Geld & Recht
alle pijlers
Vriend betaald niet mee. Wat te doen?
dinsdag 20 september 2011 om 22:45
Het is een lang verhaal maar ik probeer het kort te houden. Mijn vriend en ik zijn 5 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
dinsdag 20 september 2011 om 23:10
Bedankt allemaal voor de snelle reacties! Ik heb het op mijn mobiel getypt en ik kon het dus niet echt een mooie lay-out geven...
Samenblijven is geen optie. Ik heb veel details weggelaten anders was het een roman geworden. Maar hij heeft bvb ook nog de politie gebeld om te vertellen dat ik geweldadig was toen ik gewoon probeerde hem het bed uit te krijgen omdat het zijn papa dag was en ik naar mijn werk moest. Ik heb hem niet eens aangeraakt... Ik heb het idee dat hij het later wel tegen mij wilde gebruiken...
Als hij zelf vertrekt willen mijn ouders mij helpen totdat ik zelf genoeg verdien. Maar zij willen het niet doen zolang hij er is. Ze vinden het onzin dat zij een volwassen man moeten onderhouden. Groot gelijk.
Nee, wij zijn niet getrouwd, ook geen samenlevingscontract...
Samenblijven is geen optie. Ik heb veel details weggelaten anders was het een roman geworden. Maar hij heeft bvb ook nog de politie gebeld om te vertellen dat ik geweldadig was toen ik gewoon probeerde hem het bed uit te krijgen omdat het zijn papa dag was en ik naar mijn werk moest. Ik heb hem niet eens aangeraakt... Ik heb het idee dat hij het later wel tegen mij wilde gebruiken...
Als hij zelf vertrekt willen mijn ouders mij helpen totdat ik zelf genoeg verdien. Maar zij willen het niet doen zolang hij er is. Ze vinden het onzin dat zij een volwassen man moeten onderhouden. Groot gelijk.
Nee, wij zijn niet getrouwd, ook geen samenlevingscontract...
dinsdag 20 september 2011 om 23:17
Allereerst moet jij of hij het huis uit. Zo te horen wil hij niet, dus ben jij genoodzaakt te vertrekken. Wonen je ouders in de buurt? Zou je daar een tijdje kunnen wonen?
Als tweede zou ik ook eens kijken wat er nu aan schulden/onbetaalde rekeningen is. Op wiens naam staat het allemaal en wie moet wat betalen? Dit om slepende financiele kwesties te voorkomen.
Je zou de jurofoon of het juridisch loket kunnen benaderen, zij zullen je waarschijnlijk goed kunnen adviseren.
Als laatste wil ik jou veel sterkte en succes wensen!!
Als tweede zou ik ook eens kijken wat er nu aan schulden/onbetaalde rekeningen is. Op wiens naam staat het allemaal en wie moet wat betalen? Dit om slepende financiele kwesties te voorkomen.
Je zou de jurofoon of het juridisch loket kunnen benaderen, zij zullen je waarschijnlijk goed kunnen adviseren.
Als laatste wil ik jou veel sterkte en succes wensen!!
dinsdag 20 september 2011 om 23:28
Precies, zet hem eruit, gewoon, dag vrij nemen, zijn spullen op straat gooien en sloten laten veranderen.
En ga gauw uitzoeken welke contracten op jullie beider naam staan en wat de openstaande schulden dan wel zijn. Ga zelf actief erachter aan, leg de situatie uit en probeer het voor jezelf zo goed mogelijk te regelen voordat de deurwaarders op de stoep staan.
En ga gauw uitzoeken welke contracten op jullie beider naam staan en wat de openstaande schulden dan wel zijn. Ga zelf actief erachter aan, leg de situatie uit en probeer het voor jezelf zo goed mogelijk te regelen voordat de deurwaarders op de stoep staan.
dinsdag 20 september 2011 om 23:34
Ik snap er zelf ook niks van, ook niet wat hij met het geld doet. Ik heb hem dat een keer gevraagd. Zijn antwoord was: ja, ik werk wel, maar ik heb toch geen geld, vrijwilligerswerk heet het. En dat was het. Onzin dus. Ik heb het gevoel dat hij me gek probeert te krijgen. Maar nu heb ik al genoeg gehuild en geschreewd. Ik wil niet eens weten wat hij met het geld doet. Ik wil gewoon dat hij uit ons leven verdwijnt. De kans dat het nog goed komt is wat mij betreft echt 0,0.
Ik begrijp dat het ergens ook mijn schuld is. Ik heb het de hele tijd te makkelijk voor hem gemaakt: zelf dingen uitzoeken en zelf daarvoor betalen. Maar het is niet zo dat ik nooit geprobeerd heb om hem daarbij te betrekken. Alleen, van hem hoefde het allemaal niet. Hij toonde trouwens ook nooit belangstelling voor de schoolkeuze, clubjes, speelafspraakjes van de kids. Ik moest nooit iets op zijn papadag plannen want dat vond hij teveel gedoe. Spelen me de jongens deed hij wel, maar met de oudste is hij ook onredelijk streng en daar hebben wij ook altijd ruzie over.
En wat betreft de "oplossing", juridische hulp is een goed idee. Ik heb er zelf al aan gedacht. Ga het morgen uitzoeken. Ik wil hier echt niet weg. Ik ben al 2 keer verhuisd met de kids. Wij zitten nog geen jaar in dit huis. En ik heb 2000 geinvesteerd om het op te knappen want het was een ramp. Bij mijn moeder intrekken zou ik als een tijdelijke oplossing overwegen. Maar die woont helaas in het buitenland...
Ik begrijp dat het ergens ook mijn schuld is. Ik heb het de hele tijd te makkelijk voor hem gemaakt: zelf dingen uitzoeken en zelf daarvoor betalen. Maar het is niet zo dat ik nooit geprobeerd heb om hem daarbij te betrekken. Alleen, van hem hoefde het allemaal niet. Hij toonde trouwens ook nooit belangstelling voor de schoolkeuze, clubjes, speelafspraakjes van de kids. Ik moest nooit iets op zijn papadag plannen want dat vond hij teveel gedoe. Spelen me de jongens deed hij wel, maar met de oudste is hij ook onredelijk streng en daar hebben wij ook altijd ruzie over.
En wat betreft de "oplossing", juridische hulp is een goed idee. Ik heb er zelf al aan gedacht. Ga het morgen uitzoeken. Ik wil hier echt niet weg. Ik ben al 2 keer verhuisd met de kids. Wij zitten nog geen jaar in dit huis. En ik heb 2000 geinvesteerd om het op te knappen want het was een ramp. Bij mijn moeder intrekken zou ik als een tijdelijke oplossing overwegen. Maar die woont helaas in het buitenland...
dinsdag 20 september 2011 om 23:38
Je geeft aan dat je daar niet weg wil. Logisch, maar kan je het ook echt in je eentje betalen? Zo niet, dan heb je geen keus.
Afgezien van je nogal lullige partner wil je een hele hoop. Je wil een duurdere creche, je wilde een ander huis, ook al kon je dat eigenlijk niet betalen. Je zult ook moeten leren leven naar wat je zelf te besteden hebt zonder te hoeven leunen op bijvoorbeeld je ouders. Je kan ook wat dit betreft zo veel willen. De vraag is... kan het ook?
Afgezien van je nogal lullige partner wil je een hele hoop. Je wil een duurdere creche, je wilde een ander huis, ook al kon je dat eigenlijk niet betalen. Je zult ook moeten leren leven naar wat je zelf te besteden hebt zonder te hoeven leunen op bijvoorbeeld je ouders. Je kan ook wat dit betreft zo veel willen. De vraag is... kan het ook?
dinsdag 20 september 2011 om 23:38
dinsdag 20 september 2011 om 23:39
dinsdag 20 september 2011 om 23:41
eens met rozenstruikje, je wilt inderdaad veel, als je het kunt bekostigen prima, maar zo niet dan heb je geen andere keuze dn verhuizen, heel vervelend voor je kinderen maar wat niet kan dat kan niet, je werkt jezelf alleen maar meer in de nesten als je afhankelijk bent van anderen of jezelf in de schulden steekt...
dinsdag 20 september 2011 om 23:42
quote:rozenstruikje schreef op 20 september 2011 @ 23:38:
Je geeft aan dat je daar niet weg wil. Logisch, maar kan je het ook echt in je eentje betalen? Zo niet, dan heb je geen keus.
Afgezien van je nogal lullige partner wil je een hele hoop. Je wil een duurdere creche, je wilde een ander huis, ook al kon je dat eigenlijk niet betalen. Je zult ook moeten leren leven naar wat je zelf te besteden hebt zonder te hoeven leunen op bijvoorbeeld je ouders. Je kan ook wat dit betreft zo veel willen. De vraag is... kan het ook?Waar lees je dat? Ze geeft aan dat ze het alleen niet kon betalen, maar met vriend samen wel. Zo raar is het toch niet dat je samen de huur deelt als je er beide woont en beide werkt?
Je geeft aan dat je daar niet weg wil. Logisch, maar kan je het ook echt in je eentje betalen? Zo niet, dan heb je geen keus.
