Al 16 jaar geen seks

29-09-2022 14:31 611 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Het probleem lijkt me duidelijk. Ik heb al 16 jaar geen seks.
Ben al 25 jaar bij dezelfde man. Meestal kan ik er wel mee omgaan/accepteren soms breekt het me op. Hij vindt seks niks aan. Inmiddels ben ik op het punt dat ik ook geen seks meer wil met hem. We
Knuffelen wel en slapen samen. Meer niet. We hebben verder een goede liefdevolle relatie.
Ik wil dat niet op het spel zetten (soms
Kost me dat wel moeite). Verbetering komt er niet meer.
Inmiddels is manlief 60 en is ook impotent geworden. Nooit meer seks met een man voor mij. Ik baal daarvan maar bespreken is geen optie meer. Ik wil hem. Ier kwijt en ben een trouw en loyaal persoon.
Zijn er lotgenoten?
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, je zoekt herkenning en die is er hier. Alleen niet qua seksleven, maar wel qua gebrek aan communicatie... Wat is jullie basis als de communicatie niet goed is?

Met mijn (nog maar net-)ex vond ik het ook lastig om moeilijk bespreekbare onderwerpen bespreekbaar te maken. En dat ging van kwaad tot erger. Juist vanwege het "straks lacht ze me uit-gehalte" of "doe toch normaal", "zeur niet zo", of wat er ook voor reactie op kwam (bijna) altijd. Ik legde me er altijd bij neer, want ik zal wel zeuren, het is niet belangrijk, goede lieve vrede bewaren, etc. Niks kwam nog op tafel. Maar wat is er dan eigenlijk nog? Ik was me alleen maar aan het wegcijferen, en met welk doel? Haar gelukkig maken? Zij werd helemaal niet gelukkig van me! Want ik was ik helemaal niet meer.

In het begin zeiden we altijd tegen elkaar dat we alles met elkaar zouden bespreken. Dat we elkaars beste vriendinnen waren, niets zou tussen ons komen. Maar op het moment dat iemand je niet meer serieus neemt (je uitlacht, vindt dat je zeurt, steeds geen zin heeft in een gesprek, etc.) dan verlies je iets in je relatie...

En dát is wat ik herken in je verhaal... Het niet bespreekbaar durven of kunnen maken is - in mijn ogen - funest voor je relatie. Dan kun je jezelf niet zijn. Doe jezelf dat niet aan...
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kunt je verhaal met lotgenoten delen tot je een ons weegt, maar daar verandert jouw leven toch niet van? Jij wordt niet gelukkig van je gebrek aan seksleven en dat accepteren kun je niet (zou ook niet moeten hoeven), dus dan moet je iets gaan ondernemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
29-09-2022 22:41
Wat een eenzijdige kijk heb je dan zeg.
Beter dat dan een eenzijdig leven zonder seks .. voor mij dan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wickedwitch schreef:
30-09-2022 00:11
Beter dat dan een eenzijdig leven zonder seks .. voor mij dan.

Eeeehhhmmmm....is een leven zonder seks eenzijdig? Waarom?
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
29-09-2022 22:55
Heb je het niet juist ook andersom? Hoe liever en leuker je iemand vindt, hoe mínder het seksuele verlangen er is, juist omdat je je liefde ook op zoveel andere manieren kan tonen. Dat idee heb ik voor mijzelf soms juist, dat het in plaats van makkelijker alleen maar lastiger wordt, juist omdat je zo vertrouwd bent met diegene dat seks op de een of andere manier ook "raar" is. Even tussen aanhalingstekens, ik weet dat er niks raars aan is en dat eerder mijn visie hierop minder gebruikelijk is.

Zoiets heb ik zeker weleens meegemaakt. In het begin van de relatie hadden we wel seks, maar in de loop van de tijd werd dat steeds minder en uiteindelijk hebben we jaren geen seks gehad. Ik hield erg veel van die man, we waren een soort Jut en Jul geworden en iedereen verwachtte dat we altijd bij elkaar zouden blijven. We knuffelden continu en we hadden het echt leuk met elkaar. En dan komt er een moment dat je je realiseert dat de seks heel ver weg is en dat je daar helemaal geen behoefte meer aan hebt. Ja, ik vond hem te lief, te dicht bij me om zoiets te gaan doen. Het klinkt raar, maar zo werkte het wel. Die "viezigheid" hoorde niet meer bij hem en mij. ;-)

Om andere redenen maakte ik het veel later uit. Hij was er totaal kapot van en wilde dood. Gelukkig duurde dat niet lang, hij vond al gauw een andere vriendin. Ze kregen kinderen samen.

Veel later hoorde ik wel dat hij tijdens de relatie met mij seks had gehad met tenminste een andere vrouw. Ik schrok er even van maar ik kon er ook wel weer om lachen. Dat had ik echt niet verwacht!
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi to, ik heb lang geen sex gehad in mn relatie. We hebben nu een open relatie en ik heb er veel plezier in. Onze relatie is ook verbeterd, omdat dit niet meer tussen ons in staat. Er zijn best veel mensen die hun relatie op een andere manier vormgeven dan met langdurige monogamie, en daar heel gelukkig in zijn. Als je er een beetje over gaat lezen en naar podcast, van Ester Perel bijvoorbeeld, gaat luisteren dan helpt het je, denk ik, in je denken en ervaren over je eigen relatie en jouw behoeften.
lente-s wijzigde dit bericht op 17-01-2023 23:54
Reden: .
17.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieneke schreef:
30-09-2022 06:39
Eeeehhhmmmm....is een leven zonder seks eenzijdig? Waarom?
Seks een wezenlijk onderdeel van leven dat je heel veel levensvreugde en genot kan geven. Als je dit nooit zo ervaart lijkt me dat je echt wat mist. Het leven zou je idealiter moeten ervaren in al z’n volheid en uitbundigheid. Waarmee ik niet wil suggereren dat een seksloos leven een ongelukkig leven is. Als je geen behoefte aan seks ervaart, kan je heus gelukkig zijn. Ik heb ook periodes in mijn leven gehad dat ik geen behoefte had aan seks. Ik was toen ook gewoon tevreden daarmee. Maar levenslang geen seks of relatie.. dat vind ik voor ieder een gemis.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wickedwitch schreef:
30-09-2022 07:37
Seks een wezenlijk onderdeel van leven dat je heel veel levensvreugde en genot kan geven. Als je dit nooit zo ervaart lijkt me dat je echt wat mist. Het leven zou je idealiter moeten ervaren in al z’n volheid en uitbundigheid. Waarmee ik niet wil suggereren dat een seksloos leven een ongelukkig leven is. Als je geen behoefte aan seks ervaart, kan je heus gelukkig zijn. Ik heb ook periodes in mijn leven gehad dat ik geen behoefte had aan seks. Ik was toen ook gewoon tevreden daarmee. Maar levenslang geen seks of relatie.. dat vind ik voor ieder een gemis.


Het gaat in mijn geval niet om een leven lang zonder he? Ik heb het meegemaakt en dat kon leuk zijn, maar ook niet leuk. Wel kwam ik erachter dat seks nou niet speciaal een passie van me is. Ik heb andere dingen waarvoor ik helemaal ga en die me een kick kunnen geven.
Maar dat betekent niet dat ik iets heel belangrijks of iets heel essentieels mis. Wat voor jou een basisbehoefte is hoeft dat voor een ander niet te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieneke schreef:
30-09-2022 07:42
Wat voor jou een basisbehoefte is hoeft dat voor een ander niet te zijn.
Precies. Schijnbaar is dat voor sommigen vreselijk lastig te begrijpen.
...
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieneke schreef:
30-09-2022 07:42
Het gaat in mijn geval niet om een leven lang zonder he? Ik heb het meegemaakt en dat kon leuk zijn, maar ook niet leuk. Wel kwam ik erachter dat seks nou niet speciaal een passie van me is. Ik heb andere dingen waarvoor ik helemaal ga en die me een kick kunnen geven.
Maar dat betekent niet dat ik iets heel belangrijks of iets heel essentieels mis. Wat voor jou een basisbehoefte is hoeft dat voor een ander niet te zijn.
en als beiden dat hebben, is het prima. En blijkbaar denken TO en haar man, dat van elkaar
Wickedwitch schreef:
30-09-2022 07:37
Seks een wezenlijk onderdeel van leven dat je heel veel levensvreugde en genot kan geven. Als je dit nooit zo ervaart lijkt me dat je echt wat mist. Het leven zou je idealiter moeten ervaren in al z’n volheid en uitbundigheid. Waarmee ik niet wil suggereren dat een seksloos leven een ongelukkig leven is. Als je geen behoefte aan seks ervaart, kan je heus gelukkig zijn. Ik heb ook periodes in mijn leven gehad dat ik geen behoefte had aan seks. Ik was toen ook gewoon tevreden daarmee. Maar levenslang geen seks of relatie.. dat vind ik voor ieder een gemis.
Ik vind dit echt heel raar. Alsof een veelzijdig leven voor iedereen uit dezelfde componenten bestaat.

Maar goed, TO geeft aan tekort te komen, dus voor haar mist er wel degelijk wat. Maar of dat haar leven eenzijdig maakt weet ik zo net nog niet. Genoeg mensen die alleen nog de seks hebben in hun relatie en verder weinig anders, dat is net zo goed eenzijdig.

Hoewel ik uit TO’s berichten over de omgang met man nou ook niet persé een beeld van diepgang krijg, maar waarschijnlijk zijn er elementen die hier niet genoemd zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Precies, daarom herhaal ik mijn vraag aan TO:

Wat maakt jou nou gelukkig in deze relatie? Want eerlijk gezegd lees ik dat niet terug. Je zegt steeds dat het allemaal heel fijn is, maar alles wat ik tot nu toe over je man heb gelezen is eigenlijk best wel negatief geformuleerd en gekleurd…
En TO, heb je dit weleens met anderen besproken, vriendinnen, een zus, of je moeder ofzo? Die hebben wellicht een betere kijk op je relatie als geheel.

Mijn moeder zegt altijd, seks in een relatie is niet het allerbelangrijkste, maar als het niet goed zit wordt het dat wel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Af en toe komt er eens een topic voorbij waarin ik zoveel leer van de reacties, en me ook realiseer hoe veroordelend ik zelf soms kijk naar relaties van anderen en hoe dingen zouden “moeten”. Ik ga proberen wat meer open minded te zijn.

On topic. Ik ben een soort van lotgenoot, midden 40 nu, ik heb jaren geen seks kunnen hebben met mijn partner omdat hij daar door zijn ziekte fysiek niet meer toe in staat was, ook geen hand/ mondwerk. Het verschil met jou TO is dat we het erover hebben gehad, tot in den treuren. Ik heb er niet voor gekozen om het buiten de deur te zoeken. Hoewel pijnlijk en verdrietig, begreep/ accepteerde hij het volledig dat dit voor mij een oplossing zou kunnen zijn geweest. Hij moedigde het overigens niet aan. Onze oplossing was dat ik af en toe masturbeerde waar hij bij was en we tegen elkaar aan lagen, genoten we beiden van. Het voelde altijd ontzettend intiem (en voor mij een van de belangrijkste peilers van seks in general). Na zijn overlijden, is nog maar recent, heb ik een paar keer afgesproken met een escortman. Ik heb nl wel heel sterke fysieke behoeften momenteel, maar nog geen emotionele beschikbaarheid voor een nieuwe relatie. Was fantastisch. Misschien ook een praktische tip voor jou. Maar het begint bij praten eerst denk ik.

Dus TO, ik ben het met de velen hier eens dat je het thema toch zult moeten openbreken bij je partner of je kiest voor gefrustreerd verder leven en je houdt je mond. Maar dat laatste gaat je denk ik opbreken. En daarmee de goede dingen in jullie relatie ook verzieken. Want er komt een punt, en misschien ben je daar al, dat je het hem gaat verwijten.
Wickedwitch schreef:
30-09-2022 07:37
Seks een wezenlijk onderdeel van leven dat je heel veel levensvreugde en genot kan geven. Als je dit nooit zo ervaart lijkt me dat je echt wat mist. Het leven zou je idealiter moeten ervaren in al z’n volheid en uitbundigheid. Waarmee ik niet wil suggereren dat een seksloos leven een ongelukkig leven is. Als je geen behoefte aan seks ervaart, kan je heus gelukkig zijn. Ik heb ook periodes in mijn leven gehad dat ik geen behoefte had aan seks. Ik was toen ook gewoon tevreden daarmee. Maar levenslang geen seks of relatie.. dat vind ik voor ieder een gemis.
Dat is wel heel erg vanuit jezelf geredeneerd. Snap dat wel, ik zou hetzelfde kunnen zeggen over iemand die in mijn ogen nooit wat lekkers (ook zo subjectief als wat natuurlijk) wil eten of drinken. Dat is echt een dingetje van mij en als iemand op dat gebied naar mijn idee weinig tot zich neemt omdat elke olijf, kaas, noot, vis, warme chocomel met slagroom en marshmallows etc. bij diegene geen lust opwekt dan zou ik ook zeggen: wat een gemis!
Dat is dus, net als seks, denk ik heel erg persoonlijk.

Maar misschien in die zin wel vergelijkbaar, want voorafgaand aan zin krijgen die olijf of marshmallow in je mond te stoppen, zal een gevoel van lust gaan. Dat doe je niet - of niet met veel plezier - als het geen lust of zelfs afkeer bij je opwekt.

Zo zal het ook met seks zijn. Voorafgaand je dat met iemand wil doen zal die persoon bij jou een bepaald lustgevoel moeten opwekken. En dat maakt verder dan weinig uit of het ook met verliefdheid gepaard gaat of niet, maar íets aan de ander zal toch begeerte moeten opwekken voor je seksueel iets met de ander wil doen of bij jouzelf wil laten doen?
may_ka schreef:
29-09-2022 22:13
Hoi TO, ik herken dit wel. Ik ben iets jonger dan jij, al honderd jaar samen met man en het grootste gedeelte van de relatie is zonder seks.
We deden het in het begin wel, maar ik vond het meestal nogal saai en vind klaarkomen naast leuk ook lastig en gedoe. En ik vind het ook geen prettig gespreksonderwerp. Man ook niet, dus het doofde uit en dat vinden we allebei niet zo erg.

Ik zie het als een van die dingen die ik nou eenmaal niet heb omdat ik deze man wel heb. Net zoals bergwandelen of zeilen of zelfs kinderen: als dat ervan was gekomen had ik het vast leuk gevonden, maar bij onze relatie horen andere dingen. En daar ben ik heel gelukkig mee.

Als je er allebei oprecht tevreden mee bent, dan is dat natuurlijk prima. Je geeft samen jullie relatie vorm zoals dat bij jullie past.
Maar weet jij of je man er ook net zo tevreden over is als je het nooit bespreekt?

Het klinkt van beide kanten heel vermijdend: we vinden het een moeilijk onderwerp dus we hebben het er maar niet over. Weet je dan wel de gevoelens van je partner?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja, we hebben het er wel eens over gehad. In een tijd dat het minder lekker liep. Toen veeweet ik hem alles, dus ook dat. We zijn in therapie geweest en dat heeft zeker geholpen de intimiteit, het wij samen terug te brengen. Dat was genoeg.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Een relatie zonder seks hoeft op zich geen probleem te zijn maar het niet "durven" praten met je partner vind ik weer iets heel anders.

Je hebt iets groots voor hem opgegeven maar het gaat nu steken dat hij dat als iets "normaals" ziet, dat het voor jou net zo logisch is als voor hem. Je hebt op zich misschien helemaal geen zin in een minnaar maar je wil wel de erkenning van je man dat hij zich op zijn minst schuldig voelt (zou ik namelijk wel hebben) en dat hij energie steekt in een oplossing die voor jou, afdoende is.

Ga het gesprek aan, als hij je uitlacht dan nog een keer serieus beginnen en van hem vragen of hij jouw gevoelens net zo serieus wil nemen zoals jij dat doet met de zijne.

Uitlachen is ook een verdedigingsmechanisme, men hoopt dat de ander dan afdruipt en zo ontsnap je uit een confrontatie met jezelf. Het is een trucje en daar hoef je niet in te trappen. Je man weet het allemaal wel maar een man voelt vaak diepe schaamte als hij impotent raakt. Er niet over praten is voor een man een oplossing, doen alsof er geen probleem is maakt zijn leven beter.

Als hij jou de vrijheid zou geven om seks buiten de relatie te hebben (je kan zelfs afspreken dat je hem niks verteld) is dat voor jou waarschijnlijk al genoeg. En heel eerlijk, dat is het minimale wat je van hem mag verwachten. Je hebt ook mensen die niet graag op vakantie gaan en dan verwachten dat hun partner ook altijd thuis blijft. Dat is net zo egoïstisch, je hebt als mens (ook binnen een relatie) de ruimte nodig om je eigen basisbehoeftes te vervullen.

Vrijheid/ seks/ vrienden, partners mogen je eigenlijk niets opleggen als ij daar alleen voordeel van hebben. Als de balans weg is dan is er één iemand ongelukkig en dan is het een kwestie van tijd voor de bom barst.

Kom op TO, hij is je man en jullie houden van elkaar, je relatie wordt een stuk beter als je samen over "moeilijke" leert praten, en soms is dat alle intimiteit die je nodig hebt. :hug:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap eigenlijk uberhaubt niet dat je in een relatie niet kunt praten met elkaar?

Echt uit pure interesse he; hoe is de relatie dan ooit tot stand gekomen? Je begint toch geen relatie als je niet met elkaar kunt praten? Naast de leuke dingen zou je toch juist met je partner ook de niet leuke dingen moeten kunnen bespreken?

Ik snap oprecht niet dat er mensen zijn die niet kunnen praten… wat maakt dat dan zou eng allemaal? Wat is dan de drempel? Waarom zou je je schamen voor iets, we zijn toch allemaal mensen die af en toe iets hebben en hun hart moeten luchten?

Dit is niet veroordelend bedoeld hoor, maar echt uit interesse, want ik snap niet dat je in een relatie niet met elkaar praat. Kijk dat ik mijn buurman op de hoek niet alles vertel, dat snap ik, maar je eigen partner met wie je je leven deelt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp niet hoe een relatie goed kan zijn als je niet alles met elkaar open en eerlijk kunt bespreken, dat is voor mij juist de basis van een relatie.
TO, als je er iets aan wil doen móet je het wel bespreekbaar maken. En ik denk niet dat je het moet hebben over een ‘open relatie’ want dat is bij jullie niet aan de orde, maar gewoon dat jij wel behoefte aan seks hebt en daar een friend with benefits voor wil hebben/naar op zoek wil gaan.

En verder: flirt! Dans met andere mannen! Geef eens een knipoog! Je doet net alsof dat vreemdgaan zou zijn, maar het brengt gewoon wat vrolijkheid en jeu in het leven. Het laat je weer vrouw voelen.
Ik begrijp het niet praten dan eigenlijk wel weer. Tenminste, vooral gezien vanuit degene voor wie de situatie goed is zoals die is. Is dat niet het geval dan - zoals bij TO - vind ik wel dat je daarover met je partner moet kunnen praten. Of laat ik het zo zeggen, ik vind wel dat je partner daarvan op de hoogte moet zijn. Want zolang dat je dat zelf niet aangeeft wéét de partner misschien niet eens dat je wat mist.

Dus ik vind wel dat het moet starten bij degene die onvrede gaat merken of die wat anders wil.

Als jij degene bent dus die wil emigreren, verbouwen, een weekje weg met vriendinnen, een romantische avond voor twee, seks (met partner of een ander) dan vind ik dat degene met die wens dat bij de partner neerlegt.

Tuurlijk vraag ik ook wel ooit aan mijn partner of ze nog tevreden is, dingen die ze anders zou willen, dingen die ik beter kan doen of die ze graag veranderd wil hebben, maar als daarbij nooit gezegd wordt: "Nou, ik begin Nederland aardig beu te worden en overweeg een emigratie" dan begin ík uit mijzelf niet een gesprek met: "En, nog altijd 100% blij met het wonen in dit land?" En zo dus ook over seks. Ik denk, ik hoor het wel als er wat verandert qua idee hierover...

Maar enigszins vermijdend is het wellicht wel ja.
Alle reacties Link kopieren Quote
Elfilin schreef:
30-09-2022 12:05
Ik begrijp het niet praten dan eigenlijk wel weer. Tenminste, vooral gezien vanuit degene voor wie de situatie goed is zoals die is. Is dat niet het geval dan - zoals bij TO - vind ik wel dat je daarover met je partner moet kunnen praten. Of laat ik het zo zeggen, ik vind wel dat je partner daarvan op de hoogte moet zijn. Want zolang dat je dat zelf niet aangeeft wéét de partner misschien niet eens dat je wat mist.
Maar toch, als je weet dat de partner niet tevreden is is het vanuit hem ook een geod idee om te praten, tenminste in een gelijkwaardige relatie. Crux blijft dan wel dat het het moet het weten. Onuitgesproken aannemen dat partner eens is met geen seks lijkt wel voorbarig.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of ik ‘alles open en eerlijk bespreken’ nou zo’n pre vind. Ik heb bijvoorbeeld wel eens een verjaarscadeau gehad waar man goed over had nagedacht maar dat toch de plank missloeg. Dat zou ik nooit zo zeggen. Of wat ik écht van zijn moeder vond.
Maar goed, dat wil ik niet met hem bespreken omdat dat hem kwetst, niet omdat hij onaardig zou reageren.
En wij ons maar afvragen waar die afvalberg vandaan komt.
madamzonderm schreef:
30-09-2022 12:09
Maar toch, als je weet dat de partner niet tevreden is is het vanuit hem ook een geod idee om te praten, tenminste in een gelijkwaardige relatie. Crux blijft dan wel dat het het moet het weten. Onuitgesproken aannemen dat partner eens is met geen seks lijkt wel voorbarig.
Op zich mee eens dat het ook "de prater" kan zijn die de "moeilijke prater" kan aansporen om aan toch te praten, te informeren waar de ontevredenheid (als je die opmerkt) vandaan komt. Maar juist een gesprek over wat je veranderd zou willen hebben in je relatie, of je partner zich voldoende gesteund voelt, dingen je anders kan doen om hem of haar happy'er te laten voelen, vind ik zelf echt wel een uitnodiging naar de partner toe om de mond dan open te trekken.
Ook als je niet letterlijk vraagt: En het feit dat we geen seks hebben is ook nog helemaal oké voor jou?

Maar goed, hier ligt het ook wat anders. Bij ons was het juist mijn partner die heel in het begin al aangaf hierin een lage behoefte te hebben. Ik ga niet ieder avondje uit eten samen vragen of dat toevallig veranderd is. Het zou ook juist de indruk kunnen wekken dat er voor mijzelf wat veranderd is.
madamzonderm schreef:
30-09-2022 12:09
Maar toch, als je weet dat de partner niet tevreden is is het vanuit hem ook een geod idee om te praten, tenminste in een gelijkwaardige relatie. Crux blijft dan wel dat het het moet het weten. Onuitgesproken aannemen dat partner eens is met geen seks lijkt wel voorbarig.
Ik vind onuitgesproken aannemen dat je partner wel seks wil en dat beide partners iets missen als het niet zo vaak of niet gebeurt ook gek.
De man van TO vind het misschien juist wel fijn dat ze door de jaren heen zo goed op één lijn zijn gekomen.
Zelf ben ik ook wel eens verbaasd wat een ding seks voor anderen kan zijn.
Als je dat niet van nature zo voelt ga je daar bij anderen ook niet zomaar van uit.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven