Zwanger
alle pijlers
Jeetje... nog steeds "balen" van geslacht baby
vrijdag 28 juli 2017 21:29
Hi allemaal,
Ik ben momenteel 9 maanden zwanger van mijn 2e dochter. Laat ik beginnen met het feit dat ik super super super blij ben dat mijn meisje gezond is, dat dat mij meer waard is dan wat dan ook.
Maaarrrr.....
Ik baal nog steeds dat ik weer een meisje krijg. Dat gevoel had ik bij mijn eerste zwangerschap ook al, maar dat gevoel ging toen veel sneller weg. En nu mijn meisje er is, al 3 jaar in ons leven, zou ik nooit meer zonder haar kunnen en willen. Ze is werkelijk mijn alles.
Bij mijn eerste zwangerschap kwam het voorgevoel voor een jongen deels omdat mijn vriend dat ook heel graag wou. Ook Ik wou hem graag een zoon schenken. Maar ik heb mij ook altijd voorgesteld met een jongen. Ik ben zelf niet zo'n meisje-meisje.
Ik probeer nu al 9 maanden te achterhalen waarom het gevoel zo sterk is maar ben er nog steeds niet achter.
Behalve dat ik minder hoef te kopen omdat we alles al hebben voor een meisje is er ook totaal geen drang. Het voelt niet bijzonder. Dat valt ook andere wel op helaas.
Iedere afspraak bij de gynaecoloog zegt ze weer heel blij "heeeeel duidelijk een meisje" en ik doe maar alsof ik blij ben maar t voelt alsof ze t mes nog een keer omdraaien.
Vrienden van ons zijn ook weer zwanger en krijgen nu (hun 2e) wel een jongen. Dat hebben we net te horen gekregen. En gelijk ben ik weer van slag. Ik hoopte zo dat ook zij weer een meisje kregen, maar dat hoopte ik alleen maar voor mezelf. Omdat ik wist dat ik t moeilijk zou krijgen als t nieuws anders bleek te zijn. Mega echoistisch!!!
Wat ik wil met mijn verhaal? Ik hoef geen verwijten oid. Ik ben benieuwd of er meer meiden zijn die dit gevoel herkennen? En of zij om die reden voor een 2e, 3e of 4e kindje zijn gegaan, in de "hoop" op toch dat ene geslacht?
Ik ben zo boos, teleurgesteld en verdrietig in mezelf dat ik dit gevoel heb. Ik wil er zo graag van af! Ik blijf me ook dagelijks wel 100x verontschuldigen to die kleine in mijn buik, want ik wil niet dat zij ooit het gevoel krijgt dat mama een jongen wou.
Ik ben momenteel 9 maanden zwanger van mijn 2e dochter. Laat ik beginnen met het feit dat ik super super super blij ben dat mijn meisje gezond is, dat dat mij meer waard is dan wat dan ook.
Maaarrrr.....
Ik baal nog steeds dat ik weer een meisje krijg. Dat gevoel had ik bij mijn eerste zwangerschap ook al, maar dat gevoel ging toen veel sneller weg. En nu mijn meisje er is, al 3 jaar in ons leven, zou ik nooit meer zonder haar kunnen en willen. Ze is werkelijk mijn alles.
Bij mijn eerste zwangerschap kwam het voorgevoel voor een jongen deels omdat mijn vriend dat ook heel graag wou. Ook Ik wou hem graag een zoon schenken. Maar ik heb mij ook altijd voorgesteld met een jongen. Ik ben zelf niet zo'n meisje-meisje.
Ik probeer nu al 9 maanden te achterhalen waarom het gevoel zo sterk is maar ben er nog steeds niet achter.
Behalve dat ik minder hoef te kopen omdat we alles al hebben voor een meisje is er ook totaal geen drang. Het voelt niet bijzonder. Dat valt ook andere wel op helaas.
