Seks
alle pijlers
Minnaar deel 14
zondag 6 maart 2011 om 20:18
Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten.
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden. Natuurlijk mogen forummers met een andere mening zich ook hier in de discussie mengen. Maar dit kan ook op een ander topic, namelijk deze; Vind jij een SV ook zo vervelend?
dinsdag 8 november 2011 om 19:48
Jammer dat de discussie zo`n toon krijgt. Ik vond je post wel gedeeltelijk hout snijden Hyp.. ik herken mezelf er wel voor een stuk in en vond het best verhelderend dit te lezen.
Ben het wel met Zaar eens over het generaliseren, ik geloof onmiddellijk dat je communicatief vaardig bent maar je post leest alsof het zo is, dat is géén vorm van interpreteren.
Als je een mening neerzet schrijf je "ik vind" of "in mijn optiek" of "mijn ervaring is" de toon maakt de muziek.
Verder vind ik de discussie wel boeiend.
Ben het wel met Zaar eens over het generaliseren, ik geloof onmiddellijk dat je communicatief vaardig bent maar je post leest alsof het zo is, dat is géén vorm van interpreteren.
Als je een mening neerzet schrijf je "ik vind" of "in mijn optiek" of "mijn ervaring is" de toon maakt de muziek.
Verder vind ik de discussie wel boeiend.
dinsdag 8 november 2011 om 19:50
Ik denk dat ik Hyperion in ieder geval gedeeltelijk gelijk moet geven. Ik kan moeiteloos in dit topic teruglezen en een aantal voorbeelden vinden van wat Hyperion schetst. Dat de vrouw zich absoluut afhankelijk gaat opstellen en de man dit ook feilloos aanvoelt èn mis/gebruik van maakt.
Gelukkig zijn er ook meer als genoeg liaisons (prachtig woord, heb ik altijd al eens willen gebruiken) waarbij beiden zich volwassen en respectvol naar elkaar toe opstellen.
Gelukkig zijn er ook meer als genoeg liaisons (prachtig woord, heb ik altijd al eens willen gebruiken) waarbij beiden zich volwassen en respectvol naar elkaar toe opstellen.
dinsdag 8 november 2011 om 19:52
Dank Roos. Point taken. Ik had dat wellicht in mijn eerste reactie kunnen doen. Naar aanleiding van de reacties van de dames heb ik mijn reactie nader uitgelegd, onderbouwd en waar nodig aangevuld en verhelderd. Die reactie is -zoals je zelf terecht opmerkt- gebaseerd op mijn ervaringen en dat heb ik ook (later) geschreven.
dinsdag 8 november 2011 om 19:53
Hyp, excuus, ik ben vandaag niet op mijn sterkst. Lees het stukje van rooss over ik vind en meningen, daar sluit ik me bij aan. En het feit dat jij het niet kent, wil niet zeggen dat het niet bestaat hè? En duh, dit is een vrouwenforum met overwegend vrouwen. Denk jij hier snel een man te vinden die ook nog eens zijn 'zwakte' toegeeft?
dinsdag 8 november 2011 om 19:58
Klopt Zaritee, en dat had ik zojuist ook al geschreven. Mijn ervaringen zijn nu eenmaal niet anders. Ik ga geen dingen verzinnen die mij niet bekend zijn. Dat zou niet passend zijn, al denkt 'hoogleraar' Stapel daar vast anders over.
Ik weet niet of ik hier een man vind die een dergelijke door jou genoemde zwakte toegeeft.
Ik weet niet of ik hier een man vind die een dergelijke door jou genoemde zwakte toegeeft.
dinsdag 8 november 2011 om 20:55
Rooss, ik vind dat je het hier goed hebt beschreven. Het is de toon die het liedje maakt en het liedje van Hyp kwam op mij over als een veralgemenisering. Ik had het beter zo kunnen verwoorden als jij het deed Rooss.
Nou afijn, ik herken niks in het verhaal. Gelukkig niet. Zou me erg ongelukkig maken. Minnaar zit juist vaak ook op mij ´te wachten´, ook op emotioneel vlak. Van controle door hem of afhankelijkheid van mij is in ons geval geen sprake. Zulke dingen wil ik ook niet in affaire. Genieten van elkaar is de boodschap voor mij.
Dat een affaire niet altijd makkelijk is staat daar voor mij los van.
Nou afijn, ik herken niks in het verhaal. Gelukkig niet. Zou me erg ongelukkig maken. Minnaar zit juist vaak ook op mij ´te wachten´, ook op emotioneel vlak. Van controle door hem of afhankelijkheid van mij is in ons geval geen sprake. Zulke dingen wil ik ook niet in affaire. Genieten van elkaar is de boodschap voor mij.
Dat een affaire niet altijd makkelijk is staat daar voor mij los van.
woensdag 9 november 2011 om 07:13
woensdag 9 november 2011 om 09:35
tja...ik herkende het verhaal ook...en dat zet me aan het denken...!
Sinds ik dit forum bezoek heb twijfels gekregen om met mijn SV door te gaan.
Vooral omdat ik weet dat hij veel schuldgevoelens heeft t.o van thuis..en dat werkt door in onze..tja hoe zou ik het noemen..."relatie". Ik pas me aan, door het voor hem zo goed mogelijk te laten verlopen, maar eigelijk wil ik me niet aanpassen...maar doe het toch..want wil hem niet kwijt....
Het blijft in mijn hoofd spoken...moet ik het laten gaan? Zo, ja hoe doe ik dat??? PFF
Sinds ik dit forum bezoek heb twijfels gekregen om met mijn SV door te gaan.
Vooral omdat ik weet dat hij veel schuldgevoelens heeft t.o van thuis..en dat werkt door in onze..tja hoe zou ik het noemen..."relatie". Ik pas me aan, door het voor hem zo goed mogelijk te laten verlopen, maar eigelijk wil ik me niet aanpassen...maar doe het toch..want wil hem niet kwijt....
Het blijft in mijn hoofd spoken...moet ik het laten gaan? Zo, ja hoe doe ik dat??? PFF
woensdag 9 november 2011 om 09:44
Hyperion heeft me aan het denken gezet. Dank daarvoor! Ik heb me ook wel s te afhankelijk van mijn minnaar opgesteld, en dat is nergens voor nodig.
Vrijdag zagen we elkaar voor het eerst in lange tijd weer, en hebben we een goed gesprek gehad dus. We hebben afgesproken dat het om het lekkere gaat, dat we verdere gevoelens erbuiten proberen te houden. En het voelt wel heel relaxt nu.
Ik heb sinds vrijdag vrijwel niets meer van hem gehoord, en dat vind ik wel ok. Dat deed ie na eerdere afspraken ook, een aantal dagen stilte, en dat maakte me wel eens onzeker. Voor een date hebben we namelijk steeds intensiever contact, met steeds meer spannende smsjes, mailtjes en msn-gesprekken. Nu weet ik dat het gewoon goed zit tussen ons. Na de date is dat ontzettende geile eraf, wat ook wel weer goed is voor ons dagelijks leven, kunnen we de aandacht weer bij ons werk houden.
Ik denk dat het ook wel iets vrouw-eigens is, graag die bevestiging horen dat het goed is. Nergens voor nodig dus, weet ik nu.
Overigens las ik nog het een en ander over een nacht of een weekend samen. Mijn lover wil dat ook zo graag eens. Maar ja, dat gaat nu eenmaal niet. Voor hem als vrijgezel lijkt het zo makkelijk, voor mij als getrouwde vrouw die zelden een nacht zonder de eigen partner slaapt is het gewoonweg niet zomaar te organiseren.
Maar dat heeft ie maar te slikken. Hij ziet ook zoveel voordelen aan het feit dat ik bezet ben (ik claim niet ieder vrij moment van hem bijv., heb geen verdere verwachtingen over een relatie, etc.), dat ie dit maar voor lief moet nemen.
Vrijdag zagen we elkaar voor het eerst in lange tijd weer, en hebben we een goed gesprek gehad dus. We hebben afgesproken dat het om het lekkere gaat, dat we verdere gevoelens erbuiten proberen te houden. En het voelt wel heel relaxt nu.
