Seks
alle pijlers
Minnaar deel 25.
zondag 20 juli 2014 om 22:35
Al 24 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankert in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de kast?
Met andere woorden...
Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met groot gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?
Dit topic is bedoelt voor discussie met gelijkgestemden. Voor oordeel en dis-nuances zijn andere topics.
Kanttekening van mij: ik zie graag avatars bij de (vaste) schrijvers. Dan blijven we kleurrijke loeders!
zondag 3 augustus 2014 om 20:18
Klopt Roos!Had verwacht dat ik na al deze tijd bij het zien van een foto wel had kunnen zeggen dat ik die test met gemak ga doorstaan.Daar ben ik niet zeker van.En testen gaat hij me,dat weet ik zeker.Bezint eer ge begint dus.Ik had echt vorig jaar wat meer ruggengraat moeten tonen.Als ik hem toen niet half had afgewezen maar helemaal had ik deze stomme test niet hoeven te doen.Voel mij nu een zwakkeling.
zondag 3 augustus 2014 om 21:35
Bloem, ik denk dat het altijd lastig zal zijn als je ineens weer met hem geconfronteerd wordt als je er niet op bedacht bent. Als je dat van te voren wete dan kan je je er op bewapenen, het prikkeldraad om je hart. Zoniet? Tja, dan wordt het slikken.
Puzzled, sterk van je! Heeft hij na jouw bericht nog wat terug gestuurd?
Oranje: heb je LM inmiddels al in RL gezien dat hij je vertelde alleen voor een ONS te kunnen gaan? Of nog steeds alleen maar virtueel contact? Ga je hem dan nog wel ontmoeten of is het al "movin' on"?
Mikmakk, ik begrijp helemaal wat je bedoelt met missen. Ik voel exact hetzelfde met mijn ex 2. Het is echt een leegte die je dan voelt, het lijkt (is?) een rouwproces.
Alexia, hoe gaat het nu verder met jou en je huwelijk? Wil je er nog steeds voor gaan, ondanks het jarenlange gebrek aan seks? Kan je mij eens uitleggen waarom je bij je man blijft? Ik zit in dezelfde situatie, nog langer zelfs geen seks, 2 jaar een minnaar gehad, maar blijf toch bij mijn nr1. Toch als ik eerlijk ben weet ik nog steeds niet goed waarom ik ermee door wil gaan. Angst alleen achter te blijven, toch genoeg liefde voor hem, gemakszucht, ik snap mijzelf echt niet.
Heidi, leuk dat je er weer (even?) bent. Fijn dat alles goed loopt met de zaak!
Puzzled, sterk van je! Heeft hij na jouw bericht nog wat terug gestuurd?
Oranje: heb je LM inmiddels al in RL gezien dat hij je vertelde alleen voor een ONS te kunnen gaan? Of nog steeds alleen maar virtueel contact? Ga je hem dan nog wel ontmoeten of is het al "movin' on"?
Mikmakk, ik begrijp helemaal wat je bedoelt met missen. Ik voel exact hetzelfde met mijn ex 2. Het is echt een leegte die je dan voelt, het lijkt (is?) een rouwproces.
Alexia, hoe gaat het nu verder met jou en je huwelijk? Wil je er nog steeds voor gaan, ondanks het jarenlange gebrek aan seks? Kan je mij eens uitleggen waarom je bij je man blijft? Ik zit in dezelfde situatie, nog langer zelfs geen seks, 2 jaar een minnaar gehad, maar blijf toch bij mijn nr1. Toch als ik eerlijk ben weet ik nog steeds niet goed waarom ik ermee door wil gaan. Angst alleen achter te blijven, toch genoeg liefde voor hem, gemakszucht, ik snap mijzelf echt niet.
Heidi, leuk dat je er weer (even?) bent. Fijn dat alles goed loopt met de zaak!
zondag 3 augustus 2014 om 21:37
Hi dames,
Ik lees als sinds eind vorig jaar mee en nu toch maar een post… Ik herkende me namelijk heel erg in het stukje dat Anouk heeft gepost.
Achtergrond: Man en ik zijn bijna 8 jaar samen, waarvan 1,5 getrouwd. Ik heb aangegeven behoefte te hebben aan wat spanning buiten ons huwelijk, man heeft dit absoluut niet en wilde ook niet dat ik hier iets mee ging doen. Voor hem was het hiermee klaar. Man en ik hebben het gezellig en hebben een stabiele relatie. De spanning is na zoveel jaar helaas wel ver te zoeken. Verder prima seksleven.
Ik heb echter toch de stoute schoenen aangetrokken…. Nu heb ik sinds eind vorig jaar een vaste minnaar. Deze man blijkt alles te zijn wat ik ooit wilde in een man, elke keer als ik hem zie is het vuurwerk. Het duurde dus ook niet lang voordat ik verliefd werd. We bleven onze grens verleggen. We hadden in het begin afgesproken dat als een van ons verliefd zou worden, dat we zouden stoppen. We zijn alleen beiden verliefd geworden, houden van elkaar en bellen dagelijks (meestal wel m.u.v. het weekend). We zagen elkaar wekelijks. Voor de zomer hebben we afgesproken alleen nog een vriendschappelijke relatie te onderhouden. De laatste date voordat we als vrienden verder zouden gaan was erg moeilijk, maar wel fijn. Tot zover prima. Gisteren hebben we een wandeling gemaakt en samen geluncht, heel normaal eigenlijk. Maar het was zo fijn, de gedachte dat mijn leven er ook zo uit zou kunnen zien… Dat deed pijn. Nu ben ik weer rustig, maar het heeft me dus echt ruim een dag gekost om weer met beide benen op de grond te komen. Inclusief tranen
Hier schrok ik wel van. Ik blijk het dus nog steeds moeilijk om te realiseren dat ik nooit een normaal leven met hem zou hebben. Hij elke avond terug naar huis naar zijn vriendin, die gedachte doet me nog steeds erg veel pijn. Hoewel ik hem natuurlijk alle geluk van de wereld gun, heel dubbel allemaal. Het is zo erg dat ik zelfs jaloers ben op zijn partner… Erg vervelend, dit is eigenlijk al best lang zo en ik had verwacht/gehoopt dat dit beter zou worden toen we hadden besloten alleen nog vrienden te zijn.
Nu weet ik dus niet zo goed hoe ik de situatie en hem wat meer los kan laten. Ik ga hem morgen vertellen dat ik in ieder geval de komende tijd niet wil afspreken omdat ik dat blijkbaar nog niet aan kan. Ik blijf me vasthouden aan de gedachte dat als ik al acht jaar een relatie zou hebben met minnaar, dat hij dan ook niet zo bijzonder meer is, en dat ook dat als ‘normaal’ zou gaan voelen. Ik moet nu dus echt even afkicken van hem… Tips zijn heel erg welkom!!
Heel erg bedankt voor het lezen, het typen lucht zelfs al op!
Ik lees als sinds eind vorig jaar mee en nu toch maar een post… Ik herkende me namelijk heel erg in het stukje dat Anouk heeft gepost.
Achtergrond: Man en ik zijn bijna 8 jaar samen, waarvan 1,5 getrouwd. Ik heb aangegeven behoefte te hebben aan wat spanning buiten ons huwelijk, man heeft dit absoluut niet en wilde ook niet dat ik hier iets mee ging doen. Voor hem was het hiermee klaar. Man en ik hebben het gezellig en hebben een stabiele relatie. De spanning is na zoveel jaar helaas wel ver te zoeken. Verder prima seksleven.
