Ik word gek van m'n kat....

11-04-2010 13:01 40 berichten
Alle reacties Link kopieren
Geen idee of er al een topic is, maar ik word helemaal gek van m'n kat de laatste tijd....

Hij is enorm plakkerig en aanhankelijk geworden en wil de hele dag bij je liggen. Nu vind ik dat wel gezellig, maar hij ligt dus ook vaak in de weg.

Zo zit ik nu achter de laptop, en poes moet en zal in m'n armen liggen, en dus ligt ie half op het toetsenbord. Ik kan hem oppakken en wegzetten en dan komt ie gewoon weer terug, loopt over het toetsenbord en gaat gezellig terug liggen.

Als je hem oppakt om bij je te komen liggen vind ie dat heerlijk, zo heerlijk dat hij met z'n nagels in je gaat hangen en je hem dus niet meer makkelijk weg kan zetten.

En als ik opsta loopt ie de hele tijd achter me aan te mauwen.



Ik heb geen idee meer wat ik er mee moet... Ik heb hem al een jaar of 10, en ik denk dat het misschien wel eens iets met m'n zwangerschap te maken kan hebben. Tenminste, vanaf toen is hij zo'n beetje dit gedrag gaan vertonen. Hij is verder in elk geval niet ziek of zo.

Zijn er misschien anderen die dit herkennen? En weten wat ik er mee aanmoet?? Kan dat straks nog wel goed gaan als de baby er is?
Alle reacties Link kopieren
je kat voelt dat er een verandering is, zolang jij je kat net zoveel aandacht geeft als je voor het kind gaf, komt het wel goed.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het niet icm een zwangerschap wel gewoon van m'n huidige kat. Bijzonder irritant. Denk dat het, als jouw kat al 10 is, het zeker te maken heeft met jouw zwangerschap. Dieren voelen dat natuurlijk haarfijn aan en hij moet wel nummer 1 blijven. En heel goed in de gaten houden straks als jouw kindje er is. Ik weet dat de kat van mijn ouders toen mijn zus geboren was de situatie op een bepaald moment zo gevaarlijk vonden dat ze de kat hebben weggedaan. Katten willen wel graag alleenrecht vandaar waarschijnlijk nu ook dit gedrag. In de meeste gevallen overigens past een kat zich goed aan hoor, als het kindje er is. Denk dat je nu gewoon consequent de kat van je af moet zetten en anders in een andere ruimte of naar buiten
Alle reacties Link kopieren
Nou als je nu over dit lieve gedrag geirriteerd bent, dan zou ik mij zomaar kunnen voorstellen dat je er niet meer tegen kan als je een kind hebt en ook je kat nog aandacht moet geven.

Die zal zijn aandacht ook niet graag afstaan aan de nieuweling.

Jammer dat dit al teveel voor je is?



Heb dit verhaal bij vele andere gehoord. Helaas moest meestal de kat het ontzien.



Ik denk dat het dus bij jou ligt wat je ermee doet. Maar reken er maar op dat je kat ook alles op alles zal zetten om ook wat aandacht te krijgen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
Heeeeeel herkenbaar, wij hebben drie katten en tijdens mijn huidige (2e) zwangerschap is wederom juist de kat die nooit aanhankelijk is niet uit mijn buurt te krijgen! Grappige is ook dat deze kat, altijd superlief is voor ons zoontje. De anderen lopen weg als ze hem zien/horen maar deze niet! Toen ik aan het bevallen was wilde ze er ook bij zijn, heeft heel de bevalling aan de slaapkamerdeur zitten mauwen/krabben! Als ik mijn zoontje voedde was ze er ook altijd bij, op een veilige afstand hoor! Tja die beesten voelen zoiets toch aan!
Alle reacties Link kopieren
quote:Kleintjecool schreef op 11 april 2010 @ 13:06:

Ik herken het niet icm een zwangerschap wel gewoon van m'n huidige kat. Bijzonder irritant. Denk dat het, als jouw kat al 10 is, het zeker te maken heeft met jouw zwangerschap. Dieren voelen dat natuurlijk haarfijn aan en hij moet wel nummer 1 blijven. En heel goed in de gaten houden straks als jouw kindje er is. Ik weet dat de kat van mijn ouders toen mijn zus geboren was de situatie op een bepaald moment zo gevaarlijk vonden dat ze de kat hebben weggedaan. Katten willen wel graag alleenrecht vandaar waarschijnlijk nu ook dit gedrag. In de meeste gevallen overigens past een kat zich goed aan hoor, als het kindje er is. Denk dat je nu gewoon consequent de kat van je af moet zetten en anders in een andere ruimte of naar buitenTriest. Als je een kat neemt weet je toch dat ze misschien wel 15 jaar worden. Als je kinderen en dieren niet samen wilt, dan moet je niet aan katten beginnen. Want op uitzonderingen daar gelaten kunnen dieren en kinderen best goed samen als je dat wilt. Maar ja, die discussie is al eeuwen oud, dat is zonde om weer opnieuw te voeren.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mamalijntje schreef op 11 april 2010 @ 13:10:

Heeeeeel herkenbaar, wij hebben drie katten en tijdens mijn huidige (2e) zwangerschap is wederom juist de kat die nooit aanhankelijk is niet uit mijn buurt te krijgen! Grappige is ook dat deze kat, altijd superlief is voor ons zoontje. De anderen lopen weg als ze hem zien/horen maar deze niet! Toen ik aan het bevallen was wilde ze er ook bij zijn, heeft heel de bevalling aan de slaapkamerdeur zitten mauwen/krabben! Als ik mijn zoontje voedde was ze er ook altijd bij, op een veilige afstand hoor! Tja die beesten voelen zoiets toch aan!Ahhhh leuk eens een positief verhaal te horen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
hihi ik ben juist blij dat sinds ik zwanger ben..de katten wat aanhankelijker zijn (meestal is vriend favoriet...dat begint nu een beetje te veranderen) vind t echt heerlijk...op de bank, kat(ten) op schoot...mmmmmmmmmm
Dat vind ik ook weer erg triets om te horen, een kat wegdoen.

Hoe kan het nou gevaarlijk zijn? Het is maar een kat. Neem aan dat je gewoon een beetj eoplet.



Maar goed, ik ben zelf ook zwanger en mijn kat plakt nu nog meer als eerst. Ze lag altijd naast me, maar nu op me.



En haar rommelkamer met mandje aan de verwarming word nu de babykamer, dat vind ik wel heel erg zielig eigenlijk.

Dus we gaan nu de grote slaapkamer anders inrichten zodat haar mandje bij ons in de kamer kan hangen.



En maak je geen zorgen voor als de baby er is, het plakken neemt dan gewoon weer af. De baby zal hij ws een beetje irritant vinden met al dat gehuil, maar daar wennen katten heus wel aan hoor.
Alle reacties Link kopieren
[Triest. Als je een kat neemt weet je toch dat ze misschien wel 15 jaar worden. Als je kinderen en dieren niet samen wilt, dan moet je niet aan katten beginnen. Want op uitzonderingen daar gelaten kunnen dieren en kinderen best goed samen als je dat wilt. Maar ja, die discussie is al eeuwen oud, dat is zonde om weer opnieuw te voeren.[/quote]



Uh nee, dat was NIET triest omdat deze poes de baby al een paar keer had aangevallen. En op elk onbewaakt ogenblik in de kamer bij m'n zus zat, blazend...
Alle reacties Link kopieren
@mylenevalerie; Ja mijn mening is dat je voor die beestjes moet blijven zorgen, ik zou het heel moeilijk vinden als ik voor de keuze van wegdoen had moeten staan. Je ziet het vaak gebeuren en dat vind ik toch wel triest.



@19juni; Heb wel een tip voor je mbt kattenharen ed. Onze katten verharen naar mijn idee boven gemiddeld.... Investeer in een goede stofzuiger!! Wij hebben van een bepaald merk (je weet wel die zonder zak) speciaal het type voor huishoudens met huisdieren gekozen. Na bijna drie jaar vind ik dat nog steeds een geweldige investering!!
Alle reacties Link kopieren
Lief is een ding, maar ook katten kunnen opdringerig zijn. Ik herken van mijn oudste kater, die kan op sommige dagen ook zo ontzettend aanwezig zijn...dat ik er helemaal gek van word.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar hoor! Maar er was geen probleem toen zoon eenmaal was geboren, kan toch gewoon goed gaan?
Alle reacties Link kopieren
He wat grappig. Ik ben ook zwanger en mijn kat was al best aanhankelijk maar nu is het nog veel meer dan eerst.

Ik vind het alleen niet erg. Heb haar al bijna 15 jaar en ben helemaal gek op haar.



Ik ben erg benieuwd hoe ze tegen de baby zal zijn, ik denk dat ze er niets van moet hebben. En anders zal ik het een beetje in de gaten houden, maar maak me geen zorgen.
Alle reacties Link kopieren
quote:mylenevalerie schreef op 11 april 2010 @ 13:11:

[...]

Triest. Als je een kat neemt weet je toch dat ze misschien wel 15 jaar worden. Als je kinderen en dieren niet samen wilt, dan moet je niet aan katten beginnen. Want op uitzonderingen daar gelaten kunnen dieren en kinderen best goed samen als je dat wilt. Maar ja, die discussie is al eeuwen oud, dat is zonde om weer opnieuw te voeren.Ik hoor het ook steeds vaker. Kat nemen, gezinsuitbreiding en hoppa, dag kat. " Want hij liep voor mijn voeten". Dat doen katten nou eenmaal. Triest dat mensen daar niet over nadenken voordat ze een levend wezen aanschaffen. Ik heb ook een kat en die was ook reteaanhankelijk tijdens mijn zwangerschap en na de bevalling was ie natuurlijk ook van slag. Maar geen haar op mijn hoofd die ook maar overwoog om de kat weg te doen. En nu gaat het hartstikke goed. Kat krijgt net zoveel aandacht en is niet jaloers. Hij komt af en toe snuffelen bij de baby, maar verder niets.
als ik je 1 advies mee mag geven: als poeslief een knuffelbui heeft en vindt dat ie ogenblikkelijk aandacht nodig heeft

kan je hem 20x wegzetten, maar daar schiet je geen bal mee op. het enige wat je kan doen is hem die aandacht werkelijk geven. neem van mij aan, als een kat iets in zijn kop heeft.....

ik heb er inmiddels 4 dus ik weet waar ik het over heb

moet wel zeggen als ze de hele dag lopen te plakken is dat idd. wel es irritant en dan is het ook wel belangrijk dat je een beetje je grenzen aangeeft. en das ff doorzetten aangezien katjes erge hardnekkige beestjes zijn.
Alle reacties Link kopieren
Veertien jaar geleden ging mijn kat voor het eerst op mijn buik liggen.

Iets wat hij dus nooit gedaan had.

Ik bleek dus inderdaad zwanger. Mijn kat lag de hele zwangerschap heerlijk op mijn buik te knorren.

toen mijn zoon er was ,was het over.

Zes jaar later ging hij ineens weer op mijn buik liggen.

Ik zei tegen mijn man; Ik ben zwanger!!

Heb een test gehaald en ja hoor,ik was zwanger!



Gelukkig is hij na deze zwangerschap wel blijven knorren op schoot,is inmiddels 16 jaar oud en zeurt om het leven! De hele dag door! En is overal waar ik ben,jat alles door dementie van je bord en aanrecht,en plast regelmatig in huis(verre van leuk) Maar geniet nog elke dag van zijn geknor
Alle reacties Link kopieren
Ik zal me er niet aan wagen omdat ik er geen zin in heb. Maar de gezinnen met kinderen die ik ken die heel bewust zijn omgaan met een nieuwe baby en de plek van een hond en/of kat, is allemaal goed gegaan. Maar goed, ik snap dat het ook fout kan gaan. Ik heb de neiging om toch te denken dat het socialisatie proces van een nieuweling niet goed is begeleid. Maar dat kunnen alleen de betrokkenen inzien. Alles draait bij de geboorte uiteraard om de baby, en daarin kan een dier zich achtergesteld voelen/jaloers worden. Zoveel mensen, zoveel dieren, zoveel redenen. Maar bij wie ik het fout zag gaan weet ik ook waarom. En ik ken een forumster die daar heel bewust zich mee bezig heeft gehouden dat het prima gaat.



Nogmaals, ik schreef al over de uitzonderingen. Het blijft toch vaak iets persoonlijks. Als je nu dat je zwanger bent die extra aandacht van de kat al niet kan velen, en er gek van wordt, dan zal dat gedrag nog meer irriteren als de baby er is. En de kat nog meer aandacht zal proberen op te eisen. Tenminste, het zou zomaar kunnen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
quote:kiddootje schreef op 11 april 2010 @ 13:24:

Veertien jaar geleden ging mijn kat voor het eerst op mijn buik liggen.

Iets wat hij dus nooit gedaan had.

Ik bleek dus inderdaad zwanger. Mijn kat lag de hele zwangerschap heerlijk op mijn buik te knorren.

toen mijn zoon er was ,was het over.

Zes jaar later ging hij ineens weer op mijn buik liggen.

Ik zei tegen mijn man; Ik ben zwanger!!

Heb een test gehaald en ja hoor,ik was zwanger!



Gelukkig is hij na deze zwangerschap wel blijven knorren op schoot,is inmiddels 16 jaar oud en zeurt om het leven! De hele dag door! En is overal waar ik ben,jat alles door dementie van je bord en aanrecht,en plast regelmatig in huis(verre van leuk) Maar geniet nog elke dag van zijn geknor Wat een lief verhaal!
Alle reacties Link kopieren
Wat een hoop reacties al, fijn om te lezen dat er mensen zijn die het herkennen!



Over wegdoen: daar heb ik niets over gezegd. Er zal een hele hoop moeten gebeuren voor ik mijn beessie wegdoe, ik heb hem al zo lang en ben verder nog steeds hartstikke gek op hem (meestal dan dus).



En dat ik niet tegen het 'lieve gedrag' kan, dat is het dus ook niet. Ik vind het nog steeds gezellig als ie bij me komt liggen, ik vind het alleen irritant dat als ik hem weg wil pakken, hij echt z'n nagels in me klauwt om maar te kunnen blijven liggen. Zo vind ik het ook gezellig als hij bij m'n toetsenbord ligt, maar iedere keer dat ligt ie ook op de muis, en dan verschuif ik hem wat en gaat ie iedere keer weer terugliggen. Tja, en dat wordt dan op den duur wel irritant natuurlijk.



Wat hij bijvoorbeeld ook vaak doet (en eerst eigenlijk nooit deed) is op je gaan staan, als je bijv. op de bank/op bed ligt. Dan gaat ie op je borst of buik staan en blijft daar staan. Als je hem dan neerlegt gaat ie weg en komt ie weer staan. Dat is een beetje wat ik bedoel met irritant gedrag...



En waarom ik me afvraag of het dalijk met de baby wel goed gaat, ik heb nog een katje die ook wel eens bij me ligt (die vertoont ook niet dit van dit gedrag, maar die heb ik pas een paar jaar en het is een beetje een gek beestje), en die oude kater gaat er gewoon bovenop liggen als hij bij mij wil liggen. Kijk, en hij kan natuurlijk niet bovenop de baby gaan liggen straks als hij bij mij wil liggen. Vandaar dat ik er een beetje bang voor ben...
alle dieren voelen dingen vrij sterk aan, maar de kat

dus nog veel meer. ook nemen ze emoties voor een deel over.

denk dat dat kiddootjes verhaal verklaart??



tis trouwens ook bewezen dat mensen met katten gelukkiger zijn en ouder worden wat deels te maken zal hebben met dat ze emoties dus overnemen want dan heb je dus ook minder stress (lijkt mij...)
quote:kiddootje schreef op 11 april 2010 @ 13:24:

Veertien jaar geleden ging mijn kat voor het eerst op mijn buik liggen.

Iets wat hij dus nooit gedaan had.

Ik bleek dus inderdaad zwanger. Mijn kat lag de hele zwangerschap heerlijk op mijn buik te knorren.

toen mijn zoon er was ,was het over.

Zes jaar later ging hij ineens weer op mijn buik liggen.

Ik zei tegen mijn man; Ik ben zwanger!!

Heb een test gehaald en ja hoor,ik was zwanger!



Gelukkig is hij na deze zwangerschap wel blijven knorren op schoot,is inmiddels 16 jaar oud en zeurt om het leven! De hele dag door! En is overal waar ik ben,jat alles door dementie van je bord en aanrecht,en plast regelmatig in huis(verre van leuk) Maar geniet nog elke dag van zijn geknor Wow! Mooi verhaal, zeg!
quote:Missphoebe schreef op 11 april 2010 @ 13:39:

tis trouwens ook bewezen dat mensen met katten gelukkiger zijn en ouder worden wat deels te maken zal hebben met dat ze emoties dus overnemen want dan heb je dus ook minder stress (lijkt mij...)Door alleen al een dier te knuffelen, daalt je hartslag. Het ontstrest.
Alle reacties Link kopieren
quote:mylenevalerie schreef op 11 april 2010 @ 13:25:

Ik zal me er niet aan wagen omdat ik er geen zin in heb. Maar de gezinnen met kinderen die ik ken die heel bewust zijn omgaan met een nieuwe baby en de plek van een hond en/of kat, is allemaal goed gegaan. Maar goed, ik snap dat het ook fout kan gaan. Ik heb de neiging om toch te denken dat het socialisatie proces van een nieuweling niet goed is begeleid. Maar dat kunnen alleen de betrokkenen inzien. Alles draait bij de geboorte uiteraard om de baby, en daarin kan een dier zich achtergesteld voelen/jaloers worden. Zoveel mensen, zoveel dieren, zoveel redenen. Maar bij wie ik het fout zag gaan weet ik ook waarom. En ik ken een forumster die daar heel bewust zich mee bezig heeft gehouden dat het prima gaat.

.



Maar hoe doe ik dit straks dan? Of is dat alleen een kwestie van net zo veel aandacht blijven geven als eerst??



@ missphoebe: haha, poeslief heeft hier dus al één gigantische knuffelbui van een half jaar....
19juni. Je moet vanaf het begin af aan NIET toestaan dat de kat in de box, wandelwagen en het bedje gaat liggen.

Het is echt wel mogelijk om een kat daar in te sturen.

Je kat ook niet in de babykamer laten en 's nachts de deur gewoon dicht.

Verder eerst maar even kijken hoe de kat het doet bij de baby, maar met een beetje oplettendheid kan je de kat gewoon uit de babykamer houden waar hij of zij dan slaapt.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven