
Minnaar deel 23.

dinsdag 15 april 2014 om 22:14
Al 22 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!



woensdag 30 april 2014 om 13:39
Hl, tijd voor mezelf heb ik af en toe echt wel hoor. Dat gunt nr1 me ook zeker. Ik ben alleen een type dat dan alleen de kroeg in gaat of naar een sauna of iets gaat. Ik ga dan mijn hobby uit oefenen. Tijd voor mezelf en even geen nr1 of nr2 aan mijn hoofd. Geen kind, geen andere problemen.
ik denk indrdaad dat ik er door jager ook meer van bewust ben dat ik er ook nog ben. Dat ik ook nog een persoon ben en niet altijd alle negatieve energie van anderen kan dragen.
ik denk indrdaad dat ik er door jager ook meer van bewust ben dat ik er ook nog ben. Dat ik ook nog een persoon ben en niet altijd alle negatieve energie van anderen kan dragen.
woensdag 30 april 2014 om 13:55
quote:cljane schreef op 30 april 2014 @ 13:39:ik denk indrdaad dat ik er door jager ook meer van bewust ben dat ik er ook nog ben. Dat ik ook nog een persoon ben en niet altijd alle negatieve energie van anderen kan dragen.Ook jij mag stoppen met Florence Nightingale te spelen hoor.
Jij mag de situaties van anderen best laten verloederen,
ze zijn hun zorg en niet jouw verantwoordelijkheid.
Ventileren erover en dan loslaten is te leren.
Jij mag de situaties van anderen best laten verloederen,
ze zijn hun zorg en niet jouw verantwoordelijkheid.
Ventileren erover en dan loslaten is te leren.
volg je verstand, gebruik je gevoel

woensdag 30 april 2014 om 13:59
Haha dankje hl. Ik heb dit al vaak geprobeerd, maar val regelmatig weer terug in mijn redders syndroom. Diep van binnen weet ik ook dat ik zo niet door kan blijven gaan. Maar het zit zo ontzettend in mij.
Het is nu zelfs zo erg dat ik zelf eigenlijk wel weet dat ik wil scheiden maar toch nog maar blijf aan modderen omdat man het niet aan kan. En, omdat ik heus nog wel van hem houd kan ik het dus niet over mijn hart verkrijgen nu echt dingen door te gaan zetten.
Het is nu zelfs zo erg dat ik zelf eigenlijk wel weet dat ik wil scheiden maar toch nog maar blijf aan modderen omdat man het niet aan kan. En, omdat ik heus nog wel van hem houd kan ik het dus niet over mijn hart verkrijgen nu echt dingen door te gaan zetten.