Ik heb sinds vrijdag vrijwel niets meer van hem gehoord, en dat vind ik wel ok. Dat deed ie na eerdere afspraken ook, een aantal dagen stilte, en dat maakte me wel eens onzeker. Voor een date hebben we namelijk steeds intensiever contact, met steeds meer spannende smsjes, mailtjes en msn-gesprekken. Nu weet ik dat het gewoon goed zit tussen ons. Na de date is dat ontzettende geile eraf, wat ook wel weer goed is voor ons dagelijks leven, kunnen we de aandacht weer bij ons werk houden.
Ik denk dat het ook wel iets vrouw-eigens is, graag die bevestiging horen dat het goed is. Nergens voor nodig dus, weet ik nu.
Overigens las ik nog het een en ander over een nacht of een weekend samen. Mijn lover wil dat ook zo graag eens. Maar ja, dat gaat nu eenmaal niet. Voor hem als vrijgezel lijkt het zo makkelijk, voor mij als getrouwde vrouw die zelden een nacht zonder de eigen partner slaapt is het gewoonweg niet zomaar te organiseren.
Maar dat heeft ie maar te slikken. Hij ziet ook zoveel voordelen aan het feit dat ik bezet ben (ik claim niet ieder vrij moment van hem bijv., heb geen verdere verwachtingen over een relatie, etc.), dat ie dit maar voor lief moet nemen.
woensdag 9 november 2011 om 10:33
Heel herkenbaar. Ik had in het begin die bevestiging ook nodig en twijfelde als er weinig contact was. Dat is nu niet meer. Maar het voordeel bij mij is wel dat ik een open relatie heb en mijn partner overal van af weet. We ontmoeten elkaar ook wel eens mt zn drieen waarbij we dan eventueel een trio hebben. Heel vrij en zeker niet zo maar even ontstaan. Heeft lang geduurd en we hebben er heel veel over gesproken voordat de zekerheid bij mij partner voldoende aanwezig was om dit te zien voor wat het is. Vriendschap met lust. Geen liefde.
woensdag 9 november 2011 om 11:19
Even voorstellen. Lees sinds kort mee (heb teruggelezen vanaf pagina 50).
Ik ben al heel wat jaren getrouwd en heb kinderen. Ik heb jaren geleden iemand ontmoet die me wel eens een mailtje stuurde en een beetje flirte. Ging hier eigenlijk nooit op in. Vanaf eind vorig jaar zat ik niet meer helemaal lekker in mijn vel en mijn relatie. Juist op dat moment kwam er weer een mailtje en ging ik er wel op in. Gevolg: pats boem tot over mijn oren.....Ik at niet meer, sliep niet meer, wist niet wat er met me gebeurde. Een keertje afgesproken en direct uitgesproken dat ik niet het type ben voor een minnaar. Leuke date maar omdat ook hij getrouwd is/was afgesproken het contact te verbreken.
Na twee weken toch weer gemaild, dacht de boel wel weer onder controle te hebben. Daarna veel ups en nog veel meer downs. Zijn vrouw heeft op een gegeven moment zijn telefoon gecheckt en een aantal smsjes gelezen. Contract wederom verbroken en allebei hard aan het werk met eigen huwelijk. Hij woont inmiddels op zichzelf en zijn vrouw heeft de scheiding in gang gezet. Ik dacht voor de zoveelste keer dat ik mijn gevoel onder controle had en we zijn weer gaan afspreken, was nu een stuk makkelijker. Ik merk dat hoe vaker ik hem zie hoe leuker ik hem vind. Maar het geeft zoveel onrust in mijn hoofd. Dus voor de zoveelste keer een time-out afgesproken. Ik weet wel dat het beter zou zijn om hem los te laten maar ik vind het zooooo moeilijk.
Ik ben al heel wat jaren getrouwd en heb kinderen. Ik heb jaren geleden iemand ontmoet die me wel eens een mailtje stuurde en een beetje flirte. Ging hier eigenlijk nooit op in. Vanaf eind vorig jaar zat ik niet meer helemaal lekker in mijn vel en mijn relatie. Juist op dat moment kwam er weer een mailtje en ging ik er wel op in. Gevolg: pats boem tot over mijn oren.....Ik at niet meer, sliep niet meer, wist niet wat er met me gebeurde. Een keertje afgesproken en direct uitgesproken dat ik niet het type ben voor een minnaar. Leuke date maar omdat ook hij getrouwd is/was afgesproken het contact te verbreken.
Na twee weken toch weer gemaild, dacht de boel wel weer onder controle te hebben. Daarna veel ups en nog veel meer downs. Zijn vrouw heeft op een gegeven moment zijn telefoon gecheckt en een aantal smsjes gelezen. Contract wederom verbroken en allebei hard aan het werk met eigen huwelijk. Hij woont inmiddels op zichzelf en zijn vrouw heeft de scheiding in gang gezet. Ik dacht voor de zoveelste keer dat ik mijn gevoel onder controle had en we zijn weer gaan afspreken, was nu een stuk makkelijker. Ik merk dat hoe vaker ik hem zie hoe leuker ik hem vind. Maar het geeft zoveel onrust in mijn hoofd. Dus voor de zoveelste keer een time-out afgesproken. Ik weet wel dat het beter zou zijn om hem los te laten maar ik vind het zooooo moeilijk.
woensdag 9 november 2011 om 11:28
Dus het antwoord op de 1e vraag: Kunnen jullie een minnaar hebben zonder er verliefd op te worden? Of ga je uiteindelijk toch meer voelen voor zo'n man, je hechten. Nee ik kan geen minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden hoe graag ik ook anders zou willen. Zijn er vrouwen die desondanks toch een manier hebben gevonden om daar mee om te gaan?
woensdag 9 november 2011 om 11:33
Hey Jolanda, welkom hier.
Tja, verliefd... Ik krijg wel kriebels in mijn buik van hem, als ik onderweg ben naar een date. En als ik hem online zie komen op msn voel ik ook wel even wat.
Ik denk dat het vooral vriendschap met een beetje meer is wat ik voel. We willen niet verliefd zijn op elkaar, want daar schieten we niets mee op, maakt het alleen maar ingewikkeld.
Verlust noemde men het hier toch?
Tja, verliefd... Ik krijg wel kriebels in mijn buik van hem, als ik onderweg ben naar een date. En als ik hem online zie komen op msn voel ik ook wel even wat.
Ik denk dat het vooral vriendschap met een beetje meer is wat ik voel. We willen niet verliefd zijn op elkaar, want daar schieten we niets mee op, maakt het alleen maar ingewikkeld.
Verlust noemde men het hier toch?
woensdag 9 november 2011 om 11:54
woensdag 9 november 2011 om 12:30
Jolanda, welkom
Is het juist niet lastiger nu hij in scheiding ligt, dus vrijgezel is, en jij een relatie hebt? Ik denk soms wel eens... wat nou als hij zou scheiden (niet dat dat aan de orde is, absoluut niet), hoe zou het dan voor mij zijn? Zou het dan lastiger zijn, zou ik dan ietwat gaan twijfelen of hij en ik samen iets op zouden kunnen bouwen? Nu is het duidelijk: hij heeft een nr1 en ik ook, dus het is heel veilig zo.
Een manier om er mee om te gaan? Voor mij is dat bewust periodes van afstand inlassen anders wordt het te groots en dat wil ik niet. Dus idd elkaar niet 5x pm zien: vuurtje aanhouden is gevoelens aan blijven wakkeren, met wat minder contact dooft het vuurtje niet maar is het niet meer zo allesoverheersend. Dan smeult het gewoon lekker een beetje door, zeg maar.
Vaintje, kan je verliefdheid tegenhouden? Het is toch een gevoel? Gevoelens kan je wel in je hoofd rationaliseren, maar volgens mij is er niks zo tegenstrijdig om gevoelens te rationaliseren. Ik herken het helemaal hoor, daar niet van...
Sil, word je al moe van die discussies in je hoofd? Lijkt me doodvermoeiend eerlijk gezegd. Fijn dat je hier je verhaal kwijt kunt.
Is het juist niet lastiger nu hij in scheiding ligt, dus vrijgezel is, en jij een relatie hebt? Ik denk soms wel eens... wat nou als hij zou scheiden (niet dat dat aan de orde is, absoluut niet), hoe zou het dan voor mij zijn? Zou het dan lastiger zijn, zou ik dan ietwat gaan twijfelen of hij en ik samen iets op zouden kunnen bouwen? Nu is het duidelijk: hij heeft een nr1 en ik ook, dus het is heel veilig zo.
Een manier om er mee om te gaan? Voor mij is dat bewust periodes van afstand inlassen anders wordt het te groots en dat wil ik niet. Dus idd elkaar niet 5x pm zien: vuurtje aanhouden is gevoelens aan blijven wakkeren, met wat minder contact dooft het vuurtje niet maar is het niet meer zo allesoverheersend. Dan smeult het gewoon lekker een beetje door, zeg maar.
Vaintje, kan je verliefdheid tegenhouden? Het is toch een gevoel? Gevoelens kan je wel in je hoofd rationaliseren, maar volgens mij is er niks zo tegenstrijdig om gevoelens te rationaliseren. Ik herken het helemaal hoor, daar niet van...
Sil, word je al moe van die discussies in je hoofd? Lijkt me doodvermoeiend eerlijk gezegd. Fijn dat je hier je verhaal kwijt kunt.
woensdag 9 november 2011 om 12:37
Ik ben zelf ook een onzeker type. Ik denk dat ik daarom ook in deze situatie terecht ben gekomen. De aandacht en het gevoel mooi gevonden te worden had ik blijkbaar nodig. Ik heb me in het begin ook afhankelijk opgesteld omdat ik totaal geen idee had waar ik aan begon. Mijn sv is toch meer een man van de wereld en daar keek ik dus tegenop. Inmiddels zijn we een jaar verder en heeft dit zich gestabiliseerd. Ik heb ook baat met contact om de 2 a 3 weken en niet meer elke week.
Het heeft me fijne gevoelens maar ook heel veel onzekerheid, onrust bezorgd. Ik heb er veel voor over gehad en wilde het perse laten slagen. Verliefde gevoelens hebben ook een rol gespeeld. Hij heeft een plekje in mijn hart en ik weet dat ik het ooit zal moeten loslaten, want zoiets dergelijks heb je niet voor je leven. Maar nu nog even niet.
Het heeft me fijne gevoelens maar ook heel veel onzekerheid, onrust bezorgd. Ik heb er veel voor over gehad en wilde het perse laten slagen. Verliefde gevoelens hebben ook een rol gespeeld. Hij heeft een plekje in mijn hart en ik weet dat ik het ooit zal moeten loslaten, want zoiets dergelijks heb je niet voor je leven. Maar nu nog even niet.
woensdag 9 november 2011 om 12:42
Xxas, erg herkenbaar wat je schrijft. Hoe is dat voor jou... het besef dat je het ooit zal moeten loslaten? Ik denk daar liever niet aan.
Minnaar zei dit de laatste keer ook tegen mij ´dit kan toch niet altijd zo doorgaan?´. Het komt uit (help !!) of het kan gewoon niet meer. Ik vind die gedachte erg pijnlijk. Denk er verder maar niet aan dus.
Vreemdgaan is van het ´nu´ genieten, anders lukt het mij niet.
De kans is ook aanwezig dat hij of ik het niet meer trekt. Ook daar denk ik liever niet aan.
Minnaar zei dit de laatste keer ook tegen mij ´dit kan toch niet altijd zo doorgaan?´. Het komt uit (help !!) of het kan gewoon niet meer. Ik vind die gedachte erg pijnlijk. Denk er verder maar niet aan dus.
Vreemdgaan is van het ´nu´ genieten, anders lukt het mij niet.
De kans is ook aanwezig dat hij of ik het niet meer trekt. Ook daar denk ik liever niet aan.
woensdag 9 november 2011 om 12:44
Rozalia, helemaal mee eens..
Denk dat het i.d.d zo werkt,vooral als er
verliefdheid meespeelt.
Dan moet je OF heel sterk in je schoenen staan, OF er een punt achter zetten, hoe moeilijk ook..
Het bericht van Hyperion sprak mij ook aan, denk dat ik ook wel eens over mijn grenzen ga...errug!!!
Eye opener dus voor velen hier,
misschien ook wel weer goed om dat voor jezelf te analyseren.
Denk dat het i.d.d zo werkt,vooral als er
verliefdheid meespeelt.
Dan moet je OF heel sterk in je schoenen staan, OF er een punt achter zetten, hoe moeilijk ook..
Het bericht van Hyperion sprak mij ook aan, denk dat ik ook wel eens over mijn grenzen ga...errug!!!
Eye opener dus voor velen hier,
misschien ook wel weer goed om dat voor jezelf te analyseren.
