Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

17-03-2013 19:15 2437 berichten
Hallo allemaal,



Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.

Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.

Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?

Schrijf het hier van je af!



Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend



Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.

Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.



Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:

Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
@fanatics

Ik vind jou ook niet egoïstisch. Je spreekt met respect over je vriendin. Ik herken het gevoel wel. Je wil "gewoon" seks, terwijl je partner het zo moeilijk heeft. Ik wens jullie beiden heel veel sterkte.



@Bloske

Ik las ook dat je vriend werkt. Dat hij dat nog volhoudt. Mijn vriend kan op dit moment zeker geen baan aan. Hij is hartstikke uitgeput. Van de dokter moet hij meteen omhoog met het schildklierhormoon. Dat zat te laag. Het is een kleine geruststelling, want veel dingen vallen voor mij althans op zijn plaats zoals de extreme vermoeidheid, de somberheid, de apathie, het voortdurend koud hebben en natuurlijk ook het lage libido.



Bij jouw vriend, Bloske, is het dus nog steeds een groot raadsel waarom hij zo extreem moe is. Dat lijkt me helemaal frustrerend. Heel onredelijk, maar ik was gewoon wel eens woedend. Altijd maar die eeuwige moeheid. Daarna bood ik wel huilend mijn excuses aan. Ik weet dat mijn vriend het niet doet om mij te pesten.



@Lilith

Ik hoop echt voor je dat je je (ex)vriend los kunt laten. Het is verdomde moeilijk, maar iig een knuffel van Loreley.
Alle reacties Link kopieren
Gaat wel lukken Loreley, het lijkt wel of mijn oogkleppen afgevallen zijn.



Hij heeft een afspraak bij de psych, brengt onze zoon rennend en vliegend binnen....."was de tijd vergeten"....dat dus.....

Zit de hele dag thuis, te k*tkammen om een afspraak in de middag te vergeten, maar goed meneer "vergeet" alles en ergens op tijd komen heeft hij nog nooit gedaan.



Mijn ergenis groeit en groeit.
Alle reacties Link kopieren
Lieve dames, ik zou heel graag mee willen schrijven. Mijn 'probleem' is wellicht anders ontstaan maar in feite is de oorzaak hetzelfde. Mijn vriend heeft, op het eerste jaar na, geen enkele moeite gedaan voor ons seksleven. Vaak heb ik initiatief genomen maar dit had niet het gewenste resultaat. Hoe vaak ik me niet afgewezen heb gevoeld. Achteraf zo vaak gedacht, was toch weg gegaan. Toch was er daarnaast ook sprake van een leuke relatie, vervolgens ontstond er een kinderwens.. dus ach, je weet hoe dat gaat: )

Inmiddels zijn we tien (elf?) jaar en 1 kind verder en moet ik constateren dat HET GEWOON NIET GENOEG IS. Hij erkent inmiddels het probleem en wil eindelijk werken aan een oplossing, we hebben net tig sessies relatietherapie erop zitten maar er lijkt iets in mij 'geknapt' te zijn. Zoveel frustraties en je afgewezen voelen gaat je niet in de koude kleren zitten en het lijkt nu gewoon 'te laat' te zijn.. Herkent iemand dit?? Komt dit nog goed?? Ik vind hem ergens gewoon een slappe zak (terwijl het verder echt een doodgoeie vent is)....
Poeh, en dat al zo'n 10 jaar jozette1, als ik het goed begrijp. Je zegt dat het eerste jaar wel oké was, maar daarna niet meer.



Vervelend. Is er een oorzaak waarom je vriend zo weinig zin heeft?
Alle reacties Link kopieren
@Loreley, het eerste jaar was redelijk goed, daarna werd het hard minder. Nee ik heb geen idee, hij heeft jaren min of meer het gesprek afgehouden (te lastig onderwerp, te beladen). Nu wil dit wel, maar nu lijkt er dus bij mij iets te zijn 'geknapt'. Ik probeer te knop om te krijgen maar dit lukt niet zo goed...
Alle reacties Link kopieren
quote:jozette1 schreef op 19 maart 2013 @ 16:31:

@Loreley, het eerste jaar was redelijk goed, daarna werd het hard minder. Nee ik heb geen idee, hij heeft jaren min of meer het gesprek afgehouden (te lastig onderwerp, te beladen). Nu wil dit wel, maar nu lijkt er dus bij mij iets te zijn 'geknapt'. Ik probeer te knop om te krijgen maar dit lukt niet zo goed...Welkom Jozette! Het lijkt mij niet raar dat er iets in je te lijkt te zijn geknapt. Je het al zolang je best gedaan zonder resultaat of medewerking. Waarschijnlijk voelde hij dat de maat eigenlijk vol was bij jou, n stemde daarom in met therapie. Maar ik denk dat het voor jou een aantal jaren te laat is. Sterkte met je gevoelens, wat er ook uit voort komt!
Alle reacties Link kopieren
Jozette welkom,



Nee dit gaat niet meer goed komen, zou je dat willen dan?

In 10 jaar tijd is je emmer vol gelopen, de bekende druppel.

Heel lang heb ik mijn ex , ook een dood goeie vent gevonden, dat hij altijd al eigenaardigheden had nam ik voor lief, althans het ging.



Wij hebben 2 sessies relatie therapie gehad, tja bij de 2e heb ik aangekondigd klaar te zijn...dé druppel.



Ik zag die therapie als het begin van het begin, of het begin van het einde.



En nu ben ik zo blij de knoop voor de 2e x doorgehakt te hebben, en zoals ik net al zei , die oogkleppen zijn weg.
Alle reacties Link kopieren
Hahaha net nieuwe bloeduitslagen van mijn vriend binnen, schildkliermedicijn moet opgehoogd worden en vitamine D ook tekort, dit werkt ook libido verlagend.........Nog iets erbij, hier is gelukkig wel iets aan te doen.

Echt te bizar voor woorden! Gelukkig kunnen we er samen nog om lachen, ik ben zo blij dat wij nog wel goed kunnen communiceren. En zelfs dan voel ik me af n toe wel eens afgewezen onaantrekkelijk enz enz ( het schijnt dat ik ook gewoon maar een mens ben )
Alle reacties Link kopieren
Fijn Sassie, dat jij ermee kan leven , het lage libido van je partner.

Natuurlijk heeft het in jullie geval een medische rede, maar dan nog lijkt het me zwaar.



In zijn geval, psychisch en lichamelijk ( diabetes) daarnaast zijn onwil er daadwerkelijk iets aan te doen, ja oh ja in woorden zeker, alleen de daden (én de daad ghe ghe) bleven uit.



Zelf noemt hij het geen onwil maar onkunde ( autisme) ja doei dikke doei....lekker makkelijk.



Sorry mensen, zit in de "ik ben vooral heel erg kwaad " fase.
Alle reacties Link kopieren
quote:Lilith75 schreef op 19 maart 2013 @ 17:38:

Fijn Sassie, dat jij ermee kan leven , het lage libido van je partner.

Natuurlijk heeft het in jullie geval een medische rede, maar dan nog lijkt het me zwaar.



In zijn geval, psychisch en lichamelijk ( diabetes) daarnaast zijn onwil er daadwerkelijk iets aan te doen, ja oh ja in woorden zeker, alleen de daden (én de daad ghe ghe) bleven uit.



Zelf noemt hij het geen onwil maar onkunde ( autisme) ja doei dikke doei....lekker makkelijk.



Sorry mensen, zit in de "ik ben vooral heel erg kwaad " fase.



Ermee leven, met vallen en opstaan en heel veel bij elkaar uithuilen. En dan maar andere manieren verzinnen. Ik kan me me jou gevoel ook heel erg goed voorstellen hoor. Het gaat hier ook niet vanzelf ( hahaha de sex ook niet)

Ik kan me heel goed voorstellen dat je kwaad bent, mag ook!!! Boosheid is een heel oprechte emotie die we vaak ons hele leven hebben leren verdringen ipv er naar te luisteren.
Alle reacties Link kopieren
Joehoe Mopsie dear, ben niet meer boos op mezelf, nee woest ben ik op hem.

Ga er verder niet over uitwijden, maar hij heeft een zo onverantwoordelijke aktie gedaan, iets met zijn laaste geld aan iets stoms uitgegeven.

Terwijl ik telkens porties eten mee geef voor onze zoon.

Dan denk ik L*L koop eten ipv zoiets.



