Seks
alle pijlers
Minnaar deel 24.
vrijdag 30 mei 2014 om 19:00
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Met andere woorden:
Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"
Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
donderdag 3 juli 2014 om 20:52
quote:annabel_k schreef op 03 juli 2014 @ 20:44:
Anouk: Hij gedoogt het, maar feitelijk weet hij toch niks? Hij weet niet dat je van een andere man houdt, en die wekelijks ziet, al een hele tijd. Dat is toch een heel ander verhaal dan "af en toe een slippertje", wat je man misschien denkt dat je doet.
Precies. En dat knaagt. En het kan maar zo zijn dat ik het ter tafel breng, ergens deze zomer. Maar hij verdient het niet onnodig gekwetst te worden Annabel. Niet voor niets wil hij geen details weten...Dus eigenlijk ben ik verplicht met mezelf in het reine te komen voordat ik mijn nr. 1 met eventuele ballast opzadel..
Anouk: Hij gedoogt het, maar feitelijk weet hij toch niks? Hij weet niet dat je van een andere man houdt, en die wekelijks ziet, al een hele tijd. Dat is toch een heel ander verhaal dan "af en toe een slippertje", wat je man misschien denkt dat je doet.
Precies. En dat knaagt. En het kan maar zo zijn dat ik het ter tafel breng, ergens deze zomer. Maar hij verdient het niet onnodig gekwetst te worden Annabel. Niet voor niets wil hij geen details weten...Dus eigenlijk ben ik verplicht met mezelf in het reine te komen voordat ik mijn nr. 1 met eventuele ballast opzadel..
donderdag 3 juli 2014 om 20:53
donderdag 3 juli 2014 om 20:55
Hier ook eens over die verliefdheid, maar dat heeft hier dan ook weer twee kanten. Die oh zo heerlijke fladderende vlinders kant en die oh zo gadver kant omdat ik hem niet kan zien of de vlinders gaan fladderen en dat zelfs soms heel vervelend vind.
En, ik wou dat hij en zijn ex niet zo koppig waren allebei
En, ik wou dat hij en zijn ex niet zo koppig waren allebei
donderdag 3 juli 2014 om 21:04
Interessante discussie over poly-amoureus leven. Ik heb het een tijd gedaan, vond het helemaal niets. Want je voelt je altijd wel tekort doen naar een van de twee. Als ik bij BV was, voelde ik me schuldig naar mijn man (ook al had ik toestemming!), als ik bij man was voelde het als verraad naar BV. Mijn conclusie is dus absoluut dat ik gewoon 1 volwaardige relatie wil en niet de ene manke relatie met de andere wil kunnen volhouden. Dat voelt als niet eerlijk naar allebei. Dit zegt niets over het houden van deel maar wel over mijn visie op relaties.
Uiteindelijk ga ik dus echt voor de monogamie, als in: een relatie (en af en toe samen een uitstapje met een derde ofzo is dan uiteraard bespreekbaar maar wél samen en niet alleen.)
Annabel, feitelijk wil je hem toch ook gewoon niet opgeven? Waarom jezelf dan elke keer bijna dwingen er een punt achter te zetten terwijl je toch weet dat je het niet wil en gaat doen?
Uiteindelijk ga ik dus echt voor de monogamie, als in: een relatie (en af en toe samen een uitstapje met een derde ofzo is dan uiteraard bespreekbaar maar wél samen en niet alleen.)
Annabel, feitelijk wil je hem toch ook gewoon niet opgeven? Waarom jezelf dan elke keer bijna dwingen er een punt achter te zetten terwijl je toch weet dat je het niet wil en gaat doen?
donderdag 3 juli 2014 om 21:05
quote:cljane schreef op 03 juli 2014 @ 20:56:
@anouk, respect hoor! Hoe jij met de hele situatie om gaat. Jane: dat compliment waardeer ik, dank.
