Seks
alle pijlers
Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?
zondag 17 maart 2013 19:15
Hallo allemaal,
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.
Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.
Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?
Schrijf het hier van je af!
Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend
Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.
Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.
Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:
Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
maandag 18 maart 2013 19:08
quote:sassie67 schreef op 18 maart 2013 @ 19:00:
[...]
Dit klinkt als een probleem dat groter is dan de sex! Het klinkt voor mij of dat een punt is waarin de problemen van je partner aan de de oppervlakte komen. Hierin is hij de enige ie wat kan veranderen wanneer hij wil. Pas als hij echt doorheeft dat hij ook iets gaat missen( jou!!!) mits dit voor hem echt belangrijk is..........
Exact.
En ik ben vrij duidelijk geweest tijdens ons laatste gesprek. Zoals het nu gaat, hoeft het van mij niet meer. En het gaat rete veel pijn doen als we uit elkaar gaan. Ik ben zo gek op hem. Als ik naar hem kijk, kan ik nog steeds zo verliefd op hem worden.
Ik hoop zo enorm dat het goed gaat komen maar ik ben bang dat het niet gaat lukken. Want het is niet dat hij nu even 1x een kunstje moet doen maar ik wil dat we op regelmatige basis seks hebben.
[...]
Dit klinkt als een probleem dat groter is dan de sex! Het klinkt voor mij of dat een punt is waarin de problemen van je partner aan de de oppervlakte komen. Hierin is hij de enige ie wat kan veranderen wanneer hij wil. Pas als hij echt doorheeft dat hij ook iets gaat missen( jou!!!) mits dit voor hem echt belangrijk is..........
Exact.
En ik ben vrij duidelijk geweest tijdens ons laatste gesprek. Zoals het nu gaat, hoeft het van mij niet meer. En het gaat rete veel pijn doen als we uit elkaar gaan. Ik ben zo gek op hem. Als ik naar hem kijk, kan ik nog steeds zo verliefd op hem worden.
Ik hoop zo enorm dat het goed gaat komen maar ik ben bang dat het niet gaat lukken. Want het is niet dat hij nu even 1x een kunstje moet doen maar ik wil dat we op regelmatige basis seks hebben.
maandag 18 maart 2013 19:13
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
maandag 18 maart 2013 19:27
quote:Amand schreef op 18 maart 2013 @ 19:13:
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
Geen idee of vrouwen dat 'slechter' verdragen.
Ik weet niet hoe jij het zou vinden om zo een beetje 2x per jaar seks te hebben?
Ben ik ontevreden dat ik meer wil? Knuffels wil? Het gevoel willen hebben dat mijn man van mijn houdt? Want dat gevoel heb ik niet.
Zou jij dat kunnen verdragen Amand?
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
Geen idee of vrouwen dat 'slechter' verdragen.
Ik weet niet hoe jij het zou vinden om zo een beetje 2x per jaar seks te hebben?
Ben ik ontevreden dat ik meer wil? Knuffels wil? Het gevoel willen hebben dat mijn man van mijn houdt? Want dat gevoel heb ik niet.
Zou jij dat kunnen verdragen Amand?
maandag 18 maart 2013 19:28
quote:Amand schreef op 18 maart 2013 @ 19:13:
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.Ik denk dat heel generaliserend gelijk hebt. Daarom is het denk ik ook voor vrouwen zo'n taboe om het erover te hebben. Als vrouw hoor je geen zin te hebben en mannen willen altijd......
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.Ik denk dat heel generaliserend gelijk hebt. Daarom is het denk ik ook voor vrouwen zo'n taboe om het erover te hebben. Als vrouw hoor je geen zin te hebben en mannen willen altijd......
maandag 18 maart 2013 19:52
quote:sassie67 schreef op 18 maart 2013 @ 19:28:
[...]
Ik denk dat heel generaliserend gelijk hebt. Daarom is het denk ik ook voor vrouwen zo'n taboe om het erover te hebben. Als vrouw hoor je geen zin te hebben en mannen willen altijd......
Juist! Dat frustreert me ook behoorlijk.
Die eeuwige grapjes ook. Vandaag op het werk: ik vertel dat ik iets stoms had gedaan thuis (niets bijzonders overigens). 'Zo, hoe heb je dat goed gemaakt met hem? Potje goedmaakseks?' En lachen iedereen....
[...]
Ik denk dat heel generaliserend gelijk hebt. Daarom is het denk ik ook voor vrouwen zo'n taboe om het erover te hebben. Als vrouw hoor je geen zin te hebben en mannen willen altijd......
Juist! Dat frustreert me ook behoorlijk.
Die eeuwige grapjes ook. Vandaag op het werk: ik vertel dat ik iets stoms had gedaan thuis (niets bijzonders overigens). 'Zo, hoe heb je dat goed gemaakt met hem? Potje goedmaakseks?' En lachen iedereen....
maandag 18 maart 2013 19:55
quote:Femme77 schreef op 18 maart 2013 @ 19:52:
[...]
Juist! Dat frustreert me ook behoorlijk.
Die eeuwige grapjes ook. Vandaag op het werk: ik vertel dat ik iets stoms had gedaan thuis (niets bijzonders overigens). 'Zo, hoe heb je dat goed gemaakt met hem? Potje goedmaakseks?' En lachen iedereen.... Geen last van gelukkig
[...]
Juist! Dat frustreert me ook behoorlijk.
Die eeuwige grapjes ook. Vandaag op het werk: ik vertel dat ik iets stoms had gedaan thuis (niets bijzonders overigens). 'Zo, hoe heb je dat goed gemaakt met hem? Potje goedmaakseks?' En lachen iedereen.... Geen last van gelukkig
maandag 18 maart 2013 20:01
quote:bloske schreef op 18 maart 2013 @ 19:02:
[...]
Wat frustrerend he?
Kan je er wel met hem over praten? Wat heb je te verliezen als je wel begint? Dat hij 'nee' zegt?
Hij zal waarschijnlijk niet eens nee zeggen. Waar ik bang voor ben is dat hij het wel probeert, maar niet of nauwelijks opgewonden wordt. Dat het iets ergs ongemakkelijks wordt. Inspiratieloos, passieloos. Ik voel me ook niet geil meer, dus hoe kan ik verwachten dat ik hem geil krijg?
Erover praten is lang geleden. Een jaar of anderhalf alweer. Ik begin dan een gesprek. Hij geeft me gelijk. Binnen een week kruipt ie een keer op me en dan is het weer klaar...
Ik realiseer me ook echt dat mijn rol hierin ook belangrijk is. Ik heb het laten kabbelen en doodbloeden. Maar dan denk ik weer: bij welke kerel moet een vrouw nou vragen om seksuele aandacht?
[...]
Wat frustrerend he?
Kan je er wel met hem over praten? Wat heb je te verliezen als je wel begint? Dat hij 'nee' zegt?
Hij zal waarschijnlijk niet eens nee zeggen. Waar ik bang voor ben is dat hij het wel probeert, maar niet of nauwelijks opgewonden wordt. Dat het iets ergs ongemakkelijks wordt. Inspiratieloos, passieloos. Ik voel me ook niet geil meer, dus hoe kan ik verwachten dat ik hem geil krijg?
Erover praten is lang geleden. Een jaar of anderhalf alweer. Ik begin dan een gesprek. Hij geeft me gelijk. Binnen een week kruipt ie een keer op me en dan is het weer klaar...
Ik realiseer me ook echt dat mijn rol hierin ook belangrijk is. Ik heb het laten kabbelen en doodbloeden. Maar dan denk ik weer: bij welke kerel moet een vrouw nou vragen om seksuele aandacht?
maandag 18 maart 2013 21:01
Jaren geleden was ik erg aktief op dit forum, bij dit onderwerp.
Ik heb er toen veel steun aan gehad.
Ik heb 7 jaren in jullie schuitje gezeten en met mijzelf gevochten, alle stadia van onzekerheid doorgemaakt.
Uiteindelijk kon ik alleen maar de woorden "ik kan niet wachten tot jij dood bent om te kijken of ik nog leef" uitspreken tegen mijn toenmalige partner...
Ik denk dat die woorden, die uit de grond van mijn hart kwamen, precies zeggen hoe het zit/zat....
Ik heb mezelf bevrijd, en heb intussen een geweldige liefdevolle man in mijn leven! Dat wens ik jullie allemaal...
Je doet een deur dicht, maar je doet er tevens eentje open, vergeet dat niet!
Sterkte allemaal...
Ik heb er toen veel steun aan gehad.
Ik heb 7 jaren in jullie schuitje gezeten en met mijzelf gevochten, alle stadia van onzekerheid doorgemaakt.
Uiteindelijk kon ik alleen maar de woorden "ik kan niet wachten tot jij dood bent om te kijken of ik nog leef" uitspreken tegen mijn toenmalige partner...
Ik denk dat die woorden, die uit de grond van mijn hart kwamen, precies zeggen hoe het zit/zat....
Ik heb mezelf bevrijd, en heb intussen een geweldige liefdevolle man in mijn leven! Dat wens ik jullie allemaal...
Je doet een deur dicht, maar je doet er tevens eentje open, vergeet dat niet!
Sterkte allemaal...
maandag 18 maart 2013 22:21
quote:Amand schreef op 18 maart 2013 @ 19:13:
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Daar kun je wel gelijk in hebben, maar dat zijn vaak zaken die van tijdelijke aard zijn. Hier hebben we het over paarden die al jaaaaaren dood zijn. Dat is wel iets anders.
Er is ook een groot verschil tussen (tijdelijk) niet kunnen, maar wel graag willen en het probleem zien, of gewoon niet meer willen en geen enkel gemis ervaren.
Simpel voorbeeld: ten gevolge van een ongeluk vorig jaar ondervind ik nog steeds met regelmaat veel pijn in mijn nek, hoofd en rug. Dat maakt ruige seks onmogelijk. Maar ik baal er zelf ongelooflijk van en mis het ook echt. Partner en ik hebben nu een middenweg gevonden, tot ik er weer wat beter aan toe ben. Er is begrip aan beide kanten en mijn partner wéét dat ik het oude leventje in bed terug wil. In de tussentijd maken we het op een andere manier leuk in bed.
