Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 1 november 2011 om 15:45
Mixxi, wij wonen niet dicht bij elkaar dus alle dates zijn hier gepland. Daar moeten we moeite voor doen. En dat willen we ook. Die irritaties die jij hebt, ken ik dan ook niet. Maar als dit vaak voorkomt, zou ik er wel wat van zeggen. Je bent geen k*t op afroep, van beide zijden mag er toch best een beetje moeite voor gedaan worden?
dinsdag 1 november 2011 om 19:00
Pffffffff,deze hele discussie is zo herkenbaar voor mij..
Sowieso is dit hele forum waardevol voor mij,vraag me af
hoe anders mijn minnaar-relatie geweest was zonder dit forum.
Ik heb er echt veel aan gehad door ervaringen van anderen.
Om even voor mijzelf te spreken,eerste half jaar met minnaar
was super heftig,werd idd te groots...
Na een zeer spetterende hoteldate werd het hem te veel.
Ook doordat zijn eigen relatie niet stabiel is en hij bij mij vindt
wat hij mist bij zijn vrouw.
Geen tot weinig contact van zijn kant uit,ik had het daar heel moeilijk mee en maakte mij heel onzeker.
Ik dacht eigenlijk dat het een aflopende zaak was.
Maar gaf mij achteraf gezien wel tijd om het ook eens allemaal goed te overwegen,kostte mij ook meer dan het uiteindelijk opbracht.Best heftig om dat te moeten erkennen,maar als je afstand neemt kun je de zaken wel even anders belichten.
Juist doordat ik voor mezelf al bijna de knoop doorgehakt had en hem absoluut met rust gelaten heb leek het erop dat hij dat aanvoelde.
We hebben een goed gesprek gehad en weer besproken wat nou eigenlijk de verwachtingen hiervan waren in eerste instantie.
Weer back to basics.
We hebben minder sms/tel.contact zodat het zich niet teveel vermengd in ons privé leven.
De afspraakjes zijn heerlijk,we zijn er wel achter dat we ook gewoon hele goede vrienden zijn en dat we moeten genieten van de momenten die we samen hebben.
Zolang we verder geen verwachtingen hebben is dat ook optimaal mogelijk.
Ik ben er zelf een stuk rustiger onder ,heb nu een instelling van ;graag of helemaal niet.
Ben me er van bewust dat hij er evengoed zomaar een punt achter kan zetten.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben is hoelang die chemie kan duren?
Bij ons nu al zo rond een jaar......
Sowieso is dit hele forum waardevol voor mij,vraag me af
hoe anders mijn minnaar-relatie geweest was zonder dit forum.
Ik heb er echt veel aan gehad door ervaringen van anderen.
Om even voor mijzelf te spreken,eerste half jaar met minnaar
was super heftig,werd idd te groots...
Na een zeer spetterende hoteldate werd het hem te veel.
Ook doordat zijn eigen relatie niet stabiel is en hij bij mij vindt
wat hij mist bij zijn vrouw.
Geen tot weinig contact van zijn kant uit,ik had het daar heel moeilijk mee en maakte mij heel onzeker.
Ik dacht eigenlijk dat het een aflopende zaak was.
Maar gaf mij achteraf gezien wel tijd om het ook eens allemaal goed te overwegen,kostte mij ook meer dan het uiteindelijk opbracht.Best heftig om dat te moeten erkennen,maar als je afstand neemt kun je de zaken wel even anders belichten.
Juist doordat ik voor mezelf al bijna de knoop doorgehakt had en hem absoluut met rust gelaten heb leek het erop dat hij dat aanvoelde.
We hebben een goed gesprek gehad en weer besproken wat nou eigenlijk de verwachtingen hiervan waren in eerste instantie.
Weer back to basics.
We hebben minder sms/tel.contact zodat het zich niet teveel vermengd in ons privé leven.
De afspraakjes zijn heerlijk,we zijn er wel achter dat we ook gewoon hele goede vrienden zijn en dat we moeten genieten van de momenten die we samen hebben.
Zolang we verder geen verwachtingen hebben is dat ook optimaal mogelijk.
Ik ben er zelf een stuk rustiger onder ,heb nu een instelling van ;graag of helemaal niet.
Ben me er van bewust dat hij er evengoed zomaar een punt achter kan zetten.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben is hoelang die chemie kan duren?
Bij ons nu al zo rond een jaar......
dinsdag 1 november 2011 om 19:34
dinsdag 1 november 2011 om 21:33
zoo herkenbaar maria..
Je kon ons zijn...me and my sv
Bij ons is het af en toe ook heftig...afstand nemen is het beste..
maar ja....het is zo gezellig en leuk.
quote:maria123456 schreef op 01 november 2011 @ 19:00:
Pffffffff,deze hele discussie is zo herkenbaar voor mij..
Sowieso is dit hele forum waardevol voor mij,vraag me af
hoe anders mijn minnaar-relatie geweest was zonder dit forum.
Ik heb er echt veel aan gehad door ervaringen van anderen.
Om even voor mijzelf te spreken,eerste half jaar met minnaar
was super heftig,werd idd te groots...
Na een zeer spetterende hoteldate werd het hem te veel.
Ook doordat zijn eigen relatie niet stabiel is en hij bij mij vindt
wat hij mist bij zijn vrouw.
Geen tot weinig contact van zijn kant uit,ik had het daar heel moeilijk mee en maakte mij heel onzeker.
Ik dacht eigenlijk dat het een aflopende zaak was.
Maar gaf mij achteraf gezien wel tijd om het ook eens allemaal goed te overwegen,kostte mij ook meer dan het uiteindelijk opbracht.Best heftig om dat te moeten erkennen,maar als je afstand neemt kun je de zaken wel even anders belichten.
Juist doordat ik voor mezelf al bijna de knoop doorgehakt had en hem absoluut met rust gelaten heb leek het erop dat hij dat aanvoelde.
We hebben een goed gesprek gehad en weer besproken wat nou eigenlijk de verwachtingen hiervan waren in eerste instantie.
Weer back to basics.
We hebben minder sms/tel.contact zodat het zich niet teveel vermengd in ons privé leven.
De afspraakjes zijn heerlijk,we zijn er wel achter dat we ook gewoon hele goede vrienden zijn en dat we moeten genieten van de momenten die we samen hebben.
Zolang we verder geen verwachtingen hebben is dat ook optimaal mogelijk.
Ik ben er zelf een stuk rustiger onder ,heb nu een instelling van ;graag of helemaal niet.
Ben me er van bewust dat hij er evengoed zomaar een punt achter kan zetten.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben is hoelang die chemie kan duren?
Bij ons nu al zo rond een jaar......
Je kon ons zijn...me and my sv
Bij ons is het af en toe ook heftig...afstand nemen is het beste..
maar ja....het is zo gezellig en leuk.
quote:maria123456 schreef op 01 november 2011 @ 19:00:
Pffffffff,deze hele discussie is zo herkenbaar voor mij..
Sowieso is dit hele forum waardevol voor mij,vraag me af
hoe anders mijn minnaar-relatie geweest was zonder dit forum.
Ik heb er echt veel aan gehad door ervaringen van anderen.
Om even voor mijzelf te spreken,eerste half jaar met minnaar
was super heftig,werd idd te groots...
Na een zeer spetterende hoteldate werd het hem te veel.
Ook doordat zijn eigen relatie niet stabiel is en hij bij mij vindt
wat hij mist bij zijn vrouw.
Geen tot weinig contact van zijn kant uit,ik had het daar heel moeilijk mee en maakte mij heel onzeker.
Ik dacht eigenlijk dat het een aflopende zaak was.
Maar gaf mij achteraf gezien wel tijd om het ook eens allemaal goed te overwegen,kostte mij ook meer dan het uiteindelijk opbracht.Best heftig om dat te moeten erkennen,maar als je afstand neemt kun je de zaken wel even anders belichten.
Juist doordat ik voor mezelf al bijna de knoop doorgehakt had en hem absoluut met rust gelaten heb leek het erop dat hij dat aanvoelde.
We hebben een goed gesprek gehad en weer besproken wat nou eigenlijk de verwachtingen hiervan waren in eerste instantie.
Weer back to basics.
We hebben minder sms/tel.contact zodat het zich niet teveel vermengd in ons privé leven.
De afspraakjes zijn heerlijk,we zijn er wel achter dat we ook gewoon hele goede vrienden zijn en dat we moeten genieten van de momenten die we samen hebben.
Zolang we verder geen verwachtingen hebben is dat ook optimaal mogelijk.
Ik ben er zelf een stuk rustiger onder ,heb nu een instelling van ;graag of helemaal niet.
Ben me er van bewust dat hij er evengoed zomaar een punt achter kan zetten.
Waar ik wel heel benieuwd naar ben is hoelang die chemie kan duren?
Bij ons nu al zo rond een jaar......
dinsdag 1 november 2011 om 21:44
Lees net je andere post mixxi..
pff wat herkenbaar dit...echt..had ook mijn verhaal kunnen zijn.
Het verschil is dat wij er wel over hebben...over de heerlijke dingen...maar ook deze dingen..het schuldgevoel naar thuis.
Het niet meer verder willen etc...
Op het moment is het weer helemaal oke tussen ons...maar hij heeft er zo vaak niet mee om kunnen gaan..
We/hij is er al zo vaak mee gestopt...en altijd kwam het weer goed..
Ik kon um niet met rust laten.en hij kon mij niet weerstaan
We zijn nu op het punt dat we van elkaar weten dat we geen toekomst samen willen/hebben..en dat heeft wel de nodige rust gegeven..
Maar het is inderdaad een emotionele achtbaan..ups and downs..
quote:mixxi schreef op 01 november 2011 @ 10:57:
Dank voor jullie reacties.
@bellalicious je schreef
[...]
Hoe bedoel je dat precies? Zou graag weten hoe het niet ingewikkeld wordt
@Zaritee en @xxas Ja ik zou graag willen dat we een middenweg kunnen vinden, wil en hoop daar ook echt een keer met hem over te kunnen praten. Dat is er tot nu toe nog niet echt van gekomen, als we elkaar zagen hadden we andere dringende dingen te doen maar ook lijkt het of we het alle twee vermijden om bepaalde zaken te bespreken. Ik uit een soort angst om hem kwijt te raken, ik wil niet zeuren (dat heeft hij thuis waarschijnlijk al.) Herkennen jullie dat een beetje om de hete brij heendraaien?
@Stew je hebt gelijk dat ik zijn beslissing (al is het nu nog niet definitief) zal moeten respecteren. Ik kan hem natuurlijk niet dwingen, maar dat is niet makkelijk. Het valt namelijk niet te ontkennen dat er een sterke chemie is tussen ons.
Moet mezelf echt bedwingen niet te smsen, en in gedachte tel ik de dagen tot dat we weer contact zullen hebben. Waar is de tijd gebleven dat ik gewoon kon genieten van de kleine dingetjes in het leven zonder dat dat verlangen naar hem zo overheerst?
Wat een minnaar met je kan doen zeg, ik herken mezelf niet terug.
pff wat herkenbaar dit...echt..had ook mijn verhaal kunnen zijn.
Het verschil is dat wij er wel over hebben...over de heerlijke dingen...maar ook deze dingen..het schuldgevoel naar thuis.
Het niet meer verder willen etc...
Op het moment is het weer helemaal oke tussen ons...maar hij heeft er zo vaak niet mee om kunnen gaan..
We/hij is er al zo vaak mee gestopt...en altijd kwam het weer goed..
Ik kon um niet met rust laten.en hij kon mij niet weerstaan
We zijn nu op het punt dat we van elkaar weten dat we geen toekomst samen willen/hebben..en dat heeft wel de nodige rust gegeven..
Maar het is inderdaad een emotionele achtbaan..ups and downs..
quote:mixxi schreef op 01 november 2011 @ 10:57:
Dank voor jullie reacties.
@bellalicious je schreef
[...]
Hoe bedoel je dat precies? Zou graag weten hoe het niet ingewikkeld wordt
@Zaritee en @xxas Ja ik zou graag willen dat we een middenweg kunnen vinden, wil en hoop daar ook echt een keer met hem over te kunnen praten. Dat is er tot nu toe nog niet echt van gekomen, als we elkaar zagen hadden we andere dringende dingen te doen maar ook lijkt het of we het alle twee vermijden om bepaalde zaken te bespreken. Ik uit een soort angst om hem kwijt te raken, ik wil niet zeuren (dat heeft hij thuis waarschijnlijk al.) Herkennen jullie dat een beetje om de hete brij heendraaien?
@Stew je hebt gelijk dat ik zijn beslissing (al is het nu nog niet definitief) zal moeten respecteren. Ik kan hem natuurlijk niet dwingen, maar dat is niet makkelijk. Het valt namelijk niet te ontkennen dat er een sterke chemie is tussen ons.
Moet mezelf echt bedwingen niet te smsen, en in gedachte tel ik de dagen tot dat we weer contact zullen hebben. Waar is de tijd gebleven dat ik gewoon kon genieten van de kleine dingetjes in het leven zonder dat dat verlangen naar hem zo overheerst?
Wat een minnaar met je kan doen zeg, ik herken mezelf niet terug.
woensdag 2 november 2011 om 12:29
Hey, wat leuk... er is weer veel geschreven hier!
Mixxi, bij ons is de behoefte van hoe vaak we elkaar willen zien altijd wel in balans gelukkig. Gaat van nature erg goed. We hebben het allebei soms erg druk met periodes en dan lukt afspreken niet. Dan gaat mijn nr1 ook echt voor (die zie ik in die tijden ook niet zo vaak).
Met zo´n stapavondje van hem denk ik wel... kan je dat niet combineren? Tegelijkertijd zou ik dat zelf misschien ook niet zo snel doen als ik echt een afspraak met vrienden heb. Mijn impuls is om het dan wel te combineren, maar mijn verstand zegt: verlies jezelf niet en hou je aan de afspraak die je met anderen hebt gemaakt voor die avond en maak er iets leuks van!
Mrsxx... soms denk ik daar wel aan, maar meestal block ik het helemaal uit. Mijn leven zou goed naar de kl.te zijn als het uitkomt. Zou heel veel mensen erg veel pijn doen (ken zijn vrouw/gezin ook, vrouw vertrouwt mij). Het is het ook allemaal totaal niet waard. Een mens kan hele rare dingen doen, maar ik heb er niet erg veel zenuwen van. Ben soms wel bang dat hij eens sms niet wist. Ik heb daar nl. geen controle over
Maria... herkenbaar verhaal. Geen verwachtingen hebben: soms zo makkelijk gezegd, maar in praktijk soms lastiger. Het is ook mijn instelling om er zo naar te kijken. Het is een gevecht tussen gevoel en verstand. Net zoals een verliefdheid tegenhouden met je verstand. Kan dat? Ik denk het niet, maar doe het toch .
Zaritee, jouw situatie lijkt me ideaal. Dat het ´mag´ binnen je relatie lijkt me heerlijk (is bij mij onbespreekbaar). Jaloezie ken ik ook niet echt. Ik weet dat hij veel van zijn vrouw houdt, maar dat de klad er soms in zit na al die jaren. Ik ken haar goed, ken hun gezin, weet wat er speelt, etc. Kan wel jaloers zijn als hij naar andere vrouwen kijkt (het is best een flirt) en dat slaat nergens op want hij is niet eens ´van mij´!!
Xxas... het klinkt als een emotionele rollercoaster voor jou soms. Geniet je er ook wel een beetje van allemaal?
Ik heb morgen misschien toch een date, maar kan alleen doorgaan als nr1 nog even een extra nachtje wegblijft. Ik zeg steeds tegen hem... haast je niet, je kan gerust nog een dag extra werken hoor. Ohhh, echt erg... ik walg gewoon bijna van mezelf :puke: !
Mixxi, bij ons is de behoefte van hoe vaak we elkaar willen zien altijd wel in balans gelukkig. Gaat van nature erg goed. We hebben het allebei soms erg druk met periodes en dan lukt afspreken niet. Dan gaat mijn nr1 ook echt voor (die zie ik in die tijden ook niet zo vaak).
Met zo´n stapavondje van hem denk ik wel... kan je dat niet combineren? Tegelijkertijd zou ik dat zelf misschien ook niet zo snel doen als ik echt een afspraak met vrienden heb. Mijn impuls is om het dan wel te combineren, maar mijn verstand zegt: verlies jezelf niet en hou je aan de afspraak die je met anderen hebt gemaakt voor die avond en maak er iets leuks van!
Mrsxx... soms denk ik daar wel aan, maar meestal block ik het helemaal uit. Mijn leven zou goed naar de kl.te zijn als het uitkomt. Zou heel veel mensen erg veel pijn doen (ken zijn vrouw/gezin ook, vrouw vertrouwt mij). Het is het ook allemaal totaal niet waard. Een mens kan hele rare dingen doen, maar ik heb er niet erg veel zenuwen van. Ben soms wel bang dat hij eens sms niet wist. Ik heb daar nl. geen controle over
Maria... herkenbaar verhaal. Geen verwachtingen hebben: soms zo makkelijk gezegd, maar in praktijk soms lastiger. Het is ook mijn instelling om er zo naar te kijken. Het is een gevecht tussen gevoel en verstand. Net zoals een verliefdheid tegenhouden met je verstand. Kan dat? Ik denk het niet, maar doe het toch .
Zaritee, jouw situatie lijkt me ideaal. Dat het ´mag´ binnen je relatie lijkt me heerlijk (is bij mij onbespreekbaar). Jaloezie ken ik ook niet echt. Ik weet dat hij veel van zijn vrouw houdt, maar dat de klad er soms in zit na al die jaren. Ik ken haar goed, ken hun gezin, weet wat er speelt, etc. Kan wel jaloers zijn als hij naar andere vrouwen kijkt (het is best een flirt) en dat slaat nergens op want hij is niet eens ´van mij´!!
Xxas... het klinkt als een emotionele rollercoaster voor jou soms. Geniet je er ook wel een beetje van allemaal?
Ik heb morgen misschien toch een date, maar kan alleen doorgaan als nr1 nog even een extra nachtje wegblijft. Ik zeg steeds tegen hem... haast je niet, je kan gerust nog een dag extra werken hoor. Ohhh, echt erg... ik walg gewoon bijna van mezelf :puke: !
woensdag 2 november 2011 om 16:59
woensdag 2 november 2011 om 19:54
quote:Mrsxx... soms denk ik daar wel aan, maar meestal block ik het helemaal uit. Mijn leven zou goed naar de kl.te zijn als het uitkomt. Zou heel veel mensen erg veel pijn doen (ken zijn vrouw/gezin ook, vrouw vertrouwt mij). Het is het ook allemaal totaal niet waard. Een mens kan hele rare dingen doen, maar ik heb er niet erg veel zenuwen van. Ben soms wel bang dat hij eens sms niet wist. Ik heb daar nl. geen controle over
Ik snap dat je het uit kunt blocken, maar als dat kaartenhuis toch eens in elkaar stort....
Eigenlijk vind ik dat ik 'recht' heb op een sv (klinkt erg, bedoel het niet zo hard), want ons sexleven is al jaren zo slecht en al mijn pogingen om het beter te maken, lopen op niks uit. Hij belooft beterschap, om vaker het initiatief te nemen, maar er komt gewoon niks van. Een scheiding is om veel redenen geen optie, teveel om hier uit te leggen en ik wil hem ook geen pijn doen. Maar ik doe mezelf wel gigantisch tekort door vrijwel celibatair te leven, terwijl ik van nature een erg hartstochtelijk persoon ben en sex een belangrijke manier is om mij te uiten en me gelukkig en vrouwelijk te voelen. Maakt dat mij slecht? Denk het niet. Maar ik zou graag die 100% garantie hebben dat het nooit uitkomt en die is er niet. Ik weet iemand met wie ik zou kunnen vrijen, maar ik weet ook dat die persoon diepere gevoelens voor mij koestert, dus dat zou weleens op een drama kunnen uitlopen. Dus wik en weeg ik en voel me ondertussen doodongelukkig.
Ik snap dat je het uit kunt blocken, maar als dat kaartenhuis toch eens in elkaar stort....
Eigenlijk vind ik dat ik 'recht' heb op een sv (klinkt erg, bedoel het niet zo hard), want ons sexleven is al jaren zo slecht en al mijn pogingen om het beter te maken, lopen op niks uit. Hij belooft beterschap, om vaker het initiatief te nemen, maar er komt gewoon niks van. Een scheiding is om veel redenen geen optie, teveel om hier uit te leggen en ik wil hem ook geen pijn doen. Maar ik doe mezelf wel gigantisch tekort door vrijwel celibatair te leven, terwijl ik van nature een erg hartstochtelijk persoon ben en sex een belangrijke manier is om mij te uiten en me gelukkig en vrouwelijk te voelen. Maakt dat mij slecht? Denk het niet. Maar ik zou graag die 100% garantie hebben dat het nooit uitkomt en die is er niet. Ik weet iemand met wie ik zou kunnen vrijen, maar ik weet ook dat die persoon diepere gevoelens voor mij koestert, dus dat zou weleens op een drama kunnen uitlopen. Dus wik en weeg ik en voel me ondertussen doodongelukkig.
woensdag 2 november 2011 om 20:39
Ik denk dat je nooit een 100% garantie kan krijgen dat het niet uitkomt. Het gaat erom denk ik dat je goede afspraken met je SV maak, niet iemand uit de kennissenkring is denk ik ook wel een must. Verder is locatie van belang, kan je makkelijk afspraken maken en de SV ook. Als je beide oppast denk ik dat je het wel heel lang geheim kan houden en wellicht voor altijd.
Je moet inderdaad oppassen dat er geen 200% liefde gaat komen, waarbij de één een echte relatie wil. Het is dus goed kijken naar een SV die bij je past.
Ik dacht ook onlangs een leuke, mooie en aardige SV te hebben ontmoet, veel sms-jes.mails en telefoontjes, maar bij de eerste ontmoeting kwam toch duidelijk naar voren dat ze gewoon met mij wilde gaan samen wonen. Ze was gewoon 200% verliefd op mij.
Je moet inderdaad oppassen dat er geen 200% liefde gaat komen, waarbij de één een echte relatie wil. Het is dus goed kijken naar een SV die bij je past.
Ik dacht ook onlangs een leuke, mooie en aardige SV te hebben ontmoet, veel sms-jes.mails en telefoontjes, maar bij de eerste ontmoeting kwam toch duidelijk naar voren dat ze gewoon met mij wilde gaan samen wonen. Ze was gewoon 200% verliefd op mij.
woensdag 2 november 2011 om 20:43
Mrs, het is inderdaad een lastige kwestie. Vreemdgaan mag niet, het druist tegen alles in wat wij in onze opvoeding hebben meegekregen en dat weegt zwaar, cultuur en opvoeding hebben een giga invloed.
Maar wat inderdaad als je man er geen zin in heeft? Degene met het laagste libido, de minste wensen, de minste eisen, die krijgt zijn zin. Want je mag iemand nergens toe dwingen. Jij mag hem niet dwingen seks te hebben maar hij dwingt je wél genoegen te nemen met minder. En ondertussen vindt hij het niet oké als je het elders zoekt.
Ik vind vreemdgaan ook niet oké.. maar bv jouw verhaal zorgt er wel voor dat ik het kan snappen. Het duivelse dilemma, wanneer doe je het goed?
Maar wat inderdaad als je man er geen zin in heeft? Degene met het laagste libido, de minste wensen, de minste eisen, die krijgt zijn zin. Want je mag iemand nergens toe dwingen. Jij mag hem niet dwingen seks te hebben maar hij dwingt je wél genoegen te nemen met minder. En ondertussen vindt hij het niet oké als je het elders zoekt.
Ik vind vreemdgaan ook niet oké.. maar bv jouw verhaal zorgt er wel voor dat ik het kan snappen. Het duivelse dilemma, wanneer doe je het goed?
woensdag 2 november 2011 om 20:44
Wat ik nou zo bizar vind, is dat de seks bij mij thuis helemaal niet slecht is.
Man wilde vroeger vaker dan ik..
Ik weet sinds minnaar niet wat me overkomt qua seksuele gevoelens..
De vonken vliegen eraf , ook thuis..
Man weet niet wat hem overkomt, is er wel blij mee.
Hij vindt mij nu veel opener op dat gebied.
Iets waar ik me dan wel wel schuldig over voel, hij moest n's weten.
Een openere relatie is onbespreekbaar voor hem, vaak aangekaart maar hij wil er niets over horen.
Enne.. Secret 69, klopt wat je zegt hoor over die gevoelens, minnaar en ik zijn ook verliefd,dat kun je idd niet uitschakelen.
Maar kan het nu wel beter handelen,
vraag me nu ook wel eens af of ik niet gewoon verliefd ben op het gevoel dat hij me geeft.
Zou geen echte relatie met hem willen.
Misschien zakt die verliefdheid ook wel langzaam af of is het de contactfrequentie die er is..
Weet het niet....
Man wilde vroeger vaker dan ik..
Ik weet sinds minnaar niet wat me overkomt qua seksuele gevoelens..
De vonken vliegen eraf , ook thuis..
Man weet niet wat hem overkomt, is er wel blij mee.
Hij vindt mij nu veel opener op dat gebied.
Iets waar ik me dan wel wel schuldig over voel, hij moest n's weten.
Een openere relatie is onbespreekbaar voor hem, vaak aangekaart maar hij wil er niets over horen.
Enne.. Secret 69, klopt wat je zegt hoor over die gevoelens, minnaar en ik zijn ook verliefd,dat kun je idd niet uitschakelen.
Maar kan het nu wel beter handelen,
vraag me nu ook wel eens af of ik niet gewoon verliefd ben op het gevoel dat hij me geeft.
Zou geen echte relatie met hem willen.
Misschien zakt die verliefdheid ook wel langzaam af of is het de contactfrequentie die er is..
Weet het niet....
woensdag 2 november 2011 om 20:47
quote:pepersteak schreef op 01 november 2011 @ 12:50:
Ik geef hem zeker het voordeel van de twijfel angel. Maar wel zo dat ik nu wacht tot hij contact opneemt.
Mijn bedoelingen zijn duidelijk.
De bal ligt nu bij hem. En na een dag stilte denk ik dat het einde oefening is. Hij hoeft alleen maar een spelletje op te starten om weer in contact te komen maar zelfs dat is nog niet gebeurt.
Het stel is een date in wording dus daar kan ik nog niet zoveel spannends over vertellen.
Maar als het allemaal doorgaat zal het zeker spannend worden.
He PS,
Hij moet idd contact zelf opnemen,de bal lig bij hem zoals je zegt.
Is het inmiddels gebeurd of is hij nu exit?
Succes met dat stel
Ik geef hem zeker het voordeel van de twijfel angel. Maar wel zo dat ik nu wacht tot hij contact opneemt.
Mijn bedoelingen zijn duidelijk.
De bal ligt nu bij hem. En na een dag stilte denk ik dat het einde oefening is. Hij hoeft alleen maar een spelletje op te starten om weer in contact te komen maar zelfs dat is nog niet gebeurt.
Het stel is een date in wording dus daar kan ik nog niet zoveel spannends over vertellen.
Maar als het allemaal doorgaat zal het zeker spannend worden.
He PS,
Hij moet idd contact zelf opnemen,de bal lig bij hem zoals je zegt.
Is het inmiddels gebeurd of is hij nu exit?
Succes met dat stel
woensdag 2 november 2011 om 20:49
Johand, Idd kun je nooit 100 procent garantie krijgen dat het nooit uitlekt. Iemand uit je kennissenkring vind ik geen bezwaar (is bij mij zo). Ik krijg soms een sms van minnaar en hoef niet bang te zijn dat mijn man het raar vindt als hij zijn naam op mijn mobiel ziet verschijnen (man leest de sms verder toch niet). Het maakt het denk ik eerder onverdacht in mijn geval.
Mrsxx, het blijft altijd een risico natuurlijk. Ik heb minnaar destijds zelf ´versierd´ en gelukkig hapte hij toe. Voor het zelfde geldt had hij het maar raar gevonden (al hadden wij altijd al een grote spanning naar elkaar toe, dus kans op afwijzing was klein).
Tja, ik vind je vraag lastig te beantwoorden. Zelf vind ik vreemdgaan nooit goed te praten. Het is een foute daad, maar maakt geen slecht mens van je.
Aan de andere kant word jij misschien wel een leukere partner voor je man als je het wel doet omdat je opleeft. Dan heeft hij er dus indirect ook profijt van . ´Recht´ hebben op een minnaar klinkt idd erg hard, maar is in jouw situatie wel begrijpelijk. Weeg voor jezelf af wat de risico´s er van zijn en of die je waard zijn? Lastige situatie hoor voor je!
Mrsxx, het blijft altijd een risico natuurlijk. Ik heb minnaar destijds zelf ´versierd´ en gelukkig hapte hij toe. Voor het zelfde geldt had hij het maar raar gevonden (al hadden wij altijd al een grote spanning naar elkaar toe, dus kans op afwijzing was klein).
Tja, ik vind je vraag lastig te beantwoorden. Zelf vind ik vreemdgaan nooit goed te praten. Het is een foute daad, maar maakt geen slecht mens van je.
Aan de andere kant word jij misschien wel een leukere partner voor je man als je het wel doet omdat je opleeft. Dan heeft hij er dus indirect ook profijt van . ´Recht´ hebben op een minnaar klinkt idd erg hard, maar is in jouw situatie wel begrijpelijk. Weeg voor jezelf af wat de risico´s er van zijn en of die je waard zijn? Lastige situatie hoor voor je!
woensdag 2 november 2011 om 20:55
Maria, goed gezegd van jou... ik ben ook verliefd op het gevoel dat hij me geeft. Een relatie met hem zou niet werken. Ik ken zijn vrouw ook goed genoeg om te weten hoe leuk hij niet kan zijn, hoe onaardig en ongeduldig, egoistisch hij soms is. Ik zie natuurlijk alleen maar de meest charmante kanten van hem. Daar raak ik verliefd op . Is dus een totaal onrealistisch beeld wat ik van hem heb (en hij van mij ).
woensdag 2 november 2011 om 22:36
Als je, tenminste dat heb ik altijd gehad, met iemand naar bed ga dan is er toch sprake van liefde. Maar van belang bij een SV relatie is dat die liefde niet gaat overheersen. Verlust, hoe verzint Rooss4 het !!, is een beter woord. Je ziet elkaar inderdaad alleen, tenminste dat is te hopen, op leuke spannende momenten.
Secret69, met een SV in de kennissenkring loop je inderdaad het risico dat als jij degene bent, die iemand benader, degene er niet van gewenst is en gaat praten/roddelen. Dan heb je uiteraard de poppen aan het dansen. Maar als er al een bepaalde wederzijdse spanning is, is het risico van afwijzing en dus roddel een stuk kleiner.
Secret69, met een SV in de kennissenkring loop je inderdaad het risico dat als jij degene bent, die iemand benader, degene er niet van gewenst is en gaat praten/roddelen. Dan heb je uiteraard de poppen aan het dansen. Maar als er al een bepaalde wederzijdse spanning is, is het risico van afwijzing en dus roddel een stuk kleiner.