Wat wij bij elkaar herkennen is dat we onze nrs. 1 dingen moeten uitleggen, keer op keer. Kwaadwil is het absoluut niet maar aanvoelen zit er simpelweg niet in. En dan hebben we het niet over de "standaard" Mars-Venus verschillen
@anouk, respect hoor! Hoe jij met de hele situatie om gaat. Jane: dat compliment waardeer ik, dank.
Wat wij bij elkaar herkennen is dat we onze nrs. 1 dingen moeten uitleggen, keer op keer. Kwaadwil is het absoluut niet maar aanvoelen zit er simpelweg niet in. En dan hebben we het niet over de "standaard" Mars-Venus verschillen
donderdag 3 juli 2014 om 21:06
quote:annabel_k schreef op 03 juli 2014 @ 20:44:
Polyamoureus: niet op de manier dat ik 2 volwaardige relaties naast elkaar zou hebben. Ik denk dat ik dat niet zou kunnen, ik ben diep in mijn hart toch een type voor 1 relatie. Maar. Ik zou dolblij worden van goedkeuring om een paar keer per jaar een paar dagen met mijn Buitenlander door te brengen. Een legaal lekker vriendje voor erbij.. sign me up!
Ik zie dat ook niet met 2 volwaardige relaties. Er is één iemand met wie ik samen oud ga worden, die mijn partner is in alle opzichten. En die 2e zou altijd een 2e zijn. Een vriendje, of wat voor naam je dat ook wilt geven. Daarmee leef ik niet samen.
Maar goed, dat is hoe ik het nu volkomen hypothetisch voor me zie. Denk dat het in de praktijk heel wat ingewikkelder is dan dat. Er komt altijd weer een volgend kruispunt in zicht.
Wat is het leven toch simpel, als je 100% overtuigd bent van nut en noodzaak van monogamie...
Polyamoureus: niet op de manier dat ik 2 volwaardige relaties naast elkaar zou hebben. Ik denk dat ik dat niet zou kunnen, ik ben diep in mijn hart toch een type voor 1 relatie. Maar. Ik zou dolblij worden van goedkeuring om een paar keer per jaar een paar dagen met mijn Buitenlander door te brengen. Een legaal lekker vriendje voor erbij.. sign me up!
Ik zie dat ook niet met 2 volwaardige relaties. Er is één iemand met wie ik samen oud ga worden, die mijn partner is in alle opzichten. En die 2e zou altijd een 2e zijn. Een vriendje, of wat voor naam je dat ook wilt geven. Daarmee leef ik niet samen.
Maar goed, dat is hoe ik het nu volkomen hypothetisch voor me zie. Denk dat het in de praktijk heel wat ingewikkelder is dan dat. Er komt altijd weer een volgend kruispunt in zicht.
Wat is het leven toch simpel, als je 100% overtuigd bent van nut en noodzaak van monogamie...
donderdag 3 juli 2014 om 21:07
quote:roodkapjeendewolf schreef op 03 juli 2014 @ 20:09:
Het zijn nooit de feiten waardoor je gelukkig of ongelukkig bent maar hoe je het weegt en beleefd.Ik vind het een mooie uitspraak. Maar is het waar? Is het niet zo dat het éffect van de feiten een invloed op je hebben en daarnaast je eigen reactie op die feiten ook bijdragen aan je geluk of ongeluk. (Dus een combi van je eigen reactie met het effect van feiten i.p.v. slechts je eigen reactie.)
Het zijn nooit de feiten waardoor je gelukkig of ongelukkig bent maar hoe je het weegt en beleefd.Ik vind het een mooie uitspraak. Maar is het waar? Is het niet zo dat het éffect van de feiten een invloed op je hebben en daarnaast je eigen reactie op die feiten ook bijdragen aan je geluk of ongeluk. (Dus een combi van je eigen reactie met het effect van feiten i.p.v. slechts je eigen reactie.)
donderdag 3 juli 2014 om 21:09
quote:jufmafkees schreef op 03 juli 2014 @ 21:04:
Interessante discussie over poly-amoureus leven. Ik heb het een tijd gedaan, vond het helemaal niets. Want je voelt je altijd wel tekort doen naar een van de twee. Als ik bij BV was, voelde ik me schuldig naar mijn man (ook al had ik toestemming!), als ik bij man was voelde het als verraad naar BV. Mijn conclusie is dus absoluut dat ik gewoon 1 volwaardige relatie wil en niet de ene manke relatie met de andere wil kunnen volhouden. Dat voelt als niet eerlijk naar allebei. Dit zegt niets over het houden van deel maar wel over mijn visie op relaties.
Ik denk ook dat dit nooit kan werken als het manke relaties betreft.
Maar nogmaals: ik heb er geen ervaring mee, het is voor mij dagdromerij. (en vaak genoeg ook nachtdromerij, maar dat is een ander verhaal.)
Interessante discussie over poly-amoureus leven. Ik heb het een tijd gedaan, vond het helemaal niets. Want je voelt je altijd wel tekort doen naar een van de twee. Als ik bij BV was, voelde ik me schuldig naar mijn man (ook al had ik toestemming!), als ik bij man was voelde het als verraad naar BV. Mijn conclusie is dus absoluut dat ik gewoon 1 volwaardige relatie wil en niet de ene manke relatie met de andere wil kunnen volhouden. Dat voelt als niet eerlijk naar allebei. Dit zegt niets over het houden van deel maar wel over mijn visie op relaties.
Ik denk ook dat dit nooit kan werken als het manke relaties betreft.
Maar nogmaals: ik heb er geen ervaring mee, het is voor mij dagdromerij. (en vaak genoeg ook nachtdromerij, maar dat is een ander verhaal.)
donderdag 3 juli 2014 om 21:10
quote:jufmafkees schreef op 03 juli 2014 @ 21:04:
Interessante discussie over poly-amoureus leven. Ik heb het een tijd gedaan, vond het helemaal niets. Want je voelt je altijd wel tekort doen naar een van de twee. Als ik bij BV was, voelde ik me schuldig naar mijn man (ook al had ik toestemming!), als ik bij man was voelde het als verraad naar BV. Mijn conclusie is dus absoluut dat ik gewoon 1 volwaardige relatie wil en niet de ene manke relatie met de andere wil kunnen volhouden. Dat voelt als niet eerlijk naar allebei. Dit zegt niets over het houden van deel maar wel over mijn visie op relaties.
Ik geloof eerlijk gezegd ook dat ik liever een, al dan niet open, relatie zou willen met een man. Maar omdat ik een weekendrelatie heb met nr. 1 zou ik een " doordeweekse" relatie met nr. 2, out in the open, wel de ultieme situatie vinden. Nu, op dit moment.
Interessante discussie over poly-amoureus leven. Ik heb het een tijd gedaan, vond het helemaal niets. Want je voelt je altijd wel tekort doen naar een van de twee. Als ik bij BV was, voelde ik me schuldig naar mijn man (ook al had ik toestemming!), als ik bij man was voelde het als verraad naar BV. Mijn conclusie is dus absoluut dat ik gewoon 1 volwaardige relatie wil en niet de ene manke relatie met de andere wil kunnen volhouden. Dat voelt als niet eerlijk naar allebei. Dit zegt niets over het houden van deel maar wel over mijn visie op relaties.
Ik geloof eerlijk gezegd ook dat ik liever een, al dan niet open, relatie zou willen met een man. Maar omdat ik een weekendrelatie heb met nr. 1 zou ik een " doordeweekse" relatie met nr. 2, out in the open, wel de ultieme situatie vinden. Nu, op dit moment.
donderdag 3 juli 2014 om 21:12
Juf: waarom ik dat doe? Op bepaalde momenten nemen de negatieve emoties van gemis en/of schuldgevoel de overhand en dan zie ik maar 1 oplossing: kappen. Het blijkt echter dat die gevoelens ook gewoon weer weggaan als ik niet kap.
Blauwevrouw: ik zie het nut van monogamie net zo goed niet.. Nr 1 echter wel. En verder zie ik het net als jij: een echte volledige relatie inclusief gezin, en een leuk vriendje voor erbij. Dream on
Blauwevrouw: ik zie het nut van monogamie net zo goed niet.. Nr 1 echter wel. En verder zie ik het net als jij: een echte volledige relatie inclusief gezin, en een leuk vriendje voor erbij. Dream on
donderdag 3 juli 2014 om 21:17
Polyamoreus, mooi en moeilijk tegelijk..
4 jaar geleden heb ik de beslissing genomen om bij mijn nr1 weg te gaan. Ik was op, ik kon niet meer.. Het gevecht, de frustraties.. Ze werden me te veel, en ik wist dat ik een knoop door moest hakken voor er iets onherstelbaar zou worden beschadigd..
Ik heb hem niet voor mijn nr2 verlaten, en ook niet omdat ik niet meer van hem hield.. Tijdens onze eerste maanden alleen werd het ons beiden duidelijk dat het houden van niet weg was, en na de ontdekking dat hij Asperger is, werd ons, maar met name hem een hoop duidelijk, zeker ook de zaken die mij zo frustreerden..
Hierdoor kon hij daarmee aan de slag gaan en hebben we besloten dat onze scheiding een time out werd
Tegelijkertijd zat LD boven op mijn leven, was ondertussen een heel groot en belangrijk deel van mijn dagelijks leven, op het werk als collega, maar ook privé
Het werd mij al snel duidelijk dat ook al hoefde ik niet te kiezen, ik niet kon kiezen.. Beide waren (zijn) mij dierbaar, beide zitten diep op hun eigen plekje in mijn hart.. Mijn leven is zo ingericht dat ik beide kon geven wat ze nodig hadden, en konden ze mij geven wat ik nodig had zonder dat ik in de knoei kwam, of de een onder de ander "leed"
De jaren verstrijken, situaties veranderden in een rap tempo, gedwongen worden om beide relaties binnen die situaties opnieuw vorm te geven, ... Het is elke keer weer gelukt..
De belangrijkste persoon binnen Polyamorie ben jezelf, leren om te gaan met een hoeveelheid aan emoties, het omgaan met behoeften van meerdere mensen zonder daarbij aan jezelf voorbij te gaan kan behoorlijk lastig zijn.. Naar jezelf blijven luisteren, flexibiliteit en creativiteit zijn nodig om met beide benen op de grond te staan. Blij te zijn met hetgeen wel mogelijk is, beseffen dat sommige dingen een utopie zijn en realisme zijn belangrijke zaken..
Nu ben ik 5 jaar verder.. Heb ik altijd alles onder controle? Neuh.. Heb ik nooit slapeloze nachten? Neuh.. Maar ik ben wel blij met mijn mannen...
4 jaar geleden heb ik de beslissing genomen om bij mijn nr1 weg te gaan. Ik was op, ik kon niet meer.. Het gevecht, de frustraties.. Ze werden me te veel, en ik wist dat ik een knoop door moest hakken voor er iets onherstelbaar zou worden beschadigd..
Ik heb hem niet voor mijn nr2 verlaten, en ook niet omdat ik niet meer van hem hield.. Tijdens onze eerste maanden alleen werd het ons beiden duidelijk dat het houden van niet weg was, en na de ontdekking dat hij Asperger is, werd ons, maar met name hem een hoop duidelijk, zeker ook de zaken die mij zo frustreerden..
Hierdoor kon hij daarmee aan de slag gaan en hebben we besloten dat onze scheiding een time out werd
Tegelijkertijd zat LD boven op mijn leven, was ondertussen een heel groot en belangrijk deel van mijn dagelijks leven, op het werk als collega, maar ook privé
Het werd mij al snel duidelijk dat ook al hoefde ik niet te kiezen, ik niet kon kiezen.. Beide waren (zijn) mij dierbaar, beide zitten diep op hun eigen plekje in mijn hart.. Mijn leven is zo ingericht dat ik beide kon geven wat ze nodig hadden, en konden ze mij geven wat ik nodig had zonder dat ik in de knoei kwam, of de een onder de ander "leed"
De jaren verstrijken, situaties veranderden in een rap tempo, gedwongen worden om beide relaties binnen die situaties opnieuw vorm te geven, ... Het is elke keer weer gelukt..
