Seks
alle pijlers
Minnaar deel 19.
maandag 26 november 2012 om 12:53
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
vrijdag 18 januari 2013 om 00:25
vrijdag 18 januari 2013 om 00:25
Secr, heb je ook aangegeven dat jij niét tevreden bent? Dat je het saai vindt, dat het knaagt en jeukt? Het is een man hè, je moet mag duidelijk zijn.
En spannender zit `m niet in de hoeveelheid viebs en de hoeveelheid meters bind touw.
Vind je hem nog aantrekkelijk, lekker, geil? Heb je nog zin in hem, tongzoenen jullie nog? Seksen jullie met licht aan in 6 verschillende standjes? Of een keer onder de douche/op de bank/ voor de haard?
Om eens met iets te beginnen...
En spannender zit `m niet in de hoeveelheid viebs en de hoeveelheid meters bind touw.
Vind je hem nog aantrekkelijk, lekker, geil? Heb je nog zin in hem, tongzoenen jullie nog? Seksen jullie met licht aan in 6 verschillende standjes? Of een keer onder de douche/op de bank/ voor de haard?
Om eens met iets te beginnen...
vrijdag 18 januari 2013 om 00:29
vrijdag 18 januari 2013 om 00:33
Sense, piekeren doe ik gelukkig pas sinds vandaag en dan is het lekker hier even te kunnen spuien, voor nu ga ik er een nachtje over slapen. Vriendje probeert morgenmiddag hier naartoe te komen als werk en gladheid (toch dik anderhalf uur rijden) het toelaten...
Ik ga hem fae to face toch eens proberen mijn gevoel voor te leggen en aan te geven wat ik nu eigenlijk zo moeilijk vind denk ik.
Ik ga hem fae to face toch eens proberen mijn gevoel voor te leggen en aan te geven wat ik nu eigenlijk zo moeilijk vind denk ik.
vrijdag 18 januari 2013 om 00:33
vrijdag 18 januari 2013 om 09:39
Jullie zijn lieverds Roos en Sense!
Sense, ik herken het niet kunnen slapen door piekeren/denken/veel aan je hoofd, maar ik slaap gewoon alle nachten als een blok, combi van een acupunctuurbehandeling en eigenlijk te moe om op mijn benen te staan.
Roos, lip is duidelijk geen koortslip, het is vandaag behalve de dikte bijna weg, beetje vreemd dus...
Sense, ik herken het niet kunnen slapen door piekeren/denken/veel aan je hoofd, maar ik slaap gewoon alle nachten als een blok, combi van een acupunctuurbehandeling en eigenlijk te moe om op mijn benen te staan.
Roos, lip is duidelijk geen koortslip, het is vandaag behalve de dikte bijna weg, beetje vreemd dus...
vrijdag 18 januari 2013 om 11:29
@secr Ik herken het wel hoor, ik vind de relatie met mijn nr 1 ook goed. En ik weet heus wel dat ik een nr 2 heb omdat ik bepaalde dingen mis. Maar dat heeft niks met mijn gevoelens voor nr1 te maken. Hij is en blijft mijn nr 1.
Het enige wat ik mezelf wel eens afvraag is waarom ik het risico van een nr 2 neem als ik nr1 niet kwijt wil. Maar die gedachte verdring ik altijd snel. Het zit ook gewoon wel in mij, ik ben niet 100% monogaam (het is niet voor t eerst dat ik een nr 2 heb, wel voor het eerst in mijn huidige relatie van dik 16 jaar) en living on the edge is ook wel iets wat bij mij past...
Ik heb besloten voorlopig gewoon niet te veel na te denken en vooral te genieten. (moet trouwens zeggen dat mijn verhouding met nr2 mijn relatie met nr1 op dit moment erg goed lijkt te doen )
Het enige wat ik mezelf wel eens afvraag is waarom ik het risico van een nr 2 neem als ik nr1 niet kwijt wil. Maar die gedachte verdring ik altijd snel. Het zit ook gewoon wel in mij, ik ben niet 100% monogaam (het is niet voor t eerst dat ik een nr 2 heb, wel voor het eerst in mijn huidige relatie van dik 16 jaar) en living on the edge is ook wel iets wat bij mij past...
