Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
dinsdag 16 september 2014 om 10:45
Hart, kan je dan nog 1 keer mij het verhaal uitleggen? Hij heeft een slechte relatie, maar kiest uiteindelijk toch voor zijn relatie. Da's pech voor jou, maar wel goed voor zijn gezin. Op zich kan ik dat waarderen. Dat hij de stekker eruit trekt omdat het te diep gaat en ten koste van zijn gezin gaat snap ik ook nog. Het is niet de tig anderen die hij heeft, schrijf je in je laatste posts. Wat dan wel?
dinsdag 16 september 2014 om 10:47
Roodkapje@ daar ben ik het mee eens. Uiteindelijk wordt je toch geconfronteerd met emoties, veranderingen van beide zijden. Helemaal niet erg als je als minnaars er maar open en eerlijk over blijft. Zeker ook naar je eigen gevoelens. Soms duurt het even om mijn eigen motivatie, belang en verlangens te doorgronden. Ik blijf dit wel doen. En het belangrijkste levert het voldoende vreugde en verrijking op en doe ik dat ook nog voor de ander of blijf ik vasthouden/ hangen in iets wat niet meer goed voor me is.
dinsdag 16 september 2014 om 10:50
quote:roodkapjeendewolf schreef op 16 september 2014 @ 10:29:
@look :ik weet niet hoor. Al die maniertjes die ik hier vaak lees om jezelf te beschermen ; ;prikkeldraad en betonstorten , risico spreiding etc etc ) vind ik juist vaak wat sneu.
Je leeft met je hart , ook als je vreemdgaat en dieptepunten horen nu eenmaal bij de hoogtepunten. Zo stoer en nonchalant hoeft het voor mij niet te gaan Ik heb geen maniertjes, maar op dit vlak leef ik zeker ook met mijn hoofd. Ik weet wat mijn prioriteit heeft: mijn gezin. En ja, daarbuiten speel ik. Maar zodra het gevaarlijk wordt voor mijn gezin, dan weet ik wat ik moet doen. Ik heb gevoel, ik heb ook gevoelens voor mijn minnaar. Maar ik heb geen zin in drama en jankpartijen en jaloezie en opgebroken relaties omdat je je hoofd totaal verloren bent. Ik kan heel goed hoogtepunten beleven zonder dat ik daarvoor een dieptepunt moet hebben in mijn minnaarsrelatie. Dieptepunten heb ik al genoeg gezien. Een minnaarsrelatie is een kadootje voor mij, geen 2e relatie met voor- en tegens. Dat werkt voor mij (en vele, vele anderen) niet. Je kunt niet net doen alsof je een relatie hebt, puur omdat je voor de rest van zijn leven niet bestaat. En ik weet niet wat ik meer sneu vind, je hoofd erbij houden of uiteindelijk 3 hoog achter eindigen omdat je sprookje niet uitkwam. Of jankend van verdriet 10 kilo afvallen of erbij vreten met chocola. Ieder zijn manier van minnaarschap, zullen we maar zeggen
@look :ik weet niet hoor. Al die maniertjes die ik hier vaak lees om jezelf te beschermen ; ;prikkeldraad en betonstorten , risico spreiding etc etc ) vind ik juist vaak wat sneu.
Je leeft met je hart , ook als je vreemdgaat en dieptepunten horen nu eenmaal bij de hoogtepunten. Zo stoer en nonchalant hoeft het voor mij niet te gaan Ik heb geen maniertjes, maar op dit vlak leef ik zeker ook met mijn hoofd. Ik weet wat mijn prioriteit heeft: mijn gezin. En ja, daarbuiten speel ik. Maar zodra het gevaarlijk wordt voor mijn gezin, dan weet ik wat ik moet doen. Ik heb gevoel, ik heb ook gevoelens voor mijn minnaar. Maar ik heb geen zin in drama en jankpartijen en jaloezie en opgebroken relaties omdat je je hoofd totaal verloren bent. Ik kan heel goed hoogtepunten beleven zonder dat ik daarvoor een dieptepunt moet hebben in mijn minnaarsrelatie. Dieptepunten heb ik al genoeg gezien. Een minnaarsrelatie is een kadootje voor mij, geen 2e relatie met voor- en tegens. Dat werkt voor mij (en vele, vele anderen) niet. Je kunt niet net doen alsof je een relatie hebt, puur omdat je voor de rest van zijn leven niet bestaat. En ik weet niet wat ik meer sneu vind, je hoofd erbij houden of uiteindelijk 3 hoog achter eindigen omdat je sprookje niet uitkwam. Of jankend van verdriet 10 kilo afvallen of erbij vreten met chocola. Ieder zijn manier van minnaarschap, zullen we maar zeggen
dinsdag 16 september 2014 om 10:51
quote:divergentthinking schreef op 16 september 2014 @ 10:44:
Wist je dat ik tijdens de laatste paar afspraken steeds gekkere plekken plande. De ruimte, weer een te gekke restaurant, dat was het zo een betje de enige afwisseling en zorgde voor een beetje afleiding tot we 'aan de slag' gingen.
Echt qua gesprekken, tabula rasa.
Laatst zatten we te prutten rondom barbecue en hapjes bakken. Lekker weertje. Biertje. Als aanloop tot. En op mijn idee en initiatief. Wat was ik opgelucht...
Is dit ook allemaal een teken dat het einddatum is geweest, ongeacht de sex goed bleef?
edit: hetzelfde gedachte.Eh... Als je dit nu zelf terug leest, wat denk je dan zelf?
Wist je dat ik tijdens de laatste paar afspraken steeds gekkere plekken plande. De ruimte, weer een te gekke restaurant, dat was het zo een betje de enige afwisseling en zorgde voor een beetje afleiding tot we 'aan de slag' gingen.
Echt qua gesprekken, tabula rasa.
Laatst zatten we te prutten rondom barbecue en hapjes bakken. Lekker weertje. Biertje. Als aanloop tot. En op mijn idee en initiatief. Wat was ik opgelucht...
Is dit ook allemaal een teken dat het einddatum is geweest, ongeacht de sex goed bleef?
edit: hetzelfde gedachte.Eh... Als je dit nu zelf terug leest, wat denk je dan zelf?
dinsdag 16 september 2014 om 11:01
dinsdag 16 september 2014 om 11:17
dinsdag 16 september 2014 om 11:27
Look
Al wat jij schrijft is zoals het is.
Maar trok hij de stekker eruit omdat het te diep ging of was het spel gewoon over zijn hoogtepunt heen?
Ik dacht het eerste,nu ik weet dat er een aantal jaar terug zich ook al zoiets heeft afgespeeld denk ik het laatste.
Het eerste vind ik een fijnere gedachte.Ik ben niet zo van de spelletjes.
Dit alles heeft natuurlijk met mijn zelfbeeld te maken.Ik moet uitvissen welke plek ik in zijn leven inneem en of ik me daar prettig bij voel.
Ik heb een relatie,ben getrouwd en niet ongelukkig.Mijn nm1 is lief,rustig en stabiel.Waarom ik zover ben gegaan?Geen vlucht,misschien een vlucht uit de sleur,het alledaagse,het gewone.Dan denk ik eerder de enorme ego boost die je krijgt omdat iemand zo weg van je is.Of ik mijn nm1 had verlaten voor hem?Nee,dat denk ik niet.Dat was heel dom geweest als ik dat had gedaan want er is in de basis niets mis.Misschien was ik wel verveeld en stond ik er voor open.Ik weet het allemaal niet.Ik ben nog zoekende in deze nieuwe levensfase.
Al wat jij schrijft is zoals het is.
Maar trok hij de stekker eruit omdat het te diep ging of was het spel gewoon over zijn hoogtepunt heen?
Ik dacht het eerste,nu ik weet dat er een aantal jaar terug zich ook al zoiets heeft afgespeeld denk ik het laatste.
Het eerste vind ik een fijnere gedachte.Ik ben niet zo van de spelletjes.
Dit alles heeft natuurlijk met mijn zelfbeeld te maken.Ik moet uitvissen welke plek ik in zijn leven inneem en of ik me daar prettig bij voel.
