Thuis
alle pijlers
Het is tijd voor mijn kat
dinsdag 17 oktober 2017 19:58
Hoi viva lezeressen.
Mijn lieve oude kat is stervende, hij heeft nu twee dagen niet gegeten en komt af en toe onder de bank vandaan om te drinken of om te plassen, hij reageert niet meer op zijn roep voor zijn lievelingshapje zachte brokjes, hij heeft het opgegeven en zakt steeds door zijn achterpootjes, ik ben bij de dierenarts geweest en die wil hem morgen wel in laten slapen thuis.
Ik ben vanmiddag onder mijn werk thuis geweest om bij hem te kijken en na mijn werk was hij ineens iets levendiger, hij kwam buiten zitten en drinkt iets enthousiaster en ging plassen maar nu zit hij weer onder de bank.
Hij lijkt geen pijn te hebben maar hij heeft zijn lot geaccepteerd.
Wat zouden jullie doen? Morgen de dierenarts laten komen of zelf laten versterven.
Alvast bedankt voor jullie antwoorden. Ik vind het een moeilijk besluit.
Mijn lieve oude kat is stervende, hij heeft nu twee dagen niet gegeten en komt af en toe onder de bank vandaan om te drinken of om te plassen, hij reageert niet meer op zijn roep voor zijn lievelingshapje zachte brokjes, hij heeft het opgegeven en zakt steeds door zijn achterpootjes, ik ben bij de dierenarts geweest en die wil hem morgen wel in laten slapen thuis.
Ik ben vanmiddag onder mijn werk thuis geweest om bij hem te kijken en na mijn werk was hij ineens iets levendiger, hij kwam buiten zitten en drinkt iets enthousiaster en ging plassen maar nu zit hij weer onder de bank.
Hij lijkt geen pijn te hebben maar hij heeft zijn lot geaccepteerd.
Wat zouden jullie doen? Morgen de dierenarts laten komen of zelf laten versterven.
Alvast bedankt voor jullie antwoorden. Ik vind het een moeilijk besluit.
woensdag 18 oktober 2017 21:11
Hoi, om half twaalf kwam er een grote range rover aanrijden met daarin de dierenarts, mimi lag rustig op de bank naast me en de dierenarts riep in de gang nog iets over dat ie in de middag nog twee hengsten moest castreren in zijn telefoon, ik zat in een hele stille bubbel met mimi dus was even schrikken, maar hij was ontzettend lief en nam de tijd, de eerste prik was erg gemeen en daar sprong hij van in de lucht, verder veel gekletst en mimi zakte rustig in slaap na een paar braakpogingen, nadat hij helemaal verdoofd was kwam de volgende injectie, hij is bijna een uur gebleven want zijn hart bleef nog lang kloppen maar hij was heel geduldig en het was bijna een gezellig afscheid.
Ik wilde hem nog even bij me houden en hij heeft hier de hele middag bij het raam in het herfstzonnetje gelegen, hij lag er vredig bij, af en toe als ik binnenkwam dacht ik wat ligt ie daar lekker te relaxen weer maar ja dan beseffen dat hij er niet meer bij is is zwaar..
Later op de dag mijn dochter opgehaald in de speeltuin en even daar gezeten met een zonnebril op en dikke ogen maar was wel even fijn frisse lucht en lieve andere moeders, en vanaf bij het thuiskomen heeft dochter het heel zwaar gehad met het afscheid.
Het is ook oneerlijk en niet uit te leggen..
Net hebben we hem samen naar de dierenarts gebracht en daar wordt hij morgen opgehaald door het crematorium en komt in een urn terug.
Wat een zware dag en wat een verdriet en nu leegte.
Ik wilde hem nog even bij me houden en hij heeft hier de hele middag bij het raam in het herfstzonnetje gelegen, hij lag er vredig bij, af en toe als ik binnenkwam dacht ik wat ligt ie daar lekker te relaxen weer maar ja dan beseffen dat hij er niet meer bij is is zwaar..
Later op de dag mijn dochter opgehaald in de speeltuin en even daar gezeten met een zonnebril op en dikke ogen maar was wel even fijn frisse lucht en lieve andere moeders, en vanaf bij het thuiskomen heeft dochter het heel zwaar gehad met het afscheid.
Het is ook oneerlijk en niet uit te leggen..
Net hebben we hem samen naar de dierenarts gebracht en daar wordt hij morgen opgehaald door het crematorium en komt in een urn terug.
Wat een zware dag en wat een verdriet en nu leegte.
donderdag 19 oktober 2017 08:55
Dank jullie wel, doet me goed 
Toen ik hem er zo mooi bij zag liggen gisteren wist ik dat het goed was, zijn waardigheid nog een beetje behouden en zag eruit zoals hij was..
Een week langer onder de bank had hem geen goed gedaan en had ie niet verdiend.
Lavendel2 veel sterkte ook met het gemis van je lieve poezenvriendin
Toen ik hem er zo mooi bij zag liggen gisteren wist ik dat het goed was, zijn waardigheid nog een beetje behouden en zag eruit zoals hij was..
Een week langer onder de bank had hem geen goed gedaan en had ie niet verdiend.
Lavendel2 veel sterkte ook met het gemis van je lieve poezenvriendin
donderdag 19 oktober 2017 20:52
Dank je welalinea schreef: ↑19-10-2017 08:55Dank jullie wel, doet me goed
Toen ik hem er zo mooi bij zag liggen gisteren wist ik dat het goed was, zijn waardigheid nog een beetje behouden en zag eruit zoals hij was..
Een week langer onder de bank had hem geen goed gedaan en had ie niet verdiend.
Lavendel2 veel sterkte ook met het gemis van je lieve poezenvriendin
ik hoop dat je ook wat beter voelt nu. Ik had nog veel foto s van haar gemaakt en filmpjes van gekke en lieve momentjes voor de momenten om soms terug te kijken.
vrijdag 20 oktober 2017 09:08
Gelukkig veel mooie herinneringen, foto boeken vol met foto's van hem en de laatste dag filmpjes en foto's gemaakt, zelfs van toen we hem weg brachten ik wilde alle laatste momenten vastleggen zodat het tastbaar blijft en ook al was het een mooi afscheid het is nu echt heel zwaar zonder hem..
Hij lag elke avond op me of tegen me aan op de bank, en als ik naar bed ging zei ik kom we gaan slapen, en dan liep hij met me mee of nam nog wat brokjes in de keuken en kwam hij er daarna gezellig bij en in de ochtend als de wekker ging dan ga ik nog tien minuten snoozen en ging hij vast naar zijn bak.
Dat avond en ochtend ritueel is zo duidelijk niet meer, heb er echt pijn in mijn buik van.
Hij straalde ook gewoon de hele dag liefde en rust uit..
Hij lag elke avond op me of tegen me aan op de bank, en als ik naar bed ging zei ik kom we gaan slapen, en dan liep hij met me mee of nam nog wat brokjes in de keuken en kwam hij er daarna gezellig bij en in de ochtend als de wekker ging dan ga ik nog tien minuten snoozen en ging hij vast naar zijn bak.
Dat avond en ochtend ritueel is zo duidelijk niet meer, heb er echt pijn in mijn buik van.
Hij straalde ook gewoon de hele dag liefde en rust uit..
vrijdag 20 oktober 2017 17:05
Wat mooi dat jullie hem nog 8 mooie jaren gegeven hebben. Raar ook dat mensen zo'n dier naar het asiel toe brengen. Misschien was hij van een oud vrouwtje die hem niet mee mocht nemen naar het verpleeghuis of zo.alinea schreef: ↑17-10-2017 20:06Dankjewel, hij betekent heel veel voor me, iedereen is ook zo dol op hem, kleine kinderen die over de vloer kwamen mochten alles met hem doen hij was dol op kleintjes, en toen ik hem uit het asiel haalde was hij al 'oud' 10 jaar en we hebben zoveel liefde en steun van hem gehad maar hij was ook gewoon vreselijk lief naar iedereen, we hadden afgesproken dat hij 25 zou worden maar hij is op..
Hij is bijna 18.
Hij staat op bijna alle familie foto's want hij zat er altijd gezellig tussen, het wordt een vreselijk groot gemis..
Zo'n opleving had valse hoop op kunnen wekken. Dit komt vaker voor bij dieren die stervende zijn. Daarna stort het weer in. Ik denk dat je je nu wel wat rustiger zult voelen van binnen, omdat het nu gebeurd is. Vóór die tijd ben je eigenlijk alleen nog maar bezig met afscheid nemen en dat vreet veel energie. Veel sterkte met het verlies!
vrijdag 20 oktober 2017 20:25
Dankjewel.. dat vroeg de dierenarts zich ook af, wat zo'n lief dier dan in het asiel deed toen we hem vonden, er was ook niks over hem bekend verder helaas, we hebben gewoon vreselijk veel geluk gehad.iones schreef: ↑20-10-2017 17:05Wat mooi dat jullie hem nog 8 mooie jaren gegeven hebben. Raar ook dat mensen zo'n dier naar het asiel toe brengen. Misschien was hij van een oud vrouwtje die hem niet mee mocht nemen naar het verpleeghuis of zo.
Zo'n opleving had valse hoop op kunnen wekken. Dit komt vaker voor bij dieren die stervende zijn. Daarna stort het weer in. Ik denk dat je je nu wel wat rustiger zult voelen van binnen, omdat het nu gebeurd is. Vóór die tijd ben je eigenlijk alleen nog maar bezig met afscheid nemen en dat vreet veel energie. Veel sterkte met het verlies!
We voelen ons nog niet echt rustig, dochter heeft net een halfuur gebruld om mimi en hoe oneerlijk het is..
Je loopt nu gewoon tegen het gemis aan en rare dingen.. de dierenarts gaf hem die eerste injectie en hij sprong de lucht in, ik zei: sorry poes, en meteen bedacht ik me, ik zeg sorry poes als ie op mijn plek zit en even op moet schuiven of als ik over hem heen struikel als ik hem eten geef, niet als ik hem af laat maken..
Het is gewoon rot voorlopig denk ik...
zaterdag 21 oktober 2017 13:09
Het is niet oneerlijk als een mens of dier sterft nadat hij oud geworden is. Het is pas oneerlijk als hij jong sterft. Dood hoort bij het leven. En de dood is eigenlijk het meest rechtvaardige dat bestaat: iedereen gaat dood, niemand uitgezonderd.
En dood is niet alleen negatief. De dood maakt vaak ook einde aan angst, pijn, leed, ondraaglijk lijden. In die zin is dood een verlossing. Je moet leren er zo ook tegen aan te kijken.
Blijft over het verlies. Natuurlijk wil je een dierbare nooit kwijt. Maar je leert daar wel mee omgaan. Ik heb mensen horen zeggen "dit wil ik nooit meer meemaken", en dan nemen ze geen dier meer, zichzelf daarmee een hoop mooie dingen ontzeggend. Of het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zoals bij mij, en je begint er tóch weer aan. Alleen wennen doet het afgeven van een dier nooit.
Het zal nog even duren voordat jij en je dochter hier vrede mee hebben, maar dat komt uiteindelijk wel.
En dood is niet alleen negatief. De dood maakt vaak ook einde aan angst, pijn, leed, ondraaglijk lijden. In die zin is dood een verlossing. Je moet leren er zo ook tegen aan te kijken.
Blijft over het verlies. Natuurlijk wil je een dierbare nooit kwijt. Maar je leert daar wel mee omgaan. Ik heb mensen horen zeggen "dit wil ik nooit meer meemaken", en dan nemen ze geen dier meer, zichzelf daarmee een hoop mooie dingen ontzeggend. Of het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zoals bij mij, en je begint er tóch weer aan. Alleen wennen doet het afgeven van een dier nooit.
Het zal nog even duren voordat jij en je dochter hier vrede mee hebben, maar dat komt uiteindelijk wel.
zaterdag 21 oktober 2017 18:18
Daar heb je absoluut gelijk in, voor ons voelt het natuurlijk even oneerlijk en stom nu, en ik ben het ook heel erg eens met wat, ik geloof winkelfanaat zei: ik hoop dat ze ooit wat relaxter over euthanasie voor mensen zullen worden want de dood hoort bij het leven en eriones schreef: ↑21-10-2017 13:09Het is niet oneerlijk als een mens of dier sterft nadat hij oud geworden is. Het is pas oneerlijk als hij jong sterft. Dood hoort bij het leven. En de dood is eigenlijk het meest rechtvaardige dat bestaat: iedereen gaat dood, niemand uitgezonderd.
En dood is niet alleen negatief. De dood maakt vaak ook einde aan angst, pijn, leed, ondraaglijk lijden. In die zin is dood een verlossing. Je moet leren er zo ook tegen aan te kijken.
Blijft over het verlies. Natuurlijk wil je een dierbare nooit kwijt. Maar je leert daar wel mee omgaan. Ik heb mensen horen zeggen "dit wil ik nooit meer meemaken", en dan nemen ze geen dier meer, zichzelf daarmee een hoop mooie dingen ontzeggend. Of het bloed kruipt waar het niet gaan kan, zoals bij mij, en je begint er tóch weer aan. Alleen wennen doet het afgeven van een dier nooit.
Het zal nog even duren voordat jij en je dochter hier vrede mee hebben, maar dat komt uiteindelijk wel.
mag best wel wel wat losser mee omgegaan worden, maar ja heel soms in het leven kom je zo'n dier tegen he.. dan weet je in de jaren dat hij nog leeft al dat je eigenlijk niet zonder het beestje kunt en dat een evt. Afscheid ooit ZWAAR zal worden en dat is voor ons nu.
Maar dat betekent zeker niet dat wij niet meer van andere dieren zullen durven houden, wij hebben nog andere huisdieren die natuurlijk net zo geknuffeld worden, we zouden niet zonder willen.
zondag 22 oktober 2017 17:48
Ik heb een hond van 13,5 waar ik zielsveel van houd, en dan nog twee van 12 en een van 9. De oudste is op haar retour en dat vind ik al geen prettige gewaarwording. Het kondigt namelijk de eerste schreden naar het afscheid aan, nog een paar jaar en dan is het over.
Die twee van 12 daarvan zal er een denk ik nog wel een hele tijd mee gaan, maar de ander is een hartpatiënt. Er zullen er straks meerdere vlak achter elkaar aan gaan vrees ik. Dus er staat nog wat te wachten.
Die twee van 12 daarvan zal er een denk ik nog wel een hele tijd mee gaan, maar de ander is een hartpatiënt. Er zullen er straks meerdere vlak achter elkaar aan gaan vrees ik. Dus er staat nog wat te wachten.
zondag 22 oktober 2017 18:38
Pfffiones schreef: ↑22-10-2017 17:48Ik heb een hond van 13,5 waar ik zielsveel van houd, en dan nog twee van 12 en een van 9. De oudste is op haar retour en dat vind ik al geen prettige gewaarwording. Het kondigt namelijk de eerste schreden naar het afscheid aan, nog een paar jaar en dan is het over.
Die twee van 12 daarvan zal er een denk ik nog wel een hele tijd mee gaan, maar de ander is een hartpatiënt. Er zullen er straks meerdere vlak achter elkaar aan gaan vrees ik. Dus er staat nog wat te wachten.
Dat wordt nog wat..
Ik leefde al wel een tijdje naar dit moment toe merkte ik, ik heb bewust genoten van elk moment met mimi, tijd samen wordt steeds waardevoller naarmate ze ouder worden.
Zeker als het bijna een volwaardig gezinslid is waar je ook de hele dag dingen mee deelt en tegen kletst dan maakt afscheid het ineens zo leeg.
Ik hoop dat je nog lang van allemaal mag genieten..
Ik hoopte tegen beter weten in dat mimi 25 zou worden maar ja eigenlijk weet je dat dat niet gaat gebeuren.
