Relaties
alle pijlers
Zo pijnlijk: ingeruild en ex gaat gewoon verder
maandag 9 maart 2009 om 14:01
Hallo,
Jullie weten wel dat ik 7 maanden geleden ben ingeruild voor iemand anders, na 5 jaar. Ik vertelde ook al dat we het goed hadden samen, dat hij dat ook vond, maar dat hij, door iemand nieuw te ontmoeten, vond dat 'het ook anders kan', en heeft me verlaten. Hij wou niet kijken hoe we onze relatie een andere draai konden geven, maar wou voor het ieuwe, onbekendere gaan. Wel alleen nadat ik een sms had onderschept, hij heeft het nooit uit zichzelf verteld. Maar zijn gedrag verontrustte me, dus hij heeft zichzelf verraden zonder dat hij het doorhad en ben ik zijn gsm gaan controleren.
Eens hij het niet meer kon ontkennen, is hij stiekem zijn gerief komen halen en wegggegaan. Hij wou niet aan de problemen (ik weet niet wat hem eigenlijk stoorde in onze relatie) werken, en is heel plots weggegaan.
Twee weken later was hij met dat meisje samen, maar ik zou er niet van verschieten als het al eerder aan de gang was. Nu 7 maanden verder probeer ik zoveel mogelijk te lezen, leren en praten met vrienden en famillie, om het zo goed mogelijk te verwerken.
Alleen kan ik het nog allemaal niet loslaten, en kijk ik af en toe in zijn email, want ik weet zijn paswoord dat hij niet veranderd heeft. Nu zag ik dat hij een reis geboekt heeft naar een exotisch land, waar wij eind 2007 nog geweest waren. Via een vriend kan hij goedkoop in chique hotels overnachten. Dus de zalige reis die wij toen met zijn tweeen hebben gedaan, gaat hij nu gewoonweg opnieuw overdoen met zijn nieuwe liefde! Ook 3 weken, in exact dezelfde periode, maar dan 2 jaar later.
Dit doet verschrikkelijk pijn, was het dan echt niets speciaals tussen ons????
Jullie weten wel dat ik 7 maanden geleden ben ingeruild voor iemand anders, na 5 jaar. Ik vertelde ook al dat we het goed hadden samen, dat hij dat ook vond, maar dat hij, door iemand nieuw te ontmoeten, vond dat 'het ook anders kan', en heeft me verlaten. Hij wou niet kijken hoe we onze relatie een andere draai konden geven, maar wou voor het ieuwe, onbekendere gaan. Wel alleen nadat ik een sms had onderschept, hij heeft het nooit uit zichzelf verteld. Maar zijn gedrag verontrustte me, dus hij heeft zichzelf verraden zonder dat hij het doorhad en ben ik zijn gsm gaan controleren.
Eens hij het niet meer kon ontkennen, is hij stiekem zijn gerief komen halen en wegggegaan. Hij wou niet aan de problemen (ik weet niet wat hem eigenlijk stoorde in onze relatie) werken, en is heel plots weggegaan.
Twee weken later was hij met dat meisje samen, maar ik zou er niet van verschieten als het al eerder aan de gang was. Nu 7 maanden verder probeer ik zoveel mogelijk te lezen, leren en praten met vrienden en famillie, om het zo goed mogelijk te verwerken.
Alleen kan ik het nog allemaal niet loslaten, en kijk ik af en toe in zijn email, want ik weet zijn paswoord dat hij niet veranderd heeft. Nu zag ik dat hij een reis geboekt heeft naar een exotisch land, waar wij eind 2007 nog geweest waren. Via een vriend kan hij goedkoop in chique hotels overnachten. Dus de zalige reis die wij toen met zijn tweeen hebben gedaan, gaat hij nu gewoonweg opnieuw overdoen met zijn nieuwe liefde! Ook 3 weken, in exact dezelfde periode, maar dan 2 jaar later.
Dit doet verschrikkelijk pijn, was het dan echt niets speciaals tussen ons????
dinsdag 10 maart 2009 om 17:44
quote:radijsje88 schreef op 10 maart 2009 @ 17:09:
[quote]Madhe schreef op 10 maart 2009 @ 16:17:
Dankje Summerdance. Ik ben (ook) van mening dat Muisje deze situatie zelf in stand houdt en dat ze er van geniet om zich verdrietig te voelen.
Ik hoop gewoon dat het tot haar doordringt dat ze écht de knop om moet zetten en zélf uit haar ik-ben-zo-zielig-stand moet komen. Dat ze inziet dat haar ex waarschijnlijk veel gelukkiger is.
Eigenlijk heb ik steeds meer het idee dat ex niet zomaar onverwachts de relatie heeft verbroken, maar dat hij heel hard is weggerent omdat hij gek werd van Muisje. En dat dát het besef is waar Muisje niet aan wil.
Hoe ik daar op kom? Als Muisje deze slachtofferhouding al zo vast weet te houden tegenover vreemden, zo naief blijft hopen dat ex terugkomt en onnozel ontkent dat het niet onverwachts kwam, dan wil ik niet weten hoe extreem ze zich tegenover haar ex heeft opgesteld.[/quote] Vind dit wel een erg gevaarlijke conclusie, waarmee je Muisje wellicht nog verder de put en schuldgeveol in praat, wellicht is dit gedrag echt een reaktie op de schok van het voor haar plotsklaps eindigen, en anders ..Maar ik ben zelf meer van mening dat ze zoooveel vertrouwen had in haar vriendje dat het haar in het diepst van haar ikje en vertrouwen in de mensheid/leven/haar geloof in alles heeft aangetast ..en dat roept uiteraard weer de angst op wanneer weet je dan WEL dat het echt is en je mag vertrouwen brr ik vind het ook heel moeilijk.. loslaten.. want loslaten betekend ook weer vertrouwen in het nieuwe en dat is dus nu juist ook kapotgemaakt het vertrouwen hebben..lijkt me zo in dit geval...is dat misschien iets waar je mee kan Muisje?? Of draaf ik nu door...
Plotsklaps was het niet dus dat valt af. Misschien lijkt mijn conclusie gevaarlijk, maar is het dan gevaarlijk iemand te wijzen op naieviteit en valse hoop?
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Niemand zegt dat dat maar makkelijk moet gaan, dat ze geen verdriet mag hebben, maar die slachtofferrol is ondertussen meer dan belachelijk.
@ Muisje, jij zegt nu dat radijsje de nagel op zijn kop slaat, maar feit blijft dat jij alles van je ex laat afhangen, terwijl je zélf je leven moet gaan invullen zónder hem, én dat moet accepteren. En dat je dat niet doet heeft niets te maken met wantrouwen/vertrouwen, verdriet of onbegrip, maar alles met je eigen keuze om slachtoffer te blijven.
Hoe vaak hebben we al gezegd in andere topics dat vragen alleen maar tot meer vragen leiden? Dat hij gewoon niet wil. Dat hij nu vast wel gelukkiger is met haar dan hij met jou was, maar dat dat niets afdoet van wie jij bent. Sorry, maar je blijft er gewoon vrijwillig in hangen. En ieder begrip grijp je aan als excuus om nog langer slachtoffer te blijven. Nog even en je vraagt een schadeclaim.
[quote]Madhe schreef op 10 maart 2009 @ 16:17:
Dankje Summerdance. Ik ben (ook) van mening dat Muisje deze situatie zelf in stand houdt en dat ze er van geniet om zich verdrietig te voelen.
Ik hoop gewoon dat het tot haar doordringt dat ze écht de knop om moet zetten en zélf uit haar ik-ben-zo-zielig-stand moet komen. Dat ze inziet dat haar ex waarschijnlijk veel gelukkiger is.
Eigenlijk heb ik steeds meer het idee dat ex niet zomaar onverwachts de relatie heeft verbroken, maar dat hij heel hard is weggerent omdat hij gek werd van Muisje. En dat dát het besef is waar Muisje niet aan wil.
Hoe ik daar op kom? Als Muisje deze slachtofferhouding al zo vast weet te houden tegenover vreemden, zo naief blijft hopen dat ex terugkomt en onnozel ontkent dat het niet onverwachts kwam, dan wil ik niet weten hoe extreem ze zich tegenover haar ex heeft opgesteld.[/quote] Vind dit wel een erg gevaarlijke conclusie, waarmee je Muisje wellicht nog verder de put en schuldgeveol in praat, wellicht is dit gedrag echt een reaktie op de schok van het voor haar plotsklaps eindigen, en anders ..Maar ik ben zelf meer van mening dat ze zoooveel vertrouwen had in haar vriendje dat het haar in het diepst van haar ikje en vertrouwen in de mensheid/leven/haar geloof in alles heeft aangetast ..en dat roept uiteraard weer de angst op wanneer weet je dan WEL dat het echt is en je mag vertrouwen brr ik vind het ook heel moeilijk.. loslaten.. want loslaten betekend ook weer vertrouwen in het nieuwe en dat is dus nu juist ook kapotgemaakt het vertrouwen hebben..lijkt me zo in dit geval...is dat misschien iets waar je mee kan Muisje?? Of draaf ik nu door...
Plotsklaps was het niet dus dat valt af. Misschien lijkt mijn conclusie gevaarlijk, maar is het dan gevaarlijk iemand te wijzen op naieviteit en valse hoop?
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Niemand zegt dat dat maar makkelijk moet gaan, dat ze geen verdriet mag hebben, maar die slachtofferrol is ondertussen meer dan belachelijk.
@ Muisje, jij zegt nu dat radijsje de nagel op zijn kop slaat, maar feit blijft dat jij alles van je ex laat afhangen, terwijl je zélf je leven moet gaan invullen zónder hem, én dat moet accepteren. En dat je dat niet doet heeft niets te maken met wantrouwen/vertrouwen, verdriet of onbegrip, maar alles met je eigen keuze om slachtoffer te blijven.
Hoe vaak hebben we al gezegd in andere topics dat vragen alleen maar tot meer vragen leiden? Dat hij gewoon niet wil. Dat hij nu vast wel gelukkiger is met haar dan hij met jou was, maar dat dat niets afdoet van wie jij bent. Sorry, maar je blijft er gewoon vrijwillig in hangen. En ieder begrip grijp je aan als excuus om nog langer slachtoffer te blijven. Nog even en je vraagt een schadeclaim.
dinsdag 10 maart 2009 om 17:45
"Je voelde dat er iets was, het zat al in de lucht en je wist het. Jij koos ervoor om in een droom te leven, net als je er nu voor kiest om je leven tot een nachtmerrie te maken en je verdriet te blijven voeden"
Klopt als een bus, achteraf gezien. Ik had oogkleppen op en overtuigde me ervan dat hij nooit zou wegggaan, en dat het allemaal zou goedkomen.
Heel dom, en daar zit ik nu ook mee...
Klopt als een bus, achteraf gezien. Ik had oogkleppen op en overtuigde me ervan dat hij nooit zou wegggaan, en dat het allemaal zou goedkomen.
Heel dom, en daar zit ik nu ook mee...
dinsdag 10 maart 2009 om 17:50
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 16:54:
Thanks iedereen.
Weet je, hoe ik tegen jullie spreek, zo spreek ik ook enkel tegen mijn mama, papa en enkele goede vriendinnen. Mijn ex heeft totaal geen idee dat ik hier nog zo mee zit! Ik heb hem laten gaan, heb hem geen enkele keer smekend opgebeld, alleen hem laten weten hoe graag ik hem zag. Dus ik probeer hier mijn verdriet en frustratie kwijt, alsook bij de therapeut.
Kan het blijkbaar toch niet laten om WEER te proberen tot je door te dringen.