(het gaat ook steeds beter)
Ik zou ook kunnen denken, fuck it, ik heb pijn en aan mijn lijf helemaal geen polonaise. Ik wil niks proberen en ik wil al helemaal geen poging doen om een oplossing te vinden.Mijn partner zoekt het maar lekker uit. Punt. Daarmee sla je de deur volkomen dicht naar je partner.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
Ik denk dat je daar toch niet helemaal gelijk in hebt. Veel mannen laten het ook afweten: stress, uitgeblust, uitgekeken op hun eigen vrouw...... Ik denk niet dat het relevant is om een wedstrijd te houden welke groep het meest te kort komt. Daarnaast en heel kort door de bocht: een man kan naar de hoeren als hij thuis tekort komt. Een vrouw moet andere en moeilijkere toeren uithalen om een "uitstapje" te maken. Zij kan niet naar zo'n vleeswinkel om wat seks te kopen. Willen ze ook niet denk ik.
Afwijzing is iets dat vrouwen algemeen genomen erg slecht verdragen, komt me zo voor.
Als man ben je min of meer gewend aan afwijzing; als jager schiet je wel eens mis en als partner heb je te maken met moe / ongesteld / pijn / zwanger / bevallen en/of medische en/of emotionele redenen die ervoor zorgen dat je vrouw zich seksueel onzichtbaar en onbereikbaar maakt.
Daar kun je wel gelijk in hebben, maar dat zijn vaak zaken die van tijdelijke aard zijn. Hier hebben we het over paarden die al jaaaaaren dood zijn. Dat is wel iets anders.
Er is ook een groot verschil tussen (tijdelijk) niet kunnen, maar wel graag willen en het probleem zien, of gewoon niet meer willen en geen enkel gemis ervaren.
Simpel voorbeeld: ten gevolge van een ongeluk vorig jaar ondervind ik nog steeds met regelmaat veel pijn in mijn nek, hoofd en rug. Dat maakt ruige seks onmogelijk. Maar ik baal er zelf ongelooflijk van en mis het ook echt. Partner en ik hebben nu een middenweg gevonden, tot ik er weer wat beter aan toe ben. Er is begrip aan beide kanten en mijn partner wéét dat ik het oude leventje in bed terug wil. In de tussentijd maken we het op een andere manier leuk in bed.
(het gaat ook steeds beter)
Ik zou ook kunnen denken, fuck it, ik heb pijn en aan mijn lijf helemaal geen polonaise. Ik wil niks proberen en ik wil al helemaal geen poging doen om een oplossing te vinden.Mijn partner zoekt het maar lekker uit. Punt. Daarmee sla je de deur volkomen dicht naar je partner.
Voor mannen is omgaan met het seksueel onbeschikbaar zijn van hun parter iets dat veel vaker voorkomt dan omgekeerd, me dunkt.
Ik denk dat je daar toch niet helemaal gelijk in hebt. Veel mannen laten het ook afweten: stress, uitgeblust, uitgekeken op hun eigen vrouw...... Ik denk niet dat het relevant is om een wedstrijd te houden welke groep het meest te kort komt. Daarnaast en heel kort door de bocht: een man kan naar de hoeren als hij thuis tekort komt. Een vrouw moet andere en moeilijkere toeren uithalen om een "uitstapje" te maken. Zij kan niet naar zo'n vleeswinkel om wat seks te kopen. Willen ze ook niet denk ik.
maandag 18 maart 2013 22:45
O, ik zie dat er ontzettend veel is bijgeschreven.
Bloske, wat vreselijk dat ze niets kunnen vinden wat betreft je vriend's moeheid. Ik herken ook de passiviteit die ermee gepaard gaat. Je hebt vaak het gevoel dat je overal maar achteraan moet gaan.
Mijn vriend heeft weer eens bloed laten prikken en wat we enigszins dachten klopte. Hij heeft veel te weinig schildklierhormoon in zijn bloed. Dit verklaart waarschijnlijk zijn extreme moeheid van de laatste tijd, z'n lage libido en het uitblijven van erecties.
Bloske, ik begrijp jou ook zo goed. Je wil graag blijven, maar niet ten koste van je seksleven. Maar ja, wat als het zo blijft ...
Pingie, mijn vriend wil zeer waarschijnlijk in de toekomst ook dierlijk schildklierhormoon gaan proberen, mocht hij steeds klachten blijven houden.
Bloske, wat vreselijk dat ze niets kunnen vinden wat betreft je vriend's moeheid. Ik herken ook de passiviteit die ermee gepaard gaat. Je hebt vaak het gevoel dat je overal maar achteraan moet gaan.
Mijn vriend heeft weer eens bloed laten prikken en wat we enigszins dachten klopte. Hij heeft veel te weinig schildklierhormoon in zijn bloed. Dit verklaart waarschijnlijk zijn extreme moeheid van de laatste tijd, z'n lage libido en het uitblijven van erecties.
Bloske, ik begrijp jou ook zo goed. Je wil graag blijven, maar niet ten koste van je seksleven. Maar ja, wat als het zo blijft ...