Ik heb een relatie,ben getrouwd en niet ongelukkig.Mijn nm1 is lief,rustig en stabiel.Waarom ik zover ben gegaan?Geen vlucht,misschien een vlucht uit de sleur,het alledaagse,het gewone.Dan denk ik eerder de enorme ego boost die je krijgt omdat iemand zo weg van je is.Of ik mijn nm1 had verlaten voor hem?Nee,dat denk ik niet.Dat was heel dom geweest als ik dat had gedaan want er is in de basis niets mis.Misschien was ik wel verveeld en stond ik er voor open.Ik weet het allemaal niet.Ik ben nog zoekende in deze nieuwe levensfase.
dinsdag 16 september 2014 om 11:32
Hart, misschien is het wel een combinatie van beide. Blijkbaar voelde hij zich tot je aangetrokken en miste hij ook iets in zijn eigen relatie. In tijden van lust en verliefdheid denk je niet zo diep na. Pas als de eerste stof is neergedwarreld, kom je tot inzicht en zie je de gevaren En wie weet kwam je wel te dichtbij en moet het nu stoppen. Belooft hij zichzelf nu écht op zijn relatie te gaan focussen. En gaat het over een tijdje weer bij hem jeuken en vervliegt zijn verstand weer.
Ik denk dat de vraag inderdaad is wat je zelf wil, waarom je hiervoor open stond en wat je er zelf uit denkt te halen. Als je de sleur mist en je komt over een paar jaar weer iemand tegen met wie je die klik hebt, zou dat wat je nu ervaren hebt dan minder maken?
Ik denk dat de vraag inderdaad is wat je zelf wil, waarom je hiervoor open stond en wat je er zelf uit denkt te halen. Als je de sleur mist en je komt over een paar jaar weer iemand tegen met wie je die klik hebt, zou dat wat je nu ervaren hebt dan minder maken?
dinsdag 16 september 2014 om 11:54
Look,
Het verschil zou zijn dat ik het nooit meer zou betrekken op mijn nm 1 relatie.
Die twijfel heb je alleen bij de eerste denk ik.Als je het als spel gaat zien gaat die gedachte weg.
De tijd dat het moest stoppen is een jaar geleden,dat duurde niet zo lang.Een paar weken.Het afgelopen jaar heeft het een beetje doorgerommeld zeg maar.Er is altijd wel contact geweest en een aantal keren sex.Gewoon omdat de tijd en gelegenheid er niet zoveel is.
Laatst een goed gesprek gehad.Want het werd een rommeltje.Wij zien elkaar met nm 1 erbij.De ene keer afstandelijk,de volgende keer kwam de stoom uit zijn oren.
Werd ik gek van dus wat wil je?Hij wil mij niet kwijt.Nu heb ik dus een minnaar.
Het verschil zou zijn dat ik het nooit meer zou betrekken op mijn nm 1 relatie.
Die twijfel heb je alleen bij de eerste denk ik.Als je het als spel gaat zien gaat die gedachte weg.
De tijd dat het moest stoppen is een jaar geleden,dat duurde niet zo lang.Een paar weken.Het afgelopen jaar heeft het een beetje doorgerommeld zeg maar.Er is altijd wel contact geweest en een aantal keren sex.Gewoon omdat de tijd en gelegenheid er niet zoveel is.
Laatst een goed gesprek gehad.Want het werd een rommeltje.Wij zien elkaar met nm 1 erbij.De ene keer afstandelijk,de volgende keer kwam de stoom uit zijn oren.
Werd ik gek van dus wat wil je?Hij wil mij niet kwijt.Nu heb ik dus een minnaar.
dinsdag 16 september 2014 om 12:08
quote:hart01 schreef op 16 september 2014 @ 11:27:
nu ik weet dat er een aantal jaar terug zich ook al zoiets heeft afgespeeld denk ik het laatste.
Dan snap ik bovenstaande niet zo goed. Het is toch heel goed mogelijk dat hij voor jou andere gevoelens had dan voor zijn eerste minnares?
Misschien heeft hij helemaal niet tegen je gelogen over zijn gevoel. Hij heeft je alleen niet verteld dat hij vaker een affaire heeft (gehad).
nu ik weet dat er een aantal jaar terug zich ook al zoiets heeft afgespeeld denk ik het laatste.
Dan snap ik bovenstaande niet zo goed. Het is toch heel goed mogelijk dat hij voor jou andere gevoelens had dan voor zijn eerste minnares?
Misschien heeft hij helemaal niet tegen je gelogen over zijn gevoel. Hij heeft je alleen niet verteld dat hij vaker een affaire heeft (gehad).
dinsdag 16 september 2014 om 12:18
Wat een zinnige dingen worden toch gezegd hier. Look, wat sta je er stevig en vooral realistisch in. Dat is denk ik wel de beste manier; geniet van de momenten die je met nr2 hebt, maar laat je hormonen niet met je hoofd ervan door gaan.