Ik heb echter toch de stoute schoenen aangetrokken…. Nu heb ik sinds eind vorig jaar een vaste minnaar. Deze man blijkt alles te zijn wat ik ooit wilde in een man, elke keer als ik hem zie is het vuurwerk. Het duurde dus ook niet lang voordat ik verliefd werd. We bleven onze grens verleggen. We hadden in het begin afgesproken dat als een van ons verliefd zou worden, dat we zouden stoppen. We zijn alleen beiden verliefd geworden, houden van elkaar en bellen dagelijks (meestal wel m.u.v. het weekend). We zagen elkaar wekelijks. Voor de zomer hebben we afgesproken alleen nog een vriendschappelijke relatie te onderhouden. De laatste date voordat we als vrienden verder zouden gaan was erg moeilijk, maar wel fijn. Tot zover prima. Gisteren hebben we een wandeling gemaakt en samen geluncht, heel normaal eigenlijk. Maar het was zo fijn, de gedachte dat mijn leven er ook zo uit zou kunnen zien… Dat deed pijn. Nu ben ik weer rustig, maar het heeft me dus echt ruim een dag gekost om weer met beide benen op de grond te komen. Inclusief tranen
Hier schrok ik wel van. Ik blijk het dus nog steeds moeilijk om te realiseren dat ik nooit een normaal leven met hem zou hebben. Hij elke avond terug naar huis naar zijn vriendin, die gedachte doet me nog steeds erg veel pijn. Hoewel ik hem natuurlijk alle geluk van de wereld gun, heel dubbel allemaal. Het is zo erg dat ik zelfs jaloers ben op zijn partner… Erg vervelend, dit is eigenlijk al best lang zo en ik had verwacht/gehoopt dat dit beter zou worden toen we hadden besloten alleen nog vrienden te zijn.Nu weet ik dus niet zo goed hoe ik de situatie en hem wat meer los kan laten. Ik ga hem morgen vertellen dat ik in ieder geval de komende tijd niet wil afspreken omdat ik dat blijkbaar nog niet aan kan. Ik blijf me vasthouden aan de gedachte dat als ik al acht jaar een relatie zou hebben met minnaar, dat hij dan ook niet zo bijzonder meer is, en dat ook dat als ‘normaal’ zou gaan voelen. Ik moet nu dus echt even afkicken van hem… Tips zijn heel erg welkom!!
Heel erg bedankt voor het lezen, het typen lucht zelfs al op!
zondag 3 augustus 2014 om 21:47
Balen, Oranje...
Bloem, zwak ben je zeker niet. Die ruggengraat kun je nu alsnog tonen!
Goed van je, Heidi
Ik had mezelf voorgenomen geen minnaar meer te zoeken, maar ben toch - ook deels uit nijdigheid om een afwijzing - weer op een datingsite gegaan. Dezelfde dag nog een heel erg leuk contact... Ik wilde het niet meer omdat het ineens zo leeg leek, dat losse geneuk. Maar eigenlijk is dat best hypocriet. Een parenclubbezoek is dat in feite ook, en dat doe ik ook. Mijn bezwaar was dat ik ook op zoek ben naar een gewone relatie, en ik niet allebei tegelijk wil. Maar zover is het nog lang niet. En als ik nou eens een leukerd tref... why not?
Ik had onlangs nog een SF'ert op een wachtbankje, maar eigenlijk was die klik niet zo fijn. Ik heb het dan ook voor de eerste date afgekapt. Dit keer voelt het anders. Prettig gekriebel, maar geen èchte kriebels. Ik weet, ik weet... Ik pas goed op mezelf.
Bloem, zwak ben je zeker niet. Die ruggengraat kun je nu alsnog tonen!
Goed van je, Heidi
Ik had mezelf voorgenomen geen minnaar meer te zoeken, maar ben toch - ook deels uit nijdigheid om een afwijzing - weer op een datingsite gegaan. Dezelfde dag nog een heel erg leuk contact... Ik wilde het niet meer omdat het ineens zo leeg leek, dat losse geneuk. Maar eigenlijk is dat best hypocriet. Een parenclubbezoek is dat in feite ook, en dat doe ik ook. Mijn bezwaar was dat ik ook op zoek ben naar een gewone relatie, en ik niet allebei tegelijk wil. Maar zover is het nog lang niet. En als ik nou eens een leukerd tref... why not?
Ik had onlangs nog een SF'ert op een wachtbankje, maar eigenlijk was die klik niet zo fijn. Ik heb het dan ook voor de eerste date afgekapt. Dit keer voelt het anders. Prettig gekriebel, maar geen èchte kriebels. Ik weet, ik weet... Ik pas goed op mezelf.
zondag 3 augustus 2014 om 21:47
zondag 3 augustus 2014 om 21:50
quote:theemok schreef op 03 augustus 2014 @ 21:47:
Balen, Oranje...
Bloem, zwak ben je zeker niet. Die ruggengraat kun je nu alsnog tonen!
Goed van je, Heidi
Ik had mezelf voorgenomen geen minnaar meer te zoeken, maar ben toch - ook deels uit nijdigheid om een afwijzing - weer op een datingsite gegaan. Dezelfde dag nog een heel erg leuk contact... Ik wilde het niet meer omdat het ineens zo leeg leek, dat losse geneuk. Maar eigenlijk is dat best hypocriet. Een parenclubbezoek is dat in feite ook, en dat doe ik ook. Mijn bezwaar was dat ik ook op zoek ben naar een gewone relatie, en ik niet allebei tegelijk wil. Maar zover is het nog lang niet. En als ik nou eens een leukerd tref... why not?
Ik had onlangs nog een SF'ert op een wachtbankje, maar eigenlijk was die klik niet zo fijn. Ik heb het dan ook voor de eerste date afgekapt. Dit keer voelt het anders. Prettig gekriebel, maar geen èchte kriebels. Ik weet, ik weet... Ik pas goed op mezelf.Theemokje, ik hoop dat jij niet in mijn vijver vist? ..... En anders heb ik nog wel wat leukerds voor je die niet meer op mijn bankje passen.
Balen, Oranje...
Bloem, zwak ben je zeker niet. Die ruggengraat kun je nu alsnog tonen!
Goed van je, Heidi
Ik had mezelf voorgenomen geen minnaar meer te zoeken, maar ben toch - ook deels uit nijdigheid om een afwijzing - weer op een datingsite gegaan. Dezelfde dag nog een heel erg leuk contact... Ik wilde het niet meer omdat het ineens zo leeg leek, dat losse geneuk. Maar eigenlijk is dat best hypocriet. Een parenclubbezoek is dat in feite ook, en dat doe ik ook. Mijn bezwaar was dat ik ook op zoek ben naar een gewone relatie, en ik niet allebei tegelijk wil. Maar zover is het nog lang niet. En als ik nou eens een leukerd tref... why not?
Ik had onlangs nog een SF'ert op een wachtbankje, maar eigenlijk was die klik niet zo fijn. Ik heb het dan ook voor de eerste date afgekapt. Dit keer voelt het anders. Prettig gekriebel, maar geen èchte kriebels. Ik weet, ik weet... Ik pas goed op mezelf.Theemokje, ik hoop dat jij niet in mijn vijver vist? ..... En anders heb ik nog wel wat leukerds voor je die niet meer op mijn bankje passen.
zondag 3 augustus 2014 om 21:58
Haveagoodday,herkenbaar.Ik ken jouw situatie niet maar mij heeft het geholpen om de realiteit goed onder ogen te zien.Want welk leven verlang je naar?Een vaste partner die tegen je aan op de bank gaat zitten nadat hij met minares is gaan wandelen en lunchen...Hij heeft alles wat je zoekt in een man...hoort een minares daar ook bij?
Ja Almost,theemok ruggengraat,prikkeldraad....ik stel voorlopig afspraak waarbij ik hem zal zien gewoon uit en laat niets van mezelf horen maar beeldmateriaal hakt er nog behoorlijk in blijkbaar.Had ik niet zo erg verwacht.Afspraak nog maar langer uitstellen dus.
Ja Almost,theemok ruggengraat,prikkeldraad....ik stel voorlopig afspraak waarbij ik hem zal zien gewoon uit en laat niets van mezelf horen maar beeldmateriaal hakt er nog behoorlijk in blijkbaar.Had ik niet zo erg verwacht.Afspraak nog maar langer uitstellen dus.
zondag 3 augustus 2014 om 22:13
Misschien wel Jane maar jeetje hoe lang nog voor die hormonen vertrekken.Uitstellen kan theemok maar kruispunt komt dichterbij.Ik zal iets van mezelf moeten laten horen naar zijn nmr 1 toe.Was het maar een vreemde.Stuk makkelijker lijkt me.Vriendschap verbreken zou optie zijn,zijn nmr 1 is niet echt heel erg leuk als vriendin de laatste twee jaar...das een lang verhaal en misschien zelfs wel een soort van reden waarom alles zo gelopen is maar dat wil mijn nmr 1 niet.Moeilijk dus.
zondag 3 augustus 2014 om 22:39
En boos...dat word ik ook als ik naar die foto kijk.We hadden afgesproken terug te gaan naar vriendschap.Na een paar berichtjes van mijn kant ben ik nu al een tijdje stil.Dat je van 24/7 heel hoog in de prioriteitenlijst van iemand niet eens meer een simpele hoe is het? krijgt.Au!Het voelt allemaal zo slecht.Alsof het van te voren zo was uitgedacht.Vraag mij af of hij nog wel eens aan mij denkt.Deze gevoelens waren allemaal redelijk rustig.Stomme foto!
zondag 3 augustus 2014 om 22:41
Succes iedereen die aan het afkicken is! Dat is iets wat mij nog nooit helemaal is gelukt , juist omdat het geen normale relatie is verzin ik steeds smoesjes om het nooit op te breken, ook al is het niet altijd makkelijk of leuk. Denk dat ik eerst nieuwe schoenen moet zoeken voor ik de oude uittrek 
maar echt op zoek gaan wil ik niet meer, te leeg en onrustig. Kortom stomme Crucell waar ik in zit
maar echt op zoek gaan wil ik niet meer, te leeg en onrustig. Kortom stomme Crucell waar ik in zit
zondag 3 augustus 2014 om 23:18
Bloem, ik denk dat het een verwerkings proces is en bij de ene duurt dat langer dan bij de ander. Net zo als wanneer iemand overleden is van wie je veel houd. De een blijft jaren alleen, de ander maar een half jaar. Geef het de tijd en houd vast aan je boosheid! Ik denk dat dat een hele goede is om het prikkeldraad om je hart heen te houden.
zondag 3 augustus 2014 om 23:49
Dat begrijp ik Jane.Voor mij is het niet niks.Honderd jaar trouw en zelfs trouw in ontrouw.Het gaat nog wel even duren voordat ik weer terug ben waar ik was.De desinteresse alsof het niets was dat maakt me kwaad na alles wat er is gezegd door hem.Ook over zijn nr 1.Ik was alles en zij niets en ineens is dat weer helemaal andersom?Die boosheid probeer ik weg te duwen.moet ook nog met hem omgaan af en toe.Het verdriet dat het niet echt was overheerst.Daarna de boosheid.Het komt wel goed.Het heeft gewoon nog wat meer tijd nodig.Ik begrijp zijn keuze van toen voor gezin heel goed.De mijne was hetzelfde maar dat wil toch niet zeggen dat wat je voelde meteen door het putje moet?Mijn gevoelens voor hem waren echt,mijn keuze voor gezin zal niet veranderen maar wat mij betreft hoeft het éne het andere niet op te heffen.
maandag 4 augustus 2014 om 00:22
**zwaait even naar Heidi**
Meiden, denken jullie nou écht dat vriendschap een goed idee is na minnaarschap? Waarom? What's in there for you? Hoe kan het dat je denkt dat je van seks naar platonisch kan gaan? Ik snap er geen snars van.
Even heel eerlijk. Stel je gaat scheiden, wil je dan ook door roeien en ruiten vrienden worden/zijn met je ex?
Mijn ex en is zijn zo goed als exen kunnen zijn denk ik. Maar vrienden? Nee, dat nog steeds niet.
Meiden, denken jullie nou écht dat vriendschap een goed idee is na minnaarschap? Waarom? What's in there for you? Hoe kan het dat je denkt dat je van seks naar platonisch kan gaan? Ik snap er geen snars van.
Even heel eerlijk. Stel je gaat scheiden, wil je dan ook door roeien en ruiten vrienden worden/zijn met je ex?
Mijn ex en is zijn zo goed als exen kunnen zijn denk ik. Maar vrienden? Nee, dat nog steeds niet.
maandag 4 augustus 2014 om 00:39
Denk je niet dat het aan de manier ligt waarop je uit elkaar gaat Rooss? En als het wel werkt, is het toch alleen maar een win-win situatie? In mijn geval is het in ieder geval wel iets wat ik proberen ga. Aan mij zal het niet liggen als het niet lukt. Kan hij het niet handelen, dan is het jammer, maar heb ik het wel geprobeerd. His loss, not mine!
maandag 4 augustus 2014 om 00:46
Wat een hoop afkickverschijnselen hier. Heb er zelf sinds gister ook weer veel last van. Minnaar gezien, na eerste week van minder app-contact. Was heftig en emotioneel. Goed gesprek, tv kijken op de bank, knuffelen, samen slapen, nét echt weer. Tot de 'wekker' ging en hij naar huis moest. Gek genoeg vond ik dat nu erger dan anders. Maar heb hem laten gaan. En nu? Voel ik me gewoon weer k*t. Mis hem enorm en vraag me af of het niet beter is gewoon helemaal te stoppen tot we, of in ieder geval ik, mijn leven weer op de rit heb. Maar kan ik dat wel? Want ik wil hem echt niet pkwijt....behalve minnaar is hij ook mijn klankbord, mijn kritische vriend die je van goed advies voorziet....en belangrijker nog: één van mijn beste maatjes.
Óók gesprek gehad over hoe nu verder. Hij blijft dubbel daar in. Blijft bevestiging vragen van mijn kant. Alsof hij niet kan geloven dat ik écht zo gek op hem ben als ik zeg. Hij wil niet dat dit stopt en heeft zich heel rot gevoeld de afgelopen week. Zegt dat hij binnenkort een keus moet maken, maar stelt zich afhankelijk op, want: wil ik met hem verder als hij zijn relatie verbreekt? Zie ik 'ons' over een aantal jaren nog samen? Ik kan hem daar nu geen antwoord op geven, en zolang ik dat niet kan, lijkt hij geen keus te kunnen maken. Daar heb ik dan weer de balen van en word ik boos want dan denk ik: jij slaapt elke nacht op de bank, er is geen intimiteit meer met jou en je vriendin, maar je blijft evengoed bij haar omdat??? Je dan iig íemand hebt? Ik snap dat niet helemaal en ondanks veel praten kom ik daar niet helemaal achter ook.
Maar goed, nu weer even over op de rustige modus. Geen ontmoeting gepland nog. Ik heb inmiddels woonruimte gevonden voor mij en de kinderen, dus ga me daar maar op storten. Volgende maand krijg ik de sleutel en ook dat is weer dubbel, heb er zin in mijn eigen leven op te bouwen, maar het is ook raar want ik ben van huis uit gaan samenwonen en heb nu iets voor mezelf wat ik helemaal naar eigen wens kan inrichten samen met mijn meiden...en daar komt voorlopig geen vent tussen....dus we verven straks lekker roze hartjes en bloemen op de muren, kan ons het schelen!!
Óók gesprek gehad over hoe nu verder. Hij blijft dubbel daar in. Blijft bevestiging vragen van mijn kant. Alsof hij niet kan geloven dat ik écht zo gek op hem ben als ik zeg. Hij wil niet dat dit stopt en heeft zich heel rot gevoeld de afgelopen week. Zegt dat hij binnenkort een keus moet maken, maar stelt zich afhankelijk op, want: wil ik met hem verder als hij zijn relatie verbreekt? Zie ik 'ons' over een aantal jaren nog samen? Ik kan hem daar nu geen antwoord op geven, en zolang ik dat niet kan, lijkt hij geen keus te kunnen maken. Daar heb ik dan weer de balen van en word ik boos want dan denk ik: jij slaapt elke nacht op de bank, er is geen intimiteit meer met jou en je vriendin, maar je blijft evengoed bij haar omdat??? Je dan iig íemand hebt? Ik snap dat niet helemaal en ondanks veel praten kom ik daar niet helemaal achter ook.
Maar goed, nu weer even over op de rustige modus. Geen ontmoeting gepland nog. Ik heb inmiddels woonruimte gevonden voor mij en de kinderen, dus ga me daar maar op storten. Volgende maand krijg ik de sleutel en ook dat is weer dubbel, heb er zin in mijn eigen leven op te bouwen, maar het is ook raar want ik ben van huis uit gaan samenwonen en heb nu iets voor mezelf wat ik helemaal naar eigen wens kan inrichten samen met mijn meiden...en daar komt voorlopig geen vent tussen....dus we verven straks lekker roze hartjes en bloemen op de muren, kan ons het schelen!!
maandag 4 augustus 2014 om 01:02
Mijn 'soon te be' ex en ik hebben trouwens wel de intentie goede vrienden te blijven Rooss. Ik denk serieus dat we als vrienden veel beter uit de verf komen. Geen strijd meer, geen denigrerende opmerkingen, geen agressie...sinds de knoop is doorgehakt kunnen ex en ik veel beter door één deur. Dus ja, ik denk dat het als ex met kinderen toch wel zou moeten kunnen, is ook de insteek natuurlijk, het beste voor de kinderen. En ondanks alles wat ik met hem hem megemaakt wil ik graag nog samen op verjaardagen oid kunnen verschijnen, dus schakel ik alle wrok tegen hem nu uit. Dat kan omdat hij nu ook echt ex is....
Met minnaar? Is ook behalve dat een goede vriend, was hij al voordat de seks begon. Weet ook niet of ik dat zou kunnen/ willen missen. Maar is wel lastig denk ik. Toch beetje, het één of het ander.
Met minnaar? Is ook behalve dat een goede vriend, was hij al voordat de seks begon. Weet ook niet of ik dat zou kunnen/ willen missen. Maar is wel lastig denk ik. Toch beetje, het één of het ander.
maandag 4 augustus 2014 om 08:16
Ik begrijp jouw insteek goed Roos.Als het om een minnaar gaat.Dan heb je van te voren een duidelijke afspraak.Ik bedoel,als ik van kapper wissel hoef ik geen vrienden te worden met mijn oude kapper.Hij knipte mijn haar en meer niet.Maar als ik werd geknipt door een vriend die ik +10 jaar ken zou ik het wel vreemd vinden als ik na die wissel nooit meer contact heb.Zoiets?Ik vind dat er een groot verschil is tussen ex en ex minnaar.Een ex ben je voor mij als ik een relatie met je heb gehad.Ik vind mijn minnaar in deze ook geen ex.Ik kan al mijn exen recht aan kijken overigens.Het zijn er maar twee maar als ik ze tegen zou komen is er niets aan de hand.Zodra er kinderen in het spel vind ik dat je echt je best moet doen.Vrienden hoeft niet maar een goede omgang lijkt me minimaal.
Miss,Je klinkt heel sterk!Respect dat je het zo goed op een rijtje hebt en voor je kinderen gaat.Ik zou idd lekker die hartjes op de muur schilderen.
Miss,Je klinkt heel sterk!Respect dat je het zo goed op een rijtje hebt en voor je kinderen gaat.Ik zou idd lekker die hartjes op de muur schilderen.
maandag 4 augustus 2014 om 08:38
wat voel ik me vreselijk eenzaam en rot. Ben sjagereinig en onverdraaglijk voor mijn omgeving. Afkicken en stomme besef dat je nooit terug kan naar hoe het ervoor was. Vraag me af of ik dit ga volhouden. Heb met man wel weer gesprekken over hoe verder of stoppen.
Vrienden blijven mwaaa nee zou voor mij niet werken. Al veel verder dan vriendschap gegaan en dan terug. Nu hop naar afspraak ziekenhuis wordt de derde operatie van afgelopen jaar. Stemt ook niet vrolijk.
