Relaties
alle pijlers
Zwanger en alleen..
dinsdag 22 november 2016 om 13:34
Hallo allemaal,
Ik wil even het een en ander van me af schrijven..
ik ben 24,5 week zwanger van mijn eerste kindje.
Een hele dubbele situatie momenteel, ik heb geen spijt van het kindje en het is ook absoluut welkom, laat ik dat voorop stellen.
Alleen, de vader is hem ervan tussen gegaan. We hebben destijds allebei heel bewust de keuze gemaakt. Het was bij de eerste poging raak, dus ons grote avontuur kon meteen beginnen. Ik ben 26 en heb sinds iets meer dan een jaar mijn eigen bedrijf. Mijn inmiddels ex is 41 en werkt als chefkok. Hij heeft geen andere kinderen en heeft uberhaupt nooit een relatie gehad die echt serieus werd. Dit komt doordat hij nogal aan zijn ouders geplakt zit. Die twee zijn dan ook de reden dat dit nu allemaal aan de hand is. Hoewel, niet de volle reden want als de vader van dit kind volwassen was en zijn verantwoording had durven nemen was er niks aan de hand geweest.
Toen ik net 6 weken zwanger was, had hij een weekje vrij van zijn werk. Ik kreeg de avond van tevoren een appje met een lang en zielig verhaal. Even kort door de bocht: ik heb hem de hele week niet gezien of gesproken. Daar zat ik dan, pril zwanger te zijn en een week voor de super spannende echo die duidelijk zou maken of alles goed was.
Daarna modderde het wat aan, hij zou bij mij komen wonen maar is nooit verder gekomen dan wat ondergoed en sokken meenemen en had totaal geen interesse in het verkopen van zijn woning zodat we ook echt samen konden gaan wonen.
Het is zo'n anderhalve maand geleden pas echt berg afwaarts gegaan nadat zijn moeder in het ziekenhuis terecht kwam. heel erg voor haar natuurlijk, en ik begrijp ook echt wel dat hij haar elke dag even bezocht. Alleen, hij bezocht haar van 7.00 's ochtends tot 22.30 's avonds en bleef dan overnachten bij zijn vader om de volgende dag hetzelfde ritueel te herhalen. En nee, zijn moeder lag echt niet op sterven. Ik? Oh, ik heb hem in die tijd niet 1x gezien. Hij had het veeeel te druk met het vasthouden van zn moeders handje. Zijn moeder heeft eerder in het ziekenhuis gelegen, toen deed hij hetzelfde. Ik heb toen aangegeven dat ik zijn bezoektijden behoorlijk overdreven vind en dat ik het niet leuk vond hem nooit te zien. Ik kreeg als antwoord dat hij niet wilde dat ze alleen was. (en ik dan?! Ik zit hier &%#$ zwanger van je te zijn en mij laat je ook doodleuk weken alleen!)
We hadden afgesproken dat hij twee weken geleden langs zou komen zodat we eens om tafel konden. Hij is niet komen opdagen. Sterker nog, ik heb uberhaupt anderhalf week niets gehoord. Afgelopen weekend stuurde hij een berichtje dat hij gistermiddag langs zou komen. Je raad het al.. niet komen opdagen. Hij had weer eens wat beters te doen en zei dat hij woensdag ook vrij was en dan ook zou kunnen. Ik heb aangegeven dat dat feest niet doorgaat en hij dus gisteren kon komen en anders niet meer. Niks meer gehoord, heb gisteravond zijn tas met het beetje kleding dat hij meegenomen had bij hem voor de voordeur gezet. Ook dat deed hem niets.
Ik ben zo vreselijk kwaad dat ik niet eens meer kan huilen om deze hele situatie..
En ik voel me ondanks alle lieve mensen om me heen die me helpen toch ook zo vreselijk alleen en eenzaam.
Ik had me mijn eerste zwangerschap zo anders voorgesteld, en ik had gedacht dat mijn kindje gewoon zijn of haar vader zou kennen en ermee zou opgroeien..
Ik wil me mijn kindje zijn of haar vader niet afnemen, maar ik wil ook niet dat hij of zei keer op keer teleurgesteld word omdat papa geen interesse heeft.
Ik wil even het een en ander van me af schrijven..
ik ben 24,5 week zwanger van mijn eerste kindje.
Een hele dubbele situatie momenteel, ik heb geen spijt van het kindje en het is ook absoluut welkom, laat ik dat voorop stellen.
Alleen, de vader is hem ervan tussen gegaan. We hebben destijds allebei heel bewust de keuze gemaakt. Het was bij de eerste poging raak, dus ons grote avontuur kon meteen beginnen. Ik ben 26 en heb sinds iets meer dan een jaar mijn eigen bedrijf. Mijn inmiddels ex is 41 en werkt als chefkok. Hij heeft geen andere kinderen en heeft uberhaupt nooit een relatie gehad die echt serieus werd. Dit komt doordat hij nogal aan zijn ouders geplakt zit. Die twee zijn dan ook de reden dat dit nu allemaal aan de hand is. Hoewel, niet de volle reden want als de vader van dit kind volwassen was en zijn verantwoording had durven nemen was er niks aan de hand geweest.
Toen ik net 6 weken zwanger was, had hij een weekje vrij van zijn werk. Ik kreeg de avond van tevoren een appje met een lang en zielig verhaal. Even kort door de bocht: ik heb hem de hele week niet gezien of gesproken. Daar zat ik dan, pril zwanger te zijn en een week voor de super spannende echo die duidelijk zou maken of alles goed was.
Daarna modderde het wat aan, hij zou bij mij komen wonen maar is nooit verder gekomen dan wat ondergoed en sokken meenemen en had totaal geen interesse in het verkopen van zijn woning zodat we ook echt samen konden gaan wonen.
Het is zo'n anderhalve maand geleden pas echt berg afwaarts gegaan nadat zijn moeder in het ziekenhuis terecht kwam. heel erg voor haar natuurlijk, en ik begrijp ook echt wel dat hij haar elke dag even bezocht. Alleen, hij bezocht haar van 7.00 's ochtends tot 22.30 's avonds en bleef dan overnachten bij zijn vader om de volgende dag hetzelfde ritueel te herhalen. En nee, zijn moeder lag echt niet op sterven. Ik? Oh, ik heb hem in die tijd niet 1x gezien. Hij had het veeeel te druk met het vasthouden van zn moeders handje. Zijn moeder heeft eerder in het ziekenhuis gelegen, toen deed hij hetzelfde. Ik heb toen aangegeven dat ik zijn bezoektijden behoorlijk overdreven vind en dat ik het niet leuk vond hem nooit te zien. Ik kreeg als antwoord dat hij niet wilde dat ze alleen was. (en ik dan?! Ik zit hier &%#$ zwanger van je te zijn en mij laat je ook doodleuk weken alleen!)
We hadden afgesproken dat hij twee weken geleden langs zou komen zodat we eens om tafel konden. Hij is niet komen opdagen. Sterker nog, ik heb uberhaupt anderhalf week niets gehoord. Afgelopen weekend stuurde hij een berichtje dat hij gistermiddag langs zou komen. Je raad het al.. niet komen opdagen. Hij had weer eens wat beters te doen en zei dat hij woensdag ook vrij was en dan ook zou kunnen. Ik heb aangegeven dat dat feest niet doorgaat en hij dus gisteren kon komen en anders niet meer. Niks meer gehoord, heb gisteravond zijn tas met het beetje kleding dat hij meegenomen had bij hem voor de voordeur gezet. Ook dat deed hem niets.
Ik ben zo vreselijk kwaad dat ik niet eens meer kan huilen om deze hele situatie..
En ik voel me ondanks alle lieve mensen om me heen die me helpen toch ook zo vreselijk alleen en eenzaam.
Ik had me mijn eerste zwangerschap zo anders voorgesteld, en ik had gedacht dat mijn kindje gewoon zijn of haar vader zou kennen en ermee zou opgroeien..
Ik wil me mijn kindje zijn of haar vader niet afnemen, maar ik wil ook niet dat hij of zei keer op keer teleurgesteld word omdat papa geen interesse heeft.
It's better to be hated for who you are, then to be loved for who you're not. -Kurt cobain
dinsdag 22 november 2016 om 13:42
dinsdag 22 november 2016 om 13:43
dinsdag 22 november 2016 om 13:43
Grappig dat je hem op zijn verantwoordelijkheid wijst.
Hoe verantwoordelijk is het van jou om een kind te verwekken (geen prestatie ofzo) met iemand met wie je niet samenwoont, nauwelijks kent en waarvan je zo te lezen allang wist dat hij een groot kind is, gezien zijn liefdesverleden en geplak met zijn ouders?
Ik zou eerst eens je eigen aandeel hierin bekijken voordat je een volwassen fase van je leven ingaat. Je bent nu niet meer alleen, he?
Hoe verantwoordelijk is het van jou om een kind te verwekken (geen prestatie ofzo) met iemand met wie je niet samenwoont, nauwelijks kent en waarvan je zo te lezen allang wist dat hij een groot kind is, gezien zijn liefdesverleden en geplak met zijn ouders?
Ik zou eerst eens je eigen aandeel hierin bekijken voordat je een volwassen fase van je leven ingaat. Je bent nu niet meer alleen, he?
dinsdag 22 november 2016 om 13:44
quote:groenebroek schreef op 22 november 2016 @ 13:39:
[...]
Dit!
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaan
[...]
Dit!
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaan
It's better to be hated for who you are, then to be loved for who you're not. -Kurt cobain
dinsdag 22 november 2016 om 13:44
tja misschien is dit hard ,
maar waarom laat jij je bezwangeren door een vent die al vanaf begin duidelijk laat blijken dat het nooit verder komt dan afentoe gezellig met elkaar wippen,
waarom doe je dat ?
je klaagt nu allemaal en zal ook vast deels door je hormonen zijn, maar denk gewoon na
arm kind straks, hoop dat t voor hem of haar wel beter heb geregeld ?
maar waarom laat jij je bezwangeren door een vent die al vanaf begin duidelijk laat blijken dat het nooit verder komt dan afentoe gezellig met elkaar wippen,
waarom doe je dat ?
je klaagt nu allemaal en zal ook vast deels door je hormonen zijn, maar denk gewoon na
arm kind straks, hoop dat t voor hem of haar wel beter heb geregeld ?
"Not making a decision Is a BIIIIIIIIIIG decision"
dinsdag 22 november 2016 om 13:45
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 13:44:
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanEn een kerel van 36 die de keuze voor zijn vriendin laat leiden door zijn ouders was geen alarmbel?
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanEn een kerel van 36 die de keuze voor zijn vriendin laat leiden door zijn ouders was geen alarmbel?
dinsdag 22 november 2016 om 13:46
Wat een ontzettende kl..situatie.
Helaas nogal herkenbaar. Dochter zat in soortgelijke situatie..uiteindelijk is de vader rond de bevalling aanwezig geweest maar al gauw liet hij het weer afweten. Daarna 5 maanden zn kind niet gezien. Nu weer voorzichtig aan het opbouwen. Dochter wil dit zo voor het kind.
Ik hou mn hart vast. Denk dat ie het uiteindelijk weer laat afweten.
Zo iemand ben je liever kwijt als rijk.
Ik kan je alleen maar sterkte wensen en hoop dat je ondanks deze situatie een beetje van je zwangerschap kunt genieten.
Verder wil ik je aanraden om je (ex)vriend NIET te laten erkennen..althans voorlopig niet. Hij kan dan ook niet veel eisen stellen. Wel is hij t.a.t. alimentatieplichtig.
Sterkte!
Helaas nogal herkenbaar. Dochter zat in soortgelijke situatie..uiteindelijk is de vader rond de bevalling aanwezig geweest maar al gauw liet hij het weer afweten. Daarna 5 maanden zn kind niet gezien. Nu weer voorzichtig aan het opbouwen. Dochter wil dit zo voor het kind.
Ik hou mn hart vast. Denk dat ie het uiteindelijk weer laat afweten.
Zo iemand ben je liever kwijt als rijk.
Ik kan je alleen maar sterkte wensen en hoop dat je ondanks deze situatie een beetje van je zwangerschap kunt genieten.
Verder wil ik je aanraden om je (ex)vriend NIET te laten erkennen..althans voorlopig niet. Hij kan dan ook niet veel eisen stellen. Wel is hij t.a.t. alimentatieplichtig.
Sterkte!
dinsdag 22 november 2016 om 13:46
Heb je een goed netwerk? Steun van je ouders en goede vrienden en vriendinnen? Misschien kun je een cursus gaan doen om andere zwangere vrouwen te leren kennen en alles te delen? Zwangerschapsyoga of -fitness of zo? Je bent zwanger en alleen, dus je moet zoeken naar mensen om dit mee te delen en samen te doen. Die zijn vast wel te vinden, de meeste zwangere vrouwen vinden het fijn om hun ervaringen te delen en dat geldt ook voor moeders.
dinsdag 22 november 2016 om 13:47
Het lijkt er sterk op dat je zo graag een kind wilde dat het je niet uitmaakte van wie. Jouw ongeboren kind is hier de dupe van.
Start dan nu met het nemen van je verantwoordelijkheid: beter laat dan nooit. Dus investeer in de communicatie met de vader (eventueel met hulp van een derde/professional) en kom tot afspraken met hem.
Start dan nu met het nemen van je verantwoordelijkheid: beter laat dan nooit. Dus investeer in de communicatie met de vader (eventueel met hulp van een derde/professional) en kom tot afspraken met hem.
dinsdag 22 november 2016 om 13:48
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 13:44:
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanDat klinkt niet echt als simpel. Ik begrijp nl nog steeds niet waarom je niet gewacht hebt tot jullie daadwerkelijk samenwoonden.
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanDat klinkt niet echt als simpel. Ik begrijp nl nog steeds niet waarom je niet gewacht hebt tot jullie daadwerkelijk samenwoonden.
dinsdag 22 november 2016 om 13:48
Zo, dit had je wel van mijlen ver kunnen zien aankomen. Niet alleen door wat je schrijft in je OP, maar ook daarna. Een man van 36 die het met je uitmaakt omdat zijn ouders het niet goed vinden, dan weet je genoeg over zijn onvolwassenheid en ook over hoe onbelangrijk je blijkbaar voor hem bent.
Nou ja, we zijn allemaal wel eens hardleers en we doen allemaal wel eens stomme dingen. Alleen jammer dat er in dit geval ook een baby de prijs ervoor betaalt.
Nou ja, we zijn allemaal wel eens hardleers en we doen allemaal wel eens stomme dingen. Alleen jammer dat er in dit geval ook een baby de prijs ervoor betaalt.
dinsdag 22 november 2016 om 13:48
quote:redrum schreef op 22 november 2016 @ 13:44:
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanEn hij had bewezen betrouwbaar te zijn en zijn beloftes na te komen? Sorry maar dat geloof ik van geen kant.
[...]
Simpel,
5 jaar geleden hebben wij ook al eens een relatie gehad die destijds is afgebroken omdat zijn ouders mij afkeurden vanwege het leeftijdsverschil. We kregen later weer contact, en gezien zijn leeftijd wilden we niet te lang meer wachten. Hij had al allerlei beloftes gedaan, zou zn huis gaan verkopen en bij mij komen wonen.. maar toen ik dus zwanger bleek en het echt zou moeten gebeuren begon hij af te druipen.. als ik dit allemaal vooruit had geweten had ik dit ook nooit gedaanEn hij had bewezen betrouwbaar te zijn en zijn beloftes na te komen? Sorry maar dat geloof ik van geen kant.
dinsdag 22 november 2016 om 13:49
dinsdag 22 november 2016 om 13:49
dinsdag 22 november 2016 om 13:49
quote:mienbillekesjeuken schreef op 22 november 2016 @ 13:43:
Grappig dat je hem op zijn verantwoordelijkheid wijst.
Hoe verantwoordelijk is het van jou om een kind te verwekken (geen prestatie ofzo) met iemand met wie je niet samenwoont, nauwelijks kent en waarvan je zo te lezen allang wist dat hij een groot kind is, gezien zijn liefdesverleden en geplak met zijn ouders?
Ik zou eerst eens je eigen aandeel hierin bekijken voordat je een volwassen fase van je leven ingaat. Je bent nu niet meer alleen, he?
Toen ik weer contact met hem kreeg leek het net alsof hij wat van zn ouders was losgekomen. Dit blijkt dus verre van waar, maarja dat is achteraf he.
ik neem mijn verantwoording zeker wel, dit was ook geen ongelukje maar een hele bewuste keuze. Ik had alleen nooit verwacht er alleen voor te komen staan
Grappig dat je hem op zijn verantwoordelijkheid wijst.
Hoe verantwoordelijk is het van jou om een kind te verwekken (geen prestatie ofzo) met iemand met wie je niet samenwoont, nauwelijks kent en waarvan je zo te lezen allang wist dat hij een groot kind is, gezien zijn liefdesverleden en geplak met zijn ouders?
Ik zou eerst eens je eigen aandeel hierin bekijken voordat je een volwassen fase van je leven ingaat. Je bent nu niet meer alleen, he?
Toen ik weer contact met hem kreeg leek het net alsof hij wat van zn ouders was losgekomen. Dit blijkt dus verre van waar, maarja dat is achteraf he.
ik neem mijn verantwoording zeker wel, dit was ook geen ongelukje maar een hele bewuste keuze. Ik had alleen nooit verwacht er alleen voor te komen staan
It's better to be hated for who you are, then to be loved for who you're not. -Kurt cobain