Wat ik me altijd ook voor ogen houdt, vooral als ik ook naar het verhaal van Hart kijk; nr2 is niet eerlijk tegen degene met wie hij zijn leven deelt, waarom zou hij tegenover jou wel open kaart spelen? Maar Hart, vul voor je nr2 niets in wat je niet zeker weet. Ga niet gokken op wat hij denkt, en weeg niet ieder woord. Vrouwen kunnen keien zijn in het kapot analyseren van dingen, het leggen van linken die je denkt te zien. Daar maak je jezelf gek mee.
Ook ik ken het gevoel overigens dat je je bedrogen voelt, het idee dat je bespeelt bent, tegelijkertijd heb ik hetzelfde ook gedaan voordat hier thuis een open relatie ontstond. En nee dat is een rotgevoel dat je doet twijfelen aan alles en jezelf.
Ik heb nu voor mijzelf een time-out besloten. exnr2 en ik blijven een zekere seksuele aantrekkingskracht houden als we elkaar zien, maar tegelijkertijd zijn we als water en vuur. Waarbij ik denk dat ergens dat altijd geweest is maar dat ik enorm veranderd ben in de loop der tijd waardoor ik, verlost van mijn roze bril en verdwaalde vlinders, hem zie zoals hij daadwerkelijk is.
Moet overigens wel zeggen dat ik nu van dichtbij meemaak hoe nr1 met zijn vriendinnen omgaat ik me verbaas hoe makkelijk vrouwen zich kunnen laten gaan in een contact. Vrouwen willen zich heel graag heel speciaal voelen en kunnen soms bedelen om aandacht. Ooit was ik ook zo realiseerde ik me.
Wat ik me altijd ook voor ogen houdt, vooral als ik ook naar het verhaal van Hart kijk; nr2 is niet eerlijk tegen degene met wie hij zijn leven deelt, waarom zou hij tegenover jou wel open kaart spelen? Maar Hart, vul voor je nr2 niets in wat je niet zeker weet. Ga niet gokken op wat hij denkt, en weeg niet ieder woord. Vrouwen kunnen keien zijn in het kapot analyseren van dingen, het leggen van linken die je denkt te zien. Daar maak je jezelf gek mee.
Ook ik ken het gevoel overigens dat je je bedrogen voelt, het idee dat je bespeelt bent, tegelijkertijd heb ik hetzelfde ook gedaan voordat hier thuis een open relatie ontstond. En nee dat is een rotgevoel dat je doet twijfelen aan alles en jezelf.
Ik heb nu voor mijzelf een time-out besloten. exnr2 en ik blijven een zekere seksuele aantrekkingskracht houden als we elkaar zien, maar tegelijkertijd zijn we als water en vuur. Waarbij ik denk dat ergens dat altijd geweest is maar dat ik enorm veranderd ben in de loop der tijd waardoor ik, verlost van mijn roze bril en verdwaalde vlinders, hem zie zoals hij daadwerkelijk is.
Moet overigens wel zeggen dat ik nu van dichtbij meemaak hoe nr1 met zijn vriendinnen omgaat ik me verbaas hoe makkelijk vrouwen zich kunnen laten gaan in een contact. Vrouwen willen zich heel graag heel speciaal voelen en kunnen soms bedelen om aandacht. Ooit was ik ook zo realiseerde ik me.
dinsdag 16 september 2014 om 12:19
quote:roodkapjeendewolf schreef op 16 september 2014 @ 10:29:
@look :ik weet niet hoor. Al die maniertjes die ik hier vaak lees om jezelf te beschermen ; ;prikkeldraad en betonstorten , risico spreiding etc etc ) vind ik juist vaak wat sneu.
Je leeft met je hart , ook als je vreemdgaat en dieptepunten horen nu eenmaal bij de hoogtepunten. Zo stoer en nonchalant hoeft het voor mij niet te gaan
He bah wat klinkt dat hautain, over de maniertjes en het sneue. En ik lees er heel veel oordelen in.
