Zien wij vrouwen geen signalen?

10-01-2009 21:16 28 berichten
Alle reacties Link kopieren
Mijn 2009 is heel slecht begonnen. Na een heel gezellige december maand te hebben gehad, ben ik net na oud en nieuw door mijn vriend aan de kant gezet. Dit kwam voor mij echt als een donderslag bij heldere hemel. Maar mijn vraag is meer algemeen, nu ik meerdere vriendinnen heb die dit ook wel eens zijn overkomen. Zien wij vrouwen gewoon geen signalen waaruit zou moeten blijken dat de relatie niet goed zit?



Alle gesprekken van de afgelopen maand gaan door mijn hoofd: waarom heeft hij toen dit en dit gezegd, terwijl nog geen week later het gevoel er niet meer is? Dat gaat er bij mij niet in.



Ik ben benieuwd naar jullie ervaringen.
quote:qwertu schreef op 11 januari 2009 @ 02:50:

[...]



Jep, ik kan je volgen. En ik ben het met je eens. Als je een goede relatie hebt, trek je de ander er aan z'n oren bij desnoods, als die je signalen dat het niet goed gaat mist. Een goede relatie is het voor beide partijen waard om voor te vechten. Als één van beide partijen zomaar wegloopt van het een op het andere moment (of dat nou echt zo is of omdat je de signalen gemist hebt), dan had je dus achteraf gezien helemaal niet zo'n goede relatie in mijn ogen.



Achteraf dus pas ja, maar dit is nog niet achteraf. Dit is net gebeurt en voelt als 'vanuit het niks'. En daar hebben we het nu over en ik vind het vreemd dat dat gevoel min of meer teniet wordt gedaan door deze en genen want het bestaat wel degelijk, ook al ga er er achteraf - het woord zegt het al - misschien wel anders naar kijken.



Het is alsof Aal moet denken, 'nah ja, jammer, maar het was toch al niet zo'n goede relatie.....pech hebben!'

Maar dat doet ze dus niet, ze geeft aan dat het een klap in haar gezicht was en dat ze het niet aan zag komen. Of dat nou aan gemiste signalen ligt vanuit haar point of view of niet, dat kunnen wij toch helemaal niet beoordelen? Er zijn hele signaalloze mensen hoor, waarvan je nooit weet wat ze denken en dan kun je voor behoorlijke verassingen komen te staan.

Je zult er maar van houden.....



Ik begrijp de redenatie dus wel maar ik denk dat als je er middenin zit, je er dan anders naar kijkt. Zit je zelf middenin zo'n relatiebreuk, die heel plotseling kwam, dan ben je nog niet zo ver. Dan komt zo'n mededeling echt als donderslag bij heldere hemel.



Achteraf kun je dan denken; ja maar dit was al niet zo goed, en dat klopte niet helemaal 100% en hij wilde het nauwelijks hebben over datte en bij mij gingen mijn haren recht overeind staan als het hiero over ging, enzovoort.



Dat sluit het gevoel van 'niks aan de hand en ineens was het voorbij' niet uit en dat is waar TO het over heeft, nu. Misschien dat ze over een paar weken kan relativeren. Dat hoop ik voor haar.
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen maar weer.



Wat een reacties, ik heb er echt iets aan. Ik kan jullie nuchtere en soms niet genuanceerde reacties wel hebben hoor. Ook in dat geval wordt er de moeite genomen om te reageren.



Ik weet niet precies meer wie het zei, maar herken me wel in een verhaal. Onze relatie duurde bijna 1 jaar. Ik ben niet zo goed in serieuze relaties (en ben al 30) en het heeft dus zeker zes maanden geduurd voordat ik eindelijk aan mezelf durfde toe te geven dit is leuk, dit voelt fijn. Ik ben hiervoor een behoorlijk lange tijd alleen geweest en daar had ik helemaal geen slecht gevoel over, ik had het goed. Nu weet ik alleen weer hoe het is om samen iets te hebben. Iets dat je met niemand anders hebt.



Maar ik weet het, er komt voor mij vast ook wel weer een betere tijd. Het idee dat ik nu voor de weekenden weer plannen moet gaan maken om het weekend geheel te vullen kan ik nog ff niet aan. Het zal nu weer vaker gebeuren dat ik een dagje of een avondje in het weekend niets te doen heb. Ik ging altijd wel een avond en dagje op stap met mijn vriend en dan bleef er nog genoeg tijd over voor anderen, maar nu lijkt het weekend opeens zo lang.



Ik heb trouwens gisteravond een sms gehad van de betreffende man, dat het hem ook pijn doet dat het ons niet gelukt is. Ik moet zeggen dat dit wel helpt. Ik ben niet zo iemand die denkt en hoopt dat het nog goed komt, maar vind het wel fijn te weten dat hij het er ook lastig mee heeft. Misschien dat we over een maandje nog eens een keer met elkaar praten en daarna echt een grote streep eronder.



Mensen, fijne zondag!
Alle reacties Link kopieren
Bij mij was het dus andersom. Als ik jou berichtjes lees is het of ik mijn ex-vriend hoor praten. Bij mij was het een combinatie van het aan mezelf niet toe willen geven en er daardoor tegen hem niet echt eerlijk en duidelijk over kunnen zijn. En aan de andere kant pikte hij ook niet de dingen op die ik wél vertelde, omdat hij het ook niet wilde zien.



En inderdaad, ik heb het zelf uitgemaakt, maar daarom heb ik het er ook moeite mee. En inderdaad dat van die lange weekenden herken ik wel. Ik ging altijd gewoon met mijn vriend weg en kwam daar ook meteen mijn vrienden tegen. Nu moet ik weer vrienden gaan bellen of ze wat gaan doen enz. Best wel weer lastig. Ook bijvoorbeeld met oud en nieuw. Maar goed, het wordt elke keer weer een beetje beter.



Maar nee dus nee het zijn niet alleen vrouwen die dit 'niet zien'.



Sterkte ermee!



Bianca

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven