Geld & Recht
alle pijlers
Vriend betaald niet mee. Wat te doen?
dinsdag 20 september 2011 om 22:45
Het is een lang verhaal maar ik probeer het kort te houden. Mijn vriend en ik zijn 5 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
Toen wij elkaar leerden kennen had hij een leuke baan waar hij ook redelijk verdiende. Tijdens mijn 1te zwangerschap nam hij ontslag wegens ruzie met zijn baas. Het viel me toen al op dat hij zich niet druk maakte om snel weer een goede baan te vinden. De 2 maanden die hij nog kreeg doorbetaald bleef hij gewoon lekker thuis. Pas toen hij niks meer had begon hij met het zoeken naar een nieuw baan. Toen hij uiteindelijk iets vond, iets wat helemaal niet bij hem paste en heel slecht betaald werd, was ik al 6 maanden zwanger. Dus zij ik neem het maar voorlopig als een tijdelijk variant zeg maar. Dat heeft hij ook gedaan.
Toen ons kindje geboren werd zaten wij financieel op zich wel redelijk. Maar toen moesten wij verhuizen. Er moest van alles aangeschaft worden. Mijn ouders stelde voor om ons te helpen. Hij was er niet zo enthousiast over maar zei niet van laat maar ik ga zelf een paar avonden ergens bijverdienen of zo. En met een kind van 2 maanden op de dozen gaan zitten was ook geen optie... Dus hebben wij het voorstel van mijn ouders aangenomen.
Daarna ging ik zelf beter verdienen en ons zoontje zat inmiddels op de creche. De creche beviel ons helaas niet en ik ging op zoek naar iets anders. Toen kwam ik iets heel leuks tegen, iedereen zei dat dat de beste creche in de buurt was. Maar de kosten waren ook heel hoog. Vorheel betaalde wij ieder de helft van alle gemeenschappelijke kosten. Maar toen zei mijn vriend dat hij het te duur vond en het kwam erop neer dat ik het verschil tussen wat wij voor de oude en de nieuwe creche betaalde alleen ging betalen.
Toen raakte ik weer zwanger en werd ons tweede zoontje geboren. Na de bevalling had ik veel last van mijn rug en ik mocht geen zware dingen meer tillen. Maar wij woonden 2 hoog en ik moest toch elke dag met 2 kids, de wagen en evt boodschappen naar boven weten te komen. En het ging dus steeds slechter met mijn rug. Ik besloot op zoek te gaan naar een benedenwoning. Toevallig kwam er een huis verderop een benedenwoning vrij. Wij mochten daarin maar de huur was bijna dubbel van wat wij betaalde. Volgens mijn vriend moesten wij het niet doen. En ik wilde niet kapot gaan. Dus hebben wij het maar op dezelfde manier geregeld.
En nu komt het: opeens zag ik dat hij geen geld meer stortte op onze gemeenschappelijke rekening. Hij was wel vaker te laat geweest om zijn bijdrage te storten. Ik herinnerde hem daaraan. In het begin zei hij steeds ok ik ga het morgen doen en toen opeens dat hij geen geld meer had. Ik werd boos, maar heb zijn deel gewoon uit mijn spaargeld betaald. Sindsdien betaalt hij geen cent meer. En ik verdien toch niet zoveel om alle kosten in mijn eentje te dragen. De rekeningen voog gas-water-licht en upc staan op zijn naam. En die betaalt hij ook niet, i-net en telefoon zijn afgesloten. Als ik een gesprek met hem probeer te beginnen doet hij alsof hij verstandelijk gehandicapt is en zegt hij dingen zoals oh ik dacht dat je alles kon betalen. Of geeft hij mij een lezing dat ik in deze situatie ben gekomen omdat ik niet in staat ben om mijn uitgaven aan mijn inkomen aan te passen.
Nu weet ik echt niet wat ik ermee moet. Ik kan het allemaal echt niet in mijn eentje betalen. Ik heb het aan mijn moeder verteld en die was geschokt. Zij zei dat zij me wel willen helpen maar niet als hij in het huis blijft wonen. Ik had ook al geprobeerd om aan mijn vriend te vertellen dat ik niet van plan was om hem te onderhouden en dat hij het beste een ander huis moest zoeken. Maar zijn antwoord was: ik ga nergens heen. Het contract staat op naam van ons beide. Dus ik kan hem ook niet zomaar de deur uit zetten. Vandaag heeft hij mij ook nog verteld dat hij vanaf volgende week 5 dagen gaat werken. Voorheen werkten wij allebij 4 dagen. Nu moet ik dus binnen 1 week oppas voor de kids regelen. Het is echt en gekkenhuis. Hij is echt niet aanspreekbaar. Weet iemand of ik hem kan forceren om mee te betalen? Het kan toch niet zo zijn dat iemand zomaar mag beslissen om zijn salaris voor zichzelf te houden? Zijn er ook manieren om hem het huis uit te zetten? Ik heb namelijk echt geen zin om met 2 kleine kids in mijn eentje te gaan verhuizen. Mijn werk, de creche en de school zitten allemaal in de buurt... Maar ik ben bang dat als ik probeer hem het huis uit te zetten dat hij dan alles gaat doen zodat wij ook op straat komen. Hij heeft het al een keer tegen mij gezegd... Kortom, ik ben radeloos. Snap er niks van en weet ook niet goed hoe ik verder moet...
vrijdag 23 september 2011 om 09:26
quote:47084 schreef op 23 september 2011 @ 09:15:
Met 2 Masters en een Phd de huur niet kunnen betalen?
