Relaties
alle pijlers
Zal hij mij trouw kunnen blijven na een jaar van bedrog?
donderdag 13 augustus 2009 om 11:58
Ik ben sinds bijna 3 jaar samen met mijn vriend, we zijn samenwonend, niet getrouwd.
Voor onze relatie hebben we allebei een relatie gehad van ongeveer 7 jaar met iemand anders.
We kenden elkaar al van in onze jeugdjaren en zijn elkaar in het uitgaansleven terug tegen het lijf gelopen als vrijgezel.
Hij begon me te verleiden, sms'jes, bioscoopbezoekjes,etc...Ik werd helemaal verliefd omdat ik hem zo'n lieve, goeie jongen vond, met zo'n goeie waarden. Ik woonde toen alleen in een huurhuisje en al snel is hij bij me ingetrokken.
We deden alles samen, winkelen, uitstapjes, etc.
Ons seksleven was super en algauw kwamen we op het idee om samen een huis te bouwen.
Vorig jaar in maart ben ik gestopt met de pil en zijn we 2 maanden voor een baby gegaan.
Plots zei hij me dat hij er nog niet aan toe was en toen zijn we er maar mee gestopt.
De bouw van ons huis evolueerde en tegen Nieuwjaar zijn we verhuisd. In maart gingen we opnieuw voor een baby. Op 1 april ontdekte ik al dat we zwanger waren. Helaas 2 maanden later bleek het een miskraam ...
Hij heeft me in die moeilijke periode bijgestaan en we zijn na een maand er opnieuw voor gegaan.
Plots kreeg ik een sms van mijn beste vriendin om te vragen of ik eens wou langsgaan om iets te drinken. Ik ging naar haar toe en toen vertelde ze me dat mijn vriend me reeds van vorig jaar in maart bedroog met de vriendin van zijn beste vriend.
Hun relatie 2 is toen stukgelopen daardoor, zij had het uitgemaakt met haar vriend voor mijn vriend.
Wat bleek; gans onze vriendenkring was reeds op de hoogte van zijn bedrog en liefde voor haar en iedereen keek lijdzaam toe zonder ooit iets tegen mij te zeggen, maanden.
Ik heb zelden iets gevoeld van zijn kant t.o.v. mij behalve het feit dat hij nukkiger was en ik meer zin had in seks dan hij...En dan nog het feit dat we allebei een baby wilden.
Hij heeft een klik gekregen in zijn hoofd toen ik zwanger was van de baby in april (miskraam) en heeft het toen met haar uitgemaakt omdat hij het niet meer wilde. Zij was er kapot van.
Maar nu is de baby er niet meeren is alles aan het licht gekomen en ik ben kapot van verdriet.
Ik geef hem een 2e kans maar kan ik hem nog vertrouwen? Hij zegt dat hij er voor de volle 100% terug tegen aan wil gaan. Maar denkt hij nog aan haar, sturen ze nog sms's of mails naar elkaar? Zal zijn liefde voor haar terug opflakkeren?
Ik voel wel dat hij terug moeite doet voor mij en hij zegt dat als hij haar niet meer hoort of ziet hij haar wel zal vergeten en dat hij zoiets nooit meer wil meemaken.
Wie kan mij hier raad bij geven?
Voor onze relatie hebben we allebei een relatie gehad van ongeveer 7 jaar met iemand anders.
We kenden elkaar al van in onze jeugdjaren en zijn elkaar in het uitgaansleven terug tegen het lijf gelopen als vrijgezel.
Hij begon me te verleiden, sms'jes, bioscoopbezoekjes,etc...Ik werd helemaal verliefd omdat ik hem zo'n lieve, goeie jongen vond, met zo'n goeie waarden. Ik woonde toen alleen in een huurhuisje en al snel is hij bij me ingetrokken.
We deden alles samen, winkelen, uitstapjes, etc.
Ons seksleven was super en algauw kwamen we op het idee om samen een huis te bouwen.
Vorig jaar in maart ben ik gestopt met de pil en zijn we 2 maanden voor een baby gegaan.
Plots zei hij me dat hij er nog niet aan toe was en toen zijn we er maar mee gestopt.
De bouw van ons huis evolueerde en tegen Nieuwjaar zijn we verhuisd. In maart gingen we opnieuw voor een baby. Op 1 april ontdekte ik al dat we zwanger waren. Helaas 2 maanden later bleek het een miskraam ...
Hij heeft me in die moeilijke periode bijgestaan en we zijn na een maand er opnieuw voor gegaan.
Plots kreeg ik een sms van mijn beste vriendin om te vragen of ik eens wou langsgaan om iets te drinken. Ik ging naar haar toe en toen vertelde ze me dat mijn vriend me reeds van vorig jaar in maart bedroog met de vriendin van zijn beste vriend.
Hun relatie 2 is toen stukgelopen daardoor, zij had het uitgemaakt met haar vriend voor mijn vriend.
Wat bleek; gans onze vriendenkring was reeds op de hoogte van zijn bedrog en liefde voor haar en iedereen keek lijdzaam toe zonder ooit iets tegen mij te zeggen, maanden.
Ik heb zelden iets gevoeld van zijn kant t.o.v. mij behalve het feit dat hij nukkiger was en ik meer zin had in seks dan hij...En dan nog het feit dat we allebei een baby wilden.
Hij heeft een klik gekregen in zijn hoofd toen ik zwanger was van de baby in april (miskraam) en heeft het toen met haar uitgemaakt omdat hij het niet meer wilde. Zij was er kapot van.
Maar nu is de baby er niet meeren is alles aan het licht gekomen en ik ben kapot van verdriet.
Ik geef hem een 2e kans maar kan ik hem nog vertrouwen? Hij zegt dat hij er voor de volle 100% terug tegen aan wil gaan. Maar denkt hij nog aan haar, sturen ze nog sms's of mails naar elkaar? Zal zijn liefde voor haar terug opflakkeren?
Ik voel wel dat hij terug moeite doet voor mij en hij zegt dat als hij haar niet meer hoort of ziet hij haar wel zal vergeten en dat hij zoiets nooit meer wil meemaken.
Wie kan mij hier raad bij geven?
donderdag 13 augustus 2009 om 12:02
Het gaat er feitelijk niet om of hij jou trouw kan blijven na een jaar vreemdgaan. Dat moet je je helemaal niet afvragen, je hebt besloten hem een tweede kans te geven. Punt. Je moet je iets anders afvragen: kan ik leven met het feit dat hij me bedrogen heeft en ik altijd het gevoel zal houden dat het eventueel weer kan gebeuren?
donderdag 13 augustus 2009 om 12:03
Eens met Fleurtje.
Als jij besluit hem nog een kans te geven, dan moet je die geven. Kun jij je over zijn ontrouw en wantrouwen heen zetten? Zo niet, dan moet je hem niet eens die kans geven.
Met mijn eerste vraag bedoel ik ook; als jij daar een voor jezelf bevredigend antwoord op kunt geven, dan zou je het een kans kunnen geven, maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. Jij wel?
Als jij besluit hem nog een kans te geven, dan moet je die geven. Kun jij je over zijn ontrouw en wantrouwen heen zetten? Zo niet, dan moet je hem niet eens die kans geven.
Met mijn eerste vraag bedoel ik ook; als jij daar een voor jezelf bevredigend antwoord op kunt geven, dan zou je het een kans kunnen geven, maar dat zie ik niet zo snel gebeuren. Jij wel?
donderdag 13 augustus 2009 om 12:06
Juist Fleurtje! Zul je je iedere keer als hij eens te laat is (SMSjes krijgt): Is hij bij een ander? Kun JIJ er mee leven, dat hij een jaar lang heeft gelógen tegen jou....vervolgens een andere dame (die voor hem haar reatie opgaf) dumpte. Notabene de vriendin van zijn beste vriend (wat doet hij zijn vijand dan wel niet aan??)
Kan hij aangeven waaróm dit alles is gebeurd? Wat hij (toen) miste? Kijk, een slippertje vind ik wat anders dan een jaar lang willens en wetens een tweede relatie te hebben...