Vrienden blijven mwaaa nee zou voor mij niet werken. Al veel verder dan vriendschap gegaan en dan terug. Nu hop naar afspraak ziekenhuis wordt de derde operatie van afgelopen jaar. Stemt ook niet vrolijk.
maandag 4 augustus 2014 om 09:34
Heel wat pijnlijke toestanden hier! Loskomen van je minnaar is als echt liefdesverdriet. Heftig. Maar met tijd en boterhammen kom je overal overheen. Sommige verhalen lopen wat gelijk met het mijne, scheiden, onzekere minnaar, nieuwe woonst zoeken,...
Miss, ik herken me heel goed in je verhaal. Ik maak nu zowat hetzelfde mee. Daarbovenop grote problemen met 1 van mijn kinderen, ons gezin wordt uit elkaar gehaald. Nog wat meer zout op de wonde.
De relatie met nr2 zit ook in een grote dip. Het voorval met zijn account op datingsite is nog niet verwerkt langs mijn kant. Het blijft bij me hangen. Tijdens onze laatste date begon hij er zelf nog over, hij kan het niet laten te zoeken naar seks met andere vrouwen. Bovendien lijkt hij alles op mij te projecteren en verdenkt me ervan ook nog een profiel te hebben op die site wat helemaal niet waar is. Hij kwetst me, ik kan het moeilijk van me af zetten. Het vertrouwen in hem is weg, ik voel me niet meer goed in zijn nabijheid. Onze relatie is de laatste weken nochtans veel intenser geworden. We zien elkaar zo'n 2 keer per week, hebben veel activiteiten samen. Maar toch, het idee dat hij het mss wel nog met anderen doet (naast zijn vaste vriendin) blijft in mijn hoofd spoken. De laatste keer lukte het lichamelijk ook helemaal niet. Dan gaat er vanalles door mijn hoofd zoals dat hij wellicht genoeg heeft aan anderen, ik voel me tweede keus, niet goed genoeg, niet meer leuk. Het maakt me onzeker.
Mijn hoofd zit vol met andere zaken nu, nr2 kan er niet meer bij.
Het lijkt me dan ook het beste om hem te laten gaan. Het kan niet de bedoeling zijn om meer negatieve energie dan positieve uit zo'n relatie te halen.
Even doorbijten nu, geen contact zoeken en me bezig houden met andere zaken...
@loui veel sterkte in het ziekenhuis
Miss, ik herken me heel goed in je verhaal. Ik maak nu zowat hetzelfde mee. Daarbovenop grote problemen met 1 van mijn kinderen, ons gezin wordt uit elkaar gehaald. Nog wat meer zout op de wonde.
De relatie met nr2 zit ook in een grote dip. Het voorval met zijn account op datingsite is nog niet verwerkt langs mijn kant. Het blijft bij me hangen. Tijdens onze laatste date begon hij er zelf nog over, hij kan het niet laten te zoeken naar seks met andere vrouwen. Bovendien lijkt hij alles op mij te projecteren en verdenkt me ervan ook nog een profiel te hebben op die site wat helemaal niet waar is. Hij kwetst me, ik kan het moeilijk van me af zetten. Het vertrouwen in hem is weg, ik voel me niet meer goed in zijn nabijheid. Onze relatie is de laatste weken nochtans veel intenser geworden. We zien elkaar zo'n 2 keer per week, hebben veel activiteiten samen. Maar toch, het idee dat hij het mss wel nog met anderen doet (naast zijn vaste vriendin) blijft in mijn hoofd spoken. De laatste keer lukte het lichamelijk ook helemaal niet. Dan gaat er vanalles door mijn hoofd zoals dat hij wellicht genoeg heeft aan anderen, ik voel me tweede keus, niet goed genoeg, niet meer leuk. Het maakt me onzeker.
Mijn hoofd zit vol met andere zaken nu, nr2 kan er niet meer bij.
Het lijkt me dan ook het beste om hem te laten gaan. Het kan niet de bedoeling zijn om meer negatieve energie dan positieve uit zo'n relatie te halen.
Even doorbijten nu, geen contact zoeken en me bezig houden met andere zaken...
@loui veel sterkte in het ziekenhuis
