Seks
alle pijlers
Minnaar. Deel 22.
donderdag 12 december 2013 om 15:06
Al 21 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van mij: Ik zie graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
dinsdag 24 december 2013 om 09:50
@richard
Ik kan je motieven om vreemd te gaan best begrijpen. Maar weet dat liefde en seks niet altijd makkelijk van elkaar los te koppelen zijn. Voor een man lijkt me dat makkelijker. Je minnares zal veel vlugger aan je gehecht raken waardoor het heel kwetsend kan worden voor haar.
Bedenk ook dat je heel wat schade kunt aanrichten in de relatie met je vrouw. Misschien wel het einde van de relatie en ik denk niet dat het dat is wat je wil.
Als je dat allemaal in je achterhoofd houdt dan zou ik zeggen ga ervoor. Minnaarsrelaties bezorgen je stomende seks. En het is heel spannend maar let erop dat er geen harten gebroken worden.
Ik kan je motieven om vreemd te gaan best begrijpen. Maar weet dat liefde en seks niet altijd makkelijk van elkaar los te koppelen zijn. Voor een man lijkt me dat makkelijker. Je minnares zal veel vlugger aan je gehecht raken waardoor het heel kwetsend kan worden voor haar.
Bedenk ook dat je heel wat schade kunt aanrichten in de relatie met je vrouw. Misschien wel het einde van de relatie en ik denk niet dat het dat is wat je wil.
Als je dat allemaal in je achterhoofd houdt dan zou ik zeggen ga ervoor. Minnaarsrelaties bezorgen je stomende seks. En het is heel spannend maar let erop dat er geen harten gebroken worden.
woensdag 25 december 2013 om 11:59
@heeeide
Dank voor je post. Je haalt goede punten aan.
Toen ik mijn vriendinnen dit vertelde zeiden ze gelijk dat ze aan mij konden zien dat ik hem wel heel interessant/leuk vind. En dat ik vast verliefd ga worden op hem als ik seks met hem ga hebben.
Misschien hebben jullie daar een goed punt. Dan moet ik voor mezelf in ieder geval maar wijs zijn en sowieso niet met hem gaan seksen. Ik wil wel met hem om gaan, af en toe chatten, op het werk leuk contact, want ik word echt heel vrolijk van hem en hij geeft mij een goed gevoel over mezelf. Maar ja, beter dus geen seks. Ik ken mezelf ook wel. Ik dacht een keer dat ik een scharrel leuk vond, terwijl hij totaal niet leuk en interessant was. Dat komt vast door dat hechtingsstofje ofzo dat vrij komt. Dan is het verstandig om niet met deze man in zee te gaan.
En ook wil ik inderdaad absouluut niet dat collega's over mij gaan praten op die manier.
Dank voor je goed post heeeidi. Heeft me aan het denken gezet
Dank voor je post. Je haalt goede punten aan.
Toen ik mijn vriendinnen dit vertelde zeiden ze gelijk dat ze aan mij konden zien dat ik hem wel heel interessant/leuk vind. En dat ik vast verliefd ga worden op hem als ik seks met hem ga hebben.
Misschien hebben jullie daar een goed punt. Dan moet ik voor mezelf in ieder geval maar wijs zijn en sowieso niet met hem gaan seksen. Ik wil wel met hem om gaan, af en toe chatten, op het werk leuk contact, want ik word echt heel vrolijk van hem en hij geeft mij een goed gevoel over mezelf. Maar ja, beter dus geen seks. Ik ken mezelf ook wel. Ik dacht een keer dat ik een scharrel leuk vond, terwijl hij totaal niet leuk en interessant was. Dat komt vast door dat hechtingsstofje ofzo dat vrij komt. Dan is het verstandig om niet met deze man in zee te gaan.
En ook wil ik inderdaad absouluut niet dat collega's over mij gaan praten op die manier.
Dank voor je goed post heeeidi. Heeft me aan het denken gezet
donderdag 26 december 2013 om 15:04
donderdag 26 december 2013 om 15:32
quote:Rooss4 schreef op 26 december 2013 @ 15:28:
En wat voor nut zou het hebben je daar nu nog een partijtje schuldig over te gaan lopen voelen?