Ik heb besloten voorlopig gewoon niet te veel na te denken en vooral te genieten. (moet trouwens zeggen dat mijn verhouding met nr2 mijn relatie met nr1 op dit moment erg goed lijkt te doen )
vrijdag 18 januari 2013 om 11:34
Hier blijft de roze wolk maar bestaan. Tussen Annaman en zijn minnares ontwikkelt zich ook duidelijk een intiemere band. Mooi om zijn proces hierin te volgen, wetend dat ik dat ook al heb mee mogen maken. Het voelt erg goed zoals het gaat, alhoewel ik soms het stiekeme, onbezonnen wel een beetje mis. Minnaar en ik proberen dat toch weer een klein beetje op te zoeken.
Annaman en ik hebben er op meerdere fronten veel van geleerd tot nu toe. Het is zooo belangrijk om duidelijk te communiceren en en duidelijk aan te geven wat je wel en niet wilt. Dat was het natuurlijk altijd al, maar nu komt dat ineens onder een vergrootglas. Man heeft afgelopen jaar, toen onze relatie al wel open was maar hij nog geen zelfstandige ervaring had, toch wel behoorlijk een schermpje opgetrokken. Hij gaf mij de ruimte, maar trok zich emotioneel wel terug. En ik heb daar niet hard genoeg tegenaan geduwd omdat ik liever niet de ruimte opgaf die ik al had. De gesprekken rondom de situatie van Jahoe gaven me mede dat inzicht, bedankt daarvoor schrijvers! Inmiddels leert man dat hij echt gevoelens moet benoemen, juist als hij ze niet kan benoemen. En ik leer duidelijker te communiceren, ik gaf vaak tegenstrijdige signalen af.
Ik ben een gelukkige vrouw dat ik dit groeiproces door mag maken op deze manier!
Annaman en ik hebben er op meerdere fronten veel van geleerd tot nu toe. Het is zooo belangrijk om duidelijk te communiceren en en duidelijk aan te geven wat je wel en niet wilt. Dat was het natuurlijk altijd al, maar nu komt dat ineens onder een vergrootglas. Man heeft afgelopen jaar, toen onze relatie al wel open was maar hij nog geen zelfstandige ervaring had, toch wel behoorlijk een schermpje opgetrokken. Hij gaf mij de ruimte, maar trok zich emotioneel wel terug. En ik heb daar niet hard genoeg tegenaan geduwd omdat ik liever niet de ruimte opgaf die ik al had. De gesprekken rondom de situatie van Jahoe gaven me mede dat inzicht, bedankt daarvoor schrijvers! Inmiddels leert man dat hij echt gevoelens moet benoemen, juist als hij ze niet kan benoemen. En ik leer duidelijker te communiceren, ik gaf vaak tegenstrijdige signalen af.
Ik ben een gelukkige vrouw dat ik dit groeiproces door mag maken op deze manier!
vrijdag 18 januari 2013 om 11:56
Fijn dat het zo goed gaat Anna maar bedenk wel dat een roze wolk enorm vertroebelt. Ik hoop dat je gewoon bedoelt dat het goed gaat en niet dat je alles vertekend ziet Ik begrijp wel dat je de spanning een beetje mist want dat is inderdaad de andere kant van de medaille, alles out in the open is fijn maar het mag wel spannend blijven, daar was het in eerste instantie ook om te doen.
vrijdag 18 januari 2013 om 13:20
@anna: wat fijn dat het zo lekker loopt bij jullie!
Moet heerlijk zijn.
Ik moet wel toegeven..... ik zit er nu allemaal op te hopen dat jahoeman gaat daten. Maar ik heb geen flauw benul hoe dat bij mij aan gaat komen. Misschien wil ik hem nog geeneens delen
.
Haha heeft mijn 'probleem' toch ook voor andere mensen nut gehad
Moet heerlijk zijn.
Ik moet wel toegeven..... ik zit er nu allemaal op te hopen dat jahoeman gaat daten. Maar ik heb geen flauw benul hoe dat bij mij aan gaat komen. Misschien wil ik hem nog geeneens delen
.Haha heeft mijn 'probleem' toch ook voor andere mensen nut gehad
vrijdag 18 januari 2013 om 13:23
quote:secr schreef op 18 januari 2013 @ 00:05:
Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje. Ik heb een prima relatie met mijn man (nr1), maar ik heb sinds een paar maanden een relatie met een oud geliefde. Ik heb het (tot nu toe) prima naar mijn zin met beiden. Toch zit het mij niet lekker dat ik er zomaar een SV naast kan hebben terwijl mijn relatie met mijn man prima is.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je je niet schuldig voelt naar je man, maar wel om het feit dat ik schijnbaar iemand anders nodig heb, naast mijn man...
Secr.... ik ken dat gevoel zeker. Ik kan ook niet benoemen waarom ik dat heb. En ik weet ook niet precies waarom ik per sé een minnaar wil hebben.
Blijkbaar moet ik dus iets missen thuis. Maar na al die jaren kan ik er de vinger nog niet helemaal op leggen.
Hallo allemaal,
Ik heb een vraagje. Ik heb een prima relatie met mijn man (nr1), maar ik heb sinds een paar maanden een relatie met een oud geliefde. Ik heb het (tot nu toe) prima naar mijn zin met beiden. Toch zit het mij niet lekker dat ik er zomaar een SV naast kan hebben terwijl mijn relatie met mijn man prima is.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je je niet schuldig voelt naar je man, maar wel om het feit dat ik schijnbaar iemand anders nodig heb, naast mijn man...
Secr.... ik ken dat gevoel zeker. Ik kan ook niet benoemen waarom ik dat heb. En ik weet ook niet precies waarom ik per sé een minnaar wil hebben.
Blijkbaar moet ik dus iets missen thuis. Maar na al die jaren kan ik er de vinger nog niet helemaal op leggen.
vrijdag 18 januari 2013 om 15:06
quote:retrobabe schreef op 18 januari 2013 @ 11:29:
@secr Ik herken het wel hoor, ik vind de relatie met mijn nr 1 ook goed. En ik weet heus wel dat ik een nr 2 heb omdat ik bepaalde dingen mis. Maar dat heeft niks met mijn gevoelens voor nr1 te maken. Hij is en blijft mijn nr 1.
Het enige wat ik mezelf wel eens afvraag is waarom ik het risico van een nr 2 neem als ik nr1 niet kwijt wil.
secr wrote: "Toch zit het mij niet lekker dat ik er zomaar een SV naast kan hebben terwijl mijn relatie met mijn man prima is.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je je niet schuldig voelt naar je man, maar wel om het feit dat ik schijnbaar iemand anders nodig heb, naast mijn man..."
Retro en Secr: ik herken dit! Ben nog nooit vreemdgegaan in mijn vorige relaties. En dan na ruim 10 jaar met nr1 opeens wel. Ik ken mezelf niet meer terug! En ik heb ook heel weinig last van schuldgevoelens naar nr1, terwijl het heel vaak verkeerd voelt (omdat dat de moraal is?) dat ik naast nr1 ook gevoelens heb (en deel) met een andere man.
Nr1 is de man met wie ik oud wil worden, dus waarom zet ik dat op het spel door nr2? Ik weet ook dat nr2 heel belangrijk voor me is op dit moment en het 'gewone' leven net iets aangenamer maakt.
@secr Ik herken het wel hoor, ik vind de relatie met mijn nr 1 ook goed. En ik weet heus wel dat ik een nr 2 heb omdat ik bepaalde dingen mis. Maar dat heeft niks met mijn gevoelens voor nr1 te maken. Hij is en blijft mijn nr 1.
Het enige wat ik mezelf wel eens afvraag is waarom ik het risico van een nr 2 neem als ik nr1 niet kwijt wil.
secr wrote: "Toch zit het mij niet lekker dat ik er zomaar een SV naast kan hebben terwijl mijn relatie met mijn man prima is.
Kennen jullie dat gevoel? Dat je je niet schuldig voelt naar je man, maar wel om het feit dat ik schijnbaar iemand anders nodig heb, naast mijn man..."
Retro en Secr: ik herken dit! Ben nog nooit vreemdgegaan in mijn vorige relaties. En dan na ruim 10 jaar met nr1 opeens wel. Ik ken mezelf niet meer terug! En ik heb ook heel weinig last van schuldgevoelens naar nr1, terwijl het heel vaak verkeerd voelt (omdat dat de moraal is?) dat ik naast nr1 ook gevoelens heb (en deel) met een andere man.
Nr1 is de man met wie ik oud wil worden, dus waarom zet ik dat op het spel door nr2? Ik weet ook dat nr2 heel belangrijk voor me is op dit moment en het 'gewone' leven net iets aangenamer maakt.
vrijdag 18 januari 2013 om 15:21
@ lizzie, dat gevoel ken ik.
Heb nog niet zo lang contact enzo met nr 2 maar schuldgevoelens heb ik (nog) niet. Dat komt bij mij denk ik door het feit dat ik liefde en lust nu goed kan scheiden. Ik weet dat ik van nr 1 hou en daar een fijne relatie mee heb en dat nr 2 alleen voor de fun is..
Vannacht dus date gehad.. Was leuk.. Maar.. Ik krijg niet echt hoogte van hem. Hij wilde geen seks (vorige date ook niet) maar wel alles daaromheen (oraal enzo). Op de vraag waarom (nog) niet? Hij zegt dat het moeilijk is voor hem omdat hij zijn eigen relatie niet helemaal als goed beschouwd. Hij wil het rustig opbouwen en heeft tijd nodig (vanaf september contact, dus 4 maanden!)
Nja ik kon er niet echt hoogte van krijgen en daar zit ik dus al heel de dag aan te denken. Ik zelf denk dat seks misschien te intiem is voor hem?! En hij is misschien ook wel te lief voor dit.. Terwijl ik gewoon ongegeneerd wil ne*ken.
Hij zegt dat hij er ook te veel over nadenkt (eigenlijk is het fout wat we doen etc.).. Maar aan de andere kant zegt hij dat tie het heel graag wil en er niet mee wil stoppen enzo..
Nja sorry voor mijn warrige verhaal. Moest het even kwijt!
Heb nog niet zo lang contact enzo met nr 2 maar schuldgevoelens heb ik (nog) niet. Dat komt bij mij denk ik door het feit dat ik liefde en lust nu goed kan scheiden. Ik weet dat ik van nr 1 hou en daar een fijne relatie mee heb en dat nr 2 alleen voor de fun is..
Vannacht dus date gehad.. Was leuk.. Maar.. Ik krijg niet echt hoogte van hem. Hij wilde geen seks (vorige date ook niet) maar wel alles daaromheen (oraal enzo). Op de vraag waarom (nog) niet? Hij zegt dat het moeilijk is voor hem omdat hij zijn eigen relatie niet helemaal als goed beschouwd. Hij wil het rustig opbouwen en heeft tijd nodig (vanaf september contact, dus 4 maanden!)
Nja ik kon er niet echt hoogte van krijgen en daar zit ik dus al heel de dag aan te denken. Ik zelf denk dat seks misschien te intiem is voor hem?! En hij is misschien ook wel te lief voor dit.. Terwijl ik gewoon ongegeneerd wil ne*ken.
Hij zegt dat hij er ook te veel over nadenkt (eigenlijk is het fout wat we doen etc.).. Maar aan de andere kant zegt hij dat tie het heel graag wil en er niet mee wil stoppen enzo..
Nja sorry voor mijn warrige verhaal. Moest het even kwijt!
vrijdag 18 januari 2013 om 16:33
quote:justme03 schreef op 18 januari 2013 @ 15:21:
... Hij wil het rustig opbouwen en heeft tijd nodig (vanaf september contact, dus 4 maanden!)
(...) Ik zelf denk dat seks misschien te intiem is voor hem?! En hij is misschien ook wel te lief voor dit.. Terwijl ik gewoon ongegeneerd wil ne*ken.
Hij zegt dat hij er ook te veel over nadenkt (eigenlijk is het fout wat we doen etc.).. Maar aan de andere kant zegt hij dat tie het heel graag wil en er niet mee wil stoppen enzo..
hebben wij dezelfde nr2 getroffen soms? er bestaan kennelijk ook nog mannen die zelfs als het ze op een presenteerblaadje wordt aangeboden nog te veel scrupules cq respect hebben voor de vrouw om toe te happen...
Op zich fijn, want dat betekent dat het niet zomaar iets is voor hen.
Hoewel ik heel veel berichtjes krijg met daarin dat ik mooi, lief, bijzonder, n lekker stuk, sexy enz. ben, gebeurt er in de praktijk nog niet veel behalve zoenen en n beetje voelen. En dat geeft me dan weer een vreemd gevoel, zo van: wil je me dan niet? (we zijn beiden onze tienerjaren allang voorbij waarin zoenen en voelen al heel wat was...)
Ik moet wel toegeven dat ik op liefdesgebied heel ongeduldig ben en vaak initiatief neem om dat ongeduld te maskeren. Dus misschien ligt het wel gewoon aan mij en is het juist goed dat we t langzaam opbouwen.
En ik weet ook niet hoe ik me op het moment suprême zal voelen, want het is nogal wat, na 10+ jaren met een andere man dan nr1...
... Hij wil het rustig opbouwen en heeft tijd nodig (vanaf september contact, dus 4 maanden!)
(...) Ik zelf denk dat seks misschien te intiem is voor hem?! En hij is misschien ook wel te lief voor dit.. Terwijl ik gewoon ongegeneerd wil ne*ken.
Hij zegt dat hij er ook te veel over nadenkt (eigenlijk is het fout wat we doen etc.).. Maar aan de andere kant zegt hij dat tie het heel graag wil en er niet mee wil stoppen enzo..
hebben wij dezelfde nr2 getroffen soms? er bestaan kennelijk ook nog mannen die zelfs als het ze op een presenteerblaadje wordt aangeboden nog te veel scrupules cq respect hebben voor de vrouw om toe te happen...
Op zich fijn, want dat betekent dat het niet zomaar iets is voor hen.
Hoewel ik heel veel berichtjes krijg met daarin dat ik mooi, lief, bijzonder, n lekker stuk, sexy enz. ben, gebeurt er in de praktijk nog niet veel behalve zoenen en n beetje voelen. En dat geeft me dan weer een vreemd gevoel, zo van: wil je me dan niet? (we zijn beiden onze tienerjaren allang voorbij waarin zoenen en voelen al heel wat was...)
Ik moet wel toegeven dat ik op liefdesgebied heel ongeduldig ben en vaak initiatief neem om dat ongeduld te maskeren. Dus misschien ligt het wel gewoon aan mij en is het juist goed dat we t langzaam opbouwen.
En ik weet ook niet hoe ik me op het moment suprême zal voelen, want het is nogal wat, na 10+ jaren met een andere man dan nr1...
vrijdag 18 januari 2013 om 16:37
Ik vind het toch wel weer errug confronterend hier...
Dacht toch altijd dat mijn verhaal met exminnaar zo uniek en bijzonder was. Het heftige gevoel van ik-wil-jou-en-dat-heb-ik-nog-nooit-eerder-gehad, het gevoel zo goed bij elkaar als minnaars te passen, merken dat je thuis en minnaar prima gescheiden kunt houden.Dat heeft niemand anders, toch?
En dan; de verwarring die toeslaat want 'ga ik niet teveel voelen', de balans die heel langzaam doorslaat waardoor je ineens onzeker gaat worden want wat wil hij nou en wat wil ik nou, vragen als 'is het nu lust of toch meer', de onrust. Ook dat is heel bijzonder, toch?
Tot slot de hamvraag; gaan we door of niet? Worstelen met gevoel en verstand, stoppen en weer doorgaan want 'dit voelt toch wel heel uniek', nieuwe afspraken, weer proberen, weer stoppen. Een eeuwige strijd. Maar dat hebben wij toch alleen?
Ehhh, nee dus . Bijna alle forummers hier maken min of meer hetzelfde mee, lees ik steeds weer. Niks uniek, blijkbaar is het een heel menselijk iets. Bah, dat haalt het speciale er wel een beetje af bij mij. Natuurlijk zijn er ook andere verhalen, maar het merendeel gaat toch wel zo. En ik maar denken dat ik zo bijzonder was!
@Lizzie en Justme: jullie 'probleem' daarintegen is weer van heel andere orde. Het schuldgevoel kan behoorlijk in de weg zitten. Orale seks is dan nog wel te handelen voor ze, maar het echte werk is een stap te ver, dat geeft ze teveel schuldgevoel. Ik heb minnaars gehad die nooit verder kwamen, anderen gingen uiteindelijk toch overstag. En hoe! Succes!
Dacht toch altijd dat mijn verhaal met exminnaar zo uniek en bijzonder was. Het heftige gevoel van ik-wil-jou-en-dat-heb-ik-nog-nooit-eerder-gehad, het gevoel zo goed bij elkaar als minnaars te passen, merken dat je thuis en minnaar prima gescheiden kunt houden.Dat heeft niemand anders, toch?
En dan; de verwarring die toeslaat want 'ga ik niet teveel voelen', de balans die heel langzaam doorslaat waardoor je ineens onzeker gaat worden want wat wil hij nou en wat wil ik nou, vragen als 'is het nu lust of toch meer', de onrust. Ook dat is heel bijzonder, toch?
Tot slot de hamvraag; gaan we door of niet? Worstelen met gevoel en verstand, stoppen en weer doorgaan want 'dit voelt toch wel heel uniek', nieuwe afspraken, weer proberen, weer stoppen. Een eeuwige strijd. Maar dat hebben wij toch alleen?
Ehhh, nee dus . Bijna alle forummers hier maken min of meer hetzelfde mee, lees ik steeds weer. Niks uniek, blijkbaar is het een heel menselijk iets. Bah, dat haalt het speciale er wel een beetje af bij mij. Natuurlijk zijn er ook andere verhalen, maar het merendeel gaat toch wel zo. En ik maar denken dat ik zo bijzonder was!
@Lizzie en Justme: jullie 'probleem' daarintegen is weer van heel andere orde. Het schuldgevoel kan behoorlijk in de weg zitten. Orale seks is dan nog wel te handelen voor ze, maar het echte werk is een stap te ver, dat geeft ze teveel schuldgevoel. Ik heb minnaars gehad die nooit verder kwamen, anderen gingen uiteindelijk toch overstag. En hoe! Succes!
vrijdag 18 januari 2013 om 16:42
vrijdag 18 januari 2013 om 16:46
quote:sparkle4 schreef op 18 januari 2013 @ 16:37:
Ik vind het toch wel weer errug confronterend hier...
Dacht toch altijd dat mijn verhaal met exminnaar zo uniek en bijzonder was. Het heftige gevoel van ik-wil-jou-en-dat-heb-ik-nog-nooit-eerder-gehad, het gevoel zo goed bij elkaar als minnaars te passen, merken dat je thuis en minnaar prima gescheiden kunt houden.Dat heeft niemand anders, toch?
En dan; de verwarring die toeslaat want 'ga ik niet teveel voelen', de balans die heel langzaam doorslaat waardoor je ineens onzeker gaat worden want wat wil hij nou en wat wil ik nou, vragen als 'is het nu lust of toch meer', de onrust. Ook dat is heel bijzonder, toch?
Tot slot de hamvraag; gaan we door of niet? Worstelen met gevoel en verstand, stoppen en weer doorgaan want 'dit voelt toch wel heel uniek', nieuwe afspraken, weer proberen, weer stoppen. Een eeuwige strijd. Maar dat hebben wij toch alleen?
Ehhh, nee dus . Bijna alle forummers hier maken min of meer hetzelfde mee, lees ik steeds weer. Niks uniek, blijkbaar is het een heel menselijk iets. Bah, dat haalt het speciale er wel een beetje af bij mij. Natuurlijk zijn er ook andere verhalen, maar het merendeel gaat toch wel zo. En ik maar denken dat ik zo bijzonder was!
Nu geen minnaar meer dus? Mag ik vragen hoe of wat? (of moet ik teruglezen in t topic? )
Maar ik denk niet dat t bij mij een speciaal geval is. In tegendeel, dat zou ik ook niet willen.
Ik vind het toch wel weer errug confronterend hier...
Dacht toch altijd dat mijn verhaal met exminnaar zo uniek en bijzonder was. Het heftige gevoel van ik-wil-jou-en-dat-heb-ik-nog-nooit-eerder-gehad, het gevoel zo goed bij elkaar als minnaars te passen, merken dat je thuis en minnaar prima gescheiden kunt houden.Dat heeft niemand anders, toch?
En dan; de verwarring die toeslaat want 'ga ik niet teveel voelen', de balans die heel langzaam doorslaat waardoor je ineens onzeker gaat worden want wat wil hij nou en wat wil ik nou, vragen als 'is het nu lust of toch meer', de onrust. Ook dat is heel bijzonder, toch?
Tot slot de hamvraag; gaan we door of niet? Worstelen met gevoel en verstand, stoppen en weer doorgaan want 'dit voelt toch wel heel uniek', nieuwe afspraken, weer proberen, weer stoppen. Een eeuwige strijd. Maar dat hebben wij toch alleen?
Ehhh, nee dus . Bijna alle forummers hier maken min of meer hetzelfde mee, lees ik steeds weer. Niks uniek, blijkbaar is het een heel menselijk iets. Bah, dat haalt het speciale er wel een beetje af bij mij. Natuurlijk zijn er ook andere verhalen, maar het merendeel gaat toch wel zo. En ik maar denken dat ik zo bijzonder was!
Nu geen minnaar meer dus? Mag ik vragen hoe of wat? (of moet ik teruglezen in t topic?
) Maar ik denk niet dat t bij mij een speciaal geval is. In tegendeel, dat zou ik ook niet willen.