Dat verantwoording nemen veelal niet op zijn prioriteiten lijstje staat wist ik, maar dit???



Het helpt overigens wel goed , loslaten is niet zo lastig meer, ben nog meer afgeknapt...wat een lamzak.



Echt een man met de ruggengraat van een visstick.
Ik kom dit topic toevallig tegen, en zag je laatste posting Lilith. Begrijp ik nou goed dat als jullie zoon naar je ex gaat, jij eten mee moet geven?
@Lilith hunnybunny!!



Amaaaaazing wat je allemaal gaat zien als die schellen van je ogen zijn afgevallen hè?

Je hebt alle recht om boos te zijn, ook een fase in het rouwproces.



Wat een eikel om zo onverantwoord bezig te zijn.......

Begrijp je nu ook een beetje, wat ik ooit bedoelde met: Je bent zijn huishoudster, probleem oplosser, lopende portemonnee? Je bent makkelijk om erbij te hebben, maar er moeite voor doen, ho maar?



Want zie hier: jij vertrekt uit de relatie en meteen is het weer een zooitje. Hij heeft dus ook nooit de moeite genomen om van je te leren.

Bedenk ook: wat als je wel zou blijven en jij kan echt de kar niet meer trekken door ziekte of wat dan ook? Dan heb je aan hem echt helemaal niks. Alles draait om hem, op jouw financiële en emotionele kosten. Als dat wegvalt, blijft er van hem ook niks over.
quote:fanatics schreef op 19 maart 2013 @ 13:07:

[...]





Wat fijn dat je nu een normale relatie hebt waarin seks geen issue is. Dat moet als een hele opluchting aanvoelen na al die tijd. Hoe lang heb jij het eigenlijk volgehouden, Mopsie?

7 jaar.



Bij ons is zoenen zo ongeveer wel het uiterste wat kan. Over iets meer dan dat hebben we het wel gehad en ook geprobeerd maar dat werkte niet. Zij moet zich er toe zetten en ik merk dat natuurlijk met als gevolg dat het niet bevredigend is. Heel lief dat ze dat voor mij wil doen, maar als ik me niet geliefd voel dan hoeft het voor mij niet.

Ook heel vervelend is als ze denkt dat ze wel zin heeft maar later blijkt dat het toch niet weer niet kan. Dat levert pas echt een berg frustratie op.

Kunnen jullie niet achterhalen waar dan de kentering komt? Op welk moment?



En wat een verhalen van iedereen zeg, de frustratie die ik bij mezelf voel lees ik terug in een aantal jullie posts. Nou, in ieder geval staan we niet alleen

Er zijn veel mannen en vrouwen die met dit probleem rondlopen, en het schijnt nog steeds een taboe te zijn. Ik bedoel: je gaat niet op een feestje lopen verkondigen dat er thuis nooit meer geneukt wordt. Wel dat je tot je strot in de hypotheekschulden zit...dat dan weer wel.
Hier een algemene vraag van Mopsekont, uit pure belangstelling: Bereiken jullie nooit een punt, dat je zelf ook wel klaar bent met hem/haar te zien als een aantrekkelijk iemand om mee te vrijen?



Toen ik in die vrijwel seksloze relatie zat, overviel me na 5 jaar een afkeer van hem.

Wij hadden ongeveer 1x per half jaar seks. Uitsluitend op zijn verzoek. D.w.z.: ik kon van alles proberen en verleiden, maar hij had vrijwel nooit zin en dus werd ik keer op keer afgewezen. Ook op zeer lullige en kwetsende manieren.

Als hij dan die ene keer de behoefte had zijn pijp leeg te kloppen, dan was bij hem dus de verwachting dat ik al smachtend en slakkeporen trekkend voor zijn voeten zou vallen.

Maar ik bespeurde op den duur een afkeer, zo van: oh, nu moet het effe en dan moet ik ook maar meteen alles uit de kast trekken? Dacht het niet.......



Honderden keren heb ik geprobeerd uit te leggen, dat ik net een kampvuur ben. Daar moet je af en toe een blokkie hout op gooien, anders dooft het vuur. ik kan niet, na maanden nauwelijks lichamelijk contact, ineens in een torenhoog vuur ontlaaien.

Dat kwartje viel niet.



Eerst me keer op keer op m'n ziel trappen, en dan vervolgens wilde acties verwachten. Ik kon dat ook niet meer.



Hoe werkt dat bij jullie (voor zover er af en toe nog wel eens wat gebeurt)?
Alle reacties Link kopieren
Waarbij, de laatste paar keer wel ja , oa omdat ik niet wil dat er vooral tosti en pannenkoeken worden gegeten.

Ik wijdt er verder niet over uit.



Ja Mops wat een zicht nu.



Ik weet dat hij weer opdrachten binnen krijgt dus financieel zal het straks ook weer beter gaan, maar hell anticipeer , zijn werk kent pieken en dalen , altijd al, is het werk nou eenmaal.

Maar als je het in 8 maanden moet en kan verdienen zet voor de andere maanden dan geld weg.

Dat doet hij dus niet.

Dát ving ik op toen we nog samen waren.

Tja inderdaad zijn vangnet is er niet meer.
Alle reacties Link kopieren
quote:loreley12 schreef op 19 maart 2013 @ 14:49:

@fanatics

Ik vind jou ook niet egoïstisch. Je spreekt met respect over je vriendin. Ik herken het gevoel wel. Je wil "gewoon" seks, terwijl je partner het zo moeilijk heeft. Ik wens jullie beiden heel veel sterkte.



@Bloske

Ik las ook dat je vriend werkt. Dat hij dat nog volhoudt. Mijn vriend kan op dit moment zeker geen baan aan. Hij is hartstikke uitgeput. Van de dokter moet hij meteen omhoog met het schildklierhormoon. Dat zat te laag. Het is een kleine geruststelling, want veel dingen vallen voor mij althans op zijn plaats zoals de extreme vermoeidheid, de somberheid, de apathie, het voortdurend koud hebben en natuurlijk ook het lage libido.



Bij jouw vriend, Bloske, is het dus nog steeds een groot raadsel waarom hij zo extreem moe is. Dat lijkt me helemaal frustrerend. Heel onredelijk, maar ik was gewoon wel eens woedend. Altijd maar die eeuwige moeheid. Daarna bood ik wel huilend mijn excuses aan. Ik weet dat mijn vriend het niet doet om mij te pesten.



@Lilith

Ik hoop echt voor je dat je je (ex)vriend los kunt laten. Het is verdomde moeilijk, maar iig een knuffel van Loreley.



Alles wijkt voor werken. Werken is het enige wat hij leuk vindt en hij wil niet thuis zitten. Dus ik wijk daar ook voor. Het is inderdaad erg balen dat er geen oorzaak te vinden is....

Voor jou is dat dan wel 'fijn'. Hopelijk wordt het bij jullie beter als zijn medicijnen goed zijn ingesteld.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mopsie41 schreef op 19 maart 2013 @ 18:56:

Hier een algemene vraag van Mopsekont, uit pure belangstelling: Bereiken jullie nooit een punt, dat je zelf ook wel klaar bent met hem/haar te zien als een aantrekkelijk iemand om mee te vrijen?



Toen ik in die vrijwel seksloze relatie zat, overviel me na 5 jaar een afkeer van hem.

Wij hadden ongeveer 1x per half jaar seks. Uitsluitend op zijn verzoek. D.w.z.: ik kon van alles proberen en verleiden, maar hij had vrijwel nooit zin en dus werd ik keer op keer afgewezen. Ook op zeer lullige en kwetsende manieren.

Als hij dan die ene keer de behoefte had zijn pijp leeg te kloppen, dan was bij hem dus de verwachting dat ik al smachtend en slakkeporen trekkend voor zijn voeten zou vallen.

Maar ik bespeurde op den duur een afkeer, zo van: oh, nu moet het effe en dan moet ik ook maar meteen alles uit de kast trekken? Dacht het niet.......



Honderden keren heb ik geprobeerd uit te leggen, dat ik net een kampvuur ben. Daar moet je af en toe een blokkie hout op gooien, anders dooft het vuur. ik kan niet, na maanden nauwelijks lichamelijk contact, ineens in een torenhoog vuur ontlaaien.

Dat kwartje viel niet.



Eerst me keer op keer op m'n ziel trappen, en dan vervolgens wilde acties verwachten. Ik kon dat ook niet meer.



Hoe werkt dat bij jullie (voor zover er af en toe nog wel eens wat gebeurt)?



Herken dit heel goed Mopsie. Vooral toen het een asmtl jaren geleden begon en we nog idee hadden wat er met mijn vriend aan de hand was. Toen kon hij me heel lullig afwijzen ,ik janken hij boos......en als hij dan een keer toch wilde waren de verwachtingen zo hoog gespannen dat het een afknapper werd of ik was bijv Total loss, maar had niet het gevoel dat ik nu nee mocht zeggen.......

Na heel veel gesprekken zijn we beter op elkaar ingespeeld. Ik zeg gewoon waar ik behoefte aan heb, hij helpt mee met wat wij hand en span diensten noemen. En soms word het meer. Ik heb ook aan gegeven dat dat niet lang en spectaculair hoeft voor mij, als er maar wel andere intimiteit is! Hierdoor ing voor hm de druk eraf.

En nu is het Carpe Diem geworden.

Hij mag me ook niet meer bot afwijzen als hij echt geen puf meer heeft, maar we hebben een soort code afgesproken. Waarmee in een woord alles duidelijk is voor de ander zonde botte bijbetekenis.
Alle reacties Link kopieren
@lilith, jij boos? Niet te merken hoor

Maar logisch. Het hoort bij het proces. Komt wel goed.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben voornamelijk de laatste periode enorm afgeknapt.

Had geen zin meer in "gedoe" ook al deed hij wel pogingen hoor.

Maar die liepen meestal uit op een teleurstelling.

Erectie weg, 1 standje anders al helemaal geen erectie.

Nee daar waar ik eerder nog investeerde in deze manier van het iig hebben van seks , dacht ik steeds vaker "doe mij mijn boek maar, veeeeeel spannender.( zo heel en toe nam hij als alle vlaggen er goed bij hingen intiatief , zijn vlaggen uiteraard



En als ik geen poging deed, deed hij al helemaal geen poging.

Dat vond ik ook een afknapper.
Alle reacties Link kopieren
quote:sassie67 schreef op 19 maart 2013 @ 19:09:

[...]





Herken dit heel goed Mopsie. Vooral toen het een asmtl jaren geleden begon en we nog idee hadden wat er met mijn vriend aan de hand was. Toen kon hij me heel lullig afwijzen ,ik janken hij boos......en als hij dan een keer toch wilde waren de verwachtingen zo hoog gespannen dat het een afknapper werd of ik was bijv Total loss, maar had niet het gevoel dat ik nu nee mocht zeggen.......

Na heel veel gesprekken zijn we beter op elkaar ingespeeld. Ik zeg gewoon waar ik behoefte aan heb, hij helpt mee met wat wij hand en span diensten noemen. En soms word het meer. Ik heb ook aan gegeven dat dat niet lang en spectaculair hoeft voor mij, als er maar wel andere intimiteit is! Hierdoor ing voor hm de druk eraf.

En nu is het Carpe Diem geworden.

Hij mag me ook niet meer bot afwijzen als hij echt geen puf meer heeft, maar we hebben een soort code afgesproken. Waarmee in een woord alles duidelijk is voor de ander zonde botte bijbetekenis.Klinkt prettig
Alle reacties Link kopieren
Het is hierdoor een over het algemeen " handelbaar" probleem geworden bloske. Niet dat het altijd makkelijk is, mis af en toe echt de eerste jaren van onze relatie vaak lang en spannende ongecompliceerde sex. Als teken van liefde ontspanning stoomafblazen goedmaken........
Alle reacties Link kopieren
Hebben jullie dat topic gezien? Seks als machtsmiddel?

Misschien dat ik het eens andersom ga proberen: Als je nog een biertje neemt, voor straffen likken!
Alle reacties Link kopieren
Mopsie, ik heb geen afkeer van mijn vriend. Misschien komt dat nog

Hoewel ik heel hard hoop van niet. Nu kan ik me dat nog niet voorstellen
Alle reacties Link kopieren
quote:bloske schreef op 19 maart 2013 @ 19:11:

@lilith, jij boos? Niet te merken hoor

Maar logisch. Het hoort bij het proces. Komt wel goed.



Weet ik, zal de komende periode wel weer alle emoties door lopen.

Verwacht dat het wel makkelijker gaat, het is de 2e breuk immers.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven