Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
maandag 5 december 2011 om 21:35
Dankjewel Nicole, jij ook sterkte. Ik blijf maar tegen me zeggen dat het een ontzettende eikel en loser is en op zwakke momenten lees ik de mailtjes van mijn gesprekspartner over. Helaas voor jou had jij geen loser, dus dit zal voor jou niet werken...
Maar pfff, als ik terugdenk aan vrijdagmiddag, ik voelde me zo geweldig lekker en gewild door hem, dat is zo verslavend!
Maar pfff, als ik terugdenk aan vrijdagmiddag, ik voelde me zo geweldig lekker en gewild door hem, dat is zo verslavend!
maandag 5 december 2011 om 21:38
maandag 5 december 2011 om 21:47
@cvb72 Zijn smsjes en appjes heb ik allemaal al verwijderd. Heb ik vrijdag gedaan toen ik de beslissing had genomen. Maar blokkeren zijn nr verwijderen... Zover ben ik nog niet. Daarnaast is zijn nr ook weer heel makkelijk te vinden dus dat heeft niet zoveel zin.
@Vaintje, die van mij was zeker geen loser. Eerder te leuk. Maar jij zat er veel verder in dan ik dus waarschijnlijk maakt dat afstand nemen voor mij in dat opzicht weer makkelijker is. Maar man wat hoop ik bij ieder appje dat ik krijg dat toch hij het is. Word moe van mezelf... Wel heel goed dieet trouwens. Daar zou Sonja Bakker eens een boek over moeten schrijven
@Vaintje, die van mij was zeker geen loser. Eerder te leuk. Maar jij zat er veel verder in dan ik dus waarschijnlijk maakt dat afstand nemen voor mij in dat opzicht weer makkelijker is. Maar man wat hoop ik bij ieder appje dat ik krijg dat toch hij het is. Word moe van mezelf... Wel heel goed dieet trouwens. Daar zou Sonja Bakker eens een boek over moeten schrijven
dinsdag 6 december 2011 om 09:21
Veel verhalen hier over loslaten en hoe pijnlijk en moeilijk dit is. Gelukkig ook nog verhalen van mensen die gewoon kunnen genieten en ermee om kunnen gaan.
Ik zit nu ook midden in het proces van loslaten. Wij hebben ongeveer 2 jaar een open relatie gehad maan heb mijn sv moeten loslaten.
Veel jalouzie van mijn kant vanwege de dates van mijn man (maar dat is weer een ander topic). Maar ook oh zo herkenbaar: gevoelens voor mijn sv die niet meer konden bestaan naast mijn huewlijk. Ik dacht ook stiekum hoe het zou zijn met mijn sv altijd naast me. Het begon ook allemaal leuk en luchtig maar als je toch regelmatig sex met iemand hebt, gebeurt er veel met je. Ik heb een goed huewlijk en een lieve man, maar de lust die ik met mijn sv had, was ik thuis een beetje kwijt. Ik wilde hem naast me in mijn bed, ik wilde zijn aanraking. We hadden zelfs een weekendje gepland. Ik voelde dat het niet meer ging en thuis was er van mijn kant irritatie over de kleinste dingen.
Daarom wil ik ook tegen Nicole zeggen dat je er goed aan hebt gedaan je dit van te voren te realiseren.
De pijn die ik voel van het missen gaat door merg en been en ik heb het heel moeilijk. Als ik heel soms nog eens een sms je van hem krijg, ga ik door de grond, maar dan moet ik sterk zijn en niet meer reageren.
Dus het is goed dit te stoppen voordat het zover komt dat er geen weg meer terug is of je een goed huwelijk op het spel gaat zetten.
Ik zit nu ook midden in het proces van loslaten. Wij hebben ongeveer 2 jaar een open relatie gehad maan heb mijn sv moeten loslaten.