Afgezien van je nogal lullige partner wil je een hele hoop. Je wil een duurdere creche, je wilde een ander huis, ook al kon je dat eigenlijk niet betalen. Je zult ook moeten leren leven naar wat je zelf te besteden hebt zonder te hoeven leunen op bijvoorbeeld je ouders. Je kan ook wat dit betreft zo veel willen. De vraag is... kan het ook?Waar lees je dat? Ze geeft aan dat ze het alleen niet kon betalen, maar met vriend samen wel. Zo raar is het toch niet dat je samen de huur deelt als je er beide woont en beide werkt?
dinsdag 20 september 2011 om 23:43
quote:flowerbombje schreef op 20 september 2011 @ 23:42:
[...]
Waar lees je dat? Ze geeft aan dat ze het alleen niet kon betalen, maar met vriend samen wel. Zo raar is het toch niet dat je samen de huur deelt als je er beide woont en beide werkt?Ze heeft haar wensen behoorlijk doorgedrukt en toen maar zelf betaald, omdat hij het niet zo nodig vond.
[...]
Waar lees je dat? Ze geeft aan dat ze het alleen niet kon betalen, maar met vriend samen wel. Zo raar is het toch niet dat je samen de huur deelt als je er beide woont en beide werkt?Ze heeft haar wensen behoorlijk doorgedrukt en toen maar zelf betaald, omdat hij het niet zo nodig vond.
dinsdag 20 september 2011 om 23:45
Spullen buitenzetten, nieuwe sloten heb ik ook al overwogen... Maar hem kennende, wordt er zo de politie bij gehaald. Hij staat hier toch ook ingeschreven en is de officiele medehuurder.
Zelf een andere woning vinden is geen oplossing. Wij wonen in Amsterdam en wat wij nu betalen is echt niet veel. Op de vrije markt wordt er een dubbele daarval gevraagd voor een studio op 4 hoog... En met woningnet blijf ik nog 10 jaar op straat...
Zelf een andere woning vinden is geen oplossing. Wij wonen in Amsterdam en wat wij nu betalen is echt niet veel. Op de vrije markt wordt er een dubbele daarval gevraagd voor een studio op 4 hoog... En met woningnet blijf ik nog 10 jaar op straat...
dinsdag 20 september 2011 om 23:47
quote:rozenstruikje schreef op 20 september 2011 @ 23:43:
[...]
Ze heeft haar wensen behoorlijk doorgedrukt en toen maar zelf betaald, omdat hij het niet zo nodig vond.Dat hij het niet zo nodig vindt, betekent niet automatisch dat het ook niet nodig is. Kan me best voorstellen dat het hem aan zijn reet zal roesten of haar rugproblemen verergeren door elke dag met kinderen + zooi + boodschappen twee trappen op te slepen.
[...]
Ze heeft haar wensen behoorlijk doorgedrukt en toen maar zelf betaald, omdat hij het niet zo nodig vond.Dat hij het niet zo nodig vindt, betekent niet automatisch dat het ook niet nodig is. Kan me best voorstellen dat het hem aan zijn reet zal roesten of haar rugproblemen verergeren door elke dag met kinderen + zooi + boodschappen twee trappen op te slepen.
dinsdag 20 september 2011 om 23:50
quote:flowerbombje schreef op 20 september 2011 @ 23:47:
[...]
Dat hij het niet zo nodig vindt, betekent niet automatisch dat het ook niet nodig is. Kan me best voorstellen dat het hem aan zijn reet zal roesten of haar rugproblemen verergeren door elke dag met kinderen + zooi + boodschappen twee trappen op te slepen.
Ik heb een hernia en drie kinderen. Baas boven baas
Maar dan nog, wat niet kan, kan niet. En als je het dan toch wel doet, kan je in problemen komen.
[...]
Dat hij het niet zo nodig vindt, betekent niet automatisch dat het ook niet nodig is. Kan me best voorstellen dat het hem aan zijn reet zal roesten of haar rugproblemen verergeren door elke dag met kinderen + zooi + boodschappen twee trappen op te slepen.
Ik heb een hernia en drie kinderen. Baas boven baas
Maar dan nog, wat niet kan, kan niet. En als je het dan toch wel doet, kan je in problemen komen.
dinsdag 20 september 2011 om 23:54
En ja, ik realiseer me dat ik teveel wil (gezien hoe de situatie is) maar ik ben nu ook aan het solliciteren en het gaat de goede kant op. Dus ik hoop dat ik het binnenkort allemaal zelf kan betalen. Verhuizen vind ik sowieso financieel gezien niet nodig. Desnoods doe ik de kinderen op een goedkopere creche, leen ik de kleding van vriedinnen met grotere kids en haal ik mijn boodschappen bij aldi. Ik vind dit huis zo fijn en de jongens hebben hier zoveel ruimte om buiten te spelen...