De belangrijkste persoon binnen Polyamorie ben jezelf, leren om te gaan met een hoeveelheid aan emoties, het omgaan met behoeften van meerdere mensen zonder daarbij aan jezelf voorbij te gaan kan behoorlijk lastig zijn.. Naar jezelf blijven luisteren, flexibiliteit en creativiteit zijn nodig om met beide benen op de grond te staan. Blij te zijn met hetgeen wel mogelijk is, beseffen dat sommige dingen een utopie zijn en realisme zijn belangrijke zaken..
Nu ben ik 5 jaar verder.. Heb ik altijd alles onder controle? Neuh.. Heb ik nooit slapeloze nachten? Neuh.. Maar ik ben wel blij met mijn mannen...
anoniem_187642 wijzigde dit bericht op 03-07-2014 21:20
Reden: Belangrijke info toegevoegd
Reden: Belangrijke info toegevoegd
% gewijzigd
veroordeel wat je ziet, maar wat jij ziet .... ben ik niet
donderdag 3 juli 2014 om 21:18
quote:roodkapjeendewolf schreef op 03 juli 2014 @ 20:43:
[...]
Ja maar dat lijkt in deze situatie niet het probleem te zijn.Nou, dat ben ik toch niet met je eens hoor. Waren het allemaal vrijgezelle personen zonder relatie, dan bestond het probleem niet (afgezien van dingen die hier niet besproken zijn dan)
[...]
Ja maar dat lijkt in deze situatie niet het probleem te zijn.Nou, dat ben ik toch niet met je eens hoor. Waren het allemaal vrijgezelle personen zonder relatie, dan bestond het probleem niet (afgezien van dingen die hier niet besproken zijn dan)
donderdag 3 juli 2014 om 21:19
quote:Ano*k schreef op 03 juli 2014 @ 21:05:
[...]
Jane: dat compliment waardeer ik, dank.
Wat wij bij elkaar herkennen is dat we onze nrs. 1 dingen moeten uitleggen, keer op keer. Kwaadwil is het absoluut niet maar aanvoelen zit er simpelweg niet in. En dan hebben we het niet over de "standaard" Mars-Venus verschillen
Klopt en juist dat kleine stukje hebben onze nrs2 wel. En nog niet eens alleen het aan voelen, alleen al het kleine stukje steun in sommige dinhen. Hoewel nr1 dat gelukkkg weer wat aan het leren is.
@annabel, dat stukje van jou herken ik wel een beetje. Zo ongeveer de
3e dag na een landing voel ik me ook zo. De 4e gaat het iets beter en als ik dan ook nog eventjes wat afstand neem dan gaat het weer beter.
Ik denk dat het ook een stukje loslaten is wat het moeiljjk maakt.
[...]
Jane: dat compliment waardeer ik, dank.
Wat wij bij elkaar herkennen is dat we onze nrs. 1 dingen moeten uitleggen, keer op keer. Kwaadwil is het absoluut niet maar aanvoelen zit er simpelweg niet in. En dan hebben we het niet over de "standaard" Mars-Venus verschillen
Klopt en juist dat kleine stukje hebben onze nrs2 wel. En nog niet eens alleen het aan voelen, alleen al het kleine stukje steun in sommige dinhen. Hoewel nr1 dat gelukkkg weer wat aan het leren is.
@annabel, dat stukje van jou herken ik wel een beetje. Zo ongeveer de
3e dag na een landing voel ik me ook zo. De 4e gaat het iets beter en als ik dan ook nog eventjes wat afstand neem dan gaat het weer beter.