Veel jalouzie van mijn kant vanwege de dates van mijn man (maar dat is weer een ander topic). Maar ook oh zo herkenbaar: gevoelens voor mijn sv die niet meer konden bestaan naast mijn huewlijk. Ik dacht ook stiekum hoe het zou zijn met mijn sv altijd naast me. Het begon ook allemaal leuk en luchtig maar als je toch regelmatig sex met iemand hebt, gebeurt er veel met je. Ik heb een goed huewlijk en een lieve man, maar de lust die ik met mijn sv had, was ik thuis een beetje kwijt. Ik wilde hem naast me in mijn bed, ik wilde zijn aanraking. We hadden zelfs een weekendje gepland. Ik voelde dat het niet meer ging en thuis was er van mijn kant irritatie over de kleinste dingen.
Daarom wil ik ook tegen Nicole zeggen dat je er goed aan hebt gedaan je dit van te voren te realiseren.
De pijn die ik voel van het missen gaat door merg en been en ik heb het heel moeilijk. Als ik heel soms nog eens een sms je van hem krijg, ga ik door de grond, maar dan moet ik sterk zijn en niet meer reageren.
Dus het is goed dit te stoppen voordat het zover komt dat er geen weg meer terug is of je een goed huwelijk op het spel gaat zetten.
dinsdag 6 december 2011 om 11:13
Wow xxas, wat heftig om te lezen. Jullie minnaar relatie is nu ruim een maand voorbij als ik het goed heb? Vraag hem je met rust te laten, echt. Even niks lezen en geen berichtjes krijgen helpt enorm. Door jou af en toe te sms'en, zal jouw hartje opspringen bij elk bericht dat je krijgt.. dat helpt niet om hem uit je systeem te krijgen.
Ik heb even geen minnaar relatie, wel een paar vriendjes maar zonder giga date frequentie, ook ik ben nog helende van mijn intense minnaar relatie. Deze periode geeft mij zoveel rust. En ook het feit dat we elkaar met rust laten geeft me rust!
Heel veel sterkte, xxas!!
Ik heb even geen minnaar relatie, wel een paar vriendjes maar zonder giga date frequentie, ook ik ben nog helende van mijn intense minnaar relatie. Deze periode geeft mij zoveel rust. En ook het feit dat we elkaar met rust laten geeft me rust!
Heel veel sterkte, xxas!!
dinsdag 6 december 2011 om 11:25
Even iets heel anders. Minnaar heeft het erg moeilijk op het moment. Scheiding is bijna definitief en zijn (bijna) volwassen kids maken het hem erg moeilijk. Met zijn ex komt hij er redelijk goed uit (zij heeft uiteindelijk ook de knoop doorgehakt) maar kids verwijten hem van alles. Willen ook geen contact meer met hem. Ze weten volgens mij wel dat hij is vreemd gegaan maar niet dat dat nu nog speelt. Ik vind het zo lastig om te ervaren dat hij het zo moeilijk heeft en ik er niet echt voor hem kan zijn, behalve lieve smsjes sturen en af en toe bellen. Juist op die momenten dat hij zich zo kwetsbaar opstelt zou ik er voor hem willen zijn! Heeft iemand hier ervaring mee?
dinsdag 6 december 2011 om 11:42
Ja hoor Jolanda, daar heb ik wel wat ervaring mee, ook ik heb dikwijls door het beeldscherm willen springen om mijn armen om hem heen te slaan en alle narigheid weg te zoenen...
Om achteraf te constateren dat dit niet in het voordeel heeft gewerkt voor onze spannende minnaar relatie. Je minnaar zal elders zijn hart moeten luchten, jij bent niet de aangewezen persoon. Jij staat voor lust en geiligheid, niet voor therapeutische sessies. Je moet je zelfs afvragen of je die rol "als vriendin" op je wil en kan nemen.
Ik wilde er toen ook voor hem zijn, op alle fronten, logisch ook, hij trok aan mijn hart. Zijn pijn was mijn pijn omdat ik zoveel om hem gaf. Maar ik weet nu dat ik op dat moment juist afstand had moeten nemen.
Om achteraf te constateren dat dit niet in het voordeel heeft gewerkt voor onze spannende minnaar relatie. Je minnaar zal elders zijn hart moeten luchten, jij bent niet de aangewezen persoon. Jij staat voor lust en geiligheid, niet voor therapeutische sessies. Je moet je zelfs afvragen of je die rol "als vriendin" op je wil en kan nemen.
Ik wilde er toen ook voor hem zijn, op alle fronten, logisch ook, hij trok aan mijn hart. Zijn pijn was mijn pijn omdat ik zoveel om hem gaf. Maar ik weet nu dat ik op dat moment juist afstand had moeten nemen.
dinsdag 6 december 2011 om 12:08
Rooss, dankje voor je lieve woorden. Ja dat is ongeveer een maand. Is net het moeilijke eraan want een maand is ook de periode dat je elkaar af en toe niet ziet ivm. vakanties en dergelijke. Dus die behoefte om elkaar weer te zien is nu heel erg sterk. Ik had ook heel erg de neiging zijn problemen op te vangen en hem te helpen. En idd. dat kun je niet want je hebt tenslotte een minnaarsrelatie. Als hij dan soms iets langer niets van zich liet horen door bijv. persoonlijke of zakelijke problemen, dan was ik helemaal over de rooie en in alle staten en ik zie nu dat dit geen gezonde situatie is.
Wij hebben nu thuis de rust terug gevonden. Ik hoef mijn man (door onze open relatie) niet meer te delen met anderen en ik heb weer aandacht voor gezin en kinderen. Het voelt veilig en vertrouwd. Maar het wordt hard werken, er is natuurlijk veel gebeurd en dat kost tijd.
Idd. sms-en en bellen is uit den boze, dan laait alles weer op.
Wij hebben nu thuis de rust terug gevonden. Ik hoef mijn man (door onze open relatie) niet meer te delen met anderen en ik heb weer aandacht voor gezin en kinderen. Het voelt veilig en vertrouwd. Maar het wordt hard werken, er is natuurlijk veel gebeurd en dat kost tijd.
Idd. sms-en en bellen is uit den boze, dan laait alles weer op.
dinsdag 6 december 2011 om 13:29
Bizar wat er allemaal gebeurt. Wat me opvalt is dat de minnaar vaak zo'n grote rol speelt in de levens van de schrijfsters
hier, en de ups en downs die het contact (of gebrek aan) met zich meebrengt. Alsof dat hetgene is waar het in het leven om draait? Is het niet bedoelt als aanvulling, als extra?
Of wordt het toch vaak gezien als een invulling van wat niet goed is, waar een sleur is?
Ik denk dat als je een minnaar 'hebt' (hebben heb je elkaar nooit immers) dat je duidelijk moet weten hoe je erin staat. Thuis op nummer 1, bij beiden. Of zie ik dat dan zo simpel?
De keuze om te stoppen met het contact hier is niet van mijn kant afgekomen, en moet toegeven dat alhoewel ik de reden heel goed snap en daar ook respect voor op kan brengen het me toch enigszins raakt. Gewoon omdat het een leuk persoon is, met wie ik naast de spannende momenten ook complete flauwigheid kon delen.
Met het afsluiten van de afgelopen jaren is het nu onwennig. Sommige dingen was ik gewend geraakt even te delen, maar uit respect voor een keuze van iemand (en angst iemand het idee te geven dat je die persoon lastig blijft vallen) doe ik dat maar niet meer. We hebben min of meer afgesproken elkaar niet helemaal te gaan negeren maar ik ben wel heel erg op zoek naar een goede balans!
Waarschijnlijk hechten vrouwen zich doorgaans toch meer aan personen die iets voor hen betekenen dan mannen (shoot me if i'm wrong ).. in ieder geval heb ik wel gemerkt dat vrouwen ook eerder dingen uitspreken.
Denk dat een minnaar dus zeer zeker een persoon mag zijn voor wie je gevoel mag hebben (zoals in de topic
titel gevraagd wordt) .. maar tegelijkertijd, is een hart niet groot genoeg om van meer mensen te houden, ieder op zijn/haar eigen manier? En ook al zal ik best eens moeten slikken de komende tijd, is houden van ook niet weten wanneer je
los moet laten?
En ik besef me dat ik misschien hard klink, maar waarom het drama opzoeken? Nee ik ben niet van ijs, integendeel, maar ipv dat ik me overgeef aan 'zwelgen in zelfmedelijden' probeer ik de leuke momenten die geweest zijn een plekje te geven.. Die zijn van mij, ik heb ervan genoten en die pakt niemand me ooit meer af.
hier, en de ups en downs die het contact (of gebrek aan) met zich meebrengt. Alsof dat hetgene is waar het in het leven om draait? Is het niet bedoelt als aanvulling, als extra?
