jeugd zijn ingedrukt en dat doet pijn.
Onze relatie is op alle vlakken superfijn, we zijn dolverliefd op elkaar en zien echt een toekomst samen.
Alleen deze uitbarstingen die af en toe voorkomen, trek ik slecht. Hij zegt dan dat hij mijn toon en negatieve houding soms niet trekt. (Dit is overigens maar zelden het geval).
Dat mag natuurlijk en daar ga ik ook zeker op letten, maar dan nog vind ik zijn reactie buiten proportie. Ik weet (en hij ook) dat zijn woedeuitbarsting weinig met mij te maken heeft, maar ik merk dat ik toch een beetje bang word om mezelf te kunnen zijn. Soms kan ik alles stom vinden of ben ik mopperig omdat ik ongesteld moet worden oid, maar het overgrote deel ben ik gewoon opgewekt en vrolijk.
Hoe ga ik hier mee om? Overdrijf ik dat ik het buiten proportie vind?
anoniem_8866 wijzigde dit bericht op 03-08-2019 09:55
0.28% gewijzigd
vrijdag 2 augustus 2019 16:38
Ik zie dat je dit erbij hebt geschreven.
Hij wil gewoon kunnen ontploffen en met spullen smijten en met slaande deuren weglopen en de schuld bij jou leggen en vindt dat heel normaal.
Wat is JOUW normaal?
vrijdag 2 augustus 2019 16:40
Ja, alles ligt aan zijn jeugd. En aan haar, want zij is "negatief en defensief" (ofwel: zij heeft het lef hem tegen te spreken, dus mag hij exploderen).Rosabella1 schreef: ↑02-08-2019 16:36Laat me raden hij heeft een slechte jeugd gehad?
Donder hem eruit en hij neemt maar weer eens contact op als hij zijn woede uitbarstingen onder controle heeft en dan zie jij wel of je nog trek in hem hebt.
vrijdag 2 augustus 2019 16:40
En hij vindt zijn woede uitbarsting hetzelfde als defensief zijn in een discussie?
Kijk naar zijn daden, niet naar zijn woorden.Ik heb gezegd dat hij dus blijkbaar graag een vriendin wil die hem naar de mond praat en op alles ja en amen zegt. Maar hij zegt dat ie dat niet wil.
vrijdag 2 augustus 2019 16:42
Hij legt de schuld niet bij mij, maar vindt dat ik ook een aandeel heb.
Ik ben altijd bereid om zaken vanuit meerdere perspectieven te bekijken, maar blijf erbij dat ik zijn reactie niet in verhouding vind staan tot wat de aanleiding hiervoor was. Hier denkt hij dus anders over.
Maar hij heeft wel degelijk zijn excuses aangeboden.
Ik ben altijd bereid om zaken vanuit meerdere perspectieven te bekijken, maar blijf erbij dat ik zijn reactie niet in verhouding vind staan tot wat de aanleiding hiervoor was. Hier denkt hij dus anders over.
Maar hij heeft wel degelijk zijn excuses aangeboden.
quattro-stagioni schreef: ↑02-08-2019 16:37Nee, dat klopt. Als hij het net zo erg zou vinden, zou hij er wel wat aan doen. Maar hij ploft, legt de schuld bij jou en alles blijft zoals het is.
Natuurlijk moet je je eigen aandeel in de gaten blijven houden. Maar negatief/defensief gedrag is peanuts vergeleken met explosies, deur dichtgooien, met spullen smijten en met gierende banden vertrekken.
Maar je kunt waarschijnlijk praten als brugman, dit zal er bij hem niet in gaan. Hij ziet geen eigen aandeel, hij kan alleen naar jou wijzen.
En dit verandert niet vanzelf.
vrijdag 2 augustus 2019 16:43
Hij gebruikt jouw aandeel om zijn buitenproportionele buien recht te praten.Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:42Hij legt de schuld niet bij mij, maar vindt dat ik ook een aandeel heb.
Ik ben altijd bereid om zaken vanuit meerdere perspectieven te bekijken, maar blijf erbij dat ik zijn reactie niet in verhouding vind staan tot wat de aanleiding hiervoor was. Hier denkt hij dus anders over.
Maar hij heeft wel degelijk zijn excuses aangeboden.
Toch netjes dat hij zijn excuus heeft aangeboden. Maar heeft hij er ook van geleerd?
vrijdag 2 augustus 2019 16:44
Al heeft hij 10x een kutjeugd gehad, dit gedrag is absoluut onacceptabel. En jij laat hem gewoon weer binnen? Hij gaat een woedebeheersingscursus doen, en als t daarna weer gebeurd, moven wegwezen. Mafklapper. Je zou bang worden in je eigen huis. Hij kan als een normale volwassene communiceren, verbaal geweld en dingen kapot smijten is echt een no go.
ik geef mn bek ook maar een douw
vrijdag 2 augustus 2019 16:44
Het staat ook niet in verhouding, nog niet een béétje!Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:42Hij legt de schuld niet bij mij, maar vindt dat ik ook een aandeel heb.
Ik ben altijd bereid om zaken vanuit meerdere perspectieven te bekijken, maar blijf erbij dat ik zijn reactie niet in verhouding vind staan tot wat de aanleiding hiervoor was. Hier denkt hij dus anders over.
Maar hij heeft wel degelijk zijn excuses aangeboden.
Die excuses....leuk, tot de volgende uitbarsting want reken maar dat die gaat komen.
Hij ziet zelf niet wat er zo fout aan is, dus gaat hij er ook niks aan veranderen.
Weet je, ik lees dat je een kind hebt. Wat als hij de volgende is waar ie zich op afreageert omdat 'm iets niet aanstaat?
vrijdag 2 augustus 2019 16:45
Welke zoon?gizzmo-returns schreef: ↑02-08-2019 16:23Ik zou een andere vriend zoeken
Ook niet goed voor zoon. Hij is niet zijn vader?
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
vrijdag 2 augustus 2019 16:45
Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:33Wat ik moeilijk vind, is dat hij het niet zo erg lijkt te vinden als ik. Als ik zeg dat ik zijn reactie buiten proportie vind en dat ik hier niet tegen kan, zegt hij dat voor hem hetzelfde geldt wat betreft mijn houding als ik negatief of defensief ben.
Ik heb gezegd dat hij dus blijkbaar graag een vriendin wil die hem naar de mond praat en op alles ja en amen zegt. Maar hij zegt dat ie dat niet wil.
En wat wil jij? Jij kiest nu bewust voor een vriend die uitbarstingen heeft. Wil JIJ dat? Want de keus ligt bij jou hoor, niet bij hem. Veranderen voor een ander lukt nooit. Hem vragen welk type vriendin hij wil heeft 0, 0 zin. De vraag is namelijk: wil JIJ zo'n vriend?
vrijdag 2 augustus 2019 16:47
Ik zou natuurlijk juist degene moeten zijn die zegt in zo'n bui dat hij weg kan blijven en pas weer terug hoeft te komen als hij is afgekoeld. Maar ik vind het echt vreselijk om zo in woede uit elkaar te gaan.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
vrijdag 2 augustus 2019 16:47
vrijdag 2 augustus 2019 16:47
Ik begrijp ook niet goed waar de zoon vandaan komt, we hebben geen kinderen
vrijdag 2 augustus 2019 16:48
vrijdag 2 augustus 2019 16:48
Een kind, waar staat dat? TO heeft volgens mij helemaal geen kind...
Ruby als ik jou was, zou ik een dikke grens trekken en hem er voor nu uitschoppen. Pas als hij laat zien dat hij wil veranderen kan je hem misschien nog een kans geven. Dit wordt echt van kwaad naar erger.
Hoe lang heb je al wat met hem?
Ruby als ik jou was, zou ik een dikke grens trekken en hem er voor nu uitschoppen. Pas als hij laat zien dat hij wil veranderen kan je hem misschien nog een kans geven. Dit wordt echt van kwaad naar erger.
Hoe lang heb je al wat met hem?
vrijdag 2 augustus 2019 16:49
Als de bliksem wegwezen uit deze relatie! Je blijft hem verdedigen en jezelf gedeeltelijk de schuld geven:Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:42Hij legt de schuld niet bij mij, maar vindt dat ik ook een aandeel heb.
Ik ben altijd bereid om zaken vanuit meerdere perspectieven te bekijken, maar blijf erbij dat ik zijn reactie niet in verhouding vind staan tot wat de aanleiding hiervoor was. Hier denkt hij dus anders over.
Maar hij heeft wel degelijk zijn excuses aangeboden.
Soms kan ik alles stom vinden of ben ik mopperig omdat ik ongesteld moet worden oid, maar het overgrote deel ben ik gewoon opgewekt en vrolijk.
Al vond je altijd alles stom, dan hoort je vriend nog niet zo te reageren. Dit is niet jouw schuld, niet eens 1% (bij wijze van spreken). Heel snel deze relatie beëindigen TO, dit wordt erger en erger en daar wil jij niet bij zijn.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 2 augustus 2019 16:49
Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:47Ik zou natuurlijk juist degene moeten zijn die zegt in zo'n bui dat hij weg kan blijven en pas weer terug hoeft te komen als hij is afgekoeld. Maar ik vind het echt vreselijk om zo in woede uit elkaar te gaan.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
Huu?? Nee natuurlijk moet jij dat niet zijn!! Dat moet hij zelf zien aankomen en regelen. Koekoek! Je bent z'n moeder niet.
vrijdag 2 augustus 2019 16:50
Ik begrijp je en ook jouw begrip voor hem in deze situatie, alleen hij doet er niks aan. Jij bent in therapie gegaan. Hij vind het allemaal wel acceptabel na een excuses. Dit moet je niet willen zo. Hij heeft een wake up call nodig en jij reageert veel te lief en begripvol.Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:47Ik zou natuurlijk juist degene moeten zijn die zegt in zo'n bui dat hij weg kan blijven en pas weer terug hoeft te komen als hij is afgekoeld. Maar ik vind het echt vreselijk om zo in woede uit elkaar te gaan.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
vrijdag 2 augustus 2019 16:50
En als hij daar geen therapie voor wil, dan hoeft het toch niet voor jou?Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:47Ik zou natuurlijk juist degene moeten zijn die zegt in zo'n bui dat hij weg kan blijven en pas weer terug hoeft te komen als hij is afgekoeld. Maar ik vind het echt vreselijk om zo in woede uit elkaar te gaan.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
Iedereen is hier redelijk eensgezind hoor, wat doe je daarmee?
vrijdag 2 augustus 2019 16:50
Maakt geen bal uit of jij het begrijpt of weet hoe het voelt, het is NIET okay!Ruby-Ann schreef: ↑02-08-2019 16:47Ik zou natuurlijk juist degene moeten zijn die zegt in zo'n bui dat hij weg kan blijven en pas weer terug hoeft te komen als hij is afgekoeld. Maar ik vind het echt vreselijk om zo in woede uit elkaar te gaan.
Vroeger (lees meer dan 10 jaar geleden) had ik ook last van zulke woedeuitbarstingen. Kon helemaal doordraaien om niets, hier ben ik voor in therapie geweest en sindsdien is dat eigenlijk nooit meer gebeurd.
Als ik hem dan zo tekeer zie gaan, dan weet ik hoe dat voelt, die onmacht.
Ongeacht of het redelijk is, maar ik denk dat ikzelf daarom zo rustig kan blijven.
Life is short. Eat dessert first.
vrijdag 2 augustus 2019 16:50
Dit
Dus
Life is short. Eat dessert first.