Ik denk dat het ook een stukje loslaten is wat het moeiljjk maakt.
donderdag 3 juli 2014 om 21:21
quote:annabel_k schreef op 03 juli 2014 @ 21:12:
Op bepaalde momenten nemen de negatieve emoties van gemis en/of schuldgevoel de overhand en dan zie ik maar 1 oplossing: kappen. Het blijkt echter dat die gevoelens ook gewoon weer weggaan als ik niet kap.
Schuldgevoel misschien niet zozeer, maar dit is precies mijn ervaring Annabel. Nr. 2 wreef het me nog eens fijntjes in vandaag: "jij hebt al vijf keer gekapt in de afgelopen 9 maanden" (ik herinner mij 4 maar goed;)
Onderschat jezelf niet. Jij kunt dit hanteren. Zolang je jezelf maar hard en eerlijk toespreekt wanneer de aandachtsjunkie in jou de overhand dreigt te krijgen.
Op bepaalde momenten nemen de negatieve emoties van gemis en/of schuldgevoel de overhand en dan zie ik maar 1 oplossing: kappen. Het blijkt echter dat die gevoelens ook gewoon weer weggaan als ik niet kap.
Schuldgevoel misschien niet zozeer, maar dit is precies mijn ervaring Annabel. Nr. 2 wreef het me nog eens fijntjes in vandaag: "jij hebt al vijf keer gekapt in de afgelopen 9 maanden" (ik herinner mij 4 maar goed;)
Onderschat jezelf niet. Jij kunt dit hanteren. Zolang je jezelf maar hard en eerlijk toespreekt wanneer de aandachtsjunkie in jou de overhand dreigt te krijgen.
donderdag 3 juli 2014 om 21:21
quote:roodkapjeendewolf schreef op 03 juli 2014 @ 20:47:
@Look ik begrijp je wel, het is ook gecompliceerd en niet zomaar op te lossen. Ik denk alleen hardop mee om te kijken of er misschien ergens ruimte zit. Soms brengt acceptatie (tijdelijk ) ruimte en lucht.Ik snap ook wel wat jij bedoelt. Geen keuze maken is ook een keuze. Maar acceptatie kan ook luchtkastelen in de hand werken.
@Look ik begrijp je wel, het is ook gecompliceerd en niet zomaar op te lossen. Ik denk alleen hardop mee om te kijken of er misschien ergens ruimte zit. Soms brengt acceptatie (tijdelijk ) ruimte en lucht.Ik snap ook wel wat jij bedoelt. Geen keuze maken is ook een keuze. Maar acceptatie kan ook luchtkastelen in de hand werken.
donderdag 3 juli 2014 om 21:22
quote:Lookolook schreef op donderdag 03 juli 2014 21:18 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="roodkapjeendewolf in "Minnaar deel 24."" class="messagelink">roodkapjeendewolf schreef op 03 juli 2014 @ 20:43</a>:</b>
[...]
Ja maar dat lijkt in deze situatie niet het probleem te zijn.</div></blockquote>Nou, dat ben ik toch niet met je eens hoor. Waren het allemaal vrijgezelle personen zonder relatie, dan bestond het probleem niet (afgezien van dingen die hier niet besproken zijn dan) Het bedrog is toch ook niet alleen het probleem? De mannen ervaren op dit moment volgens mij ook geen probleem. Het probleem zit in de onrust en onvrede van Anouk ...
[...]
Ja maar dat lijkt in deze situatie niet het probleem te zijn.</div></blockquote>Nou, dat ben ik toch niet met je eens hoor. Waren het allemaal vrijgezelle personen zonder relatie, dan bestond het probleem niet (afgezien van dingen die hier niet besproken zijn dan) Het bedrog is toch ook niet alleen het probleem? De mannen ervaren op dit moment volgens mij ook geen probleem. Het probleem zit in de onrust en onvrede van Anouk ...
donderdag 3 juli 2014 om 21:24
quote:jufmafkees schreef op 03 juli 2014 @ 21:07:
[...]
Ik vind het een mooie uitspraak. Maar is het waar? Is het niet zo dat het éffect van de feiten een invloed op je hebben en daarnaast je eigen reactie op die feiten ook bijdragen aan je geluk of ongeluk. (Dus een combi van je eigen reactie met het effect van feiten i.p.v. slechts je eigen reactie.)+1
[...]
Ik vind het een mooie uitspraak. Maar is het waar? Is het niet zo dat het éffect van de feiten een invloed op je hebben en daarnaast je eigen reactie op die feiten ook bijdragen aan je geluk of ongeluk. (Dus een combi van je eigen reactie met het effect van feiten i.p.v. slechts je eigen reactie.)+1
donderdag 3 juli 2014 om 21:26
Sense, en toch krijg ik niet de indruk dat je echt gelukkig bent. Je hebt vaak genoeg zelf geschreven dat je de ene relatie volhoudt omdat je de andere relatie hebt. Dat is niet mijn definitie van gelukkig zijn. Ik snap best dat jij het wilt accepteren omdat andere opties veel minder aantrekkelijk zijn.
donderdag 3 juli 2014 om 21:26
quote:Ano*k schreef op 03 juli 2014 @ 21:21:
[...]
Schuldgevoel misschien niet zozeer, maar dit is precies mijn ervaring Annabel. Nr. 2 wreef het me nog eens fijntjes in vandaag: "jij hebt al vijf keer gekapt in de afgelopen 9 maanden" (ik herinner mij 4 maar goed;)
Onderschat jezelf niet. Jij kunt dit hanteren. Zolang je jezelf maar hard en eerlijk toespreekt wanneer de aandachtsjunkie in jou de overhand dreigt te krijgen.nog herkenbaarder, hoewel van echt kappen bij mij maar 2x sprake is geweest en idd schuldgevoel hier ook nog niet eens een giga rol speelt.
[...]
Schuldgevoel misschien niet zozeer, maar dit is precies mijn ervaring Annabel. Nr. 2 wreef het me nog eens fijntjes in vandaag: "jij hebt al vijf keer gekapt in de afgelopen 9 maanden" (ik herinner mij 4 maar goed;)
Onderschat jezelf niet. Jij kunt dit hanteren. Zolang je jezelf maar hard en eerlijk toespreekt wanneer de aandachtsjunkie in jou de overhand dreigt te krijgen.nog herkenbaarder, hoewel van echt kappen bij mij maar 2x sprake is geweest en idd schuldgevoel hier ook nog niet eens een giga rol speelt.
donderdag 3 juli 2014 om 21:29
quote:roodkapjeendewolf schreef op 03 juli 2014 @ 21:22:
[...]
Het bedrog is toch ook niet alleen het probleem? De mannen ervaren op dit moment volgens mij ook geen probleem. Het probleem zit in de onrust en onvrede van Anouk ...
1 van de problemen die ik zie is dat de weekendrelatie niet bevredigend genoeg is, dat er op een bepaald level niet gecommuniceerd kan worden. En dat die intimiteit bij een tweede wel
gehaald kan worden. Onrust en onvrede is er niet spontaan vanzelf, maar heeft naast Anouk ook met de twee andere personen in haar leven te maken, denk je niet? Je kan de onrust niet oplossen zonder deze personen daar hun rol in te erkennen.
[...]
Het bedrog is toch ook niet alleen het probleem? De mannen ervaren op dit moment volgens mij ook geen probleem. Het probleem zit in de onrust en onvrede van Anouk ...
1 van de problemen die ik zie is dat de weekendrelatie niet bevredigend genoeg is, dat er op een bepaald level niet gecommuniceerd kan worden. En dat die intimiteit bij een tweede wel
gehaald kan worden. Onrust en onvrede is er niet spontaan vanzelf, maar heeft naast Anouk ook met de twee andere personen in haar leven te maken, denk je niet? Je kan de onrust niet oplossen zonder deze personen daar hun rol in te erkennen.