Ik geloof echt niet dat je in je relatie met ex wel luisterde naar de dingen die er gezegd werden
Misschien heeft hij wel veel eerder aangegeven niet happy te zijn geweest in de relatie maar heb je er ook bewust of onbewust niet naar geluisterd, net als hier, er worden zoveel dingen gezegd die echt goede tips zijn (geloof me ik heb ze ook ooit allemaal nodig gehad) maar je lijkt het echt niet te horen...je blijft maar terug vallen in een " ja maar" verhaal...meisje er IS GEEN ja maar meer
Hij is gelukkig met een ander, gaat met haar op reis en is met haar een toekomst aan het opbouwen
Ik geef mijn ex dus volledig de kans om gelukkig te zijn, ik laat hem volledig met rust. OK, van die email, ik weet het nu wel al ondertussen...
Dat weet ik nou wel ondertussen??
Dat weet je wel...de rest dringt nog steeds niet door????
In verband met de relatie: er waren inderdaad tekenen aan de wand, maar toen ik hem erachter vroeg, was hij lief en zei hij dat ik niet zo moest doemdenken. Ik voelde dat er iets was, maar hij zei dan dat hij me nooit zou verlaten. Als hij dan ineens een paar dagen later weg is, kwam dat toch wel onverwacht aan, omdat hij zei dat hij dat nooit zou doen, en ik zoiets van hem NOOOOIT had verwacht.
Nou ja, dan is de les dus dat mensen wel eens iets kunnen doen wat je niet verwacht.
Dat doet pijn, tuurlijk...maar hey, het leven houdt niet op hoor...
Wandaar dat ik zeg dat het voor mij uit de lucht kwam gevallen. Het is pas toen hij was weggegaan, dat ik voorstelde om met iemand te gaan praten, want dan pas was hij eerlijk. Maar dan was het te laat he.
Ik vind het werkelijk jammer dat je niet eens een keer heel goed naar jezelf kijkt ipv naar je ex en zijn nieuwe vriendin
Het punt is, je kan naar hun blijven turen totdat je een ons weegt
maar het zal de situatie niet veranderen
Kijk je naar jezelf dan zou je tot de conclusie kunnen komen dat er een hoop werk aan de winkel is...en weet je.....dat kan je dan weer WEL!!!!
Thanks iedereen.
Weet je, hoe ik tegen jullie spreek, zo spreek ik ook enkel tegen mijn mama, papa en enkele goede vriendinnen. Mijn ex heeft totaal geen idee dat ik hier nog zo mee zit! Ik heb hem laten gaan, heb hem geen enkele keer smekend opgebeld, alleen hem laten weten hoe graag ik hem zag. Dus ik probeer hier mijn verdriet en frustratie kwijt, alsook bij de therapeut.
Kan het blijkbaar toch niet laten om WEER te proberen tot je door te dringen.
Ik geloof echt niet dat je in je relatie met ex wel luisterde naar de dingen die er gezegd werden
Misschien heeft hij wel veel eerder aangegeven niet happy te zijn geweest in de relatie maar heb je er ook bewust of onbewust niet naar geluisterd, net als hier, er worden zoveel dingen gezegd die echt goede tips zijn (geloof me ik heb ze ook ooit allemaal nodig gehad) maar je lijkt het echt niet te horen...je blijft maar terug vallen in een " ja maar" verhaal...meisje er IS GEEN ja maar meer
Hij is gelukkig met een ander, gaat met haar op reis en is met haar een toekomst aan het opbouwen
Ik geef mijn ex dus volledig de kans om gelukkig te zijn, ik laat hem volledig met rust. OK, van die email, ik weet het nu wel al ondertussen...
Dat weet ik nou wel ondertussen??
Dat weet je wel...de rest dringt nog steeds niet door????
In verband met de relatie: er waren inderdaad tekenen aan de wand, maar toen ik hem erachter vroeg, was hij lief en zei hij dat ik niet zo moest doemdenken. Ik voelde dat er iets was, maar hij zei dan dat hij me nooit zou verlaten. Als hij dan ineens een paar dagen later weg is, kwam dat toch wel onverwacht aan, omdat hij zei dat hij dat nooit zou doen, en ik zoiets van hem NOOOOIT had verwacht.
Nou ja, dan is de les dus dat mensen wel eens iets kunnen doen wat je niet verwacht.
Dat doet pijn, tuurlijk...maar hey, het leven houdt niet op hoor...
Wandaar dat ik zeg dat het voor mij uit de lucht kwam gevallen. Het is pas toen hij was weggegaan, dat ik voorstelde om met iemand te gaan praten, want dan pas was hij eerlijk. Maar dan was het te laat he.
Ik vind het werkelijk jammer dat je niet eens een keer heel goed naar jezelf kijkt ipv naar je ex en zijn nieuwe vriendin
Het punt is, je kan naar hun blijven turen totdat je een ons weegt
maar het zal de situatie niet veranderen
Kijk je naar jezelf dan zou je tot de conclusie kunnen komen dat er een hoop werk aan de winkel is...en weet je.....dat kan je dan weer WEL!!!!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 17:56
Plotsklaps was het niet dus dat valt af. Misschien lijkt mijn conclusie gevaarlijk, maar is het dan gevaarlijk iemand te wijzen op naieviteit en valse hoop?
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Maar dan is het voor haar gevoel toch wel plotsklaps?
En wellicht moet Muisje wat meer vertellen of ze inderdaad negeerd dat er vaker dingen gebeurde in de relatie die ze negeerde of niet aanging....
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Maar dan is het voor haar gevoel toch wel plotsklaps?
En wellicht moet Muisje wat meer vertellen of ze inderdaad negeerd dat er vaker dingen gebeurde in de relatie die ze negeerde of niet aanging....
dinsdag 10 maart 2009 om 18:16
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 17:45:
"Je voelde dat er iets was, het zat al in de lucht en je wist het. Jij koos ervoor om in een droom te leven, net als je er nu voor kiest om je leven tot een nachtmerrie te maken en je verdriet te blijven voeden"
Klopt als een bus, achteraf gezien. Ik had oogkleppen op en overtuigde me ervan dat hij nooit zou wegggaan, en dat het allemaal zou goedkomen.
Heel dom, en daar zit ik nu ook mee...Nee Muisje, je zit ermee dat je het niet los wilt laten. Je verdriet had al voor een heel stuk kunnen slijten als je het al eerder was gaan accepteren. En het eerder los was gaan laten, ipv mail checken enzo.
"Je voelde dat er iets was, het zat al in de lucht en je wist het. Jij koos ervoor om in een droom te leven, net als je er nu voor kiest om je leven tot een nachtmerrie te maken en je verdriet te blijven voeden"
Klopt als een bus, achteraf gezien. Ik had oogkleppen op en overtuigde me ervan dat hij nooit zou wegggaan, en dat het allemaal zou goedkomen.
Heel dom, en daar zit ik nu ook mee...Nee Muisje, je zit ermee dat je het niet los wilt laten. Je verdriet had al voor een heel stuk kunnen slijten als je het al eerder was gaan accepteren. En het eerder los was gaan laten, ipv mail checken enzo.
dinsdag 10 maart 2009 om 18:17
quote:radijsje88 schreef op 10 maart 2009 @ 18:01:
Ja maar dat lukt haar dus schijnbaar niet...
Natuurlijk wel, ze kan typen dus ze kan ook een afscheidsbrief typen aan haar ex (en die niet versturen inderdaad).
Ze WIL het schijnbaar niet. En dat is eigenlijk, sorry dat ik het zeg, gewoon echt stom!
Ja maar dat lukt haar dus schijnbaar niet...
Natuurlijk wel, ze kan typen dus ze kan ook een afscheidsbrief typen aan haar ex (en die niet versturen inderdaad).
Ze WIL het schijnbaar niet. En dat is eigenlijk, sorry dat ik het zeg, gewoon echt stom!
dinsdag 10 maart 2009 om 18:22
quote:radijsje88 schreef op 10 maart 2009 @ 17:56:
Plotsklaps was het niet dus dat valt af. Misschien lijkt mijn conclusie gevaarlijk, maar is het dan gevaarlijk iemand te wijzen op naieviteit en valse hoop?
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Maar dan is het voor haar gevoel toch wel plotsklaps?
En wellicht moet Muisje wat meer vertellen of ze inderdaad negeerd dat er vaker dingen gebeurde in de relatie die ze negeerde of niet aanging....Radijsje (sorry, schrijf je naam even met een hoofdletter hoor ), Muisje heeft aangegeven dat ze met haar ex in therapie wilde. Ex wilde niet. Het lijkt me dat diegene die in therapie wil écht wel ziet dat er dingen zijn die niet lekker lopen. Dus ze negeerde inderdaad dingen en/of ging ze niet aan. Totdat het te laat was, en ex niet de laatste strohalm (therapie) wilde vastgrijpen omdat hij gewoon simpel alleen maar weg wilde en gelukkig wilde worden , zoals hij nu doet.
Plotsklaps was het niet dus dat valt af. Misschien lijkt mijn conclusie gevaarlijk, maar is het dan gevaarlijk iemand te wijzen op naieviteit en valse hoop?
Daarbij zit Muisje zo diep in de put als ze zichzelf heeft gezet. Ze kan er ook voor kiezen om los te laten, ook al is dat moeilijk.
Maar dan is het voor haar gevoel toch wel plotsklaps?
En wellicht moet Muisje wat meer vertellen of ze inderdaad negeerd dat er vaker dingen gebeurde in de relatie die ze negeerde of niet aanging....Radijsje (sorry, schrijf je naam even met een hoofdletter hoor ), Muisje heeft aangegeven dat ze met haar ex in therapie wilde. Ex wilde niet. Het lijkt me dat diegene die in therapie wil écht wel ziet dat er dingen zijn die niet lekker lopen. Dus ze negeerde inderdaad dingen en/of ging ze niet aan. Totdat het te laat was, en ex niet de laatste strohalm (therapie) wilde vastgrijpen omdat hij gewoon simpel alleen maar weg wilde en gelukkig wilde worden , zoals hij nu doet.
dinsdag 10 maart 2009 om 18:23
quote:Parnell schreef op 10 maart 2009 @ 18:21:
[...]
Was het maar schijnbaar, dan lukte het haar dus stiekem wel. Het lukt haar blijkbaar niet, en dat blijkt.
Ik zette net ook al schijnbaar neer, maar wel bewust. Ik denk echt dat het een kwestie van niet willen is.
En ik dacht dat mijn kleuter een koppig ventje met een sterke eigen wil was.
[...]
Was het maar schijnbaar, dan lukte het haar dus stiekem wel. Het lukt haar blijkbaar niet, en dat blijkt.
Ik zette net ook al schijnbaar neer, maar wel bewust. Ik denk echt dat het een kwestie van niet willen is.
En ik dacht dat mijn kleuter een koppig ventje met een sterke eigen wil was.
dinsdag 10 maart 2009 om 18:45
Weet je wat mijn moeder vroeger altijd zei al ik weer een jengelde dat ik iets niet kon?
Precies....kan niet ligt op het kerkhof en ik wil niet ligt ernaast.
Ik geloof niet in Mentalisten ik geloof niet dat je met je gedachten lepels kan ombuigen, maar ik geloof wel degelijk dat je met je eigen WIL, KRACHT en DURF bergen in JEZELF kan verzetten.
En dat is wat Muisje niet doet.
Ze WIL en DURFT niet..
en dan krijg je dit...maanden blijven hangen en zwelgen...
En echt, daar is nog nooit een mens vrolijker en beter van geworden...
Precies....kan niet ligt op het kerkhof en ik wil niet ligt ernaast.
Ik geloof niet in Mentalisten ik geloof niet dat je met je gedachten lepels kan ombuigen, maar ik geloof wel degelijk dat je met je eigen WIL, KRACHT en DURF bergen in JEZELF kan verzetten.
En dat is wat Muisje niet doet.
Ze WIL en DURFT niet..
en dan krijg je dit...maanden blijven hangen en zwelgen...
En echt, daar is nog nooit een mens vrolijker en beter van geworden...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 18:47
Lieve Muis, ik heb 1 vraag aan je.
Wat hoop je te bereiken met dit gevoel?
De constante twijfel of een ander de juiste beslissing heeft genomen, de constante twijfel of het echt nooit meer goed kan komen, de constante twijfel of jij toch echt niet leuker was dan zijn nieuwe lief?
Wil je me daar alsjeblieft een antwoord op geven?
Wat hoop je te bereiken met dit gevoel?
De constante twijfel of een ander de juiste beslissing heeft genomen, de constante twijfel of het echt nooit meer goed kan komen, de constante twijfel of jij toch echt niet leuker was dan zijn nieuwe lief?
Wil je me daar alsjeblieft een antwoord op geven?
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 18:50
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 10:28:
Ik denk dat ik er zo in blijf hangen omdat ik diep in mijn binnenste denk dat hij fout is geweest door zomaar een lange relatie op te geven, en direct iets nieuws te starten.
Jij vindt het misschien verkeerd, maar hij heeft er voor gekozen om dit te willen en blijbaar vind hij het prettig en is ie gelukkig. Hij heeft het recht om zijn eigen keuzes te maken, jij bent zijn moeder niet.
Ik lees hier zoveel over, en krijg dan dikwijls de bevestiging dat dit voor hem wel eens verkeerd zou kunnen aflopen omdat hij nergens bij stilstaat.
Nou en? dat is zijn zaak, gaat jou niks aan. het is uit
En als dat zou zal zijn 5wat niet zeker is), dan vind ik het gewoon allemaal zo enorm spijtig. Ik had vlug door waar mijn fouten in de relatie zaten, en was echt berid er smane voor te gaan. Het uit te zoeken waarom hij verliefd was geworden, wat er dus verkeerd zat voor hem, en eraan te werken. Ik wilde naar een therapeut, maar hij niet.
Hij was klaar met je, bovendien is hij verliefd op iemand ander, over en uit Muis, ga door met je leven
Voor hem was de kous af, en moest hij per se voor het nieuwe kiezen. Dat is volledig zijn recht, en ook de manier waarop, hoe pijnlijk ook voor mij. Maar zal hij het wel bij het rechte eind hebben? Hij laat iets goeds achter, en dat zei hij ook.
Vandaar denk ik dat ik naar antwoorden zoek, of bevestiging dat hij misschien wel eens niet beter af zal zijn.Muis je zoekt, maar je zal het niet vinden, jij hebt verdriet en je wil dit verdriet verzachten door te bedenken dat hij fout is geweest, dat hij zich misschien wel vergist of wat dan ook, maar het is zoals het is Muis, hij wil je niet meer, hij wil iemand anders. Dat valt niet mooier te maken
Ik denk dat ik er zo in blijf hangen omdat ik diep in mijn binnenste denk dat hij fout is geweest door zomaar een lange relatie op te geven, en direct iets nieuws te starten.
Jij vindt het misschien verkeerd, maar hij heeft er voor gekozen om dit te willen en blijbaar vind hij het prettig en is ie gelukkig. Hij heeft het recht om zijn eigen keuzes te maken, jij bent zijn moeder niet.
Ik lees hier zoveel over, en krijg dan dikwijls de bevestiging dat dit voor hem wel eens verkeerd zou kunnen aflopen omdat hij nergens bij stilstaat.
Nou en? dat is zijn zaak, gaat jou niks aan. het is uit
En als dat zou zal zijn 5wat niet zeker is), dan vind ik het gewoon allemaal zo enorm spijtig. Ik had vlug door waar mijn fouten in de relatie zaten, en was echt berid er smane voor te gaan. Het uit te zoeken waarom hij verliefd was geworden, wat er dus verkeerd zat voor hem, en eraan te werken. Ik wilde naar een therapeut, maar hij niet.
Hij was klaar met je, bovendien is hij verliefd op iemand ander, over en uit Muis, ga door met je leven
Voor hem was de kous af, en moest hij per se voor het nieuwe kiezen. Dat is volledig zijn recht, en ook de manier waarop, hoe pijnlijk ook voor mij. Maar zal hij het wel bij het rechte eind hebben? Hij laat iets goeds achter, en dat zei hij ook.
Vandaar denk ik dat ik naar antwoorden zoek, of bevestiging dat hij misschien wel eens niet beter af zal zijn.Muis je zoekt, maar je zal het niet vinden, jij hebt verdriet en je wil dit verdriet verzachten door te bedenken dat hij fout is geweest, dat hij zich misschien wel vergist of wat dan ook, maar het is zoals het is Muis, hij wil je niet meer, hij wil iemand anders. Dat valt niet mooier te maken
dinsdag 10 maart 2009 om 18:59
"Bedankt voor jullie reacties, ongelooflijk hoeveel steun dat me geeft. Het moeilijkste vind ik dat ik waarschijnljk inderdaad signalen niet heb opgevangen, waardoor ik de kans misschien gemist heb er op tijd iets aan te kunnen doen. Maar als ik vroeg of er iets was kreeg ik nooit een antwoord, en van zo een lieve en attente jongen is het wel het laatste waar je aan denkt.
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?"
Heb dit uit je vorige posting gehaald, meis lees het zelf eens terug, je hebt op jou manier je best gedaan. Meer kan/kon je niet doen toch? Laat het los, wees blij met jezelf dat jij het nog wel een kans wilde geven en wellicht passen jullie gewoon niet bij elkaar als hij niets aangeeft..kan jij er toch ook niks mee??
Het moeilijkste vind ik dat hij zo heel snel een nieuw leven met zijn nieuwe liefde heeft opgebouwd, en de bladzijde met mij heeft omgeslagen. Hij zag me zo graag, hoe kan dat toch?"
Heb dit uit je vorige posting gehaald, meis lees het zelf eens terug, je hebt op jou manier je best gedaan. Meer kan/kon je niet doen toch? Laat het los, wees blij met jezelf dat jij het nog wel een kans wilde geven en wellicht passen jullie gewoon niet bij elkaar als hij niets aangeeft..kan jij er toch ook niks mee??
dinsdag 10 maart 2009 om 19:41
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 17:18:
Inderdaad radijsje, ik denk dat je de nagel op de kop slaat. Ik vertrouwde hem 100%, echt waar, zo een leive en attentvolle jongen had ik nooit eerder ontmoet. Hij hield dat ook 5 jaar vol, dus ik dacht dat alles werkelijk en oprecht was. Maar als hij op een paar weken, hooguit 2 maanden beslist om alles te laten vallen voor een ander, zal zijn liefde veel minder groot geweest zeijn dan dat hij zich ernaar gedroeg. Denk ik toch.
Misschien is hij een snelle beslisser. Hij zou de eerste man niet zijn die doorgaat zolang het gaat, en stopt als de emmer over loopt.
Inderdaad radijsje, ik denk dat je de nagel op de kop slaat. Ik vertrouwde hem 100%, echt waar, zo een leive en attentvolle jongen had ik nooit eerder ontmoet. Hij hield dat ook 5 jaar vol, dus ik dacht dat alles werkelijk en oprecht was. Maar als hij op een paar weken, hooguit 2 maanden beslist om alles te laten vallen voor een ander, zal zijn liefde veel minder groot geweest zeijn dan dat hij zich ernaar gedroeg. Denk ik toch.
Misschien is hij een snelle beslisser. Hij zou de eerste man niet zijn die doorgaat zolang het gaat, en stopt als de emmer over loopt.
dinsdag 10 maart 2009 om 21:30
quote:Summerdance schreef op 10 maart 2009 @ 18:47:
Lieve Muis, ik heb 1 vraag aan je.
Wat hoop je te bereiken met dit gevoel?
De constante twijfel of een ander de juiste beslissing heeft genomen, de constante twijfel of het echt nooit meer goed kan komen, de constante twijfel of jij toch echt niet leuker was dan zijn nieuwe lief?
Wil je me daar alsjeblieft een antwoord op geven?
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.
Mijn ex zei het met of zonder communicatie op hetzelfde was uitgedraaid. En beseft dat het één communicatieve ramp was. Voor mij had dat wel het verschil gemaakt, maar hij wou er niet meer mee geconfronteerd worden, met mij te zien met alle verdriet.
Hij heeft me werkelijk in de kou laten staan. en door mijn oogkleppen kwam het heel onverwacht. hij is 5 jaar bij mij geweest, en dan niets meer. Na zoveel liefde...
Mijn therapeut zei gisteren dat het een gemiste kans is, want dat hij is weggegaan toen de relatie pas écht begon, namelijk als er problemen waren. Dat hij is weggevlucht, en niet wil communiceren.
Om op Summerdance's vragen te antwoorden: ik ben op zoek naar mensen met geljkaardige ervaringen. hoe het bij hen is afgelopen, hoe ze erover zijn gekomen. En ja... of de ex er echt nooit spijt heeft van gekregen, al was het na jaren.
Het moet er bij mij precies 1000x ingepompt worden vooraleer ik vrede kan nemen. vind dit zelf ook heel lastig, heb al zoveel boeken van de bib gelezen, vooram van Mira Kirschenbaum, en Alfons Van Steenwegen.
Misschien is dit hele gedoe voor mij om los te laten??
Lieve Muis, ik heb 1 vraag aan je.
Wat hoop je te bereiken met dit gevoel?
De constante twijfel of een ander de juiste beslissing heeft genomen, de constante twijfel of het echt nooit meer goed kan komen, de constante twijfel of jij toch echt niet leuker was dan zijn nieuwe lief?
Wil je me daar alsjeblieft een antwoord op geven?
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.
Mijn ex zei het met of zonder communicatie op hetzelfde was uitgedraaid. En beseft dat het één communicatieve ramp was. Voor mij had dat wel het verschil gemaakt, maar hij wou er niet meer mee geconfronteerd worden, met mij te zien met alle verdriet.
Hij heeft me werkelijk in de kou laten staan. en door mijn oogkleppen kwam het heel onverwacht. hij is 5 jaar bij mij geweest, en dan niets meer. Na zoveel liefde...
Mijn therapeut zei gisteren dat het een gemiste kans is, want dat hij is weggegaan toen de relatie pas écht begon, namelijk als er problemen waren. Dat hij is weggevlucht, en niet wil communiceren.
Om op Summerdance's vragen te antwoorden: ik ben op zoek naar mensen met geljkaardige ervaringen. hoe het bij hen is afgelopen, hoe ze erover zijn gekomen. En ja... of de ex er echt nooit spijt heeft van gekregen, al was het na jaren.
Het moet er bij mij precies 1000x ingepompt worden vooraleer ik vrede kan nemen. vind dit zelf ook heel lastig, heb al zoveel boeken van de bib gelezen, vooram van Mira Kirschenbaum, en Alfons Van Steenwegen.
Misschien is dit hele gedoe voor mij om los te laten??
dinsdag 10 maart 2009 om 21:37
Tips om dit los te laten?
Stoppen met maar blijven discussieren over dit onderwerp hier op het forum, met je vrienden en familie. Na 7 maanden zul je niet veel wijzer meer worden, wel gefrustreerder
Stoppen met het lezen van zijn mails.
Ga erop uit, doe dingen die afleiding geven.
Ik ben het overigens niet eens met je therapeute, dat zij zegt dat hij gevlucht is toen de relatie echt begon. Volgens mij hadden jullie gewoon een relatie gedurende 5 jaar. Daarin zullen echt wel dingen gebeurd zijn waarvoor hij had kunnen vluchten.
Maar nogmaals, zijn gedrag is niet belangrijk meer. Wel hoe jij ermee omgaat. Jij wil je blijven wentelen in het leed wat je aangedaan is. Jouw keuze, ook jouw leven wat doelloos voorbij sleept zonder ook maar een blik gericht naar de toekomst en de dag van vandaag.
Stoppen met maar blijven discussieren over dit onderwerp hier op het forum, met je vrienden en familie. Na 7 maanden zul je niet veel wijzer meer worden, wel gefrustreerder
Stoppen met het lezen van zijn mails.
Ga erop uit, doe dingen die afleiding geven.
Ik ben het overigens niet eens met je therapeute, dat zij zegt dat hij gevlucht is toen de relatie echt begon. Volgens mij hadden jullie gewoon een relatie gedurende 5 jaar. Daarin zullen echt wel dingen gebeurd zijn waarvoor hij had kunnen vluchten.