Sja. Ik kan 't op 2 manieren zien; de goeie en de verkeerde
Enfin, ze verveelde zich al jaaaaaaaren de pleuris in die relatie en met mij is 't, sjaaaaa, net ff dynamischer allemaal En dat blijkt ze heel erg leuk te vinden!
Maar goed. Voor d'r zoon is 't mss. wel k*t... maar goed, als die straks zijn moeder ziet opbloeien en hoe lief ik voor d'r ben dan zal ie vanzelf wel gaan bijdraaien. Net zoals mijn kinderen dat hij haar deden, is ook niet vanzelf gegaan. Nu lopen ze weg met d'r
Nu is 't kersttijd natuurlijk, moet zij met a.s. ex de hele familie af... verplichte kost in die familie en iedereen weet het daar nu, dus dat zal best een rare sfeer zijn.
F*ck maar dan, geen schuldgevoelllllll nu meer! Het is haar keuze geweest.
Ze heeft gisteren voor de 3e keer 'JA, IK WIL!' geantwoord op die ene belangrijke vraag!
En wat voor nut zou het hebben je daar nu nog een partijtje schuldig over te gaan lopen voelen?
Sja. Ik kan 't op 2 manieren zien; de goeie en de verkeerde
Enfin, ze verveelde zich al jaaaaaaaren de pleuris in die relatie en met mij is 't, sjaaaaa, net ff dynamischer allemaal En dat blijkt ze heel erg leuk te vinden!
Maar goed. Voor d'r zoon is 't mss. wel k*t... maar goed, als die straks zijn moeder ziet opbloeien en hoe lief ik voor d'r ben dan zal ie vanzelf wel gaan bijdraaien. Net zoals mijn kinderen dat hij haar deden, is ook niet vanzelf gegaan. Nu lopen ze weg met d'r
Nu is 't kersttijd natuurlijk, moet zij met a.s. ex de hele familie af... verplichte kost in die familie en iedereen weet het daar nu, dus dat zal best een rare sfeer zijn.
F*ck maar dan, geen schuldgevoelllllll nu meer! Het is haar keuze geweest.
Ze heeft gisteren voor de 3e keer 'JA, IK WIL!' geantwoord op die ene belangrijke vraag!
donderdag 26 december 2013 om 17:40
Zoals je zelf zegt, het is haar keuze.
Geen schuldgevoelens, dat brengt je nergens.
quote:spraakwaterval schreef op 26 december 2013 @ 15:32:
[...]
Sja. Ik kan 't op 2 manieren zien; de goeie en de verkeerde
Enfin, ze verveelde zich al jaaaaaaaren de pleuris in die relatie en met mij is 't, sjaaaaa, net ff dynamischer allemaal En dat blijkt ze heel erg leuk te vinden!
Maar goed. Voor d'r zoon is 't mss. wel k*t... maar goed, als die straks zijn moeder ziet opbloeien en hoe lief ik voor d'r ben dan zal ie vanzelf wel gaan bijdraaien. Net zoals mijn kinderen dat hij haar deden, is ook niet vanzelf gegaan. Nu lopen ze weg met d'r
Nu is 't kersttijd natuurlijk, moet zij met a.s. ex de hele familie af... verplichte kost in die familie en iedereen weet het daar nu, dus dat zal best een rare sfeer zijn.
F*ck maar dan, geen schuldgevoelllllll nu meer! Het is haar keuze geweest.
Ze heeft gisteren voor de 3e keer 'JA, IK WIL!' geantwoord op die ene belangrijke vraag!
Geen schuldgevoelens, dat brengt je nergens.
quote:spraakwaterval schreef op 26 december 2013 @ 15:32:
[...]
Sja. Ik kan 't op 2 manieren zien; de goeie en de verkeerde
Enfin, ze verveelde zich al jaaaaaaaren de pleuris in die relatie en met mij is 't, sjaaaaa, net ff dynamischer allemaal En dat blijkt ze heel erg leuk te vinden!
Maar goed. Voor d'r zoon is 't mss. wel k*t... maar goed, als die straks zijn moeder ziet opbloeien en hoe lief ik voor d'r ben dan zal ie vanzelf wel gaan bijdraaien. Net zoals mijn kinderen dat hij haar deden, is ook niet vanzelf gegaan. Nu lopen ze weg met d'r
Nu is 't kersttijd natuurlijk, moet zij met a.s. ex de hele familie af... verplichte kost in die familie en iedereen weet het daar nu, dus dat zal best een rare sfeer zijn.
F*ck maar dan, geen schuldgevoelllllll nu meer! Het is haar keuze geweest.
Ze heeft gisteren voor de 3e keer 'JA, IK WIL!' geantwoord op die ene belangrijke vraag!
donderdag 26 december 2013 om 18:29
@spraakwaterval
Het is wel leuk te horen dat hier ook minnaars van gebonden vrouw aanwezig zijn. Ik kan me enigzins herkennen in jouw verhaal.
Ik ben de gebonden minnares van een vrijgezelle man. Ben ook al meer dan 20 jaar gehuwd. Mijn vriend laat me vrij in mijn keuze om eventueel te scheiden. Vroeger hadden we daar wel eens ruzie over maar nu wordt er nog weinig over gesproken. Vooral omdat hij niet wil dat mijn keuze door hem zou worden beïnvloed.
Het is eigenlijk een heel ingewikkelde situatie.
Het is wel leuk te horen dat hier ook minnaars van gebonden vrouw aanwezig zijn. Ik kan me enigzins herkennen in jouw verhaal.
Ik ben de gebonden minnares van een vrijgezelle man. Ben ook al meer dan 20 jaar gehuwd. Mijn vriend laat me vrij in mijn keuze om eventueel te scheiden. Vroeger hadden we daar wel eens ruzie over maar nu wordt er nog weinig over gesproken. Vooral omdat hij niet wil dat mijn keuze door hem zou worden beïnvloed.
Het is eigenlijk een heel ingewikkelde situatie.
donderdag 26 december 2013 om 18:31
quote:nieuwkomertje schreef op 26 december 2013 @ 18:29:
Het is eigenlijk een heel ingewikkelde situatie.
Breek me de bek niet open
Ik ken die vent van d'r notabene... Soort van jeugdvriend van 30 jaar geleden. Daarna ook nooit meer gezien, op 1 keer na toen ik 23 (nu 45) en hij met haar op een terras zat, ik met een nu ex. Ik dacht toen nog: "Wow, die meid had ik liever gewild".
Complex dus best Maar oh zo leuk.
Het is eigenlijk een heel ingewikkelde situatie.
Breek me de bek niet open
Ik ken die vent van d'r notabene... Soort van jeugdvriend van 30 jaar geleden. Daarna ook nooit meer gezien, op 1 keer na toen ik 23 (nu 45) en hij met haar op een terras zat, ik met een nu ex. Ik dacht toen nog: "Wow, die meid had ik liever gewild".
Complex dus best Maar oh zo leuk.
donderdag 26 december 2013 om 19:16
quote:s.y.s schreef op 26 december 2013 @ 18:56:
@Spraak.....blijft het echt zo leuk en spannend als de kick er vanaf is en jullie niet meer een geheime relatie hebben?
Ik ken d'r al heel lang he. Meermaals verkering mee gehad vroeger.
Het zit goed en het wordt, zelfs onder de huidige nare omstandigheden, per dag heviger.
Dus saai? Met haar? Ik ben bang van niet
@Spraak.....blijft het echt zo leuk en spannend als de kick er vanaf is en jullie niet meer een geheime relatie hebben?
Ik ken d'r al heel lang he. Meermaals verkering mee gehad vroeger.
Het zit goed en het wordt, zelfs onder de huidige nare omstandigheden, per dag heviger.
Dus saai? Met haar? Ik ben bang van niet
vrijdag 27 december 2013 om 00:02
Jeetje, spraakwaterval, wat heftig!
Fijn voor je dat het straks echt 'mag'.
Over affaires op de werkvloer: aan mij en mijn voormalige nr 2 heeft niemand iets gemerkt. We werkten vrij veel samen, ik was niet zijn leidinggevende maar zat wel een niveau boven hem.
Niemand merkte het, ik heb naderhand een aantal mensen ingelicht, die veel contact met zowel hem als mij als ons samen hadden en niemand heeft er iets van gemerkt.
Maar, een hele grote maar: ik had daar niet kunnen blijven werken. Nu was was ik er al weg toen het stopte, maar als ik er nog gewerkt had was dat op een groot drama uitgelopen. Ik had het niet getrokken om hem dagelijks te zien ná de breuk. Dus ik heb mezelf gezworen om sowieso nooit meer iets met een collega te beginnen. Mijn werkveld is vrij klein, deze organisatie heeft veel mogelijkheden voor mij, maar ik ga er nooit meer werken zolang hij er werkt, en dat is zonde. Maar voor mij is het niet te doen, mijn man zou het geen moment trekken als ik in dezelfde (heel grote) organisatie zou werken, al zat er 50 km tussen onze werkplekken.
Nu is het relatief goed afgelopen, omdat ik op tijd vertrokken en gestopt ben, het had ook hem of mij mijn baan kunnen kosten, en het had het werken vrij onmogelijk gemaakt.
Fijn voor je dat het straks echt 'mag'.
Over affaires op de werkvloer: aan mij en mijn voormalige nr 2 heeft niemand iets gemerkt. We werkten vrij veel samen, ik was niet zijn leidinggevende maar zat wel een niveau boven hem.
Niemand merkte het, ik heb naderhand een aantal mensen ingelicht, die veel contact met zowel hem als mij als ons samen hadden en niemand heeft er iets van gemerkt.
Maar, een hele grote maar: ik had daar niet kunnen blijven werken. Nu was was ik er al weg toen het stopte, maar als ik er nog gewerkt had was dat op een groot drama uitgelopen. Ik had het niet getrokken om hem dagelijks te zien ná de breuk. Dus ik heb mezelf gezworen om sowieso nooit meer iets met een collega te beginnen. Mijn werkveld is vrij klein, deze organisatie heeft veel mogelijkheden voor mij, maar ik ga er nooit meer werken zolang hij er werkt, en dat is zonde. Maar voor mij is het niet te doen, mijn man zou het geen moment trekken als ik in dezelfde (heel grote) organisatie zou werken, al zat er 50 km tussen onze werkplekken.
Nu is het relatief goed afgelopen, omdat ik op tijd vertrokken en gestopt ben, het had ook hem of mij mijn baan kunnen kosten, en het had het werken vrij onmogelijk gemaakt.
vrijdag 27 december 2013 om 20:31
Bij ons heeft ook niemand het gemerkt, ondanks dat we vaak samen waren, iedereen weet wel van onze vriendschap.
We hebben het na 1.5 jaar aan 1 collega verteld..
Ik werk ondertussen ook niet meer bij hetzelfde bedrijf, ik zou een breuk, terwijl ik daar nog werkte, ook niet trekken.
We hebben het na 1.5 jaar aan 1 collega verteld..
Ik werk ondertussen ook niet meer bij hetzelfde bedrijf, ik zou een breuk, terwijl ik daar nog werkte, ook niet trekken.
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
vrijdag 27 december 2013 om 21:55
quote:Thordis schreef op 27 december 2013 @ 00:02:
Jeetje, spraakwaterval, wat heftig!
Fijn voor je dat het straks echt 'mag'.
Het is echt toeleven naar een climax hoor, nu, pffff. Ik kan d'r *bijna* aanraken maar nog heel even niet. Zodat ze d'r boel daar kan afronden.
Dit brengt voor mij hele bijzondere gevoelens met zich mee. Best ook druk en verwarrend af en toe.
Jeetje, spraakwaterval, wat heftig!
Fijn voor je dat het straks echt 'mag'.
Het is echt toeleven naar een climax hoor, nu, pffff. Ik kan d'r *bijna* aanraken maar nog heel even niet. Zodat ze d'r boel daar kan afronden.