woensdag 30 april 2014 om 14:40
Ik verwacht niet van mijn partner dat hij zich net zo gedraagt als een minnaar. Zelfs niet op seksgebied. Een nr 1 is zoveel meer dan alleen de geile seks die je met een nr 2 kunt beleven. Een nr 2 zou ik nooit als maatstaf nemen voor 'hoe het ook kan'. Dat zijn echt twee heel verschillende dingen.
Je merkt nu waarschijnlijk dat je nr 2 zaken blootlegt die je bij je nr 1 mist. De vraag is nu of het totaalplaatje van nr 1 voldoende bij jou past om datgene wat je mist te compenseren.
Je merkt nu waarschijnlijk dat je nr 2 zaken blootlegt die je bij je nr 1 mist. De vraag is nu of het totaalplaatje van nr 1 voldoende bij jou past om datgene wat je mist te compenseren.
woensdag 30 april 2014 om 14:42
Ook deze meelezer komt van onder haar steen. Sinds halfjaar druk bezig met nr1 de brokken te lijmen na het uitkomen van nr2. Minnaar en ik hebben serieus overwogen samen door te gaan en met name minnaar had daarvoor al zeer concrete stappen gezet. Lang verhaal kort: ik durfde niet. Voel me daar rot over. Wat ook niet eerlijk is voor nr1.
Pfff...hoop dat hier daadwerkelijk meeschrijven me gaat helpen om hierin stappen vooruit te zetten. Jullie bijdragen en spiegels hebben daar al vaker voor gezorgd;). Ik vind de sfeer op dit topic fijn en hulde aan allen die helpen deze te bewaken en te versterken!
Pfff...hoop dat hier daadwerkelijk meeschrijven me gaat helpen om hierin stappen vooruit te zetten. Jullie bijdragen en spiegels hebben daar al vaker voor gezorgd;). Ik vind de sfeer op dit topic fijn en hulde aan allen die helpen deze te bewaken en te versterken!
woensdag 30 april 2014 om 15:03
quote:marente schreef op 30 april 2014 @ 14:42:
Ook deze meelezer komt van onder haar steen. Sinds halfjaar druk bezig met nr1 de brokken te lijmen na het uitkomen van nr2. Minnaar en ik hebben serieus overwogen samen door te gaan en met name minnaar had daarvoor al zeer concrete stappen gezet. Lang verhaal kort: ik durfde niet. Voel me daar rot over. Mis hem nog elke dag. Wat ook niet eerlijk is voor nr1.
Pfff...hoop dat hier daadwerkelijk meeschrijven me gaat helpen om hierin stappen vooruit te zetten. Jullie bijdragen en spiegels hebben daar al vaker voor gezorgd;). Ik vind de sfeer op dit topic fijn en hulde aan allen die helpen deze te bewaken en te versterken!
Lijkt me heftig. Ik veronderstel dat je nu geen contact meer hebt met nr.2 ?
Hoe is je relatie met nr. 1 ?
Je zal vast wel een goede reden hebben gehad om bij je man te blijven. Maak eens goed uit voor jezelf wat je van je huwelijk verwacht. Ik denk dat je dan pas stappen kunt ondernemen.
Ook deze meelezer komt van onder haar steen. Sinds halfjaar druk bezig met nr1 de brokken te lijmen na het uitkomen van nr2. Minnaar en ik hebben serieus overwogen samen door te gaan en met name minnaar had daarvoor al zeer concrete stappen gezet. Lang verhaal kort: ik durfde niet. Voel me daar rot over. Mis hem nog elke dag. Wat ook niet eerlijk is voor nr1.
Pfff...hoop dat hier daadwerkelijk meeschrijven me gaat helpen om hierin stappen vooruit te zetten. Jullie bijdragen en spiegels hebben daar al vaker voor gezorgd;). Ik vind de sfeer op dit topic fijn en hulde aan allen die helpen deze te bewaken en te versterken!
Lijkt me heftig. Ik veronderstel dat je nu geen contact meer hebt met nr.2 ?
Hoe is je relatie met nr. 1 ?
Je zal vast wel een goede reden hebben gehad om bij je man te blijven. Maak eens goed uit voor jezelf wat je van je huwelijk verwacht. Ik denk dat je dan pas stappen kunt ondernemen.
woensdag 30 april 2014 om 15:58
Hi all,
Ik ben zo een man, yep a live one, een man waarvan de vrouw een minnaar heeft.
Samenvatting: we hadden een zeer zware periode achter de rug, niet zwaar met elkaar, maar zwaar met een situatie. Hier kwam plots een verandering in. We hadden alles om gelukkig te zijn. En juist het tegenovergestelde gebeurde. De verandering was misschien te heftig en/of deed ons beseffen dat het meegemaakte er echt in gehakt heeft. Al snel kwamen er problemen. Mijn vrouw heeft toen een minnaar gekregen. Na een tijd (ik had het vermoeden al) kwam ik erachter. Ze had toen ook gevoel voor hem gekregen. Op dat moment erachter gekomen en afgesproken dat we met elkaar door wilden. Onlangs kwam ik erachter dat ze nog steeds af en toe sex met elkaar hebben.
De sex vind ik niet erg. Ik vind het zelfs opwindend dat ze sex heeft met een ander. Maar de leugens, het stiekeme, het niet eerlijk zijn, de onterechte ruzies, de zgn problemen tussen ons die mij verweten werd omdat zij zich schuldig voelde en het niet niet "kon" vertellen en het gevoel wat zij ontwikkelde destijds voor hem, ja die hakten erin en vond/vind ik klote.
En als ik dan de meeste verhalen hier lees, wordt dat alleen maar bevestigd. Ik zal de laatste zijn om te zeggen wat je wel of niet moet doen, alles heeft zijn reden. Daarnaast maak je het je nr 1 niet alleen lastig, maar jezelf ook. Enkele tips:
- Wees eerlijk!! in eerste instantie naar jezelf. Ligt de oorzaak van de problemen met nr 1 echt in de relatie of is het een gevoel van lust. Wanneer het geen lust is, wordt het dan niet tijd om weg te gaan bij nr 1?
- Wees eerlijk naar je partner. Als het over is, dan is het over. Als het lust is, kijk of je dat kan bespreken met de nr 1. Wanneer je het niet kan bespreken met nr 1: wees discreet, voel je niet schuldig, onthou dat het alleen lust is en ga op zoek naar een gebonden minnaar die niet op zoek is naar een nieuwe nr 1. Gevoel voor een ander zou je ten allen tijden moeten voorkomen.
Inmiddels is mijn vrouw er bijvoorbeeld voor zichzelf uit dat het alleen lust is. En met sex alleen heb ik geen problemen. Nogmaal ik vind het zelfs opwindend. En ik zal dan zelf ook mijn lusten in gaan vullen wanneer de juiste zich voor doet. En de juiste is een vaste, gebonden minnares waarbij het ook alleen om de lust gaat. Ik volg mijn eigen tips
Anyway, zoveel mensen, zoveel meningen. Ik hoop er iemand iets aan heeft, maar nog veel belangrijker, ik hoop dat ik hier wat aan heb.
Greets
Ik ben zo een man, yep a live one, een man waarvan de vrouw een minnaar heeft.
Samenvatting: we hadden een zeer zware periode achter de rug, niet zwaar met elkaar, maar zwaar met een situatie. Hier kwam plots een verandering in. We hadden alles om gelukkig te zijn. En juist het tegenovergestelde gebeurde. De verandering was misschien te heftig en/of deed ons beseffen dat het meegemaakte er echt in gehakt heeft. Al snel kwamen er problemen. Mijn vrouw heeft toen een minnaar gekregen. Na een tijd (ik had het vermoeden al) kwam ik erachter. Ze had toen ook gevoel voor hem gekregen. Op dat moment erachter gekomen en afgesproken dat we met elkaar door wilden. Onlangs kwam ik erachter dat ze nog steeds af en toe sex met elkaar hebben.
De sex vind ik niet erg. Ik vind het zelfs opwindend dat ze sex heeft met een ander. Maar de leugens, het stiekeme, het niet eerlijk zijn, de onterechte ruzies, de zgn problemen tussen ons die mij verweten werd omdat zij zich schuldig voelde en het niet niet "kon" vertellen en het gevoel wat zij ontwikkelde destijds voor hem, ja die hakten erin en vond/vind ik klote.
En als ik dan de meeste verhalen hier lees, wordt dat alleen maar bevestigd. Ik zal de laatste zijn om te zeggen wat je wel of niet moet doen, alles heeft zijn reden. Daarnaast maak je het je nr 1 niet alleen lastig, maar jezelf ook. Enkele tips:
- Wees eerlijk!! in eerste instantie naar jezelf. Ligt de oorzaak van de problemen met nr 1 echt in de relatie of is het een gevoel van lust. Wanneer het geen lust is, wordt het dan niet tijd om weg te gaan bij nr 1?
- Wees eerlijk naar je partner. Als het over is, dan is het over. Als het lust is, kijk of je dat kan bespreken met de nr 1. Wanneer je het niet kan bespreken met nr 1: wees discreet, voel je niet schuldig, onthou dat het alleen lust is en ga op zoek naar een gebonden minnaar die niet op zoek is naar een nieuwe nr 1. Gevoel voor een ander zou je ten allen tijden moeten voorkomen.
Inmiddels is mijn vrouw er bijvoorbeeld voor zichzelf uit dat het alleen lust is. En met sex alleen heb ik geen problemen. Nogmaal ik vind het zelfs opwindend. En ik zal dan zelf ook mijn lusten in gaan vullen wanneer de juiste zich voor doet. En de juiste is een vaste, gebonden minnares waarbij het ook alleen om de lust gaat. Ik volg mijn eigen tips

Anyway, zoveel mensen, zoveel meningen. Ik hoop er iemand iets aan heeft, maar nog veel belangrijker, ik hoop dat ik hier wat aan heb.
Greets
woensdag 30 april 2014 om 16:48
Ik ben actief nieuw op dit forum. Ik lees al heel erg lang mee.
Eigenlijk ben ik wel geschrokken met het gemak dat andere vrouwen hier een minnaar goedkeuren of "nemen". Nee, ik ben niet gelovig.
Ik vraag me echt af of dit geen schade aan je relatie danwel eventueel kinderen toebrengt.
Tevens geloof ik ook niet dat je kan stoppen wanneer je zou willen stoppen.
Ik ben heel nieuwsgierig hoe jullie erover denken.
Eigenlijk ben ik wel geschrokken met het gemak dat andere vrouwen hier een minnaar goedkeuren of "nemen". Nee, ik ben niet gelovig.

Ik vraag me echt af of dit geen schade aan je relatie danwel eventueel kinderen toebrengt.
Tevens geloof ik ook niet dat je kan stoppen wanneer je zou willen stoppen.
Ik ben heel nieuwsgierig hoe jullie erover denken.
woensdag 30 april 2014 om 16:56
quote:marente schreef op 30 april 2014 @ 16:50:
Gemak, Annelies? Interessant, waar meen jij dat dan te lezen?
Met gemak bedoel ik de manier hoe een groot aantal, wellicht de meesten zo positief elkaar stimuleren met een minnaar.
Hoe fijn het wel niet is en hoe ontzettend veel tijd sommigen bezig zijn met o.a. appen
Gemak, Annelies? Interessant, waar meen jij dat dan te lezen?
Met gemak bedoel ik de manier hoe een groot aantal, wellicht de meesten zo positief elkaar stimuleren met een minnaar.
Hoe fijn het wel niet is en hoe ontzettend veel tijd sommigen bezig zijn met o.a. appen

woensdag 30 april 2014 om 17:14
quote:highlander schreef op 30 april 2014 @ 12:38:
Jane, zou het werken als jij de zogenaamde avondjes uit
met jouw alibivriendin gaat gebruiken als echte tijd voor jezelf?
Tijd waarin jij niet aan een man hangt, lucht hebt,
even vrij bent van problemen en plezier kunt maken met jezelf ?
Ik zie namelijk nog steeds een vrouw die niet lekker in haar eigen vel zit
doordat zij zich verantwoordelijk maakt voor de zelfzorg van iedereen
en daarbij zichzelf met aandacht verzorgen over het hoofd ziet.
Wanneer heb jij nu tijd om op te laden als jij altijd aan het
rennen en vliegen bent voor anderen en nooit tijd voor jezelf neemt?
Gaat wegvluchten uit jouw huidige situatie jou werkelijk helpen?
Veranderd door een scheiding jouw gedrag om jezelf weg te cijferen?
Of ben jij je er door die affaire nu van bewust dat jij zelf ook aandacht nodig hebt?ook al heb zelf geen toestanden rondom mij heen wbt vreemdgaan en alles wat erbij hoort, toch lees ik wel eens mee, en ik moet zeggen, dat ik deze woorden heel erg wijs vind en precies blootlegt, wat een kennis uit mijn omgeving op dit moment aan den lijve ondervindt. t heeft dan wel niets met buitenechtelijke relatie te maken, maar sommige dingen die jij hier net opgeschreven hebt, zullen, denk ik, hoop ik toch wel van nut zijn. voel me net zo'n jatter, maar ga dit toch vertellen. (wbt het wegcijferen en gebrek aan eigenwaarde toch). zo zie je maar, dat ieder topic, toch zijn leerzame momenten heeft. dankjewel!
Jane, zou het werken als jij de zogenaamde avondjes uit
met jouw alibivriendin gaat gebruiken als echte tijd voor jezelf?
Tijd waarin jij niet aan een man hangt, lucht hebt,
even vrij bent van problemen en plezier kunt maken met jezelf ?
Ik zie namelijk nog steeds een vrouw die niet lekker in haar eigen vel zit
doordat zij zich verantwoordelijk maakt voor de zelfzorg van iedereen
en daarbij zichzelf met aandacht verzorgen over het hoofd ziet.
Wanneer heb jij nu tijd om op te laden als jij altijd aan het
rennen en vliegen bent voor anderen en nooit tijd voor jezelf neemt?
Gaat wegvluchten uit jouw huidige situatie jou werkelijk helpen?
Veranderd door een scheiding jouw gedrag om jezelf weg te cijferen?
Of ben jij je er door die affaire nu van bewust dat jij zelf ook aandacht nodig hebt?ook al heb zelf geen toestanden rondom mij heen wbt vreemdgaan en alles wat erbij hoort, toch lees ik wel eens mee, en ik moet zeggen, dat ik deze woorden heel erg wijs vind en precies blootlegt, wat een kennis uit mijn omgeving op dit moment aan den lijve ondervindt. t heeft dan wel niets met buitenechtelijke relatie te maken, maar sommige dingen die jij hier net opgeschreven hebt, zullen, denk ik, hoop ik toch wel van nut zijn. voel me net zo'n jatter, maar ga dit toch vertellen. (wbt het wegcijferen en gebrek aan eigenwaarde toch). zo zie je maar, dat ieder topic, toch zijn leerzame momenten heeft. dankjewel!