Iedere afspraak bij de gynaecoloog zegt ze weer heel blij "heeeeel duidelijk een meisje" en ik doe maar alsof ik blij ben maar t voelt alsof ze t mes nog een keer omdraaien.
Vrienden van ons zijn ook weer zwanger en krijgen nu (hun 2e) wel een jongen. Dat hebben we net te horen gekregen. En gelijk ben ik weer van slag. Ik hoopte zo dat ook zij weer een meisje kregen, maar dat hoopte ik alleen maar voor mezelf. Omdat ik wist dat ik t moeilijk zou krijgen als t nieuws anders bleek te zijn. Mega echoistisch!!!
Wat ik wil met mijn verhaal? Ik hoef geen verwijten oid. Ik ben benieuwd of er meer meiden zijn die dit gevoel herkennen? En of zij om die reden voor een 2e, 3e of 4e kindje zijn gegaan, in de "hoop" op toch dat ene geslacht?
Ik ben zo boos, teleurgesteld en verdrietig in mezelf dat ik dit gevoel heb. Ik wil er zo graag van af! Ik blijf me ook dagelijks wel 100x verontschuldigen to die kleine in mijn buik, want ik wil niet dat zij ooit het gevoel krijgt dat mama een jongen wou.
vrijdag 28 juli 2017 21:31
Hou je maar vast lieve Bendoline, er gaan verwijten komen hier.
Je gaat net zoveel van dit meisje houden als jullie momenteel houden van jullie peuter-meisje. Echt waar.
Ik ben zwanger van onze tweede jongen: en ik heb ook gedacht: 'Jammer, nooit jurkjes uitzoeken. Ik zal nooit met mijn dochter schoenen gaan shoppen.'
Maar de liefde voor onze zoon is zo groot, dat is de grote troost.
Je gaat net zoveel van dit meisje houden als jullie momenteel houden van jullie peuter-meisje. Echt waar.
Ik ben zwanger van onze tweede jongen: en ik heb ook gedacht: 'Jammer, nooit jurkjes uitzoeken. Ik zal nooit met mijn dochter schoenen gaan shoppen.'
Maar de liefde voor onze zoon is zo groot, dat is de grote troost.
De Wet van Wuiles: hoe langer de OP, hoe kleiner de kans op een duurzame relatie.
vrijdag 28 juli 2017 21:38
Maar wat wil jij nu van ons?
Ik had nooit gedacht dat mijn tweede een meisje zou zijn en toen dat wel zo was heb ik echt effe moeten schakelen. Niet omdat ik het niet wilde meer omdat ik er gewoonweg geen rekening mee had gehouden totdat ze geboren werd. Toen het schakelen over was werd ik intens blij, gewoon met het mensje dat ik had gekregen. Het maakte me geen donder uit zij was de liefste en mooiste.
Ik had nooit gedacht dat mijn tweede een meisje zou zijn en toen dat wel zo was heb ik echt effe moeten schakelen. Niet omdat ik het niet wilde meer omdat ik er gewoonweg geen rekening mee had gehouden totdat ze geboren werd. Toen het schakelen over was werd ik intens blij, gewoon met het mensje dat ik had gekregen. Het maakte me geen donder uit zij was de liefste en mooiste.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 28 juli 2017 21:41
Trek je olifantenhuid maar aan hier op Viva forum
Wat ontzettend vervelend dat dit gevoel je zo in de weg zit. Ik hoop dat dit gevoel verdwijnt zodra de kleine er is, dat hoop ik voor jou, maar helemaal voor de kleine meid.
Ik zou met iemand hierover praten. Je verloskundige kan je misschien wel een tip geven met wie. Het moet toch ergens vandaan komen namelijk....Baal je omdat je je man een zoon had gegund of zit er iets anders aan ten grondslag? En wat vindt je man hiervan?
Sterkte, goed dat je ervoor uitkomt en los het op!!
Wat ontzettend vervelend dat dit gevoel je zo in de weg zit. Ik hoop dat dit gevoel verdwijnt zodra de kleine er is, dat hoop ik voor jou, maar helemaal voor de kleine meid.
Ik zou met iemand hierover praten. Je verloskundige kan je misschien wel een tip geven met wie. Het moet toch ergens vandaan komen namelijk....Baal je omdat je je man een zoon had gegund of zit er iets anders aan ten grondslag? En wat vindt je man hiervan?
Sterkte, goed dat je ervoor uitkomt en los het op!!
anoniem_346916 wijzigde dit bericht op 28-07-2017 21:42
Reden: Taalfoutne
Reden: Taalfoutne
0.09% gewijzigd
vrijdag 28 juli 2017 21:42
vrijdag 28 juli 2017 21:44
Nou inderdaad.Lady_Voldemort schreef: ↑28-07-2017 21:39Ik weet niet hoor. Dat je zo je voorkeur hebt lijkt me wel normaal, die had ik ook. Maar zodra je gaat denken over messen die in je worden omgedraaid draai je toch een beetje door.
Je hoeft geen verwijten zeg je, helaas, als je zo over je tweede kind praat krijg je die toch.
Jammer voor je dat je liever een jongen had gehad.
Je krijgt een meisje.
Deal with it en praat niet meer zo over je kind.
vrijdag 28 juli 2017 21:45
Heel eerlijk? Ik was blij dat wij een meisje kregen. Dit gevoel had ik al steeds heel sterk en was bang dat als het toch een jongen zou zijn ik er niet van zou houden ofzo. Nu weet ik, dat dat echt vette onzin is en het inderdaad gaat om het "mensje" wat je bijna op de wereld gaat zetten. Mochten wij ooit een tweede krijgen, maakt het me echt absoluut niets uit. Allebei heel leuk!
Dusja ik herken het wel een klein beetje, maar denk wel dat als je er nu nog niet aan gewend bent, je er verstandig aan doet met iemand te gaan praten.
Dusja ik herken het wel een klein beetje, maar denk wel dat als je er nu nog niet aan gewend bent, je er verstandig aan doet met iemand te gaan praten.
vrijdag 28 juli 2017 21:49
Ik hoefde niet eens te schakelen. De hele tijd was ik ervan overtuigd dat ik een jongetje droeg en ik wilde ook niet anders, want ik kon me mezelf echt niet voorstellen als de moeder van een meisje. En toen bleek mijn jongetje bij de geboorte ineens een meisje en ik vond het zooooo leuk Lag ik daar te snikken in het kraambed: 'hahahasnotterdesnotter, je bent een meisje! Kleine grapjas! Wat lief, een meisje hahahasnotterdesnotter'Enn schreef: ↑28-07-2017 21:38Maar wat wil jij nu van ons?
Ik had nooit gedacht dat mijn tweede een meisje zou zijn en toen dat wel zo was heb ik echt effe moeten schakelen. Niet omdat ik het niet wilde meer omdat ik er gewoonweg geen rekening mee had gehouden totdat ze geboren werd. Toen het schakelen over was werd ik intens blij, gewoon met het mensje dat ik had gekregen. Het maakte me geen donder uit zij was de liefste en mooiste.
anoniem_268181 wijzigde dit bericht op 28-07-2017 21:52
8.66% gewijzigd
vrijdag 28 juli 2017 21:49
Ik moet eerlijk zeggen dat ik heel blij ben dat we beide hebben. Als de 2e weer een jongen was geweest, waren we waarschijnlijk nog voor een 3e gegaan . Ik snap je teleurstelling, maar dat je er echt van baalt snap ik niet. Of bedoel je meer dat je baalt van die gevoelens? Anders vind ik het wel heel ver gaan. Wees blij dat je kinderen kan krijgen. En hoop maar dat het gezond is, anders baal je nog veel meer. Ik kan er over meepraten helaas.
vrijdag 28 juli 2017 21:53
Beetje laat misschien, maar misschien is het beter om niet al te enorme verwachtingen te hebben van tevoren? Het blijft een 50/50 kans (zo ongeveer dan) en een 2e of 3e nemen, vooral in de hoop dat het precies dat andere geslacht wordt, vind ik echt bizar klinken. Ik heb nu een zoon en al zouden we voor een 2e gaan (zijn we nog niet uit), heb ik echt totaal geen hoop en/of verwachtingen over het geslacht van die eventuele 2e.
vrijdag 28 juli 2017 21:56
Tja, gevoelens blijven gevoelens. Gelukkig weet je wel dat je wat zal moeten relativeren.
Het komt goed, heus waar.
Ik zou mijn linkerarm geven voor uberhaubt nog een tweede kind. Onze kansen zijn niet zo rooskleurig. Mocht er een wonder gebeuren en dan hetzelfde geslacht zijn, ben ik dolgelukkig. Dat zeg ik niet als verwijt, maar mogelijk helpt het jou je eigen situatie relativeren.
Het komt goed, heus waar.
Ik zou mijn linkerarm geven voor uberhaubt nog een tweede kind. Onze kansen zijn niet zo rooskleurig. Mocht er een wonder gebeuren en dan hetzelfde geslacht zijn, ben ik dolgelukkig. Dat zeg ik niet als verwijt, maar mogelijk helpt het jou je eigen situatie relativeren.
.
vrijdag 28 juli 2017 21:57
Ik snap nooit zo goed dat mensen zichzelf "toestaan" een voorkeur te hebben als je weet dat je diep teleurgesteld zult zijn als die wens niet uitkomt. Je wéét toch dat je 50% kans hebt?
En serieus, mensen die voor een derde/vierde/vijfde gaan omdat je zo graag ook een kindje van het andere geslacht wilt? Dat is toch geen reden om nog een kind te willen? En bovendien weet je dan toch wéér dat de kans op een teleurstelling groot is?
Sorry de verontwaardiging druipt van mijn post af maar ik kan er serieus niet bij
En serieus, mensen die voor een derde/vierde/vijfde gaan omdat je zo graag ook een kindje van het andere geslacht wilt? Dat is toch geen reden om nog een kind te willen? En bovendien weet je dan toch wéér dat de kans op een teleurstelling groot is?
Sorry de verontwaardiging druipt van mijn post af maar ik kan er serieus niet bij
vrijdag 28 juli 2017 22:00
Lady_Voldemort schreef: ↑28-07-2017 21:49Lag ik daar te snikken in het kraambed: 'hahahasnotterdesnotter, je bent een meisje! Kleine grapjas! Wat lief, een meisje hahahasnotterdesnotter'
Eens, ik snotterde ook dat ik dan ook perse een roze jurkje wilde. Oma is naar de winkel gefietst alsof haar leven ervan afhing.....
Maar goed @TO: je hebt geen keuzes, pak jezelf aan want er komt een prachtig kleine meisje aan en die heeft een moeder nodig die blij is dat ze er is.
enn wijzigde dit bericht op 28-07-2017 22:01
0.37% gewijzigd
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
vrijdag 28 juli 2017 22:00
Ik snap best dat je een voorkeur hebt, vooral omdat je al voorzien bent van een kindje van een geslacht.
Hoe ik je kan helpen... door je te vertellen dat het zoveel erger kan. Het is mij niet gelukt om überhaupt zwanger te worden. En ook ik heb daar mee weten te dealen ... ik heb geleerd om mij gelukkig te voelen met de dingen die mij wel toebedeeld zijn.
Ik hoop dat je wat aan mijn woorden hebt.
Hoe ik je kan helpen... door je te vertellen dat het zoveel erger kan. Het is mij niet gelukt om überhaupt zwanger te worden. En ook ik heb daar mee weten te dealen ... ik heb geleerd om mij gelukkig te voelen met de dingen die mij wel toebedeeld zijn.
Ik hoop dat je wat aan mijn woorden hebt.
Here I am - now what are your other two wishes...
vrijdag 28 juli 2017 22:04