Minnaar deel 36.

19-10-2017 14:31 3002 berichten
Alle reacties Link kopieren
Al 35 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Vliegt jouw hart vrij rond, vangbaar met een netje voor elke jager met stoute ogen of ben je een stoere krijgster met pantser en harnas? Moeten de mannen hún hart beschermen omdat jij voor de lust gaat en niet voor de liefde?

Met andere woorden...

Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen? Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden, al staan we natuurlijk ook een beetje open voor andere meningen.

Het is fijn als je een avatar uploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen.
Probeer zo weinig mogelijk te QUOTEN, door het precaire onderwerp wensen sommige schrijf(st)ers hun postings later aan te passen. Bedankt!

Kleine AKL:

Een date is gewoon een date en géén PAK.
Een PAK is een porneauw aftel kalender.
Een PP is een porneauwpaal en de LR zijn de lage regionen.
Dan hebben we nog de Jonge God (JG) en dus ook de Oude God (OG)
Evt de GVGL oftewel God van gelijke leeftijd.

Hou het gezellig.

:rose:
...
Girl, oké, hij woont dus wel op redelijk veilige afstand. Maar hoe hou je je hoofd koel als je hem elke week ziet?

Pimpel, ja, mogen wij meelachen?
Alle reacties Link kopieren
@Stranger1968
Als ik het zo lees, hebben jullie geen van beiden kinderen, klopt dat?
Pimpelmeesje1985 schreef:
12-06-2018 08:28
Het gaat me nooit over het inhoudelijk, daar zit altijd waarheid is, het gaat over de manier waarop, en daar mag ik een mening over hebben.
En ik laat mij niet wegjagen, dan ik al lang moeten stoppen met schrijven op dit forum.
Ik blijf hier schrijven omdat ik anders inderdaad mijn verstand helemaal verlies...
Wanneer je als Vlaamse niet overweg kan met de Nederlandse directheid, dan is het misschien niet een heel goed idee om op een Nederlands forum te gaan meeschrijven.
Stoppen met je minnaar, stoppen met schrijven op dit forum... Je hebt het allebei al meerdere malen gezegd, maar ondertussen date en post je verder en schop je om je heen.
Volgens mij ben jij dat verstand al lang verloren.

Ik ga niet meer op jou reageren. Vind het verspilde energie, want je ontkent toch alleen maar je eigen aandeel en verantwoordelijkheid in alles.
Je doet niets met goede adviezen die van allerlei kanten op je afkomen.
Enige dat je doet is klagen dat ze niet vriendelijk genoeg geschreven zijn.
Alle reacties Link kopieren
Maverick76 schreef:
12-06-2018 22:52
@Stranger1968
Als ik het zo lees, hebben jullie geen van beiden kinderen, klopt dat?
Dat klopt niet, er zijn bij ons wel degelijk kinderen in het spel.
De kinderen zijn wel de puberende leeftijd gepasseerd.

Kinderen hadden er natuurlijk in het begin heel veel moeite mee, maar kan niet anders zeggen dat ze de situatie goed hebben opgepakt.
Gelukkig kunnen mijn kinderen het met haar goed vinden. Dat geldt overigens ook met haar kinderen, die mij geaccepteerd hebben.
Alle reacties Link kopieren
MokThee schreef:
12-06-2018 22:18
Girl, oké, hij woont dus wel op redelijk veilige afstand. Maar hoe hou je je hoofd koel als je hem elke week ziet?
Ik ben niet verliefd, het is lust.
13 jaar geleden had ik een minnaar op 170km afstand. In 3 jaar tijd zijn de keren dat we elkaar daadwerkelijk ontmoet hebben op 2 handen te tellen. Toch was het toen veel moeilijker het hoofd koel te houden. Het contact ging veel dieper, we schreven elkaar ellenlange mails. Ik zat rustig 3 uur achter de pc voor een mail (schrijf niet snel als ik mijn gevoelens en fantasieën op moet schrijven, zit dan tussen door steeds weg te dromen). En het frustreerde vaak om soms dagen op antwoord te wachten omdat hij ook niet altijd direct tijd had weer een lange mail terug te schrijven. We zaten veel meer in elkaars ziel.
Het contact wat ik nu heb is veel oppervlakkiger, het is vooral fysiek.
Je leeft maar 1x: geniet!
Kwartel123 schreef:
13-06-2018 00:48
Wanneer je als Vlaamse niet overweg kan met de Nederlandse directheid, dan is het misschien niet een heel goed idee om op een Nederlands forum te gaan meeschrijven.
Stoppen met je minnaar, stoppen met schrijven op dit forum... Je hebt het allebei al meerdere malen gezegd, maar ondertussen date en post je verder en schop je om je heen.
Volgens mij ben jij dat verstand al lang verloren.