woensdag 30 april 2014 om 17:21
Ze heeft mijn dingen misschien gelezen, voor iemand die niet weet dat ik een open relatie heb kan dat wellicht wat raar overkomen. En zo zijn er nog wel wat quotes voorbij gekomen waarbij de context veelzeggend is.
Over de kinderen heb je een goed punt Annelies. Ik wil mijn open relatie graag verre houden van mijn kinderen en hen, maar ook andere familieleden en een aantal vrienden, hier zo weinig mogelijk mee belasten. Eigenlijk totaal niet mee belasten. Daar maak ik hen totaal niet gelukkig mee.
Over de kinderen heb je een goed punt Annelies. Ik wil mijn open relatie graag verre houden van mijn kinderen en hen, maar ook andere familieleden en een aantal vrienden, hier zo weinig mogelijk mee belasten. Eigenlijk totaal niet mee belasten. Daar maak ik hen totaal niet gelukkig mee.
woensdag 30 april 2014 om 17:33
@marente Jouw man weet dus van nr 2. Heeft het voor zichzelf geaccepteerd en wilt dus dat het niet nog een keer gebeurd. Dan ga ik ervan uit dat je ook gevoelens voor nr 2 hebt en dat je dat ook verteld hebt. Zou het voor jouw man anders zijn als er geen gevoelens zouden zijn? Alle mannen hebben last van schaamte wanneer hun vrouwen hen bedrogen hebben. Daarnaast houdt hij zoveel van je dat hij is gebleven en is hij wsl bang je alsnog kwijt te raken wanneer jullie relatie open is. En dat is logisch. Het ging om gevoel en niet om lust. Overigens kan hij ook met het lust verhaal moeite hebben.
Maar wil jij zelf wel een open relatie of wil je alleen nr 2? En dan de hamvraag: waarom? Lust of liefde? Als het echt liefde is en jij van mening bent dat wanneer de romance overgaat in een gewone relatie het nog steeds veel beter is, dan moet je gaan. Probeer objectief te blijven, wat makkelijker gezegd is dan gedaan.
En als het wel lust is en je kan er zelf mee leven dat je die gevoelens af en toe invult zonder je schuldig te voelen, dan moet je dat overwegen.
BTW Waarom vertrouw je jezelf niet? En wat wilt nr 2 eigenlijk?
Maar wil jij zelf wel een open relatie of wil je alleen nr 2? En dan de hamvraag: waarom? Lust of liefde? Als het echt liefde is en jij van mening bent dat wanneer de romance overgaat in een gewone relatie het nog steeds veel beter is, dan moet je gaan. Probeer objectief te blijven, wat makkelijker gezegd is dan gedaan.
En als het wel lust is en je kan er zelf mee leven dat je die gevoelens af en toe invult zonder je schuldig te voelen, dan moet je dat overwegen.
BTW Waarom vertrouw je jezelf niet? En wat wilt nr 2 eigenlijk?
woensdag 30 april 2014 om 17:37
@oranjexx als je een open relatie met jouw partner hebt, dan is dat jullie ding. Iets van jullie 2. Iets heel intiems ook. En dan geef ik je helemaal gelijk dat je kinderen/familie/bekenden daar niet mee wilt belasten. Het gaat ze niks aan en wsl begrijpen ze het niet. Sommige mensen denken dat een open relatie ook inhoudt dat het open is naar de buitenwereld, maar dat is het per definitie natuurlijk niet.

woensdag 30 april 2014 om 18:12
quote:highlander schreef op 30 april 2014 @ 17:49:
Ik denk dat de leeftijd van de kinderen een verschil maakt.
Toen onze kinderen zelf seksueel actief werden begonnen ze
echt wel het sommetje te maken over onze relatie.
Ze waren niet gek.Dat ligt er toch maar net aan hoe je die open relatie inricht? De minnares van mijn lief en mijn sv bestonden voor de rest niet in mijn leven. Daten deden wij onder werktijd, het waren 2 gescheiden werelden. Ik zou niet weten waarom ik mijn kinderen daarover zou moeten inlichten. Ook niet als ze zelf sexueel actief zijn. Dat is mijn privé leven, niet dat van hen.
Ik denk dat de leeftijd van de kinderen een verschil maakt.
Toen onze kinderen zelf seksueel actief werden begonnen ze
echt wel het sommetje te maken over onze relatie.
Ze waren niet gek.Dat ligt er toch maar net aan hoe je die open relatie inricht? De minnares van mijn lief en mijn sv bestonden voor de rest niet in mijn leven. Daten deden wij onder werktijd, het waren 2 gescheiden werelden. Ik zou niet weten waarom ik mijn kinderen daarover zou moeten inlichten. Ook niet als ze zelf sexueel actief zijn. Dat is mijn privé leven, niet dat van hen.

woensdag 30 april 2014 om 18:15
Zolang je geen minnaar thuis ontvangt hoeven je kinderen helemaal niks te merken, inderdaad. Die van mij zijn 16 en 17 en hebben ook geen weet. Ik wil het ook helemaal niet dat ze het weten, ze moeten seksualiteit zelf ontdekken, en niet gelijk met iets ingewikkelds als een open relatie geconfronteerd worden.