Pingie, mijn vriend wil zeer waarschijnlijk in de toekomst ook dierlijk schildklierhormoon gaan proberen, mocht hij steeds klachten blijven houden.
dinsdag 19 maart 2013 06:50
quote:bloske schreef op 18 maart 2013 @ 19:08:
[...]
Exact.
En ik ben vrij duidelijk geweest tijdens ons laatste gesprek. Zoals het nu gaat, hoeft het van mij niet meer. En het gaat rete veel pijn doen als we uit elkaar gaan. Ik ben zo gek op hem. Als ik naar hem kijk, kan ik nog steeds zo verliefd op hem worden.
Ik hoop zo enorm dat het goed gaat komen maar ik ben bang dat het niet gaat lukken. Want het is niet dat hij nu even 1x een kunstje moet doen maar ik wil dat we op regelmatige basis seks hebben.
Dit gevoel herken ik maar al te goed.
Aan die farce heb ik me heel lang vast gehouden, "hoop" noemen ze het ook wel.
Jaren waarin in mezelf compleet verloren ben, alleen maar bezig met hem, in de hoop dat het beter werd.
Grappig dat ik het allereerste weekend dat ik bij hem was ( hebben elkaar via een datingsite leren kennen)de volgende ochtend vertwijfeld alleen beneden zat en dacht "geen seks???"
Het eerste weekend samen , we waren uit geweest , wel gezoend enz....en eenmaal thuis wel een soort van poging, waarvan hij zei , "zenuwachtig " te zijn...tja kan, maar wilde die zondagochtend eigenlijk in stilte verdwijnen.....deed ik het maar.
Dat begin , was een teken aan de wand, ik zocht vrijwel direct naar redenen , teveel drank? ( wat heel erg mee viel) zijn diabetes?
En sindsdien bleef ik naar redenen zoeken...tevergeefs.
Toen op een gegegeven moment er uit kwam wat er echt speelde.
Faalangst, had ik er samen voor willen gaan....alleen was er van samen er voor gaan geen sprake.
Begrip en geduld maakte plaats voor onbegrip en ongeduld.
Mijn onbegrip en ongeduld waren voor hem stokpaardjes ..."nu kan ik helemaal niet meer"
Wat mij weer een schuldgevoel gaf, als in, shit had ik nou echt zo heftig moeten reageren?
Tsss wat ik ook deed of niet deed actiever tussen de lakens werd hij er niet van.
"ik kan het niet forceren , heb geduld, het komt goed".
Van lieverlee ontstond er steeds meer afstand tot de laatste 3 jaar we uren na elkaar pas naar bed gingen.
Hij pas diep in de nacht " ik kan de dag niet afsluiten".
Nee en je nest niet uitkomen s'morgens.
Nu wordt hij dus getest op ADD oid , dat zou eea kunnen verklaren.
Maar is voor mij geen enkele rede om op wat voor manier verder te gaan met hem.
Het beestje heeft dan mogelijk een naam, maar geen oplossing.
Het bleek achteraf niet alleen de seks wat tussen ons in stond , seks bleek een onderdeel van een veel complexer geheel.
Maar voor je daar achter bent?
Ga me vandaag maar weer storten op mijn werk, helaas maar een halve dag....ben bijna geneigd als het mogelijk was me alleen maar op mijn werk te storten, helaas kan dat niet........
Luister momenteel veel naar "Sorry to my self" van Alanis Morissette.....zo toepasselijk.
[...]
Exact.
En ik ben vrij duidelijk geweest tijdens ons laatste gesprek. Zoals het nu gaat, hoeft het van mij niet meer. En het gaat rete veel pijn doen als we uit elkaar gaan. Ik ben zo gek op hem. Als ik naar hem kijk, kan ik nog steeds zo verliefd op hem worden.
Ik hoop zo enorm dat het goed gaat komen maar ik ben bang dat het niet gaat lukken. Want het is niet dat hij nu even 1x een kunstje moet doen maar ik wil dat we op regelmatige basis seks hebben.
Dit gevoel herken ik maar al te goed.
Aan die farce heb ik me heel lang vast gehouden, "hoop" noemen ze het ook wel.
Jaren waarin in mezelf compleet verloren ben, alleen maar bezig met hem, in de hoop dat het beter werd.
Grappig dat ik het allereerste weekend dat ik bij hem was ( hebben elkaar via een datingsite leren kennen)de volgende ochtend vertwijfeld alleen beneden zat en dacht "geen seks???"
Het eerste weekend samen , we waren uit geweest , wel gezoend enz....en eenmaal thuis wel een soort van poging, waarvan hij zei , "zenuwachtig " te zijn...tja kan, maar wilde die zondagochtend eigenlijk in stilte verdwijnen.....deed ik het maar.
Dat begin , was een teken aan de wand, ik zocht vrijwel direct naar redenen , teveel drank? ( wat heel erg mee viel) zijn diabetes?
En sindsdien bleef ik naar redenen zoeken...tevergeefs.
Toen op een gegegeven moment er uit kwam wat er echt speelde.
Faalangst, had ik er samen voor willen gaan....alleen was er van samen er voor gaan geen sprake.
Begrip en geduld maakte plaats voor onbegrip en ongeduld.
Mijn onbegrip en ongeduld waren voor hem stokpaardjes ..."nu kan ik helemaal niet meer"
Wat mij weer een schuldgevoel gaf, als in, shit had ik nou echt zo heftig moeten reageren?
Tsss wat ik ook deed of niet deed actiever tussen de lakens werd hij er niet van.
"ik kan het niet forceren , heb geduld, het komt goed".
Van lieverlee ontstond er steeds meer afstand tot de laatste 3 jaar we uren na elkaar pas naar bed gingen.
Hij pas diep in de nacht " ik kan de dag niet afsluiten".
Nee en je nest niet uitkomen s'morgens.
Nu wordt hij dus getest op ADD oid , dat zou eea kunnen verklaren.
Maar is voor mij geen enkele rede om op wat voor manier verder te gaan met hem.
Het beestje heeft dan mogelijk een naam, maar geen oplossing.
Het bleek achteraf niet alleen de seks wat tussen ons in stond , seks bleek een onderdeel van een veel complexer geheel.
Maar voor je daar achter bent?
Ga me vandaag maar weer storten op mijn werk, helaas maar een halve dag....ben bijna geneigd als het mogelijk was me alleen maar op mijn werk te storten, helaas kan dat niet........
Luister momenteel veel naar "Sorry to my self" van Alanis Morissette.....zo toepasselijk.
dinsdag 19 maart 2013 07:11
Precies loreley. Dat passieve stoort mij. Maar ook dat hij wel zijn vriendinnen een dikke knuffel geeft als hij ze ziet en ik krijg dus geen knuffel omdat dan het zweet hem uitbreekt. Ook bij zijn vriendinnen hoor, maar voor hen zet hij wel zijn kiezen op elkaar.
Ik moet maar schikken naar hem maar hij schikt niet naar mijn behoeftes.
Lilith, dat beneden zitten deed ik na een jaar of twee. Ik heb het behang van de muren gekrabt uit frustratie, in mijn dekbed gebeten, huilend beneden gezeten na weer een afwijzing. Schaamte omdat ik in lingerie voor hem stond en hij dat vooral vervelend vond...
Ik vind het zo fijn, die herkenning maar ook verdrietig...
Ik moet maar schikken naar hem maar hij schikt niet naar mijn behoeftes.
Lilith, dat beneden zitten deed ik na een jaar of twee. Ik heb het behang van de muren gekrabt uit frustratie, in mijn dekbed gebeten, huilend beneden gezeten na weer een afwijzing. Schaamte omdat ik in lingerie voor hem stond en hij dat vooral vervelend vond...
Ik vind het zo fijn, die herkenning maar ook verdrietig...
dinsdag 19 maart 2013 07:24
Oh Bloske de lingerie scenes, mijn god wat een vernedering!
Tot op de dag van vandaag weet ik nog niet wat hij mooi vindt of waar hij van houdt.
Ben een keer met een kort rokje en jarreteles naar zijn werk gegaan, heb de showroom gesloten ben naar zijn kantoor gegaan en ben verleidelijk op zijn bureau gaan zitten.
Hij kreeg er de zenuwe van....een normale vent zou je ter plekke nemen.....deze man niet.
Ben dus ook weer vertrokken....vol twijfel .
Tot op de dag van vandaag weet ik nog niet wat hij mooi vindt of waar hij van houdt.
Ben een keer met een kort rokje en jarreteles naar zijn werk gegaan, heb de showroom gesloten ben naar zijn kantoor gegaan en ben verleidelijk op zijn bureau gaan zitten.
Hij kreeg er de zenuwe van....een normale vent zou je ter plekke nemen.....deze man niet.
Ben dus ook weer vertrokken....vol twijfel .
dinsdag 19 maart 2013 07:32
Hem uit zijn tent lokken lukt ook niet.
Zijn we samen uit, sta ik te dansen ( hij staat aan de kant) ik dans verleidelijk, aan aandacht geen gebrek, kan zelfs een lambada dansen met een andere man, die dan vraagt, goh is dat nou je vriend? , en die vindt dat niet erg?
Nee jaloers is hij niet, gelukkig, maar iets meer zijn territorium bewaken had van mij wel gemogen.
Het deed me vaak zoveel pijn dat er aan aandacht geen gebrek was, maar wat wilde ik het graag van hem.
Maar ja.....
Zijn we samen uit, sta ik te dansen ( hij staat aan de kant) ik dans verleidelijk, aan aandacht geen gebrek, kan zelfs een lambada dansen met een andere man, die dan vraagt, goh is dat nou je vriend? , en die vindt dat niet erg?
Nee jaloers is hij niet, gelukkig, maar iets meer zijn territorium bewaken had van mij wel gemogen.
Het deed me vaak zoveel pijn dat er aan aandacht geen gebrek was, maar wat wilde ik het graag van hem.
Maar ja.....
dinsdag 19 maart 2013 10:23
@ Lilith ik breek even in bij dit topic, lees al een poos mee. En dat speelt nu op dit moment in jouw relatie? Dat lijkt me echt verschrikkelijk! Wat haal je nog uit deze relatie? Is het niet de angst om alleen te zijn dat je bij hem blijft? Op deze manier daalt toch alleen je eigenwaarde en raak je, je zelfvertrouwen kwijt.
dinsdag 19 maart 2013 11:32
quote:pinkyandthebrain schreef op 19 maart 2013 @ 10:23:
@ Lilith ik breek even in bij dit topic, lees al een poos mee. En dat speelt nu op dit moment in jouw relatie? Dat lijkt me echt verschrikkelijk! Wat haal je nog uit deze relatie? Is het niet de angst om alleen te zijn dat je bij hem blijft? Op deze manier daalt toch alleen je eigenwaarde en raak je, je zelfvertrouwen kwijt.
Nee dit speelde 5 jaar.
Vorig jaar uit elkaar gegaan, half jaar later een latrelatie geprobeert.
Maar ik heb nu de knoop definitief doorgehakt.
Exit einde verhaal.
@ Lilith ik breek even in bij dit topic, lees al een poos mee. En dat speelt nu op dit moment in jouw relatie? Dat lijkt me echt verschrikkelijk! Wat haal je nog uit deze relatie? Is het niet de angst om alleen te zijn dat je bij hem blijft? Op deze manier daalt toch alleen je eigenwaarde en raak je, je zelfvertrouwen kwijt.
Nee dit speelde 5 jaar.
Vorig jaar uit elkaar gegaan, half jaar later een latrelatie geprobeert.
Maar ik heb nu de knoop definitief doorgehakt.
Exit einde verhaal.
dinsdag 19 maart 2013 13:07
quote:Mopsie41 schreef op 18 maart 2013 @ 10:36:
Ha Fanatics!
Nee hoor ik vergeet mezelf niet
Zelf heb ik dus een seksloze relatie niet kunnen volhouden, en heb nu een hele fijne relatie waar seks een normaal onderdeel is en geen issue.
Voor mij is het topic wel een eye opener geweest. Ik dacht eigenlijk dat ik niet normaal was, omdat ik zonder seks niet kon leven. Maar lees ik precies dezelfde dingen terug van anderen en hun beleving is zo herkenbaar. Ook de reacties van sommige partners zijn herkenbaar.
Ik ben uit het hele proces, maar zie bij anderen dezelfde worstelingen waar ik toen doorheen ging. Inclusief de frustraties, pijn, onzekerheid, boosheid, loyaliteitsconflicen.
Dus klets ik af en toe mee, omdat ik wil voorkomen dat mensen helemaal ondersneeuwen door de problematiek van hun partner.
Maargoed, ik lees dat jij bereid bent het allemaal vol te houden. Hartstikke goed. Maar verlies je jezelf niet uit het oog? Nee, vreemdgaan is geen oplossing en ik raad het je niet aan. (af ook niet trouwens)
Buiten het zoenen, zijn er ook nog andere handelingen mogelijk? Ik bedoel, jouw vriendin kan en wil nu geen seks, maar staat ze open voor andere dingen? Dat jij het met jezelf doet, terwijl ze bij je ligt? Of dat ze je wel aftrekt? Iets wat nog een beetje seks lijkt?
Wat fijn dat je nu een normale relatie hebt waarin seks geen issue is. Dat moet als een hele opluchting aanvoelen na al die tijd. Hoe lang heb jij het eigenlijk volgehouden, Mopsie?
Bij ons is zoenen zo ongeveer wel het uiterste wat kan. Over iets meer dan dat hebben we het wel gehad en ook geprobeerd maar dat werkte niet. Zij moet zich er toe zetten en ik merk dat natuurlijk met als gevolg dat het niet bevredigend is. Heel lief dat ze dat voor mij wil doen, maar als ik me niet geliefd voel dan hoeft het voor mij niet.
Ook heel vervelend is als ze denkt dat ze wel zin heeft maar later blijkt dat het toch niet weer niet kan. Dat levert pas echt een berg frustratie op.
En wat een verhalen van iedereen zeg, de frustratie die ik bij mezelf voel lees ik terug in een aantal jullie posts. Nou, in ieder geval staan we niet alleen
Ha Fanatics!
Nee hoor ik vergeet mezelf niet
Zelf heb ik dus een seksloze relatie niet kunnen volhouden, en heb nu een hele fijne relatie waar seks een normaal onderdeel is en geen issue.
Voor mij is het topic wel een eye opener geweest. Ik dacht eigenlijk dat ik niet normaal was, omdat ik zonder seks niet kon leven. Maar lees ik precies dezelfde dingen terug van anderen en hun beleving is zo herkenbaar. Ook de reacties van sommige partners zijn herkenbaar.
Ik ben uit het hele proces, maar zie bij anderen dezelfde worstelingen waar ik toen doorheen ging. Inclusief de frustraties, pijn, onzekerheid, boosheid, loyaliteitsconflicen.
Dus klets ik af en toe mee, omdat ik wil voorkomen dat mensen helemaal ondersneeuwen door de problematiek van hun partner.
Maargoed, ik lees dat jij bereid bent het allemaal vol te houden. Hartstikke goed. Maar verlies je jezelf niet uit het oog? Nee, vreemdgaan is geen oplossing en ik raad het je niet aan. (af ook niet trouwens)
Buiten het zoenen, zijn er ook nog andere handelingen mogelijk? Ik bedoel, jouw vriendin kan en wil nu geen seks, maar staat ze open voor andere dingen? Dat jij het met jezelf doet, terwijl ze bij je ligt? Of dat ze je wel aftrekt? Iets wat nog een beetje seks lijkt?
Wat fijn dat je nu een normale relatie hebt waarin seks geen issue is. Dat moet als een hele opluchting aanvoelen na al die tijd. Hoe lang heb jij het eigenlijk volgehouden, Mopsie?
Bij ons is zoenen zo ongeveer wel het uiterste wat kan. Over iets meer dan dat hebben we het wel gehad en ook geprobeerd maar dat werkte niet. Zij moet zich er toe zetten en ik merk dat natuurlijk met als gevolg dat het niet bevredigend is. Heel lief dat ze dat voor mij wil doen, maar als ik me niet geliefd voel dan hoeft het voor mij niet.
Ook heel vervelend is als ze denkt dat ze wel zin heeft maar later blijkt dat het toch niet weer niet kan. Dat levert pas echt een berg frustratie op.
En wat een verhalen van iedereen zeg, de frustratie die ik bij mezelf voel lees ik terug in een aantal jullie posts. Nou, in ieder geval staan we niet alleen
dinsdag 19 maart 2013 13:08
dinsdag 19 maart 2013 13:21
quote:Lilith75 schreef op 18 maart 2013 @ 17:04:
Fanatics, welkom.
Ik denk in het geval van jouw partner, dat je de therapie kan afwachten.
Wordt jij ook betrokken bij de therapie?
Of is op termijn die mogelijkheid aanwezig, bedoel het is immers naast haar probleem ook jullie probleem als stel.
In tegenstelling tot onze (ex) partners wil jouw partner wél iets doen aan haar probleem.
Nu zou het fijn zijn dat het ook daadwerkelijk opgelost wordt , voor de langere termijn.
Hou je er rekening mee dat het ook niet opgelost kan worden?
En hoe ver wil je dan gaan in het negeren van je eigen behoeften ten opzichte van haar behoeften?
En daar komt de loyaliteits kwestie weer om de hoek kijken.
Ik loop op de zaken vooruit, maar als ik 6 jr geleden wist wat ik nu weet, had ik absoluut niet doorgegaan met de relatie.
Dank je!
Ja, het is een behoorlijke gok inderdaad. Ik heb het idee dat ze zonder al die ellende echt wel een normaal libido zou hebben, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Ik vertrouw gewoon op mijn gevoel, ook hoe ver ik wil gaan. Nu voelt het alsof ik het er wel voor over heb, maar wie weet is dat over een half jaar anders.
Ik word af en toe bij de therapie betrokken, maar alleen voor zover dat te maken heeft met dingen die bij haar spelen. Voor dingen waar ik mee zit kan ik niet bij de therapeut terecht heb ik het idee want die houdt zich alleen met haar bezig.
Misschien zit ik over 6 jaar er wel precies hetzelfde bij als jij nu. Ben ik stiekem best wel bang voor. Maar ik wil d'r ookweer niet kwijt. Volgens mij is het enige dat ik kan doen op mijn eigen gevoel vertrouwen. Lastig hoor!
Fanatics, welkom.
Ik denk in het geval van jouw partner, dat je de therapie kan afwachten.
Wordt jij ook betrokken bij de therapie?
Of is op termijn die mogelijkheid aanwezig, bedoel het is immers naast haar probleem ook jullie probleem als stel.
In tegenstelling tot onze (ex) partners wil jouw partner wél iets doen aan haar probleem.
Nu zou het fijn zijn dat het ook daadwerkelijk opgelost wordt , voor de langere termijn.
Hou je er rekening mee dat het ook niet opgelost kan worden?
En hoe ver wil je dan gaan in het negeren van je eigen behoeften ten opzichte van haar behoeften?
En daar komt de loyaliteits kwestie weer om de hoek kijken.
Ik loop op de zaken vooruit, maar als ik 6 jr geleden wist wat ik nu weet, had ik absoluut niet doorgegaan met de relatie.
Dank je!
Ja, het is een behoorlijke gok inderdaad. Ik heb het idee dat ze zonder al die ellende echt wel een normaal libido zou hebben, maar zeker weten doe ik het natuurlijk niet. Ik vertrouw gewoon op mijn gevoel, ook hoe ver ik wil gaan. Nu voelt het alsof ik het er wel voor over heb, maar wie weet is dat over een half jaar anders.
Ik word af en toe bij de therapie betrokken, maar alleen voor zover dat te maken heeft met dingen die bij haar spelen. Voor dingen waar ik mee zit kan ik niet bij de therapeut terecht heb ik het idee want die houdt zich alleen met haar bezig.
Misschien zit ik over 6 jaar er wel precies hetzelfde bij als jij nu. Ben ik stiekem best wel bang voor. Maar ik wil d'r ookweer niet kwijt. Volgens mij is het enige dat ik kan doen op mijn eigen gevoel vertrouwen. Lastig hoor!
dinsdag 19 maart 2013 13:24
quote:bloske schreef op 18 maart 2013 @ 18:54:
[...]
Welkom welkom!
Natuurlijk mag je mee schrijven, graag zelfs.
Ik sluit me aan bij Mopsie.
Je bent niet egoïstisch, dan zouden wij dat allemaal zijn.
Kun je er wel goed met haar over praten? Hoe je je voelt?
Hallo! Ik vind het zowaar gezellig en leuk hier op het Viva forum!
Mwah, ik ben een beetje een binnenvetter, praat niet zo heel graag over mijn gevoel. Probeer dat wel steeds meer te doen en dat lukt ook steeds beter. Maar vaak zit ze met d'r eigen dingen in haar hoofd waardoor het toch niet aankomt, met extra frustratie als gevolg. Ik los het zelf wel op, denk ik dan.
Niet goed, hè?
[...]
Welkom welkom!
Natuurlijk mag je mee schrijven, graag zelfs.
Ik sluit me aan bij Mopsie.
Je bent niet egoïstisch, dan zouden wij dat allemaal zijn.
Kun je er wel goed met haar over praten? Hoe je je voelt?
Hallo! Ik vind het zowaar gezellig en leuk hier op het Viva forum!
Mwah, ik ben een beetje een binnenvetter, praat niet zo heel graag over mijn gevoel. Probeer dat wel steeds meer te doen en dat lukt ook steeds beter. Maar vaak zit ze met d'r eigen dingen in haar hoofd waardoor het toch niet aankomt, met extra frustratie als gevolg. Ik los het zelf wel op, denk ik dan.
Niet goed, hè?
dinsdag 19 maart 2013 13:57
quote:fanatics schreef op 19 maart 2013 @ 13:08:
[...]
Knap dat je dat hebt aangedurfd!
Makkelijk is het niet, maar merk dat ik steeds minder gevoel voor hem kan opbrengen.
6 jaar is lang hoor , afwijzing op afwijzing, belofte op belofte en nul resultaat.
Het heeft gelukkig niets afgedaan aan mijn zelfvertrouwen , als vrouw in het algemeen, wél als vrouw van hem, maar ook dat heb ik snel aan de kant gezet.
Heb zelf ook een misbruik verleden, waar ik goed mee kan dealen, heb ook daarvan nooit mezelf de schuld gegeven, wel de dader, en later mijn ouders voor het sluiten van hun ogen.
Heb de dader ook geconfronteerd, het bij hem neergelegd.
Dát is een afgesloten hoofdstuk, wel heb ik lang heel moeilijk gehad dat met name mijn moeder die op de hoogte was nadat ik het haar vertelde , er niet voor me was.
En later overigens ook niet.
Het doet er niet meer toe wat geweest is geweest.
[...]
Knap dat je dat hebt aangedurfd!
Makkelijk is het niet, maar merk dat ik steeds minder gevoel voor hem kan opbrengen.
6 jaar is lang hoor , afwijzing op afwijzing, belofte op belofte en nul resultaat.
Het heeft gelukkig niets afgedaan aan mijn zelfvertrouwen , als vrouw in het algemeen, wél als vrouw van hem, maar ook dat heb ik snel aan de kant gezet.
Heb zelf ook een misbruik verleden, waar ik goed mee kan dealen, heb ook daarvan nooit mezelf de schuld gegeven, wel de dader, en later mijn ouders voor het sluiten van hun ogen.
Heb de dader ook geconfronteerd, het bij hem neergelegd.
Dát is een afgesloten hoofdstuk, wel heb ik lang heel moeilijk gehad dat met name mijn moeder die op de hoogte was nadat ik het haar vertelde , er niet voor me was.
En later overigens ook niet.
Het doet er niet meer toe wat geweest is geweest.
dinsdag 19 maart 2013 14:18
quote:fanatics schreef op 19 maart 2013 @ 13:24:
[...]
Hallo! Ik vind het zowaar gezellig en leuk hier op het Viva forum!
Mwah, ik ben een beetje een binnenvetter, praat niet zo heel graag over mijn gevoel. Probeer dat wel steeds meer te doen en dat lukt ook steeds beter. Maar vaak zit ze met d'r eigen dingen in haar hoofd waardoor het toch niet aankomt, met extra frustratie als gevolg. Ik los het zelf wel op, denk ik dan.
Niet goed, hè?Nee, niet goed nee, maar ik snap wel waarom je het bij je houdt. Ze heeft al zo veel om mee te dealen.
[...]
Hallo! Ik vind het zowaar gezellig en leuk hier op het Viva forum!
Mwah, ik ben een beetje een binnenvetter, praat niet zo heel graag over mijn gevoel. Probeer dat wel steeds meer te doen en dat lukt ook steeds beter. Maar vaak zit ze met d'r eigen dingen in haar hoofd waardoor het toch niet aankomt, met extra frustratie als gevolg. Ik los het zelf wel op, denk ik dan.
Niet goed, hè?Nee, niet goed nee, maar ik snap wel waarom je het bij je houdt. Ze heeft al zo veel om mee te dealen.
