Relaties
alle pijlers
zijn ex
dinsdag 15 juli 2008 om 13:30
Ik heb sinds 8 maanden een hele leuke lieve vriend.
Wij zijn helaas bij elkaar gekomen door met elkaar vreemd te gaan.
Hij heeft zijn vriendin ( waar hij 6 jaar mee had) dus bedrogen en ik mijn vriend ( 4 jaar). Uiteindelijk hebben we voor elkaar gekozen en de eerste paar maanden waren geweldig.
Nu heeft hj ontiegelijk last van schuldgevoel tegenover zijn ex.
Ik begrijp het allemaal heel goed alleen het probleem is dat hij hierdoor niet 100% voor mij kan gaan.
Hij zegt wel dat hij bij mij wilt zijn maar hij geeft ook toe dat hij nog van haar houdt en haar niet helemaal op wilt geven.
Hij wilt met mij verder gaan maar wat hij haar allemaal heeft aangedaan krijgt hij niet uit zijn hoofd en hij voelt zich een soort van schuldig om gelukkig met mij te zijn.
Hij wilt met zijn ex blijven omgaan en dat zou geen probleem zijn, zij het niet dat dat op dit moment onze relatie gewoon in de weg staat.
Een week geleden heeft zij hem verteld dat ze hem even een poosje niet meer wou zien. Ze wou haar leven weer even op orde brengen na de grote klap.
Hij moest huilen ( wat heel pijnlijk was voor mij om te zien).
Maar we waren het er beide over eens dat dit misschien ook wel even goed was voor ons omdat hun 'relatie' met elkaar heel verwarrend was voor mij.
Maar gisteren was ze jarig en dan gaat hij dus wel langs om een cadootje bij haar te brengen.
Ik weet nu niet meer wat ik moet denken.
Aan de ene kant weet ik dat je een relatie van 6 jaar lang niet zomaar vergeet en hij zal haar nooit helemaal opgeven.
Aan de andere kant ben ik bang voor wat er gaat gebeuren.
Misschien wortd hij wel weer verliefd op haar.
Ik heb het er erg moeilijk mee en dat heb ik hem ook verteld.
Hij zegt dat het is zoals het is en dat zij niks fout heeft gedaan en daarom haar nooit helemaal op zal geven.
Wat zouden jullie doen?
Wij zijn helaas bij elkaar gekomen door met elkaar vreemd te gaan.
Hij heeft zijn vriendin ( waar hij 6 jaar mee had) dus bedrogen en ik mijn vriend ( 4 jaar). Uiteindelijk hebben we voor elkaar gekozen en de eerste paar maanden waren geweldig.
Nu heeft hj ontiegelijk last van schuldgevoel tegenover zijn ex.
Ik begrijp het allemaal heel goed alleen het probleem is dat hij hierdoor niet 100% voor mij kan gaan.
Hij zegt wel dat hij bij mij wilt zijn maar hij geeft ook toe dat hij nog van haar houdt en haar niet helemaal op wilt geven.
Hij wilt met mij verder gaan maar wat hij haar allemaal heeft aangedaan krijgt hij niet uit zijn hoofd en hij voelt zich een soort van schuldig om gelukkig met mij te zijn.
Hij wilt met zijn ex blijven omgaan en dat zou geen probleem zijn, zij het niet dat dat op dit moment onze relatie gewoon in de weg staat.
Een week geleden heeft zij hem verteld dat ze hem even een poosje niet meer wou zien. Ze wou haar leven weer even op orde brengen na de grote klap.
Hij moest huilen ( wat heel pijnlijk was voor mij om te zien).
Maar we waren het er beide over eens dat dit misschien ook wel even goed was voor ons omdat hun 'relatie' met elkaar heel verwarrend was voor mij.
Maar gisteren was ze jarig en dan gaat hij dus wel langs om een cadootje bij haar te brengen.
Ik weet nu niet meer wat ik moet denken.
Aan de ene kant weet ik dat je een relatie van 6 jaar lang niet zomaar vergeet en hij zal haar nooit helemaal opgeven.
Aan de andere kant ben ik bang voor wat er gaat gebeuren.
Misschien wortd hij wel weer verliefd op haar.
Ik heb het er erg moeilijk mee en dat heb ik hem ook verteld.
Hij zegt dat het is zoals het is en dat zij niks fout heeft gedaan en daarom haar nooit helemaal op zal geven.
Wat zouden jullie doen?
woensdag 16 juli 2008 om 10:38
Julus, daar heb ik eigenlijk nooit op die manier over nagedacht. Zijn ex buiten beschouwing van onze problemen zien en op die manier ernaar kijken is heel slim. Ik weet er eigenlijk niet eens een antwoord op. Misschien kan hij mij niet eens overtuigen inderdaad...Omdat hij al eens getwijfeld heeft en ik daardoor de onzekere rol heb overgenomen.
Ik denk dat als hij weer wordt zoals in het begin, toen voelde ik echt dat hij echt voor me ging, dat alles weer goed komt.
Maar sinds hij is veranderd is dat nooit meer teruggekomen, hoeveel we er ook over gepraat hebben.
Hij zegt nu dat hij niet meer twijfeld, zker weet dat hij met mij verder wilt. Toch merk ik dat hij zich niet helemaal geeft.
Hij zegt dat dat komt omdat we zoveel bullshit hebben meegemaakt en ik ook niet meer mezelf ben en hij zegt dat dat wel weer terugkomt. Ik heb er geen goed gevoel over om de relatie nu te kappen. Ik denk dat ik hem nog een maandje geef waarin ik heel erg me best doe om de goede sfeer te behouden, hem een beetje ruimte geef in de hoop dat dingen weer een beetje worden zoals toen. Gebeurd dat niet, dan denk ik dat je het bij het rechte eind had Julus.
Ik heb heel veel aan je reacties, bedankt!
domnaiefmutsje, dat zou best kunnen. Punt is dat ik zovaak ben weggegaan en hij me zovaak terug heeft 'gehaald' dat ik denk dat ik wel meer ben dan dat. Plus dat dat wel heeeeel erg lullig zou zijn van zijn kant om me daarom te houden.
In het ergste geval, waar ik heel bang voor ben, is het inderdaad zo maar is hij zich daar zelf niet bewust van.
Dat hij me inderdaad eigenlijk houdt als pleister op de wond maar dat zelf niet eens doorheeft.
Maarja, als hij dat zelf niet eens weet, hoe kom ík er dan achter he?;)
Eigenlijk zegt het al genoeg dat ik me dat af moet vragen maar als ik kijk naar het begin, wat zooo mooi was durf ik het gewoon nog niet op te geven.
Als er ook maar 1% kans bestaat dat alles toch weer goed kan komen wil ik er voor vechten. Al is dat dan maar even in me eentje. Hoop dat ie over een maandje meedoet en anders heb ik eindelijk me antwoord.
Ik denk dat als hij weer wordt zoals in het begin, toen voelde ik echt dat hij echt voor me ging, dat alles weer goed komt.
Maar sinds hij is veranderd is dat nooit meer teruggekomen, hoeveel we er ook over gepraat hebben.
Hij zegt nu dat hij niet meer twijfeld, zker weet dat hij met mij verder wilt. Toch merk ik dat hij zich niet helemaal geeft.
Hij zegt dat dat komt omdat we zoveel bullshit hebben meegemaakt en ik ook niet meer mezelf ben en hij zegt dat dat wel weer terugkomt. Ik heb er geen goed gevoel over om de relatie nu te kappen. Ik denk dat ik hem nog een maandje geef waarin ik heel erg me best doe om de goede sfeer te behouden, hem een beetje ruimte geef in de hoop dat dingen weer een beetje worden zoals toen. Gebeurd dat niet, dan denk ik dat je het bij het rechte eind had Julus.
Ik heb heel veel aan je reacties, bedankt!
domnaiefmutsje, dat zou best kunnen. Punt is dat ik zovaak ben weggegaan en hij me zovaak terug heeft 'gehaald' dat ik denk dat ik wel meer ben dan dat. Plus dat dat wel heeeeel erg lullig zou zijn van zijn kant om me daarom te houden.
In het ergste geval, waar ik heel bang voor ben, is het inderdaad zo maar is hij zich daar zelf niet bewust van.
Dat hij me inderdaad eigenlijk houdt als pleister op de wond maar dat zelf niet eens doorheeft.
Maarja, als hij dat zelf niet eens weet, hoe kom ík er dan achter he?;)
Eigenlijk zegt het al genoeg dat ik me dat af moet vragen maar als ik kijk naar het begin, wat zooo mooi was durf ik het gewoon nog niet op te geven.
Als er ook maar 1% kans bestaat dat alles toch weer goed kan komen wil ik er voor vechten. Al is dat dan maar even in me eentje. Hoop dat ie over een maandje meedoet en anders heb ik eindelijk me antwoord.
woensdag 16 juli 2008 om 10:47
Hoi, heel begrijpelijk dat je nog niet wilt stoppen zolang de kans er is, dat het goed gaat komen. Zo'n stap moet je pas nemen als je er echt klaar mee bent.
Het vervelende is idd dat je er niet achter zult komen, of jij "een pleister" bent, maar je kunt hoogstens heel goed naar je gevoel luisteren en kijken wat dat zegt. Er speelt nu angst, en dat maakt je voorzichtig en dat voelt hij. Misschien kan hij die angst wegnemen. Je zou dan eens met hem kunnen praten en duidelijk aangeven wat je graag zou willen, waardoor je je angst kunt loslaten. Jouw angst wordt versterkt door zijn gedrag, zoals het praten over en uiten van zijn gevoelens voor zijn ex. Het afstand houden en tegelijkertijd zeggen dat hij voor je gaat. Daarvan raak jij in de war. Misschien kan hij daar alerter op zijn? Stel een grens, want anders kan dit heel lang zo doorgaan. Forceer een opening, een doorbraak, en dan zul je misschien een stapje verder komen. Want als hij echt voor jou wil gaan, dan zou het geen probleem moeten zijn voor hem, om zijn ex een miner grote rol te laten spelen. Hij zal moeten accepteren dan indien hij jullie relatie een kans wil geven, hij haar misschien even (tijdelijk) als vriendin moet opgeven. Dat zal hij er graag voor over hebben, als het echt goed zit.
Het vervelende is idd dat je er niet achter zult komen, of jij "een pleister" bent, maar je kunt hoogstens heel goed naar je gevoel luisteren en kijken wat dat zegt. Er speelt nu angst, en dat maakt je voorzichtig en dat voelt hij. Misschien kan hij die angst wegnemen. Je zou dan eens met hem kunnen praten en duidelijk aangeven wat je graag zou willen, waardoor je je angst kunt loslaten. Jouw angst wordt versterkt door zijn gedrag, zoals het praten over en uiten van zijn gevoelens voor zijn ex. Het afstand houden en tegelijkertijd zeggen dat hij voor je gaat. Daarvan raak jij in de war. Misschien kan hij daar alerter op zijn? Stel een grens, want anders kan dit heel lang zo doorgaan. Forceer een opening, een doorbraak, en dan zul je misschien een stapje verder komen. Want als hij echt voor jou wil gaan, dan zou het geen probleem moeten zijn voor hem, om zijn ex een miner grote rol te laten spelen. Hij zal moeten accepteren dan indien hij jullie relatie een kans wil geven, hij haar misschien even (tijdelijk) als vriendin moet opgeven. Dat zal hij er graag voor over hebben, als het echt goed zit.
woensdag 16 juli 2008 om 14:24
Thnx Julus, grenzen stellen is idd erg belangrijk. Helaas ook moeilijk.
Ik zie dat hij het probeerd en zijn best doet, ik hoop alleen dat hij eerlijk tegen me zal zijn wanneer het gewoon zijn koppie niet uitgaat. Dat kan gebeuren, we wisten waar we aan begonnen. Ik ga hem niet vragen zijn ex helemaal niet meer te zien/spreken. Ik weet dat ik dat ga verliezen en ik vind eigenlijk ook dat ik dat niet mag vragen. Het zou gewoon moeten kunnen. Als het niet kan, dan zit het zowiezo al niet goed.
Op dit moment hebben zij geen contact omdat ze elkaar los moeten laten. Een wijs besluit en ik hoop dat het werkt.
Ze hebben dit ook nodig want 6 jaar vergeet je niet zomaar en je kan mensen niet geestelijk loslaten als je ze nog vaak ziet/spreekt.
Het is maar even afwachten wat er gaat gebeuren. Of ik het uberhaupt wel aan kan dat hij zo close is met zijn ex...al is er niks aan de hand...
Ik zie dat hij het probeerd en zijn best doet, ik hoop alleen dat hij eerlijk tegen me zal zijn wanneer het gewoon zijn koppie niet uitgaat. Dat kan gebeuren, we wisten waar we aan begonnen. Ik ga hem niet vragen zijn ex helemaal niet meer te zien/spreken. Ik weet dat ik dat ga verliezen en ik vind eigenlijk ook dat ik dat niet mag vragen. Het zou gewoon moeten kunnen. Als het niet kan, dan zit het zowiezo al niet goed.
Op dit moment hebben zij geen contact omdat ze elkaar los moeten laten. Een wijs besluit en ik hoop dat het werkt.
Ze hebben dit ook nodig want 6 jaar vergeet je niet zomaar en je kan mensen niet geestelijk loslaten als je ze nog vaak ziet/spreekt.
Het is maar even afwachten wat er gaat gebeuren. Of ik het uberhaupt wel aan kan dat hij zo close is met zijn ex...al is er niks aan de hand...
woensdag 16 juli 2008 om 22:48
Als hij zijn best doet, en jij je grenzen in acht neemt en dit ook uitspreekt, dan kun je al een heel eind komen. De tijd zal het moeten leren of deze situatie verloopt op de manier waar jullie je beiden prettig in gaan voelen, maar niet geschoten is altijd mis. En contact houden met je ex moet gewoon kunnen, maar als er nog (onverwerkte) gevoelens spelen is het gewoon lastig. Als ze dit kunnen volhouden en de tijd nemen om eea te verwerken, dan moet een vriendschap mogelijk zijn. En misschien heeft hij er tzt geen behoefte meer aan, ik denk eigenlijk dat dat het meest natuurlijke is. Want jij zou de hoofdrol moeten spelen, en zij de bijrol. Ik hoop dat jullie eruit komen, en ik hoop dat je hier goed nieuws kunt melden.