Kan hij aangeven waaróm dit alles is gebeurd? Wat hij (toen) miste? Kijk, een slippertje vind ik wat anders dan een jaar lang willens en wetens een tweede relatie te hebben...
donderdag 13 augustus 2009 om 12:07
Allereerst: Heel erg spijtig van je miskraam!
Of je hem kunt en wilt vertrouwen dat voel je in jezelf.
Wel ontzettend wrang dat een ieder op de hoogte was, behalve jij zelf.
Ik zelf zou niet met zo'n persoon weer in zee gaan en helemaal niet wanneer hij zegt: Ow, als ik haar niet meer spreek of zie, zal ik haar wel vergeten...
Naar mijn idee is hij dan nog wel in gedachten bij haar.
Ik geloof niet: eens een vreemdganger, immer een vreemdganger maar ik kan niet tegen ' verraad en bedrog' daarmee maakt iemand en helemaal mijn lief, alles stuk.
Er zit dan een barst, die nog zo te lijmen is.... het radertje van het lijmen blijf je zien en voelen
Maar nogmaals: Het gaat erom wat JIJ voelt... als jij denkt dat hij een 2e kans waard is: dan moet je ervoor gaan, ongeacht wat anderen ook zeggen.
Het is jouw leven, jouw geluk en jouw toekomst.
Of je hem kunt en wilt vertrouwen dat voel je in jezelf.
Wel ontzettend wrang dat een ieder op de hoogte was, behalve jij zelf.
Ik zelf zou niet met zo'n persoon weer in zee gaan en helemaal niet wanneer hij zegt: Ow, als ik haar niet meer spreek of zie, zal ik haar wel vergeten...
Naar mijn idee is hij dan nog wel in gedachten bij haar.
Ik geloof niet: eens een vreemdganger, immer een vreemdganger maar ik kan niet tegen ' verraad en bedrog' daarmee maakt iemand en helemaal mijn lief, alles stuk.
Er zit dan een barst, die nog zo te lijmen is.... het radertje van het lijmen blijf je zien en voelen
Maar nogmaals: Het gaat erom wat JIJ voelt... als jij denkt dat hij een 2e kans waard is: dan moet je ervoor gaan, ongeacht wat anderen ook zeggen.
Het is jouw leven, jouw geluk en jouw toekomst.
donderdag 13 augustus 2009 om 12:18
donderdag 13 augustus 2009 om 12:23
quote:return_of_kreng schreef op 13 augustus 2009 @ 12:18:
Eens met fleur ( en de rest). je kunt m pas een tweede kans geven als je zeker weet dat ie van zijn misstap geleerd heeft dat ie jou niet kwijt wil en zijn relatie NOOIT meer op het spel wil zetten.
Zolang je daar aan twijfelt, gaat het niet werken en maak je jezelf gek. zonde van je energie.
Ik denk dat ze daar nieteens zeker van moet zijn, daar zal ze ook nooit zeker van kúnnen zijn. Ik denk dat ze dit echt bij zichzelf moet houden, of zíj er verder mee kan gaan. Niet bezig houden met of hij en als hij; dan laat je het niet achter je.
En waarom een tweede kans? Waarom niet?
Eens met fleur ( en de rest). je kunt m pas een tweede kans geven als je zeker weet dat ie van zijn misstap geleerd heeft dat ie jou niet kwijt wil en zijn relatie NOOIT meer op het spel wil zetten.
Zolang je daar aan twijfelt, gaat het niet werken en maak je jezelf gek. zonde van je energie.
Ik denk dat ze daar nieteens zeker van moet zijn, daar zal ze ook nooit zeker van kúnnen zijn. Ik denk dat ze dit echt bij zichzelf moet houden, of zíj er verder mee kan gaan. Niet bezig houden met of hij en als hij; dan laat je het niet achter je.
En waarom een tweede kans? Waarom niet?
donderdag 13 augustus 2009 om 12:28
Ik zou hem niet meer hoeven,na een jaar gelieg en bedrieg.Zeker als jullie bezig waren een baby te maken,hoor je juist op en top een stel te zijn.Ben maar blij dat je geen baby gekregen hebt van deze lozer!(Hoewel het vreselijk is,je miskraam natuurlijk!)Mijn ervaring(helaas),eens een vreemdganger(leugenaar),altijd een vreemdganger(leugenaar).........
donderdag 13 augustus 2009 om 13:17
Jeetje wat moet dat pijnlijk voor je zijn. Ze zeggen toch wel eens dat als je een kopje laat vallen en je lijmt het weer, dan is het kopje wel weer heel, maar de barst blijf je zien. Met de barst, bedoel ik het litteken van het vreemdgaan. Als vrouw blijft dat toch aan je knagen. Ik heb mijn ex ook wel eens een tweede kans gegeven na het vreemdgaan, maar ik vond het moeilijk om ermee om te gaan. Bij iedere ruzie kwam het toch weer naar boven en gebruikte ik het tegen hem. Ik werd er niet een leuker persoon door. Als je door wilt gaan met hem, zal je het hem eerst moeten kunnen vergeven, maar dan bedoel ik ECHT vergeven en hopelijk kan je het ooit vergeten. Ik kon het niet, misschien jij wel. Sterkte met de situatie
donderdag 13 augustus 2009 om 13:21
quote:AnMarije schreef op 13 augustus 2009 @ 12:15:
Ik begrijp één ding niet uit je verhaal..
waarom geef je hem eigenlijk een tweede kans?
Ik geef hem nog een tweede kans omdat ikzelf in mijn vorige relatie ooit de bedrieger ben geweest. Erg hé, ik weet het van mezelf...Ik heb toendertijd ook gekozen voor mijn vaste relatie en heb een punt kunnen zetten achter mijn minnaar.
Ik heb hem echt kunnen vergeten. Onze relatie is toen stukgelopen omdat mijn destijdse vriend een drank en drugsverslaving had en ik hier niet meer mee kon leven. Had hij dit niet dan was ik waarschijnlijk wel altijd bij hem gebleven.
En ik denk dat iedereen een tweede kans verdient.
En ik geloof in het feit dat als je iemand niet meer hoort of ziet je er ook minder en minder aan denkt. 'Uit het oog, uit het hart'.
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak. Hij heeft veel vrije tijd, ik ben een werker en de kat stond bij de melk. Dan ook nog eens die stress van onze bouw...Tja...ik denk dat sterke liefde alles kan overwinnen. Als hij die 2e kans wil dan moet hij ze met beide handen grijpen.
Hij heeft bijna geen vrienden meer, mijn ouders en zijn ouders weten het...En toch blijft hij bij me. Hij zou het zo makkelijk kunnen oplossen door gewoon een gans nieuw leven met haar te beginnen want wij zijn niet getrouwd. Heeft hij dan zijn fouten misschien toch niet ingezien en wil hij al die heisa niet meer meemaken en kiezen voor het zekere: MIJ? Ik zie hem alleszins doodgraag en voel me nu wel onzeker en zo maar misschien slijt dit ook? Een nieuwe baby hoeft voor het moment zeker niet. En wat moet komen zal komen denk ik...Sinds 5 maanden (toen hij het met haar gedaan heeft gemaakt) voel ik opnieuw die passie in onze relatie. Zijn bedoeling was het nooit te laten uitkomen en gewoon verder te doen met mij, niet met haar...
Ik begrijp één ding niet uit je verhaal..
waarom geef je hem eigenlijk een tweede kans?
Ik geef hem nog een tweede kans omdat ikzelf in mijn vorige relatie ooit de bedrieger ben geweest. Erg hé, ik weet het van mezelf...Ik heb toendertijd ook gekozen voor mijn vaste relatie en heb een punt kunnen zetten achter mijn minnaar.
Ik heb hem echt kunnen vergeten. Onze relatie is toen stukgelopen omdat mijn destijdse vriend een drank en drugsverslaving had en ik hier niet meer mee kon leven. Had hij dit niet dan was ik waarschijnlijk wel altijd bij hem gebleven.
En ik denk dat iedereen een tweede kans verdient.
En ik geloof in het feit dat als je iemand niet meer hoort of ziet je er ook minder en minder aan denkt. 'Uit het oog, uit het hart'.
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak. Hij heeft veel vrije tijd, ik ben een werker en de kat stond bij de melk. Dan ook nog eens die stress van onze bouw...Tja...ik denk dat sterke liefde alles kan overwinnen. Als hij die 2e kans wil dan moet hij ze met beide handen grijpen.
Hij heeft bijna geen vrienden meer, mijn ouders en zijn ouders weten het...En toch blijft hij bij me. Hij zou het zo makkelijk kunnen oplossen door gewoon een gans nieuw leven met haar te beginnen want wij zijn niet getrouwd. Heeft hij dan zijn fouten misschien toch niet ingezien en wil hij al die heisa niet meer meemaken en kiezen voor het zekere: MIJ? Ik zie hem alleszins doodgraag en voel me nu wel onzeker en zo maar misschien slijt dit ook? Een nieuwe baby hoeft voor het moment zeker niet. En wat moet komen zal komen denk ik...Sinds 5 maanden (toen hij het met haar gedaan heeft gemaakt) voel ik opnieuw die passie in onze relatie. Zijn bedoeling was het nooit te laten uitkomen en gewoon verder te doen met mij, niet met haar...
donderdag 13 augustus 2009 om 13:25
Ik vind het heel knap van je dat je eraan denkt om een tweede kans te geven. En wat je zegt klinkt echt goed, maar dat is verstandelijk. Wat zegt je gevoel? Gaat het je niet veel te veel moeite kosten om dat vertrouwen op de lange termijn ook te geven? En het excuus van de stagnatie van de bouw is natuurlijk onzin. Zo is er altijd wel een excuus te verzinnen. Ik zou zelf niet zo vergevingsgezind kunnen zijn maar ik vind het wel knap als jij dat wel kunt. Moeilijk hoor, maar de tijd zal het leren, veel blijven praten en afspreken dat je elke twijfel (als hij eens later thuis is of sms krijgt) bij hem kunt blijven uitspreken zonder dat ie gaat zeuren dat het nou maar s afgelopen moet zijn met dat gezeur.
donderdag 13 augustus 2009 om 13:26
quote:Pastifantasti schreef op 13 augustus 2009 @ 13:21:
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak.
Right. Jouw arme vriend is dus eigenlijk slachtoffer van de situatie. En dat zou iedere man zijn, als ik jou mag geloven.
Hij klinkt verder als een lot uit de loterij
Wake up!
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak.
Right. Jouw arme vriend is dus eigenlijk slachtoffer van de situatie. En dat zou iedere man zijn, als ik jou mag geloven.
Hij klinkt verder als een lot uit de loterij
Wake up!
Stressed is just desserts spelled backwards
donderdag 13 augustus 2009 om 13:27
quote:Pastifantasti schreef op 13 augustus 2009 @ 13:21:
[...]
Ik geef hem nog een tweede kans omdat ikzelf in mijn vorige relatie ooit de bedrieger ben geweest. Erg hé, ik weet het van mezelf...Ik heb toendertijd ook gekozen voor mijn vaste relatie en heb een punt kunnen zetten achter mijn minnaar.
Ik heb hem echt kunnen vergeten. Onze relatie is toen stukgelopen omdat mijn destijdse vriend een drank en drugsverslaving had en ik hier niet meer mee kon leven. Had hij dit niet dan was ik waarschijnlijk wel altijd bij hem gebleven.
En ik denk dat iedereen een tweede kans verdient.
En ik geloof in het feit dat als je iemand niet meer hoort of ziet je er ook minder en minder aan denkt. 'Uit het oog, uit het hart'.
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak. Hij heeft veel vrije tijd, ik ben een werker en de kat stond bij de melk. Dan ook nog eens die stress van onze bouw...Tja...ik denk dat sterke liefde alles kan overwinnen. Als hij die 2e kans wil dan moet hij ze met beide handen grijpen.
Hij heeft bijna geen vrienden meer, mijn ouders en zijn ouders weten het...En toch blijft hij bij me. Hij zou het zo makkelijk kunnen oplossen door gewoon een gans nieuw leven met haar te beginnen want wij zijn niet getrouwd. Heeft hij dan zijn fouten misschien toch niet ingezien en wil hij al die heisa niet meer meemaken en kiezen voor het zekere: MIJ? Ik zie hem alleszins doodgraag en voel me nu wel onzeker en zo maar misschien slijt dit ook? Een nieuwe baby hoeft voor het moment zeker niet. En wat moet komen zal komen denk ik...Sinds 5 maanden (toen hij het met haar gedaan heeft gemaakt) voel ik opnieuw die passie in onze relatie. Zijn bedoeling was het nooit te laten uitkomen en gewoon verder te doen met mij, niet met haar...
*valt achterover van verbazing*
Dus eigenlijk heb jij geluk dat ie wel voor jouw gekozen heeft, en deed ie het tegen zijn zin, dat overspel??? Juistja.
Als je het mij vraagt ben jij nog niet van de ellende af, en begin aub niet aan kinderen, want je hebt geen gezonde relatie als je het wilt weten. Je instelling is een uitnodiging voor hem om met je voeten te spelen, en jij hebt het niet eens door.
Je verdedigd hem in plaats van jezelf voor zijn misstap. Zo creer je een gigantische ongelijkwaardige relatie.
[...]
Ik geef hem nog een tweede kans omdat ikzelf in mijn vorige relatie ooit de bedrieger ben geweest. Erg hé, ik weet het van mezelf...Ik heb toendertijd ook gekozen voor mijn vaste relatie en heb een punt kunnen zetten achter mijn minnaar.
Ik heb hem echt kunnen vergeten. Onze relatie is toen stukgelopen omdat mijn destijdse vriend een drank en drugsverslaving had en ik hier niet meer mee kon leven. Had hij dit niet dan was ik waarschijnlijk wel altijd bij hem gebleven.
En ik denk dat iedereen een tweede kans verdient.
En ik geloof in het feit dat als je iemand niet meer hoort of ziet je er ook minder en minder aan denkt. 'Uit het oog, uit het hart'.
Mijn liefde voor hem is zooooo groot en diep vanbinnen weet ik dat hij dit allemaal niet wilde.
Zij begon hem te verleiden, non stop sms'jes sturen hoe aantrekkelijk ze hem vond. En een man is oooooooh zo zwak. Hij heeft veel vrije tijd, ik ben een werker en de kat stond bij de melk. Dan ook nog eens die stress van onze bouw...Tja...ik denk dat sterke liefde alles kan overwinnen. Als hij die 2e kans wil dan moet hij ze met beide handen grijpen.
Hij heeft bijna geen vrienden meer, mijn ouders en zijn ouders weten het...En toch blijft hij bij me. Hij zou het zo makkelijk kunnen oplossen door gewoon een gans nieuw leven met haar te beginnen want wij zijn niet getrouwd. Heeft hij dan zijn fouten misschien toch niet ingezien en wil hij al die heisa niet meer meemaken en kiezen voor het zekere: MIJ? Ik zie hem alleszins doodgraag en voel me nu wel onzeker en zo maar misschien slijt dit ook? Een nieuwe baby hoeft voor het moment zeker niet. En wat moet komen zal komen denk ik...Sinds 5 maanden (toen hij het met haar gedaan heeft gemaakt) voel ik opnieuw die passie in onze relatie. Zijn bedoeling was het nooit te laten uitkomen en gewoon verder te doen met mij, niet met haar...
*valt achterover van verbazing*
Dus eigenlijk heb jij geluk dat ie wel voor jouw gekozen heeft, en deed ie het tegen zijn zin, dat overspel??? Juistja.
Als je het mij vraagt ben jij nog niet van de ellende af, en begin aub niet aan kinderen, want je hebt geen gezonde relatie als je het wilt weten. Je instelling is een uitnodiging voor hem om met je voeten te spelen, en jij hebt het niet eens door.
Je verdedigd hem in plaats van jezelf voor zijn misstap. Zo creer je een gigantische ongelijkwaardige relatie.