Ik leef met mijn hart, maar ik hou wel mijn kop erbij. Ik ben in het verleden heel diep gegaan en dat heeft grote wonden geslagen op verschillende plaatsen, bij meerdere personen. Daar heb ik verantwoordelijkheid voor te nemen en dat doe ik ook. De bootsman zit niet zo diep qua gevoel, maar ik zie dat er wel een bepaalde band ontstaat die het sexvriend-deel ontstijgt. En dat is prima en daar schrijf ik hier graag over.
Ik schrijf hier niet of nauwelijks meer over andere mannen die wel binnenkomen of binnenkwamen. Allereerst is de schrijvende populatie hier enorm veranderd en weten veel schrijvers van dit moment niet of nauwelijks iets van mijn hele geschiedenis, tenzij me loupen. En hoeven mijn meelezers ook gewoon niet alles tot in detail te weten, zeker als ze over zichzelf lezen.
@look :ik weet niet hoor. Al die maniertjes die ik hier vaak lees om jezelf te beschermen ; ;prikkeldraad en betonstorten , risico spreiding etc etc ) vind ik juist vaak wat sneu.
Je leeft met je hart , ook als je vreemdgaat en dieptepunten horen nu eenmaal bij de hoogtepunten. Zo stoer en nonchalant hoeft het voor mij niet te gaan
He bah wat klinkt dat hautain, over de maniertjes en het sneue. En ik lees er heel veel oordelen in.
Ik leef met mijn hart, maar ik hou wel mijn kop erbij. Ik ben in het verleden heel diep gegaan en dat heeft grote wonden geslagen op verschillende plaatsen, bij meerdere personen. Daar heb ik verantwoordelijkheid voor te nemen en dat doe ik ook. De bootsman zit niet zo diep qua gevoel, maar ik zie dat er wel een bepaalde band ontstaat die het sexvriend-deel ontstijgt. En dat is prima en daar schrijf ik hier graag over.
Ik schrijf hier niet of nauwelijks meer over andere mannen die wel binnenkomen of binnenkwamen. Allereerst is de schrijvende populatie hier enorm veranderd en weten veel schrijvers van dit moment niet of nauwelijks iets van mijn hele geschiedenis, tenzij me loupen. En hoeven mijn meelezers ook gewoon niet alles tot in detail te weten, zeker als ze over zichzelf lezen.
dinsdag 16 september 2014 om 12:22
In de Vrouw van afgelopen weekend staat een artikel over vreemdgaan. Vrouwen willen begeerd worden, aandacht, bevestiging en willen ook gevoelens hebben voor die man, om het voor zichzelf te legitimeren. Wat willen mannen? Sex.
Zoals we hier wel vaker roepen: vrouwen geven sex voor de aandacht, mannen geven aandacht voor de sex.
Zoals we hier wel vaker roepen: vrouwen geven sex voor de aandacht, mannen geven aandacht voor de sex.
dinsdag 16 september 2014 om 12:25
Het wordt hier steeds meer een ver-van-mijn-bed-show. Door al het gewauwel over gevoelens en wat zal hij gedacht hebben toen hij dit zei, navelstaarderij en andere wollige zaken. En omdat het hele minnaarschap niet meer op mij van toepassing is.
Ik ga maar weer eens in de meeleesstand. Have fun ladies!
Ik ga maar weer eens in de meeleesstand. Have fun ladies!
dinsdag 16 september 2014 om 12:33
Engel, dank voor het compliment
Ik sta er inderdaad vrij nuchter in, maar dat wil niet zeggen het ook altijd zo werkt. Ik kan me ook nog heel goed herinneren dat toen ik ernstig ziek was en het heel slecht met mij ging, ik realiseerde dat je dat niet kunt delen met iemand die mijn bestaan geheim moet houden, althans, niet op de manier dat je voor het delen van je last ook steun op gewenste momenten terug krijgt, simpelweg omdat hij dat niet kan realiseren omdat ik zijn grote geheim ben. En daarom waardeerde ik het dat hij op zijn manier wel liet blijken dat hij met mij meeleefde.
Of het moment waarop ik mij realiseerde dat hij al een fase verder was en ik nog in de fase ervoor was en me stoorde aan het "drukdrukdruk" op zijn werk. Maar anders dan wat ik hier vaak lees, ging ik bij mezelf te rade wat ik van hem nodig had en of het nog goed genoeg was. Je kunt een ander niet veranderen, ik kan hoogstens voor mezelf bepalen of iets/iemand nog goed genoeg is voor mij en of de voordelen nog opwegen tegen de nadelen. En dat deed het. Hij is nog steeds een erg leuk persoon, we kunnen nog steeds goed met elkaar praten. Maar het is niet meer 24/7 en dat is ok. Ik trek mijn eigen plan, wetende dat er aan de andere kant van Nl iemand is die om mij geeft. En om wie ik geef, ook al spreken we elkaar niet meer dagelijks. Het is goed zo.
En wie weet hoor ik ook wel in het rijtje bejaardenminnaressen bij wie de glans er wel een beetje af is. En dat is ook ok. Want in de basis heb ik het niet nodig. Het zou alleen leuk zijn als er af en toe nog wel een kersje te snoepen valt.
Ik sta er inderdaad vrij nuchter in, maar dat wil niet zeggen het ook altijd zo werkt. Ik kan me ook nog heel goed herinneren dat toen ik ernstig ziek was en het heel slecht met mij ging, ik realiseerde dat je dat niet kunt delen met iemand die mijn bestaan geheim moet houden, althans, niet op de manier dat je voor het delen van je last ook steun op gewenste momenten terug krijgt, simpelweg omdat hij dat niet kan realiseren omdat ik zijn grote geheim ben. En daarom waardeerde ik het dat hij op zijn manier wel liet blijken dat hij met mij meeleefde.
Of het moment waarop ik mij realiseerde dat hij al een fase verder was en ik nog in de fase ervoor was en me stoorde aan het "drukdrukdruk" op zijn werk. Maar anders dan wat ik hier vaak lees, ging ik bij mezelf te rade wat ik van hem nodig had en of het nog goed genoeg was. Je kunt een ander niet veranderen, ik kan hoogstens voor mezelf bepalen of iets/iemand nog goed genoeg is voor mij en of de voordelen nog opwegen tegen de nadelen. En dat deed het. Hij is nog steeds een erg leuk persoon, we kunnen nog steeds goed met elkaar praten. Maar het is niet meer 24/7 en dat is ok. Ik trek mijn eigen plan, wetende dat er aan de andere kant van Nl iemand is die om mij geeft. En om wie ik geef, ook al spreken we elkaar niet meer dagelijks. Het is goed zo.
En wie weet hoor ik ook wel in het rijtje bejaardenminnaressen bij wie de glans er wel een beetje af is. En dat is ook ok. Want in de basis heb ik het niet nodig. Het zou alleen leuk zijn als er af en toe nog wel een kersje te snoepen valt.
dinsdag 16 september 2014 om 12:34
Interessante discussie hier. Ik ben het wel heel erg eens met Look en Oranje. Volgens mij is zoals zij erin staan, de enige manier om buiten de deur te n**ken zonder dat je in een enorm drama beland. Ik vind het dus allesbehalve sneu, dat betonstorten en hoofd erbij houden. Als je een gezin hebt, en dat gezin is je lief, dan is dat de enige manier.
Gisteren een interessant chat gesprek met ex nr 2 gehad (Buitenlander). Hij mist mij meer dan ik hem, opvallend genoeg, we hebben sinds het “uit” is maar 2x kort contact gehad ipv elke dag de hele dag door.. en dat mist hij. Ik niet echt, vind het wel rustig zo. Wel uitgesproken dat we elkaar wellicht nog wel eens treffen, voor een fijne date, over een tijdje. Maar de intensiteit van de gevoelens en het contact van begin dit jaar komt niet meer terug, en dat is maar goed ook.
En dan hebben we nog meneer nummer 3, de schoolpleinvader/vriend. Die jaagt vrolijk verder en ik hou hem vrolijk af. Geen zin in gedoe. Hij is leuk en lekker zat, daar ligt het niet aan. Maar mijn hart zit op slot en mijn hoofd wil niet vreemdgaan momenteel.
Gisteren een interessant chat gesprek met ex nr 2 gehad (Buitenlander). Hij mist mij meer dan ik hem, opvallend genoeg, we hebben sinds het “uit” is maar 2x kort contact gehad ipv elke dag de hele dag door.. en dat mist hij. Ik niet echt, vind het wel rustig zo. Wel uitgesproken dat we elkaar wellicht nog wel eens treffen, voor een fijne date, over een tijdje. Maar de intensiteit van de gevoelens en het contact van begin dit jaar komt niet meer terug, en dat is maar goed ook.
En dan hebben we nog meneer nummer 3, de schoolpleinvader/vriend. Die jaagt vrolijk verder en ik hou hem vrolijk af. Geen zin in gedoe. Hij is leuk en lekker zat, daar ligt het niet aan. Maar mijn hart zit op slot en mijn hoofd wil niet vreemdgaan momenteel.
dinsdag 16 september 2014 om 12:36
@oranje : het was een reactie op Look die " het naïeve " van sommige mensen op bepaalde manier veroordeeld. Ik wil ermee zeggen dat het een niet beter hoeft te zijn dan het ander. Ik merk ook dat ik door schade en schande wijs wordt en mijn hart bescherm , ik vind dit zelf een signaal waar ik niet zo blij mee ben. Leven vanuit angst ( angst voor teleurstelling of pijn) vind ik niet prettig. Ik wil met open vizier en hart contact met mensen aangaan en niet te geslepen zijn. Iedereen doet wat het beste past.
dinsdag 16 september 2014 om 12:36
Engel,
Kapot analyseren is mijn specialiteit
Minnaar noemt mij dan ook "zijn denkertje"
Als ik weer eens een ingewikkelde gevoelens vraag voor zijn voeten gooi.Zegt hij altijd:ahhh je bent weer even lekker aan het nadenken over alles.
Roos,
Is dat een optie?
Als je eenmaal met dat bijltje heb gehakt weet je wel hoe het werkt toch?
Theemok,
Sorry...vrouwen en gevoelens.Blijft" een dingetje"
Kapot analyseren is mijn specialiteit
Minnaar noemt mij dan ook "zijn denkertje"
Als ik weer eens een ingewikkelde gevoelens vraag voor zijn voeten gooi.Zegt hij altijd:ahhh je bent weer even lekker aan het nadenken over alles.
Roos,
Is dat een optie?
Als je eenmaal met dat bijltje heb gehakt weet je wel hoe het werkt toch?
Theemok,
Sorry...vrouwen en gevoelens.Blijft" een dingetje"
dinsdag 16 september 2014 om 12:40
Ik wil wel reageren maar het gaat me gewoon te snel én ik heb er de tijd niet voor maar ik was het eens met Look en Oranje herinner ik me al lezende
Ik hou het maar even op waar ik zelf gebleven was: date met lekkere afkickminnaar waar ik ineens niet om stond te springen: nou da's nu wel anders :p want ik heb er zin in!! Hoe heerlijk om van zo'n lekkere man te mogen genieten, die niet achter mij aan zit, puur elkaar zien om de sex, het is zoals ik het wil
De twijfel zit 'm alleen erin dat ik zelf graag het overhethoogtepunt heen moment in de hand wil houden (zeg maar gerust bang voor de afwijzing ) Lichamelijk is ie echt mijn droomman mmm Maar uit zelfbehoud denk ik telkens nadat we elkaar hebben gezien/gevoeld, nou dat was het dan... vandaar mijn woord afkickminnaar... maar nee hoor, hij wil me gewoon nog steeds zien dus we gaan lekker door Kan niet wachten
De intensiteit wordt overigens minder dus dat stoppenmoment komt wel maar er kan nog best een keertje bij :p
Ik hou het maar even op waar ik zelf gebleven was: date met lekkere afkickminnaar waar ik ineens niet om stond te springen: nou da's nu wel anders :p want ik heb er zin in!! Hoe heerlijk om van zo'n lekkere man te mogen genieten, die niet achter mij aan zit, puur elkaar zien om de sex, het is zoals ik het wil
De twijfel zit 'm alleen erin dat ik zelf graag het overhethoogtepunt heen moment in de hand wil houden (zeg maar gerust bang voor de afwijzing ) Lichamelijk is ie echt mijn droomman mmm Maar uit zelfbehoud denk ik telkens nadat we elkaar hebben gezien/gevoeld, nou dat was het dan... vandaar mijn woord afkickminnaar... maar nee hoor, hij wil me gewoon nog steeds zien dus we gaan lekker door Kan niet wachten
De intensiteit wordt overigens minder dus dat stoppenmoment komt wel maar er kan nog best een keertje bij :p