Maar nogmaals, zijn gedrag is niet belangrijk meer. Wel hoe jij ermee omgaat. Jij wil je blijven wentelen in het leed wat je aangedaan is. Jouw keuze, ook jouw leven wat doelloos voorbij sleept zonder ook maar een blik gericht naar de toekomst en de dag van vandaag.
dinsdag 10 maart 2009 om 21:50
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 21:30:
[...]
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.
Mijn ex zei het met of zonder communicatie op hetzelfde was uitgedraaid. En beseft dat het één communicatieve ramp was. Voor mij had dat wel het verschil gemaakt, maar hij wou er niet meer mee geconfronteerd worden, met mij te zien met alle verdriet.
Lieverd, voor jou kan het een wereld van verschil gemaakt hebben, voor hem niet, hij is daar heel duidelijk in
En je weet het....It takes two to tango!!
je werkt samen aan een relatie of niet
Zijn keuze is heel bewust zonder twijfel een hele grote NEE
Je hebt geen keus dan dat te respecteren
Hij heeft me werkelijk in de kou laten staan. en door mijn oogkleppen kwam het heel onverwacht. hij is 5 jaar bij mij geweest, en dan niets meer. Na zoveel liefde...
Mijn therapeut zei gisteren dat het een gemiste kans is, want dat hij is weggegaan toen de relatie pas écht begon, namelijk als er problemen waren. Dat hij is weggevlucht, en niet wil communiceren.
Pardon?
Heeft de therapeut dat echt letterlijk zo gezegd???
Dat kan ik me bijna niet voorstellen.
Die gemiste kans, dat snap ik nog wel, dat zijn namelijk alle mislukte relaties...je gaat ervoor en het werkt uiteindelijk niet.
Maar dat hij is weggegaan toen de relatie echt begon is natuurlijk de grootste kul die er bestaat
Hij is weggegaan omdat hij geen heil meer zag in jullie relatie
Om op Summerdance's vragen te antwoorden: ik ben op zoek naar mensen met geljkaardige ervaringen. hoe het bij hen is afgelopen, hoe ze erover zijn gekomen. En ja... of de ex er echt nooit spijt heeft van gekregen, al was het na jaren.
Lieve schat, dat was mijn vraag niet.
Mijn vraag is wat jij hoopt te bereiken met het gevoel wat je in je voelt.
Wat voor uitkomst je verwacht van je maanden ellendig voelen.
Hoe wij met zn allen zo ver zijn gekomen na het liefdesverdriet (want ECHT iedereen heeft wel eens met dat bijltje gehakt) is doorzetten!!! ECHT doorzetten, voelen dat JIJ het waard bent om het leuk te hebben
Het moet er bij mij precies 1000x ingepompt worden vooraleer ik vrede kan nemen. vind dit zelf ook heel lastig, heb al zoveel boeken van de bib gelezen, vooram van Mira Kirschenbaum, en Alfons Van Steenwegen.
Stop maar gewoon met boeken lezen.
Je hebt verloren
Iets wat je wilde is niet gelukt
Heel jammer....maar het zij zo!
Maar echt, geen boek maakt je ineens een winnaar
TENZIJ.....tenzij je zelf er een winst gevoel kan uithalen
Dat je gelukkig word met jezelf, dat je niemand nodig hebt om je goed/beter/zelfstandiger te laten voelen!
Een relatie hebben is leuk, maar het is niet zaligmakend.
Je moet ook zonder relatie gelukkig kunnen zijn!
Misschien is dit hele gedoe voor mij om los te laten??
[...]
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.
Mijn ex zei het met of zonder communicatie op hetzelfde was uitgedraaid. En beseft dat het één communicatieve ramp was. Voor mij had dat wel het verschil gemaakt, maar hij wou er niet meer mee geconfronteerd worden, met mij te zien met alle verdriet.
Lieverd, voor jou kan het een wereld van verschil gemaakt hebben, voor hem niet, hij is daar heel duidelijk in
En je weet het....It takes two to tango!!
je werkt samen aan een relatie of niet
Zijn keuze is heel bewust zonder twijfel een hele grote NEE
Je hebt geen keus dan dat te respecteren
Hij heeft me werkelijk in de kou laten staan. en door mijn oogkleppen kwam het heel onverwacht. hij is 5 jaar bij mij geweest, en dan niets meer. Na zoveel liefde...
Mijn therapeut zei gisteren dat het een gemiste kans is, want dat hij is weggegaan toen de relatie pas écht begon, namelijk als er problemen waren. Dat hij is weggevlucht, en niet wil communiceren.
Pardon?
Heeft de therapeut dat echt letterlijk zo gezegd???
Dat kan ik me bijna niet voorstellen.
Die gemiste kans, dat snap ik nog wel, dat zijn namelijk alle mislukte relaties...je gaat ervoor en het werkt uiteindelijk niet.
Maar dat hij is weggegaan toen de relatie echt begon is natuurlijk de grootste kul die er bestaat
Hij is weggegaan omdat hij geen heil meer zag in jullie relatie
Om op Summerdance's vragen te antwoorden: ik ben op zoek naar mensen met geljkaardige ervaringen. hoe het bij hen is afgelopen, hoe ze erover zijn gekomen. En ja... of de ex er echt nooit spijt heeft van gekregen, al was het na jaren.
Lieve schat, dat was mijn vraag niet.
Mijn vraag is wat jij hoopt te bereiken met het gevoel wat je in je voelt.
Wat voor uitkomst je verwacht van je maanden ellendig voelen.
Hoe wij met zn allen zo ver zijn gekomen na het liefdesverdriet (want ECHT iedereen heeft wel eens met dat bijltje gehakt) is doorzetten!!! ECHT doorzetten, voelen dat JIJ het waard bent om het leuk te hebben
Het moet er bij mij precies 1000x ingepompt worden vooraleer ik vrede kan nemen. vind dit zelf ook heel lastig, heb al zoveel boeken van de bib gelezen, vooram van Mira Kirschenbaum, en Alfons Van Steenwegen.
Stop maar gewoon met boeken lezen.
Je hebt verloren
Iets wat je wilde is niet gelukt
Heel jammer....maar het zij zo!
Maar echt, geen boek maakt je ineens een winnaar
TENZIJ.....tenzij je zelf er een winst gevoel kan uithalen
Dat je gelukkig word met jezelf, dat je niemand nodig hebt om je goed/beter/zelfstandiger te laten voelen!
Een relatie hebben is leuk, maar het is niet zaligmakend.
Je moet ook zonder relatie gelukkig kunnen zijn!
Misschien is dit hele gedoe voor mij om los te laten??
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 21:53
quote:muisje08 schreef op 10 maart 2009 @ 21:30:
[...]
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.Het is goed om te weten dat dit jouw keuze is. Ik wens je er veel succes bij.
[...]
Ik besef dat ik er niets mee zal bereiken, en mezelf in een neerwaartse spiraal breng. Ben me ook bewust van mijn slachtofferrol, en ik wil daar precies in blijven. Gelijk krijgen dat de manier waarop niet mooi was, en dat het onbegrijpelijk is dat je niet zomaar een relatie opgeeft zonder deftig te communiceren.Het is goed om te weten dat dit jouw keuze is. Ik wens je er veel succes bij.
dinsdag 10 maart 2009 om 21:58
Ja wuiles, dat zag ik ook net pas....
Muis je KIEST er dus BEWUST voor om in de slachtofferrol te blijven?
Ik vraag me dan serieus af waarom je dan van ons tips en adviezen wil...
Je hebt je keuze blijkbaar al gemaakt
Je blijft je zo voelen tot je ex zich weer in je armen stort..
Vreemd...heeeeeeeeeeeeeeeel vreemd
Muis je KIEST er dus BEWUST voor om in de slachtofferrol te blijven?
Ik vraag me dan serieus af waarom je dan van ons tips en adviezen wil...
Je hebt je keuze blijkbaar al gemaakt
Je blijft je zo voelen tot je ex zich weer in je armen stort..
Vreemd...heeeeeeeeeeeeeeeel vreemd
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
dinsdag 10 maart 2009 om 22:21
Hoi Muisje,
als je echt wilt loslaten moet je dat gaan doen! Simpel as that!
De reactie die je hier krijgt gaan haast allemaal over je ex, de hele tijd gaat het over je ex, jij hebt het de hele tijd over je ex.
Zo blijf je met hem bezig...zo is hij nog zo erg in je leventje, zo hou je het verleden levend(of hoe zeg je dat)
Steeds zeg je dat je hem niet begrijpt, ik denk dat je hem nooit zou begrijpen...De echte reden(als hij dat al niet duidelijk heeft proberen te maken) zal jou niet helpen om hem los te laten ben ik bang.
Ik denk dat je hem niet moet willen begrijpen.
Ik dacht bij jouw verhaal even aan de vader van mijn kindjes(mijn ex dus) en ik begrijp hem ook niet hoor.
Aan mijzelf heb ik gemerkt dat toen ik niet meer wou weten waarom, ik het los kon laten...
je ex heeft aangegeven dat jullie communicatie slecht was....dat is toch een eigenlijk al een reden? en dat jij het niet begrijpt bewijst toch dat jullie niet konden communiceren eigenlijk.
loslaten is geloof ik bij jou vooral niet meer willen begrijpen waarom dit allemaal zo is gegaan....! sommige dingen in het leven zijn gewoon niet te begrijpen!
ik hoop echt dat jij jezelf weer terug vindt, gewoon voor jezelf en voor je ouders, en je vriendinnen...
als je echt wilt loslaten moet je dat gaan doen! Simpel as that!
De reactie die je hier krijgt gaan haast allemaal over je ex, de hele tijd gaat het over je ex, jij hebt het de hele tijd over je ex.
Zo blijf je met hem bezig...zo is hij nog zo erg in je leventje, zo hou je het verleden levend(of hoe zeg je dat)
Steeds zeg je dat je hem niet begrijpt, ik denk dat je hem nooit zou begrijpen...De echte reden(als hij dat al niet duidelijk heeft proberen te maken) zal jou niet helpen om hem los te laten ben ik bang.
Ik denk dat je hem niet moet willen begrijpen.
Ik dacht bij jouw verhaal even aan de vader van mijn kindjes(mijn ex dus) en ik begrijp hem ook niet hoor.
Aan mijzelf heb ik gemerkt dat toen ik niet meer wou weten waarom, ik het los kon laten...
je ex heeft aangegeven dat jullie communicatie slecht was....dat is toch een eigenlijk al een reden? en dat jij het niet begrijpt bewijst toch dat jullie niet konden communiceren eigenlijk.
loslaten is geloof ik bij jou vooral niet meer willen begrijpen waarom dit allemaal zo is gegaan....! sommige dingen in het leven zijn gewoon niet te begrijpen!
ik hoop echt dat jij jezelf weer terug vindt, gewoon voor jezelf en voor je ouders, en je vriendinnen...
dinsdag 10 maart 2009 om 22:21
Jaa, het is zelfpijniging.
Ik was altijd zo de zelfzekere, maar door dit mee te maken, amai. Ik zie er niet slecht uit, heb toffe vrienden, een heel interessante baan. En ik ben mezelf beter aan het leren kennen door dit gedoe. Ik weet dat ik eruit kom.
Maar de pijn van het verlies, en het machteloze gevoel is oh zo hard. Ik zelf ben veel liever e geduldiger geworden, voel dat ik een beter persoon aan het worden ben.
Maar wat daar tegenoverstaat valt zo zwaar!
Ik was altijd zo de zelfzekere, maar door dit mee te maken, amai. Ik zie er niet slecht uit, heb toffe vrienden, een heel interessante baan. En ik ben mezelf beter aan het leren kennen door dit gedoe. Ik weet dat ik eruit kom.
Maar de pijn van het verlies, en het machteloze gevoel is oh zo hard. Ik zelf ben veel liever e geduldiger geworden, voel dat ik een beter persoon aan het worden ben.
Maar wat daar tegenoverstaat valt zo zwaar!
