Relaties
alle pijlers
Zwanger van een ander.
dinsdag 14 november 2017 11:24
Hoi iedereen,
Hier komt mijn GTST verhaal,
Mijn man en ik zijn al een poosje uit elkaar we zijn 11 jaar samen geweest.
ondertussen allebei al een andere partner gehad.
We lieten elkaar met rust en hadden alleen nog contact voor onze dochter.
Nu 2 maand geleden stuurde hij een bericht dat hij mij erg miste en nog heel veel van mij hield.
Daarna hebben we samen afgesproken en uren gepraat van hoe we het zouden kunnen aanpakken om op nieuw te beginnen.
Alles was goed en we groeiden weer erg naar elkaar toe.
Totdat ik anderhalve week geleden er achter kwam dat ik zwanger was.
Na het allemaal na te hebben gerekend kwamen we tot de conclusie dat het kindje niet van hem kon zijn.
Toen we erachter kwamen was hij zelfs nog een soort van blij en zelf vond ie dit ook een beetje gek, Hij ging gelijk kijken naar baby kleding en andere dingen.
Gisteren heb ik m'n eerste echo gehad en vertelde vol trots dat alles goed was, En toen kwam de klap, Hij kon niet blij voor mij zijn want het deed teveel pijn ( Wat ik absoluut kan begrijpen het is ook niet niks )
Het enige wat mij zo pijn doet is dat we over onze toekomst gehad hebben zelfs met dit kindje erbij en hij zag het helemaal zitten.
Nu wil hij mij niet kwijt want hij zegt dat Hij zoveel van mij houdt.
Maar hij kan zich niet vastleggen aan het kindje.
En zegt dat dit misschien wel veranderd binnen een half jaar etc.
Maar ik kan toch niet een half jaar lang in de stres en vol emoties zitten?
Nu stort mijn hele wereld weer in want het was zo fijn geweest als we gewoon weer een gezin konden zijn met onze dochter en het kindje in mijn buik.
Sorry voor mijn lang verhaal maar niemand weet er iets van.
En inmiddels ben ik een emotioneel wrak met wallen die wallen hebben haha!
Liefs
Hier komt mijn GTST verhaal,
Mijn man en ik zijn al een poosje uit elkaar we zijn 11 jaar samen geweest.
ondertussen allebei al een andere partner gehad.
We lieten elkaar met rust en hadden alleen nog contact voor onze dochter.
Nu 2 maand geleden stuurde hij een bericht dat hij mij erg miste en nog heel veel van mij hield.
Daarna hebben we samen afgesproken en uren gepraat van hoe we het zouden kunnen aanpakken om op nieuw te beginnen.
Alles was goed en we groeiden weer erg naar elkaar toe.
Totdat ik anderhalve week geleden er achter kwam dat ik zwanger was.
Na het allemaal na te hebben gerekend kwamen we tot de conclusie dat het kindje niet van hem kon zijn.
Toen we erachter kwamen was hij zelfs nog een soort van blij en zelf vond ie dit ook een beetje gek, Hij ging gelijk kijken naar baby kleding en andere dingen.
Gisteren heb ik m'n eerste echo gehad en vertelde vol trots dat alles goed was, En toen kwam de klap, Hij kon niet blij voor mij zijn want het deed teveel pijn ( Wat ik absoluut kan begrijpen het is ook niet niks )
Het enige wat mij zo pijn doet is dat we over onze toekomst gehad hebben zelfs met dit kindje erbij en hij zag het helemaal zitten.
Nu wil hij mij niet kwijt want hij zegt dat Hij zoveel van mij houdt.
Maar hij kan zich niet vastleggen aan het kindje.
En zegt dat dit misschien wel veranderd binnen een half jaar etc.
Maar ik kan toch niet een half jaar lang in de stres en vol emoties zitten?
Nu stort mijn hele wereld weer in want het was zo fijn geweest als we gewoon weer een gezin konden zijn met onze dochter en het kindje in mijn buik.
Sorry voor mijn lang verhaal maar niemand weet er iets van.
En inmiddels ben ik een emotioneel wrak met wallen die wallen hebben haha!
Liefs
donderdag 16 november 2017 20:11
Ik weet prima hoe het eruit ziet, aantal keer live mogen aanschouwen in de wcpot.
En toch zou ik zonder aarzelen een dergelijke zwangerschap laten afbreken. Teveel verdriet en consequenties die eruit gaan voortvloeien.
donderdag 16 november 2017 20:24
https://www.24baby.nl/zwangerschapskale ... n-zwanger/
Zo ziet het eruit. Geen klompje cellen.
Ik denk dat de belangrijkste vraag is of JIJ dit kind wil. Of je nu met de één of de ander helemaal happy zou zijn op dit moment, de statistieken wijzen uit dat grote groepen moeders uiteindelijk gewoon eindigen als alleenstaande moeder. Soms met baby's en soms met oudere kinderen. En over het algemeen gaat dat prima.
Zo ziet het eruit. Geen klompje cellen.
Ik denk dat de belangrijkste vraag is of JIJ dit kind wil. Of je nu met de één of de ander helemaal happy zou zijn op dit moment, de statistieken wijzen uit dat grote groepen moeders uiteindelijk gewoon eindigen als alleenstaande moeder. Soms met baby's en soms met oudere kinderen. En over het algemeen gaat dat prima.
donderdag 16 november 2017 20:27
2 cm klein he? Is voor mij een klompje. Met het blote oog zie je ook echt niet dat het een minimensje is.-jolijn- schreef: ↑16-11-2017 20:24https://www.24baby.nl/zwangerschapskale ... n-zwanger/
Zo ziet het eruit. Geen klompje cellen.
juist
donderdag 16 november 2017 21:44
donderdag 16 november 2017 23:31
TO, het gaat mij helemaal niet om de mannen.
Het gaat mij om jou.
Jij komt nu niet stabiel over. Je zwabbert tussen twee mannen en wil alles tegelijk hebben, een baby, een dochter en een liefde.
Je lijkt niet heel realistisch in het inschatten van de hernieuwde liefde met ex. Je hebt nog geen vijf minuten even helemaal geen man gehad lijkt wel.
Als je zo doorgaat heb je straks nog een andere man die nog leuker is in jouw huis wonen.
MAAR er wonen al twee mensen in jouw huis: dochter en jijzelf.
Maak het leven samen met dochter leuk. Hou van je dochter en vooral van jezelf. Laat die mannen de pip krijgen, die moeten wachten tot jij weer rustig bent. Als het echt voorbestemd is, gebeurt het heus wel en als dat niet zo is zie je dan wel.
Als jij een stabiele basis bent kun je prima nog een kind opvoeden. Grote 'als' vind ik.
Als jij niet een stabiele basis kan zijn, wordt het helemaal niet zo gezellig en leuk als alle blueband/ ’komt wel goed schatje’ posters hopen. Dan is een baby ballast voor jou. En ben je een minder leuke moeder voor dochter.
In dit hele verhaal komen de mannen niet voor.
En dat is wel zielig voor het kind, of klompje, dat zijn vader hem niet wil.
Het gaat mij om jou.
Jij komt nu niet stabiel over. Je zwabbert tussen twee mannen en wil alles tegelijk hebben, een baby, een dochter en een liefde.
Je lijkt niet heel realistisch in het inschatten van de hernieuwde liefde met ex. Je hebt nog geen vijf minuten even helemaal geen man gehad lijkt wel.
Als je zo doorgaat heb je straks nog een andere man die nog leuker is in jouw huis wonen.
MAAR er wonen al twee mensen in jouw huis: dochter en jijzelf.
Maak het leven samen met dochter leuk. Hou van je dochter en vooral van jezelf. Laat die mannen de pip krijgen, die moeten wachten tot jij weer rustig bent. Als het echt voorbestemd is, gebeurt het heus wel en als dat niet zo is zie je dan wel.
Als jij een stabiele basis bent kun je prima nog een kind opvoeden. Grote 'als' vind ik.
Als jij niet een stabiele basis kan zijn, wordt het helemaal niet zo gezellig en leuk als alle blueband/ ’komt wel goed schatje’ posters hopen. Dan is een baby ballast voor jou. En ben je een minder leuke moeder voor dochter.
In dit hele verhaal komen de mannen niet voor.
En dat is wel zielig voor het kind, of klompje, dat zijn vader hem niet wil.