In de wetenschap word je niet rijk, na PhD is modaal verdienen heel normaal.
Ik vind de vriend van TO ook een zak hooi. Dat zij flinke financiële wensen heeft in ogen van forummers hier en misschien ook vriend, maakt nog niet dat hij verstandig is. Hij onttrekt zich aan een basale taak en dat is meebetalen aan de verzorging van zijn kinderen.
Ik heb ooit zo'n partner gehad, en ik heb geen flauw idee of TO wel een oplossing kan vinden mét hem. Hij gaat wrsch niet meer veranderen.
Met 2 Masters en een Phd de huur niet kunnen betalen?
In de wetenschap word je niet rijk, na PhD is modaal verdienen heel normaal.
Ik vind de vriend van TO ook een zak hooi. Dat zij flinke financiële wensen heeft in ogen van forummers hier en misschien ook vriend, maakt nog niet dat hij verstandig is. Hij onttrekt zich aan een basale taak en dat is meebetalen aan de verzorging van zijn kinderen.
Ik heb ooit zo'n partner gehad, en ik heb geen flauw idee of TO wel een oplossing kan vinden mét hem. Hij gaat wrsch niet meer veranderen.
vrijdag 23 september 2011 om 14:14
Hallo dames, hier ben ik weer. Ik ben heel blij dat ik eindelijk een ander soort reacties op mijn topic heb gekregen! Niet omdat ik alle andere reacties zo onprettig vond maar vooral omdat ik idd zag dat mensen zich op de posts van de anderen baseerde en niet zozeer op wat ik in de OP heb geschreven. En daar heb ik gewoon wat minder aan. Ik zie het trouwens heel vaak hier. Er wordt een verhaal gepost. De eerste 20 reacties zijn vrij divers. Daarna komt er een iemand die 100% van de schuld aan de TO geeft en daar een aantal bewijzen van verzamelt. En alle andere reacties daarna zijn dan eigenlijk op het verhaal van dat ene persoon gebaseerd. Ik overdrijf het een beetje maar zo komt het iig op mij over.
Dat wil niet zeggen dat ik mijn aandeel in het verhaal ontken. Maar voor mij is het nu niet de kern van de zaak. Waar het mij nu om gaat is: mijn vriend betaald niet mee, hoe ga ik daarmee om? Hier is wat dat betreft mijn update: Ik heb 2 avonden achter elkaar geprobeerd om een gesprek met hem te aan te gaan. En ik weet nog steeds niet wat ik moet denken. Hij kon mij iig niet uitleggen waarom hij de afgelopen maanden niet had meebetaald. Zoals ik het nu zie: Of we lossen het zelf op waarbij hij meewerkt aan het uitbetalen van de schulden (die zijn gelukking nog niet gigantisch) en zich aan de afspraken mbt financien en kinderen leert te houden of we schakelen iemand in die ons helpt om het op te lossen. Als dat niet lukt - dan blijven er geen keuzes meer over en gaan we gewoon uit elkaar. En als het wel lukt (waar ik eerlijk gezegd niet zoveel vertrouw in heb) dan zouden wij nog moeten kijken wat voor gevoelens wij voor elkaar nog hebben. In een paar posts las ik dat ik liefdeloos ben. Wat wel waar is: door al die irritaties voel ik tip moment tov hem idd weinig liefde. Het moet nog blijken of het gevoel nog wel terugkomt.
Hoe dan ook, moeten wij er zo snel mogelijk doorheen weten te komen. Zoals het nu is is het voor niemand fijn en de kinderen beginnen het ook te voelen.
