
Mijn angora konijn is weer alleen
maandag 29 maart 2010 om 18:01
Tja de titel zegt het al; mijn konijn is weer alleen. Zijn eerste vrouw overleed kort nadat ze bij elkaar waren en nu zijn 2e vrouw ook. Hij was zo dol op haar.
En dan denk ik, zo gaat dat door. En ik ben steeds weer zo verdrietig vanwege mijn huisdier. Maar hem alleen laten is geen optie, hij is pas een jaar of 3. Wat nu?
En dan denk ik, zo gaat dat door. En ik ben steeds weer zo verdrietig vanwege mijn huisdier. Maar hem alleen laten is geen optie, hij is pas een jaar of 3. Wat nu?
maandag 29 maart 2010 om 18:10
Voor mij het verlies, het vorige konijn overleed toen we op wintersport waren en de buurman er (goed) voor zorgde. Dat was zo k@t thuiskomen. Nu werd ze ziek toen we een paar dagen weg waren en vrienden haar 3x per dag medicijnen hebben gegeven.
Mijn vriend is het helemaal beu met ze. Dat maakt het hier niet makkelijk.
Mijn vriend is het helemaal beu met ze. Dat maakt het hier niet makkelijk.

maandag 29 maart 2010 om 18:38
Waaraan zijn ze precies overleden dan?
Wat al te verliefde konijnen wassen elkaar erg veel en een volbloed angora konijn is fuzzy as hell
Hebben ze verstoppingen gehad?
Inderdaad naar dat je huisdier dan "weer" dood gaat. Je (ik) hecht zo snel aan zo'n leuk diertje en binnen no time is het weer mis.
Ik heb vroeger grote angora konijnen gehad, toen wist ik nog niet wat een drama die vacht vaak voor de beestjes zelf is en het knippen iedere 2 maanden worden ze ook al niet gelukkig van. Beiden overleden aan mega haarballen, ondanks alle ananassap en andere tips. Het ras is prachtig en de karaktertjes geweldig maar voor mij nooit meer angora.
Maar goed daar heb jij nu niets aan natuurlijk. Tja.. ik zou er toch echt eentje bij nemen, zeker wanneer je konijnen wilt blijven houden. Als je na angoraknijn niet meer zou willen, is het natuurlijk wel lastiger.
Wat al te verliefde konijnen wassen elkaar erg veel en een volbloed angora konijn is fuzzy as hell
Hebben ze verstoppingen gehad?
Inderdaad naar dat je huisdier dan "weer" dood gaat. Je (ik) hecht zo snel aan zo'n leuk diertje en binnen no time is het weer mis.
Ik heb vroeger grote angora konijnen gehad, toen wist ik nog niet wat een drama die vacht vaak voor de beestjes zelf is en het knippen iedere 2 maanden worden ze ook al niet gelukkig van. Beiden overleden aan mega haarballen, ondanks alle ananassap en andere tips. Het ras is prachtig en de karaktertjes geweldig maar voor mij nooit meer angora.
Maar goed daar heb jij nu niets aan natuurlijk. Tja.. ik zou er toch echt eentje bij nemen, zeker wanneer je konijnen wilt blijven houden. Als je na angoraknijn niet meer zou willen, is het natuurlijk wel lastiger.

maandag 29 maart 2010 om 18:44
Zij was een 'gewoon konijn' en hij is angora. Hij likte haar altijd helemaal maar andersom haast niet. Ze had verstopping maar daar waren we op tijd bij met medicijnen. Toen was ze een week oke en daarna kreeg ze blaasontsteking vanwege een bacterie zie ze blijkbaar altijd bij zich dragen maar soms na ziekte boven komt. We zijn maandag naar de dierenarts geweest en heeft ze medicijnen gekregen en het ging beter. Vanochtend ging het wel maar vanmiddag was ze helemaal slap. Mijn vriend heeft nog dwangvoer gegeven maar toen ik terug kwam was ze al helemaal slap. Ze is een paar uur terug overleden terwijl hij naast haar lag.
Ik ga haar zo begraven, vind het zo sneu voor hem. Hij heeft het echt goed door.
Ik ga haar zo begraven, vind het zo sneu voor hem. Hij heeft het echt goed door.

maandag 29 maart 2010 om 18:49
Ow sorry, het is net gebeurd dat had ik niet door.
Sterkte hoor, erg sneu zoiets.
Toch wel erg oke van je vriend dat hij aan het dwangvoeren is gegaan in ieder geval toch?
Maar ja, "gedoe rond konijnen" het zijn toch wel jou konijnen en jou liefhebberij. Hij mag nu natuurlijk wel balen omdat het allemaal sneu is en jij hier sip door bent maar ik moet er toch even niet aan denken dat mijn partner me min of meer zou vragen te stoppen met konijnen houden.
Hoe denk je er zelf over dan?
Sterkte hoor, erg sneu zoiets.
Toch wel erg oke van je vriend dat hij aan het dwangvoeren is gegaan in ieder geval toch?
Maar ja, "gedoe rond konijnen" het zijn toch wel jou konijnen en jou liefhebberij. Hij mag nu natuurlijk wel balen omdat het allemaal sneu is en jij hier sip door bent maar ik moet er toch even niet aan denken dat mijn partner me min of meer zou vragen te stoppen met konijnen houden.
Hoe denk je er zelf over dan?
maandag 29 maart 2010 om 18:53
Ik weet het gewoon even niet meer.
Het zijn wel mijn konijnen maar hij moet nu wel het dode konijn in een doosje doen omdat ik dat niet kan. Hij mag zo de kuil graven.
Als ik een dag niet eten kan geven doet hij het altijd. En dwangvoer en medicijnen ook. Ik snap
zijn punt ook wel.
Wat ik wil weet ik even niet.
We gaan haar nu begraven.
Het zijn wel mijn konijnen maar hij moet nu wel het dode konijn in een doosje doen omdat ik dat niet kan. Hij mag zo de kuil graven.
Als ik een dag niet eten kan geven doet hij het altijd. En dwangvoer en medicijnen ook. Ik snap
zijn punt ook wel.
Wat ik wil weet ik even niet.
We gaan haar nu begraven.
maandag 29 maart 2010 om 18:55
Is je vriend niet stiekem ook heel erg verdrietig?
Wat jammer voor je dat je konijntje overleden is en dan als tweede overleden konijn in korte tijd.. Ik denk dat je het allemaal even moet laten bezinken. Ga pas een nieuw vriendinnetje halen als je er zelf klaar voor bent.
Houd wel goed je konijn in de gaten, soms kunnen konijnen echt wegkwijnen als ze een vriendje hebben verloren.
Wat jammer voor je dat je konijntje overleden is en dan als tweede overleden konijn in korte tijd.. Ik denk dat je het allemaal even moet laten bezinken. Ga pas een nieuw vriendinnetje halen als je er zelf klaar voor bent.
Houd wel goed je konijn in de gaten, soms kunnen konijnen echt wegkwijnen als ze een vriendje hebben verloren.
maandag 29 maart 2010 om 18:56
He wat ontzettend naar Phoehee. Sterkte met het verlies van je konijn
Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Vorig jaar mijn 11-jarige konijn overleden door een aanval van een roofvogel, en iets meer dan een maand geleden een konijn (9 jaar) in moeten laten slapen vanwege een longtumor.
En toen zat het vrouwtje van 4 jaar oud dus alleen.... ik kon het echt niet aanzien en konijn zelf vond het ook vreselijk, dat was duidelijk te merken.
Ondanks mijn verdriet en twijfels over toch weer een konijn erbij heb ik na 2 weken toch besloten het wel te doen. Met een beetje mazzel leeft m'n dame nog heel veel jaren en dan zou ze al die tijd alleen moeten zitten. Haar wegdoen kon ik absoluut niet.
Nu heeft ze weer een lieve vent uit de konijnenopvang en ze zijn super gelukkig samen. Dat is gewoon zo mooi om te zien. Daar kunnen geen twijfels tegenop
Sterkte met je beslissing. Ik snap dat het lastig is, hoor. Zeker als je vriend (ook) twijfelt.
Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Vorig jaar mijn 11-jarige konijn overleden door een aanval van een roofvogel, en iets meer dan een maand geleden een konijn (9 jaar) in moeten laten slapen vanwege een longtumor.
En toen zat het vrouwtje van 4 jaar oud dus alleen.... ik kon het echt niet aanzien en konijn zelf vond het ook vreselijk, dat was duidelijk te merken.
Ondanks mijn verdriet en twijfels over toch weer een konijn erbij heb ik na 2 weken toch besloten het wel te doen. Met een beetje mazzel leeft m'n dame nog heel veel jaren en dan zou ze al die tijd alleen moeten zitten. Haar wegdoen kon ik absoluut niet.
Nu heeft ze weer een lieve vent uit de konijnenopvang en ze zijn super gelukkig samen. Dat is gewoon zo mooi om te zien. Daar kunnen geen twijfels tegenop
Sterkte met je beslissing. Ik snap dat het lastig is, hoor. Zeker als je vriend (ook) twijfelt.
Wegens grote belangstelling ben ik momenteel verminderd beschikbaar. Dit kan tijdelijk zijn.
maandag 29 maart 2010 om 19:00
dinsdag 30 maart 2010 om 08:58
Ze is gister begraven in het bos. Hij eet wel nu maar ik vind hem zo zielig.
Hij krijgt ook medicijnen om zeker te zijn dat hij die bacterie niet heeft/krijgt. Ik kan toch pas over een paar weken beslissen wat te doen, wil zeker zijn dat hij helemaal goed is. Al merk ik kwa gezondheid niets aan hem.
Hij krijgt ook medicijnen om zeker te zijn dat hij die bacterie niet heeft/krijgt. Ik kan toch pas over een paar weken beslissen wat te doen, wil zeker zijn dat hij helemaal goed is. Al merk ik kwa gezondheid niets aan hem.
dinsdag 30 maart 2010 om 13:01
Herkenbaar. Mijn meisjeskonijn is vorige week plotseling overleden. Mijn rammetje heeft dagenlang op de plek gezeten waar zij het laatst lag en was helemaal ontdaan. Nu was het bij mij zo dat mijn konijn bij de dierenarts is gestorven en zij had een besmettelijke bacterie waardoor ik haar niet zelf mocht begraven. Ik had haar het liefst nog aan het rammetje laten zien zodat hij zag dat ze niet meer leeft. Mijn rammetje bleef haar zoeken, heel zielig. Hij was zo verdrietig dat hij slecht at. Hij is geen 'mensenkonijn', heeft zich nog nooit laten aaien waardoor het extra zielig was dat hij zo alleen zat. Ik kon het niet aanzien en heb een nieuw vriendinnetje voor hem gehaald en nu is hij weer helemaal happy.
Ik zat er niet echt op te wachten, een vervanging voor mijn lieve konijnenvriendin waar ik zo dol op was. Maar voor mijn rammetje was het noodzakelijk en ik denk maar zo: waar er één verzorgd kan worden kunnen er ook twee verzorgd worden. Ik herken wel de zorgen van jouw vriend, ik heb al jarenlang konijnen en ze kunnen nogal eens ziek worden en hebben dan zeer intensieve verzorging nodig. Maar een konijn in zijn uppie vind ik niet konijnwaardig tenzij hij of zij binnen woont en veel gezelschap aan mensen heeft.
Sterkte ermee!
Ik zat er niet echt op te wachten, een vervanging voor mijn lieve konijnenvriendin waar ik zo dol op was. Maar voor mijn rammetje was het noodzakelijk en ik denk maar zo: waar er één verzorgd kan worden kunnen er ook twee verzorgd worden. Ik herken wel de zorgen van jouw vriend, ik heb al jarenlang konijnen en ze kunnen nogal eens ziek worden en hebben dan zeer intensieve verzorging nodig. Maar een konijn in zijn uppie vind ik niet konijnwaardig tenzij hij of zij binnen woont en veel gezelschap aan mensen heeft.
Sterkte ermee!