zijn gevoel voor mij is weg

lieve Mar,



ik denk niet dat er veel kans is op berichten van mensen, die dit ook hebben meegemaakt en waarbij het goed gekomen is....



Ik vind het enigszins knap van jou hoe jij blijft volhouden met gevoel van hoop.

Kinderen zijn bijzonder belangrijk, maar toch ook niet alleen de reden om samen te blijven.

Kinderen voelen haarfijn aan of het goed gaat met hun papa en mama, of dat er spanningen zijn.



Vechten voor je relatie met je partner is goed om te doen, misschien eens even samen ook iets leuks ondernemen met een ontspannen sfeer, maar ik ben bang dat het daarvoor te laat is.

Maar proberen kan je het altijd. niet geschoten is altijd mis





Door zelf alleen een midweek weg te gaan, samen met je kinderen, los je misschien niet veel op.......het zijn maar enkele dagen en in die dagen kan het gevoel van je man ook versterken, doordat hij niet lang genoeg alleen zal zijn.......

als je wilt testen (wat jij wilt testen) daar is langer de tijd voor nodig dan een dag of 5,.....



Ik hoop met heel mijn hart voor je dat het allemaal nog goed kan komen, maar eerlijk gezegd ben ik er bang voor....



Liefs voor jou!!

Hier toch een succesverhaal.

Ik weet niet of de situatie geheel op 1 lijn ligt maar er zijn wel raakvlakken.



Ook mijn vriend kwam met de boodschap geen enkel gevoel meer te hebben voor mij en dat kwam als donderslag bij heldere hemel.



We zaten wel in een gespannen tijd door allerlei factoren,maar nooit heeft hij iets aangegeven over zijn twijfel of gevoel.

nooit gepraat,ik wist dus totaal niet dat er zoiets heftigs bij hem leefde.



Ik heb gepraat en gepraat en kreeg geen enkele opening,hij was heel star.

Toch nadat ik al mijn gevoel bloot gaf,mijn angsten,mijn kijk op de situatie,mijn hoop,mijn uitleg wat dit allemaal zou betekenen voor de kinderen en ons en dat desondanks zijn gevoel weg was op zijn minst we de verantwoordelijkheid hadden naar de kinderen om te gaan proberen of we weer nader tot elkaar konden komen.



Want,hij had ons natuurlijk volledig buitenspel gezet door niets aan te geven en dat vond ik echt heel oneerlijk en onverantwoordelijk.



Hij stemde toe.

Dat was een moeilijk en verdrietige tijd.

Enigzins geforceerd in het begin gingen we tijd vrij maken voor elkaar.

De nadruk op leuke dingen doen samen,elkaar niet zo op de huid zitten.

En ik ging werken aan mijn aandeel.



Eigenlijk ging het verassend snel de goede kant op.

En nu kunnen we met recht na een half jaar al zeggen dat het gestrande schip de zeilen weer volop in de wind heeft.

Vriend zijn gevoel is weer helemaal terug en ik begin het vertrouwen ook weer terug te krijgen.



Het is alsof we in een tweede verliefdheid zitten.

Pas las ik ergens: een crisis is ook een kans.

En als je het samen zo kan zien en leert uit de reden van de crisis en er je er samen voor inzet kan dat het tij best keren.

Maar dan moet je er wel samen voor gaan.

Alleen trekken aan een dood paard heeft geen zin en geeft alleen maar meer verdriet.



Overigens snap ik je eerste reacties over het praktische gemis dat jij zal zijn voor hem.

Je liefde zal hij niet missen daarom hou je vast aan aan hetgeen je nog wel betekent voor hem.

Niet reeel,want dat jij voor hem en het huishouden zorgt is niet de reden waarom jij belangrijk wil zijn voor hem.

Maar het is nu je enige hou vast.



Probeer dat toch los te laten.

Dat zal zijn ogen niet openen.



Ik denk dat teveel van elkaar verwijdert zijn ook niet de goede manier is.

Dat kan alleen nog maar meer de brug tussen jullie stuk slaan.

Het is een beetje balans zoeken tussen elkaar vinden en samen dingen doen en niet teveel op de huid zitten.

Het is niet alleen jou schuld!!

Alleen al het feit dat hij niet heeft gepraat geeft hem evenveel aandeel.



Ik wens je veel kracht (f)

Even een kanttekening bij mijn verhaal dat vriend zich ook echt voor de volle 100% er voor in heeft gezet en mij er daardoor ook doorheen sleepte.

Hoe kun je nou sinds december op gespannen voet leven met elkaar. In 1 huis met kinderen. Wil hij de knoop niet doorhakken ik denk wel dat er hoop is, hij zegt het gevoel is weg; dan was ie toch zelf al wel weg geweest?

Heeft hij je al eens eerder verteld over zijn twijfels, of komt het voor jou als een verrassing? Als dat zo is, dan heb je kans dat hij verliefd is/ gevoel heeft voor een ander. Ik weet niet of zijn gedrag in de afgelopen tijd is veranderd? Dat je je afvroeg of je iets verkeerds hebt gedaan?



Ik wil je niet ongerust maken, want je hebt al onrust genoeg van deze situatie. Maar het was het eerste wat in me opkwam.

Ik hoop dat dit het niet is, en dat hij er nog eens over wilt praten met je. Sterkte!

Vlindertje, als hij een ander heeft dan moet hij dus gaan kiezen, en vaak kan iemand die knoop niet doorhakken omdat er veel op het spel staat. Maar de relatie is dan ook niet meer stevig genoeg om er helemaal voor te gaan, dus dan is een ander een "gemakkelijke" vlucht uit die realiteit.

Probleem is alleen dat hij nog niet zeker kan weten of het bij die ander ook echt beter of leuker wordt..

Julus, ik denk niet dat je het al te hard zo moet stellen, vooralsnog is er geen sprake van een ander. Dus het lijkt me niet goed om daar over te speculeren.

Ik zit in soortgelijke situatie en ik begrijp helemaal dat er aan een ander gedacht wordt. Ook ik ben er nog steeds niet van overtuigd dat er echt geen ander in het spel is.

Mar, sterkte. Het is herkenbaar en elke strohalm grijp je vast. Helaas kan ík je geen positief toekomstperspectief geven...

Chapeau voor vriend van Iry! Dat is een echte man