Of wordt het toch vaak gezien als een invulling van wat niet goed is, waar een sleur is?
Ik denk dat als je een minnaar 'hebt' (hebben heb je elkaar nooit immers) dat je duidelijk moet weten hoe je erin staat. Thuis op nummer 1, bij beiden. Of zie ik dat dan zo simpel?
De keuze om te stoppen met het contact hier is niet van mijn kant afgekomen, en moet toegeven dat alhoewel ik de reden heel goed snap en daar ook respect voor op kan brengen het me toch enigszins raakt. Gewoon omdat het een leuk persoon is, met wie ik naast de spannende momenten ook complete flauwigheid kon delen.
Met het afsluiten van de afgelopen jaren is het nu onwennig. Sommige dingen was ik gewend geraakt even te delen, maar uit respect voor een keuze van iemand (en angst iemand het idee te geven dat je die persoon lastig blijft vallen) doe ik dat maar niet meer. We hebben min of meer afgesproken elkaar niet helemaal te gaan negeren maar ik ben wel heel erg op zoek naar een goede balans!
Waarschijnlijk hechten vrouwen zich doorgaans toch meer aan personen die iets voor hen betekenen dan mannen (shoot me if i'm wrong ).. in ieder geval heb ik wel gemerkt dat vrouwen ook eerder dingen uitspreken.
Denk dat een minnaar dus zeer zeker een persoon mag zijn voor wie je gevoel mag hebben (zoals in de topic
titel gevraagd wordt) .. maar tegelijkertijd, is een hart niet groot genoeg om van meer mensen te houden, ieder op zijn/haar eigen manier? En ook al zal ik best eens moeten slikken de komende tijd, is houden van ook niet weten wanneer je
los moet laten?
En ik besef me dat ik misschien hard klink, maar waarom het drama opzoeken? Nee ik ben niet van ijs, integendeel, maar ipv dat ik me overgeef aan 'zwelgen in zelfmedelijden' probeer ik de leuke momenten die geweest zijn een plekje te geven.. Die zijn van mij, ik heb ervan genoten en die pakt niemand me ooit meer af.
dinsdag 6 december 2011 om 13:49
Celestine. Ik denk dat het zeker zo is dat vrouwen sneller emotioneel reageren en de gevoelens een loopje laten nemen.
Van te voren weet je vaak echt niet waar je aan begint en je ziet alles leuk en luchtig, zoals het ook hoort. Naarmate de tijd verstrijkt en je een diepere binding met elkaar krijgt, kan het gevaar hiervan om de hoek komen kijken. Dat gaat echter zo geleidelijk dat je het gewoon neemt zoals het komt. Want je wilt hem of haar ook beslist nog niet kwijt. Ik had het gevoel te moeten kiezen, ik kon gewoon niet met twee relaties tegelijk bezig zijn. Dat is blijkbaar echt niet voor iedereen weggelegd.
Het lijkt me idd ook vreselijk moeilijk als je aan de andere kant staat en je leuke relatie verbroken wordt. Het hoort bij je leven en je bent ook gewend elkaar op de hoogte te houden van alle ups en downs. Het is hoe dan ook moeilijk.
Het zijn allemaal fases in het loslaten. In het begin was er voor mij opluchting, nu is het vooral het iemand ontzettend missen en uiteindelijk zullen ook leuke herinneringen en momenten boven komen, daar ben ik van overtuigd.
Van te voren weet je vaak echt niet waar je aan begint en je ziet alles leuk en luchtig, zoals het ook hoort. Naarmate de tijd verstrijkt en je een diepere binding met elkaar krijgt, kan het gevaar hiervan om de hoek komen kijken. Dat gaat echter zo geleidelijk dat je het gewoon neemt zoals het komt. Want je wilt hem of haar ook beslist nog niet kwijt. Ik had het gevoel te moeten kiezen, ik kon gewoon niet met twee relaties tegelijk bezig zijn. Dat is blijkbaar echt niet voor iedereen weggelegd.