Ik ga niet meer op jou reageren. Vind het verspilde energie, want je ontkent toch alleen maar je eigen aandeel en verantwoordelijkheid in alles.
Je doet niets met goede adviezen die van allerlei kanten op je afkomen.
Enige dat je doet is klagen dat ze niet vriendelijk genoeg geschreven zijn.


Helemaal eens met deze heldere en directe post!
Zo te horen heb je het goed geregeld, Girl.
Alle reacties Link kopieren
Stranger1968 schreef:
13-06-2018 08:30
Dat klopt niet, er zijn bij ons wel degelijk kinderen in het spel.
De kinderen zijn wel de puberende leeftijd gepasseerd.

Kinderen hadden er natuurlijk in het begin heel veel moeite mee, maar kan niet anders zeggen dat ze de situatie goed hebben opgepakt.
Gelukkig kunnen mijn kinderen het met haar goed vinden. Dat geldt overigens ook met haar kinderen, die mij geaccepteerd hebben.
Leuk dat het ook weleens zo kan uitpakken!
Wat zeggen jullie als mensen vragen hoe je elkaar ontmoet hebt? :-)
Ik heb hier eindelijk het licht gezien.. :idee:

week geleden vonden enkele hier dat ik dramatisch reageerde op iets wat was voorgevallen. Oftewel een spiegeltje voorgeschoteld.

Ik ben zelf nu ook gaan inzien dat ik moet genieten van de mogelijkheden die we wel hebben en niet van de dingen die er niet zijn.
Niet onzeker te raken als we elkaar ineens een avondje niet spreken als we dat normaal altijd wel doen. En hou in me achterhoofd spreek hem morgen dan wel.

We zien/spreken al vaak, dat zou meer dan genoeg moeten zijn. Dus verwacht op dat vlak minder, verwijt het hem niet als het even niet lukt.

Heeft mij meer rust gegeven en zie het zelf nu ook in. Hoop dat ik dat ook blijf zien.

Ik geniet nu gewoon ipv me druk te maken En alles in me hoofd haal.

:applause:
Goed inzicht Truus.
Zal je inderdaad veel rust geven nu je verwachtingen meer aansluiten bij de realiteit.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedenk altijd dat ik niet in de positie zit om verwachtingen te hebben. Ik verwacht enkel eerlijkheid, respect, vertrouwen, openheid en lekkere sex. Ik merk ook hoe minder ik zelf initiatief neem, hoe meer van hem komt. En sinds die kort stop in april, weet ik ook dat jij mij even hard mist als ik hem en dat geeft rust...
Alle reacties Link kopieren
Maverick76 schreef:
13-06-2018 21:09
Leuk dat het ook weleens zo kan uitpakken!
Wat zeggen jullie als mensen vragen hoe je elkaar ontmoet hebt? :-)
ik heb daarom ook mijn verhaal weergegeven, omdat ik veel lees dat mannen uiteindelijk niet de stap durven te nemen.
Daarnaast las ik dat de meeste relaties die uit een minnaar/minnares relatie mislukken. Soms kan het dus ook anders uitpakken :)

Wij zijn daar eerlijk in geweest om te zeggen dat we elkaar via internet hebben leren kennen.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat is t ineens stil hier. Volgens mij maakt niemand meer iets mee. :lol:
Alle reacties Link kopieren
Jij wel toch Lotje? :)
koekies zijn lekker
Alle reacties Link kopieren
Stranger1968 schreef:
14-06-2018 09:38
ik heb daarom ook mijn verhaal weergegeven, omdat ik veel lees dat mannen uiteindelijk niet de stap durven te nemen.
Het klopt inderdaad dat mannen de scheiding niet vaak inzetten. Het wordt al iets makkelijker als er twee nieuwe, warme armen klaarstaan ;-)

Ik ben ook heel heel erg happy met mijn ooit minnaar, het kan, jep, het kan.
Nu zijn wij niet voor elkaar gescheiden, ik was al 5,5 jaar single en samenwonen gaan we ook niet doen, de kinderen krijgen er dus amper iets van mee.
...
Alle reacties Link kopieren
123Lotje schreef:
15-06-2018 09:43
Jeetje wat is t ineens stil hier. Volgens mij maakt niemand meer iets mee. :lol:
Even recapituleren denk ik. Wat me wel opvalt is dat heel veel nieuwe schrijvers zich aandienen en na hun voorstelpraatje niks meer te vertellen hebben. Dat is altijd al een beetje zo geweest in dit topic.
Ik ben ook benieuwd hoe het met iedereen is!
...
Alle reacties Link kopieren
Om een update vanaf hier te geven. Nadat het 3 dagen 'uit' was, kon ik de verleiding niet weerstaan om een 'Hoe is 't?' berichtje te sturen. We bleken ons beide even belabberd te voelen en zijn weer on speaking terms. Ben gelukkig aan de ene kant (de pijn van het missen is weg), maar er is nog geen echte oplossing. We willen echt graag samen verder als Nr 1, maar de durf ontbreekt. Bij mij nog wat minder dan bij mijn minnaar. Hij probeert rationeel alles op te lossen en zet plannen uit om zijn gezin er pijnloos doorheen te laten komen. Gaat daar vrij ver in, denkt dat er een dag komt dat hij het plaatje rond heeft, maar het is natuurlijk een utopie. Hij is er overigens wel heel open over en betrekt me in zijn gedachten die ik begrijp en zelf ook heb. Dus ja, weer even samen nu. Maar of we de toekomst samen redden...
Vind het daarom wel heel fijn om een verhaal zoals van Stranger te horen. Het kan dus wel!
Ja hoor het gebeurt meer. Mijn vriend was ook ooit mijn minnaar. Hij gaf voor de kennismaking aan dat hij niet zou scheiden. Eigenlijk had ik daarom, als vrouw in scheiding die meerdere getrouwde minnaars had gehad, eerst niet veel trek in koffie samen. Hij drong aan, en die eerste kennismaking hakte er enorm in. Ruim een half jaar later zette hij zijn scheiding in gang.

We hebben elkaar nooit geclaimd. Hij stimuleerde mij om te daten toen hij nog getrouwd was. En toen hij ging scheiden stond ik niet met open armen klaar om hem bij mij te laten intrekken. We hebben elkaar geen beloftes gedaan. Hij besefte dat er geen garanties waren dat onze relatie zou werken.

We zijn ruim vier jaar later nu en erg gelukkig.

Maar ik besef heel goed dat dit uniek is. Ik schrijf er niet vaak over hier, om anderen geen valse hoop te geven.
Leuk om te lezen Marana!
Alle reacties Link kopieren
Toen ik H leerde kennen was hij ook nog in relatie, zijn vriendin wist overigens van zijn parallelpraktijken, eigenlijk had hun relatie nauwelijks nog bestaansrecht.
Toen het uitging is hij "los" gegaan, buiten mijn gezichtsveld overigens. En uitgeraasd kon hij zijn hart open zetten voor mij. Ik heb zijn wilde, verborgen leven even flink moeten verwerken, ook vanwege behoorlijke leugens en draaierij maar nu zijn we überhappy, hebben we volledig voor elkaar gekozen en straalknettergek op elkaar. Het wordt ook niks minder, elke keer als we elkaar zien is het feest. Als het aan mij ligt blijven we op fijne monogame voet met elkaar maar wel openstaand voor spannende plannen.
Als we het maar samen beleven.
...
Alle reacties Link kopieren
Mijn intentie was het ook zeker niet om het te verheerlijken. Ik besef heel goed dat de kans van slagen tussen minnaar en minnares, die beiden uit een huwelijk stappen vrij klein is.

Geloof het of niet, maar wij hebben elkaar dus 3x gezien en in totaal waren dat 11 uur. Nuchter beschouwd is dit natuurlijk absurd om dan voor elkaar een relatie van 25 of 30 jaar op te geven. Moet wel zeggen dat wij in de die drie maanden ontzettend veel geappt en gebeld hebben. Voor beiden voelde het vanaf het begin alsof het zo moest zijn en dat we voor elkaar bestemd waren.

Wel wil ik meegeven dat het zeker in het begin best lastig was. Je stapt allebei uit een langdurige relatie en gaan meteen “samenwonen”. Wij hebben eerst een tijdje op een bungalowpark gewoond en vervolgens samen een huis gekocht, waar wij nu al enige tijd in wonen. Ondanks dat je in het begin stapelverliefd bent, was het ook soms best lastig. Ook al vind je elkaar heel erg leuk, je moet ook wennen aan elkaar.
Daarnaast moet je ook nog eens een scheiding afronden en heb je te kampen met het verdriet en woede van beide ex-partners. Daarnaast speelt ook nog eens het verdriet van de kinderen mee. Terugkijken was het al met al een enorme stressvolle periode.

Ik zou een ieder toch aanraden om eerst zelfstandig te gaan wonen en eerst de scheiding af te ronden. Daarna zou ik mij pas storten in een nieuwe relatie.

Aan de andere kant voelt het ook wel zeer fijn dat we deze stressvolle en pittige periode samen “overleefd” hebben. Je leert gaandeweg wat je aan elkaar hebt. Daarnaast boffen wij enorm met de flexibiliteit van onze kinderen. Over en weer kunnen wij het goed met ze vinden.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de 'succesverhalen'. Ik weet wel dat het vaker niet lukt dan wel, maar het sterke gevoel dat we echt bij elkaar horen is zeker aanwezig! Grootste punt vormen hier de kids. Minnaar heeft 2 kids boven de 16, maar die van mij zijn 5 en 7. Hij krijgt dus niet alleen mij, maar ook 2 kleine kinderen erbij. Dat is een enorme stap en een proces wat heel zorgvuldig en langzaam moet worden aangepakt. Direct samenwonen kan niet.. de kinderen hebben tijd nodig om aan de nieuwe situatie te wennen voordat er een nieuw persoon in hun leven komt. En dat moet het nog klikken ook. Vind het heel lastig! Maar probeer het even te laten rusten..
Als iemand verdere ervaringen met kleine kinderen en het verdergaan met een minnaar heeft, zijn ze erg welkom!
Alle reacties Link kopieren
Lijkt me een simpel verhaal eigenlijk. Samen verder gaan met de nieuwe man van je keuze is één maar hou je kinderen er zoveel mogelijk buiten. Ga dus niet samenwonen en probeer het samenzijn te beperken tot weekenden of momenten waarop de kinderen er niet zijn. Natuurlijk komt er een moment waarop je de kinderen gaat confronteren met je nieuwe partner maar ik zou daar mee wachten tot je scheiding steady is en je nieuwe relatie ook.
Voor hetzelfde geld is de glans er snel af als het niet meer stiekem hoeft.
...
Alle reacties Link kopieren
Waarom al meteen de kinderen er bij betrekken?
Ik ben inmiddels 8 maanden met minnaar...is allemaal stiekem begonnen terwijl we beiden wel al in scheiding lagen, maar nog wel samenwoonden met onze exen. Inmiddels weten alleen aan beiden kanten vrienden er van, maar kinderen weten er van beiden kanten nog niks van.
Hier zelfde situatie qua leeftijd kinderen. Mijne zijn ongeveer van dezelfde leeftijd als die van jou en ik heb geen co-ouderschap. Die van hem is 18.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, want ik heb heel weinig tijd voor mezelf, de weekenden dat de kinderen er namelijk niet zijn moet ik vaak werken.
Ik zit nu op het twijfelpunt of ik het moet gaan zeggen, maar ben nog niet overtuigt dus doe het nog niet. Ik vind dat een ongelooflijk grote stap die ik niet zomaar wil nemen.

Dus als jullie beiden bij partner weggaan ga eerst eens samen kijken. Als jullie echt samen willen zijn vind je op de manier zonder het aan de grote klok te hangen ook nog wel jullie weg.
En onderschat de impact van scheiden niet en alle gevoelens die daarbij naar boven komen. Het misschien niet meteen op jezelf kunnen wonen, al het verdriet, frustratie en boosheid die voorbij komt en dat maal 4.
Alle reacties Link kopieren
Rooss4.0 schreef:
15-06-2018 09:57
Wat me wel opvalt is dat heel veel nieuwe schrijvers zich aandienen en na hun voorstelpraatje niks meer te vertellen hebben. Dat is altijd al een beetje zo geweest in dit topic.
Ik ben ook benieuwd hoe het met iedereen is!
Weet niet of ik me ook aangesproken moet voelen, maar bij ons zijn er de laatste tijd nog al wat afspraken op het laatste moment afgezegd. Het lot van de minnares natuurlijk, maar dat was echt niet fijn. Soms de neiging dan om er mee te stoppen, maar ja...
Als het goed is, zien we elkaar volgende week. Kunnen we dan de schade inhalen ;-)
Ik vind het leuk om de succesverhalen te lezen, maar lees er ook wel in dat het allemaal niet zonder slag of stoot gaat.
Soms heb ik ook een beetje hoop, maar weet dat ik dat vooral niet moet hebben.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven