Relaties
alle pijlers
Kledingkeuze bepalen
woensdag 18 september 2019 10:43
Het is geen mega groot probleem, maar wel iets waar ik al heel mijn leven tegenaan loop: mijn moeder (en inmiddels ook mijn zus!) proberen mij constant te beïnvloeden over wat ik zou moeten dragen.
Ik ben inmiddels 33 en heb me op veel gebieden los moeten worstelen van de bemoeienis van mijn moeder. Dit bemoeien doet ze altijd met de beste bedoelingen, maar ik vind het gewoon heel erg vervelend. En op het gebied van kleding en uiterlijk blijven ze hier maar mee doorgaan. Want mijn zus vindt het inmiddels ook heel normaal om zich hiermee te bemoeien.
Als ik bijvoorbeeld naar een trouwerij ga dan beginnen ze zich een half jaar van tevoren al ermee te bemoeien wat ik, mijn man en mijn zoon gaan aantrekken, wat ik met mijn haar ga doen enzovoort. Als ik iets heb gekocht wordt er om foto's gevraagd, vervolgens worden die bekritiseerd (dingen als: moet je er geen tasje bij? Waarom draag je geen sieraden? enz, enz)
Als er een verjaardag bij mijn zus thuis wordt gevierd denkt ze het zich te kunnen veroorloven om een veto uit te spreken over bepaalde kleding die ik dan niet van haar zou mogen dragen.
Zelfs bij mijn eigen trouwerij probeerde mijn moeder me te pushen in mijn keuzes hoe ik eruit zag. Ze heeft meerdere keuzes die ik maakte compleet afgebrand. Toch heb ik het gewoon doorgezet en toen ze het complete plaatje zag, zei ze dat we er prachtig uitzagen samen. Maar van tevoren kan ze gewoon niet het vertrouwen hebben dat ik mezelf heus wel goed kan kleden.
Als ik een keertje een compliment krijg over mijn outfit kan ik daar eigenlijk al niet meer van genieten, omdat ik het gevoel heb dat ze me hiermee ook proberen te pushen in de richting waarin zij vinden dat ik me moet gedragen / kleden.
Ik vraag me soms zelfs af of mijn aversie tegen moeite doen voor mijn uiterlijk er vandaan komt dat ik altijd zo word gepusht door mijn moeder en zus. Als ik een keer wat meer moeite doe voor mijn uiterlijk dan krijg ik gelijk een half jaar later nog te horen "op de bruiloft van je zus zag je er zo mooi uit, waarom kun je dat niet elke dag doen?" Ik voel me hierin eigenlijk constant te kakken gezet: aan de ene kant voel ik me niet serieus genomen in het feit dat ik gewoon geen "mode-poppetje" ben, en aan de andere kant voel ik me er soms ook gewoon recalcitrant van. En zelfs een beetje in de war....
Ik weet niet precies wat ik wil met dit topic, gewoon even van me afschrijven en misschien herkent iemand het of heeft tips voor mij?
Ik ben inmiddels 33 en heb me op veel gebieden los moeten worstelen van de bemoeienis van mijn moeder. Dit bemoeien doet ze altijd met de beste bedoelingen, maar ik vind het gewoon heel erg vervelend. En op het gebied van kleding en uiterlijk blijven ze hier maar mee doorgaan. Want mijn zus vindt het inmiddels ook heel normaal om zich hiermee te bemoeien.
Als ik bijvoorbeeld naar een trouwerij ga dan beginnen ze zich een half jaar van tevoren al ermee te bemoeien wat ik, mijn man en mijn zoon gaan aantrekken, wat ik met mijn haar ga doen enzovoort. Als ik iets heb gekocht wordt er om foto's gevraagd, vervolgens worden die bekritiseerd (dingen als: moet je er geen tasje bij? Waarom draag je geen sieraden? enz, enz)
Als er een verjaardag bij mijn zus thuis wordt gevierd denkt ze het zich te kunnen veroorloven om een veto uit te spreken over bepaalde kleding die ik dan niet van haar zou mogen dragen.
Zelfs bij mijn eigen trouwerij probeerde mijn moeder me te pushen in mijn keuzes hoe ik eruit zag. Ze heeft meerdere keuzes die ik maakte compleet afgebrand. Toch heb ik het gewoon doorgezet en toen ze het complete plaatje zag, zei ze dat we er prachtig uitzagen samen. Maar van tevoren kan ze gewoon niet het vertrouwen hebben dat ik mezelf heus wel goed kan kleden.
Als ik een keertje een compliment krijg over mijn outfit kan ik daar eigenlijk al niet meer van genieten, omdat ik het gevoel heb dat ze me hiermee ook proberen te pushen in de richting waarin zij vinden dat ik me moet gedragen / kleden.
Ik vraag me soms zelfs af of mijn aversie tegen moeite doen voor mijn uiterlijk er vandaan komt dat ik altijd zo word gepusht door mijn moeder en zus. Als ik een keer wat meer moeite doe voor mijn uiterlijk dan krijg ik gelijk een half jaar later nog te horen "op de bruiloft van je zus zag je er zo mooi uit, waarom kun je dat niet elke dag doen?" Ik voel me hierin eigenlijk constant te kakken gezet: aan de ene kant voel ik me niet serieus genomen in het feit dat ik gewoon geen "mode-poppetje" ben, en aan de andere kant voel ik me er soms ook gewoon recalcitrant van. En zelfs een beetje in de war....
Ik weet niet precies wat ik wil met dit topic, gewoon even van me afschrijven en misschien herkent iemand het of heeft tips voor mij?
woensdag 18 september 2019 10:48
Het is gewoon simpel met dit soort zaken, afkappen en duidelijk aangeven dat je er niet van gediend bent, geen ruimte bieden voor ook maar enige inmenging van hun kant. Het is misschien moeilijk in het begin maar je moet dat soort mensen gewoon niet toestaan om zich zo met je leven te bemoeien, tenzij je dat graag wilt maar ik krijg niet het idee dat je dat je erom zit te springen.
woensdag 18 september 2019 10:52
Duidelijk zijn, gok ik? Heb je al eens aangegeven dat je er niet van gedoend bent? Hoe reageren zij er dan op? Ikzelf zou (als ik het al een paar keer had aangegeven) passief aggressief gaan zijn.
"Waarom kan je dat niet elke dag zulke kleding dragen?" Zou ik antwoorden met: "Vroeger bemoeide je je ook niet met mijn kledingkeuze, kan JIJ dat niet elke dag doen of is je eigen leven te saai?"
Maaroed, dat ben ik natuurlijk, klaar is klaar, helemaal als je het al meerdere keren duidelijk aan zou hebben gegeven.
"Waarom kan je dat niet elke dag zulke kleding dragen?" Zou ik antwoorden met: "Vroeger bemoeide je je ook niet met mijn kledingkeuze, kan JIJ dat niet elke dag doen of is je eigen leven te saai?"
Maaroed, dat ben ik natuurlijk, klaar is klaar, helemaal als je het al meerdere keren duidelijk aan zou hebben gegeven.
woensdag 18 september 2019 10:55
I wish....
Het was allemaal nog veel erger, met bemoeienis over huishouden, opvoeding etc. Daar heb ik inmiddels wel mijn grenzen in aangegeven en is een stuk minder geworden. Maar qua kleding en uiterlijk blijven ze daarmee bezig.
Als ik een keer lippenstift op heb wordt de keer daarna gevraagd waarom ik het niet op heb, want het stond de vorige keer zo leuk... Zulke dingen. Voor hun is het "gewoon een kletspraatje", voor mij voelt het als een invasie. En dan denk ik soms ook wel eens: ligt dit nou aan mij of aan hen?
woensdag 18 september 2019 11:00
Mee eens, Viva Amber... Alleen het stomme is, bijvoorbeeld met die kleding-veto van mijn zus, wat ik ook doe, het voelt verkeerd. Trek ik iets aan dat zij niet wil, dan ben ik "de recalcitrante zus" en als ik iets aantrek dat zij wél wil, dan geef ik haar d'r zin. In beide rollen wil ik niet zitten.
woensdag 18 september 2019 11:04
Gewoon aangeven dat je niet bespreekt wat je aantrekt.snorriemorrie schreef: ↑18-09-2019 11:00Mee eens, Viva Amber... Alleen het stomme is, bijvoorbeeld met die kleding-veto van mijn zus, wat ik ook doe, het voelt verkeerd. Trek ik iets aan dat zij niet wil, dan ben ik "de recalcitrante zus" en als ik iets aantrek dat zij wél wil, dan geef ik haar d'r zin. In beide rollen wil ik niet zitten.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 18 september 2019 11:05
En wat boeit het als je de 'recalcitrante zus' bent? Dat zou ik gewoon van me af laten glijden hoor. Lijkt me meer haar probleem dan het jouwe.
Een keer duidelijk zeggen dat jij je eigen kledingstijl hebt en dat ze zich er niet mee moeten bemoeien. En dat blijven herhalen elke keer als ze erover beginnen.
Een keer duidelijk zeggen dat jij je eigen kledingstijl hebt en dat ze zich er niet mee moeten bemoeien. En dat blijven herhalen elke keer als ze erover beginnen.
woensdag 18 september 2019 11:07
Ik denk dat je zus en je moeder samen hebben besloten dat jij je niet zo goed weet te kleden. Misschien dat jij je slecht kleed, misschien dat je een andere smaakt hebt.
In ieder geval: sta erboven en lach erom. Je hoeft je toch niet te verdedigen? Zij doen het, omdat ze geen bot vangen. Als jij er niet meer op reageert dan is het snel genoeg over. En zo niet, dan wordt het vanzelf een running gag.
In ieder geval: sta erboven en lach erom. Je hoeft je toch niet te verdedigen? Zij doen het, omdat ze geen bot vangen. Als jij er niet meer op reageert dan is het snel genoeg over. En zo niet, dan wordt het vanzelf een running gag.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 18 september 2019 11:10
Ik wil je niet beledigen maar is er een reden dat ze je zo met je bemoeien?snorriemorrie schreef: ↑18-09-2019 10:55I wish....
Het was allemaal nog veel erger, met bemoeienis over huishouden, opvoeding etc. Daar heb ik inmiddels wel mijn grenzen in aangegeven en is een stuk minder geworden. Maar qua kleding en uiterlijk blijven ze daarmee bezig.
Allereerst is het natuurlijk heel vervelend maar misschien willen ze je wel helpen? Zo had mijn vader bijv. altijd een erg slechte kledingsmaak en verzorgde zich na de scheiding niet zo goed. Wanneer we naar een feest gingen ging ik dan meestal vooraf met hem naar de winkel om wat nieuws te kopen. Het was bij hem totaal geen onwil maar onmacht. We hebben hem als kinderen moeten "leren" hoe het huishouden gedaan moest worden en setjes kleding gemaakt wat bij elkaar paste.
Nogmaals ik wil je niet beledigen. Daarnaast vind ik wel dat als je dit vervelend vindt, je dit ook tegen je moeder moet kunnen zeggen en ze hier dan ook mee moet stoppen. Je moet doen en dragen waar je jezelf prettig bij voelt, dat is het belangrijkste.
woensdag 18 september 2019 11:10
Is het een idee om er iets ludieks mee te doen? Als zus/moeder vraagt wat je bij die en die gelegenheid aantrekt, iets heel debiels te sturen en dan bloedserieus vragen welke klompen je het beste bij die leuke klederdracht aantrekt? En dan gewoon blijven volhouden?
Creativity is intelligence having fun
woensdag 18 september 2019 11:11
@Ninanoname: ja, dat denken ze zeker. Zo is er ook het idee dat ik niet goed zou kunnen koken omdat ik op 15 jarige leeftijd mijn eerste kookproject had gedaan en dat was mislukt. En dat ik geen goede gastvrouw zou zijn / geen leuk feest zou kunnen organiseren enz.
Hun maatstaven zijn eigenlijk gewoon heel anders dan de mijne. En dat heb ik ook wel geaccepteerd en qua opmerkingen over feestjes / koken / huishouden denk ik ook altijd: klets maar lekker, bij mij gaat het 't ene oor in en het andere weer uit. En daar zijn ze ook mee gestopt.
Als ik mezelf vergelijk met anderen dan heb ik vast wel een wat aparte kledingstijl. Maar ook weer niet zo apart dat mensen me nastaren ofzo... Al krijg ik soms wel dat gevoel van mijn moeder en zus
Hun maatstaven zijn eigenlijk gewoon heel anders dan de mijne. En dat heb ik ook wel geaccepteerd en qua opmerkingen over feestjes / koken / huishouden denk ik ook altijd: klets maar lekker, bij mij gaat het 't ene oor in en het andere weer uit. En daar zijn ze ook mee gestopt.
Als ik mezelf vergelijk met anderen dan heb ik vast wel een wat aparte kledingstijl. Maar ook weer niet zo apart dat mensen me nastaren ofzo... Al krijg ik soms wel dat gevoel van mijn moeder en zus
woensdag 18 september 2019 11:12
Ze denken dat wanneer ze -in hun ogen- positieve keuzes stimuleren dat je dat dan vanzelf meer gaat doen. Ik vind het eigenlijk wel grappig.snorriemorrie schreef: ↑18-09-2019 10:55
Als ik een keer lippenstift op heb wordt de keer daarna gevraagd waarom ik het niet op heb, want het stond de vorige keer zo leuk... Zulke dingen. Voor hun is het "gewoon een kletspraatje", voor mij voelt het als een invasie. En dan denk ik soms ook wel eens: ligt dit nou aan mij of aan hen?
Had je vroeger veel help nodig, of ben je de jongste en is die rol zo gegroeid? Omdat je zegt dat het ook over je huis en de opvoeding van je kinderen gaat. Blijkbaar heeft je moeder je zus op een hoger plan staan wat praktische zaken betreft en je zus gaat daar makkelijk in mee.
Ik zie wel een voordeel in de toekomst: je moeder en je zus zullen -wanneer ma oud en slecht ter been wordt, of ziek- jouw hulp niet snel inroepen. Je hoeft dus niet mee om nieuwe kleding te kopen, de ramen te zemen of boodschappen te doen.
Je moet erop te vertrouwen dat als hij bij je weg wil, hij heus wel weggaat. En tot die tijd is hij vrijwillig bij je. (Murrmurr)
woensdag 18 september 2019 11:14
En als ze een foto van de bruiloft zien en kritiek hebben, zeg je "ik vind het mooi en voel me er goed in. Dus. Hoe is het op je werk?" Ander onderwerp.
woensdag 18 september 2019 11:17
@Tess1989: In zoverre is er een reden voor. Namelijk dat mijn zus en moeder allebei behoorlijk de lat hoog leggen voor zichzelf, en dus ook voor mij. Als ik mijn huishouden / feestjes / whatever vergelijk met dat van vriendinnen dan is er echt niets mis met mijn manier. Echter vergeleken met de hoeveelheid moeite die mijn moeder en zus overal in steken wel.
Bijvoorbeeld vorige week op de bruiloft waren man, zoon en ik helemaal matchy met elkaar, heel veel moeite in gestoken op aanraden van mijn moeder, terwijl ik van tevoren al had gezegd dat we waarschijnlijk echt overdressed zouden zijn vergeleken met een hoop andere gasten. En dat was dus ook zo. Halverwege heb ik mijn pijnlijke schoenen omgeruild voor comfy schoenen die ik al had meegenomen.... Vanaf dat moment kon ik zelf ook opeens wat meer genieten van het feest
Op gebied van kleding ben ik gewoon niet zo van de frutsels, sieraden en tasjes, maar ik weet me wel gewoon netjes te kleden,ik zou geen materiaal zijn voor een programma als hotter than my daughter ofzo.
Bijvoorbeeld vorige week op de bruiloft waren man, zoon en ik helemaal matchy met elkaar, heel veel moeite in gestoken op aanraden van mijn moeder, terwijl ik van tevoren al had gezegd dat we waarschijnlijk echt overdressed zouden zijn vergeleken met een hoop andere gasten. En dat was dus ook zo. Halverwege heb ik mijn pijnlijke schoenen omgeruild voor comfy schoenen die ik al had meegenomen.... Vanaf dat moment kon ik zelf ook opeens wat meer genieten van het feest
Op gebied van kleding ben ik gewoon niet zo van de frutsels, sieraden en tasjes, maar ik weet me wel gewoon netjes te kleden,ik zou geen materiaal zijn voor een programma als hotter than my daughter ofzo.
woensdag 18 september 2019 11:17
ga ik volgende keer zeker doen
woensdag 18 september 2019 11:18
Ik herken dit een klein beetje. Lan geleden op de middelbare school vond mijn zus mijn kledingkeuze/make-up en haarstijl ook ongelooflijk stom, ze schaamde zich voor me.
En ze probeerde daarmee ook mijn ouders te overtuigen. Mijn vader kon het niks schelen, maar mijn moeder vond toch ook wel dat ik me wel wat in kon houden.
Wat ik deed is dat ik precies de kleding uitzocht die mijn zus afschuwelijk vond. En uiteindelijk is ze gestopt met commentaar leveren.
Dit was in de jaren 80 en er kon toen echt veel (tenminste zonder dat je direct voor joker liep naar huidige maatstaven).
Ik bleef wel die gekke zus, maar dat vond ik niet zo erg.
Geen idee of zoiets voor jou ook zou helpen. Maar als ze iets afkraken, lekker de volgende keer weer aandoen. Dan zien ze ook dat hun commentaar niks helpt.
En ze probeerde daarmee ook mijn ouders te overtuigen. Mijn vader kon het niks schelen, maar mijn moeder vond toch ook wel dat ik me wel wat in kon houden.
Wat ik deed is dat ik precies de kleding uitzocht die mijn zus afschuwelijk vond. En uiteindelijk is ze gestopt met commentaar leveren.
Dit was in de jaren 80 en er kon toen echt veel (tenminste zonder dat je direct voor joker liep naar huidige maatstaven).
Ik bleef wel die gekke zus, maar dat vond ik niet zo erg.
Geen idee of zoiets voor jou ook zou helpen. Maar als ze iets afkraken, lekker de volgende keer weer aandoen. Dan zien ze ook dat hun commentaar niks helpt.