Dat wil niet zeggen dat ik mijn aandeel in het verhaal ontken. Maar voor mij is het nu niet de kern van de zaak. Waar het mij nu om gaat is: mijn vriend betaald niet mee, hoe ga ik daarmee om? Hier is wat dat betreft mijn update: Ik heb 2 avonden achter elkaar geprobeerd om een gesprek met hem te aan te gaan. En ik weet nog steeds niet wat ik moet denken. Hij kon mij iig niet uitleggen waarom hij de afgelopen maanden niet had meebetaald. Zoals ik het nu zie: Of we lossen het zelf op waarbij hij meewerkt aan het uitbetalen van de schulden (die zijn gelukking nog niet gigantisch) en zich aan de afspraken mbt financien en kinderen leert te houden of we schakelen iemand in die ons helpt om het op te lossen. Als dat niet lukt - dan blijven er geen keuzes meer over en gaan we gewoon uit elkaar. En als het wel lukt (waar ik eerlijk gezegd niet zoveel vertrouw in heb) dan zouden wij nog moeten kijken wat voor gevoelens wij voor elkaar nog hebben. In een paar posts las ik dat ik liefdeloos ben. Wat wel waar is: door al die irritaties voel ik tip moment tov hem idd weinig liefde. Het moet nog blijken of het gevoel nog wel terugkomt.
Hoe dan ook, moeten wij er zo snel mogelijk doorheen weten te komen. Zoals het nu is is het voor niemand fijn en de kinderen beginnen het ook te voelen.
vrijdag 23 september 2011 om 14:28
quote:aaaanne schreef op 22 september 2011 @ 01:12:
Ik begrijp dat Katjabb Russisch is... is vriend Nederlands? Zit hier misschien nog een klein cultureel communicatie- danwel gedragsverschilletje? Waarmee ik dus niet bedoel dat TO een verwend prinsesje is. Ik heb eerder het idee dat zij hard werkt en snel veel dingen regelt, kortom, er alles aan doet om - grof gezegd - de levensstandaard van hun gezin omhoog te halen. En er zonder verder bij na te denken vanuit gaat, of in elk geval is gegaan, dat hij dat ook wilde. Terwijl hij een lamlendige baal hooi is die haar tempo niet bij kan houden en liever met een biertje op de bank zit. Wat op zich zijn goed recht is. Als hij dan maar ook een bijdrage levert aan het huis, die bank en dat biertje. Culturele verschillen, dat zou het wel heel goed kunnen zijn, ja. Alleen is mijn vriend geen Nederlander. HIj komt uit Afrika. En zoals wij allemaal weten: Afrikanen zijn lui en onverantwoordelijk, toch? Grapje. Ik ken er heel veel die het niet zijn. Veel van zijn vrienden hebben in NL een goede baan gevonden en onderhouden prima hun gezin. In het geval van mijn vriend schijnt de stereotype helaas te kloppen... Ik denk alleen niet dat dat veel met zijn culturele achtergrond te maken heeft. Van zijn vader en broers zou hij dat iig niet geleerd kunnen hebben... Wel is dat zo dat hij een nakomeling is die heel lang verwend en niet streng genoeg opgevoed werd. Hij vertelde zelf dat hij maar 1 keer geslagen werd door zijn vader terwijl al zijn broers regelmatig lichamelijk straf kregen als zij bvb niet goed genoeg op school presteerden. Ik ben geen voorstander van deze opvoedingsmetode maar je kunt in dit geval wel zeggen dat dat in zijn nadeel heeft gewerkt.
Ik begrijp dat Katjabb Russisch is... is vriend Nederlands? Zit hier misschien nog een klein cultureel communicatie- danwel gedragsverschilletje? Waarmee ik dus niet bedoel dat TO een verwend prinsesje is. Ik heb eerder het idee dat zij hard werkt en snel veel dingen regelt, kortom, er alles aan doet om - grof gezegd - de levensstandaard van hun gezin omhoog te halen. En er zonder verder bij na te denken vanuit gaat, of in elk geval is gegaan, dat hij dat ook wilde. Terwijl hij een lamlendige baal hooi is die haar tempo niet bij kan houden en liever met een biertje op de bank zit. Wat op zich zijn goed recht is. Als hij dan maar ook een bijdrage levert aan het huis, die bank en dat biertje. Culturele verschillen, dat zou het wel heel goed kunnen zijn, ja. Alleen is mijn vriend geen Nederlander. HIj komt uit Afrika. En zoals wij allemaal weten: Afrikanen zijn lui en onverantwoordelijk, toch? Grapje. Ik ken er heel veel die het niet zijn. Veel van zijn vrienden hebben in NL een goede baan gevonden en onderhouden prima hun gezin. In het geval van mijn vriend schijnt de stereotype helaas te kloppen... Ik denk alleen niet dat dat veel met zijn culturele achtergrond te maken heeft. Van zijn vader en broers zou hij dat iig niet geleerd kunnen hebben... Wel is dat zo dat hij een nakomeling is die heel lang verwend en niet streng genoeg opgevoed werd. Hij vertelde zelf dat hij maar 1 keer geslagen werd door zijn vader terwijl al zijn broers regelmatig lichamelijk straf kregen als zij bvb niet goed genoeg op school presteerden. Ik ben geen voorstander van deze opvoedingsmetode maar je kunt in dit geval wel zeggen dat dat in zijn nadeel heeft gewerkt.