Dit brengt voor mij hele bijzondere gevoelens met zich mee. Best ook druk en verwarrend af en toe.
vrijdag 27 december 2013 om 22:12
vrijdag 27 december 2013 om 22:53
quote:silver1977 schreef op 27 december 2013 @ 22:12:
Jeetje spraakwaterval dat ik heel wat zeg..
Hoor je niet vaak dat het zo loopt.
Ik wens jullie heel veel geluk samen toe.
Enig idee wanneer jullie echt samen kunnen zijn ?
Per 1 januari heeft ze de beschikking over een eigen, tijdelijke, woning. Dat moet nog ingericht worden natuurlijk maar ik verwacht dat het feest saampjes in die maand langzaamaan gaat beginnen.
Als ik eerlijk ben... ik denk dat ze dan binnen 3 tot 6 maanden gaat emigreren naar waar mijn huis woont. Incl. zoon.
Maar ja. Zekerheden heb je eigenlijk nooit. Maar we gaan 't proberen met z'n 2, da's wel zeker.
Jeetje spraakwaterval dat ik heel wat zeg..
Hoor je niet vaak dat het zo loopt.
Ik wens jullie heel veel geluk samen toe.
Enig idee wanneer jullie echt samen kunnen zijn ?
Per 1 januari heeft ze de beschikking over een eigen, tijdelijke, woning. Dat moet nog ingericht worden natuurlijk maar ik verwacht dat het feest saampjes in die maand langzaamaan gaat beginnen.
Als ik eerlijk ben... ik denk dat ze dan binnen 3 tot 6 maanden gaat emigreren naar waar mijn huis woont. Incl. zoon.
Maar ja. Zekerheden heb je eigenlijk nooit. Maar we gaan 't proberen met z'n 2, da's wel zeker.
zaterdag 28 december 2013 om 09:11
Heb minnaar enkele dagen niet gehoord. Ook niet na onze laatste date maandag. Ik stuurde hem deze week een kort berichtje maar geen reactie.
De onzekerheid speelt me grote parten. Ik moet mijn verstand laten werken en deze relatie stop zetten. Er kruipt alleen maar negatieve energie in.
Laat ik het hem weten ? Het zal niet persoonlijk kunnen. Of wacht ik het einde van de radiostilte af ? Dan is het duidelijk dat hij geen interesse meer heeft. Het zou ook aan me knagen mocht hij van de radar verdwijnen zonder een woordje uitleg.
Iemand advies ?
De onzekerheid speelt me grote parten. Ik moet mijn verstand laten werken en deze relatie stop zetten. Er kruipt alleen maar negatieve energie in.
Laat ik het hem weten ? Het zal niet persoonlijk kunnen. Of wacht ik het einde van de radiostilte af ? Dan is het duidelijk dat hij geen interesse meer heeft. Het zou ook aan me knagen mocht hij van de radar verdwijnen zonder een woordje uitleg.
Iemand advies ?
zaterdag 28 december 2013 om 10:47
Pff, dat zijn altijd van die rotmomenten, nieuwkomertje...
Ik ben er zo eentje die gewoon niet "stil" kan blijven in zulke situaties, hoe graag ik dat soms ook wilde.
Ik heb echt tig keer met mijn autosleutels in de hand klaargestaan om naar d'r toe te rijden. Om te zien en voelen of 't nog goed zat, of ze niet toch *niet* voor mij koos. Enorm onzeker.
Emotie vs. ratio, het blijft een lastig dingetje.
Ik kan je dan ook niet adviseren
Voel wel met je mee hoor, ik snap precies waar je in zit.
Ik ben er zo eentje die gewoon niet "stil" kan blijven in zulke situaties, hoe graag ik dat soms ook wilde.
Ik heb echt tig keer met mijn autosleutels in de hand klaargestaan om naar d'r toe te rijden. Om te zien en voelen of 't nog goed zat, of ze niet toch *niet* voor mij koos. Enorm onzeker.
Emotie vs. ratio, het blijft een lastig dingetje.
