Thuis
alle pijlers
Thuis in het buitenland
woensdag 1 september 2010 om 21:04
Hallo allemaal,
Ik weet niet goed of mijn topic het best binnen deze pijler past, anders hoor ik het wel van een Viva Angel
Toch heeft het wel met 'je thuis voelen' te maken. Ik woon nu ruim een jaar in het buitenland wegens mijn werk bij een hotelketen. En ik heb het hier prima naar mijn zin! Leuk werk, leuke vrienden, prettig klimaat. En ook het eten is overheerlijk! In die zin overweeg ik dus niet om weer terug te gaan naar Nederland.
Maar:Ik mis mijn vrienden en familie in Nederland en ook de "Nederlandse levensstijl" (iets simpels als een lekkere boterham met kaas voor lunch) best wel. Niet in de zin dat ik heimwee heb, maar het lijkt me soms zo heerlijk om weer even bij vrienden langs te kunnen gaan voor een lunch, kop koffie, avondje stappen, noem maar op. Ook moet ik soms belangrijke gebeurtenissen van vrienden en familie missen. Natuurlijk kan ik altijd terug als de nood aan de man is, maar ik mis soms een bruiloft, een afstudeerfeest, een verjaardag, etc doordat ik voor een reisje als dit een paar dagen vrij moet nemen wat niet altijd kan.
Ik voel me hier soms ook best schuldig over naar hen. Alsof ik hun niet belangrijk genoeg zou vinden door voor mijn eigen leven in het buitenland te kiezen.
Ik zou soms willen dat ik mezelf in tweeen kon splitsen! Natuurlijk hoef ik hier niet voor eeuwig te blijven, maar verdeeld zijn tussen twee landen geeft me best wat onrust nu. Om dan maar weer bij de pijler "Thuis" terug te komen, ik voel me niet echt thuis als ik op twee plaatsen tegelijk leef! Mijn vraag is eigenlijk of er mensen zijn met een dergelijke ervaring en hoe zij daar mee omgaan? Ook andere reacties zijn welkom uiteraard!
Groetjes G.
Ik weet niet goed of mijn topic het best binnen deze pijler past, anders hoor ik het wel van een Viva Angel
Toch heeft het wel met 'je thuis voelen' te maken. Ik woon nu ruim een jaar in het buitenland wegens mijn werk bij een hotelketen. En ik heb het hier prima naar mijn zin! Leuk werk, leuke vrienden, prettig klimaat. En ook het eten is overheerlijk! In die zin overweeg ik dus niet om weer terug te gaan naar Nederland.
Maar:Ik mis mijn vrienden en familie in Nederland en ook de "Nederlandse levensstijl" (iets simpels als een lekkere boterham met kaas voor lunch) best wel. Niet in de zin dat ik heimwee heb, maar het lijkt me soms zo heerlijk om weer even bij vrienden langs te kunnen gaan voor een lunch, kop koffie, avondje stappen, noem maar op. Ook moet ik soms belangrijke gebeurtenissen van vrienden en familie missen. Natuurlijk kan ik altijd terug als de nood aan de man is, maar ik mis soms een bruiloft, een afstudeerfeest, een verjaardag, etc doordat ik voor een reisje als dit een paar dagen vrij moet nemen wat niet altijd kan.
Ik voel me hier soms ook best schuldig over naar hen. Alsof ik hun niet belangrijk genoeg zou vinden door voor mijn eigen leven in het buitenland te kiezen.
Ik zou soms willen dat ik mezelf in tweeen kon splitsen! Natuurlijk hoef ik hier niet voor eeuwig te blijven, maar verdeeld zijn tussen twee landen geeft me best wat onrust nu. Om dan maar weer bij de pijler "Thuis" terug te komen, ik voel me niet echt thuis als ik op twee plaatsen tegelijk leef! Mijn vraag is eigenlijk of er mensen zijn met een dergelijke ervaring en hoe zij daar mee omgaan? Ook andere reacties zijn welkom uiteraard!
Groetjes G.
woensdag 1 september 2010 om 21:10
Ik ken het gevoel. Al woon ik na 8 jaar buitenland nu weer in Nederland. Dat gevoel heb ik overigens nog steeds, maar nu mis ik het buitenland.
Zoals ik tegen mijn zoon altijd zeg: als ik in Nederland ben mis ik buitenland en als ik in buitenland ben mis ik Nederland. het mooiste zou natuurlijk zijn om het iedere keer af te kunnen wisselen, maar dat is niet haalbaar.
Ik vind het overigens het moeilijkst als er in het andere land iets ernstigs in de familie aan de hand is. Dan merk ik altijd dat er toch wel een grote afstand is.
Zoals ik tegen mijn zoon altijd zeg: als ik in Nederland ben mis ik buitenland en als ik in buitenland ben mis ik Nederland. het mooiste zou natuurlijk zijn om het iedere keer af te kunnen wisselen, maar dat is niet haalbaar.
Ik vind het overigens het moeilijkst als er in het andere land iets ernstigs in de familie aan de hand is. Dan merk ik altijd dat er toch wel een grote afstand is.
woensdag 1 september 2010 om 22:32
@Guzelcim
Ik woon al 8,5 jaar in het buitenland. De meeste van mijn vakantie zijn naar Nederland, naar mijn ouderlijk huis. Als ik eenmaal daar ben, dan is dat thuis waar ik boterhammen met kaas om 12 uur ´s middags eet, waar het naar vroeger ruikt en waar alles het zelfde blijft, maar het leven toch door gaat.
Na een week verlang ik ook naar mijn thuis in het buitenland, waar ik mijn huidige leven heb, mijn vrienden wonen en mijn werk is, waar ik om 2 uur lunch en gerust om half 10 ´s avonds uiteten ga.
Het is een heel dubbel gevoel en hoe langer je in het buitenland verblijft, hoe sterker het gevoel wordt, want in NL gaat iedereen verder met zijn leven en voel je je soms wat buitengesloten door je vrienden en in het "buitenland" voel je je nog steeds de buitenlander.
Tja. Als ik terug naar NL zou gaan, dan zou ik het land waar ik nu woon heel erg missen. Ik denk zelfs meer dan ik NL mis, want NL mis ik op familie na eigenlijk niet heel erg. Het wordt gewoon.
Zolang je niet duidelijk hebt wat je wilt, houdt dan contact met NL , maar geniet van je leven in het land waar je nu bent. Het is een ervaring en die kan niemand van je afnemen.
Ik woon al 8,5 jaar in het buitenland. De meeste van mijn vakantie zijn naar Nederland, naar mijn ouderlijk huis. Als ik eenmaal daar ben, dan is dat thuis waar ik boterhammen met kaas om 12 uur ´s middags eet, waar het naar vroeger ruikt en waar alles het zelfde blijft, maar het leven toch door gaat.
Na een week verlang ik ook naar mijn thuis in het buitenland, waar ik mijn huidige leven heb, mijn vrienden wonen en mijn werk is, waar ik om 2 uur lunch en gerust om half 10 ´s avonds uiteten ga.
Het is een heel dubbel gevoel en hoe langer je in het buitenland verblijft, hoe sterker het gevoel wordt, want in NL gaat iedereen verder met zijn leven en voel je je soms wat buitengesloten door je vrienden en in het "buitenland" voel je je nog steeds de buitenlander.
Tja. Als ik terug naar NL zou gaan, dan zou ik het land waar ik nu woon heel erg missen. Ik denk zelfs meer dan ik NL mis, want NL mis ik op familie na eigenlijk niet heel erg. Het wordt gewoon.
Zolang je niet duidelijk hebt wat je wilt, houdt dan contact met NL , maar geniet van je leven in het land waar je nu bent. Het is een ervaring en die kan niemand van je afnemen.
donderdag 2 september 2010 om 07:02
quote:Lucifer1983 schreef op 01 september 2010 @ 22:32:
Tja. Als ik terug naar NL zou gaan, dan zou ik het land waar ik nu woon heel erg missen. Ik denk zelfs meer dan ik NL mis, want NL mis ik op familie na eigenlijk niet heel erg. Het wordt gewoon.
Klopt helemaal. Ik mis het land waar ik gewoond heb. Ik probeer er nu minimaal 2x per jaar weer naar toe te gaan om familie en vrienden te bezoeken.
Tja. Als ik terug naar NL zou gaan, dan zou ik het land waar ik nu woon heel erg missen. Ik denk zelfs meer dan ik NL mis, want NL mis ik op familie na eigenlijk niet heel erg. Het wordt gewoon.
Klopt helemaal. Ik mis het land waar ik gewoond heb. Ik probeer er nu minimaal 2x per jaar weer naar toe te gaan om familie en vrienden te bezoeken.