Het lijkt me idd ook vreselijk moeilijk als je aan de andere kant staat en je leuke relatie verbroken wordt. Het hoort bij je leven en je bent ook gewend elkaar op de hoogte te houden van alle ups en downs. Het is hoe dan ook moeilijk.
Het zijn allemaal fases in het loslaten. In het begin was er voor mij opluchting, nu is het vooral het iemand ontzettend missen en uiteindelijk zullen ook leuke herinneringen en momenten boven komen, daar ben ik van overtuigd.
dinsdag 6 december 2011 om 14:01
Gelukkig ook positief nieuws. Ik heb een geweldige avond gehad gisteren. Ik vond iets wat mijn lover zei wel heel treffend: jij bent de enige persoon voor wie ik geen geheimen heb. Je kan het immers met niemand delen. Wij kunnen compleet onszelf zijn, overal over praten, als onze sexuele wensen uiten naar elkaar en heel veel lachen met elkaar. Ik voel me echt heel gelukkig dat ik hem ken. Hij is het ontbrekende puzzelstukje. Ik wil jullie veel sterkte wensen want ik realiseer me door de verhalen van loslaten eens te meer dat dit geluk wat ik voel tijdelijk zal zijn.
dinsdag 6 december 2011 om 14:04
@xxas. wat mij verbaast is dat veel dames het toelaten dat de emotie een loopje met ze kan nemen!
Een minnaar zou je niet het gevoel moeten geven er een relatie bij te hebben. Een relatie heb je thuis!
Als je een goede vriendin hebt met wie je veel tijd doorbrengt en met wie je veel deelt zou je toch ook niet het gevoel hebben te moeten kiezen? Waarom voor een minnaar dan wel?
Ligt het enige verschil dan in de (goede) sex?
Dat zou op voorhand al unfair zijn richting je partner, met wie je dag in dag uit te maken hebt, en die je ook op zijn slechts aantreft, in een rotbui en moe van het werk.
Een minnaar is m.i. alleen leuk zolang beiden het in het juiste perspectief zien met de juiste prioriteit. Als dat niet meer zo is moet je ook volwassen genoeg zijn dat uit te spreken; zonder verwijten, elkaar de hand kunnen geven en kunnen terugkijken op een bijzondere ervaring.
Een minnaar zou je niet het gevoel moeten geven er een relatie bij te hebben. Een relatie heb je thuis!
Als je een goede vriendin hebt met wie je veel tijd doorbrengt en met wie je veel deelt zou je toch ook niet het gevoel hebben te moeten kiezen? Waarom voor een minnaar dan wel?
Ligt het enige verschil dan in de (goede) sex?
Dat zou op voorhand al unfair zijn richting je partner, met wie je dag in dag uit te maken hebt, en die je ook op zijn slechts aantreft, in een rotbui en moe van het werk.
Een minnaar is m.i. alleen leuk zolang beiden het in het juiste perspectief zien met de juiste prioriteit. Als dat niet meer zo is moet je ook volwassen genoeg zijn dat uit te spreken; zonder verwijten, elkaar de hand kunnen geven en kunnen terugkijken op een bijzondere ervaring.
dinsdag 6 december 2011 om 14:36
quote:celestine11 schreef op 06 december 2011 @ 14:04:
@xxas. wat mij verbaast is dat veel dames het toelaten dat de emotie een loopje met ze kan nemen!
Een minnaar zou je niet het gevoel moeten geven er een relatie bij te hebben. Een relatie heb je thuis!
Als je een goede vriendin hebt met wie je veel tijd doorbrengt en met wie je veel deelt zou je toch ook niet het gevoel hebben te moeten kiezen? Waarom voor een minnaar dan wel?
Ligt het enige verschil dan in de (goede) sex?
Dat zou op voorhand al unfair zijn richting je partner, met wie je dag in dag uit te maken hebt, en die je ook op zijn slechts aantreft, in een rotbui en moe van het werk.
Een minnaar is m.i. alleen leuk zolang beiden het in het juiste perspectief zien met de juiste prioriteit. Als dat niet meer zo is moet je ook volwassen genoeg zijn dat uit te spreken; zonder verwijten, elkaar de hand kunnen geven en kunnen terugkijken op een bijzondere ervaring.Celestine, ik ben het met je eens. Als je als minnaar en minnares samen iets hebt, moet je mi wel na blijven denken. En dat heeft alles te maken met prioriteiten stellen en dingen in perspectief blijven zien. Ik verwonder mij dan ook regelmatig hoezeer men op zo'n glijdende schaal beland en dingen niet meer zien zoals ze zijn. En dan wordt een aanvulling opeens een hele vervelende invulling..
@xxas. wat mij verbaast is dat veel dames het toelaten dat de emotie een loopje met ze kan nemen!
Een minnaar zou je niet het gevoel moeten geven er een relatie bij te hebben. Een relatie heb je thuis!
Als je een goede vriendin hebt met wie je veel tijd doorbrengt en met wie je veel deelt zou je toch ook niet het gevoel hebben te moeten kiezen? Waarom voor een minnaar dan wel?
Ligt het enige verschil dan in de (goede) sex?
Dat zou op voorhand al unfair zijn richting je partner, met wie je dag in dag uit te maken hebt, en die je ook op zijn slechts aantreft, in een rotbui en moe van het werk.
Een minnaar is m.i. alleen leuk zolang beiden het in het juiste perspectief zien met de juiste prioriteit. Als dat niet meer zo is moet je ook volwassen genoeg zijn dat uit te spreken; zonder verwijten, elkaar de hand kunnen geven en kunnen terugkijken op een bijzondere ervaring.Celestine, ik ben het met je eens. Als je als minnaar en minnares samen iets hebt, moet je mi wel na blijven denken. En dat heeft alles te maken met prioriteiten stellen en dingen in perspectief blijven zien. Ik verwonder mij dan ook regelmatig hoezeer men op zo'n glijdende schaal beland en dingen niet meer zien zoals ze zijn. En dan wordt een aanvulling opeens een hele vervelende invulling..
dinsdag 6 december 2011 om 14:36
Welkom Celestine! Je hebt natuurlijk groot gelijk, maar niet iedereen kan er zo nuchter mee omgaan (lees; veel vrouwen) Soms overvallen emoties je, en uit ervaring weet ik dat het ook wel eens lekker was om me helemaal in het liefdesverdriet te kunnen wentelen. Ik heb echt vele fases doorstaan Mijn ex-minnaar is iemand die zijn gevoelens uitte en uitsprak. Nu pas weet ik dat daardoor gevoelens juist ook versterkt worden, men laat zich sneller meeslepen. Doorgaans denk ik dat mannen dat meestal niet doen; denken niet zo diep na, als wij vrouwen over gevoelens. Daarom vinden wij ze ook wel eens lomp overkomen
dinsdag 6 december 2011 om 14:45
@stew. Zo nuchter als ik lijk voel ik me niet elk moment hoor. Maar kan niet anders dan accepteren he?. Zie mezelf niet met een lasso achter hem aanrennen hoor
Overigens zou ik het soms wel prettig vinden als mannen iets meer over gevoelens zouden praten. En dat in zijn algemeenheid! Je kunt je prima tegen botte opmerkingen wapenen, maar daarom komen ze nog wel binnen immers.
Overigens zou ik het soms wel prettig vinden als mannen iets meer over gevoelens zouden praten. En dat in zijn algemeenheid! Je kunt je prima tegen botte opmerkingen wapenen, maar daarom komen ze nog wel binnen immers.
dinsdag 6 december 2011 om 14:53
Is balans nu niet exact het sleutelwoord?
In alles wat je doet, in het kiezen van je prioriteit, in het kiezen van contactfrequentie, in het handelen van je gevoel?
Als je die balans eenmaal gevonden hebt heb je voor mijn idee een ideale situatie; balans tussen stabiel thuis en spannende momenten met een minnaar.
In alles wat je doet, in het kiezen van je prioriteit, in het kiezen van contactfrequentie, in het handelen van je gevoel?
Als je die balans eenmaal gevonden hebt heb je voor mijn idee een ideale situatie; balans tussen stabiel thuis en spannende momenten met een minnaar.
dinsdag 6 december 2011 om 17:12