Ik kan je dan ook niet adviseren
Voel wel met je mee hoor, ik snap precies waar je in zit.
zaterdag 28 december 2013 om 11:44
Spraakwaterval, bedankt om me te steunen. Begrijp niet waarom hij zo afstandelijk doet. Ligt het aan mij ? Onze laatste ontmoeting was niet zo intens en passioneel als normaal maar hij had een zware dag gehad en ook nog familiale problemen. Hij was wel hartelijk en warm zoals altijd en ik kreeg zelfs een mooi kerstcadeau. Maar mocht hij een poosje geen contact willen of in het ergste geval willen breken met me dan kan hij dat toch laten weten ?? Ben als de dood dat hij me in de steek zou laten zonder iets te laten weten.
Er naartoe rijden kan ik nu niet doen vanwege de afstand. Dus kan ik alleen maar wachten en hopen. Dat maakt het allemaal nog een stukje erger.
Blij te horen dat ik niet alleen ben in dat soort onzekerheden.
En dat mannen ook dat soort onzekerheden kennen.
Ik haat zo'n situaties. Het zou ook best wel eens kunnen dat de oorzaak bij mij ligt want ik voel me vaak in de steek gelaten ook in relaties met andere mensen.
Er naartoe rijden kan ik nu niet doen vanwege de afstand. Dus kan ik alleen maar wachten en hopen. Dat maakt het allemaal nog een stukje erger.
Blij te horen dat ik niet alleen ben in dat soort onzekerheden.
En dat mannen ook dat soort onzekerheden kennen.
Ik haat zo'n situaties. Het zou ook best wel eens kunnen dat de oorzaak bij mij ligt want ik voel me vaak in de steek gelaten ook in relaties met andere mensen.
zaterdag 28 december 2013 om 12:03
Ik begrijp je heel goed, nieuwkomertje... been there, done that.
Met mijn liefste lief, die nu "thuis" (voor zolang als dat nog duurt) de boel overeind probeert te houden, heb ik precies hetzelfde gehad.
Dan denk je: "Ja, ok, ik snap 't wel, maarre, ik ben er ook nog!", "Waarom kun je niet even bellen, of toch langskomen?". "Blijkbaar wil ze me niet hard genoeg". Al die dingen. Dat levert verdriet op. Soms ook hevige woede, schold ik d'r per whatsapp zowat helemaal verrot.
Ik ben er nu, sinds een paar weken nog maar, achter gekomen dat ik haar handelen begrijp. Ze was lang niet goed in staat om zichzelf zo te formuleren dat ik het snapte. Was ze ook niet gewend, echt PRATEN.
As we speak hoor ik alweer sinds vannacht half 2 niks, ze heeft haar telefoon toen uitgezet en die staat nog uit.
Da's lastig, ook nu nog. Maar ik snap het intussen wel.
Ze stort gewoon in, als we NU contact hebben, dan houdt ze 't "thuis" niet vol. Het is haar manier om deze periode te overleven. Ze is daarin zo anders dan ik. Maar ja, zou niet goed zijn als we allemaal 'tzelfde waren
Met mijn liefste lief, die nu "thuis" (voor zolang als dat nog duurt) de boel overeind probeert te houden, heb ik precies hetzelfde gehad.
Dan denk je: "Ja, ok, ik snap 't wel, maarre, ik ben er ook nog!", "Waarom kun je niet even bellen, of toch langskomen?". "Blijkbaar wil ze me niet hard genoeg". Al die dingen. Dat levert verdriet op. Soms ook hevige woede, schold ik d'r per whatsapp zowat helemaal verrot.
Ik ben er nu, sinds een paar weken nog maar, achter gekomen dat ik haar handelen begrijp. Ze was lang niet goed in staat om zichzelf zo te formuleren dat ik het snapte. Was ze ook niet gewend, echt PRATEN.
As we speak hoor ik alweer sinds vannacht half 2 niks, ze heeft haar telefoon toen uitgezet en die staat nog uit.
Da's lastig, ook nu nog. Maar ik snap het intussen wel.
Ze stort gewoon in, als we NU contact hebben, dan houdt ze 't "thuis" niet vol. Het is haar manier om deze periode te overleven. Ze is daarin zo anders dan ik. Maar ja, zou niet goed zijn als we allemaal 'tzelfde waren
