minnaar deel 13

Yes Stew, ik weet wat je bedoelt. Op het moment dat je hoort dat je weer bakken met geld uit moet geven (dat ik niet heb!) zakt de grond even onder mijn voeten vandaan en denk ik: was ik maar nooit weggegaan, dan was dit geen enkel probleem geweest. Maar op betere dagen kan ik relativeren en denken: uiteindelijk komt altijd alles goed. En gelukkig word ik uiteindelijk ook wel weer.



Suzy: het is geen kwestie van rechten en plichten: ik wist dat deze kans erin zat toen ik hier ging wonen en ik ben de eigenaar ook erg dankbaar dat zij mij de kans hebben gegeven op zulke korte termijn. Ik ga dan ook niet moeilijk doen met huurrecht e.d., ongeacht wat mijn rechten zijn.



Toy: lekker hoor, die dinsdag in het vooruitzicht! En continu gelukkig: bestaat dat? Lijkt een stomme vraag, maar ik vraag het me serieus af hoor. Iedereen kent toch ups en downs; wanneer ben je echt gelukkig, continu of niet? En wat is de grens wel - niet gelukkig? Ik heb het nu echt niet slecht, ben ik ongelukkig? Gelukkig? iK weet het niet.



Crea: ik vind het zo moeilijk voor je. Wel bijzonder dat je zo open en eerlijk met je vriendinnen kunt praten, en dat jullie vriendschap dit 'kan hebben'. Waardevol hoor! Niet makkelijk; je zou liever zien dat ze met je mee kan denken, maar ook heel bijzonder dat ze dit tegen jou kan zeggen, en je er samen verdrietig om kan zijn omdat je het allebei anders zou willen!



Gisteren minnaar nog even gesproken, vandaag alweer wat contact. Date staat in de planning, prettig. Wil graag even bij iemand weg kruipen, me veilig voelen, en dattie tegen me zegt: Bkstr, uiteindelijk komt altijd alles goed

Zo Bkstr, dat willen we allemaal.. krijg al tranen in mn ogen als ik jullie berichtjes lees. Maar heb besloten dat dit een tranenloze dag gaat worden.



Toen we donderdag wegreden na onze date, ik reed, minnaar zat stil naast me, pakt een appel, neemt een hap, geeft m aan mij, ik neem een hap, hij legt zn hoofd op mn schouder en toen dacht ik echt: dit is dus je veilig voelen. Zo'n heel klein doodnormaal moment maar ik genoot er zo van

Fijn he? Dat gevoel mis ik nog het meest: dat tegen elkaar aan kruipen, en voelen dat 'het' zo is.. Achteraf gezien was het een soort schijnveiligheid, want exnr1 kon me niet bieden wat ik eigenlijk nodig had om me veilig te voelen, echt geborgen, maar toch was dat gevoel er.

Daar moest ik ook aan denken toen ik jouw stukje las Crea, een soort schijnveiligheid die absoluut zo voelt, maar ergens ook weer niet zo is...?

quote:creabea85 schreef op 30 oktober 2010 @ 13:15:

.. krijg al tranen in mn ogen als ik jullie berichtjes lees



Dat heb ik nou ook... het is toch niet alleen maar treurnis, een SV?



Waar is een minnaar ook al weer goed voor? Niet voor de veiligheid toch? Daar hebben we een 1e voor. Niet voor vast toch? ... dat is nr. 1. al, of als je dat zou willen, dan moet je es ff goed praten met nr. 1. Ook niet voor de kameraadschap toch.... dat delen we met nr. 1.



(correct me if I'm wrong) Een minnaar is goed voor 'stomende sex', al of niet met de goedkeuring van Mr. of Mrs. nr. 1. And that's it. Sex, stout, geil, uitdagend, slow, hard, mindblowing of hoe je het maar wilt.... het is erotisch, daagt je uit, maakt dat je je op en top vrouwelijk voelt en gaat gepaard met veel geilheid. Ervoor, tijdens en erna... all the time.



En natuurlijk komen daar gevoelens bij kijken..., maar het kan je ook vervullen met blijdschap, maken dat je je sexy voelt, het kan je relatie en de sex met nr.1. verbeteren en het kan maken dat je je echt gelukkig voelt met deze waardevolle aanvulling op je vaste relatie.



Zijn er ook positieve ervaringen te noemen?



(zonder iets af te willen doen aan de mensen die ook de downside van het hebben van een minnaar tegenkomen... dat is naar, maar hoort erbij)

Natuurlijk hebben we allemaal (het liefst alleen maar) positieve ervaringen met een SV of minnaar. Maar als er veel gevoelens bij komen, liggen problemen op de loer.



Vandaag sinds lange tijd even wat tijd alleen met minnaar, waarbij het niet mogelijk was te sexen dus wat doe je dan, een goed gesprek volgt.

Minnaar vertelde me dat het ws niet lang meer zal duren voordat de bom bij hem thuis zal barsten, met alle gevolgen van dien. Hij wilde weten of dit voor mij iets zou veranderen mbt "ons" en ook wilde hij duidelijk maken dat hij zeker niet wilde dat dit extra druk op mij zou leggen.

Phoe zeg, ik heb steeds gedacht dat ik degene zou zijn die als eerste de knoop zou doorhakken, omdat mijn situatie in praktische zin, wat dat betreft iets minder ingewikkeld is.



Dit geeft wel weer even wat stof tot nadenken.

In verband met herkenbaarheid, geef ik niet teveel details, waardoor mijn post misschien een beetje uit de lucht lijkt te vallen.

Itsyou, dat is zeker stof tot nadenken. Je hebt vast niet zo lekker geslapen vannacht.Zoals je zegt:"ik dacht dat ik de eerste was die de knoop zou doorhakken", lijkt het net of dat sowieso gaat gebeuren, het is alleen nog even wachten op het juiste moment.

Denk je dat het wat verandert tussen jou en minnaar?

@Mela: Het slapen gaat gelukkig redelijk, lig niet te malen of zo. Inderdaad denk ik dat ik langzaam toe groei naar een einde aan mijn relatie. Had me er wel op ingesteld dat dit bij minnaar veel moeilijker ligt, maar ik wil zowiezo voor mijn eigen toekomst kiezen, en die zie ik niet (meer) met mijn nr. 1 op dit moment.

Gezien alle verhalen hier denk ik dat het onvermijdelijk is dat er iets verandert op het moment dat 1 van ons beiden "vrij" zal zijn. Ik heb tegen minnaar gezegd dat als hij de eerste zou zijn, dit voor mij toch een versnelling van het hele proces zou betekenen, omdat ik dan meer dan ooit, de tijd die we niet samen kunnen zijn als een "verspilling" zou zien. Nu is hij bij zijn gezin en bij mij thuis gaat het ook zijn gangetje en laat ik het maar gewoon op me af komen en probeer ik bij mezelf geen beslissing te forceren.

Ook over gehad dat we misschien irl geen goed match zouden kunnen zijn, maar hij heeft besloten in ieder geval nu eens te gaan doen wat goed voor hemzelf is en dat we zonder elkaar kunnen eindigen is natuurlijk ook mogelijk, en dat weten we allebei.

[quote]stewardess schreef op 26 september 2010 @ 21:24:

Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.



Ja, hier herken ik mij volledig in. De eerste 3 maanden ging het vooral om de seks. Nu is het verliefdheidsgevoel overtreffend en denk ik vaker gedurende de dag aan hem als ik hem niet zie. We willen ons het liefst elke dag zien, de seks is bijzaak geworden maar blijft lekker. ...

Mij huidige partner is mijn toeverlaat in alles, ik wil ook met hem trouwen en kinderen krijgen, maar ik heb het gevoel als ik dit niet 'doe' dat mijn toekomstige leven een sleur wordt. Als ik trouw & kinderen heb, verlaat ik het verleden en zal afscheid nemen van mijn minnaar.

Het klinkt tegenstrijdig allemaal, maar dit is een fase in mijn leven waar ik zelf voor kies. Het hard werkende leven komt me binnen 2 jaar tegemoet en heb ik geen tijd meer om zo te genieten zoals ik nu doe.

Ik hou van mijn minnaar, maar zal uiteindelijk voor mijn huidige partner kiezen.

Heftig allemaal weer..



@Bkster: komt goed. Ik zou dat ook niet forceren, als mensen je op weg geholpen hebben, hoor! Wist de situatie niet. Maar het zou een stuk makkelijker zijn als je geen bijkomende zorgen hebt en je kan richten op laten bezinken en ff gewoon leven, zonder al te veel issues of ballen in de lucht te moeten proberen te houden.



@Toy: klinkt steady. Ben benieuwd, of jullie het zo volhouden, kan best dat je allebei nu een andere modus vindt, die wel werkt voor beiden..



@Itsyou: denk dat het vaak zo gaat, als de ene minnaar eenmaal de beslissing heeft genomen om zijn/haar relatie met nr 1 te eindigen. Dat schudt de kaarten weer anders op. Dwingt ertoe, dat je niet kan blijven hangen in iets wat niet bepaald ideaal is. Het is een proces, wat soms niet te stoppen is.

Sterkte met het nemen van voor jou de beste beslissingen.



Enige waar je voor moet uitkijken is denk ik dat je afwacht en op zijn beloop laat, en eigenlijk de beslissing bij hem (minnaar) laat vallen, voor je je eigen gevoel en visie onder de loep neemt. Ik denk dat een beslissing tav je relatie met nr 1 beter 100% vanuit jouw innerlijk genomen zou kunnen worden, ipv afhankelijk van mogelijkheden van wel/niet evt een leven met minnaar. Komt een beetje over als: "anders blijf ik wel hangen bij nr 1, tis niet anders" (niet eerlijk tov jezelf en ook niet tov die nr 1, in mijn ogen).. Ook als je later wel voor elkaar kiest (voor je minnaar) is het een fijner gevoel, als je zelf het heft in handen neemt en voor jezelf een beslissing neemt, weet hoe je erin staat, wat je wil, los van wat er aan zijn kant gebeurt..



Maar wens je sterkte, het is geen makkelijke situatie, dat begrijp ik!



@Crea: kan me alleen maar aansluiten bij Stew. Als liefde pijn doet, is dat geen fijne of ideale situatie. Gun je een zorgeloze verliefdheid, maar het is niet anders. Hoop dat je weet te genieten van komende week samenzijn. Het onzekere, onbereikbare en onberekenbare zal een schaduw blijven op je liefde. En zelfs dat wakkert gevoelens vaak alleen maar aan, omdat alles zo diep binnenkomt, he?

@Jongevrouw: hoezo is het genieten over 2 jaar? Misschien moet je dit soort overtuigingen eerst eens onderzoeken voor jezelf. Waarom zou het over zijn met het werkende leven? Staat een leven met verantwoordelijkheden en hectiek voor jou gelijk aan "het serieuze, saaie leven"? Over met genieten?



Is dat waar? Waarom denk je dat? Kan je verzekeren dat dat niet zo hoeft te zijn. Genieten kan je je hele leven. Het zit hem ook in keuzes die je maakt. Genieten kan je ook als je niet jong bent, ook als je niet (volledig) meer je eigen gang kan gaan, ook als verliefdheid over gaat in houden van/hypotheek/ iets bezadigder leven enz.



Volgende overtuiging: dat je je nu een minnaar veroorlooft gaat voorkomen dat je straks geen sleur krijgt? Wat denk je van het omgekeerde: dat je nu al een minnaar nodig hebt, betekent dat je dat met dezelfde nr 1 nodig zal houden, anders kom je voor zeker in de sleur. Is het zo dat je nu nog ff denkt te genieten, zodat je later kan terugdenken, als je niet meer een "spannend" leven hebt, en daarop kan teren in tijden van dat "andere dingen belangrijk zullen zijn"? Ik denk van niet en ik voorspel nu al dat je relatie met nr 1 het niet gaat redden, als je er nu al zo over denkt.



En waaorm zou je in je jonge leven bij voorbaat al neerleggen bij hectisch en sleur? Waarom denk je dat het leven zo wordt of hoort te zijn (als je je wilde haren kwijt bent of zo?).. Als je bij trouwen en gezin (en ambities) al denkt dat er geen leuk of spannend leven overblijft, waarom kies je er dan voor? Je leven kan altijd uitdagend, spannend en zinderend zijn/blijven, als je dat als uitgangspunt neemt. Het is echt de wending die je er zelf aan geeft, die zich zal invullen. Denk je nu van "saai en sleur" dan zal het ook zo worden..



Geen idee waarom je daar vooraf al voor kiest en nu nog ff mag genieten van jezelf (en straks niet meer voorlopig). Ik denk dat je je af moet vragen of dit wel het ideale leven is wat je aan wil gaan met nr 1 en of je niet diep van binnen een ander leven ambieert. Is het omdat het "zo hoort"? Dit jouw beeld van volwassen en verantwoord leven is? Baan, man & kinderen, huisje boompje beestje?



Echt, als je nu al denkt dat je daar niet van kan genieten, of misschien van andere dingen dan je nu spannend en prettig vindt, waarom zou je het dan in godsnaam als doel nemen over pakweg 2 jaar?!



Ben een ruime 40+er en ik kan je verzekeren dat het leven niet ophield bij een gezin en "vastigheid", en of dat saai wordt je zelf grotendeels zelf in de hand hebt. Ik was me daar niet van bewust, maar jij kennelijk wel, dus kan je eea bedenken wat je tegen die sleur kan doen, en of dit wel de nr 1 is voor je. Het leven kan flitsend blijven, het houdt niet op na je jonge, wilde jaren. Ik klink vast heel oud, maar als 40+er kan je nog even spannend en genietend leven als jij nu!



Als je zo naar nr 1 kijkt en een leven samen, wil je dan svp voor jezelf onderzoeken of je daar wel aan moet beginnen? Misschien ziet het er veilig en betrouwbaar uit, met zekerheden en iemand die van je houdt, maar kijk svp ook naar anderen hier, die dat niet gered hebben (bijv Crea, Bkster en vele anderen). Maar die hadden dat (groeiend gemis/onvrede) pas na jaren, terwijl ze al een nr 1 relatie hadden. Jij weet dit nu al, dus misschien is dit niet je ideale nr 1.



En weet hij dit, hoe je over hem/een leven met hem denkt, en dat je een minnaar hebt nu? Hij denkt dat hij jouw wellicht zonnige stemming en het beeld wat jij over jezelf neerzet, aan zijn liefde te danken is. En niet op de werkelijkheid gebaseerd. Eerlijk gezegd lijkt me dat geen basis voor meer banden in de toekomst of een gezin stichten enz.

@ itsyou: door je verhaal heen lijk je wat afwachtend te zijn voor wat betreft je eigen nr1 relatie. Kan dat het niet zo is hoor; bij mij heeft het een jaar geduurd voordat ik doorhad dat deze relatie niet meer goed voor me was, maar het lijkt alsof je eigenlijk al wel weet dat je niet met nr1 verder wilt, maar afwacht totdat minnaar stopt met zijn nr1. Breng je jezelf niet in een heel lastige situatie zo?



@ Mela: hoe is het nu met je?



@ Jonge Vrouw: heb je er al met je man over gepraat, deze gevoelens? Ben je 23 jaar overigens? WEllicht heb je nog mogelijkheden om met hem te praten, en samen te bezien hoe je de sleur kunt voorkomen waar jij zo bang voor bent?



@ Suzy:: een vriendin beschreef vandaag: jouw basis is nu nog zo fragiel, alles wat dan tegenzit komt hard binnen. En dat is het ook. Als ik mijn huis uit zou moeten, dan is dat helemaal lastig, qua basis iig.



Ik ga naar buiten, het is een prachtige dag hier! Fijne zondag allemaal, tot straks!

@Suzy, thx, ik wilde ongeveer hetzelfde schrijven richting JongeVrouw23 maar kan nu slechts volstaan met:



eensch met Suzy







@allegaartje, hier ook een positief verhaal over sv/minaar. Maar ik realiseer me wel dat je niet alles in de hand hebt en dat de omstandigheden dusdanig veranderen dat je in een minder prettige situatie terecht kunt komen. Zoals oa bij Crea.



@Crea, ik hoop dat het een week vol genieten wordt. Op meerdere manieren. En dat je daarna de rust vindt die je zoekt.

@Suzy en Bkstr: Het lijkt misschien nu dat ik afwacht op aktie van minnaar maar dat is volgens mij niet zo. Ik ben alleen nog niet zover dat ik de beslissing die ik voor mijn gevoel al heb genomen (stoppen met nr.1) al in de praktijk kan brengen. Dit heeft te maken met div omstandigheden maar ik weet dat er een moment komt dat ik dat alles het hoofd zal bieden en de knoop door zal hakken om alleen verder te gaan.



Dat minnaar eigenlijk al zover is, had ik niet verwacht.

Ik heb hem ook duidelijk aangegeven dat hij zich dit niet op de hals moet halen, alleen omdat hij nu in mij de ideale vrouw ziet.

Want dan ben ik ook zeker niet.

Hij vindt echter dat hij zich "al te lang heeft weggecijferd" voor zijn gezin, en dat hij daar niet meer mee door wil gaan. "Dan maar liever alleen, en we zien wel hoe het met ons gaat lopen".



Omdat we ivm werk voor één keer even heel normaal met zijn tweeen boodschappen konden doen, kwam het gevoel zo hard binnen dat we dit soort dingen nooit samen kunnen doen maar zo graag wel zouden willen.

Ik heb wel degelijk heel veel begrip voor een ieder die de 'downside' van het minnareszijn, of het hebben van een minnaar, moet ondervinden. Been there, bought the T-shirt en ik weet hoe verschrikkelijk moeilijk het is om een man los te laten die je zo nabij is geweest.



De problemen ontstaan als je minnaar graag als Nr. 1 zou willen hebben.... je vaste relatie lijkt ineens niet meer te deugen en minnaar lijkt de meer dan ideale man.



Het is een illusie... je kunt een minnaar niet vergelijken met een vaste partner in een 'druk thuisbedrijf'.... dat zijn twee verschillende werelden. En bovendien hebben veel minnaars de neiging te zeggen dat ze liever met hun vrouw stoppen omdat ze het 'verliefde/verluste' gaan verwarrren met de sleur en drukte van een gezin. Praktijk is dat slechts 5% van de mannen daadwerkelijk die stap durft te nemen.



Dus... be aware. Het is alleen maar fijn en aanvullend als beide eerste relaties solide en sterk zijn.



En.... mocht je besluiten met je eerste te stoppen, wees je er van bewust dat minnaar niet per definitie een goed alternatief is. In de praktijk worden dit 'escape-relaties' genoemd, omdat ze je hebben geholpen uit een bestaande relatie te stappen. Het is een katalysator voor verandering, niet te verwarren met een nieuwe toekomst.



Een dikke knuffel voor een ieder die moet loslaten, dat is heel heftig en verdrietig.

Ik heb wel degelijk heel veel begrip voor een ieder die de 'downside' van het minnareszijn, of het hebben van een minnaar, moet ondervinden. Been there, bought the T-shirt en ik weet hoe verschrikkelijk moeilijk het is om een man los te laten die je zo nabij is geweest.



De problemen ontstaan als je minnaar graag als Nr. 1 zou willen hebben.... je vaste relatie lijkt ineens niet meer te deugen en minnaar lijkt de meer dan ideale man.



Het is een illusie... je kunt een minnaar niet vergelijken met een vaste partner in een 'druk thuisbedrijf'.... dat zijn twee verschillende werelden. En bovendien hebben veel minnaars de neiging te zeggen dat ze liever met hun vrouw stoppen omdat ze het 'verliefde/verluste' gaan verwarrren met de sleur en drukte van een gezin. Praktijk is dat slechts 5% van de mannen daadwerkelijk die stap durft te nemen.



Dus... be aware. Het is alleen maar fijn en aanvullend als beide eerste relaties solide en sterk zijn.



En.... mocht je besluiten met je eerste te stoppen, wees je er van bewust dat minnaar niet per definitie een goed alternatief is. In de praktijk worden dit 'escape-relaties' genoemd, omdat ze je hebben geholpen uit een bestaande relatie te stappen. Het is een katalysator voor verandering, niet te verwarren met een nieuwe toekomst.



Een dikke knuffel voor een ieder die moet loslaten, dat is heel heftig en verdrietig.

Mijn feest was heel leuk maar met minnaar was het raar. Ik wist echt niet of hij er zou zijn. Hij kwam toch maar heel laat. Ik heb kort met hem gesproken maar dat ging nog nergens over omdat ik dacht dat dat later zou komen. Ineens zag ik hem niet meer. Ik dacht dat hij weggegaan was en voelde me heel verdrietig. Ik zag het als een bevestiging dat ik dus echt niet meer belangrijk ben. Ik ben na een tijdje weggegaan en heb een smsje gestuurd ( strekking: waar ben je nou?) Hij smste veel later dat hij mij ineens niet meer gezien had en dat hij nu thuis kwam. Ik begrijp er niets van maar hij was er dus nog gewoon en ik ben hem verder misgelopen.

Nu gaat het goed. Ik heb besloten dat ik niets laat horen nu. Ik wil ook iets minder forummen hier omdat het me erg met het onderwerp bezig laat zijn. Ik ga mijn aandacht richten op leuke dingen in mijn gewone leven en zie wel waar het schip strandt. Als het lukt om op zijn manier te genieten is dat leuk maar terug naar hoe het was ( ik smachtend en hij de andere kant op kijkend) dat wordt het niet meer.

Ik laat zeker nog wel wat horen want ik ben heel benieuwd hoe het met iedereen gaat maar ik doe mijn best om een paar dagen afwezig te zijn.

Ik heb weer een heftige date gehad vrijdag.

Erg genoten en heel fijn gehad.

Zaterdag kwamen de sms-jes.

"Het was geweldig, wil je weer voelen".

"Het bed is zo leeg zonder je".

En nog meer van deze strekking.



Mijn minnares/SV is single, even voor de duidelijkheid.

Bovenstaande sms-jes kunnen dodelijk zijn, realiseerde ik mij ineens.

In een situatie waar discretie nodig is en gevoelens lastig, komen deze sms-jes hard binnen voor de mannelijke partner.

Een man leest namelijk:

"Ze wil me helemaal"

"Ik schiet te kort dat ik niet naast haar lig"

"Wat verwacht zenu van me"

Enz enz.



Dit zijn in de situatie van een verboden relatie erg vervelende gedachtes.



De vrouw echter, wil alleen maar haar liefde en haar gemis uiten. Die hoeft niet altijd een oplossing, die wil haar gevoel delen en daarin bevestigd worden.

Die wil horen en voelen dat minnaar haar ook mist en ook verlangd naar een volgende keer.

Ze wil helemaal niet horen dat minnaar oplossingen aandraagt.



Dit misverstand wordt door mannen verschillend opgepakt.

Sommige gaan in de negee modus. Ze doen net alsof ze het niet door hebben en volharden in het negeren van de gevoelens en hopen dat daarmee de boel "overwaait".

Anderen geven aan dat de dame niet zo moet claimen en nemen even afstand.

De dames voelen zich in beide situaties niet begrepen en ontkent in hun gevoel.



Zouden de mannen dt begrijpen, zou de hele situatie worden opgelost als de man de dames erkent in hun gevoel en deze bevestigd.

"Ik mis je ook heel erg".

"Het was fantastisch, kan ook niet wachten tot de volgende keer".



Mannen durven dit niet. Ze zijn te bang daarmee de indruk te wekken dat ze voor de minnares/SV zullen kiezen.

Stew wat goed van! Tenminste, ik denk dat het een heel goed teken is dat je er aan toe was om ze op te ruimen.



Elkaar kunnen zien maar niet kunnen praten is lastig, zeker in zo'n situatie is er altijd wel iets wat je tegen elkaar zou willen zeggen. Ik hoop ook dat je de rust een beetje terug aan het vinden bent Mela.



Inderdaad heel goed omschreven HvJ. Heb jij iets terug gesmst, en zo ja wat als ik vragen mag? Voelt het erg lastig voor je of valt het mij omdat je het zo goed begrijpt?



Crea, Bkstr, hoe gaat het met jullie?

een tijdje terug schreef ik hier, ik ben niet bij die man geweest, want hij was er niet die avond..



ik heb er wel over nagedacht of ik echt verliefd ben en dat denk ik niet, ondertussen heb ik namelijk was sms contact met 2 anderen en dat vind ik eigenlijk net zo spannend, ik denk dat ik verliefd ben op de aandacht en de spanning, is dat herkenbaar?



ik heb er nog niet helemaal aan toegegeven, heb nog steeds wat reserves.



zijn jullie bv niet bang dat je voor zo'n man min of meer een makkelijke prooi bent en verder niets betekent? ik weet dus niet of ik dat kan, misschien dat zo'n man denkt nou ze belt me en ze biedt zich bij wijze van spreke aan dus waarom niet, dat je je dan goedkoop voelt ofzo, daar ben ik bang voor. Dan spreek ik even voor mezelf he, ik wil denk ik toch een soort gevoel hebben van veroverd worden. Als ik zelf de stap zet dan voelt het wat minder goed.

@Mela: heel verstandig van je om ff afstand te proberen te nemen en ook hier. Kan me iets bij voorstellen dat als je hier blijft schrijven het soms juist daardoor in je gedachten blijft en soms is afleiding gewoon heel goed. Je bewust even op andere dingen richten, liefst plezierige, vind ik een goed idee.



Hoop dat het lukt. Ik merk zelf ook dat ik wat meer afstand kan nemen van forum en veel meer doe buitenshuis, daardoor komt de nadruk ook meer te liggen op andere dingen en dat is goed.



@HvJ: ja, ik denk dat je gelijk hebt!

Een van de misverstanden, mannen willen oplossingen geven, voelen dat verwacht wordt dat ze iets doen als een vrouw idd alleen maar wil aangeven hoe fijn het was en niet kan wachten tot next time.



Of de oplossing dan is om aan te passen aan de man, (afstand nemen respecteren, "zijn zin geven", weet ik niet. Dan geef je hem in feite nog gelijk ook. Ik probeer altijd wel duidelijk te maken dat dat niet aan de orde is, maar merk vaak aan mannen dat ze dat maar moeilijk geloven/begrijpen.



@Stew: tjee, en ik dacht nog wel dat ik veel mails had , hahaha (waaronder 800 ongelezen mails). Maar opgeruimd staat netjes, en als het gepasseerd station is helemaal. Je leest ze vaak idd toch nooit meer en ze zeggen altijd dat als je ouwe dingen opruimt (ook oude afschriften bijv) je je hoofd opruimt.. of beter nog: idd ruimte maakt voor nieuw. (loslaten maakt plaats voor nieuw).



@Bkster: keep on going strong! Eigenlijk vind ik zelf nu juist heel fijn om het hele bed voor mij te hebben, en alleen te slapen, heerlijk juist! maar ja, ik ben niet zo'n knuffel, geloof ik.

Hoop dat je toch snel wat "zekerheden" krijgt, zodat je jezelf een basis kan verschaffen. Het helpt heel wat als dat "loopt". Je vriendin heeft wel gelijk, denk ik. Het is nog fragiel, dus hoe meer andere dingen goed lopen (zoals werk), hoe minder impact van liefde- en lustproblematiek.

quote:toytje schreef op 01 november 2010 @ 14:15:

..........



Inderdaad heel goed omschreven HvJ. Heb jij iets terug gesmst, en zo ja wat als ik vragen mag? Voelt het erg lastig voor je of valt het mij omdat je het zo goed begrijpt?





Ik heb terug geschreven dat ik haar ook mis en in mijn dromen naast haar lig.



Voor mij geldt dat deze relatie niet stiekem hoeft en de afspraken duidelijk zijn. Ik verplaatste mijzelf alleen in de situatie van de stiekeme minnaar/SV en toen werd dit mij duidelijk.

Ik deel mijn gevoel met mijn minnares, ook als deze niet leuk zijn om te horen.

Alleen zo blijft er vertrouwen.

Ik denk dat je dat heel goed terug geschreven hebt HvJ. En dat dat inderdaad voldoende is voor haar om te horen. Vertrouwen is zo belangrijk en fijn, dat krijg je niet door dingen te negeren of geen begrip voor elkaar te kunnen of willen opbrengen.



Bkstr, non-stop gelukkig bestaat denk ik ook niet, maar over het algemeen genomen blij zijn met wat je 'hebt' wel denk ik. Soms zijn de omstandigheden daar gewoon niet naar en ik denk ook dat rot gevoelens vaak heftiger binnenkomen.



Stew, ik kijk enorm uit naar de spannende date! Het is bijna zover...



Gisterenavond en vannacht bij Date geweest, het was weer explosief lekker, ongelooflijk wij samen, dat vinden we nooit ergens weer! We praten ook nog over wat we uiteindelijk willen maar het voert niet de boventoon. We proberen elkaar ook vooral duidelijk te maken waar we wel en niet goed mee om kunnen gaan en hoe dat eventueel anders kan, voelt allemaal heel goed. Zonder te veroordelen, we proberen elkaar te begrijpen wat momenteel erg goed gaat. Hopelijk komen we ooit daar samen waar we willen zijn.