vertrouwen geschaad na filmpje

Hoi allemaal,
Er is een tijdje geleden iets naars gebeurd tussen mijn friend with benefits (man) en mij (vrouw). Ik zou graag advies van jullie willen of mijn boosheid jegens hem klopt, of dat ik me niet zo druk moet maken. 

We kennen elkaar al lange tijd, verkenden af en toe elkaar’s kinks en ik vertrouwde hem volledig tot dit moment. 

Hij had een blinddoekje gekocht, helemaal prima, en had die bij me op gedaan. Nadat hij zich ervan verzekerd had dat ik écht niks kon zien en me had laten beloven echt niet te kijken, rommelde hij hier en daar wat met spulletjes. Nadat hij mij begon te bevredigen merkte ik na een paar minuten dat er een geklik klonk wat ik niet kon thuisbrengen, en heel stiekem keek ik toch door een kiertje onder de blinddoek door. Daar zag ik dat hij met 1 hand aan het filmen was. Míj aan het filmen was, mijn hele lijf en gezicht en alles. Zonder dat hij me ooit gevraagd had of dat oké was, maar wel wetende dat een ex van mij ooit ook met een verborgen camera beelden van mij had gemaakt en verspreid, iets waar ik toen zelfs de politie bij heb gehaald. Met andere woorden: hij had kunnen weten dat ik hier niet van gediend ben.

Ik was stijf van angst en het zweet brak me uit. Voor mijn gevoel heb ik daar superlang gelegen terwijl ik nadacht over een mogelijke reactie. Moest ik hier iets van zeggen? Uiteindelijk ben ik omhoog gekomen en heb de blinddoek afgedaan (ik zag nog net dat hij gauw de camera onder het laken wegborg) en hem gevraagd om te stoppen, omdat ik een rood lampje zag. Zijn directe reactie was om zich heen kijken en vragen: Hè, een lampje? Waar dan?! Pas toen ik wees op de plek waar ik hem de camera had zien verstoppen, haalde hij hem daar vandaan, vertelde dat hij als verrassing iets voor ons twee aan het maken was, en gooide de camera theatraal op de grond.

Ik heb hem gevraagd ter plekke alles te verwijderen, dat heeft hij toen gedaan.

Ik heb hem daarna lange tijd niet gezien, heb het weggestopt en wilde er niet meer aan denken. Nu blijft hij volhouden dat hij het voor ons wilde doen, en dat "we samen aan het ontdekken waren", maar hoe kan hij dat zeggen als ik daar helemaal geen deel van uitmaakte? Waarom gaf hij niet meteen toe dat hij aan het filmen was? En als het echt was, waarom dan filmen als ik een blinddoek op heb en het niet gewoon vragen of ik dat ook wil?

Ik geloofde eerst dat zijn bedoelingen goed waren, maar inmiddels weet ik vrij zeker dat hij voor zichzelf wat filmpjes wilde en die stiekem heeft willen maken toen hij hoopte dat ik het niet zou merken. Ik had dat alleen niet achter hem gezocht. Hij wil alles doen om me weer terug te krijgen, en is nu heel begrijpend, maar gooit het vooral op mijn gevoeligheid, als iets wat ík moet verwerken. Maar ik vertrouw hem echt niet meer.

Ik heb het beeïndigd. Per mail, omdat ik vreesde voor zijn reactie, en dat was terecht, blijkt nu. Ik heb een heel boze brief vol scheldwoorden van hem gekregen (die ik maar vluchtig heb doorgelezen omdat ik er zo door van streek raakte). Dat ik een heel verkeerd beeld van hem schets, dat ik hem vergelijk met mijn ex (die mij eerder had gefilmd), dat ik hiermee zíjn vertrouwen juist schaad. Dat ik nooit meer op hem kan rekenen, dat ik vooral geen contact meer op mag nemen. Dat, terwijl ik hem juist (beleefd) vroeg om *mij* met rust te laten.

Ik zit helemaal te shaken. Ik hoop echt dat ik hem nooit meer zal tegenkomen, ik ben er helemaal bang van geworden. Ik heb me zó in hem vergist. Al die mooie momenten die we hebben beleefd, jarenlang... waarin we ook een korte tijd iets meer werden dan fwb. Al die tijd was hij een groot vat vol explosieven. Ik ben zo blij dat ik daarvan af ben, maar verdrietig dat hij dat weer met (verbaal) geweld oplost...

Ik heb mijn lust teveel over laten nemen en mijn hoofd te weinig, ik had moeten inzien dat hij vreselijke boosheid met zich meedroeg. Soms kwam dat naar buiten, als ik hem in belangrijke dingen tegensprak, maar omdat we geen relatie hadden zag ik die kant van hem niet veel. Maar misschien heb ik dat ook niet willen zien.

Ik voelde me zo vrij nadat ik hem die mail had gestuurd, maar nu.. voel ik me weer gekleineerd, in een hoek geduwd. Afgeblaft en afgestraft omdat ik hem eindelijk de waarheid zei.